Η Καίτη άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της αφού είχε γυρίσει από τα ψώνια. Πριν προλάβει να ακουμπήσει κάτω τις σακούλες, άκουσε τους θορύβους που έρχονταν από την κρεβατοκάμαρα εκείνης και του άντρα της.
«Αχ! Πιο δυνατά Λεωνίδα, πόνεσε μου τις ρώγες» ακουγόταν ξεκάθαρα η Χαρά, η κόρη της.
«Τσούλα, θα σου τις ματώσω.»
Η δεύτερη φωνή ανήκε στο Λεωνίδα, το γείτονα τους και γαμιά και των δύο.
«Ναι, πονά με, γάμα με σαν σκύλα.»
«Θα σε γκαστρώσω από τον κώλο, καργιόλα...» βρυχήθηκε κι ένας υγρός ήχος ακούστηκε, σαν σώματα να κολλάνε με ιδρώτα και υγρά.
«Βάλε το μέσα όλο, σκίσ' τον κώλο μου, σε παρακαλώ.»
Ακούστηκε χαστούκι.
«Βούλωσε το πουτάνα.»
Ένα βαθύ γρύλισμα και μετά ένας ήχος σαν βαριά ανάσα, σαν να 'σπρωχνε με όλη του τη δύναμη.
«Θα σου ξεσκίσω τη σούφρα μέχρι να μη μπορείς να περπατήσεις.»
«Ναι Λεωνίδα, χύσε με, γέμισε με την τσούλα σου» ούρλιαξε η Χαρά ενώ το κρεβάτι έτριζε πιο γρήγορα, σαν να 'ταν έτοιμο να καταρρεύσει.
Η Καίτη ξεφύσηξε μέσα στα νεύρα. Πόσο απαράδεκτοι ήταν και οι δύο; Καλά ο Λεωνίδας, ήταν ο κλασικός νταής που ήξερε ότι με την πούτσα του μπορούσε να κάνει ότι ήθελε και η Καίτη το είχε μάθει πολύ καλά αυτό. Αυτό που τη θύμωνε και τη στενοχωρούσε περισσότερο ήταν η κόρη της. Δεν είχε πρόβλημα να πηδιέται με το γείτονα τους, αλλά με τον τρόπο που το έκανε. Φαινόταν να είναι πρόθυμη να κάνει τα πάντα για αυτόν τον τυπά ξεπερνώντας κάθε ηθικό όριο. Δεν περίμενε ότι ο Λεωνίδας θα ήταν καλή επιρροή για καμιά από τις γυναίκες που πήδαγε, αλλά με την κόρη της όλο αυτό εξελισσόταν σε κάτι τοξικά άρρωστο. Είχε δει που είχε τρυπήσει τις ρώγες της σαν πορνοστάρ και ακόμα χειρότερα είχε δει το τατουάζ πάνω από το μουνί της. Ένα «fuck toy» σαν στάμπα που θα τη συντρόφευε για πάντα, για χάρη ενός τύπου που την ξεκώλιαζε αυτήν την στιγμή πάνω στο κρεβάτι των γονιών της και ύστερα θα πήγαινε να γαμήσει την επόμενη τσούλα του.
Η Καίτη δεν άντεχε να ακούει άλλο τους θορύβους τους, έκλεισε δυνατά την εξώπορτα, πέταξε τις σακούλες με τα ψώνια στην κουζίνα και πήγε στο μπάνιο να κάνει ένα καυτό ντους για να ηρεμήσει και να καταφέρει να μην ακούει τα πρόστυχα βογκητά της κόρης της. Μπήκε στη ντουζιέρα και άφησε το καυτό νερό να κάψει το δέρμα της. Ήθελε να ξεχαστεί, να μεταφερθεί αλλού, στα δικά της γαμήσια ίσως, που ήταν έντονα, παράνομα, σχεδόν καθημερινά αλλά είχαν μια αξιοπρέπεια. Της πρόσφεραν μία απαραίτητη διαφυγή από τις χυδαίες συμπεριφορές της κόρης της και τον εθισμό στον τζόγο του άντρα της.
Και τα κατάφερε. Κατόρθωσε να απομονωθεί από το υπόλοιπο σπίτι, να κλείσει τα μάτια και να πάψει να ακούει τον παραμικρό θόρυβο. Ήταν όμως, τόσο απορροφημένη με το να τρίβει και να απλώνει την σαπουνάδα αργά πάνω της, που δεν άκουσε την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει αθόρυβα, ούτε τα ελαφρά βήματα ενός άλλου ανθρώπου που πλησίαζαν. Ξαφνικά, ένιωσε ένα χέρι να αγγίζει το στήθος της, δάχτυλα να πιέζουν τη ρώγα της και ένα δεύτερο χέρι να γλιστράει ανάμεσα στα πόδια της, δαχτυλώνοντας τη με αργές, επίμονες κινήσεις. «Τι...» ψέλλισε, με το μυαλό της ακόμα θολό, πριν προλάβει να καταλάβει. Ένα ζεστό φιλί στον λαιμό της την έκανε να ανατριχιάσει και τότε ένιωσε ένα δεύτερο δάχτυλο να μπαίνει μέσα της, βαθιά, με ρυθμό που την έκανε να βογκήξει ακούσια.
«Μαμά, χαλάρωσε» ψιθύρισε η Χαρά, καθώς τα χείλη της συνέχιζαν να φιλάνε το λαιμό της Καίτης. «Ο Λεωνίδας με έστειλε. Λέει ότι θέλει να μας πάρει και τις δυο μαζί. Ένα ταμπού τρίο, θα 'ναι τρομερά διασκεδαστικό».
Η Καίτη άνοιξε τα μάτια της απότομα με την πραγματικότητα να την χτυπάει σαν κρύο νερό.
- Χαρά...
ούρλιαξε τραβώντας το χέρι της κόρης της μακριά από το μουνί της.
- Τι στον διάολο κάνεις; Πας καλά;
Η Χαρά γυμνή, με το νερό να γυαλίζει στο νεανικό της κορμί και στα σκουλαρίκια στις ρώγες της χαμογέλασε προκλητικά, χωρίς ίχνος ντροπής.
- Έλα, μαμά, μην είσαι ξενέρωτη. Ο Λεωνίδας είναι κτήνος στο κρεβάτι. Τόσες φορές έχεις γαμηθεί μαζί του. Είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει να παρτουζωθείς μαζί μου. Και το μουνί σου ήταν ήδη πολύ υγρό πριν καν σε αγγίξω.
Η Καίτη σήκωσε το χέρι της και χαστούκισε τη Χαρά με όση δύναμη διέθετε.
- Πώς τολμάς; Είσαι άρρωστη; Αυτός ο μαλάκας σε έχει κάνει πουτάνα. Σε εκμεταλλεύεται Χαρά δεν το βλέπεις;
Η κόρη της έπιασε το μάγουλό της, αλλά το χαμόγελό της δεν έσβησε.
- Με εκμεταλλεύεται; Μαμά, τον γουστάρω και είμαι πρόθυμη να κάνω τα πάντα για εκείνον. Με γαμάει όπως κανείς άλλος. Και θέλει κι εσένα... φαντάσου το. Μάνα και κόρη μαζί, να μας ξεσκίζει και να μοιραζόμαστε το σπέρμα του. Θα 'ναι γαμάτο.
Η Καίτη ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται και ένα αναγούλιασμα να ανεβαίνει στον λαιμό της.
- Είσαι αηδιαστική! Είσαι η κόρη μου και προτείνεις να...
Δεν μπορούσε καν να ολοκληρώσει τη φράση.
- Αυτός ο μαλάκας είναι σκέτη κατάρα. Σε έχει κάνει να νομίζεις ότι αυτό είναι κανονικό;
Η Χαρά πλησίασε με το νερό να πιτσιλάει πάνω της.
- Κανονικό; Μαμά ξύπνα. Εσύ δε γαμιέσαι με το Λεωνίδα κάθε Παρασκευή όταν ο μπαμπάς παίζει πόκερ; Μην παριστάνεις την ανήξερη. Ξέρω ότι ψοφάς για τον πούτσο του. Γιατί λοιπόν να μην τον μοιραστούμε;
Η Καίτη ένιωσε το πρόσωπό της να φλέγεται.
- Είσαι... είσαι... φύγε από ΄δω, τώρα!
Η Χαρά έγειρε πιο κοντά, με το χέρι της να αγγίζει ξανά τη σχισμή της μάνας της, γρήγορα και προκλητικά.
- Μαμά έλα μαζί μας. Θα δεις πόσο καυλιάρικο είναι. Ο Λεωνίδας λέει ότι το μουνί σου είναι πιο σφιχτό από το δικό μου. Εγώ του λέω όμως ότι η σουφρίτσα μου είναι σίγουρα πιο σφιχτή από την δική σου. Ας τον αφήσουμε να το τσεκάρει ταυτόχρονα.
Η Καίτη την έσπρωξε μακριά, με το νερό να πιτσιλάει και τις δυο.
- Έξω τώρα!
Η Χαρά ακόμα χαμογελώντας, βγήκε από το ντους, αφήνοντας τη μάνα της να τρέμει από οργή και απόγνωση.
- Θα μετανιώσεις που δε θες να δοκιμάσεις μαμά. Είμαι πολύ δυνατή στο γλειφομούνι. Δε θες να μάθεις τι γεύση θα έχει ο συνδυασμός από τα φλόκια του Λεωνίδα και των ζουμιών μας όταν θα γλωσσοφιλιόμαστε;
Μέχρι εκεί ήταν η ανοχή της Καίτης. Η Χαρά είχε ξεπεράσει κάθε όριο και η τελευταία της κουβέντα έσπασε κάτι μέσα της. Δε μπορούσε να το αφήσει άλλο έτσι. Με το νερό να στάζει ακόμα από το γυμνό της κορμί, πέταξε την πετσέτα που κρατούσε και όρμησε έξω από το μπάνιο, με τα βρεγμένα της πόδια να γλιστράνε στα πλακάκια. Η Χαρά με το θράσος ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Η Καίτη την άρπαξε από τα μαλλιά με δύναμη τραβώντας την προς τα κάτω. Η Χαρά σκόνταψε και έπεσε στα γόνατα με το νερό από το ντους να βρέχει τα πάντα γύρω τους.
- Πώς τολμάς να μιλάς έτσι στην μάνα σου, παλιοθήλυκο;... ούρλιαξε η Καίτη, με τη φωνή της να τρέμει από οργή. Πρέπει να πεις δυο ντόμπρες κουβέντες με τον Λεωνίδα, αλλά πρώτα θα του τις πω εγώ!
Η Χαρά με το πρόσωπο στραβωμένο από τον πόνο πήγε να σηκωθεί, αλλά η Καίτη την έσπρωξε πίσω με μια απότομη κίνηση.
- Μείνε κάτω...
γρύλισε και πριν η κόρη της προλάβει να πει οτιδήποτε η Καίτη όρμησε προς την κρεβατοκάμαρα. Η πόρτα έκλεισε πίσω της με δυνατό κρότο και ο ήχος της κλειδαριάς που γύρισε αντήχησε σαν τελική δήλωση. Η Χαρά έμεινε στο πάτωμα, χτυπώντας την πόρτα με τις γροθιές της, φωνάζοντας:
«Μαμά, άνοιξε! Τι κάνεις; Άσε με να μπω.»
Μέσα στην κρεβατοκάμαρα ο αέρας μύριζε ιδρώτα, σπέρμα και σεξ. Η Καίτη κοίταξε προς τον Λεωνίδα. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ολόγυμνος, με το τριχωτό του στήθος να γυαλίζει από τον ιδρώτα. Ο πούτσος του, ακόμα ημίσκληρος, ακουμπούσε πάνω στο μαξιλάρι που κοιμόταν η Καίτη, με σταγόνες σπέρματος να τρέχουν αργά από τη βάλανο, λεκιάζοντας το ύφασμα.
- Λεωνίδα παλιομαλάκα... φώναξε, με τα χέρια της σφιγμένα σε γροθιές. Τι στον πούτσο νομίζεις ότι κάνεις; Τι βάζεις την κόρη μου ρε κτήνος να κάνει και να λέει;
Ο Λεωνίδας άνοιξε τα μάτια του αργά, χωρίς ίχνος έκπληξης, σαν να περίμενε αυτή τη στιγμή. Ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του και αντί να σηκωθεί έγειρε πίσω, ακουμπώντας τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του, αφήνοντας τον πούτσο του εκτεθειμένο, ακόμα γυαλιστερό από τα υγρά της Χαράς.
- Καίτη, μωρό μου, ηρέμησε. Η μικρή σου είναι φωτιά, αλλά ξέρεις ότι πάντα έχω χώρο και για σένα. Γιατί λοιπόν να μην σας πηδήξω μαζί; Σκέψου το, μπουμπού...
ειρωνεύτηκε και η Καίτη ένιωσε το κορμί της να τρέμει από θυμό και κάτι άλλο, κάτι που την έκανε να θέλει να του ξεριζώσει τα μάτια.
- Είσαι σιχαμένος, ξεφύσησε, πλησιάζοντας το κρεβάτι με τα μάτια της καρφωμένα στον πούτσο του που ακόμα έσταζε. Πώς τολμάς να χρησιμοποιείς την κόρη μου για τις διαστροφές σου;
Ο Λεωνίδας γέλασε.
- Ξέρω ότι το μουνί σου βράζει τώρα. Δεν έχεις πάρει το βλέμμα σου από την ψωλή μου. Η Χαρά είναι καλή, αλλά εσύ... εσύ είσαι αλλιώς. Έλα εδώ, μωρό, να σου δείξω ότι έχω δίκιο που θέλω να σας ξεκωλιάσω μαζί.
Η Καίτη ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται. Το βλέμμα της κατέβηκε ξανά στον πούτσο του που τώρα σκλήραινε πάλι, λες και η παρουσία της τον ξυπνούσε. «Είσαι κτήνος» ψιθύρισε. Πλησίασε πιο κοντά, με τα γυμνά της γόνατα να ακουμπούν το κρεβάτι.
- Κτήνος, ε;... είπε ο Λεωνίδας, σηκώνοντας το χέρι του για να την τραβήξει κοντά του. Έλα, Καίτη, ξέρεις ότι σου αρέσει. Η κόρη σου είναι πουτανίτσα, αλλά εσύ... εσύ είσαι η βασίλισσα όλων, γιατί μου κάνεις ακόμα τη δύσκολη μετά από τόσο γαμήσι που σου ΄χω ρίξει;
Με μια γρήγορη κίνηση την έπιασε από τον καρπό και την τράβηξε πάνω του κάνοντάς την να πέσει στο κρεβάτι δίπλα του. Η Καίτη προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά το χέρι του γλίστρησε ανάμεσα στα πόδια της, βρίσκοντας το μουνί της ήδη υγρό, παρά την οργή της. Η Καίτη, με τη φωνή της να τρέμει από οργή και απόγνωση τράβηξε το χέρι του Λεωνίδα μακριά από το σώμα της και πετάχτηκε από το κρεβάτι.
- Αρκετά Λεωνίδα, φώναξε, με τα μάτια της να καίνε από δάκρυα που δεν είχαν ακόμα κυλήσει. Δε μπορείς να συνεχίσεις να παίζεις μαζί μας σαν να είμαστε τα παιχνιδάκια σου. Η Χαρά είναι η κόρη μου και δε θα την αφήσω να βυθιστεί πιο βαθιά σε αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση που γουστάρεις.
- Και τι προτείνεις Καίτη; Θες να σταματήσω να πηδάω τη μικρή σου; Ή μήπως θες να κρατήσω μόνο εσένα για πάρτη μου;
Η Καίτη έσφιξε τις γροθιές της νιώθοντας το αίμα να βράζει στις φλέβες της.
- Θα κάνω ό,τι θέλεις, είπε, με τη φωνή της να σπάει από το βάρος της απόφασης. Θα σου δώσω ό,τι ζητήσεις, αλλά κράτα τη Χαρά μακριά από αυτό. Δε θα την ξαναβάλεις να με αγγίξει, ούτε να συμμετέχει στις διαστροφές σου. Αυτή είναι η συμφωνία.
Ο Λεωνίδας σήκωσε το φρύδι, σαν να ζύγιζε την πρότασή της.
- Ό,τι θέλω ε;... είπε αργά, με το βλέμμα του να την καρφώνει, γεμάτο λαγνεία και εξουσία. Εντάξει Καίτη. Δέχομαι. Η Χαρά μένει απ' έξω. Αλλά εσύ... εσύ θα είσαι η δική μου τσούλα, όποτε και όπως γουστάρω. Θα σε ξευτιλίζω όπως θέλω και δε θα πεις όχι. Κατάλαβες;
Η Καίτη ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται γνωρίζοντας ότι μόλις είχε υπογράψει μια συμφωνία με το διάβολο. Η σκέψη της Χαράς, με το τατουάζ «fuck toy» πάνω από το μουνί της και τις τρυπημένες ρώγες, να παρασύρεται ακόμα πιο βαθιά στις ορέξεις του Λεωνίδα ήταν αφόρητη.
«Κατάλαβα...» ψιθύρισε, με τα μάτια της καρφωμένα στο πάτωμα, ανίκανα να συναντήσουν το δικό του βλέμμα. «Αλλά κράτα την υπόσχεσή σου. Μην τη βάλλεις να κάνει ποτέ ξανά κάτι όπως το σημερινό».
Ο Λεωνίδας σηκώθηκε από το κρεβάτι, πλησιάζοντας τη με αργά, μετρημένα βήματα.
- Υπόσχομαι, μπουμπού... αλλά εσύ... εσύ θα πληρώσεις το τίμημα. Και πίστεψέ με, θα μετανιώσεις που το ζήτησες, τουλάχιστον στην αρχή...
