Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το όνομά μου είναι Εύα και είμαι 25 ετών. Είμαι νόστιμη κοπέλα, μελαχρινή με ύψος 1.67 και σώμα γυμνασμένο και καλοσχηματισμένο. Το σημείο όμως που τρελαίνει όλα τα αρσενικά πάνω μου είναι το κωλαράκι μου, κάτι που γνωρίζω και φροντίζω να αναδεικνύω.

Στα 18 μου έδωσα Πανελλήνιες και όντας καλή μαθήτρια, αλλά και αθλήτρια του στίβου κατάφερα να περάσω στη ΣΣΑΣ Ψυχολογίας. Αν και η ιδέα του στρατού δε με τρέλαινε, αποφάσισα να δοκιμάσω τη σχολή κυρίως λόγω επαγγελματικής εξασφάλισης. Στη σχολή είχα πρόβλημα με την πειθαρχία και τις υπηρεσίες, το γεγονός όμως ότι έβγαινα αρκετά συχνά λόγω σχολής και εξόδων με βοηθούσε. Ομολογώ ότι τα χρόνια εκείνα ήμουν αρκετά άτακτη και παρά το δύσκολο πρόγραμμα είχα αρκετές κατακτήσεις και ιστορίες, με αγόρια εντός αλλά κι εκτός σχολής.

Στα 23 μου με τοποθέτησαν σε ένα μεγάλο στρατόπεδο-κέντρο εκπαίδευσης, στα ιατρεία για το ρόλο της ψυχολόγου. Τους μισούς μήνες του χρόνου το στρατόπεδο ήταν γεμάτο νεοσυλλέκτους, το υπόλοιπο διάστημα ήταν αρκετοί αξιωματικοί και φαντάροι όλων των ηλικιών. Αν και το κλίμα ήταν ιδιαίτερα προκλητικό και οι πειρασμοί πολλοί, ειδικά με τους συνομηλίκους μου αξιωματικούς, είχα αποφασίσει ότι έπρεπε να σοβαρευτώ και να προφυλάξω τον εαυτό μου, οπότε δεν τσιλιμπούρδιζα. Δε μπορούσα όμως να συγκρατηθώ να αναδεικνύω με κάθε τρόπο το κωλαράκι μου, που έτσι κι αλλιώς τονιζόταν από την παραλλαγή που φορούσα καθημερινά. Τρελαινόμουν να φοράω κάθε μέρα σέξι στρινγκάκια που το αναδείκνυαν και το έκαναν να φαντάζει ατίθασο, κάθε φορά δε που αντιλαμβανόμουν να με κοιτάζουν εκεί κουνιόμουν και λικνιζόμουν για να τους ανάψω περισσότερο.

Ήταν ένα από τα Σαββατοκύριακα του Ιουνίου με πολλή ζέστη που η παραμονή στο στρατόπεδο ήταν ανυπόφορη. Δυστυχώς είχα 24ωρη υπηρεσία το Σάββατο οπότε είχα μείνει κολλημένη στο ιατρείο μου φορώντας την παραλλαγή. Δεν πίστευα την ατυχία μου καθώς όλες μου οι φίλες ήταν στην παραλία και για το βράδυ είχε κανονιστεί μεγάλη έξοδος σε beach bar. Ήμουν τόσο κακόκεφη που δεν εκμεταλλεύτηκα την υπηρεσία ούτε για να τελειώσω μια επείγουσα δουλειά που μας είχε έρθει την προηγούμενη ημέρα. Είχε φτάσει μια άκρως απόρρητη εντολή από το ΓΕΣ ότι ανάμεσα στους νεοσυλλέκτους που θα μας έρχονταν τις επόμενες ημέρες υπήρχαν κάποιοι με «περίεργο» προφίλ που ήθελαν ιδιαίτερη προσοχή κατά την εξέταση. Εντός της εντολής υπήρχαν και προσωπικά στοιχεία των «υπόπτων». Αν και κανονικά τα έγγραφα αυτά απαγορεύεται να βγαίνουν εκτός του στρατοπέδου αποφάσισα ότι θα τα έπαιρνα μαζί μου να ασχοληθώ την επόμενη ημέρα, μιας που το Σάββατο δεν είχα όρεξη για τίποτα.

