Η μικρή παρθένα

Η ιστορία:

Ήταν λοιπόν ένας δροσερός Μάρτης. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που απολύθηκα από το στρατό και η ζωή μου ήταν ένα χάος. Έβγαζα τα προς τα ζην στο λογιστήριο μιας μικρής βιομηχανίας και γέμιζα τα βράδια με τηλεόραση ή καφετέρια με τα λιγοστά φιλαράκια, που μου φαινόταν ότι τα ήξερα πριν ακόμα γεννηθώ!

Έμενα μόνος σε μια μικρή μονοκατοικία με αυλή, δίπλα στο γυμνάσιο της πόλης. Κορίτσι δεν υπήρχε αφού η Κατερίνα με παράτησε κάπου στον όγδοο μήνα και οι μόνες νέες γνωριμίες μου ήταν η σερβιτόρα στο καφέ και η γραμματέας στη δουλειά. Η γραμματέας παραήταν χοντρή, όσο για την σερβιτόρα σίγουρα θα την πηδούσε κάποιος άλλος με τα βυζιά που είχε.

Όπως κάθε απόγευμα για κανένα μήνα τώρα, έτσι και τώρα καθόμουν στην αυλή μου με τον φραπέ και την εφημερίδα για να ξεκουραστώ λίγο από την ανούσια χαρτοφασαρία της δουλειάς. Ήμουν εντελώς απορροφημένος από τα καμώματα της ομάδας μου όταν οι σκέψεις μου διακόπηκαν από τα δυνατά κοριτσίστικα γέλια, κάπου πολύ κοντά μου.

Σήκωσα το κεφάλι, περιμένοντας να δω μερικές χαζομαθητριούλες να λένε τα μυστικά τους στο παγκάκι κάτω από το δέντρο έξω από την αυλή μου, κάτι που γινόταν άλλωστε κάθε μέρα την ώρα που σχόλαζε το σχολείο. Αυτή τη φορά όμως το θέαμα έκανε την καρδιά μου να σφίξει! Οι χαζομαθητριούλες που περίμενα ήταν εκεί, όμως μία από αυτές ξεχώριζε σαν τον ήλιο στον ουρανό.

Δεν την είχα ξαναδεί. Ήταν πανέμορφη. Ψηλή και λεπτή με δέρμα μαυρισμένο και δροσερό. Το πρόσωπο της είχε μια πινελιά από Κίνα χαρίζοντάς του απίστευτη ομορφιά. Η ανάπτυξη της είχε προχωρήσει πολύ πέρα των υπολοίπων κοριτσιών. Το κοριτσίστικο σουτιέν με τα βίας συγκρατούσε τα στήθη της και το κωλαράκι της γέμιζε το τζιν με απερίγραπτη συμμετρικότητα. Τα ψηλά πόδια την έφερναν σχεδόν στο ύψος μου. Παρόλα αυτά, τα λόγια που έλεγε αποκάλυπταν ότι θέλει ακόμα χρόνια για να ωριμάσει.

Θαυμάζοντας την μικρή αυτή θεά, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να θυμηθώ τι ώρα σχολνάνε για να είμαι έτοιμος να την δω και αύριο. Η τύχη όμως ήταν αυτή την φορά με το μέρος μου. Εκείνη αποχαιρέτησε της φίλες της και μπήκε στην αυλή της διπλανής μονοκατοικίας. Τώρα μόλις παρατήρησα ότι το πριν άδειο αυτό σπίτι τώρα έχει ενοίκους: τα φώτα ήταν ανοιχτά και φωνές από τηλεόραση ακούγονταν από μέσα.

-    «Καλησπέρα!», της είπα με την σιγουριά του παλαιού στην γειτονιά. «Μόλις μετακομίσατε;»

-    «Ναι, χθες το βραδύ ήρθαμε…», μου είπε λιτά, αλλά το βλέμμα της με διαπέρασε σαν αστραπή.

Ήταν εμφανή η περιέργεια της για μένα, αλλά και επιφύλαξη της να μιλάει στους ξένους όπως αρμόζει σε όλα τα καλά κορίτσια.

-    «Πώς σε λένε;», την ρώτησα λίγο πριν μπει μέσα.

-    «Μαρίνα».