Έγειρε πιο κοντά με το πρόσωπό του μόλις εκατοστά από το δικό της.
- Από δω και πέρα είσαι δική μου. Και θα φροντίσω να το θυμάσαι κάθε μέρα.
Η Καίτη ένιωσε ένα ρίγος να διαπερνά το κορμί της, ενώ έξω, η Χαρά συνέχισε να χτυπάει την πόρτα με τα κλάματά της να γίνονται πιο απελπισμένα: «Μαμά, Λεωνίδα, σας παρακαλώ, αφήστε με να μπω. Θέλω να γαμηθώ μαζί σας! Λεωνίδα, θέλω να γλείψω την χυμένη κωλοτρυπίδα της μάνας, όπως μου έλεγες.»
Η Καίτη έκλεισε τα μάτια της νιώθοντας το βάρος της συμφωνίας να τη συνθλίβει, γνωρίζοντας ότι είχε μόλις θυσιάσει όποια αξιοπρέπειά της είχε μείνει για να προστατεύσει την κόρη της ή τουλάχιστον, έτσι ήλπιζε.
- Πρώτα Καιτάρα, πρέπει να φροντίσω να μου θυμίζεις λίγο την Χαρά, αφού θα στερηθώ το μουνάκι της για λίγο πρέπει κάτι να μου το θυμίζει.
- Τι εννοείς;
- Θα δεις... της απάντησε και πήρε το κόκκινο κραγιόν της από την τουαλέτα της.
- Έχεις πολύ ωραία βυζιά για την ηλικία σου. Πολύ στητά, σαν πέτρα. Σήκωσε τα μου ψηλά καρδιά μου, θέλω να γράψω κάτι πάνω τους.
Η Καίτη είχε αποφασίσει να μην αντισταθεί. Άκουγε τη Χαρά να γρατζουνάει την πόρτα και γνώριζε ότι έπρεπε να μην παρεκκλίνει της συμφωνίας. Σήκωσε τα βυζιά της και του τα πρόσφερε. Ο Λεωνίδας έσκυψε μπροστά, ξεβίδωσε το καπάκι από το κατακόκκινο της κραγιόν και πριν το ακουμπήσει στο δέρμα της, την κοίταξε στα μάτια και μετά, με μια βεβήλωση που ήταν σχεδόν τελετουργική, άρχισε να γράφει. Πάνω στο δεξί της στήθος, ακριβώς κάτω από τη ρώγα της, σχεδόν ακολουθώντας την καμπύλη της έγραψε με κεφαλαία:
FUCK
Ύστερα, στο αριστερό:
TOY
Μόλις τελείωσε, στάθηκε ξανά όρθιος. Έγειρε το κεφάλι ελαφρώς και χαμογέλασε, σαν να είχε μετατρέψει τις βυζόμπαλες της σε ταμπέλα ιδιοκτησίας του. Η Καίτη κρατούσε ακόμα τα στήθη της ψηλά, χωρίς να τολμά να τα κατεβάσει. Ένιωθε τις λέξεις να κολλάνε στο δέρμα της, σαν να τις είχε σκαλίσει με σίδερο πυρακτωμένο και όχι κραγιόν.
- Ορίστε, αυτό είσαι, ακριβώς όπως η κόρη σου. Το fuck toy μου.
Τότε έκανε κάτι απλό. Έσκυψε και της φίλησε τη ρώγα, εκείνη κάτω από τη λέξη FUCK. Ένα φιλί υγρό σαν να επιβεβαίωνε τη λέξη. Η Καίτη αναρίγησε ανεξέλεγκτα. Ένα σιγανό, ξεφτισμένο βογκητό βγήκε από το λαιμό της. Ο Λεωνίδας σηκώθηκε, έγλειψε τα χείλη του και γύρισε προς την πόρτα.
- Άνοιξέ της... για λίγο μόνο. Άσε την κόρη σου να σε δει. Να καταλάβει ότι μπορώ να κάνω όποια θέλω fuck toy μου. Ακόμα και τις πιο στενόμυαλες τσούλες.
- Λεωνίδα...
- Μην τολμήσεις να μου αντιμιλήσεις... κάν΄ το!
Η πόρτα άνοιξε και η Καίτη εμφανίστηκε στο άνοιγμά της, με τα στήθη της ανασηκωμένα ακόμα από τα χέρια της και τις λέξεις FUCK TOY γραμμένες φαρδιά-πλατιά με κραγιόν πάνω στη σάρκα της. Η Χαρά πάγωσε. Τα δάκρυα στα μάγουλά της είχαν στεγνώσει, μα τα μάτια της έμειναν υγρά, απορημένα. Και μετά σκοτείνιασαν. Το βλέμμα της έπεσε πάνω στα στήθη της μητέρας της και η αναπνοή της κόπηκε. Σαν να είδε τη σκιά της να ξεριζώνεται και να καρφώνεται πάνω στο σώμα μιας άλλης γυναίκας. Οι ίδιες λέξεις. Ακριβώς εκείνες που είχε η ίδια χαράξει μόνιμα πάνω από το μουνί της για το γαμιά της.
«Τι στο διάολο;» μουρμούρισε.
Η Καίτη κατέβασε σιγά τα χέρια της. Δεν είχε το θάρρος να μιλήσει. Η Χαρά, όμως, φούντωνε.
- Όχι... ούρλιαξε. Δε μπορείς, δε μπορείς να είσαι το fuck toy του! Εγώ το έκανα, για εκείνον, εγώ το ζω, εγώ του ανήκω!
Όρμησε προς την πόρτα, μα η Καίτη την κράτησε πίσω με το ένα χέρι.
- Φύγε, της είπε σφιγμένα. Ό,τι κάνω το κάνω για το καλό σου. Έκανα μια συμφωνία με το Λεωνίδα.
- Συμφωνία; Με ποιο δικαίωμα;... φώναξε η Χαρά. Τον θέλω μαμά! Είναι δικός μου! Μου είπε πως είμαι η μόνη που είναι αληθινό fuck toy. Ότι μόνο εγώ είμαι φτιαγμένη γι' αυτό.
Ο Λεωνίδας εμφανίστηκε πίσω από την Καίτη γυμνός, με τον πούτσο του να σκληραίνει με αργή, καμαρωτή αυθάδεια. Κοίταξε τη Χαρά με αδιαφορία.
- Μωρό περίμενε έξω. Τελειώνω με την μανούλα σου και θα τα πούμε μετά.
Η Χαρά δάγκωσε το κάτω χείλος της τόσο δυνατά που έσταξε αίμα. Τα μάτια της πέταξαν σπίθες.
- Δεν το δέχομαι. Είχαμε πει για παρτούζα Λεωνίδα. Δεν είναι δίκαιο μόνο εκείνη να γαμηθεί.
Πήγε να μπει μέσα κι ο Λεωνίδας χωρίς σκέψη τη χαστούκισε με όλη του την δύναμη. Το σώμα της τινάχτηκε πίσω και έπεσε στο πάτωμα.
- Κάνε ότι σου λέω, γιατί θα πάψεις να είσαι fuck toy αμετάκλητα. Εξαφανίσου από το διαμέρισμα. Μην τολμήσεις να έρθεις πριν το βράδυ, αλλιώς θα σε σαπίσω στο ξύλο.
Η Χαρά κάρφωσε το βλέμμα της στη μάνα της, γεμάτο μίσος. Δε μισούσε τον Λεωνίδα αλλά αυτήν. Εκείνη, η πόρνη η μάνα της τον είχε τουμπάρει το γκόμενο της.
- Θα δεις μαμά... Θα δεις πόσο εύκολα ξεχνάει ο Λεωνίδας. Όταν θα σ' έχει ξεφτιλίσει και εσύ δε θα αντέχεις άλλο, πάλι εμένα θα έρθει να γαμήσει
Η Καίτη δεν απάντησε. Δε μπορούσε. Ήταν σοκ αυτά που της έλεγε η κόρη της. Η Χαρά γύρισε κι έφυγε. Το χέρι της μάνας της ακόμα τρέμοντας, έκλεισε την πόρτα. Η Καίτη έμεινε μόνη με το Λεωνίδα.
- Ήξερα ότι θα ζηλέψει το τρελοκομείο η κόρη σου. Δεν της άρεσε καθόλου που το παιχνίδι μου για απόψε θα είναι αποκλειστικά η μαμάκα της. Τώρα Καίτη μου, τώρα ξεκινάει το παιχνίδι.
- Γάμα με να τελειώνουμε.
- Σιγά μην σε γαμήσω εδώ στα βαρετά. Θα πάμε βολτίτσα.
Η Καίτη τον κοίταξε με μάτια γεμάτα σύγχυση.
- Βολτίτσα; Πού θες να πάμε, δε σου αρκεί το κρεβάτι του άντρα μου;
Ο Λεωνίδας χαμογέλασε πονηρά
- Θα πάμε βόλτα στην Πεντέλη μπουμπού. Εκεί, στη φύση, όπου κανείς δεν θα μας ενοχλήσει. Πες μου Καίτη... σε έχουν γαμήσει ποτέ σε καταρράκτη;
Η Καίτη ένιωσε ένα ρίγος να διαπερνά την πλάτη της. «Όχι,» ψέλλισε, αποφεύγοντας το βλέμμα του.
- Και... η Πεντέλη έχει καταρράκτη;
- Ναι, καργιόλα μου. Στη Ραπεντώσα. Εκεί θα σε ξεσκίσω, κάτω από το νερό που πέφτει, σαν άγριο ζώο. Μόνο που θα αναλάβω εγώ το ντύσιμό σου για την πεζοπορία μας.
- Τι εννοείς; Τι θες να φορέσω;
- Θα φορέσεις τα ρούχα της κόρης σου, είπε ο Λεωνίδας αρπάζοντάς την από το μπράτσο με σφιχτή λαβή.
- Έχω περιέργεια να δω αν το τουμπανοσώμα σου χωράει στα ρουχαλάκια της μικρής σου τσούλας. Θα σε κάνω να μοιάζεις με εκείνη, αλλά με τα βυζιά σου να ξεχειλίζουν. Μπρος!
Την τράβηξε από το μπράτσο, οδηγώντας την έξω από την κρεβατοκάμαρα και κατευθείαν στο δωμάτιο της Χαράς. Η πόρτα άνοιξε με έναν τριγμό και ο Λεωνίδας την έσπρωξε μέσα, κλείνοντας πίσω τους.
- Κάτσε εκεί, διέταξε δείχνοντας το μονό κρεβάτι της Χαράς. Εγώ θα διαλέξω τι θα φορέσεις και θα βάλεις ότι σου λέω.
Η Καίτη, με το στομάχι της να σφίγγεται από την ταπείνωση κάθισε στην άκρη του κρεβατιού, ακόμα γυμνή, με τις λέξεις "FUCK TOY" γραμμένες με κραγιόν στα στήθη της. Ο Λεωνίδας άνοιξε τη ντουλάπα της Χαράς και άρχισε να ψάχνει αργά, σαν να απολάμβανε κάθε στιγμή της εξουσίας του.
- Αυτό είναι καλό, είπε βγάζοντας ένα ροζ στρινγκάκι και ένα ασορτί σουτιέν. Πέταξε το στρινγκ στην Καίτη και έπεσε στα πόδια της. Φόρα το.
Η Καίτη δίστασε κοιτάζοντας το μικροσκοπικό ύφασμα.
- Λεωνίδα αυτό είναι της κόρης μου.
- Βούλωσε το και φόρα το καργιόλα, τη διέκοψε με το βλέμμα του να καρφώνεται πάνω της. Θες να κρατήσω τη γλωσσίτσα της κόρης σου μακριά από το μουνάκι σου; Τότε κάνε ό,τι σου λέω.
Με τρεμάμενα χέρια η Καίτη φόρεσε το ροζ στρινγκ, νιώθοντας το λεπτό ύφασμα να γλιστράει ανάμεσα στα πόδια της, μόλις καλύπτοντας το μουνί της. Ο Λεωνίδας την παρακολουθούσε με το χαμόγελό του να πλαταίνει.
- Και το σουτιέν... πρόσταξε, πετώντας της το ροζ στηθόδεσμο.
Η Καίτη το φόρεσε, νιώθοντας το να σφίγγει τα στήθη της, κάνοντας τις λέξεις "FUCK TOY" ακόμα πιο εμφανείς κάτω από το λεπτό ύφασμα. Ο Λεωνίδας έγνεψε ικανοποιημένος.
- Καλά τα πας μπουμπού. Τώρα, αυτό!
Έβγαλε από τη ντουλάπα ένα λευκό crop top, ημιδιάφανο, που η Χαρά το φορούσε στο σπίτι για να τον καυλώνει. Το πέταξε στην Καίτη.
- Βάλε το. Θέλω να δω τα βυζιά σου να ξεχειλίζουν μέσα από αυτό.
Η Καίτη υπάκουσε τραβώντας το crop top πάνω από το κεφάλι της. Το ύφασμα κόλλησε σφιχτά στο σώμα της, δείχνοντας κάθε καμπύλη, με το ροζ σουτιέν να διαγράφεται καθαρά από κάτω. Τα γράμματα "FUCK TOY" φαίνονταν αχνά μέσα από το λεπτό ύφασμα, κάνοντας το Λεωνίδα να γλείψει τα χείλη του.
- Μ... τα πας πολύ καλά, μουρμούρισε. Τώρα, για να βρούμε κάνα κολάν.
Ψάχνοντας ξανά, έβγαλε ένα μαύρο booty shorts, κοντό και προκλητικό.
- Αυτό κάνει μια χαρά. Φόρα το και κάνε γρήγορα.
Η Καίτη το φόρεσε νιώθοντας το ύφασμα να αγκαλιάζει τον κώλο της, αφήνοντας τα μάγουλά του να ξεπροβάλλουν ελαφρώς από κάτω. Ήταν αρκετά στενό επειδή προοριζόταν για τον κώλο της κόρης της, αλλά έδειχνε τέλεια τους μηρούς της. Ο Λεωνίδας έγειρε το κεφάλι του κοιτάζοντας τη με λαγνεία.
- Γύρνα! Θέλω να χαζέψω την κωλάρα σου.
Η Καίτη με το πρόσωπό της να καίει από ντροπή γύρισε αργά. Το στρινγκ φαινόταν ελαφρώς πάνω από τη μέση από το σορτσάκι και τα κωλομάγουλα της φαίνονταν σαν να ήταν έτοιμα να σκίσουν το ύφασμα. Ο Λεωνίδας έβγαλε ένα χαμηλό γρύλισμα.
- Τέλειο. Τώρα το καπέλο και τα παπούτσια.
Από το ράφι της Χαράς πήρε ένα μαύρο κσπέλο και ένα ζευγάρι ροζ αθλητικά παπούτσια.
- Θέλω να μοιάζεις ακριβώς με την κόρη σου, αλλά πιο... ώριμη τσούλα.
Η Καίτη φόρεσε το μαύρο καπέλο της Χαράς με τα ροζ αθλητικά παπούτσια και κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη. Κοκκίνισε αμέσως όταν είδε πώς έδειχνε. Το ροζ σουτιέν φαινόταν κάπως μέσα από το top και ταίριαζε με τα παπούτσια της. Τα booty shorts κόλλησαν σφιχτά στο σώμα της και δίπλωσε το πάνω μέρος τους, που της έδινε ακόμα πιο σέξι look. Το λείο, γυμνασμένο της στομάχι φαίνονταν και όταν γύρισε, μπορούσε να δει τα μάγουλά του κώλου της να ξεπροβάλλουν από κάτω, ακριβώς τόσο όσο για να τραβήξει το βλέμμα οποιουδήποτε άντρα την κοίταζε.
- Θεέ μου, δείχνω σαν... ψιθύρισε, αλλά ο Λεωνίδας τη διέκοψε.
- Σαν το τέλειο fuck toy μου, είπε πλησιάζοντας την. Το χέρι του γλίστρησε πάνω στον κώλο της, δίνοντάς της ένα ελαφρύ χαστούκι.
- Πάμε, Καίτη. Η Πεντέλη μας περιμένει.
- Είσαι... είσαι τόσο παχύδερμο!
- Μην παραμυθιάζεις τον εαυτό σου μπουμπού, σου αρέσει. Γιατί πρότεινες μόνη σου τη συμφωνία; Μην μου λες μαλακίες ότι το κάνεις μόνο για την κορούλα σου. Το γουστάρεις εξίσου.
- Μπορούμε να φύγουμε τώρα;...
έκανε, σταυρώνοντας τα χέρια της, αποφεύγοντας να τον κοιτάξει στα μάτια.
- Βέβαια μπουμπού, αλλά πριν φύγουμε...
Ο Λεωνίδας άνοιξε τα χέρια του, με ένα γεμάτο αυτοπεποίθηση χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του.
- Μπορείς να δώσεις ένα φιλάκι στο γαμιά σου;
Η Καίτη σήκωσε το βλέμμα της και τον είδε να στέκεται εκεί, με το χαμόγελο να λάμπει στα χείλη του. Ήθελε να του σκίσει αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπο, αλλά δεν ήταν πια η Καίτη. Ήταν η τσούλα του Λεωνίδα και έπρεπε να παίξει το ρόλο της.
Η Καίτη προχώρησε προς το μέρος του με αργά, προκλητικά βήματα. Ο πούτσος του Λεωνίδα συσπάστηκε βλέποντας την αλλαγή στη συμπεριφορά της. Όταν η Καίτη έφτασε κοντά του, τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του, τον φίλησε απαλά κάτω από το αυτί του και ψιθύρισε
- Δεν είσαι ο γαμιάς μου.
Το χαμόγελο του Λεωνίδα κλονίστηκε για μια στιγμή και μόλις πήγε να πει κάτι, η Καίτη άλλαξε πλευρά, φιλώντας κάτω από το άλλο του αυτί.
