Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:

-    «Τι θα κάνεις;» την ρώτησα έκπληκτη και πήγε να μου πέσει ο καφές απ’ ’ τα χέρια. «Θα πας με τον γκόμενό σου δυο βδομάδες διακοπές;»

-    «Μμμμ… ναιιιι! Δυο υπέροχες βδομάδες στην παραλία, ήλιο, έρωτα, ξάπλα…»

-    «Κι ο άντρας σου ο Πέτρος; Τι θα του πεις;»

-    «Κανένα πρόβλημα γλυκιά μου. Θα κάνει ότι του πω εγώ».

Ήξερα πως η Ελένη εξουσίαζε τον άντρα της και τον είχε σκλάβο στα πόδια της, αλλά αυτό που μου έλεγε τώρα ήταν πολύ δραστικό.

-    «Καλά, ο Πέτρος ξέρει για τον άλλον;»

-    «Του έχω πει κάθε λεπτομέρεια», είπε η Ελένη γελώντας. «Του περιγράφω ακόμη και πως με παίρνει ο άλλος».

-    «Μα, καλά…», ξαναρώτησα, «πως φτάσατε ως εδώ;»

-    «Είχα κανονίσει πέρσι να πάω στους γονείς μου για ένα διήμερο κι έφυγα απ’ το σπίτι. Αλλά μεσολάβησαν κάποια τηλεφωνήματα απ’ τη δουλειά και γύρισα απ’ το δρόμο πίσω. Με αποτέλεσμα να γυρίσω σπίτι και να τον πιάσω να πηδάει μια πιτσιρίκα. Ήθελα να τον σκοτώσω!»

-    «Ναι, αλλά ούτε καν τον χώρισες».

-    Μου προέκυψε κάτι καλύτερο. Η μικρή έφυγε άρον-άρον απ’ το σπίτι κι εκείνος έπεσε στα πόδια μου και μου ζήταγε συγγνώμη. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα να τον κάνω ότι θέλω».

-    «Και τι του έκανες;»

-    «Πρώτα τον έδειρα με τα χέρια μου και μετά του ανακοίνωσα τους νέους κανόνες της κοινής μας ζωής. Αν δεν υπάκουγε του είπα να τα μαζέψει και να φύγει».

-    «Και να υποθέσω, υπάκουσε».

-    Φυσικά και υπάκουσε γλυκιά μου, κι από τότε είναι αρνάκι, σε ότι κι αν τον διατάξω».

-    «Δεν το πιστεύω!», σχολίασα έκπληκτη με όσα μου περιέγραφε η κολλητή μου φίλη.

-    «Πίστεψε το γλυκιά μου, τον κάνω ότι θέλω».

-    «Και τώρα που είσαι έξω, που ξέρεις τι κάνει;» ρώτησα εύλογα.

-    «Χαχαχαχαχα!» έβαλε τα γέλια. «Μια χαρά είναι. Δεμένος στο υπόγειο με κολάρο και χειροπέδες».

Έμεινα άλαλη. Προσπαθούσα να φανταστώ τον Πέτρο που ήξερα, γυμνό και δεμένο στο υπόγειο. Η Ελένη αμέσως κατάλαβε τι σκεφτόμουν.

-    «Θέλεις να τον δεις;» με ρώτησε.

-    «Δε… δεν ξέρω», τραύλισα ερεθισμένη με την ιδέα και το πρόσωπο μου να κοκκινίζει απ’ τη ντροπή.

-    «Πάμε, κι αν σου αρέσει θα σου αφήσω τα κλειδιά του σπιτιού και των χειροπέδων του για όσο θα λείπω».

-    «Σε μένα; Δεν ξέρω… δε μπορώ…»

Τα είχα χαμένα με όλα αυτά. Η ιδέα με αναστάτωνε υπερβολικά αλλά ταυτόχρονα το φοβόμουν. Τι θα έκανα, δεν είχα ιδέα.