Το κορίτσι χάθηκε μέσα στο σπίτι. «Ε ρε πόσους θα κάψει!», σκέφτηκα. Μια ξαφνική σκέψη έκανε την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή και την πούτσα μου να κοντέψει να σκάσει από καύλα. Θυμήθηκα ότι από την παλιά τρύπα του ανεμιστήρα στην κουζίνα έβλεπα κατευθείαν το μπάνιο του διπλανού σπιτιού. Μάζεψα γρήγορα την εφημερίδα και σε ελάχιστα λεπτά ακροβατούσα στο βαρύ μάρμαρο του νιπτήρα βγάζοντας πανιά και αράχνες από το μακρόστενο άνοιγμα. Μπορούσα να δω άνετα όλο το μπάνιο αλλά ο ίδιος δεν φαινόμουν. Μάλιστα ο χώρος που έβγαινε το παράθυρο τους ήταν ένας απροσπέλαστος φωταγωγός και έτσι δεν υπήρχαν κουρτίνες.

Κατακυριευμένος από τον πόθο είχα κολλήσει στην τρύπα, αλλά το μπάνιο έμεινε σκοτεινό. Που όμως μετά από αρκετή ώρα η επιμονή μου επιβραβεύτηκε. Η Μαρίνα μπήκε στο μπάνιο φορώντας φανελάκι με σορτς. Έκλεισε την πόρτα, κρέμασε μια μεγάλη πετσέτα και τα εσώρουχα που κρατούσε και άρχισε να γεμίζει την μπανιέρα δοκιμάζοντας κάθε τόσο το νερό με το χέρι. Προσπαθούσα να μείνω ήρεμος. Η στιγμή που περίμενα είχε φτάσει…

Το κορίτσι έβγαλε το φανελάκι της αποκαλύπτοντας το λευκό σουτιέν που αγκάλιαζε απαλά τα πανέμορφα βυζάκια της. Μετά, με μια κίνηση κατέβασε το σορτσάκι μαζί με το βρακάκι της και τα παράτησε στο πάτωμα. Εκεί πήγε και το σουτιέν. Η μπανιέρα έχε γεμίσει, αλλά αυτή δεν βιαζόταν να μπει μέσα. Λες και ήθελε να παίξει μαζί μου. Έκατσε στην άκρη της μπανιέρας με το ένα πόδι κάτω και το άλλο στο χείλος και άρχισε να περιεργάζεται την πατούσα.

Αυτή η στάση μου αποκάλυπτε το παρθένο μουνάκι της σαν να ήμουν σε μάθημα ανατομίας. Ήταν πιο περιποιημένο απ’ ότι φαντάστηκα. Τα μαλλάκια υπήρχαν μόνο στο «τριγωνάκι» που φαινόταν όταν ήταν όρθια. Το ίδιο το μουνί της ήταν άτριχο. Έβλεπα τα μικρά χείλη της να προεξέχουν ελαφρά σχηματίζοντας μια πεταλουδίτσα.

Μη βρίσκοντας τίποτε σπουδαίο στην πατούσα η Μαρίνα στράφηκε στο μουνί της. Με μια μικρή λαβίδα έβγαλε μερικές τρίχες που είχαν ξεφυτρώσει στην γραμμή του μαγιό. Όμως όλα ήταν καθαρά εκεί. Το κορίτσι δεν σταμάτησε στο μουνάκι της. Πήρε ένα καθρέφτη και προσπάθησε να εξερευνήσει τα πράγματα γύρο από την κωλοτρυπίδα της. Πρώτα στάθηκε με το ένα πόδι στο πάτωμα και το άλλο στην άκρη της μπανιέρας.

Αυτή η στάση έδινε τέλεια εικόνα των απόκρυφων μερών και στους δύο μας, αλλά δεν την βόλευε στην αποτρίχωση. Έτσι έβαλε το καθρέφτη στο πάτωμα και κάθισε ανακούρκουδα πάνω απ’ αυτό. Τι θέα, Θεέ μου! Και τι δεν θα δείνα για να αγγίξω τα τρυφερό αυτό κοριτσίστικο μουνάκι! Η Μαρίνα ήταν πολύ επίδοξη και το θέαμα δεν κράτησε για πολύ. Σειρά είχαν τα λιγοστά μαλλάκια γύρο από τις ρώγες. Τα βυζάκια της δεν φαινόταν ότι είχαν πολύ ανάγκη από σουτιέν αφού παρέμεναν πεταχτά παρόλο το όγκο τους. Μια μικρή επιθεώρηση στης μασχάλες και η περιποίηση αυτή πήρε τέλος.

