Η πρώτη φορά με το γυμναστή μου

Υπόθεση: Πώς ξεκίνησα να νταραβερίζομαι με το γυμναστή μου εντός του γυμναστηρίου...

Καλησπέρα. Καταρχάς, μιας και αυτή είναι η πρώτη από τις ιστορίες που γράφω εδώ, θεωρώ πρέπον να συστηθώ λέγοντας κάποια πράγματα για μένα. Ονομάζομαι Δανάη και αυτό είναι το μόνο πραγματικό όνομα που θα βλέπετε γενικά στις ιστορίες μου (τα υπόλοιπα θα είναι φανταστικά, μιας και δεν επιθυμώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να υποδηλώνω ταυτότητα εραστών ή άλλων προσώπων) και, γιατί, στην τελική, δεν έχουν και σημασία τα πραγματικά ονόματα των υπολοίπων αλλά οι ιστορίες οι ίδιες.

Είμαι 28 ετών, από τα βόρια προάστια της Αθήνας, και εργάζομαι σαν διαφημίστρια εδώ και 6 χρόνια. Η εμφάνισή μου με μια γρήγορη περιγραφή είναι κάπως έτσι: 1.57, 40-41 κιλά, μαύρα μακριά ίσια μαλλιά, σκουροκάστανα μάτια, ελαφρώς μελαχρινό δέρμα, με χαρακτηριστικά που με κάνουν να μικροδείχνω αρκετά (καμιά φορά με περνάνε για φοιτήτρια) και με δυνατά σημεία (και απ' όσο μου λένε και απ' όσο κρίνω εγώ) το στήθος (που παρότι είμαι αρκετά αδύνατη δεν είναι καθόλου μικρό) και τα μάτια. Πιστεύω πως είμαι όμορφη γυναίκα, χωρίς να διεκδικώ τον τίτλο του μοντέλου βέβαια (πώς θα τολμούσα, άλλωστε, με τέτοιο ύψος;), με ωραία χαρακτηριστικά δίχως κάτι πρόστυχο ή ακραίο.

Τον ελεύθερο χρόνο μου προτιμώ να τον περνάω κάνοντας γυμναστική, διαβάζοντας βιβλία και οργανώνοντας ή κάνοντας εκδρομές. Ακούω αρκετή μουσική (κυρίως pop, disco και rock n roll), μου αρέσει να παίζω μπιλιάρδο (στο οποίο είμαι αρκετά καλή) και χαρτιά (στα οποία συνήθως χάνω, αλλά δε βαριέσαι). Σε γενικές γραμμές, είμαι αρκετά easy going χαρακτήρας. Όπως έχω γράψει και στο προφίλ μου, δεν προτιμώ τους δεσμούς, παρ’ όλα αυτά σέβομαι πάντα αυτούς που επιλέγω για σεξουαλικούς συντρόφους μου και απαιτώ να χαίρω της ίδιας αντιμετώπισης. Αυτός ο πρόλογος γράφηκε μιας και αυτή είναι η πρώτη ιστορία μου που σας γράφω, για να μην επαναλαμβάνω συνεχώς και στις επόμενες ιστορίες περιγραφές κλπ. Όλες οι ιστορίες που θα ανεβάσω, κατά καιρούς, θα είναι πραγματικές. Σε διαφορετική περίπτωση, αν αποφασίσω να το παίξω συγγραφέας παραμυθιών και να φτιάξω μυθοπλασία, θα το αναφέρω στην αρχή της ιστορίας. Let's go, λοιπόν.

Εδώ και μερικούς μήνες έχω αλλάξει το γυμναστήριο στο οποίο πηγαίνω, υποστηρίζοντας κάποιο της συνοικίας μου πλέον αντί να πηγαίνω σε εκείνο της εταιρείας που εργάζομαι. Το νέο γυμναστήριο είναι δυο τετράγωνα από το σπίτι μου, οπότε το επισκέπτομαι συνήθως επιστρέφοντας το απόγευμα από τη δουλειά και κάθομαι εκεί κάνα δίωρο. Από την πρώτη μέρα που μπήκα μέσα, τράβηξε το βλέμμα μου ο γυμναστής που με ανέλαβε, ο Δημήτρης, ένα παιδί 25 ετών που, όμως, λόγω της δικής μου εμφάνισης κατά βάση, δείχνει μεγαλύτερος από εμένα, και με τον οποίον πλέον τραβιόμαστε αρκετά συχνά. Το ίδιο κατάλαβα πως αισθάνεται κι αυτός για μένα, βέβαια, αφού το βλέμμα του από την πρώτη μας επαφή καρφώθηκε στα μάτια μου με πρόσκληση.