-    «Κανένα πρόβλημα Γιώτα μου. Είναι απόλυτα υπάκουος. Θα τον διατάξω να σε υπακούει σα να ήμουν εγώ, και θα το κάνει».

Είπαμε διάφορα ακόμη κι η Ελένη σηκώθηκε να φύγει. Παρά τις αντιρρήσεις μου, μου άφησε το κλειδιά του σπιτιού της και τα κλειδιά του σκλάβου της. Μου είπε πως θα τον ενημερώσει πως αύριο που έφευγε εκείνη, εγώ θα μπορούσα να πάω οποιαδήποτε ώρα, απροειδοποίητα στο σπίτι και να τον τιμωρήσω όπως του άξιζε.

Την επόμενη μέρα ξύπνησα νωρίς με μια έντονη διέγερση και μετά το πρωινό μπάνιο είδα τα κλειδιά της φίλης μου ακόμη πάνω στο μικρό τραπεζάκι. Όσο τα έβλεπα τόσο συνήθιζα στην ιδέα που μου κάρφωσε εκείνη στο μυαλό μου και δεν έλεγε να φύγει με τίποτε. Έφτιαξα καφέ και κάθισα να τον πιω μαζί με το απαραίτητο πρωινό τσιγάρο όταν χτύπησε το τηλέφωνο.

-    «Γιώτα…» άκουσα μια αντρική φωνή να μου λέει. «Είμαι ο Πέτρος, καλημέρα!»

Προς στιγμή πανικοβλήθηκα, αλλά κάτι υποτακτικό στη φωνή του με έκανε να νιώσω καλύτερα, και μια παράξενη δύναμη να με γεμίζει.

-    «Ναι…» απάντησα ατάραχα.

-    «Εεε… η Ελένη», είπε, «σου είπε σχετικά… ξέρεις…»

-    «Όχι», του απάντησα κοφτά. «Δεν ξέρω, και δε διαβάζω σκέψεις. Λέγε».

Τον ένιωσα να τα χάνει και το μόνο που ακουγόταν ήταν η αναπνοή του βαριά. Με ερέθισε και τα δάχτυλα μου κατέβηκαν χαμηλά, παραμέρισαν το μικρό μου ρομπάκι και άρχισαν να χαϊδεύουν το φρεσκοπλυμένο μουνάκι μου. Κάποια στιγμή μίλησε:

-    «Πίστευα πως η Ελένη σου είπε σχετικά… είχε πει πως θα στο έλεγε…»

-    «Λέγε λοιπόν εσύ Πέτρο», του απάντησα όσο πιο ατάραχα μπορούσα ενώ τα δάχτυλα μου πια είχαν χωθεί μέσα μου.

Πάλι σταμάτησε για λίγο αλλά μετά από μικρότερη παύση αυτή τη φορά είπε:

-    «Η Ελένη μου είπε πως σου άφησε τα κλειδιά και μπορείς όσο εκείνη λείπει να έρχεσαι να με εξουσιάζεις».

-    «Ωραία! Έτσι έγινε», του απάντησα. «Εσύ το θέλεις;»

-    «Ναι. Σε παρακαλώ, το θέλω πολύ».

-    «Καλά, θα το σκεφτώ…», του είπα και του έκλεισα το τηλέφωνο πριν πει οτιδήποτε άλλο.

Σηκώθηκα αποφασισμένη για όλα κι ότι γινόταν. Φόρεσα ένα καινούριο σετ μαύρα δαντελένια εσώρουχα, από πάνω ένα κοντό μαύρο φόρεμα, μαύρες κάλτσες και γόβες και ήμουν έτοιμη. Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη κι έμεινα ικανοποιημένη απ’ το θέαμα που αντίκρισα. Βάφτηκα ελαφρά κι έβαλα άρωμα, έβαλα ένα ποτό και σήκωσα το τηλέφωνο.