Και ενώ βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση, φαντάζεστε τη χαρά μου όταν Κυριακή πρωί-πρωί μου τηλεφώνησε μια φίλη μου να μου προτείνει να πάμε για μπάνιο όταν τελείωνα την υπηρεσία. Παρόλο που ήμουν κουρασμένη από τη βραδινή υπηρεσία δέχτηκα με χαρά καθώς η παραλλαγή πλέον κυριολεκτικά κολλούσε πάνω μου και λίγη δροσιά θα ήταν αναγκαία. Στις 9 ήρθε ο συνάδερφος και με άλλαξε, επειδή όμως ήταν ήδη αρκετά αργά και η παραλία ήταν πιο κοντά από το σπίτι μου αποφάσισα να πάω εκεί απευθείας. Έχω πάντα στο αμάξι ένα μαγιό για ώρα ανάγκης. Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι θα ήταν επικίνδυνο να πάρω τα έγγραφα από το ΓΕΣ μαζί μου σε παραλία όμως η κρίση μου λόγω κούρασης και ζέστης δεν ήταν καθαρή και δε γύρισα σπίτι να τα αφήσω.

Έφτασα στην παραλία, πάρκαρα πίσω από κάτι θάμνους και μες στο αυτοκίνητο φόρεσα το μαγιό μου. Η αλήθεια είναι πως δε μου πολυάρεσε, ήταν το εφεδρικό μου, ένα πολύχρωμο ολόσωμο, αναδείκνυε όμως πολύ καλά τα πόδια μου και φυσικά το κωλαράκι μου. Φόρεσα τις σαγιονάρες μου, πήρα την τσάντα, έφτασα στην αμμουδιά, έστρωσα την πετσέτα και άπλωσα το κορμί μου στην παραλία.

Καθώς περίμενα τη φίλη μου σε κάποια φάση βλέπω δύο γνώριμες φάτσες. Αρχικά δεν τους αναγνώρισα, μετά όμως κατάλαβα ότι ήταν δύο φαντάροι από το στρατόπεδο. Τους θυμόμουν γιατί μου τους είχε στείλει ο διοικητής τους, και οι δύο 19 χρονών, αγροτόπαιδα που προκαλούσαν συνεχώς προβλήματα με τους άλλους. Ήταν πάντως ωραία παιδιά, ψηλοί, με σώματα σφιχτά από τις αγροτικές εργασίες και, όπως διαπίστωνα, αρκετά τριχωτοί. Προφανώς είχαν έξοδο και μιας που τις Κυριακές βγαίνουν από νωρίς το εκμεταλλεύτηκαν. Δυσφόρησα που τους είδα γιατί ήθελα την ησυχία μου, οπότε προσπάθησα να γυρίσω από την άλλη για να μη με αναγνωρίσουν. Δυστυχώς δεν το κατάφερα, καθώς ήρθαν και κάθισαν ακριβώς δίπλα μου και μετά από 1-2 ματιές με κατάλαβαν. Με χαιρέτησαν μιλώντας μου στον πληθυντικό κι εγώ πάνω στη δυσφορία μου τους έκανα παρατήρηση ότι απαγορεύεται να απομακρύνονται τόσο από το στρατόπεδο. Κατάλαβα ότι δεν το περίμεναν, ψέλλισαν κάτι ότι δεν πρόκειται να επαναληφθεί κι εγώ με τη σειρά μου τους είπα ότι επειδή είναι πρώτη φορά δε θα το αναφέρω. Το έκανα περισσότερο για να μην πάρουν θάρρος και να αποφύγω τα πολλά-πολλά, πάντως φάνηκε ότι δυσαρεστήθηκαν.

Δεν είχε περάσει ένα τέταρτο και μου τηλεφώνησε η φίλη μου να μου πει συγγνώμη, αλλά τελικά της έτυχε κάτι έκτακτο και δε θα μπορέσει να έρθει. Μετά από 24ωρη υπηρεσία και αϋπνία είχα έρθει στην παραλία για χάρη της και με άφηνε σύξυλη! Η τσαντίλα της προηγούμενης νύχτας επανήλθε δριμύτερη, καθώς πλέον όπως είχε η κατάσταση φοβόμουν ακόμα και να μπω στη θάλασσα, αφήνοντας τα πράγματά μου εκτεθειμένα στον κόσμο. Τουλάχιστον είχα όλη την ημέρα μπροστά μου, αποφάσισα να χαλαρώσω περιμένοντας να έρθει στην παραλία κανένας γνωστός. Κυριακή ήταν, δε μπορεί. Αν ερχόταν, στη χειρότερη θα του ζητούσα να ρίχνει μια ματιά στα πράγματά μου μέχρι να κάνω μια βουτιά και θα έφευγα μετά.

