Κατά καιρούς γνώριζα άτομα τα οποία ήταν πολύ πιο ακραία και πιο τρελά από τα συνηθισμένα. Ένας από αυτούς ήταν και ο Νίκος. Ήταν λίγο πιο ψηλός από εμένα και με λίγη κοιλίτσα. Από την αρχή της γνωριμίας μας είχε δείξει την υπερβολική καύλα του για τα βυζιά μου. Ο Νίκος δεν ήταν ακριβώς αφέντης μου όπως ήταν πολλοί άλλοι αλλά είχαμε μια διαφορετική σχέση στο σεξ.
Η ιδιαιτερότητα ήταν ότι είχα την επιλογή σε κάτι που μου πρότεινε να αρνηθώ. Αν δεν το ήθελα το αρνιόμουν και δεν γινόταν. Αν δεχόμουνα έπρεπε να υποστώ να το κάνει με τον τρόπο που εκείνος ήθελε όπως το ήθελε χωρίς αντιρρήσεις. Μιας και είχε μεγάλη τρέλα για τα βυζιά μου τα περισσότερα που ζητούσε ήταν γι’ αυτά.
Πολλά από αυτά ήταν από απλό δέσιμο, ξύλο, τρύπημα στις ρώγες και πολλά άλλα. Μου έλεγε συνέχεια ότι η μεγαλύτερη καύλα του ήταν να μου τα καρφώσει πάνω σε μια ξύλινη επιφάνεια και να βρίσκομαι στον αέρα. Εγώ του έλεγα όχι από την αρχή γιατί φοβόμουνα, δεν ήξερα τι είχε στο μυαλό του.
Καθόμασταν ένα απόγευμα στο σαλόνι εγώ, ο Νίκος και οι κόρες μου. Εγώ με τον Νίκο καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση και η Έλενα με την Κατερίνα στον άλλον καναπέ δίπλα μας. Οι κόρες μου ήταν και οι δύο ντυμένες. Ο Νίκος φορούσε ένα μποξεράκι και εγώ σουτιέν και βρακάκι.
Χαζεύαμε μια ταινία πορνό με εξευτελισμούς και με βασάνισμα βυζιών κυρίως. Είχα βγάλει την πούτσα του Νίκου έξω από το μποξεράκι και του την έπαιζα. Εκείνος είχε περάσει το χέρι του πίσω από το κεφάλι μου και είχε βγάλει το ένα μου βυζί έξω από το σουτιέν και έπαιζε με την ρώγα μου.
Έτσι όπως χαζεύαμε μου λέει ο Νίκος:
- «Πουτάνα έχω καυλώσει πάρα πολύ. Θέλω να σου σκίσω τις βυζάρες!»
Πουτάνα λέει εμένα, την Έλενα την λέει καριόλα και την μικρή την λέει μαλακισμένη. Απορημένη από αυτό που είπε του λέω:
- «Μα εδώ είναι, καν’ τα ότι θέλεις!»
Παίρνει το πονηρό του ύφος και συνεχίζει να μου λέει:
- «Μωρή πουτάνα, ξέρεις τι θέλω. Στο ζητάω τόσο καιρό. Θέλω να στα καρφώσω τα γαμημένα!»
Μετά από πολλά παρακάλια και πάνω στην καύλα μου άρχισα να το σκέφτομαι. Δεν μίλησα αλλά το σκεφτόμουνα και το κατάλαβε και συνέχισε να μου λέει:
- «Μόνο για μια φορά θα το κάνουμε και δεν θα στο ξαναζητήσω…»
Το χέρι του είχε χωθεί στο βρακάκι μου. Έπαιζε με την κλειτορίδα μου και τραβούσε τα μουνόχειλα μου όπως μου άρεσε. Είχα γυρίσει το κεφάλι πίσω και είχα σχεδόν χαθεί. Μέσα στο χάσιμο μου του λέω ψιθυριστά:
- «Αχ καυλιάρη μου καν’ τα ότι θέλεις! Γάμησε τα, κάρφωσε τα, ξέσκισε τα, όπως το θέλεις…»
Το χέρι μου συνέχιζε να τον μαλακίζει και ο πούτσος του άρχισε να στάζει υγρά. Σίγουρα οι κόρες μου ακούσανε ότι είπαμε αλλά η μεγάλη δεν έδωσε σημασία και η μικρή μάλλον δεν το κατάλαβε. Ο Νίκος λέει στην Έλενα:
- «Έλενα, θα σου δώσω χρήματα να πεταχτείς να πάρεις ένα σφυρί, σκεπάρνι λέγεται είναι αυτό που βγάζεις και πρόκες, αν τους το εξηγήσεις θα σου το δώσουν. Θα πάρεις και πολλές πρόκες μεγάλες, μεσαίες και μικρές. Διάλεξε πολλά μεγέθη και πολλές πρόκες. Άντε καριόλα και κάνε γρήγορα!»
