Ηδονή στο ασανσέρ

Παρατηρήσεις αποστολέα: Η ιστορία πραγματεύεται τα γνωστά προκαταρκτικά, μόνο που αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα ασανσέρ. Αν σου αρέσουν οι kinky φάσεις, keep reading. Αποτελεί δική μου έμπνευση, όχι γεγονός.

Ο Άρης είχε καταφθάσει από νωρίς στο σπίτι μου, απ' όπου θα ξεκινούσαμε να πάμε σε ένα συνοικιακό μπαρ που θα μας περίμενε η παρέα μας. Άνοιξε με το κλειδί του και τον υποδέχθηκα με ένα πεταχτό φιλί. Είχα μόλις βγει από το μπάνιο και το νερό από τα μαλλιά μου έσταζε στο πρόσωπο. Έγλειψε μια σταγόνα που διέσχιζε το μάγουλό μου και μου χαμογέλασε, λέγοντας ότι του έλειψα. Ενώ ήξερε ότι θέλω το χρόνο μου να ετοιμαστώ, προτίμησε να έρθει και να παίξει στο PS4 μου στο μεσοδιάστημα. Ύστερα από λίγη ώρα, παρουσιάστηκα μπροστά του έτοιμη. Φορούσα ένα μαύρο φόρεμα σε γραμμή άλφα, με βαθύ ντεκολτέ, ψηλές κάλτσες στο ίδιο χρώμα με το φόρεμα και τα αγαπημένα μου κεραμιδί μποτάκια. Από μέσα είχα φροντίσει να μην φοράω σουτιέν. Εξάλλου η κατασκευή του φορέματος προσέφερε αρκετή "στήριξη" στο μεγάλο μου στήθος. Με λίγη σκέψη, αποφάσισα να μη φορέσω ούτε εσώρουχο, κάτι που σίγουρα θα εκτιμούσε ο Άρης, αργότερα.

Αφού με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, διέκρινα στα μάτια του εκείνο το βλέμμα που φώναζε σεξουαλική επιθυμία. Με αυτοπεποίθηση λοιπόν, έσκυψα ώστε να απενεργοποιήσω την κονσόλα και διακριτικά τράβηξα το φόρεμά μου προς τα πάνω. Τον ένιωσα να με αγκαλιάζει από πίσω κι αμέσως επανήλθα στην όρθια στάση μου. Μου παραμέρισε τα μαλλιά, αφήνοντας το λαιμό μου εκτεθειμένο και άρχισε να με φιλάει χωρίς να πει λέξη. "Άρη μου, θα αργήσουμε", του λέω και γυρνάω να τον κοιτάξω. Μου απάντησε πως είχα δίκιο και χέρι-χέρι κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο. Αφού κλείδωσα, τον είδα που καλούσε τον ανελκυστήρα χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω μου. Κι εγώ όμως, δε μπορούσα να κοιτάξω αλλού. Ήταν πολύ εντυπωσιακός άντρας. Αρκετά ψηλός, με "βαρύ σώμα", όχι όμως παχύ. Μελαχρινός, με τσακίρικα μάτια που πάντα με αιχμαλωτίζουν και ένα χαμόγελο ονειρικό. Το πρόσωπό του σκέπαζαν κατά το ήμισυ τα γένια του και του προσέδιδαν επιπλέον γοητεία. Εκείνο το βράδυ φορούσε ένα μαύρο πουκάμισο που κλείδωνε τέλεια πάνω του κι ένα skinny jean, σε σκούρο μπλε χρώμα. Με λίγα λόγια, dressed to Impress.

Μπαίνουμε στο θάλαμο, κι ενώ περίμενα ότι θα μου ορμούσε, κρατιόταν στο ύψος του. Δεν μπορούσα να τον κοιτάξω γιατί δε θα πηγαίναμε ποτέ στο ραντεβού μας. Ξάφνου, ο ανελκυστήρας σταματά και τα φώτα σβήνουν. Πανικοβλήθηκα. "Όχι ρε γαμώτο, τι θα κάνουμε τώρα;". Μέσα στο σκοτάδι δε μπορούσα καν να δω το πρόσωπό του και τρόμαζα ακόμη περισσότερο. "Ηρέμησε, μάλλον είναι διακοπή ρεύματος, ας περιμένουμε λίγο. Θα επανέλθει". Τα λόγια του δε με καθησύχασαν. Έτρεμα. "Δε μπορώ, το ξέρεις ότι έχω κλειστοφοβία." Μιλούσα αργά, ένιωθα σα να λιγόστευε η ανάσα μου. Μου άγγιξε το χέρι και με πήρε αγκαλιά, προσπαθώντας να με καλμάρει. Ένιωθε το κορμί μου να συσπάται πάνω του. Αντί να πτοηθεί, άρχισε να με χαϊδεύει. Εκείνη την ώρα ό,τι και να έκανε δε μπορούσα να αντιδράσω. Τον άφησα να συνεχίσει.