Ο Δημήτρης είναι αρκετά ψηλός, γύρω στα 1.85 (βέβαια, δεν είναι δύσκολο ο οποιοσδήποτε άντρας να φαίνεται ψηλός μπροστά μου, αλλά ok), με αρκετά ωραία χαρακτηριστικά, καστανόξανθα μαλλιά και γελαστό φωτεινό πρόσωπο που κατά βάση με τράβηξε (αφού, σα γυμναστής, ούτως ή άλλως ήταν αναμενόμενο να έχει καλοχτισμένο σώμα, οπότε δεν ήταν αυτό που με εντυπωσίασε). Μιας και είμαστε και οι δυο αρκετά άνετοι χαρακτήρες, δεν αργήσαμε να αποκτήσουμε μια κάποια οικειότητα, ανταλλάσσοντας χιουμοριστικά φιλικά σχόλια, συζητώντας για διάφορα πράγματα (ακούμε πάνω κάτω την ίδια μουσική) και φυσικά φλερτάροντας, μιας και είναι και αυτός μόνος (δεν είμαι ο τύπος που φλερτάρει με δεσμευμένους, κατά βάση από σεβασμό στις κοπέλες τους παρά στους ίδιους). Παραδόξως, δε μου είχε προτείνει να βγούμε για καφέ ή ποτό ποτέ, ούτε κι εγώ είχα προτείνει κάτι αντίστοιχο σε εκείνον, ήταν λες και οι συναντήσεις μας στο γυμναστήριο ήταν κάτι εντός προγράμματος που δεν υπήρχε λόγος να αλλάξουμε. Οπότε, για τις πρώτες βδομάδες, κατά τις οποίες είχαμε εκεί σχεδόν καθημερινή επαφή, απλώς τα λέγαμε αρκετά ευχάριστα και οικεία στη δουλειά του. Η πρώτη φορά έπαιξε πριν από κάνα τρίμηνο, Τρίτη βράδυ.

Ήταν η πρώτη φορά που πήγα αργά (10μιση) στο γυμναστήριο και ήταν και νεκρή μέρα, οπότε δεν υπήρχαν παρά ελάχιστοι πελάτες και μόνο ο Δημήτρης από το προσωπικό. Του έκανα κάτι ψιλοαστεία για το ό,τι θα ξεμείνει να δουλεύει μέχρι το πρωί με τους άκυρους που αποφάσισαν (κι εγώ μαζί) να γυμναστούν νυχτιάτικα και μετά άρχισα το πρόγραμμά μου. Πριν το καταλάβω, προς το τέλος της διαδικασίας μου, οι υπόλοιποι είχαν φύγει (εκτός από έναν τύπο που είχε σκάσει ακόμα πιο αργά) και είχα μείνει εγώ μόνη με τον Δημήτρη. "Μη φύγεις", μου λέει, "άραξε να κάνουμε λίγη παρέα μέχρι να τελειώσει και αυτός και να κλείσω και πάμε σπίτια μας μετά μαζί" (η στάση απ' όπου παίρνει το λεωφορείο για το σπίτι του, μιας και μένει κέντρο και όχι βόρεια, είναι σχετικά κοντά στο σπίτι μου). "Ok", του λέω, "μπαίνω να κάνω ένα ντουζάκι κι έρχομαι να αράξουμε" (ο καινούριος δεν έδειχνε πως θα τελείωνε σύντομα".

Πάω προς τις γυναικείας ντουζιέρες (πρώτη φορά έκανα ντους στο γυμναστήριο, αφού μένω δίπλα και πάντα έφευγα για να λουστώ στο σπίτι μου), βγάζω τα ρούχα και μπαίνω κάτω από το νερό. Ζέστη έξω αλλά ο κλιματισμός μες στο γυμναστήριο αρκετά καλός ώστε να χρησιμοποιώ καυτό νερό με ανακούφιση. Σε κάποια φάση, εκεί που τελειώνω, ακούω την πόρτα να ανοίγει και την κάπως δειλή φωνή του Δημήτρη να ρωτάει: "Sorry για την ενόχληση, δεν κοιτάω (γελάκι πονηρό αλλά και αμήχανο μαζί), αλλά σε ψήνει να πάμε για ένα ποτάκι μετά από δω; Νωρίς είναι ακόμα". Πραγματικά δεν ξέρω πώς μου ήρθε να το πω τόσο χαλαρά, μιας και δεν ήμουν καν ερεθισμένη πριν και δεν είχα σκεφτεί κάτι τέτοιο όσο γυμναζόμουν, αλλά του πρότεινα: "Βασικά, δεν έρχεσαι να κάνουμε ένα ντουζάκι μαζί;".