-    «Παρακαλώ…», ακούστηκε η φωνή του Πέτρου.

-    «Έχεις δέκα πέντε λεπτά να έρθεις εδώ», του είπα κοφτά και κατέβασα αμέσως το ακουστικό στη θέση του.

Έβαλα ένα ποτό για να χαλαρώσω και να μου φύγουν οι αναστολές γι’ αυτό που πήγαινα να κάνω, έκανα μερικές ετοιμασίες ακόμη και κάθισα να τον περιμένω προσπαθώντας να φτιάξω στο μυαλό μου ένα σενάριο. Σε λίγο λιγότερο από ένα τέταρτο, όντως χτύπησε το κουδούνι μου. Τον άφησα δυο-τρία λεπτά να περιμένει και μετά του άνοιξα. Άκουσα το ασανσέρ να λειτουργεί και σύντομα σταμάτησε έξω από την πόρτα μου. Χτύπησε το κουδούνι της πόρτας μου κι αφού πάλι τον άφησα να περιμένει λίγο, πήγα και του άνοιξα.

-    «Γιώτα…» ξεκίνησε να λέει.

-    «Σκασμός!», του απάντησα και γύρισα προς το σαλόνι. «Κλείσε την πόρτα κι έλα εδώ».

Κάθισα στον καναπέ, σταύρωσα τα πόδια μου κι άφησα το κοντό φορεματάκι να σηκωθεί πιο ψηλά. Εκείνος με κοίταγε ντροπιασμένος αλλά τα μάτια του δεν ξεκόλλαγαν απ’ τα πόδια μου.

-    «Ώστε η Ελένη γαμιέται με το γκόμενό της κι εσένα σε άφησε εδώ;», του είπα.

Χαμήλωσε τα μάτια και το πρόσωπο του έγινε κατακόκκινο. Κάτι πήγε να πει αλλά πια είχα μπει στο πετσί του ρόλου μου.

-    «Σκασμός!», τον διέταξα με απότομη φωνή. «Η Ελένη μου είπε πως μπορώ να σου κάνω τα πάντα!», του είπα.

Σταύρωσα επιδεικτικά τα πόδια μου απ’ την άλλη πλευρά αφήνοντας να φανεί το μαύρο κιλοτάκι μου.

-    «Τι θέλεις;» ρώτησε. «Θα κάνω ότι μου πεις».

-    «Θα τα κάνεις; Ότι κι αν σε διατάξω;» τον πίεζα όλο και πιο πολύ.

-    «Μάλιστα. Οτιδήποτε κι αν μου πεις», απάντησε εκείνος.

-    «Να σου πω; Δε θα σου πω σκλάβε, θα σε διατάξω! Κατάλαβες;»

-    «Μάλιστα. Θα με διατάξεις, κατάλαβα» είπε με σιγανή τρεμουλιαστή φωνή.

-    «Ωραία! Τώρα συνεννοηθήκαμε. Αυτό που θέλω είναι οργασμοί. Πολλοί και μόνο με τη γλώσσα σου», του είπα και ξεσταύρωσα τα πόδια μου.

Τα άνοιξα σιγά-σιγά όσο μου επέτρεπε το φόρεμα μου.

-    «Πέσε στα γόνατα αγοράκι», τον διέταξα, «και περίμενε εκεί. Η Ελένη μου είπε πως σου απαγόρευσε να βλέπεις το μουνί της αλλά δεν είπε τίποτε για να μην το γεύεσαι».

Έπιασα ένα μαντίλι που είχα δίπλα γι’ αυτό το σκοπό και πήγα κοντά του και του έδεσα τα μάτια να μη βλέπει. Γύρισα στον καναπέ, σήκωσα το φόρεμα μου και κατέβασα το κιλοτάκι μου.

-    «Ακολούθα τη μυρωδιά μου σκλάβε κι έλα στα τέσσερα εδώ μπροστά μου», τον διέταξα.