- Είσαι ο διαφθορέας μου, ο μεγάλος ψωλαράς, που με βοηθάει να κερατώνω τον άντρα μου και να ξεπερνάω τα όρια, θυμάσαι;
Το χαμόγελο του Λεωνίδα επέστρεψε, πιο δυνατό από πριν. Τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω από το σώμα της, πιάνοντας τον κώλο της με δύναμη. Η Καίτη ίσιωσε το κορμί της και τον κοίταξε κατάματα. Ο Λεωνίδας δεν άντεξε άλλο. Έγειρε μπροστά και της έδωσε ένα υγρό, ατημέλητο φιλί. Η Καίτη δεν κρατήθηκε και ανταποκρίθηκε. Τα χείλη της μάχονταν τα δικά του και η γλώσσα της βρήκε το δρόμο της μέσα στο στόμα του. Μόλις οι γλώσσες τους συναντήθηκαν, ήταν σαν να ξεκίνησε ένας χορός κυριαρχίας. Ο καθένας προσπαθούσε να πάρει τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να γεμίζουν τον χώρο με ήχους από τα φιλιά τους.
Τα χέρια του Λεωνίδα δεν έμειναν ακίνητα. Με κάθε φιλί, έσφιγγε και χούφτωνε τα μάγουλα του κώλου της. Αυτόν τον κώλο που είχε γαμήσει τόσες φορές πια. Η Καίτη βογκούσε, νιώθοντας τα σκληρά του χέρια στο κορμί της. Πήρε την πρωτοβουλία και διέκοψε το φιλί για να ψιθυρίσει γρήγορα.
«Ξέρεις τι θέλω...» πριν ξαναβουτήξει στο φιλί.
Ο Λεωνίδας μπερδεύτηκε για μια στιγμή, αναρωτώμενος τι εννοούσε, αλλά τότε ένιωσε το κάτω μέρος του κορμιού της να ηλεκτρίζεται, κάνοντας τον κώλο της να κουνιέται στα χέρια του. Επιτέλους, κατάλαβε. Σήκωσε το χέρι του και έδωσε σε κάθε κωλομάγουλο ένα δυνατό χαστούκι.
Αυτό έκανε την Καίτη να καυλώνει ακόμα περισσότερο και τον έσφιξε πιο δυνατά από ό,τι ήδη τον κρατούσε. Ήθελε κι άλλο, αλλά ο Λεωνίδας σταμάτησε και απομακρύνθηκε από το φιλί.
- Ηρέμησε, έχω πολλά να σου κάνω. Χαίρομαι πάντως που κατάλαβες την κατάσταση και μπήκες στο κλίμα.
Η Καίτη ήταν αναψοκοκκινισμένη και λαχανιασμένη, αλλά έγνεψε καταφατικά.
- Λοιπόν, πάμε τώρα Λεωνίδα;
**********
Μετά από τρία τέταρτα, βρίσκονταν σε έναν από τους πρόποδες της Πεντέλης. Ήταν ένα δημοφιλές μέρος, αλλά επειδή ήταν τέλη Αυγούστου, υπήρχε ελάχιστος κόσμος στην ουρά για να μπουν στο πάρκινγκ.
Υπήρχε μια μικρή χρέωση και η Καίτη ντράπηκε τρομερά πληρώνοντας, λόγω του νεαρού παρκαδόρου στην πύλη που σχεδόν έχυσε κοιτάζοντάς την. Δεν τον κατηγορούσε, ήταν ντυμένη σαν τερματισμένη τσούλα. Το Λεωνίδα δεν τον πείραξε. Απλά χαμογελούσε βλέποντας το νεαρό να τραυλίζει και να παλεύει να πάρει τα χρήματα.
- Γιατί δεν τη βγάζεις μια φωτογραφία, μπορεί να χρειαστεί για όταν πας για ύπνο... αστειεύτηκε ο Λεωνίδας.
- Όχι, τι; Συγγνώμη. Ορίστε...
αντέδρασε ο ντροπαλός νεαρός. Τους έδωσε μια απόδειξη και μια κάρτα πάρκινγκ.
- Πρέπει να... χτυπήσετε την κάρτα στον σένσορα και να την επιστρέψετε πριν φύγετε. Μην τη χάσετε.
Ο Λεωνίδας γέλασε βλέποντας το νεαρό να παλεύει να σχηματίσει λέξεις.
- Μην κωλώνεις μικρέ, της αρέσει να τη μπανίζουν.
Η Καίτη έριξε μια ματιά στο Λεωνίδα να σκάσει και μετά άπλωσε το χέρι για την απόδειξη και την κάρτα. Ψιθύρισε ένα «ευχαριστώ» καθώς ανέβασε το τζάμι. Ο παρκαδόρος ένιωθε σαν να πετούσε μόνο και μόνο που είχε αντικρίσει μια τόσο τούμπανο μιλφάρα. Η Καίτη από την μεριά της, ήταν εντελώς ντροπιασμένη με αυτή την κατάσταση, οπότε γύρισε αλλού το βλέμμα της μόλις άνοιξε η μπάρα. Βρήκαν μια σχετικά απομονωμένη θέση πάρκινγκ στο πίσω μέρος, απέναντι από τα δέντρα. Ο Λεωνίδας της χαμογέλασε.
- Είσαι έτοιμη να ξεκινήσει η πραγματική διασκέδαση;
Η Καίτη απλά έστριψε τα μάτια της.
- Είσαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να ακολουθήσεις;... είπε. Ήταν ακόμα θυμωμένη μαζί του που την πείραζε στην πύλη. Είμαι από χωρίο, μαθημένη στα κατσάβραχα. Σε αντίθεση, με εσένα, παιδί της πόλης.
- Μη με προκαλείς, θα κάνεις πολύ χειρότερα σε λίγο από το να μοστράρεις τις βυζομπαλές σου σε ένα παρθένο αγοράκι.
Η Καίτη κοκκίνισε ακούγοντάς τον και δε μπήκε στον κόπο να απαντήσει. Άπλωσε το χέρι στο χερούλι και βγήκε από το αμάξι. Αφού σιγουρεύτηκαν ότι δεν ξέχασαν τίποτα, ξεκίνησαν την πεζοπορία προς τον καταρράκτη. Υπήρχαν δύο μονοπάτια σε αυτή την πεζοπορία που οδηγούσαν στον ίδιο προορισμό. Το ένα ήταν πιο ανοιχτό και εύκολο να το διασχίσεις. Ήταν η πιο δημοφιλής επιλογή. Το δεύτερο ήταν πιο απομονωμένο και λίγο πιο δύσκολο. Μπορεί να είχε δέντρα που έπρεπε να τα παρακάμψεις ή το χωμάτινο μονοπάτι να μην ήταν τόσο ομαλό. Στο δρόμο προς τα εκεί είχε ήδη παρθεί η απόφαση για το δεύτερο μονοπάτι. Γι' αυτό η Καίτη πείραξε τον Λεωνίδα αν θα μπορούσε να ακολουθήσει. Ήξερε ότι η ίδια δε θα είχε πρόβλημα, γυμναζόταν συνέχεια οπότε αυτή η πεζοπορία δεν ήταν τίποτα γι' αυτή. Ο Λεωνίδας από την άλλη, η μόνη άσκηση που έκανε ήταν να γαμάει όλη μέρα τσούλες. Είχαν μόλις ξεκινήσει στο μονοπάτι όταν η Καίτη ρώτησε επιτέλους.
- Λοιπόν, το έχεις κάνει ποτέ αυτό πριν;
- Τι, πεζοπορία;
- Όχι πεζοπορία. Ξέρεις τι εννοώ, είπε η Καίτη με ένα εκνευρισμένο πάτημα στο βήμα της.
- Δε μπορώ να ξέρω τι εννοείς. Μπορείς να μου εξηγήσεις;
- Είσαι μεγάλος μαλάκας, το ξέρεις; Έχεις πηδηχτεί ξανά σε δημόσιο χώρο όπως τώρα;
Ο Λεωνίδας γέλασε ακούγοντάς τη να το λέει. Λάτρευε να την κάνει να νιώθει άβολα και να συμπεριφέρεται διαφορετικά από το συνηθισμένο εαυτό της.
- Στην Πεντέλη; Όχι.
- Σοβαρά;
Η Καίτη εξεπλάγη. Νόμιζε ότι την κάλεσε να κάνουν κάτι τέτοιο επειδή το είχε κάνει πριν.
- Είναι το τελευταίο βουνό της Αττικής που δεν το έχω κάνει και νομίζω έφερα την κατάλληλη γι΄ αυτό.
Η Καίτη κοίταξε κάτω με κατακόκκινο πρόσωπο, γνωρίζοντας ότι τα λόγια του πιθανότατα ήταν αληθινά. Ο Λεωνίδας κοίταξε τη μιλφάρα μπροστά του. Η ιδέα του να τη βάλει να φορέσει ρούχα της Χαράς ήταν τόσο καυλωτική. Τώρα ήταν περιτριγυρισμένοι από δέντρα και με εκείνη μπροστά, ήταν σαν να τον οδηγούσε στον Κήπο της Εδέμ. Εκείνη τη στιγμή ο Λεωνίδας σκέφτηκε μια καλή ιδέα.
- Δώσε μου το κινητό σου.
- Τι; Εδώ;... είπε η Καίτη, κοιτάζοντας γύρω. Τι το θες;
- Να μας βγάλω βίντεο.
- Θα μας δει κανείς!
Ήταν περιτριγυρισμένοι από δέντρα αλλά οποιοσδήποτε μπορούσε να έρθει από το μονοπάτι πίσω τους και να τους πιάσει στα πράσα.
- Ηρέμησε. Δε θα κάνουμε τίποτα τρελό. Μόλις σκέφτηκα μια καλή ιδέα για το πορνογραφικό μου αρχείο, είπε ο Λεωνίδας με το χέρι τεντωμένο περιμένοντας το κινητό.
- Θα μοιραστείς αυτή την υπέροχη ιδέα, ξεφύσησε η Καίτη με τα χέρια στους γοφούς της.
Ο Λεωνίδας δεν ήξερε γιατί, αλλά αυτό τον καύλωσε. Ο τρόπος που στεκόταν τον έκανε να θέλει να την πάρει εκείνη τη στιγμή. Άπλωσε το δάχτυλό του και της έκανε νόημα να έρθει κοντά.
- Έλα εδώ και ίσως σου πω.
Η Καίτη είδε την αλλαγή στα μάτια του και ντροπαλά προχώρησε προς το μέρος του. Όταν έφτασε κοντά, τύλιξε αμέσως τα χέρια του γύρω από το σώμα της, φτάνοντας κατευθείαν στον κώλο της. Έγειρε στο αυτί της ενώ της έλεγε:
- Θέλω να τραβήξουμε βιντεάκια. Φαντάσου τη Χαρά να βλέπει αυτά τα βίντεο. Να βλέπει τη μάνα της ντυμένη με τα ίδια της τα ρούχα και να περπατάει μέσα σε αυτά τα δάση. Το πλάνο τότε να κόβεται με εσένα να περπατάς, δείχνοντας το μουνί σου και τα βυζιά σου με το "FUCK TOY" γραμμένο πάνω τους στην κάμερα. Μετά πάλι, εσύ στα γόνατα να τρίβεις τον πούτσο μου πάνω στην καυλόφατσα σου. Μετά νέο πλάνο, εσύ σκυμμένη πάνω σε ένα δέντρο προσπαθώντας να κρατήσεις τα βογκητά σου για να μη σε ακούσει κανείς ενώ σε γαμάω. Τέλος, νέο πλάνο με εμάς δίπλα στον καταρράκτη. Ήχοι νερού και τα βογκητά σου συνδυάζονται. Μετά ακριβώς όταν η Χαρά νομίζει ότι το βίντεο τελείωσε, κόβεται πάλι και δείχνει εσένα να μου παίρνεις μια αισθησιακή πίπα στο δρόμο της επιστροφής. Αλλά ξέρεις τι θέλω να πεις στην κάμερα, Καίτη;...
Έκανε μια παύση, πιέζοντας το σώμα του πιο κοντά στο δικό της.
- Θέλω να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τη Χαρά. Να πεις πόσο καλύτερη τσούλα είσαι από την κόρη σου. Πόσο πιο σφιχτό είναι το μουνί σου, πόσο πιο καυλιάρα είσαι όταν σε γαμάω. Θέλω να την ξεφτιλίσεις, να πεις ότι δεν πιάνει μία μπροστά σου και ότι εκείνη είναι απλά μια δικιά σου φθηνή απομίμηση.
Η Καίτη πάγωσε.
- Τι; Δε μπορώ να πω κάτι τέτοιο στην κόρη μου! Είσαι τρελός;
- Ξέχασες τι είπα. Είναι για το προσωπικό μου αρχείο. Δε θα το δει η Χαρά ποτέ. Στο δίνω τον λόγο της τιμής μου. Λοιπόν; Καλή ιδέα;
Η Καίτη στραβοκατάπιε, έγνεψε, έβγαλε το κινητό και του το έδωσε. Ο Λεωνίδας άρπαξε το κινητό και το έβαλε στην τσέπη του, αλλά δεν άφησε ακόμα την Καίτη.
- Σκέφτηκα άλλη μια ιδέα.
- Και ποια είναι αυτή;
- Για το υπόλοιπο της μέρας δε θέλω να βλέπω τη μάνα της Χαράς. Θέλω να βλέπω την τσούλα μου, ρουθούνισε ενώ χούφτωνε τα ζουμερά μάγουλα του κώλου της.
- Ναι, εντάξει... αναστέναξε η Καίτη.
- Άσε με να τελειώσω...
είπε ο Λεωνίδας, δίνοντάς της ένα χαστούκι στον κώλο που την έκανε να αναστενάξει πιο δυνατά και να κολλήσει περισσότερο πάνω του.
- Θέλω να εξομολογηθείς για το πόσο αγαπάς τον πούτσο μου, πες μου ότι η Χαρά είναι απαίσια στο σεξ. Θέλω να σε ακούσω να την ξευτιλίζεις και να μου λες πόσο καλύτερη είσαι.
- Γιατί πάντα χρειάζεσαι να σου τρέφουν τον εγωισμό; Λες και το να με γαμάς δεν είναι αρκετό;
- Έλα, θα είναι μόνο μεταξύ μας όπως σου υποσχέθηκα, είπε ο Λεωνίδας μιλώντας στο αυτί της και παίζοντας με το σώμα της.
- Εντάξει...
υπέκυψε η Καίτη. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του.
- Μου υπόσχεσαι ότι δεν θα δει κανείς άλλος αυτά τα βίντεο;
Η Καίτη κοίταζε τον Λεωνίδα με τα διαπεραστικά καστανά μάτια της. Ο Λεωνίδας την κοίταξε και αναρωτιόταν πώς μερικές γυναίκες ήταν τόσο αφελείς.
- Φυσικά. Τώρα έλα, πες το να το ακούσω, μην κρατιέσαι άλλο τσούλα.
Η Καίτη ταράχτηκε ακούγοντας αυτή τη λέξη, αλλά ήξερε ότι ήταν αλήθεια. Ήταν τσούλα. Η τσούλα του.
- Τι θες να ακούσεις μωρό μου; Ότι μου αρέσει να είμαι η τσούλα σου;
Ο Λεωνίδας έσφιξε τον κώλο της ακόμα πιο δυνατά και την έσπρωξε πάνω στο κοντινότερο δέντρο.
- Λατρεύω όταν είσαι άγριος μαζί μου, η χαζοβιόλα η κόρη μου δεν το αξίζει.
Ένιωσε ένα βάρος στο στομάχι της λέγοντας αυτά. Αλλά αντί να κρυφτεί από αυτό το συναίσθημα, αποφάσισε να το αγκαλιάσει. Ο Λεωνίδας άφησε το ένα χέρι να σφίγγει τον κώλο της, ενώ το άλλο χέρι κατέβηκε στα πόδια της και άρχισε να χαϊδεύει τους λείους μηρούς της φιλώντας το λαιμό της.
- Έχεις ωραία γεύση σήμερα.
- Ναι γαμιά μου. Ανυπομονώ να με γευτείς, είμαι ήδη υγρή για την ψωλή σου.
Ο Λεωνίδας δάγκωσε ελαφρά τον λαιμό της. Αυτό απογείωσε την καύλα της. Έτριβε το σώμα της πάνω στο Λεωνίδα και ένιωθε τον πούτσο του να μεγαλώνει. Ήθελε να πέσει στα γόνατα και να αρχίσει να τον ρουφάει. Αυτό την εξέπληξε. Την καύλωνε ο μαλάκας, και ήθελε να δει την έκφραση του όταν θα γλιστρούσε τα χείλη της πάνω στον πούτσο του. Σκεφτόταν να πάρει την πρωτοβουλία. Ο Λεωνίδας είχε άλλα σχέδια.
- Είσαι καυλωμένη για την ψωλάρα μου;... έκανε, πιέζοντας το κάτω μέρος του σώματός του πιο δυνατά πάνω της.
- Είμαι!
- Στοιχηματίζω ότι ο άντρας σου δε σε ικανοποιεί όπως εγώ.
- Είσαι μεγαλύτερος και καλύτερος. Ο μικρός του πούτσος δεν μπορεί ποτέ να με κάνει να χύσω!
- Γάμα το μαλάκα. Είναι ηλίθιος που παντρεύτηκε μια τέτοια ψωλοζητιάνα.
- Λατρεύω να σε ακούω να το λες.