Η κόρη μου παίρνει τα χρήματα και πάει να τα φέρει. Ο Νίκος πιάνει το κεφάλι μου και το οδηγεί πάνω στον πούτσο του. Ξαπλώνω στον καναπέ και του παίρνω πίπα ενώ εκείνος μου έχει βγάλει και τα δύο βυζιά έξω. Φωνάζει την Κατερινούλα να έρθει δίπλα του. Έρχεται δίπλα του και της λέει:
- «Λοιπόν μαλακισμένη εσύ μικρούλα άκουσε με. Σε λίγο θα παίξουμε ένα παιχνιδάκι όλοι μαζί, εγώ, εσύ, η καριόλα αδελφούλα σου και η πουτάνα μαμά σου. Θα κάνεις ότι σου λέμε και αν ακούσεις την μαμά να φωνάζει μην φοβηθείς γιατί θα το κάνει στα ψέματα για το παιχνίδι. Κατάλαβες μαλακισμένη;»
Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι της. Εγώ παίρνοντας του συνέχεια πίπα σκεφτόμουνα τι με περιμένει πάλι και ότι κάποια δικαιολογία έπρεπε να βρει στο παιδί για αυτά που θα ακολουθούσαν. Σε λίγο ήρθε η κόρη μου με ότι της ζήτησε. Τα φέρνει κοντά του αυτά που πήρε και ο Νίκος ανοίγει την σακούλα να δει αν είναι τα σωστά. Εγώ εξακολουθούσα να του παίρνω πίπα. Λέει στην Έλενα να κάτσει κοντά του και κάθεται δίπλα στην Κατερίνα. Της λέει:
- «Λοιπόν η πουτάνα θα περάσει μια δοκιμασία τώρα. Θα της καρφώσω τις γαμημένες βυζάρες της και θα μείνει στον αέρα. Στην μαλακισμένη είπα ότι είναι σαν παιχνίδι. Θέλω από εσάς μια βοήθεια σε κάποια πράγματα να κάνετε ότι σας λέω αλλά χωρίς να φοβάστε και σε καμία περίπτωση δεν θα την βοηθήσετε ή θα την κατεβάσετε, ότι και αν γίνει…»
Αφού συμφώνησε η Έλενα σταμάτησα την πίπα και ξεκίνησε το βασανιστήριο μου… Σηκωθήκαμε όλοι μαζί και πήγαμε πίσω από τον καναπέ σε μια μεγάλη ξύλινη μεγάλη πόρτα που οδηγούσε σε έναν διάδρομο. Λέει ο Νίκος στην Κατερίνα να φέρει ένα σκαμνάκι που είχαμε εκεί δίπλα και το οινόπνευμα.
Στην Έλενα λέει να με γδύσει. Εκείνος βγάζει το σφυρί και τις πρόκες από την σακούλα και της ξεχωρίζει ανά μέγεθος. Φέρνει η μικρή τα πράγματα και παίρνει ο Νίκος το οινόπνευμα και βάζει πάνω σε όλες τις πρόκες για καλύτερη απολύμανση. Λέει ο Νίκος στην Έλενα:
- «Καριόλα δέσε τα χέρια της πίσω στην πλάτη της μεταξύ τους με σχοινί όσο πιο σφιχτά μπορείς...»
Με γυρίζει ο Νίκος δεμένη και με ανεβάζει στο σκαμνάκι και ακουμπάω το σώμα μου πάνω στην κλειστή πόρτα. Πάω μπροστά για να κολλήσω όσο γίνεται περισσότερο πάνω στην πόρτα. Λέει ο Νίκος στην Έλενα:
- «Έλα τώρα, πιάσε το βυζί της και κόλλησε το πάνω στην πόρτα. Η ρώγα της να κοιτάει προς τα επάνω και βάλε και τις δύο παλάμες σου πάνω στο βυζί της και πίεζε το πάνω στην πόρτα για να απλώσει...»