Αν και χαλαρό άτομο, δε συνηθίζω τέτοιου είδους "πεσίματα", παρ’ όλα αυτά μου βγήκε τόσο φυσικά που δεν το ένιωσα καν προκλητικό. Εκείνος για λίγο σκάλωσε, έπειτα γέλασε φιλικά και με ένα "ok" ακούστηκαν τα βήματά του που πλησίαζαν. Άνοιξα το πορτάκι της ντουζιέρας και στάθηκα σε μια μισοπροκλητική-μισοαστεία στάση, βγάζοντάς του τη γλώσσα και κλείνοντας το μάτι καθώς εμφανιζόταν μπροστά μου. Βάλαμε μαζί τα γέλια και τον βοήθησα να γδυθεί στα γρήγορα. "Μην αργήσουμε, μόνο", μου είπε, "γιατί ο άλλος είναι απ' έξω". Μπήκε κάτω από το καυτό νερό μαζί μου, αφήνοντας ένα κάπως αστείο "ααα!" καθώς χτυπούσε το δέρμα του. Τον έβαλα να σκύψει, αφού δεν τον έφτανα αλλιώς, και του έδωσα ένα βαθύ φιλί στο στόμα, προτού αρχίσω να χαϊδεύω και να φιλάω το γυμνασμένο σώμα του που έκαιγε από το νερό.

Τα νύχια μου έπαιζαν ανάμεσα στα σκαψίματα των κοιλιακών του και χάιδευαν ελαφρώς άγρια τον αφαλό και τη βάση του καυλιού του, καθώς αυτός άφηνε σιγανά βογκητά ηδονής που καλύπτονταν από τον ήχο του νερού που έτρεχε και έσκαγε στο πάτωμα της ντουζιέρας. Λίγο αργότερα έσκυψα μπροστά του, χαϊδεύοντας πρώτα τα αρχίδια του κι έπειτα τον κώλο του και τη περιοχή ανάμεσα σε αυτά τα δυο, και άρχισα να γλείφω το καυλί του από τη βάση ως το κεφάλι με το στόμα ανοιχτό και τη γλώσσα έξω από τα χείλη, όπως προτιμώ. Άρχισε να μουρμουρίζει γλυκά και να χαϊδεύει τα μαλλιά μου, που όπως είχαν βραχεί μπλέκονταν στα δάχτυλά του. Λίγο αργότερα, και αφού το καυλί του είχε γίνει πέτρα, σταμάτησα το γλείψιμο και το πήρα μες στο στόμα μου, αρχίζοντας κανονική πίπα, με αργούς ρυθμούς, αρχικά επιφανειακά κι έπειτα παίρνοντάς το όλο μέσα, δαγκώνοντάς το πού και πού απαλά, παιχνιδιάρικα. Λίγα λεπτά μετά (και αφού μου έκανε ειλικρινά αρκετή εντύπωση που δεν είχε τελειώσει με την πίπα), σηκώθηκα και του χαμογέλασα. "Λοιπόν, απ' ότι φαίνεται δε θα μείνουμε μόνο στο στοματικό. Έλα, κάνε γρήγορα, να γυρίσεις και στη δουλειά σου".

Γύρισα πλάτη, ακούμπησα τα χέρια στον τοίχο και έσπασα τη λεκάνη μου, προτείνοντάς του την πίσω πλευρά μου. Εκείνος μου χάιδεψε τον κώλο διστακτικά. "Δε φοβάσαι χωρίς προφυλακτικό;" (ο πρώτος και μόνος άντρας που μου το έχει ρωτήσει αυτό, μπορώ να πω πως ξαφνιάστηκα κιόλας). "Σε εμπιστεύομαι", του είπα με ένα γελάκι για να χαλαρώσει. Δεν μπήκε στη διαδικασία να με γλείψει, ούτε και ήθελα (είμαι καθαρά κολπική και το παιχνίδι με την κλειτορίδα μου, αν και μου αρέσει, δεν με τρελαίνει κιόλας, άλλωστε, από το καυτό νερό και την αίσθηση του κορμιού και του καυλιού του στη γλώσσα μου, είχα ήδη υγρανθεί τόσο που δε χρειαζόμουν καμία προετοιμασία). Μπήκε απευθείας μέσα μου, με μαλακές αλλά σίγουρες κινήσεις. Η χημεία μας φάνηκε από την πρώτη στιγμή, τα κορμιά μας συγχρονίστηκαν αμέσως και άρχισε να μπαινοβγαίνει σταθερά, χαϊδεύοντας τον κώλο και τη μέση μου με το ένα χέρι και κρατώντας με από τον αυχένα με το άλλο, σπρώχνοντας με το βάρος του το σώμα μου, που από πίσω πρέπει να έμοιαζε με πορσελάνινης κουκλίτσας μπροστά στο πολύ μεγαλύτερο δικό του.