- Ποιο από όλα; Ότι ο άντρας μου είναι ηλίθιος τζογαδόρος; Ή ότι ο πούτσος σου είναι μεγαλύτερος. Πάντα χρειαζόμουν έναν αληθινό άντρα σαν εσένα να με κάνει να μουσκεύω. Σου αρέσει να το ακούς γαμιά μου; Ότι είμαι μια παντρεμένη τσούλα που καυλώνει απατώντας τον άντρα της;
Η Καίτη ένιωθε σαν να έλιωναν τα σωθικά της με κάθε λέξη που έλεγε. Κατάλαβε ότι όσο περισσότερο το έλεγε, τόσο περισσότερο ζεσταινόταν το σώμα της. Οι μισές λέξεις που είπε δεν ήταν αληθινές, τον σιχαινόταν τον άντρα της, αλλά δε γούσταρε που υπέκυπτε τόσο εύκολα σε αυτό τον ανώμαλο. Ο Λεωνίδας σήκωσε το κεφάλι του και συνάντησε τα χείλη της. Η Καίτη τον φίλησε σαν να φιλούσε κάποιον από τους γαμιάδες της που πραγματικά τους γούσταρε και σαν ανθρώπους. Ήταν σαν δυο εραστές που δεν είχαν δει ο ένας τον άλλο για χρόνια και συναντιούνταν ξανά.
Έσφιξε τα χέρια της πιο σφιχτά γύρω από το λαιμό του Λεωνίδα και τύλιξε και τα δύο πόδια της γύρω του. Έπιασε τον κώλο της με τα δύο χέρια βοηθώντας να την σηκώσει από το έδαφος και συνέχισε να τη φιλάει. Αυτό κράτησε για πολύ ώρα. Η Καίτη βογκούσε και κλαψούριζε από καύλα μέχρι που διέκοψε το φιλί, ξετύλιξε τα πόδια και τα χέρια της, πατώντας στο έδαφος.
- Έλα... πρέπει να φτάσουμε στον καταρράκτη.
Ο Λεωνίδας δεν είχε λόγο να διαφωνήσει και την ακολούθησε με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο.
*************
- Γράφεις;...
ρώτησε η Καίτη κοιτάζοντας πίσω το Λεωνίδα ενώ περπατούσε στο μονοπάτι, με το σώμα της να λικνίζεται μέσα στα ρούχα της Χαράς.
- Μισό. Εντάξει, πάμε τώρα!
Ο Λεωνίδας γύρισε το κινητό της Καίτης καταγράφοντας την καθώς περπατούσε μπροστά του. Εκείνη γύρισε το κεφάλι της πίσω, χαρίζοντας στην κάμερα ένα σέξι χαμόγελο. Λικνίστηκε κάνοντας την εμφάνισή της ακόμα πιο δελεαστική. Σταμάτησε μπροστά σε ένα δέντρο και σήκωσε το ένα πόδι της παίρνοντας μια σέξι πόζα, με το σώμα της να καμπυλώνει προκλητικά. Η κάμερα λάτρευε την Καίτη. Κάποιοι δεν έδειχναν τόσο καλοί σε βίντεο ή φωτογραφίες, αλλά η κάμερα πάντα αποτύπωνε την πιο σέξι πλευρά της.
- Χαρά, η μάνα σου δείχνει πολύ σέξι σήμερα, δε νομίζεις;...
είπε ο Λεωνίδας σαν να μιλούσε στον εαυτό του, αλλά στην πραγματικότητα απευθυνόταν στη Χαρά που θα έβλεπε το βίντεο.
- Ανυπομονώ να κολλήσει αυτό το κορμί πάνω μου.
Η Καίτη αποφάσισε να ακολουθήσει το παιχνίδι, πιστεύοντας ότι αυτό θα ικανοποιούσε τον Λεωνίδα. Γύρισε το κεφάλι της πίσω ξανά.
- Χαρά, νομίζεις ότι ο Λεωνίδας θα περάσει καλά παίζοντας με τον κώλο μου;
Κατέβασε τα booty shorts, δείχνοντας τον κώλο της στην κάμερα. Τα τράβηξε κάτω από τα μάγουλα του κώλου της και άρχισε να κουνάει τον κώλο της, κάνοντάς τον να τρεμοπαίζει. Ο Λεωνίδας πλησίασε. Το ελεύθερο χέρι του άπλωσε και άρχισε να χαϊδεύει τον κώλο της ενώ εκείνη συνέχιζε να τον κουνάει.
- Νομίζω ότι ξέρει ήδη την απάντηση.
- Νομίζω, Χαρά, ότι θα αρχίσω να δείχνω τον κώλο μου περισσότερο στο σπίτι για να καταλάβεις ποια έχει καλύτερο κώλο. Αλλά δε θα σε αφήσω να τον αγγίξεις. Δεν θέλω να καταλάβεις πώς τον κρατάω σε τέτοια φόρμα.
Μετά γύρισε στο Λεωνίδα.
- Αλλά θα αφήσω τον γείτονα μας εδώ να παίζει μαζί του όσο θέλει. Αυτός ο κώλος που σε γέννησε κακομαθημένο, θα γαμιέται με το Λεωνίδα και εσύ θα μπορείς μόνο να μας ακούς.
Γέλασε ο Λεωνίδας, νιώθοντας ακόμα τον κώλο της να κουνιέται στα χέρια του. Λάτρευε την σφριγηλότητα και το σχήμα του. Η Καίτη συνέχισε να επιδεικνύει τον κώλο της.
- Βάλε τα χέρια σου στο δέντρο μπροστά σου, θέλω να παίξω με αυτή την κωλάρα, τη διέταξε ο Λεωνίδας.
Η Καίτη δε δίστασε καθόλου και υπάκουσε. Άφησε τον κώλο της εκτεθειμένο και άνοιξε ελαφρώς τα πόδια της. Μετά έβαλε τα χέρια της στο δέντρο πάνω από το κεφάλι της, δίνοντας στην πλάτη της καμπύλη.
- Λοιπόν Καίτη, γιατί δε λες στην κόρη σου τι θέλεις να σου κάνω;... είπε κρατώντας το κινητό σταθερό. Και μην ξεχάσεις, πες της γιατί είσαι καλύτερη από εκείνη.
Η Καίτη δάγκωσε τα χείλη της, κοιτάζοντας την κάμερα.
- Θέλω να με χτυπήσεις. Τιμώρησε τον κώλο μου ψωλαρά μου, θύμισε στην κόρη μου ποιο είναι το fuck toy σου.
Κοντοστάθηκε, τα μάτια της γυαλίζουν από ντροπή. Μισούσε αυτό που έκανε αλλά συνέχισε, ώστε να αφήσει απόλυτα ικανοποιημένο το Λεωνίδα και το πορνοαρχείο του.
- Είμαι καλύτερη τσούλα από εσένα Χαρά. Ο κώλος μου είναι πιο σφιχτός, πιο καυλιάρικος. Εγώ είμαι η τσούλα του Λεωνίδα, όχι εσύ. Εγώ ξέρω πώς να τον ικανοποιήσω, όχι εσύ νιάνιαρο.
- Χαρά... η μανούλα σου είναι καύλα και επειδή το ζήτησε τόσο ευγενικά...
Ο Λεωνίδας έριξε στον κώλο της γρήγορα, δυνατά χαστούκια. Η σιωπή του δάσους έκανε κάθε χαστούκι να ακούγεται πιο δυνατό από ό,τι ήταν. Η Καίτη ένιωθε σαν να αντηχούσαν γύρω της. «Θεέ μου, φαντάσου αν με έβλεπε κάποιος τώρα» σκέφτηκε με το μουνί της να μουσκεύει από αυτή τη σκέψη. Περίμενε κι άλλα χαστούκια, αλλά δεν ήρθαν. Κοίταξε πίσω και είδε τον Λεωνίδα να βάζει το κινητό στην τσέπη του.
- Αρκετά για τώρα. Θέλω να βρω ένα πιο απομονωμένο μέρος. Έλα, ακολούθησε με, είπε βγαίνοντας στο μονοπάτι.
Η Καίτη δεν μπήκε στον κόπο να διαφωνήσει. Τράβηξε το σορτς και τον ακολούθησε. Δεν περπάτησαν πολύ πριν ο Λεωνίδας βρει το τέλειο σημείο. Μια μεγάλη βελανιδιά είχε πέσει, ποιος ξέρει από πότε. Τα κλαδιά και τα φύλλα τους έδιναν την τέλεια κάλυψη. Ακόμα και τα μάτια της Καίτης έλαμψαν βλέποντάς το. Ήταν τόσο τυχεροί; Προχώρησαν προς το σημείο και ο Λεωνίδας ακούμπησε στον πεσμένο κορμό. Έβγαλε το κινητό της Καίτης από την τσέπη του.
- Έτοιμη; Θέλω να τα δώσεις όλα. Σαν να ανταγωνιζόσουν πραγματικά τη Χαρά...
είπε ανοίγοντας την κάμερα ενώ προσπαθούσε να ξεκουμπώσει το παντελόνι του με το άλλο χέρι. Η Καίτη πλησίασε και τον βοήθησε.
- Μην ανησυχείς, θα κάνω ότι μπορώ για να είμαι όσο αρρωστάκι θες, αρκεί να μην κάνεις την κόρη μου σαν τα μούτρα σου.
- Δεν σε ακούω όμως να μιλάς όπως θέλω...
- Μην χύσεις με τη μία μωρό μου, εντάξει; Θέλω η Χαρά να το νιώσει, αλλά πιο πολύ θέλω να το γουστάρω εγώ. Μου έχουν λείψει τα τσιμπούκια μαζί σου.
Η Καίτη του χαμογέλασε καθώς κατέβαινε αργά μπροστά του, τρίβοντας το σώμα της πάνω του. Γονάτισε μπροστά του και κατέβασε το φερμουάρ του παντελονιού του, αφήνοντάς το να πέσει στους αστραγάλους του. Τράβηξε τον πούτσο του έξω από το μποξεράκι του. Ο Λεωνίδας άκουσε την Καίτη να στραβοκαταπίνει βλέποντας τον πούτσο του ξανά.
- Όσο κι αν γουστάρω να σε σκίζω, μ' αρρωσταίνει πιο πολύ να σε βλέπω κάτω, γονατιστή, να μου ρουφάς την πούτσα σαν καλή πουτάνα.
- Κι εγώ το γουστάρω, νιώθω σαν να 'μαι η δούλα σου. Να δίνω ό,τι έχω και δεν έχω για να χορτάσω αυτό το θηρίο, αναστέναξε η Καίτη και άρχισε να τρίβει τον πούτσο του στα μάγουλά της σχεδόν ικετευτικά. Και το ξέρεις καλά, δεν παίζομαι σ' αυτό. Η κόρη μου δεν έχει ιδέα πώς να σε τελειώσει όπως εγώ μωρό μου.
- Όποτε είσαι έτοιμη λοιπόν... ρουθούνισε ο Λεωνίδας στήνοντας την κάμερα μπροστά του, πιάνοντας κοντινό πλάνο του εργαλείου του και της Καίτης που 'ταν έτοιμη να δώσει ρέστα.
Η Καίτη άπλωσε τη γλώσσα της και έγλειψε στην άκρη, απολαμβάνοντας τη γεύση του. Στην πρώτη ρουφηξιά, ο Λεωνίδας πάτησε το κουμπί εγγραφής.
- Εχεις τόσο ωραία γεύση...
μούγκρισε η Καίτη, γλείφοντας τον κορμό πάνω-κάτω. Μετά έδωσε φιλάκια στη βάση του πούτσου του. Άφησε τη βαριά ψωλή του να ακουμπάει στο πρόσωπό της ενώ έγλειφε και φιλούσε παντού. Της άρεσε να νιώθει το βάρος της ψωλάρας του πάνω της. Την καύλωνε. Ήταν ο ανώμαλος γαμιάς της και αν και ήξερε ότι όλο αυτό το έκανε για την κόρη της, ανυπομονούσε να τον ικανοποιήσει.
Ο Λεωνίδας γρύλισε και μισόκλεισε τα μάτια. Η Καίτη σήκωσε το καυλί του Λεωνίδα ψηλά και άρχισε να ρουφάει τα αρχίδια του. Ο Λεωνίδας βόγκηξε και με το ελεύθερο χέρι του της έπιασε το σβέρκο όσο εκείνη συνέχιζε τη βαθιά, υγρή πίπα.
- Λεωνίδα... μήπως πρέπει να το τραβήξεις κι άλλο με την καριόλα την κόρη μου; Να γίνεις πιο κάφρος μαζί της; Σου πάει ο ρόλος του γείτονα που τη γράφει στ' αρχίδια του και ξεσκίζει μόνο τη μάνα της. Αυτό δεν σε καυλώνει μωρό μου;
Η Καίτη χαμογέλασε στην κάμερα πριν συνεχίσει να γλείφει και να φιλάει τον πούτσο του.
- Καλή ιδέα. Δε θέλουμε να το παίζω καλός γείτονας έτσι;
Η Καίτη τον κοίταξε από κάτω με πονηρό χαμόγελο.
- Σίγουρα όχι... και θυμήσου τι είπα, μη χύσεις γρήγορα παιδαρά μου.
Ο Λεωνίδας δεν απάντησε, απλά τέντωσε τον πούτσο του. Η Καίτη αναστέναξε και έγειρε κάτω ενώ κοίταζε τον Λεωνίδα και την κάμερα και τύλιξε τα χείλη της γύρω από τον πούτσο του. Η γλώσσα της στροβιλίστηκε γύρω από την άκρη του πουτσοκέφαλου. Τα χείλη της έβγαζαν δυνατούς ρουφηχτούς και σαλιάρικους ήχους. Η γλώσσα της έλουζε τον πούτσο του Λεωνίδα όσο μακριά μπορούσε να φτάσει ενώ κρατούσε τα χείλη της στην άκρη.
Ήξερε ότι αυτό θα γινόταν πιο βρόμικο σε λίγο. Άφησε τον πούτσο του Λεωνίδα και έβγαλε καπέλο και crop top. Βλέποντάς τη να βιάζεται να πετάξει τα ρούχα της, ο Λεωνίδας σταμάτησε το βίντεο. Του άρεσε η ιδέα να τη δει να μεταμορφώνεται, από ντυμένη σε σχεδόν γυμνή, μέσα σε ένα μόνο καρέ. Η Καίτη άφησε τα ρούχα της δίπλα. Δεν έλυσε τα μαλλιά της, τα κράτησε σε αλογοουρά και έπιασε ξανά τον πούτσο του.
- Έτοιμη, μπουμπού;...
είπε ο Λεωνίδας αλλά πριν ολοκληρώσει, ο πούτσος του ήταν ήδη χωμένος στο στόμα της ξανά. Κούνησε επιδοκιμαστικά το κεφάλι του και ξεκίνησε ξανά την εγγραφή. Η Καίτη ήθελε να το κάνει πραγματικά βρόμικο το βίντεο. Η γλώσσα και τα χείλη της έβγαζαν ανήθικους ήχους και τα δύο της χέρια χάιδευαν το μεγάλο πούτσο του ενώ δούλευε την τεράστια πουτσοκεφαλή του. Το σάλιο της μαζευόταν τόσο πολύ που ακόμα και τα χέρια της γίνονταν εξίσου υγρά με τον πούτσο του.
Προσπάθησε να βάλει στο στόμα της όλο τον κορμό. Έφτασε στα 3/4 με την πρώτη προσπάθεια, μα τη σταμάτησε το πάχος του πούτσου του. Δεν της πήρε πολύ, στη δεύτερη προσπάθεια το στόμα της έφτασε μέχρι τη βάση της ψωλής του. Ο Λεωνίδας ήταν εκείνη τη στιγμή. Ο παχύς πούτσος του ήταν σε έναν μαλακό και ζεστό παράδεισο.
Η Καίτη άρχισε να γλιστράει πάνω-κάτω τον πούτσο του τώρα. Μερικές φορές κοιτάζοντας πάνω στην κάμερα και στα μάτια του. Μερικές φορές όταν έφτανε στη βάση, κουνούσε το στόμα της αριστερά-δεξιά, βεβαιώνοντας ότι δεν άφηνε ούτε εκατοστό του πούτσου του έξω από το στόμα της.
- Καίτη, είσαι φωτιά. Ποιος να 'ξερε ότι η γειτόνισσα μου θα γινόταν εξπέρ στα τσιμπούκια.
Η Καίτη έβγαλε τον πούτσο του από το στόμα της.
- Ποιος να φανταζόταν ότι η κόρη μου θα ζήλευε βλέποντας τη μάνα της να της κλέβει το γκόμενο.
Χτύπησε το πρόσωπο και τα μάγουλά της με το βρεγμένο καυλί του, δίνοντάς του αισθησιακά φιλιά σαν να 'ταν ερωτευμένη μαζί του. Κατέβηκε πάλι στα αρχίδια του φιλώντας και ρουφώντας τα ένα-ένα, γουστάροντας την αίσθηση τους στο στόμα της. Ένιωθε σαν να 'χε τον έλεγχο, σαν να 'ταν αυτή που όριζε πότε θα του 'ρθει η έκρηξη. Τα χέρια της δε σταματούσαν, συνέχιζε να χαϊδεύει το καυλί του, πότε απαλά, πότε πιο δυνατά.
Κάπου-κάπου, τα νύχια της γλιστρούσαν πάνω στα μπούτια του, κάνοντας το κορμί του Λεωνίδα να ανατριχιάζει. Χαμογέλασε πονηρά βλέποντάς τον να παραδίνεται στην πίπα της, με το πρόσωπό του να δείχνει ότι ήταν στα όριά του. Χωρίς να χάσει χρόνο, η Καίτη ξανάρχισε να κουνάει το κεφάλι της πάνω-κάτω στο χοντρό καυλί του, ρουφώντας με πάθος. Ο Λεωνίδας της έπιασε το σβέρκο και όριζε το ρυθμό.