Ο Πέτρος στα τέσσερα προχώραγε προς το μέρος μου και έφτασε μπροστά στα ανοιχτά πόδια μου. Αμέσως έχωσε το κεφάλι του στο υγρό μουνάκι μου.

-    «Μη βιάζεσαι…»

Τον σταμάτησα, παρόλο που είχα καιρό να νιώσω μια γλώσσα στο μουνάκι μου και το ήθελα πάρα πολύ.

-    «Έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας…»

Εκείνος χαμήλωσε το κεφάλι του κι έμεινε εκεί ανάμεσα στα πόδια μου. Με καύλωνε η κατάστασή του. Δεν μπορούσε να δει το μουνάκι μου αλλά μπορούσε μια χαρά να το μυρίζει έτσι όπως ήταν σε απόσταση αναπνοής από αυτό.

-    «Και τώρα ξεκίνα να με γλύφεις απαλά μικρέ μου», τον διέταξα.

Η αίσθηση ήταν υπέροχη. Αυτός πρέπει να ήταν ο παράδεισος. Είχα γείρει πίσω στον καναπέ με ορθάνοιχτα πόδια κι εκείνος με δεμένα μάτια, ανάμεσα στα πόδια μου, γονατιστός στο πάτωμα μου έγλυφε απαλά και τρυφερά τα μουνόχειλα και την κλειτορίδα μου. Και ήξερα πως δε θα σταμάταγε ξαφνικά όπως άλλοι εραστές μου αλλά θα με έγλυφε όσο εγώ ήθελα.

Και τώρα πιο γρήγορα, τον διέταξα και τον τράβηξα απ’ τα μαλλιά φέρνοντάς τον ακόμη πιο κοντά στο μουνί μου που κόντευε να χύσει απ’ το υπέροχο γλύψιμο που μου έκανε. Η γλώσσα του δούλευε πυρετωδώς, μπαινόβγαινε μέσα στο ανοιχτό μουνί μου που έσταζε υγρά, έγλυφε τα χειλάκια μου και την κλειτορίδα μου και ξαναχωνόταν μέσα μου. Η εικόνα του και η επίγνωση της εξουσίας που είχα πάνω του μαζί με το γλύψιμό του με έφτασαν στο τέλος. Τράβηξα με δύναμη τα μαλλιά του και τον κόλλησα κυριολεκτικά πάνω στο μουνί μου που έτρεμε από συσπάσεις. Έμεινα ακίνητη και στη συνέχεια είδα αστράκια.

Έχυνα στο στόμα του και δεν ήξερα τι μου άρεσε περισσότερο, το ότι έχυνα ή το ότι έχυνα στο στόμα του σκλάβου. Τον έσπρωξα μακριά γιατί δεν άντεχα ούτε καν την αναπνοή του να ακουμπάει το μουνάκι μου που ακόμη έτρεμε. Φόρεσα το κιλοτάκι μου και κατέβασα το φόρεμα μου. Δεν ήθελα να το συνεχίσω εκείνη τη στιγμή αλλά ούτε και να με δει μετά το χύσιμο που έκανα στο στόμα του. Έτσι τον έπιασα και τον οδήγησα ως την πόρτα.

-    «Έξω!», του είπα. «Τσακίσου και φύγε! Δεν σε χρειάζομαι άλλο».

Μέσα μου γινόταν μια πάλη όταν έμεινα μόνη μου. Απ’ τη μία ντράπηκα για ότι έκανα κι απ’ την άλλη σκεφτόμουν πως ποτέ δεν είχα τέτοιο οργασμό στη ζωή μου.
Την άλλη μέρα γύρισα απ’ το γραφείο μου, έκανα κάποιες δουλειές στο σπίτι και στη συνέχεια ένα καυτό μπάνιο να χαλαρώσω. Το μυαλό μου δεν έλεγε να ξεκολλήσει απ’ τον Πέτρο. Τον σκεφτόμουν με δεμένα μάτια, «εκεί κάτω» να με γλύφει κι εγώ ερεθιζόμουν. Το αποφάσισα, θα πήγαινα σπίτι του.