Είναι περιττό να περιγράψω τον ερεθισμό μου. Έτρεμα ολόκληρος. Ένιωθα ότι ένα άγγιγμα στην πούτσα μου θα με κάνει να χύσω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Μαρίνα σηκώθηκε και άρχισε να ποζάρει μπροστά από τον καθρέφτη. Με τα χέρια ανασήκωνε τα βυζιά της και έπαιρνε διάφορες πόζες, λες και την φωτογράφιζαν. Είχα κάθε ευκαιρία για να θαυμάσω το σφριγηλό της κωλαράκι που τόσο με τρέλανε το απόγευμα. Και τι δεν θα ‘δινα να το αγγίξω και να χωθώ ανάμεσα στα κωλομέρι της στο δρόμο μου για το βελούδινο μουνάκι της.

Δεν άντεχα άλλο. Λίγες κινήσεις ήταν αρκετές για να γεμίσω χύσια όλο τον τοίχο. Δεν υπήρχε άλλωστε κάτι άλλο να δω. Εκείνη γέμισε αφρόλουτρο την μπανιέρα και χάθηκε στο πλούσιο αφρό. Η τρυπά ξανασφραγίστηκε αλλά εγώ σκεφτόμουν πως θα κλείσω την τρύπα στην φαντασία μου που μόλις άνοιξε.

Φυσικά δεν έτρεφα παραμικρή ελπίδα να μπορώ να αγγίξω αυτό το μικρό άγγελο παρά μόνο στα όνειρά μου. Αν και έβλεπα στα μάτια της το ενδιαφέρον της για μένα, δεν ανταλλάξαμε παρά ελάχιστες κουβέντες στις επόμενες εβδομάδες. Η δε μάνα της δεν ήταν παρά εντελώς τυπική μαζί μου για να πω ότι θα μπορούσα να τους προσεγγίσω σαν οικογένεια.

Ο πατέρας τους δεν έμεινε μαζί τους και από κάποιες φράσεις που έπιασα μάλλον είχε βρει άλλη. Έβλεπα την Μαρίνα κάθε μέρα να πηγαινοέρχεται με τις φίλες τις και σκεφτόμουν ότι το μυαλό της ήταν παρμένο από τις κούκλες και παιδικές σειρές και θα χρειαστούν χρόνια μέχρι να ενδιαφερθεί για κάποιο αγόρι, παρά το γεγονός ότι με τα προσόντα της θα ξετρέλανε με ευκολία άνδρα κάθε ηλικίας.

Όμως έκανα λάθος. Δεν υπολόγισα το πανάρχαιο ένστικτο που κάνει τα μουνάκια όλων των κοριτσιών να σφίγγονται στην γλυκιά προσμονή. Το ένστικτο εκείνο που τις βάζει να κάνουν παλαβά πράγματα, να ξεπερνάνε το φόβο τους για το πέος, να δέχονται τον πόνο του ξεπαρθενιάσματος. Το πανίσχυρο ένστικτο της αναπαραγωγής, χάρη στο οποίο δισεκατομμύρια όμοιοι μας κυκλοφορούν πάνω στην Γη.

Ήταν πρωί της Τρίτης του Πάσχα. Εγώ είχα ρεπό και καθόμουν στην αυλή ακούγοντας ραδιόφωνο και απολαμβάνοντας τον ήλιο. Ξαφνικά άκουσα σιγανά κλάματα αλλά δεν έβλεπα από που προερχόταν. Δεν μου πήρε πολύ καιρό να εντοπίσω την Μαρίνα να κάθεται στο παγκάκι και να κλαίει. Μου είπε ότι έχασε τα κλειδιά από το σπίτι και η μάνα της δεν θα έρθει παρά αργά το βράδυ.

Τα βουρκωμένα της μάτια ήταν πανέμορφα. Φορούσε μια ανάλαφρη φουστίτσα και λυγερά ποδαράκια της ήταν μια σκέτη πρόκληση για μένα. Η φούστα της αναδιπλωνόταν γύρο από το σώμα της, δείχνοντας προς τα πού πέφτει το μουνάκι της, το οποίο αν και το ήξερα πια με κάθε λεπτομέρεια, ήθελα σαν τρελός να το αγγίξω. Το σφιχτό μπλουζάκι της τόνιζε όσο τίποτε άλλο το στήθη της. Προσπάθησα να κρύψω τα αισθήματά μου.