Του είχε πάρει πολλές πίπες, αλλά τούτη εδώ ήταν από τις τοπ. Τα δέντρα γύρω τους, η φύση που έκανε το σκηνικό ακόμα πιο βρόμικο και το ότι όλα γράφονταν στην κάμερα, τον έφτιαχναν τρελά. Μετακινούσε την κάμερα σε διαφορετικές γωνίες λήψης, πιάνοντας κάθε λεπτομέρεια της τσιμπουκοδουλειάς της. Εκείνη ακολουθούσε την κάμερα με τα μάτια της, πότε-πότε γυρνώντας το κεφάλι για να του δώσει πίπα από άλλη γωνία, σαν να 'παιζε με το φακό.
Στο τέλος, όταν την έστριψε ελαφρά από το πλάι, η Καίτη σταμάτησε να κοιτάει την κάμερα. Ανέβασε το βλέμμα της πάνω του, καρφώνοντάς τον με μάτια που έλεγαν «άντεξέ το, αν μπορείς». Αυτό ήταν. Έπρεπε να την γαμήσει εδώ και τώρα. Σταμάτησε την εγγραφή και την έσπρωξε μακριά από τον πούτσο του.
- Φτάνει! Σήκω και στήσου στα τέσσερα στο δέντρο.
Η Καίτη μπορούσε να ακούσει την ανυπομονησία στη φωνή του. Υπάκουσε γνωρίζοντας τι θα ακολουθούσε. Σηκώθηκε και ακούμπησε πάνω στο δέντρο, ενώ ο Λεωνίδας στάθηκε πίσω της. Θαύμασε τη φιγούρα της αλλά μόνο για μια στιγμή. Τράβηξε το σορτσάκι της προς τα κάτω και τη βοήθησε να το βγάλει, αφήνοντάς το να πέσει πάνω στη μικρή στοίβα με τα υπόλοιπα ρούχα της.
Εκεί, στη μέση του δάσους, σκυμμένη πάνω στο δέντρο, φορώντας ροζ σουτιέν, ροζ στρινγκ και ροζ αθλητικά παπούτσια, περίμενε να γαμηθεί από το μεγάλο πούτσο του γείτονά της. Ο Λεωνίδας είχε τυφλωθεί από καύλα. Έτριψε το γυμνό πούτσο του στην υγρή σχισμή του μουνιού της, με το ένα χέρι τυλιγμένο γύρω από τα μαλλιά της ενώ το άλλο κρατούσε ακόμα το κινητό. Ευθυγράμμισε τον πούτσο του, και γλίστρησε μέσα στο ζεστό, σφιχτό μουνί της. Η Καίτη βόγκηξε μόλις τον ένιωσε. Αφού ο Λεωνίδας έβαλε την άκρη του πούτσου του μέσα, δεν κρατήθηκε και τον έχωσε όλο μέσα.
Η Καίτη δεν ήταν προετοιμασμένη να μπει όλο αυτό το πράγμα μέσα της τόσο γρήγορα.
- Μόλις ξεκινήσαμε μπουμπού...
ξεφύσησε τραβώντας τη δυνατά από την αλογοουρά, κάνοντάς τη να γυρίσει το κεφάλι της για να τον κοιτάξει πάνω από τον ώμο της. Η Καίτη κρατούσε το σώμα της σταθερό με τα χέρια της στο δέντρο. Ο Λεωνίδας άφησε τα μαλλιά της και άνοιξε το κινητό για εγγραφή. Άρχισε να γλιστράει μέσα-έξω αργά αλλά γρήγορα ανέβασε ρυθμό. Τα βογκητά της άρχισαν σύντομα.
Παρακολουθούσε τα παχιά μάγουλα του κώλου της να χτυπάνε πάνω του. Πάτησε εγγραφή στο κινητό και παρακολουθούσε στην κάμερα πώς έτρεμε μπροστά του.
- Ναι, έτσι μπράβο. Η μικρή σου θα σκάσει από τη ζήλια της που θα σε δει να γαμιέσαι έτσι στη μέση του πουθενά.
Η Καίτη ήταν ολοκληρωτικά χαμένη με το χοντρό καυλί που γλιστρούσε μέσα-έξω στο μουνί της. Μόνο όταν άνοιξε το στόμα του ο Λεωνίδας ξύπνησε από την καύλα της. Γύρισε πίσω και τον είδε να την τραβάει βίντεο με το κινητό.
- Δε ντρέπεσαι ρε αλήτη; Να με βλέπει να με ξεσκίζεις μέσα στα δάση; Θα καταλάβει ότι η μάνα της είναι μεγαλύτερη πουτάνα από εκείνη.
Άρχισε να χτυπάει τον κώλο της πάνω του, πηγαίνοντας ρυθμικά με τις δυνατές του σπρωξιές. Το γαμήσι τους έγινε φωτιά. Τα χτυπήματα του στα κωλομέρια της ακούγονταν σαν κροτίδες. Αν περνούσε κανένας πεζοπόρος από κοντά, στην αρχή θα νόμιζε ότι κυνηγάνε, αλλά γρήγορα θα καταλάβαινε τι παίζει από τα δυνατά βογκητά της Καίτης.
Ο Λεωνίδας συνέχισε να την ξεσκίζει με άγριο, ξέφρενο ρυθμό για ώρα, πριν κοπάσει σιγά-σιγά και το γαμήσι τους πέσει σε νεκρική ησυχία. Έμειναν εκεί, ιδρωμένοι, λαχανιασμένοι, κολλημένοι ο ένας στον άλλο.
- Έλα, μπουμπού, θέλω να κάνεις εσύ όλη τη δουλειά τώρα. Δείξε στην κόρη σου ξανά πόσο γουστάρεις να γαμιέσαι με το καυλί μου. Πες της πόσο καλύτερη είσαι...
την παρότρυνε, φιλώντας την πλάτη της ενώ της έσφιγγε τους γοφούς. Έσπρωξε το καυλί του βαθιά μέσα της, κάνοντας το κορμί της να τρέμει από την καύλα. Εκείνη έφερε τα χέρια της πιο κοντά στο δέντρο, καμπυλώνοντας την πλάτη της. Άρχισε να γλιστράει αργά πάνω-κάτω στο καυλί του, βρίσκοντας σιγά-σιγά το ρυθμό της. Η Καίτη γενικά γούσταρε όταν έπαιρνε τα ηνία. Ήταν σαν να χρησιμοποιούσε ένα τεράστιο dildo για να φτιάχνεται όπως ήθελε. Ο Λεωνίδας απλά στεκόταν εκεί, αφήνοντάς τη να γαμάει τον εαυτό της όπως της άρεσε.
- Το βλέπεις αυτό, Χαρά; Ξεφύσησε, κοιτώντας πίσω την κάμερα.
Ο Λεωνίδας άλλαξε τη γωνία της κάμερας από τον κώλο της στο πρόσωπό της, πιάνοντας κάθε της έκφραση. Την μετακίνησε ελαφρώς στο πλάι για να μπορεί να κοιτάξει ευκολότερα στο φακό.
- Χαρά, αυτή τη φορά δεν με γαμάει αυτός, εγώ τον ξεσκίζω. Αυτόν και την ψωλάρα του. Τι καυλί είναι αυτό; Μερικές φορές δεν το αντέχω, αλλά το κορμί μου το ρουφάει. Σε τσούζει που η μανούλα σου γαμιέται με τον τύπο που καίγεσαι να πηδήξεις; Κοίτα πόσο βαθιά τον τρώω! Αυτή η ψωλάρα είναι φτιαγμένη μόνο για το μουνί μου.
- Χαρά, η μάνα σου το 'χει χάσει τελείως πάνω στην ψωλή μου. Ελπίζω να μην την ξεμουνιάσω τελείως... φώναξε ο Λεωνίδας, γελώντας.
- Να με ξεμουνιάσεις; Θα διαλύσεις το μουνάκι μου με αυτή την ψωλάρα; Έλα, δείξε στη Χαρά πώς θα το κάνεις. Δείξε της ποιος κάνει κουμάντο τώρα. Δείξε της πώς αυτό το καυλί με τρελαίνει. Κάνε τη να παρακολουθεί το βίντεο και να κλαίει.
Ο Λεωνίδας δεν άντεξε για πολύ και άρχισε να σπρώχνει κι αυτός, πιάνοντας τον ρυθμό της. Ήταν στα όρια και ήθελε να τα δώσει όλα. Το κορμί της Καίτης έτρεμε.
- Θα χύσω! Θα χύσω πάνω στην ψωλάρα σου μαλάκα...
ούρλιαξε η Καίτη με το κορμί της να σπαρταράει. Ο Λεωνίδας δεν έδινε δεκάρα αν μιλούσε σ' αυτόν ή στην κάμερα. Σταμάτησε να κινείται και άφησε τον οργασμό της να τη συγκλονίσει. Ήταν βαρύς, άγριος οργασμός και πήρε ώρα να ηρεμήσει. Το μουνί της έσφιγγε το καυλί του σαν τανάλια, πιέζοντάς το με όλη της τη δύναμη. Ο Λεωνίδας ήξερε ότι ήταν στα πρόθυρα κι αυτός. Πέταξε το κινητό στα ρούχα της Καίτης κλείνοντας την κάμερα. Μετά τράβηξε το καυλί του από μέσα της. Η Καίτη ένιωσε ξαφνικά άδεια, σαν να 'χαν κλέψει κάτι από μέσα της. Έπεσε στο έδαφος λαχανιασμένη, ακόμα ζαλισμένη από το γαμήσι. Τότε ένιωσε τον Λεωνίδα πίσω της. Γύρισε και τον είδε να χαϊδεύει το σκληρό, γυαλιστερό καυλί του, ακριβώς δίπλα στο πρόσωπό της.
- Δεν τέλειωσα μαζί σου κούκλα. Θέλω να χύσω στο στοματάκι σου.
Η Καίτη, παρόλο που ήταν πτώμα, δεν είχε όρεξη να του πάει κόντρα. Έπεσε στα γόνατα, άρπαξε το καυλί του και με μια κίνηση το κατάπιε ολόκληρο. Κοίταξε ψηλά τον Λεωνίδα, βλέποντας τα χέρια του στους γοφούς του. Συνέχισε την πίπα της προσπαθώντας να βγάλει τα χύσια από τον πούτσο του, αλλά η ψωλή του αντιστεκόταν.
- Έλα, χύσε για μένα, βογκούσε ενώ έγλειφε τον πούτσο του.
- Ναι, συνέχισε να μου μιλάς έτσι. Θες να τα καταπιείς τόσο πολύ;
Του άρεσε ότι ακόμα έδινε τα πάντα σαν να ήταν ακόμα στην κάμερα.
- Χύσε για μένα γαμιά μου, το θέλω, θέλω να τα γευτώ όλα!
Η Καίτη ήξερε τι ήθελε να ακούσει.
- Άσε με να καταπιώ τα χύσια σου. Χύσε για μένα καυλιάρη.
Η Καίτη χρησιμοποίησε το ένα χέρι και χάιδευε τον πούτσο του ενώ κλείδωσε το στόμα της στην άκρη της βαλάνου. Όλη αυτή η διέγερση τελικά έκανε το Λεωνίδα να εκραγεί. Τα καυτά χύσια του εκτοξεύτηκαν από τον πούτσο του χύνοντας τα όλα μέσα στο στόμα της Καίτης. Ήπιε και ρούφηξε κάθε τελευταία σταγόνα χυσιού που είχε.
Ο Λεωνίδας ανέβασε το παντελόνι του, έγειρε κάτω και πήρε ένα μπουκάλι νερό από το σακίδιο που είχε. Αφού ήπιε μερικές γουλιές το έδωσε στην Καίτη που φόραγε ξανά τα ρούχα της. Έδειχνε καταπληκτική προσπαθώντας να στριμώξει την κωλάρα της στο στενό σόρτσάκι της Χαράς.
- Πιες, πρέπει να μείνεις ενυδατωμένη. Θα ξοδέψεις πολλά υγρά όταν φτάσουμε στον καταρράκτη.
Η Καίτη απλά έστριψε τα μάτια της και άρπαξε το μπουκάλι, πίνοντας μερικές γουλιές, πριν συνεχίσει να φοράει τα ρούχα. Μόλις και οι δύο είχαν πάρει τα πάνω τους, επέστρεψαν στο μονοπάτι κατευθυνόμενοι προς τον καταρράκτη. Η πεζοπορία μέχρι εκεί ήταν αρχικά λιγότερο από μια ώρα, αλλά είχαν τουλάχιστον 30 λεπτά ακόμα μέχρι να φτάσουν. Ούτε 10 λεπτά αργότερα στην πεζοπορία τους, είδαν έναν ηλικιωμένο άντρα να πεζοπορεί προς το μέρος τους από την αντίθετη κατεύθυνση.
Τη στιγμή που είδε την Καίτη σχεδόν σκόνταψε. Όσο πιο κοντά έφτανε, τόσο πιο πλατιά άνοιγαν τα μάτια του. Ήταν πιθανώς μία από τις πιο όμορφες γυναίκες που είχε δει ποτέ και ήταν ντυμένη με ρούχα έφηβης τσούλας. Προσπάθησε να φανεί όσο πιο αδιάφορος γινόταν αλλά απέτυχε παταγωδώς. Ήταν τόσο συγκεντρωμένος σ' αυτήν που δεν είδε καν το Λεωνίδα δίπλα της μέχρι να φτάσει λίγα βήματα μακριά τους.
Η Καίτη του χαμογέλασε νευρικά και συνέχισε να περπατάει. Ήξερε πώς έδειχνε και ντράπηκε με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Δε βοηθούσε ότι ο Λεωνίδας έβαλε το χέρι του στον κώλο της τη στιγμή που είδαν τον άντρα. Μόλις ο άντρας τους προσπέρασε, προσπάθησε να μην το κάνει αλλά κοίταξε πίσω του για να δει το χέρι του Λεωνίδα χωμένο ανάμεσα στα κωλομέρια της.
Έφτασαν τελικά στον καταρράκτη λίγο μετά. Ένας ελαφρύς ήχος ενός μικρού καταρράκτη ακουγόταν καθώς πλησίαζαν, αλλά μόλις που ακουγόταν λόγω της βαριάς ανάσας του Λεωνίδα. Η Καίτη τον κοίταξε.
- Με εκπλήσσει που δε ζήτησες να σταματήσουμε καθόλου. Φαίνεσαι κουρασμένος. Μάλλον η μόνη γυμναστική που κάνεις είναι να γαμάς όποια σου κάτσει.
Ο Λεωνίδας την κοίταξε ενοχλημένος από τη δήλωσή της.
- Δεν τριγυρνάω στα βουνά κάθε μέρα. Όταν σε γαμήσω σε λίγο να δούμε ποιος θα είναι ο κουρασμένος...
είπε ενώ ακουμπούσε σε ένα δέντρο πίνοντας μια μεγάλη γουλιά από το μπουκαλάκι του.
- Βέβαια, σε πιστεύω. Είσαι πρωταθλητής σε αυτό, έκανε η Καίτη, πλησιάζοντας κοντά του σκουπίζοντας το νερό που έσταζε από το πιγούνι του.
Αυτή η κίνηση εξέπληξε το Λεωνίδα. Η Καίτη έφερε το δάχτυλό στο στόμα της και το ρούφηξε ελαφρά. Προσπάθησε να φανεί όσο πιο σέξι γινόταν.
- Τι θα ήθελε ένας άντρας σαν εσένα σαν βραβείο; Είπε περπατώντας γύρω από το δέντρο που ακουμπούσε. Τι θα μπορούσα να σου δώσω που δεν έχεις πάρει ήδη; Μια πίπα; Μπα... ούτε που μετράει, έτσι κι αλλιώς θα σ' την έπαιρνα. Το βρήκα! Τι λες όταν γαμιόμαστε μπροστά στην κάμερα, να κάνω εγώ όλη τη δουλειά;...
είπε με φωνή που έσταζε καύλα. Το καυλί του Λεωνίδα τινάχτηκε από τον τρόπο που του την έπεφτε.
- Καίτη, νομίζω εγώ κι η κόρη σου φτιάξαμε ένα καυλωμένο, πρόστυχο τερατάκι...
μούγκρισε, σκουπίζοντας τον ιδρώτα απ' το μέτωπό του. Η Καίτη πήρε το χέρι του και τον οδήγησε πιο κοντά στον καταρράκτη. Όταν έφτασαν στο ξέφωτο και οι δύο κοίταξαν τη θέα μπροστά τους. Υπήρχε ένας όμορφος καταρράκτης, που κατέληγε σε μια γούβα νερού που οι πεζοπόροι χρησιμοποιούσαν για να δροσιστούν. Το νερό ήταν περιτριγυρισμένο από μικρούς γκρεμούς που μπορούσες να χρησιμοποιήσεις για να σκαρφαλώσεις και να πηδήξεις στο νερό.
Περίμεναν να συναντήσουν κάμποσους περιπατητές αλλά υπήρχε μόνο ένα άλλο μεσήλικο ζευγάρι που τσαλαβουτούσε ακριβώς κάτω από τον καταρράκτη αφήνοντας το νερό να τους πιτσιλάει και ένας μοναχικός πεζοπόρος που έβγαζε φωτογραφίες του τοπίου αλλά φαινόταν να είναι έτοιμος να φύγει. Η Καίτη και ο Λεωνίδας κοίταξαν γύρω τους για να βρουν ένα ωραίο απομονωμένο μέρος. Η Καίτη είδε ένα σημείο που να ταίριαζε για τις ορέξεις του Λεωνίδα.
- Ακολούθησέ με, του ψιθύρισε.
- Γιατί να μη σε γαμήσω εδώ, μπροστά σε όλους αυτούς τους μαλάκες; Να τους δώσουμε λίγο θέαμα. Να μάθουν πώς γαμιούνται δύο καλοί γείτονες.