Φόρεσα ένα κόκκινο στενό στρινγκ, σουτιέν, ένα κόκκινο φόρεμα που μου έφτανε ως το γόνατο και κόκκινες γόβες. Σήκωσα το τηλέφωνο και κάλεσα τον αριθμό του. Μόλις το σήκωσε του το έκλεισα. Ήταν εκεί, θα πήγαινα. Πήρα μια βαθιά ανάσα, πήρα τα κλειδιά μου και τα δικά τους κι έφυγα. Πάρκαρα κοντά στο σπίτι τους και χωρίς να χτυπήσω κουδούνι άνοιξα με τα κλειδιά μου και ανέβηκα επάνω. Εκείνος με περίμενε, ήταν γονατιστός μπροστά στον καναπέ του σαλονιού τους. Φορούσε μόνο ένα σορτσάκι κι ένα μπλουζάκι.

-    «Γεια σου σκλάβε», του είπα. «Διψάω, βάλε μου κάτι να πιω».

-    «Τι θα θέλατε κυρία;» με ρώτησε.

-    «Κάτι δυνατό», του απάντησα.

Σηκώθηκε και σύντομα γύρισε απ’ την κουζίνα με ένα ποτήρι τζιν με πάγκο και λεμόνι.

-    «Σ’ ευχαριστώ σκλάβε», του είπα. «Τι κάνεις;»

-    «Καλά, εσείς;»

-    «Μια χαρά είμαι μικρέ μου», του απάντησα. «Και όσο περνάνε οι μέρες γίνομαι ακόμη καλύτερα…»

Κατάλαβε τι εννοούσα και χαμήλωσε ντροπιασμένος το κεφάλι του.

-    «Για δείξε μου που κοιμάσαι», του είπα, γιατί η Ελένη μου είχε πει πως δεν κοιμόταν μαζί του.

-    «Στο δωμάτιο των ξένων» μου απάντησε.

-    «Γιατί στο άλλο γαμιέται η Ελένη με το γκόμενο της;» τον ρώτησα γελώντας.

-    «Ναι», απάντησε μονολεκτικά και ντροπιασμένος.

-    «Λοιπόν, εγώ θα χρησιμοποιήσω αυτό το κρεβάτι», του είπα και του έδειξα το κρεβάτι της Ελένης. «Εσύ απαγορεύεται να ανεβείς επάνω. Θα είσαι κάτω και θα κάνεις ότι σου λέω».

-    «Μάλιστα», απάντησε και χαμήλωσε υποτακτικά το κεφάλι του.

-    «Που έχει τα όργανα της η Αφέντρα σου;», τον ρώτησα.

-    «Στη ντουλάπα, στο κάτω συρτάρι, δεξιά».

Άνοιξα το συρτάρι και έπαθα πλάκα. Μαστίγια, χειροπέδες, δονητές, ζώνες και διάφορα άλλα και ανάμεσα σ’ όλα αυτά βρήκα μια δερμάτινη μάσκα για τα μάτια. Την έπιασα και γυρίζοντας κοντά του, του την έδεσα σφιχτά στο κεφάλι για να μη βλέπει.

-    «Γδύσου και γονάτισε!» τον διέταξα και το έκανε αμέσως.

Παρατήρησα πως είχε μεγάλο κι όμορφο καυλί, αλλά δεν είχα σκοπό, σύντομα τουλάχιστον, να του δώσω τέτοια χαρά. Αφού γονάτισε γδύθηκα μπροστά του, να ακούει το θρόισμα των ρούχων και να μη μπορεί να δει το γυμνό μου κορμί. Κάθισα στο κρεβάτι μπροστά του με ορθάνοιχτα πόδια.