Βάζει η κόρη μου τα χέρια της και απλώνει το βυζί μου. Παίρνει ο Νίκος το σφυρί και τρεις μικρές πρόκες. Στερεώνει την μία πρόκα πάνω στην ρώγα μου και την καρφώνει. Η πρόκα έμπαινε μέσα στην ρώγα μου και καρφωνόταν στη πόρτα. Βάζει τις άλλες δύο στην θηλή μου και τις καρφώνει βαθιά για να μην βγαίνουν εύκολα. Το αίμα αρχίζει να βγαίνει από τις τρύπες που κάνουν οι πρόκες και κυλάει αργά πάνω στο βυζί μου περνάει πάνω από την κοιλιά μου και μετά πιο κάτω.
Μετά πιάνει η κόρη μου το άλλο βυζί, το κολλάει και το πιέζει να απλώσει κι αυτό. Πιάνει ο Νίκος άλλες τρεις πρόκες και τις καρφώνει αντίστοιχα στο άλλο βυζί μου. Το αφήνει η κόρη μου και από το βάρος του τέντωσαν λιγάκι οι ρώγες μου. Βγάζει και το άλλο βυζί αίμα και έτρεχε προς τα κάτω.
Κατεβαίνουν από το σκαμνάκι και οι δύο. Πιάνει το σκαμνάκι ο Νίκος και το τραβάει αργά. Νιώθω το σώμα μου να κατεβαίνει και σιγά - σιγά να τεντώνονται τα βυζιά μου. Λέω στον Νίκο:
- «Νίκο δεν νομίζω να αντέξουν τα βυζιά με έξι πρόκες μόνο...»
- «Θα δούμε πουτάνα. Αν δεν αντέξουν θα σου βάλω κι άλλες...», μου λέει.
Τραβάει το σκαμνάκι τελείως από κάτω μου και τα βυζιά μου τεντώνονται πολύ. Εγώ είμαι στον αέρα και βλέπω τις θηλές μου να είναι τσιτωμένες. Ο Νίκος λέει στις κόρες μου να μην με πειράξουν και φεύγει από το σαλόνι. Εγώ φοβόμουνα συνέχεια αν θα με κρατήσουν οι λίγες πρόκες ή θα πέσω.
Έρχεται σε ένα λεπτό ο Νίκος και φέρνει ένα μακρύ σίδερο με χειροπέδες στις άκρες. Μου πιάνει τα πόδια και τα ανοίγει. Βάζει το σίδερο ανάμεσα και δένει τις χειροπέδες σε κάθε αστράγαλο μου. Τα πόδια μένουν ανοιχτά με το σίδερο ανάμεσα. Πιάνει ο Νίκος πάλι στο σφυρί και παίρνει άλλες τέσσερις πρόκες. Καρφώνει από δύο σε κάθε βυζί λίγο πιο κάτω από της θηλές μου.
- «Τώρα πρέπει να είναι καλύτερα πουτάνα...», λέει ο Νίκος αλλά εγώ δεν απαντάω.
Φέρνει το σκαμνάκι πάλι πιο κοντά μου. Το βάζει πίσω μου αλλά δεν μπορούσα να πατήσω επάνω. Βγάζει ο Νίκος το εσώρουχο του και ανεβαίνει επάνω στο σκαμνάκι. Πλησιάζει κοντά στο σώμα μου. Με τα χέρια του ανοίγει τα κωλομάγουλα μου ακουμπάει τον πούτσο του στην κωλοτρυπίδα μου. Σπρώχνει και μπαίνει λίγο μέσα σχετικά εύκολα.
Οι κόρες μου ήταν από πίσω και μας έβλεπαν. Την σπρώχνει απότομα ο Νίκος και μπαίνει ολόκληρη η πούτσα του μέσα στον κώλο μου. Με γαμάει άγρια όσο τον βολεύει η στάση. Με σπρώχνει δυνατά κάθε φορά που μπαίνει μέσα μου και το σώμα μου ανεβοκατεβαίνει. Τα βυζιά μου τεντώνονται πολύ σε κάθε κατέβασμα και πονάνε πολύ και ουρλιάζω.
Σε κάποια στιγμή σταματάει το γαμήσι και βγαίνει από μέσα μου. Πατάει το ένα πόδι του στο σίδερο και το πιέζει λίγο προς τα κάτω για να δει αν θα αντέξω. Ρίχνει το βάρος του λίγο μπροστά και μετά πάλι πάει πίσω στο σκαμνάκι. Αφού είδε ότι αντέχω ανεβαίνει και με τα δύο πόδια πάνω στο σίδερο στα πόδια μου και στηρίζεται από τους ώμους μου. Εγώ ουρλιάζω από τον πόνο και όλοι τους ήταν αδιάφοροι.