Η Καίτη έστριψε τα μάτια της αλλά ο μυαλό της γέμισε εικόνες. ο Λεωνίδας να την ξεσκίζει με την ψωλάρα του, ενώ οι ξένοι γύρω να κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα.
- Άσε τις μαλακίες. Πάμε πάνω απ' τον καταρράκτη. Εκεί δεν πατάει ψυχή, είπε αρπάζοντας το χέρι του και τραβώντας τον γύρω από τον γκρεμό, προς το μονοπάτι που ανέβαινε ψηλότερα.
Ο Λεωνίδας την ακολούθησε απρόθυμα. Το περπάτημα δεν κράτησε πάνω από λίγα λεπτά. Έπρεπε μόνο να σκαρφαλώσουν μια απότομη πλαγιά, πιανόμενοι από κλαδιά και δέντρα για να ανεβούν. Ο Λεωνίδας χάζευε τα πόδια της Καίτης όσο σκαρφάλωνε σαν αίλουρος μπροστά του. Με κάθε βήμα, τα μπούτια της τεντώνονταν, δείχνοντας πόσο γυμνασμένο ήταν το κωλαράκι της. Όταν έφτασαν τελικά μπορούσαν να δουν την περιοχή του καταρράκτη από ψηλά. Οι ήχοι του ακούγονταν πιο δυνατοί εκεί πάνω που βρίσκονταν. Το ποταμάκι πριν τον γκρεμό είχε μεγάλες πέτρες και θάμνους ολόγυρα, ιδανικό μέρος για να κρυφτείς.
Βρήκαν ένα καλό ξέφωτο και πέταξαν τα πράγματά τους εκεί. Η Καίτη έβγαλε μία κουβέρτα και την άπλωσε στο χώμα, δίπλα σε μια χοντρή πέτρα. Μόλις τέλειωσε, ο Λεωνίδας σωριάστηκε πάνω της.
- Σίγουρα την παλεύεις για περισσότερα βίντεο;... αστειεύτηκε η Καίτη.
- Όταν τελειώσω μαζί σου, θα 'σαι εσύ η ξεθεωμένη και τότε θα δούμε ποιος θα κάνει αστειάκια.
Η Καίτη κατάπιε γνωρίζοντας ότι ο Λεωνίδας πιθανότατα θα έβγαζε τον εκνευρισμό του από την αναρρίχηση πάνω της. Ακούμπησε το κεφάλι του πίσω στην πέτρα και έκλεισε τα μάτια του. Η αναπνοή του επέστρεφε σιγά-σιγά στο κανονικό. Η Καίτη κάθισε στα γόνατά της μπροστά του και δεν ήξερε από πού να ξεκινήσει.
Σερνάμενη αργά πλησίασε το Λεωνίδα και σκαρφάλωσε πάνω του. Αυτό που τη μπέρδευε ήταν ότι δεν έκανε καμία κίνηση. Τα μάτια του ήταν ακόμα κλειστά και η αναπνοή του ήρεμη. Κοιμόταν; Η Καίτη τον κοίταξε.
- Λεωνίδα θέλω να με γαμήσεις...
ψιθύρισε ενώ ξεκίνησε να φιλάει τον λαιμό του. «Μ...» απάντησε ο Λεωνίδας. Η Καίτη εξεπλάγη που δεν της επιτέθηκε αμέσως. Αν και φαινόταν γυμνασμένος, ίσως ήταν πραγματικά εξαντλημένος. Τον πλησίασε τόσο κοντά που τα χείλη της χάιδεψαν το αυτί του και του είπε:
- Πίστεψέ με, θα τηρήσω τη συμφωνία μας μέχρι την τελευταία λέξη. Θα κάνω ό,τι γουστάρεις, όπως το γουστάρεις. Αρκεί να την τηρήσεις κι εσύ. Μέχρι τέλους. Χωρίς μαλακίες.
Η Καίτη έβγαλε το κινητό της από την τσέπη του. Ο Λεωνίδας δεν έκανε καμία κίνηση να τη σταματήσει. Στην πραγματικότητα απολάμβανε το άγγιγμά της πάνω του ενώ άκουγε τους φυσικούς ήχους γύρω του. Αλλά αυτό που έκανε η Καίτη μετά, έκανε τα μάτια του να ανοίξουν διάπλατα.
- Γεια, σου Νίκο. Ναι δεν είμαι σπίτι. Θα αργήσω. Εγώ και η Ελεονώρα είπαμε να πάμε για πεζοπορία στην Πεντέλη.
Η Καίτη καθόταν πάνω στο Λεωνίδα με το κινητό στο αυτί της χαρίζοντας του ένα σέξι χαμόγελο. Έτριβε το κάτω μέρος του σώματός της πάνω του ενώ μιλούσε στον κυρ Νίκο. Ο Λεωνίδας γρύλισε ικανοποιημένος που πήρε τέτοια πρόστυχη πρωτοβουλία. Όταν ήθελε γινόταν πραγματικά τσούλα. Σίγουρα θα τις έπαιρνε παρτούζα με τη Χαρά τις επόμενες μέρες.
Ο πούτσος του πρήστηκε γρήγορα και η Καίτη το κατάλαβε. Μετακίνησε το σώμα της και χώθηκε ανάμεσα στα πόδια του ενώ προσπαθούσε να βγάλει τον πούτσο του με το ελεύθερο χέρι της. Όλο αυτό το διάστημα ακόμα μιλούσε στον άντρα της.
- Μη γκρινιάζεις... έχω αφήσει φαγητό στο ψυγείο. Η Ελεονώρα πήγε να βουτήξει στο νερό σε έναν καταρράκτη που βρήκαμε, αλλά εγώ δε θέλω να... βραχώ.
Όταν είπε τη λέξη "βραχώ" έκλεισε το μάτι στο Λεωνίδα. Είχε βγάλει τον πούτσο του και τον χάιδευε κοντά στο πρόσωπό της ενώ μιλούσε στον άντρα της. Μετά έβαλε το τηλέφωνο σε ανοιχτή ακρόαση και το άφησε πάνω στο μηρό του.
- Λοιπόν, τι έκανες σήμερα αγάπη μου;... ρώτησε η Καίτη πριν πατήσει το mute για να μη μπορεί να την ακούσει.
Μόλις ο Νίκος άρχισε να μιλάει, τα τσιμπουκόχειλα της Καίτης κάλυπταν ήδη τον σκληρό πούτσο του Λεωνίδα.
- Γιατί σου αρέσει να κάνεις τη δύσκολη και να κλαψουρίζεις; Αφού είσαι τρελό τσουλί... γρύλισε ο Λεωνίδας.
Η Καίτη έκανε μια γρήγορη παύση και πάτησε unmute για να ρωτήσει.
- Έχεις σχέδια για αργότερα; Μετά ξανά mute το τηλέφωνο. Σου αρέσει που η τσούλα σου μιλάει στον άντρα της ενώ ρουφάει τον πούτσο σου;
Κατάπιε την ψωλή του όσο πιο βαθιά μπορούσε. Το σάλιο της έτρεχε ήδη κατά μήκος του κορμού του. Όλο αυτό το διάστημα, ο Νίκος έλεγε στην Καίτη για τη μέρα του μέχρι τώρα και ότι θα αργήσει κι αυτός σήμερα, γιατί έχει κάπου να πάει το απόγευμα.
Πάτησε unmute.
- Τι θες να μαγειρέψω για βράδυ;
Πάλι mute.
- Ελπίζω να μη θέλει κρέας γιατί έχω φάει αρκετό για σήμερα.
Η Καίτη γλίστρησε τη γλώσσα της αργά πάνω στο καυλί του Λεωνίδα, προσπαθώντας να τυλίξει κάθε εκατοστό της βάσης του με τη γλώσσα της. Όταν δεν τα κατάφερε, τσαντίστηκε και γύρισε τα χείλη της στη χοντρή μανιταροκεφαλή του, καταπίνοντάς την ξανά σαν να 'ταν λιχουδιά.
Ο Λεωνίδας ήταν στον παράδεισο. Το καυλί του χανόταν στο στόμα της Καίτης. Ένιωθε το στόμα της να τον πιέζει, να τον σφίγγει, φτάνοντας μέχρι τις αμυγδαλές της. Ακόμα δε μπορούσε να χωνέψει ότι αυτή η γκόμενα πριν λίγη ώρα έκανε σαν μουρλή από τα νεύρα και τώρα ρούφαγε το χοντρό πούτσο του σαν επαγγελματίας, με πάθος. Ο άντρας της ακόμα μιλούσε στο τηλέφωνο, χωρίς να 'χει ιδέα τι γινόταν.
Εκείνη τη στιγμή, ακόμα κι ο Λεωνίδας είχε βαρεθεί το παιχνίδι. Ήξερε γιατί η Καίτη το 'παιζε τόσο τσούλα. Το μητρικό της ένστικτο την έκανε να συμπεριφέρεται έτσι, πιστεύοντας αφελώς ότι θα αφήσει σε ησυχία τη Χαρά.
- Καίτη, με ακούς; Η φωνή του Νίκου ξαφνικά τρύπησε τους ήχους από το ψωλορούφηγμα.
Η Καίτη τράβηξε το στόμα της από το καυλί του, αφήνοντας μια γραμμή σάλιου να κρέμεται από το χοντρό πούτσο του. Όταν έφτασε στην κορυφή, άφησε ένα τελευταίο γλείψιμο, με το σάλιο της να γυαλίζει.
Άρπαξε το τηλέφωνο και πάτησε unmute.
- Ναι, εδώ είμαι. Συγγνώμη, μάλλον το σήμα είναι χάλια.
Συνέχισε να χαϊδεύει το καυλί του Λεωνίδα, ενώ μιλούσε στον άντρα της.
- Μ... σε κλείνω τώρα. Θα σε πάρω πάλι μόλις επιστρέψουμε στο αμάξι.
Έκλεισε το τηλέφωνο και κάρφωσε τα μάτια της στον Λεωνίδα. Εκείνος είδε μια φωτιά μέσα τους, που δεν είχε δει εδώ και καιρό. Ο Λεωνίδας γέλασε, με ένα χαμόγελο που έλεγε ότι θα την ξεκωλιάσει.
- Μπουμπού, όταν τελειώσω μαζί σου, δε θα μπορείς να σύρεις τα πόδια σου μέχρι το αμάξι.
Ο Λεωνίδας άπλωσε τα χέρια του και την οδήγησε πίσω στον πούτσο του.
Πάνω από τρεις ώρες αργότερα η Καίτη και ο Λεωνίδας έφτασαν τελικά πίσω στο αμάξι. Είχαν αποκοιμηθεί για πάνω από είκοσι λεπτά, ξαπλωμένοι κάτω από τον ανοιχτό ουρανό, με τα κορμιά τους να αναπαύονται πάνω στις μαλακές πευκοβελόνες. Όταν η Καίτη ξύπνησε, ένα κύμα ντροπής την κατέκλυσε. Ήταν ολόγυμνή, ξαπλωμένη δίπλα στον Λεωνίδα. Οποιοσδήποτε περαστικός θα μπορούσε να τους είχε δει και η σκέψη αυτή έκανε το πρόσωπό της να κοκκινίζει. Παρόλο που ντράπηκε υπήρχε ακόμα αυτή η διέγερση που την υπερνικούσε.
Χωρίς να χάσουν χρόνο, η Καίτη και ο Λεωνίδας βούτηξαν ξανά στην καύλα τους. Η Καίτη ανέβηκε πάνω του σε στάση reverse cowgirl, με τον τεράστιο πούτσο του Λεωνίδα να τρυπάει τον πρωκτό της για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Το κορμί της έκαιγε, ο κώλος της ήταν πλέον κατακόκκινος, ενώ οι κραυγές της αντηχούσαν στη φύση.
Ο Λεωνίδας, κρατώντας το κινητό, κατέγραφε κάθε στιγμή, με την Καίτη να κοιτάζει το φακό και να συγκρίνει ξανά τον εαυτό της με τη κόρη της, ενώ το βίντεο αποτύπωνε κάθε χυδαία λεπτομέρεια της υποταγής της.
***********
Όταν επέστρεψαν στο αυτοκίνητο, κάθισαν για μια στιγμή ανοίγοντας το A/C στο φουλ για να δροσιστούν. Αφού κάπως είχαν συνέλθει, ο Λεωνίδας την κοίταξε.
- Πριν φύγουμε... γιατί δεν παίζουμε λίγο με το νεαρούλη τον παρκαδόρο; Να τον ανάψουμε, να του φουντώσουμε το παρθένο το πουλάκι του;
Η Καίτη έμεινε άφωνη για μια στιγμή.
- Τι; Όχι! Είναι πιθανόν να είναι ανήλικο το παιδί.
- Τι έγινε, δε σου αρέσουν οι πιτσιρικάδες; Μόνο γέρους καργιόληδες σαν εμένα θες;
- Όχι! Δεν είναι αυτό, απλά δεν είναι σωστό. Έχω κάνει ήδη πάρα πολλά. Δεν έχεις παράπονο!
- Δεν έχω παράπονο, ξεπέρασες τις προσδοκίες μου στα βίντεο. Αλλά μέχρι να επιστρέψουμε στην πολυκατοικία είσαι δικιά μου και θα κάνεις αυτό που σου λέω. Η Χαρά θα με περιμένει σαν λυσσασμένη.
Φυσικά, όταν η Καίτη άκουσε αυτό, άρχισε να σκέφτεται "μπορεί να είναι χειρότερο από ό,τι έχω κάνει ήδη;".
Ο Λεωνίδας είδε την ευκαιρία και την άρπαξε.
- Γίνε αυτή η σέξι, καυτή μανούλα που ξέρεις ότι μπορείς να είσαι.
Η Καίτη δεν απάντησε αλλά ο Λεωνίδας το πήρε σαν σιωπηρή αποδοχή. Κοίταξε προς την έξοδο και είδε ότι δεν υπήρχαν αυτοκίνητα οπότε δεν έχασε χρόνο και κατευθύνθηκε αμέσως προς τα εκεί. Βεβαιώθηκε ότι το αυτοκίνητο κινούνταν αργά και καθώς πλησίαζαν της έκανε νόημα.
- Γείρε προς εμένα και πάρε σέξι πόζα.
Η Καίτη δίστασε για μια στιγμή. Έβγαλε τα παπούτσια της και μάζεψε τα πόδια της κάτω από το σώμα της, κάτι που έκανε τις γάμπες και τους μηρούς της να φαίνονται ακόμα πιο έντονα. Έγειρε προς το μέρος του Λεωνίδα, ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο του και το χέρι της στο στήθος του, υποδυόμενη άψογα τον ρόλο της. Ο Λεωνίδας οδήγησε μέχρι την πύλη και ο νεαρός παρκαδόρος πρόσεξε αμέσως τη σέξι μιλφάρα. Γρήγορα πήγε προς το αμάξι ενθουσιασμένος να τη δει ξανά. Ο Λεωνίδας είδε τη λαχτάρα στα μάτια του νεαρού.
- Όλα καλά νεαρέ;
- Μια χαρά... απολαύσατε τα μονοπάτια και τον καταρράκτη;
- Ναι, σίγουρα, ειδικά η φίλη μου εδώ. Της αρέσει να περνάει καλά σε τέτοια μέρη, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Έχει κάτι το... ερεθιστικό το δάσος, δε νομίζεις; Ησυχία, φύση, λίγη απομόνωση, πολύ υγρασία. Ιδανικό για να χαθείς λίγο. Να ξεδώσεις.
Ο Λεωνίδας του έκλεισε το μάτι. Η Καίτη τον χτύπησε στο στήθος.
- Λεωνίδα!
- Σταμάτα, ο νεαρός φαίνεται καλό παιδί. Σίγουρα έχει δει και ακούσει πολύ χειρότερα.
Η Καίτη κοίταξε ντροπαλά τον παρκαδόρο.
- Συγγνώμη, σε φέρνει σε δύσκολη θέση.
Η καρδιά του νεαρού έπεσε ακόμα βαθύτερα στην άβυσσο. Αυτή η μικρή συζήτηση του επιβεβαίωσε ότι αυτοί οι δύο σίγουρα πηδήχτηκαν στο δάσος. Το μυαλό του άρχισε να γεμίζει με εικόνες. Το πρόσωπό του έγινε κόκκινο και το παντελόνι του τεντώθηκε παρουσιάζοντας ένα αρκετά μεγάλο εξόγκωμα. Η Καίτη το πρόσεξε και λυπήθηκε για το νεαρό.
- Ωχ, φαίνεται ότι σε καυλώσαμε μικρέ. Δε νομίζω ότι θα μπορέσεις να δουλέψεις το υπόλοιπο της μέρας έτσι. Τι λες Καίτη; Να του δώσουμε ένα χεράκι βοήθειας να καλμάρει το παιδί;
Τα μάτια του νεαρού γούρλωσαν και σκέφτηκε αν άκουσε σωστά; Τι επρόκειτο να συμβεί; Η Καίτη έριξε στο Λεωνίδα ένα θυμωμένο βλέμμα. Σκέφτηκε ότι ήθελε απλά να την επιδείξει και να πειράξει τον νεαρό. Τι περίμενε να κάνει; Ο Λεωνίδας έσκυψε και της ψιθύρισε:
- Για πάμε να του δώσουμε ένα σόου... να δει ο μικρός τι θα πει πίπα παγκόσμιας κλάσης.
Γρήγορα κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.
Ο Λεωνίδας συνέχισε:
- Ένα γρήγορο τσιμπουκάκι. Θα χαρίσεις σ' αυτό το παιδί μια ανάμνηση που δε θα την ξεχάσει ποτέ. Νόμιζα ότι είχαμε συμφωνήσει να ξεπεράσεις τα όριά σου.