-    «Έλα σκλάβε!», τον διέταξα. «Ακολούθα τη μυρωδιά».

Αμέσως βρήκε το υγρό μου μουνάκι και χώθηκε κι άρχισε να το γλύφει. Πίσω του στη ντουλάπα είχε έναν ολόσωμο καθρέφτη και δε χόρταινα να κοιτάω την εικόνα που παρουσιάζαμε. Εγώ με διάπλατα ξεδιάντροπα ανοιχτά πόδια κι εκείνος στα τέσσερα γονατιστός γυμνός και απόλυτα υπάκουος να με γλύφει.

-    «Μμμμμμ…» βόγκαγα. «Το κάνεις πολύ καλά σκλάβε, συνέχισε… έτσιιιι! Κι άλλοοοοοο!»

Έγειρα πίσω το κεφάλι κι ένιωθα τον οργασμό να με κατακλύζει όσο εκείνος με γάμαγε δυνατά με τη γλώσσα του, σαν πούτσος μπαινόβγαινε μέσα μου, έγλυφε, ρούφαγε και με γάμαγε. Έχυναααα… τελείωνα, έσβηνα, έγειρα πίσω, τέντωσα το κορμί μου και τελείωσα πάλι στο στόμα του. Τον διέταξα με κομμένη ανάσα να μείνει εκεί στα τέσσερα μέχρι να συνέρθω κι όταν σηκώθηκα φόρεσα μια ρόμπα της Ελένης από πάνω μου να μη με δει γυμνή, και τότε του έβγαλα τη μάσκα απ’ τα μάτια του.
Εκείνος σύρθηκε στα πόδια μου:

-    «Σε παρακαλώ Γιώτα, άσε με να χύσω κι εγώ, σε παρακαλώ…»

-    «Όχι σκλάβε» του απάντησα και ξεκίνησα να βγω απ’ την κρεβατοκάμαρα τους.

Εκείνος πίσω μου στα τέσσερα με ακολουθούσε.

-    «Σε παρακαλώ Γιώτα, σε ικετεύω, θα κάνω ότι με διατάξεις, τα πάντα…»

-    «Ντύσου, σέρβιρε με ένα ποτό ακόμη και μετά ετοίμασε κάτι να φάω», τον διέταξα. «…και θα δούμε».

-    «Μάλιστα κυρία», απάντησε με μισοσβησμένη φωνή.

Αφού μου σέρβιρε ένα τζιν ακόμη πήγε στην κουζίνα να ετοιμάσει το δείπνο. Εγώ μετά από λίγο πήγα κι έκανα ένα μπάνιο, σκουπίστηκα και πήγα στο δωμάτιο της Ελένης να βρω κάτι κατάλληλο να φορέσω. Φόρεσα άσπρα καθαρά εσώρουχα που βρήκα στο συρτάρι της Ελένης, ένα υπέροχο δαντελένιο λευκό στρινγκ κι ένα ασορτί σουτιέν, ευτυχώς φορούσαμε το ίδιο νούμερο και μου ταίριαζε γάντι. Φόρεσα ζαρτιέρες και κάλτσες στο ίδιο χρώμα και γύρισα να κοιταχτώ στον καθρέφτη της ντουλάπας. Ήμουν φανταστική.

Από πάνω φόρεσα ένα λευκό μακρύ φόρεμα που βρήκα στη ντουλάπα και το λάτρεψα μόλις το είδα. Έφτιαξα τα μαλλιά μου, έβαλα άρωμα στα επίμαχα σημεία και φόρεσα ένα ζευγάρι λευκές ψηλοτάκουνες γόβες. Ήμουν έτοιμη, έτοιμη για δείπνο με το σκλάβο της Ελένης, κι ήταν υπέροχο όλο αυτό.

-    «Αργεί το φαγητό σκλάβε» τον ρώτησα περνώντας απ’ την πόρτα της κουζίνας και πηγαίνοντας στο σαλόνι.