Μες στην τσαντίλα μου ωστόσο βρήκα τρόπο να ξεχαστώ και να ξεσπάσω στους δύο φαντάρους. Είχα παρατηρήσει όλη αυτή την ώρα ότι με κοιτούσαν συνεχώς, ειδικά τα εκτεθειμένα πόδια μου, και φαίνονταν ξαναμμένοι. Προφανώς με θυμούνταν καλά από το στρατόπεδο. Αποφάσισα να τους βασανίσω. Αρχικά άλειψα εκ νέου αντηλιακό τα πόδια μου κι έβγαλα τις σαγιονάρες αφήνοντάς τα ξυπόλητα, έπειτα άρχισα να τα τεντώνω με χάρη και να τα κουνάω πάνω-κάτω αργά. Μετά τα σταύρωνα και τα ξεσταύρωνα. Όσο τους κοιτούσα τόσο πιο κολλημένους τους έβλεπα και αυτό άρχισε να μου αρέσει και να με καυλώνει κι εμένα. Πήγα στο επόμενο βήμα. Γύρισα το σώμα μου και ξάπλωσα στην πετσέτα μπρούμυτα με τρόπο που ο κώλος μου ήταν απόλυτα εκτεθειμένος, τράβηξα δε το μαγιό προς τα μέσα ώστε να φαίνεται καλύτερα. Εκεί πλέον τους είδα να έχουν πάθει πλάκα, με το στόμα ανοικτό. Γελούσα μέσα μου, μου άρεσε. Άρχισα εκ νέου να κουνάω αισθησιακά τα πόδια μου με τρόπο που οι πατούσες φαίνονταν χαριτωμένες και ελκυστικές. Ήμουν μια σπουδαγμένη στρατιωτικός που έπαιζα με δύο 19χρονα αγροτόπαιδα.

Συνέχισα το παιχνίδι για αρκετή ώρα, έπειτα βαρέθηκα, είχα δε απελπιστεί γιατί δεν είχε φανεί κανένας γνωστός. Αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στα έγγραφα από το ΓΕΣ γιατί η ώρα περνούσε. Άρχισα να διαβάζω τις ανησυχητικές ενδείξεις που είχαν δείξει οι νεοσύλλεκτοι, δεν άντεξα όμως για πολύ. Κάτι η ζέστη, κάτι το χθεσινό ξενύχτι, κάτι η καύλα που μου είχαν προκαλέσει οι δύο φαντάροι σε λίγο με πήρε ο ύπνος.

Ένιωσα να ξυπνάω ώρα μετά, δε μπορούσα να υπολογίσω πόσο. Ένιωθα κάτι περίεργο στα πόδια μου, ανασήκωσα το κεφάλι και τι να δω. Οι δύο φαντάροι είχαν έρθει από πάνω μου και χάιδευαν τα μπούτια και τον κώλο μου. Μου έβαζαν χέρι κανονικότατα δύο ιεραρχικά κατώτεροί μου, και μάλιστα δημοσίως.

Πετάχτηκα για να τους βρίσω, τότε όμως συνειδητοποίησα ότι κοιμόμουν περισσότερη ώρα απ’ όσο νόμιζα. Ήταν πλέον αργά το απόγευμα, σε όλη την παραλία δεν ήταν άλλος, ήμουν μόνη με δύο τέρμα καυλωμένους φαντάρους. Που εγώ είχα φροντίσει να ανάψω για τα καλά!

- Τι έγινε κυρία ανθυπολοχαγέ; Τα πράγματα εξελίχθηκαν αλλιώς; Μην ανησυχείς, θα καλοπεράσουμε μαζί σήμερα…

είπε ο ένας και έβαλαν τα γέλια.