Μπαίνει πάλι ο Νίκος στον κώλο μου και μου τον σκίζει πάλι. Αυτήν την φορά το τέντωμα των βυζιών μου ήταν πολύ μεγαλύτερο και το ίδιο και ο πόνος. Ζητάει από την Έλενα να του δώσει το σφυρί. Χτυπάει τις πρόκες στο δεξί βυζί μου να μπούνε πιο μέσα χωρίς να σταματήσει το γαμήσι. Πιάνει μία πρόκα από το αριστερό βυζί με το σφυρί και την βγάζει. Η πρόκα ήταν γεμάτη αίμα. Στο βυζί μου φαινόταν η πληγή μέσα στο αίμα.
Αμέσως βγάζει την δεύτερη. Το αριστερό μου βυζί τεντώνεται λίγο περισσότερο και πονάω πιο πολύ. Συνεχίζει και βγάζει και της άλλες δύο από την θηλή μου. Φαινόντουσαν όλες οι τρυπούλες κόκκινες. Αφήνει μόνο αυτήν στην ρώγα μου. Το σώμα μου έγειρε λίγο προς τα αριστερά και έτσι το αριστερό μου βυζί τεντώθηκε περισσότερο. Έσφιξα πολύ τα δόντια μου για να μην ουρλιάξω δυνατά. Είδα την ρώγα μου να τεντώνεται πολύ και λέω στον Νίκο:
- «Αχ γρήγορααα Νίκο. Η ρώγα μου θα σκιστεί. Βγάλε την πρόκα γρήγορα!»
Ο Νίκος μου βγάζει την πρόκα με το σφυρί και μου λέει:
- «Αμάν παλιοπουτάνα! Δεν αντέχεις τίποτα πια...», και πετάει το σφυρί δίπλα σε ένα τραπέζι.
Όταν βγήκε η άλλη πρόκα από την ρώγα μου γύρισε κι άλλο λίγο το σώμα μου προς τα αριστερά. Φοβήθηκα λίγο ότι θα πέσουμε αλλά ευτυχώς μας στηρίξανε οι άλλες πρόκες. Στήριζα το σώμα μου και τον Νίκο στο ένα μου βυζί που ήταν καρφωμένο με πέντε πρόκες. Ο Νίκος συνέχιζε να μου σκίζει τον κώλο και εγώ από το τέντωμα του βυζιού μου πονούσα πολύ και να ούρλιαζα. Μετά από λίγο ξέσκισμα λέει στην Έλενα:
- «Φέρε μου πάλι το σφυρί καριόλα και μερικές πρόκες από της μεσαίες...»
Του δίνει η Έλενα τις πρόκες και το σφυρί και μου καρφώνει άλλες δύο στο βυζί μου λίγο πιο κάτω από την θηλή μου μαζί με τις άλλες δύο. Περνάει το δεξί του χέρι γύρω από το λαιμό μου για να κρατιέται και το άλλο το απλώνει στην Κατερίνα και της λέει:
- «Έλα εδώ μαλακισμένη κι εσύ. Ανέβα πάνω στο σκαμνάκι και πιάσε το χέρι μου...»
Πατάει η Κατερίνα στο σκαμνάκι και την τραβάει επάνω στο σίδερο από την αριστερή πλευρά. Ανεβαίνει επάνω στο σίδερο με τα δυο της πόδια και ο Νίκος της βάζει τα χέρια για να κρατηθεί από πάνω μου. Το βυζί μου τσιτώνει ακόμα πιο πολύ και ουρλιάζω περισσότερο. Βλέπω την Κατερίνα να τρομάζει λίγο και της λέω ανάμεσα στα ουρλιαχτά μου:
- «Κατερινούλα μου μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Ένα παιχνίδι μόνο είναι, δεν παθαίνω τίποτα...»
Το παιδί που να καταλάβει και με αυτά που του είπα καθησυχάστηκε. Ο Νίκος μου λέει:
- «Τελικά πουτάνα δεν πίστευα ότι αντέχουν τόσο πολύ οι κωλοβυζάρες σου...»