-    «Όχι κυρία» απάντησε. «Σύντομα θα είναι έτοιμο».

-    «Τι ετοιμάζεις σκλάβε;»

-    «Ψάρι στο φούρνο και σαλάτα κυρία», απάντησε.

-    «Καλό ακούγεται», είπα και πήγα προς το σαλόνι.

Είχε στρώσει το τραπέζι, είχε βάλει ποτήρια, πιάτα και κεριά. Προβλέπονταν υπέροχο βράδυ. Σύντομα ήταν και το ψάρι έτοιμο και με σέρβιρε στο τραπέζι, έβαλε σαλάτα στο πιάτο μου, κρασί στο ποτήρι μου και ήταν στο πόδι μήπως χρειαστώ κάτι άλλο.

-    «Σ’ ευχαριστώ σκλάβε»,

Βλέποντάς τον με τα ρούχα μου πέρασε μια ιδέα απ’ το μυαλό μου.

-    «Γιατί δε νιώθεις πιο άνετα; Βγάλε τα ρούχα σου και κάθισε».

Προς στιγμή κοντοστάθηκε και νόμισα πως θα αρνηθεί αλλά αμέσως μετά άρχισε να γδύνεται. Έμεινε εντελώς γυμνός και κάθισε στην άλλη άκρη του τραπεζιού. Ήταν υπέροχο να νιώθω τόσο δυνατή και να έχω έναν άντρα ολόγυμνο στις διαταγές μου.

-    «Θέλεις ακόμη να χύσεις;» τον ρώτησα όταν τελειώσαμε το φαγητό.

-    «Μάλιστα κυρία», απάντησε.

-    «Πως στο κάνει η Αφέντρα σου;»

-    «Κατεβαίνουμε στο υπόγειο, γδύνομαι και φοράω μόνος μου ένα κολάρο με αλυσίδα που είναι μόνιμα στερεωμένη στον τοίχο, μετά γονατίζω και μαλακίζομαι μπροστά στα πόδια της».

Πήρα το ποτήρι μου και σηκώθηκα.

-    «Καθάρισε το τραπέζι», τον διέταξα.

Αφού καθάρισε το τραπέζι τον κάλεσα κοντά μου.

-    «Τι λες να το κάνεις εδώ;» τον ρώτησα καθισμένη στον καναπέ κι εκείνος γονατιστός μπροστά στα πόδια μου.

-    «Εδώ κυρία…;» με ρώτησε απορημένος.

-    «Ναι σκλάβε, εδώ. Δεν έχω καμία όρεξη να τρέχω στο υπόγειο βραδιάτικα. Βιάσου γιατί θα αλλάξω γνώμη», τον διέταξα.

Αμέσως έφυγε από κοντά μου και γύρισε μετά από λίγο με ένα κολάρο δεμένο στο λαιμό του και μια αλυσίδα με λάβει στην άκρη της, που ήταν στερεωμένη πάνω στο κολάρο του. Γονάτισε μπροστά μου και μου πρόσφερε την άκρη της αλυσίδας του. Άρχισε να μαλακίζεται μπροστά μου κι εγώ απολάμβανα το θέαμα. Έχυσε σχεδόν αμέσως και τα χύσια του πετάχτηκαν στο δάπεδο πηχτά και άσπρα.

-    «Γλύφτα σκλάβε! Αν τα δει η Ελένη θα μπλέξεις άσχημα», του είπα γελώντας.

Έπεσε στα τέσσερα κι άρχισε να τα μαζεύει με τη γλώσσα του από κάτω μέχρι που δεν έμεινε ούτε ίχνος. Εγώ ξάπλωσα ικανοποιημένη πίσω στον καναπέ κι άνοιξα τα πόδια μου, σήκωσα ψηλά το φόρεμα και τον κάλεσα κοντά μου.

-    «Έλα εδώ σκλάβε. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις», του είπα.