- Τόση ώρα προσπαθούσες να μας καυλώσεις, πρέπει να θες να φας πούτσα απεγνωσμένα τσουλάκι…

είπε ο άλλος. Η κατάστασή μου ήταν πολύ κακή, βρήκα όμως την αυτοκυριαρχία να κάνω μια τελευταία προσπάθεια.

- Σταματήστε και οι δύο αμέσως. Θα σας αναφέρω στο διοικητή σας. Αν προχωρήσετε ένα βήμα παραπάνω βλέπω να περνάτε στρατοδικείο.

Ξαναγέλασαν.

- Αν είναι να πάμε στρατοδικείο τουλάχιστον να σε έχουμε πηδήξει πρώτα.

Δεν έχασαν άλλο καιρό. Ο ένας έλυσε το μαγιό μου από το λαιμό και άρχισαν να το τραβάνε. Σε ένα λεπτό ένιωθα την τελευταία επαφή με το ύφασμα στο πόδι μου. Ήμουν πλέον γυμνή, μια ανθυπολοχαγός στο έλεος δύο φαντάρων. Πριν προλάβω να κουνηθώ με σήκωσαν και με έβαλαν στα τέσσερα. Ο πρώτος ήρθε μπροστά μου και μου τον έδωσε στο στόμα για να μην προλάβω να φωνάξω. Είχα χρόνια να πάρω πίπα. Η πούτσα του ήταν αρκετά μεγάλη, κυρίως όμως ήταν τριχωτή και μου προκαλούσε αηδία.

Ο δεύτερος πήρε θέση από πίσω μου. Χούφτωσε και πάλι γερά τα μπούτια μου, έπειτα τα άνοιξε. Μια στιγμή μετά το δάχτυλό του έμπαινε στην τρυπούλα μου.

- Με αυτόν τον κώλο καυλώνει ένα ολόκληρο στρατόπεδο. Εμείς μάγκα μου σήμερα θα τον ξεσκίσουμε.

Πανικοβλήθηκα. Είχα να πηδηχτώ από κώλο από το δεύτερο έτος, θα ήταν σαν να τον ξαναέπαιρνα πρώτη φορά. Προσπάθησα να μιλήσω όμως η τριχωτή πούτσα στο στόμα μου είχε φτάσει στο λαρύγγι. Ο δε φαντάρος μου κρατούσε το κεφάλι και το πήγαινε ρυθμικά μέσα-έξω. Το δάχτυλο του άλλου εν τω μεταξύ, δούλευε την τρυπούλα μου, σε λίγο έβαλε μέσα και δεύτερο. Μετά και τρίτο. Εγώ πονούσα αλλά μπορούσα μόνο να μουγκρίζω όσο έγλειφα την πούτσα του πρώτου.

Σε λίγο άκουσα ήχο μπουκαλιού και ένιωσα αντηλιακό να αλείφεται στην τρυπούλα μου. Προσπάθησα να γυρίσω για να δω αλλά η πούτσα του φαντάρου που με τσιμπούκωνε κρατούσε το κεφάλι μπροστά. Δεν είχα καμιά οπτική επαφή με την πούτσα που σε λίγο ακούμπησε την τρυπούλα μου. Με μια γερή σπρωξιά γλίστρησε στο αντηλιακό και ο δεύτερος φαντάρος μπήκε στον κώλο μου.

Ο πόνος ήταν απίστευτος. Τα μάτια μου κόντεψαν να γυρίσουν ανάποδα. Προσπάθησα να σφιχτώ για να τον βγάλω έξω κι αυτός αντέδρασε αστραπιαία. Ένα κλάσμα αφότου αντιλήφθηκε το σφίξιμο μου έδωσε μια τρομερά δυνατή σφαλιάρα στα κωλομέρια. Συνέχισε να με χτυπάει δυνατά και γρήγορα για ώρα. Σιγά-σιγά από τον πόνο και τη δυσκολία την αναπνοή που μου προκαλούσε η πούτσα στο στόμα μου άρχισα να χάνω τον έλεγχο.