Ξεκίνησε από το πίσω μέρος του λαιμού μου και με τα ακροδάχτυλα συνέχισε στην πλάτη μου. Το ύφασμα του φορέματος ήταν αρκετά λεπτό κι έτσι ένιωθα λες και ακουμπούσε κατευθείαν την επιδερμίδα μου. Φτάνοντας στα οπίσθιά μου, δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία, μόνο μου ανασήκωσε το φόρεμα και προσπάθησε να το βγάλει. "Τι κάνεις; όχι εδώ, όχι τώρα...", τον παρακάλεσα. Εκείνος δεν μου απάντησε, παρά μόνο έσκυψε και συνέχισε ό,τι είχε αφήσει στη μέση. Αφού το εμπόδιο του φορέματος είχε παρακαμφθεί, ήμουν σχεδόν γυμνή μπροστά του. Εγώ δεν είχα καταφέρει ούτε στιγμή να ηρεμήσω, όμως ο φόβος σε συνδυασμό με τον ερεθισμό με άφηναν εντελώς ανήμπορη να αντιδράσω λογικά. Το σώμα μου βέβαια ήξερε τις απαντήσεις στα ερεθίσματα του Άρη. Με έσπρωξε στον τοίχο και η πλάτη μου ακούμπησε τον καθρέφτη του ανελκυστήρα. Η ξαφνική εναλλαγή θερμοκρασίας, μιας και το καυτό μου σώμα ήρθε σε επαφή με το δροσερό γυαλί, έκανε τις αισθήσεις μου ακόμα πιο δυνατές, ο φόβος άρχισε να γίνεται πόθος.

Ένιωσα τα χείλη του στο λαιμό μου και πάλι, όσο τα δάχτυλά του ψηλαφούσαν το μπροστινό μέρος του κορμιού μου αυτή τη φορά. Έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στο στήθος μου, γύρω-γύρω από τις θηλές. Ήξερε πόσο με ερέθιζε το να παίζει μαζί τους και επίτηδες το απέφευγε. Συνέχισε να με αγγίζει κατεβαίνοντας. Φτάνοντας στο αιδοίο μου, πέρασε απαλά τα δάχτυλά του από την κλειτορίδα μου και καλύφθηκαν από τα υγρά μου. "Είσαι τόσο υγρή, τόσο έτοιμη. Ξέρω ότι με θες." μου αποκρίθηκε. Εγώ απλά αναστέναζα στο αυτί του, σιγανά. Χωρίς προειδοποίηση και με αρκετή βοήθεια από τα υγρά μου, βύθισε τα δάχτυλά του μέσα μου δυνατά, ωμά. Τόσο που μου ξέφυγε ένα δυνατό βογκητό. Άρχισε να τα κινεί μέσα έξω και παράλληλα δάγκωνε τον λαιμό μου τόσο έντονα, που σίγουρα πίστευα ότι θα μου άφηνε σημάδια.

Τραβώντας με από τα μαλλιά, έτσι όπως άλλωστε ήξερε ότι με ανάβει, λίγο αργότερα με γύρισε έτσι ώστε το στήθος μου να ακουμπά τον καθρέφτη, ενώ συνέχισε να με φιλάει και να με τρυπάει με τα δάχτυλά του. Με το ελεύθερό του χέρι άρχισε να τρίβει την κλειτορίδα μου, όσο κι ο ίδιος τριβόταν πάνω στα οπίσθιά μου. Το πέος του είχε γίνει σκληρό και ήταν έτοιμο να σκίσει το παντελόνι. Ήμουν πολύ κοντά στο να τελειώσω και ο Άρης το ήξερε. Όταν πια είχα φτάσει στο όριό μου, βγάζει τα δάχτυλά του απότομα από μέσα μου, το ίδιο απότομα με όπως τα έβαλε, και με εκείνο του το χέρι μου σφαλιαρίζει τα οπίσθια δυνατά. Άφησε μια δυνατή δαγκωνιά στο λαιμό μου και σταμάτησε εντελώς να με τρίβει.

Απορημένη και λίγο εκνευρισμένη, παίρνω το θάρρος να ρωτήσω τι έγινε. "Αυτό για το πείραγμά σου πριν, στο σπίτι", ψιθύρισε στο αυτί μου. Ήταν ακόμη κολλημένος πάνω μου. "Μα..." "Σσσς. Έλα τώρα. Ντύσου μικρή μου", είπε, πιάνοντας το φόρεμά μου από το πάτωμα. Σαστισμένη, φόρεσα το ρούχο και τότε, ο θάλαμος ταρακουνήθηκε, επανήλθε το φως. Κοίταξα τον Άρη, το χέρι του ήταν πάνω στο μοχλό του on-off. Στα χείλη του ένα πονηρό χαμόγελο. "Είσαι απίστευτος", του χαμογέλασα και κοιτώντας στον καθρέφτη προσπάθησα να σουλουπώσω τα μαλλιά και το μακιγιάζ μου ώστε να μη δώσουμε στόχο στην παρέα μετά. "Και ακόμα δεν ξεκινήσαμε. Η νύχτα είναι μεγάλη...".

(Copyright protected OW ref: 82100)