-    «Μείνε στο σπίτι μου μέχρι να έρθει η μαμά σου…», της είπα. «Έχω κοτόπουλο με πατάτες και παγωτό. Αν θέλεις μπορείς να δεις τηλεόραση ή να διαβάσεις κάποιο βιβλίο που έχω».

-    «Αλήθεια;», μου απάντησε.

Ένα χαμόγελο έλαμψε στο προσωπάκι της.

-    «Έλα, πέρασε μέσα. Τι θα φας;»

Όσο έτρωγε τον κοτόπουλο μου με χυμό μήλου εγώ την ρώταγα διάφορα. Τώρα που δεν ήταν πια όνειρο, ένιωθα ότι έχει χάσει κάπως την γοητεία της. Ήταν απλά ένα κορίτσι. Ανώριμο και χαζό όπως όλα στην ηλικία της. Αισθανόμουν ότι αν συνεχιστεί η κουβέντα για το τι είπε η κυρία και τι έκανε ο Γιώργος στην τάξη θα την αφήσω και θα πάω να διαβάσω καμιά εφημερίδα. Σιγά - σιγά όμως γύρισε την κουβέντα στην αγάπη και σεξ.

Εκείνη μου είπε ότι η μαμά της Γιάννας βρήκε την Γιάννα γυμνή με μια φίλη της στο κρεβάτι και ότι αυτή και τα κορίτσια είδαν το Γιάννη να παίζει με το πούλι του στην μικρή παραλία κοντά στο βράχο. Δεν το μαρτύρησαν όμως γιατί και οι ίδιες έκαναν μπάνιο γυμνές αλλά και γιατί ο Γιάννης παρακάλεσε πολύ μέχρι που άφησε όλα τα κορίτσια να δουν το πέος του. Μετά με ρώτησε αν έχω κορίτσι και με ποιες τα είχα.

Συνεχίζοντας την κουβέντα, μετακομίσαμε στον καναπέ αφού πήραμε το παγωτό και δύο κουτάλια. Άρχισα να της λέω διάφορα, πιο πολύ φαντασίες. Έλεγα ότι τα έφτιαξα με την πρώτη κοπέλα μου στο γυμνάσιο και ότι μου αρέσει και μένα να κάνω μπάνιο γυμνός και ότι έχω βρει τρόπο να φέρνω όλα τα κορίτσια σε οργασμό.

Οργασμός; Πρέπει να είχα αγγίξει την ευαίσθητη χορδή της! Τα μάτια της γυάλιζαν και ήταν όλο ερωτήσεις. Πως και τι. Δεν έλεγα πολλά. Καταρχήν σιγά μην ήξερα. Μετά ας έχει σασπένς! Της είπα κάτι που διάβαζα στο ανδρικό περιοδικό. Για κλειτορίδες και χάδια. Εκείνη καθόταν καταγοητευμένη από την εξήγησή μου. Το ότι έγινε μετά το θυμάμαι σαν ήταν όνειρο. Δεν έλεγχα πια το εαυτό μου. Γύρισα προς αυτήν, έβαλα απαλά το χέρι μου στο πόδι της και κοιτώντας στα μάτια της είπα:

-    «Θέλεις να το δοκιμάσουμε μαζί σου;

-    «Δεν... δεν ξέρω... Δεν πρέπει. Θα πονέσει;»

-    «Όχι, μόνο με το χέρι θα σε χαϊδέψω. Δεν θα κάνουμε σεξ. Θα μείνεις παρθένα όπως είσαι».

Της εξήγησα ότι δεν έχω σκοπό να μπω μέσα της.

-    «Θέλεις;»

Χωρίς να περιμένω απάντηση άπλωσα τα χέρια μου, γαντζώθηκα με τα δάκτυλα από το λάστιχο που είχε το βρακάκι της και άρχισα να το κατεβάζω απαλά μαζί με την φουστίτσα, όπως την είδα να κάνει στο μπάνιο. Δεν αντιστάθηκε. Ανάσαινε βαριά. Ανασήκωσε την λεκάνη της για να μπορέσω να κατεβάσω την φούστα και με βοήθαγε και αυτή με τα χέρια της. Σήκωσε τα πόδια της για να μπορέσουμε να την βγάλουμε τελείως, αλλά με το χέρι της κάλυψε το μουνί της. Της είπα να κλείσει τα μάτια, να χαλαρώσει και να ηρεμίσει.