Όταν είδε ότι πλέον είχα παραδοθεί ο φαντάρος, που είχε κρατήσει την πούτσα του μέσα μου όλη αυτή την ώρα, άρχισε και πάλι να κινείται και να με παραβιάζει. Με κάθε κίνηση όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο μέσα. Ο πόνος μου αυξανόταν, πλέον όμως άρχισα να αισθάνομαι και ηδονή. Δύο τριχωτές μεγάλες ψωλές παραβίαζαν δύο από τις τρύπες μου. Δεν είχα ξαναβρεθεί να πηγαίνω με δύο άνδρες ταυτόχρονα και όσο περνούσε η ώρα άρχιζε να μου αρέσει.

Συνέχισαν να με πηγαίνουν πίπα-κώλο, ώσπου ο μπροστινός είπε να αλλάξουν για να με γαμήσει κι αυτός. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαν βγει και οι δύο από μέσα μου, άλλαξαν θέσεις και πριν προλάβω να συνέλθω με γαμούσαν ξανά. Ο πίσω είχε λίγο μικρότερη πούτσα και πλέον δεν πονούσα τόσο πολύ, μπαινόβγαινε μέσα μου πολύ γρήγορα και εύκολα. Η πούτσα του μπροστινού στο στόμα μου με γέμισε αηδία. Πρώτη φορά στη ζωή μου γεύτηκα τον κώλο μου, μαζί με τη δική του βρωμιά. Δε θα χρειαζόταν όμως να το υπομείνω για πολύ. Ο μπροστινός είχε ερεθιστεί τρομερά από το γαμήσι στον κώλο μου και δεν άντεξε να με τσιμπουκώνει πάνω από τρία λεπτά. Τότε άρχισε να κουνιέται, με είχε πιάσει από τα μαλλιά και κουνούσε και το κεφάλι μου. Με κάθε πάνω-κάτω φοβόμουν ότι θα μου φύγει ο λαιμός, σε λίγο όμως ο φαντάρος εκτόξευσε μια τεράστια ποσότητα σπέρματος κατευθείαν στο λαρύγγι μου. Τότε τα μάτια μου άρχισαν να δακρύζουν από την ένταση, κατάπια όμως όλη την ποσότητα για να μην πνιγώ.

- Πουτανίτσα, ήθελες να μας αναφέρεις και ότι απομακρυνθήκαμε. Τώρα όμως που πίνεις τα χύσια μου σου αρέσει!

Στο μεταξύ ο φαντάρος πίσω μου συνέχιζε να κινείται όλο και πιο γρήγορα προς τα μέσα, ώσπου μου τον είχε βάλει όλον. Τότε άρχισε να κουνιέται κυκλικά, άπλωσε τα χέρια του μπροστά και έπιασε τα βυζιά μου, που μέχρι τότε δεν τα είχαν αγγίξει. Από το άγγιγμα ένιωσα την πούτσα του να μεγαλώνει μέσα μου, πήρε φόρα και έφτασε ακόμα πιο βαθιά. Άρχισε πάλι να κουνιέται, δε φαινόταν να τελειώνει σύντομα. Δε μπορούσα να το ελέγξω πλέον, μου άρεσε. Με είχε ξεσκίσει, ο κώλος μου είχε πάρει φωτιά. Άρχισα να κουνιέμαι κι εγώ για να τον νιώσω καλύτερα. Τότε ήταν που ο μπροστινός έβαλε τα γέλια, ο δε πίσω με δύο τινάγματα είχε βγει νοκ άουτ και γέμισε τον κώλο μου σπέρμα. Η ζεστή αίσθηση με έκανε να τελειώσω κι εγώ.

Βγήκαν και οι δύο από μέσα μου και μπόρεσα να πέσω πάλι στην πετσέτα μου. Γύρω μου η παραλία παρέμενε έρημη, είχε όμως ακόμα φως, δεν ήταν πολύ αργά. Ξαφνικά άκουσα έναν ήχο σαν από φλας. Έπειτα ακόμα έναν, κι ακόμα έναν. Σήκωσα το κεφάλι και είδα να με παίρνουν φωτογραφίες γυμνή (συγκεκριμένα τον κώλο μου). Πριν προλάβω δε να αντιδράσω ο ένας με γύρισε ανάσκελα ώστε να φωτογραφήσουν το μουνί (το οποίο είχε μείνει ανέγγιχτο!) και τα βυζιά μου.