Ο παρκαδόρος ακόμα δεν ήταν σίγουρος τι γινόταν. Δε μπορούσε να καταλάβει τι έλεγε ο Λεωνίδας και ένιωθε σαν λαγός μπροστά σε προβολείς εκείνη τη στιγμή. Η Καίτη δε μπορούσε να πιστέψει τι άκουγε. Κοίταξε το νεαρό και μετά το Λεωνίδα και μετά πάλι τον νεαρό. Είδε το σοκ στα μάτια του. Τον τρόπο που την κοίταζε. Σαν να ήταν το πιο όμορφο πλάσμα στον κόσμο και περίμενε να δει τι επρόκειτο να συμβεί. Είχε κάνει τρομερή υπομονή όλες αυτές τις ώρες στο ρόλο που την ήθελε ο Λεωνίδας. Ίσως λίγα λεπτά ακόμα να άξιζαν τον τελικό στόχο της.
Τελικά πήρε την απόφασή της, κοίταξε το Λεωνίδα μια ακόμα φορά και μετά βεβαιώθηκε ότι δεν ερχόταν άλλα αυτοκίνητα στην πύλη. Με τα χείλη της να τρέμουν ελαφρά, κλείδωσε τα μάτια της στο νεαρό παρκαδόροδο, χωρίς να σπάσει ούτε στιγμή την έντονη οπτική επαφή και άρχισε να γλιστράει αργά-αργά το κεφάλι της προς τα κάτω, πάνω στο μεγάλο, μυώδες σώμα του Λεωνίδα. Ταυτόχρονα, τα χέρια της, τρεμάμενα από έξαψη, άρχισαν να ψαχουλεύουν το παντελόνι του, βγάζοντας έξω τον τεράστιο πούτσο του, που στεκόταν ήδη σκληρός, έτοιμος για δράση.
Είχε χύσει ήδη πέντε φορές εκείνη την ημέρα, αλλά αυτή η διεστραμμένη κατάσταση, με τον ξένο να τους παρακολουθεί, τον καύλωνε. Ο πούτσος του σκλήραινε γρήγορα στα χέρια της Καίτης και εκείνη εξεπλάγη με την απίστευτη αντοχή αυτού του μαλάκα, που φαινόταν να μην κουράζεται ποτέ σε ότι αφορά το κάτω κεφάλι του.
Τα μάτια του νεαρού φύλακα δε μπορούσαν να ανοίξουν πλατύτερα προσπαθώντας να επεξεργαστεί τη σκηνή μπροστά του. Ήταν στα αλήθεια έτοιμη να του πάρει πίπα μπροστά του; Αυτή η θεόκαυλα; Η Καίτη χαδεύοντας τον πούτσο του Λεωνίδα, έβγαλε τη γλώσσα της έξω και έγλειψε απαλά την άκρη του, γυρίζοντας γύρω-γύρω από το πουτσοκέφαλο. Μετά, κατέβασε τα χείλη της πάνω του, ρουφώντας δυνατά, κάνοντας έναν υγρό ήχο που αντήχησε μέσα στο αυτοκίνητο. Και όλη αυτήν την ώρα, τα μάτια της ήταν καρφωμένα στα μάτια του νεαρού. Ο Λεωνίδας, που την παρακολουθούσε, γύρισε προς το νεαρό.
- Φίλε είναι μαστόρισσα. Μπορείς να πιστέψεις ότι πριν από λίγο καιρό δεν είχε καν ρουφήξει πούτσο ποτέ; Ούτε του άντρα της. Ευτυχώς που είμαι καλός γείτονας και την άφησα να εξασκηθεί πάνω μου όσο ήθελε. Τώρα; Μόλις που μπορώ να την ξεκολλήσω από τον πούτσο μου, ακόμα κι όταν ο κερατάς της είναι σπίτι και την περιμένει, νομίζοντας ότι είναι πιστή σύζυγος.
Τα λόγια του Λεωνίδα έκαναν το μυαλό του νεαρού να εκραγεί από εικόνες και σκέψεις. Το στόμα του άνοιξε ελαφρά και παρακολουθούσε μαγεμένος αυτή τη σέξι γυναίκα να ρουφάει και να γλείφει, με τα χείλη της να τεντώνονται γύρω από τον πούτσο, και σάλια να στάζουν από τις γωνίες του στόματός της.
Ο Λεωνίδας άπλωσε το χέρι του στο πίσω μέρος της Καίτης και μάζεψε το σορτσάκι της προς τα πάνω, κάνοντάς το να σφίξει ανάμεσα στα μάγουλα του κώλου της, μετατρέποντάς το σχεδόν σε στρινγκ που αποκάλυπτε τα στρογγυλά, σφριγηλά της κωλομάγουλα.
- Ειλικρινά, αυτό που αγαπώ περισσότερο σ' αυτήν είναι αυτός ο τέλειος κώλος, ο τρόπος που κουνιέται, τόσο προκλητικά, τόσο πουτανίστικα...
είπε δίνοντάς της ένα ελαφρύ χαστούκι σε κάθε μάγουλο, κάνοντας τα να τρέμουν και να κοκκινίζουν ελαφρά. Στη συνέχεια, χάιδεψε και έπιασε κάθε κωλομάγουλο σφιχτά, βυθίζοντας τα δάχτυλά του στη μαλακή σάρκα, κάνοντας την Καίτη να βογκήξει γύρω από τον πούτσο του.
Τα μάτια της Καίτης ήταν κλειδωμένα στον άγνωστο παρκαδόρο, καθώς ρουφάει τον πούτσο του Λεωνίδα σαν απελπισμένη πόρνη. Όλο αυτό το διάστημα, ο Λεωνίδας την χειριζόταν σαν μαριονέτα, εκθέτοντάς την για να το δει αυτός ο τύπος και η Καίτη ένιωθε τη ντροπή να μετατρέπεται σε καθαρή, ακατέργαστη καύλα. Αλλά αυτό που έκανε ο Λεωνίδας στη συνέχεια εξέπληξε τόσο τον φύλακα όσο και την Καίτη. Ο Λεωνίδας κοίταξε πίσω του και ακόμα δεν έβλεπε αυτοκίνητα να έρχονται.
- Φίλε φαίνεσαι καλό παιδί. Γιατί δεν έρχεσαι από την πλευρά της να χουφτώσεις κι εσύ αυτή την κωλάρα; Είμαι σίγουρος ότι δε θα το μετανιώσεις.
Το στόμα της Καίτης ξεκόλλησε από τον πούτσο του
- Περίμενε, τι;
- Σ... όλα καλά, έκανε ο Λεωνίδας καθώς την οδήγησε πίσω στον πούτσο του.
Ο νεαρός έμεινε άφωνος.
- Είσαι... είσαι σίγουρος;
- Μην χάσεις αυτή την ευκαιρία μικρέ, δε θα κρατήσει πολύ.
Τα μάτια της Καίτης άνοιξαν διάπλατα όταν είδε τον νεαρό να την κοιτάζει μια ακόμα φορά και να κινείται διστακτικά γύρω από το αμάξι. Άκουσε το παράθυρο από την πλευρά της να κατεβαίνει, έβγαλε το στόμα της από τον πούτσο του Λεωνίδα για άλλη μια φορά. Γύρισε να κοιτάξει πίσω τον νεαρό, που κοιτούσε γύρω του για να βεβαιωθεί ότι κανείς δεν ερχόταν.
Αυτή και ο παρκαδόρος αντάλλαξαν ματιές και φάνηκε ότι δεν ήταν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνει. Η Καίτη κοίταξε το Λεωνίδα που έγνεψε σε απόκριση. Δε μπορούσε να πιστέψει τι έκανε στη συνέχεια. Έριξε στο νεαρό μια τελευταία ματιά γύρισε και συνέχισε να ρουφάει τον πούτσο του Λεωνίδα. Έφερε ακόμα και τα γόνατά της πιο κοντά, παρουσιάζοντας τον τέλειο κώλο της σε αυτόν τον ξένο.
Η Καίτη δε χρειάστηκε να περιμένει πολύ πριν νιώσει ένα μαλακό, διστακτικό άγγιγμα σε ένα από τα μάγουλα του κώλου της. Η πίπα της έγινε πιο έντονη, πιο απελπισμένη, λόγω της φωτιάς που φούντωνε στο σώμα της, κάνοντάς τη να τρέμει ολόκληρη. Δυνατοί ήχοι γέμισαν το αυτοκίνητο, καθώς ρουφούσε τον πούτσο του Λεωνίδα.
Ο νεαρός δε μπορούσε να πιστέψει ότι η γυναίκα που είδε νωρίτερα ήταν η ίδια γυναίκα που έδινε τέτοια καυτή πίπα και αυτός άγγιζε τον κώλο της ενώ το έκανε. Άρχισε να χρησιμοποιεί και τα δύο χέρια, πιάνοντας πλήρως και τα δύο μάγουλα του κώλου της ξανά και ξανά, νιώθοντας τη μαλακή, ζεστή σάρκα να υποχωρεί κάτω από τα δάχτυλά του. Η Καίτη δε μπορούσε να το πιστέψει, αλλά ήθελε περισσότερα. Το μουνί της έσταζε και ο κώλος της παλλόταν από την ανάγκη για πιο σκληρή μεταχείριση.
Το στόμα της γλίστρησε από τον πούτσο του Λεωνίδα. Το κεφάλι της ακούμπησε στο μπούτι, ενώ συνέχιζε να χάιδευε τον γλιστερό, σκληρό πούτσο του. Ο κώλος της τώρα κουνιόταν ανυπόμονα μέσα στα χέρια του νεαρού παρκαδόρου, σαν να ζητούσε περισσότερη πίεση. Ήθελε να είναι πιο βάρβαρος μαζί της, να τη χτυπήσει, να την κάνει να νιώσει σαν πουτάνα. Ο Λεωνίδας ήξερε τι ήθελε αλλά ήθελε να το πει η ίδια.
- Πες του τι θέλεις.
- Δε μπορώ.
- Να μου πει τι;
Ο νεαρός άκουσε την κουβέντα τους, παρόλο που περνούσε την καλύτερη στιγμή της ζωής του χουφτώνοντας μία τέτοια κωλάρα. Η Καίτη κοίταξε πίσω στον παρκαδόρο και πήρε μια βαθιά ανάσα.
- Να είσαι πιο σκληρός... αν θες... είπε τελικά με ντροπιασμένο βλέμμα.
Τα φρύδια του φύλακα ανέβηκαν.
- Σοβαρά; Θες να σε...
Η Καίτη απλά έγνεψε με το κεφάλι της ακόμα ακουμπισμένο στο πόδι του Λεωνίδα καθώς κοίταζε πίσω. Άφησε τις αναστολές του, άρχισε να την σφίγγει ακόμα πιο δυνατά, πραγματικά βυθίζοντας τα δάχτυλά του στη μαλακή σάρκα της, κάνοντας την Καίτη να βογκήξει δυνατά.
- Ναι, περισσότερο...
κλαψούρισε η Καίτη κρατώντας και χαϊδεύοντας αργά το μεγάλο σκληρό πούτσο του Λεωνίδα. Ο νεαρός παρκαδόρος σήκωσε το ένα χέρι και έδωσε στην Καίτη ένα γερό, δυνατό χαστούκι στο μάγουλο του κώλου της.
- Ναι, χτύπα τον κώλο μου, έτσι, σφύριξε η Καίτη μέσα από τα δόντια.
Κι άλλα χαστούκια ακολούθησαν.
- Ναι, χτυπά με, χτύπα με την πουτάνα!
Η Καίτη βογκούσε ανεξέλεγκτα μετά από κάθε χαστούκι. Σταμάτησε για λίγο και επέστρεψε στο να πιάνει και να νιώθει τον κώλο της, μαλάσσοντάς τον απαλά για να ηρεμήσει το κάψιμο. Η Καίτη κλείδωσε τα μάτια της με τον παρκαδόρο
- Σου άρεσε πραγματικά αυτό;... ρώτησε έκπληκτος με τα χέρια του ακόμα στην κωλάρα της.
Η Καίτη έγνεψε
- Μου άρεσε αλλά...
- Αλλά τι;... ρώτησε με περιέργεια.
- Δεν αφήνω ούτε τον άντρα μου να το κάνει αυτό, να με χτυπάει, να με αγγίζει έτσι. Είναι μόνο για... για άντρες σαν εσάς, ψιθύρισε με τη φωνή της να σπάει από καύλα.
Ο Λεωνίδας τους διέκοψε.
- Τελείωσε το σόου φίλε, έχεις δουλειά να κάνεις τώρα.
Ο Λεωνίδας είδε ένα αυτοκίνητο να κατευθύνεται προς την έξοδο. Έγειρε πάνω από την Καίτη και έδωσε την κάρτα στάθμευσης στο νεαρό φύλακα.
- Ελπίζω να πέρασες καλά μικρέ, γέλασε πριν φύγει με ταχύτητα.
Ο νεαρός παρκαδόρος στάθηκε εκεί αποσβολωμένος. Τα λόγια της Καίτης αντηχούσαν στο κεφάλι του. Δε μπορούσε να πιστέψει τι μόλις είχε βιώσει. Το αυτοκίνητο πίσω τους έφτασε στην έξοδο και το μόνο που είδαν ήταν έναν νεαρό σε κατάσταση σοκ.
Καθώς η Καίτη και ο Λεωνίδας απομακρύνονταν, ο Λεωνίδας γέλασε.
- Πήγε πολύ καλύτερα από ό,τι μπορούσα να φανταστώ. Θα πηγαίνει πλέον στη δουλειά κάθε μέρα ελπίζοντας να σε ξαναδεί.
Η Καίτη απλά κούνησε το κεφάλι της έκπληκτη και ακόμα δεν μπορούσε να πιστέψει τον εαυτό της.
- Παρεμπιπτόντως, αφού έχουμε μακρύ δρόμο για το σπίτι και έχεις ήδη ξεκινήσει...
Η Καίτη κοίταξε το Λεωνίδα που ακόμα είχε έξω το σκληρό πούτσο του.
- Μόλις φτάσουμε σπίτι όμως τέλος.
Έγειρε και ρούφηξε τον πούτσο του. Ήξερε ότι ήταν κάπως μακρινή διαδρομή οπότε πήρε τον χρόνο της για να μην χύσει πολύ σύντομα. Θα προτιμούσε να ρουφάει τον πούτσο του Λεωνίδα όλο το δρόμο για το σπίτι παρά να πιάσει κουβέντα μαζί του.
*********
Περίπου μία ώρα αργότερα, η Καίτη ανέβαινε τις σκάλες της πολυκατοικίας δυο-δυο, με την ανάσα της κοφτή. Τα πόδια της έτρεμαν ακόμα ελαφρά από το σφίξιμο των μυών. Η "βόλτα" όπως την είχε βαφτίσει ο Λεωνίδας με εκείνο το ηλίθιο, ατάραχο χαμόγελο του, είχε τελειώσει πριν λίγα λεπτά. Εκείνος έμεινε στο αμάξι, να παρκάρει λίγο πιο κάτω, σφυρίζοντας και σχολιάζοντας την κωλάρα της ακόμα και όταν έκλεινε την πόρτα πίσω της. Εκείνη όμως, ήξερε καλά πως δε μπορούσε να τον περιμένει. Όχι έτσι όπως ήταν ντυμένη. Η ντροπή τη χτύπησε σαν μαστίγιο με το που μπήκε στην πολυκατοικία. Το σορτσάκι της κόρης της κολλούσε πάνω της, κοντό, με το ύφασμα να σηκώνεται στα γρήγορα βήματά της και να προδίδει τις καμπύλες που ούτε ήθελε ούτε μπορούσε πια να κρύψει.
Ο ρόλος που ο Λεωνίδας της είχε βάλει να παίξει τη στοίχειωνε όσο ανέβαινε τα σκαλιά. Ίσως τον παραεμπιστεύτηκε με αυτά τα βίντεο. Ίσως και η ίδια με τις καταραμένες καύλες της, παρασύρθηκε στο ρόλο της περισσότερο από ότι έπρεπε. Αν την είχε βάλει να κάνει τέτοιο την πρώτη μέρα της συμφωνίας τους, στις επόμενες φορές τι άλλο θα έκανε; Αν υπήρχε ένας τρόπος να εξαφανιστεί από την ζωή της αυτός ο αλήτης.
Μόλις έστριψε στον όροφό της, η Καίτη πάγωσε. Δύο άντρες στεκόντουσαν μπροστά στην πόρτα της. Σαν να την περίμεναν. Δε μίλησαν, δεν κουνήθηκαν, απλά... την κοίταξαν. Η ανάσα της κόπηκε. Ο πρώτος ήταν ένας ψηλός άντρας με φαρδύ στέρνο, χοντροκομμένα μπράτσα και γένια τόσο πυκνά, που κάλυπταν τη μισή του μούρη. Φορούσε μαύρο σακάκι, χωρίς γραβάτα, με το πουκάμισο ανοιχτό μέχρι το στήθος. Ο δεύτερος, πιο νέος, πιο λεπτός, στεκόταν με το ένα πόδι στον τοίχο. Καθαρό ξυρισμένο πρόσωπο, στενό σακάκι, μαύρο τζιν.
Η Καίτη έφτασε μπροστά στην πόρτα της χωρίς να τους κοιτάξει. Έπιασε το κλειδί και... τίποτα. Δε μπορούσε να το βάλει στην κλειδαριά. Οι παλάμες της έτρεμαν.
- Καλησπέρα... ακούστηκε ο μουσάτος.
Η φωνή του ήταν βραχνή, σαν καπνός να είχε κατασκηνώσει χρόνια στο λαρύγγι του.
- Καλησπέρα, Τάσος... και δίπλα μου είναι ο Αποστόλης.
Ο πιο νέος άντρας έγνεψε ελαφρώς.
- Γεια σας.