Πλησίασα σιγά τα ζουμερά χειλάκια της και της έδωσα ένα απαλό φιλί. Άνοιξε τα μάτια και μου χαμογέλασε.

-    «Το πρώτο μου!», μου είπε.

Φαινόταν ότι ήταν πρώτη φορά που ήταν γυμνή μπροστά σε έναν άντρα. Αν και απομάκρυνε το χέρι της, έκλεισε σφιχτά τα πόδια της και το μόνο που έβλεπα ήταν το «τρυγονάκι». Δεν βιαζόμουν όμως. Συνέχιζα να την φιλάω απαλά και ήρεμα χάιδευα την κοιλιά και τα πλευρά της. Δεν την πίεζα. Της μίλαγα χαμηλόφωνα για το πόσο όμορφη είναι και πόσο καλά νιώθω χαϊδεύοντάς την. Ένιωθα να φεύγει σταδιακά το σφίξιμο που είχε. Χάιδευα με τα δάχτυλα το πρόσωπο της ενώ την κράταγα απαλά στην αγκαλιά μου.

Σιγά - σιγά το χέρι μου άρχισε να χαϊδεύει τα περιποιημένα μαλλάκια της κοντά εκεί πού ήθελα να φτάσω. Έβλεπα ότι αργά, αλλά σταθερά το πόδια της άνοιγαν. Εκεί που δεν χωνόταν χάρακας, τώρα χώραγε άνετα το χέρι μου.

-    «Σήκωσέ τα πάνω στον καναπέ…», της ψιθύρισα.

Με υπάκουσε χωρίς αντίρρηση. Τώρα επεκτάθηκα στους μηρούς της. Τα χάιδευα απαλά, πρώτα εξωτερικά και σιγά σιγά προχωρώντας στην εσωτερική επιφάνεια. Κάθε μου κίνηση ήταν ένα χιλιοστό και πιο κοντά στο πολυπόθητο μουνάκι της. Όταν πια ήμουν πολύ κοντά άρχισα να χαϊδεύω απαλά τα μεγάλα χείλη της, γύρω - γύρω από το τόσο προκλητικό άνοιγμά της. Συνέχιζα εντωμεταξύ να την φιλάω και να της ψιθυρίζω πόσο ωραία ήταν.

Όσο συνέχιζα να την χαϊδεύω τόσο μεγάλωνε ο ερεθισμός της. Άρχισε και αυτή να μου λέει πόσο καλά νιώθει και να μην σταματήσω. Το χέρι μου γλίστρησε απαλά στην σχισμή της. Η Μαρίνα πήρα μια βαθιά ανάσα. Πόσο υγρή ήταν! Εύκολα εντόπισα την κλειτορίδα της, αλλά δεν στάθηκα εκεί.

Πήγαινα πάνω - κάτω στο μουνί της μην παραλείποντας και τα μικρά της χείλη. Με απαλές κυκλικές κινήσεις άγγιξα τρυφερά το άνοιγμα του κόλπου της. Περίμενα να πανικοβληθεί, αλλά δεν αντέδρασε. Μάλλον δεν ήξερε προς τα που πέφτει τι… Εκμεταλλευόμενος την άγνοια της προσπάθησα να νιώσω τον παρθενικό υμένα. Δεν μπορούσα όμως να καταλάβω τίποτα.

Το χέρι μου είχε μετατραπεί σε πηγή ηδονής για αυτή. Είχα τα τέσσερα δάκτυλα μαζί να την χαϊδεύουν σαν βουρτσάκι και το πέμπτο να παίζει με τα μαλλάκια της. Καθοδηγούμενος από τα αναστεναγμούς της επικεντρώθηκα στην κορυφή της κλειτορίδας της και συνέχυσα το γλυκό έργο μου. Ξαφνικά οι αναστεναγμοί σταμάτησαν. Ένιωθα όλο το σώμα της να τεντώνεται.