- Φοβερές φωτογραφίες σου πήραμε σήμερα μανάρα μου. Και με μαγιό και χωρίς. Αν τις πουλούσαμε στο στρατόπεδο θα βγάζαμε μια περιουσία κι εσύ θα γινόσουν ρεζίλι παντού!

- Και δεν είναι οι μόνες φωτογραφίες που πήραμε σήμερα!

Γύρισα να δω τι εννοούσε και πάγωσα. Στα χέρια του κρατούσε τα απόρρητα έγγραφα του ΓΕΣ!

- Καργιολίτσα μπορεί να μη σπούδασα σαν κι εσένα, καταλαβαίνω όμως ότι όταν λέει άκρως απόρρητο δεν έπρεπε να το βγάλεις από το στρατόπεδο. Κανόνισε λοιπόν. Φωτογράφησα την κάθε σελίδα. Αν κάνεις οποιαδήποτε μαλακία ή πεις σε οποιονδήποτε ό, τι έγινε δε θα κυκλοφορήσουν μόνο οι φωτογραφίες σου σε τρελές πόζες, θα μάθουν και ότι διακίνησες απόρρητα έγγραφα του στρατού. Αν δε θες να βρεθείς μπλεγμένη μην πεις τίποτα πουθενά. Άλλωστε έτσι δυνατά που τελείωσες μάλλον κι εσύ δεν πέρασες άσχημα.

Δυστυχώς για εμένα ο φαντάρος είχε δίκιο. Ήμουν παγιδευμένη, δε μπορούσα να πω τίποτα πουθενά! Δεν ήξερα καν αν αυτό που μου συνέβη ήταν βιασμός, σε κάθε περίπτωση αν το αποκάλυπτα κινδύνευε η δουλειά μου.

- Έτσι μπράβο. Και τώρα πριν φύγουμε σου χρωστάμε κάτι τελευταίο.

Τους κοίταξα με τρόμο, πριν προλάβω όμως να κουνηθώ με είχαν αρπάξει ο ένας από τα χέρια και ο άλλος από τα πόδια και κινούνταν προς τη θάλασσα.

- Με τούτα και με κείνα δεν έκανες ακόμα μπάνιο.

Με έβαλαν μες στο νερό, αρχικά διασκέδαζαν βάζοντας το κεφάλι μου μέσα-έξω, προσέχοντας πόση ώρα με άφηναν για να μην πνιγώ. Όταν άρχισα να βήχω άρχισαν ξανά να με χουφτώνουν με μανία, τελευταία δόση πριν φύγουν. Τα βυζιά μου, τον κώλο, τα μπούτια μου, τις γάμπες μου, άφησαν όμως και πάλι ανέγγιχτο το μουνί μου. Όταν χόρτασαν, με παράτησαν μέσα στη θάλασσα και έτρεξαν προς τα έξω. Φεύγοντας είδα να παίρνουν μαζί το μαγιό μου, ο ένας πήγε να πάρει και την πετσέτα αλλά τελικά την άφησαν. Λίγο μετά βγήκα από τη θάλασσα, τυλίχτηκα και γύρισα όπως-όπως σπίτι μου.

Δυστυχώς οι δύο φαντάροι παρέμειναν στο στρατόπεδο για μήνες ακόμα. Υπάκουσα και δεν ανέφερα πουθενά το περιστατικό, αλλά και εκείνων δε η συμπεριφορά ήταν πιο διακριτική απ’ ό, τι περίμενα. Που να ήξεραν τι αναστάτωση μου είχαν προκαλέσει! Μόλις λίγο καιρό μετά το περιστατικό αυτό ήταν για εμένα πλέον μια ευχάριστη ανάμνηση. Ο εξευτελισμός και το διπλό γαμήσι που πέρασα στα χέρια τους μου έμεινε αξέχαστος, ξύπνησε ξανά τα συναισθήματά μου ως γυναίκα, μου επανέφερε αισθήσεις που είχα εγκαταλείψει μετά τη φοιτητική μου ζωή. Ακόμα και σήμερα δε μπορώ να τους ξεχάσω και για να είμαι ειλικρινής πολύ θα ήθελα να βρίσκονταν κι άλλοι φαντάροι να μου προσφέρουν τα ίδια, και μάλιστα εκτός υπηρεσίας.



Copyright protected OW ref: 148301



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.