- Δε... δε νομίζω πως γνωριζόμαστε.
- Δε χρειάζεται να μας γνωρίζεις. Εσύ είσαι η κυρά του Νίκου; Σωστά;
- Ναι.
- Είναι μέσα;
Η Καίτη τα έχασε.
- Όχι δεν είναι. Λείπει. Πήγε για δουλειές. Θα αργήσει αρκετά. Εγώ μόλις ανέβηκα.
Ο Τάσος την κοίταξε για λίγο χωρίς να μιλάει. Τα μάτια του έπεσαν στα στήθη της. Πιο χαμηλά. Στο γυμνό της αφαλό. Μετά στα μπούτια.
- Φαίνεται... μουρμούρισε.
Η Καίτη κοκκίνισε. Έκανε ένα βήμα πίσω.
- Για ποιο λόγο τον ψάχνετε;
Ο Αποστόλης σήκωσε τους ώμους.
- Τυπικά πράγματα. Ο άντρας σου έχει κάτι υπόλοιπα. Και επειδή δεν απαντάει σε τηλέφωνα, είπαμε να περάσουμε.
- Υπόλοιπα; Δεν καταλαβαίνω. Τι υπόλοιπα;
Ο Τάσος χαμογέλασε.
- Εκκρεμότητες οικονομικές. Έπαιξε σε λάθος τραπέζια, με λάθος τύπους. Κι εμείς ερχόμαστε να εισπράξουμε.
Η Καίτη άνοιξε το στόμα της να απαντήσει, αλλά δεν πρόλαβε. Ο Τάσος είχε ήδη κινηθεί προς το μέρος της. Πέρασε πίσω της σαν να τη γνώριζε χρόνια. Η ανάσα του έγλειφε τον αυχένα της. Τα δάχτυλά του βρήκαν τον κώλο της. Δεν πέρασαν απλά από δίπλα. Τον χούφτωσε με δύναμη και επίμονα. Η Καίτη τινάχτηκε μπροστά, γύρισε και φώναξε.
- Τι νομίζετε ότι κάνετε;
Ο Τάσος την αγνόησε. Απλώς πήγε πάλι στη θέση του, με το βλέμμα του ήρεμο. Απειλητικά ήρεμο. Ο Αποστόλης γέλασε.
- Πες του Νίκου πως ήρθαμε. Και πως δε θα περιμένουμε πολύ. Του κύριου Άρη δεν του αρέσει να περιμένει.
- Ποιος είναι ο κύριος Άρης;
Ο Τάσος δεν απάντησε. Ο Αποστόλης την κοίταξε με ένα βλέμμα σχεδόν συγκαταβατικό.
- Θα μάθεις. Αν δεν κάνει κάτι σύντομα ο άντρας σου, θα μάθεις...
και με αυτά τα λόγια, απομακρύνθηκαν. Όχι με βιασύνη. Όχι με φασαρία. Αργά. Ήσυχα. Όπως άνθρωποι που γνώριζαν ότι θα ξανάρθουν. Η Καίτη έμεινε εκεί, στην πόρτα της. Το κλειδί έπεσε απ' το χέρι της. Το σήκωσε μηχανικά. Τα μάτια της κοιτούσαν τα σκαλιά που μόλις είχαν κατέβει. Το δέρμα της στο σημείο που την άγγιξε αυτός ο μουσάτος ακόμα έκαιγε. Ο ιδρώτας επέστρεψε. Ο Νίκος... τι διάολο είχε κάνει; Πραγματικά δεν τον άντεχε άλλο! Ούτε αυτόν, ούτε την κόρη του. Το μισούσε αυτό το κωλοδιαμέρισμα. Την μισούσε αυτήν την βρομοπολυκατοικία. Δεν άντεχε άλλο!
***********
3:00 π.μ. την ίδια μέρα, στο διαμέρισμα του Λεωνίδα. Η τηλεόραση έπαιζε τα βίντεο από την Πεντέλη. Η Καίτη γυμνή, με ιδρώτα να γυαλίζει στο κορμί της, στα τέσσερα, με τον Λεωνίδα να της ανοίγει τον κώλο. Ο πούτσος του έμπαινε και έβγαινε με δύναμη, με τον ήχο από τα κωλομάγουλά της να χτυπάνε πάνω του. «Χαρά, δες πώς με ξεπατώνει» ούρλιαζε η Καίτη, κοιτάζοντας την κάμερα. «Ο κώλος μου είναι καλύτερος από τον δικό σου, μικρή πουτάνα». Ο Λεωνίδας γελούσε, χαστουκίζοντας τον κώλο της. «Συγγνώμη, Χαρά, αλλά η μαμά σου ίσως είναι μεγαλύτερο πατόμουνο από εσένα» έλεγε, ενώ έχυνε μέσα στον κώλο της.
Την ίδια στιγμή, η Χαρά, γονατισμένη στον καναπέ του Λεωνίδα, ρούφαγε τον πούτσο του σαν μανιακή. Ένα μεγάλο, ασημένιο tunnel plug ήταν χωμένο στον κώλο της, τόσο ανοιχτό που φαινόταν το μέσα της. Τα μάτια της ήταν καρφωμένα στην οθόνη, γεμάτα μίσος. «Καλύτερο fuck toy, μαλακισμένη;» μουρμούρισε, με το στόμα γεμάτο πούτσο. «Θα δεις, καργιόλα.»
Ο Λεωνίδας, πιάνοντας τα μαλλιά της, την έσπρωχνε πιο βαθιά, κάνοντάς την να πνιγεί. «Ζηλεύεις τόσο πολύ τη μάνα σου, ε; Ντροπή...» είπε, με ένα βρόμικο χαμόγελο. «Μην ανησυχείς, μικρή. Τις επόμενες μέρες θα σας γαμήσω μαζί, να δω ποια αντέχει περισσότερο. Θα σας ξεσκίσω, με το καλό ή με το κακό». Η Χαρά έβγαλε έναν πνιχτό ήχο, ρουφώντας πιο δυνατά, ενώ το plug κουνιόταν στον κώλο της.
«Η συμφωνία σας;» πέταξε η Χαρά, τραβώντας το στόμα της για μια στιγμή, με σάλια να τρέχουν. Ο Λεωνίδας γέλασε.
«Ποιος γαμάει τις συμφωνίες και τις υποσχέσεις μικρή; Θα σας βάλω να γαμιέστε κώλο με κώλο, να δω ποια θα λιποθυμήσει πρώτη.»
Έπιασε το plug και το έστριψε, κάνοντας τη Χαρά να βογκήξει από πόνο.
Η Χαρά, με τα μάτια να πετάνε σπίθες, συνέχισε να ρουφάει, με το στόμα της να γλιστράει πάνω-κάτω στον πούτσο του.
«Στο υπόσχομαι Λεωνίδα! Θα σου δείξω ότι είμαι καλύτερη από αυτήν την καργιόλα» είπε με τη φωνή της γεμάτη οργή.
Ο Λεωνίδας, καυλωμένος, την τράβηξε από τα μαλλιά.
«Αν θες να αποδείξεις ότι είσαι καλύτερη, γλείψε μου τον κώλο.»
Η Χαρά γύρισε, έσκυψε, χώνοντας το πρόσωπό της ανάμεσα στα κωλομάγουλα του Λεωνίδα. Η γλώσσα της άρχισε να γλείφει την τρύπα του μπαινοβγαίνοντας με δύναμη, ενώ τα χέρια της άνοιγαν τα καπούλια του. Ο Λεωνίδας βογκούσε, πιέζοντας το κεφάλι της πιο βαθιά.
«Ναι, έτσι πουτάνα, γλείψε σαν καλή σκλάβα. Δείξε μου ότι είσαι καλύτερη από τη μάνα σου.»
Η τηλεόραση συνέχισε να παίζει, με την Καίτη να ουρλιάζει, «Χύσε με, Λεωνίδα, γέμισε τον κώλο μου με τα χύσια σου» και το Λεωνίδα να την πηδάει σαν ζώο. Η Χαρά με τη γλώσσα στον κώλο του, δούλευε πιο έντονα, με το σώμα της να τρέμει από καύλα και μίσος. Κανείς από τους δύο δεν άκουσε την εξώπορτα του διπλανού διαμερίσματος να ανοίγει και να κλείνει αθόρυβα, με κάποιον να απομακρύνεται μέσα στο σκοτάδι.
***********
Η Χαρά μπήκε στο διαμέρισμα σκοντάφτοντας από την εξάντληση το επόμενο πρωί. Ήταν οκτώ και ο Λεωνίδας μόλις την είχε αφήσει να φύγει, μετά από ώρες ασταμάτητου πρωκτικού σεξ. Το κορμί της πονούσε, ο κώλος της έκαιγε και τα πόδια της μόλις που την κρατούσαν όρθια. Ο Λεωνίδας την είχε πηδήξει μέχρι που δε μπορούσε να σκεφτεί πια και μετά την είχε πετάξει έξω από το διαμέρισμά του με ένα χαστούκι στον κώλο και ένα «άντε, πήγαινε σπίτι σου, πουτανάκι».
Η Χαρά έσφιξε τα δόντια της, προσπαθώντας να σταθεί όρθια. Το σπίτι ήταν ήσυχο, μόνο ο ήχος από το ρολόι του τοίχου ακουγόταν. Ο πατέρας της μάλλον κοιμόταν ακόμα, και η μάνα της... πού ήταν η μάνα της; Συνήθως ήταν ξύπνια τέτοια ώρα. Πήγε στην κουζίνα ψάχνοντας κάτι να πιει. Η καφετιέρα ήταν πάνω στον πάγκο, κρύα και άδεια. Δίπλα της, υπήρχε ένα διπλωμένο χαρτί, με το όνομά της γραμμένο με μαύρο στυλό. Το πήρε στα χέρια της, το άνοιξε, και άρχισε να το διαβάζει.
«Χαρά και Νίκο,
Αν διαβάζετε αυτό το γράμμα, τότε έχω ήδη φύγει. Όχι για να καθαρίσω το μυαλό μου. Όχι για να ηρεμήσω λίγο. Όχι για να σας "δώσω χώρο" ή να κάνω κάποια δήλωση. Έχω φύγει για πάντα. Και παρακαλώ μη με αναζητήσετε.
Δεν το γράφω αυτό σαν απειλή ή με θυμό. Δε σας τιμωρώ. Το γράφω για να το ξεκαθαρίσω. Δεν θέλω καμία επαφή, καμία εξήγηση, καμία δεύτερη κουβέντα. Κανέναν από τους δύο σας δεν θέλω ξανά στη ζωή μου.
Αυτό το σπίτι δεν είναι σπίτι. Είναι ένα κουφάρι. Μια σκιά από κάτι που ίσως υπήρξε κάποτε. Το αν υπήρξε, δεν είμαι πια σίγουρη. Κάθε μέρα μέσα του με βάραινε.
Νίκο,
ξεκινάω από σένα γιατί σ' εσένα σπατάλησα τη μισή μου ζωή. Σε εμπιστεύτηκα, σε στήριξα, σου συγχώρησα τόσα που ούτε καν τα θυμάμαι πια. Τις πρώτες φορές που έλειπαν λεφτά, τις δεύτερες, τις δέκατες. Τις βραδιές που δε γύρναγες, τις μέρες που έκρυβες το βλέμμα σου. Το κατάπια. Έλεγα "θα στρώσει". Έμεινα να μαζεύω τα κομμάτια σου και πίστευα πως αυτή ήταν η αγάπη. Αλλά δεν ήταν, ήταν ηλίθια επιμονή. Κι εγώ ήμουν η ανόητη που το στήριζε. Και τώρα, που φτάσαμε;... να μας χτυπάνε τις πόρτες οι μπράβοι...
Χαρά,
Εσύ ήσουν το παιδί μου. Η πιο βαθιά μου ανάγκη. Και έγινα για σένα κάτι μεταξύ ενοχλητικής σκιάς και στόχου. Δε θα κάτσω να γράψω πικρίες ή να σε μαλώσω. Δεν έχει πια νόημα. Ό,τι είχα να πω και να κάνω, δεν το είπα ούτε το έκανα όταν έπρεπε και τώρα είναι αργά. Σε είδα να αλλάζεις και έκανα ότι δε βλέπω. Ήλπιζα ότι ήταν φάση, αλλά έκανα τρομερό λάθος.
Κι έτσι τώρα... φεύγω.
Όχι σαν μάνα. Ούτε σαν γυναίκα. Φεύγω σαν άνθρωπος που κουράστηκε. Που δεν αντέχει άλλο να ζει εκεί που δεν ανήκει. Δε θέλω πια να με ξέρετε. Δεν το κάνω για να σας πληγώσω. Το κάνω για να σώσω ό,τι έχει μείνει από εμένα. Δε θα τηλεφωνήσω. Δε θα στείλω μήνυμα. Ό,τι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε ή δεν ειπώθηκε ποτέ. Και έτσι θα μείνει.
Να είστε καλά. Με όποιον τρόπο μπορείτε.
Καίτη»
Η Χαρά έμεινε να κοιτάζει το χαρτί, με το στόμα της ανοιχτό. Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα, αλλά όχι από θλίψη. Ήταν οργή, καθαρή οργή. Πέταξε το χαρτί στον πάγκο και έσφιξε τις γροθιές της. «Καργιόλα...» φώναξε, με τη φωνή της να σπάει. «Πώς τολμάς, ρε πουτάνα, να φύγεις έτσι;» Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν, αλλά δεν ήταν από λύπη. Ήταν από το θυμό που ένιωθε που η μάνα της την παράτησε, που την κατηγόρησε. Πήγε τρεκλίζοντας στο δωμάτιό της, με το plug να την πονάει ακόμα και έπεσε με φόρα στο κρεβάτι. Άρχισε να χτυπάει τα πόδια της στο στρώμα, ουρλιάζοντας. «Μαλακισμένη σκρόφα! Πώς γίνεται να φεύγεις τώρα; Πριν σε γαμήσω;» φώναζε, με το πρόσωπό της μούσκεμα από τα δάκρυα.
«Δεν πρόλαβα να σου δείξω, καργιόλα! Δεν πρόλαβα να σου δείξω ότι είμαι καλύτερη από εσένα.»
Σκεφτόταν το καινούργιο 25άρι strap-on που είχε αγοράσει. Το είχε πάρει μόνο για τη μάνα της, για να τη γαμήσει, να της δείξει ότι μπορούσε να την κάνει να ουρλιάζει πιο δυνατά από ό,τι ο Λεωνίδας. Το είχε κρύψει στο συρτάρι της, κάτω από τα εσώρουχα, περιμένοντας τη στιγμή που θα το έβγαζε και θα την ξεκώλιαζε.
«Θα σε ξέσκιζα μάνα, θα σε έκανα να παρακαλάς» φώναξε, χτυπώντας το μαξιλάρι με δύναμη.
Η πόρτα του δωματίου άνοιξε απότομα, και ο πατέρας της μπήκε μέσα, αγουροξυπνημένος, με τα μαλλιά του ανακατεμένα και τα μάτια του μισόκλειστα. Φορούσε ένα παλιό μπλουζάκι και το μποξεράκι του, με το πρόσωπό του να δείχνει ξενυχτισμένο και μπερδεμένο.
- Τι στον διάολο γίνεται εδώ, Χαρά;... ρώτησε, με τη φωνή του βραχνή. Γιατί ουρλιάζεις σαν τρελή;
Η Χαρά πετάχτηκε από το κρεβάτι, με το πρόσωπό της κόκκινο από το κλάμα και το θυμό. Πήρε το γράμμα, που το είχε πάρει μαζί της, και του το πέταξε στα μούτρα.
- Διάβασε... φώναξε. Η γυναίκα σου μας παράτησε. Έφυγε, λέει για πάντα. Και ξέρεις ποιος φταίει; Εσύ! Με το γαμημένο τον τζόγο σου την έδιωξες. Που ήσουν πάντα στα χαρτιά και στα ονλάιν καζίνο.
Ο Νίκος πήρε το χαρτί στα χέρια του, με το πρόσωπό του να γίνεται πιο χλωμό καθώς διάβαζε.
- Τι... τι είναι αυτά που λες;... ψέλλισε, με τα μάτια του να πηγαίνουν πέρα δώθε στις γραμμές. Η μάνα σου... έφυγε;
Η φωνή του έσπασε, αλλά η Χαρά δεν είχε καμία διάθεση να τον λυπηθεί.
- Ναι, έφυγε, φώναξε, πλησιάζοντας τον με τις γροθιές της σφιγμένες. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εσύ την έκανες να νιώθει παραμελημένη. Εγώ κόρη της ήμουνα, εσύ ήσουνα ο άντρας της. Εσύ φταις για όλα. Εσύ μας κατέστρεψες.
Ο κυρ Νίκος έμεινε να την κοιτάζει, με το χαρτί να τρέμει στα χέρια του.
- Χαρά ηρέμησε... μπορεί να γυρίσει.
- Μαλακίες!
Ο πατέρας της έμεινε σιωπηλός, με το κεφάλι του σκυμμένο. Το χαρτί έπεσε από τα χέρια του στο πάτωμα και η Χαρά συνέχισε να κλαίει χτυπώντας το στρώμα.
- Φύγε... ούρλιαξε. Φύγε από δω, δε θέλω να σε βλέπω.
- Καλά... έχεις να μου δανείσεις κανένα εικοσάρικο;... θα στο γυρίσω.
Η Χαρά νευριασμένη άνοιξε την τσάντα της και του το πέταξε. Ήξερε τι θα το κάνε. Θα το πόνταρε σε καμιά μαλακία πάλι, αλλά δεν την ένοιαζε. Έπρεπε να δει από εδώ και πέρα πώς θα οργάνωνε την ζωή της χωρίς τη μάνα της.
Συνεχίζεται...