-    «Δε… δε θα μου δέσετε τα μάτια κυρία;» ρώτησε εκείνος.

-    «Γάμησε το, το δέσιμο τώρα και γλύψε με», τον διέταξα.

Πρώτη φορά χρησιμοποιούσα τέτοια λόγια αλλά μήπως όλα τα υπόλοιπα πρώτη φορά δεν τα έκανα; Με τρεμάμενα χέρια μου κατέβασε το λευκό στρινγκάκι κι έμεινε να κοιτάει το μουνάκι μου. Άνοιξα εντελώς τα πόδια μου για να χει καλύτερη θέα.

-    «Υπέροχο!, είπε και χώθηκε ανάμεσα στα πόδια μου.

Έγλυφε και ρούφαγε σα να έβλεπε πρώτη φορά μουνί στη ζωή του. Κι εγώ μούγκριζα απ’ την καύλα και τεντωνόμουν και χτυπιόμουν πάνω στον καναπέ. Όταν τελείωσα τον έσπρωξα απ’ το μουνί μου κι όπως έπεσε πίσω είδα τον πούτσο του σκληρό και μεγάλο, παρ’ ότι είχε χύσει μόλις πριν μισή ώρα. Σηκώθηκα, πήγα στην τσάντα μου κι έβγαλα ένα προφυλακτικό. Του το πέταξα να το φορέσει και δεν το πίστευε. Αλλά αμέσως το έβαλε στο καυλωμένο πουτσοκέφαλό του και το ξετύλιγε πάνω στον μεγάλο πούτσο του.

Έβγαλα εντελώς το φόρεμα μου και το σουτιέν μου κι έμεινα με τις ζαρτιέρες και τις κάλτσες. Στήθηκα μπροστά του στα τέσσερα ακουμπισμένη στον καναπέ με τα γόνατα στο πάτωμα.

-    «Έλα και σκίσε με γαμιά μου!», του είπα.

Μου έχωσε με τη μία την ψωλάρα του ως τη μήτρα μου, με έπιασε απ’ τη μέση μου κι άρχισε να με ξεσκίζει πολύ δυνατά. Έπιασα την αλυσίδα και τον τράβαγα πάνω μου ενώ εκείνος πηγαινοερχόταν και με έσκιζε κυριολεκτικά.

-    «Μην τολμήσεις και χύσεις πριν από μένα!» του είπα.

-    «Μάλιστα κυρία» απάντησε και συνέχιζε να με γαμάει άγρια γρήγορα και δυνατά.

Έχυσα πολύ γρήγορα. Καιρό είχε άντρας να με γαμήσει τόσο καλά, τόσο δυνατά, να με γαμήσει τόσο υπέροχα. Ο Πέτρος με γάμησε λίγο ακόμη μέχρι που τον ένιωσα να αυξάνει κι άλλο το ρυθμό του, μετά να μένει ακίνητος και στη συνέχεια το καυλί του να τεντώνεται και να τρέμει μέσα μου. Να τινάζεται και να χύνει και να γεμίζει το προφυλακτικό με τα χύσια του. Μούγκριζε, έχυνε και με γάμαγε με το καυλί του ακόμη σκληρό, μέχρι που έπεσε μισολιπόθυμος πάνω μου και κυλιστήκαμε μαζί στο πάτωμα.
Σηκώθηκα πρώτη κι όσο ντυνόμουν τον έβλεπα ακόμη εντελώς λιωμένο και χυμένο στο πάτωμα.

-    «Σ’ ευχαριστώ Γιώτα», ήταν το μόνο που μπόρεσε να ψελλίσει εντελώς αποχαυνωμένος.

-    «Κι εγώ σκλάβε», του απάντησα και το εννοούσα. «Θα τα πούμε αύριο…»

Έφυγα και τώρα σκέφτομαι τι άλλο θα του κάνω τις υπόλοιπες μέρες που έχουμε στη διάθεσή μας.

 

(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.