Σταμάτησε να αναπνέει. Ελάχιστα δευτερόλεπτα και οργασμός την έχει κατακλύσει. Εγώ βέβαια δεν κατάλαβα τίποτα αλλά τα γυαλιστερά μάτια που άνοιξαν και οι ανάσες ανακούφισης μου έδωσαν να καταλάβω ότι μόλις είχε την πιο αξέχαστη εμπειρία της ζωής της. Την ρώτησα αν έφτασε. Ένα ικανοποιημένο χαμόγελο ήταν η απάντηση. Απαλά την έσπρωξα να ξαπλώσει στον καναπέ.

Υπάκουσε και σήκωσε και τα πόδια της πάνω σ’ αυτό. Ήταν στην διάθεσή μου. Έσκυψα πάνω της και της έδωσα ένα φιλί. Εκείνη τύλιξε τα χέρια της γύρο από το λαιμό μου. Κλεφτά άρχισα να της ανεβάζω την μπλούζα. Αλλά αυτή με πρόλαβε. Ανασηκώθηκε και αποφασιστικά την έβγαλε και την πέταξε στο πάτωμα.

Μετά ξεκούμπωσε το σουτιέν και το πέταξε και αυτό. Εγώ ξεντύθηκα με την ίδια αποφασιστικότητα. Η πούτσα μου ήταν υπερκαυλωμένη. Απαλά ξάπλωσα επάνω της. Η αίσθηση επαφής των γυμνών σωμάτων μας ήταν απερίγραπτη. Ένιωθα την γλυκιά μυρωδιά των μαλλιών της. Την φίλαγα ασταμάτητα και ταυτόχρονα χάιδευα τα στήθη και τους μηρούς της.

Έπιασα το ένα πόδι της κάτω από το γόνατο και το κατέβασα από το καναπέ, ανοίγοντας και πάλι το μουνάκι της. Το άλλο πόδι πήρε την αντίθετη κατεύθυνση. Στηριζόμενος στο ένα χέρι, έπιασα την πούτσα μου και άρχισα να την χαϊδεύω με τον πουτσοκέφαλο πάνω - κάτω στο γλιστερό από τους χυμούς της μουνάκι.

Από τα βογκητά της κατάλαβα πως της άρεσε τρομερά αυτό που έκανα. Συμπέραινα ότι είχε φτάσει η ώρα της να ξεπαρθενιαστεί. Έτσι στην επόμενη κάθοδο έβαλα την πούτσα μου περίπου εκεί που ήταν ο κόλπος και άρχισα να σπρώχνω. Περίμενα να γλιστρήσω μέσα της αμέσως, όπως συνέβαινε τόσες φορές με την Μαρίνα. Ο υμένας όμως έδειξε την παρουσία του. Ενστικτωδώς πίεσα πιο πολύ άλλα πάλι τίποτα. Πίεσα και άλλο…

Ξαφνικά η πίεση υποχώρησε και ένιωσα τον υγρό κόλπο της να αγκαλιάζει σφιχτά την πυρωμένη πούτσα. Όμως δεν πρόλαβε καλά - καλά να μπει το κεφάλι όταν αυτή τινάχτηκε, μ’ έσπρωξε και σηκώθηκε όρθια.

-    «Αφού μου υποσχέθηκες!», φώναζε με κλάματα. «Είπες ότι δεν θα το κάνεις!»

Μάζευε τα ρούχα της. Λίγες σταγόνες αίματος άρχισαν να κυλούν στους μηρούς της. Τα σκούπισε με μια χαρτοπετσέτα, αλλά η μικρή αυτή αιμορραγία συνεχίστηκε. Πήρε κι άλλες χαρτοπετσέτες και τις έχωσε ανάμεσα στα πόδια της. Φόρεσε το βρακάκι της πάνω απ’ αυτές, ντύθηκε και έτρεξε έξω από το σπίτι.

Περίμενα την αστυνομία μέχρι αργά το βράδυ. Όμως δεν ήρθε. Ούτε την άλλη μέρα. Ακόμα την περιμένω. Δεν νομίζω να έρθει όμως. Είδα την Μαρίνα να φιλιέται με έναν συμμαθητή της δύο μήνες μετά! Ο θαυμαστός κόσμος που της άνοιξα θέλει πολλές πούτσες για να κλείσει! Εξάλλου ξέρετε ποια είναι η πιο δύσκολη εγχείρηση, έτσι δεν είναι;

(Copyright protected OW ref: 8740)