Θέλοντας να τον κάνω να επιταχύνει, έπιασα το ένα χέρι του και το έφερα μπροστά, στο στήθος μου, και έριξα μόνη μια σφαλιάρα στο κωλομέρι μου, δίνοντάς του το ok να αγριέψει λίγο. Αυτό φάνηκε πως τον τρέλανε, γιατί άμεσα ο τρόπος του άλλαξε. Άρχισε να μπαινοβγαίνει πιο γρήγορα και πιο βίαια, χωρίς να χάνει όμως καθόλου τον ρυθμό του, σφαλιαρίζοντας με στον κώλο κάποιες φορές, σφίγγοντας και χαϊδεύοντας εναλλάξ το στήθος μου και βογκώντας με καύλα, ενώ η δική μου φωνή (δε διακρίνομαι για την ησυχία μου στο σεξ, αν και γενικά εκείνη τη στιγμή ήμουν όσο πιο ήσυχη μπορούσα) τον συνόδευε με μικρά βογκητά και κοφτές κραυγές. "Έτσι, γάμα με, όμορφε...". Του το είπα απλά, όπως συνηθίζω, χωρίς κάτι χυδαίο, απλή παρότρυνση, και πραγματικά το έκανε.

Με σφυροκοπούσε με τόσο γρήγορο και σταθερό ρυθμό, ώστε όταν έχυσα ήταν με αλλεπάλληλους σπασμούς και τρεμάμενα γόνατα. Σεξ σχετικά σύντομο και δίχως ποικιλία, μιας και το μέρος και ο χρόνος δε βοηθούσαν για κάτι περαιτέρω, μα με τόση ένταση (πολλαπλασιασμένη από την προσπάθεια να συγκρατηθούμε για να μη μας πάρει χαμπάρι ο τύπος απ' έξω) που ήταν λες και το κάναμε για ώρα. Όταν ξαναβρήκα την ανάσα μου, και όσο εκείνος μπαινόβγαινε πια με πιο ήρεμες κινήσεις, τον έσπρωξα να βγει από μέσα μου, γονάτισα και άρχισα να τον γλείφω και να τον πιπώνω εναλλάξ, με γρήγορο ρυθμό αυτή τη φορά, κοιτώντας τον απευθείας στα μάτια, χαμογελώντας όταν δεν τον είχα μες στο στόμα μου. Τελείωσε αφήνοντας μια σιγανή μα μακρόσυρτη κραυγή, χύνοντας στο πρόσωπό μου. Σηκώθηκα, καθάρισα το πρόσωπο από το σπέρμα του και τον φίλησα ξανά στο στόμα. Με σήκωσε στην αγκαλιά του (δεν του ήταν και δύσκολο) και μου ανταπέδωσε το υγρό φιλί. Κλείσαμε το νερό, σκουπιστήκαμε και ντυθήκαμε συζητώντας πάλι χαλαρά, με γελαστά πρόσωπα. Σαφώς και ο τυπάκος έξω κατάλαβε τι είχε γίνει, όταν βγήκαμε και οι δυο με βρεγμένα μαλλιά έξω, αλλά η μόνη αντίδρασή του ήταν ένα ευγενικότατο χαμόγελο κατανόησης, που μου τον έκανε απευθείας συμπαθή. Κλείσαμε το γυμναστήριο και τελικά πήγαμε όντως για ποτό σε μια ήσυχη μπιραρία, προτού κατευθυνθούμε μαζί προς το σπίτι μου, όπου αράξαμε για ταινία και ύπνο. Έκτοτε, βρισκόμαστε συχνά ανά περιόδους. Εντός και εκτός γυμναστηρίου. Είναι ο σταθερός εραστής μου και μετατρέπεται και σε καλό φίλο μου.

(Copyright protected OW ref: 75498)