Κατάλαβα ότι εκεί θα τελείωνε το μαρτύριο μου και του λέω:
- «Εντάξει; Ικανοποιήθηκες τώρα; Θα με κατεβάσεις;» μου απαντάει
- «Όχι πουτάνα, δεν τελειώσαμε ακόμα. Θα δούμε μέχρι πόσο μπορεί να αντέξει η γαμημένη η βυζάρα σου...», μου απαντάει.
Απλώνει το χέρι του, πιάνει πάλι το σφυρί και καρφώνει άλλες τρεις πρόκες λίγο πιο μεγάλες στην μέση του βυζιού μου. Από κάθε πληγή έτρεχε και λίγο αίμα προς τα κάτω. Μου λέει:
- «Τώρα πρέπει να είναι εντάξει και να αντέξει καλά...»
Πιάνει την Έλενα που ήταν δίπλα του σχεδόν από το χέρι της και την ανεβάζει πάνω στο σκαμνί. Της λέει:
- «Έλα κι εσύ καριόλα σιγά - σιγά επάνω στο σίδερο να δούμε αν θα μας αντέξει...»
Εγώ ούρλιαζα…
- «Όχι, μηηη!!!»
Αλλά κανείς δεν μου έδινε σημασία. Η Έλενα προσπάθησε να ανέβει κάπως απότομα επάνω στο σίδερο και το βυζί μου έφτασε στο τέρμα του. Άνοιξαν οι πληγές από σχεδόν όλες τις τρύπες και πετάχτηκε το αίμα πάνω στα μούτρα μου. Η Έλενα φοβήθηκε και έκανε λίγο πίσω στο σκαμνάκι πάλι. Ο Νίκος της είπε να ανέβει πιο αργά και εκείνη προσπάθησε.
Έβαλε το ένα πόδι και αργά - αργά έφερνε το βάρος της μπροστά μέχρι που κατάφερε να ανεβάσει και το δεύτερο πόδι επάνω στο σίδερο. Το βυζί μου έφτασε στο τέρμα του και το δέρμα δεν μπορούσε να τεντωθεί άλλο. Η Έλενα κρατιόταν από τον ώμο μου για να μην πέσει κάτω. Ο Νίκος συνέχισε να με γαμάει. Ρωτάει τα κορίτσια αν κρατιούνται καλά και εκείνα φώναξαν ότι είναι εντάξει.
Ο Νίκος με γαμούσε για ώρα με τόση ένταση και με πολύ κούνημα ώστε να κάνει και τις κόρες μου να κουνιούνται πάνω στο σίδερο προσπαθώντας να βρούνε την ισορροπία τους. Είχε περάσει το χέρι του γύρω από το λαιμό μου και σε κάποια στιγμή, ενώ είχε αγριέψει πολύ, άρχισε να ρίχνει μπουνιές στο καρφωμένο μου βυζί και να μου το πονάει ακόμα πιο πολύ.
Εγώ δαγκωνόμουνα και προσπαθούσα να πνίξω τον πόνο μου αλλά πολλές φορές ούρλιαζα δυνατά κουνώντας ασυναίσθητα το κεφάλι δεξιά και αριστερά. Του λέω:
- «Νίκο λυπήσου με. Δεν αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο. Πόσο ακόμα θα συνεχιστεί;»
- «Παλιοπουτάνα! Το μαρτύριο σου θα σταματήσει όταν χύσω και όταν θέλω εγώ, αφού αντέχει ακόμα η βυζάρα σου...», μου απαντάει.
Μετά από πολύ γαμήσι συνήθισα λίγο τον πόνο και δεν ούρλιαζα τόσο πολύ. Ένιωθα το σώμα του Νίκου από πίσω να είναι μούσκεμα στον ιδρώτα. Ο κώλος μου είχε ανοίξει πολύ και ήταν δύσκολο να χύσει ο Νίκος. Σε κάποια στιγμή ένιωθα σαν να κατεβαίνω λίγο από εκεί ψηλά που ήμουνα. Δεν έδωσα σημασία μιας και πίστευα ότι έτσι όπως χοροπηδάνε αυτοί θα ήταν η ιδέα μου. Μετά από λίγο το ένιωσα πάλι. Του λέω:
- «Νίκο τι κάνεις; Νομίζω ότι πέφτω όλο και πιο χαμηλά...»
- «Δεν ξέρω πουτάνα, άσε με να χύσω τώρα. Ο κώλος του έχει ξεχειλώσει πολύ! Μη με νευριάζεις παραπάνω...», μου λέει.
Μετά από λίγο το αισθάνθηκα πάλι άλλες δύο φορές. Κοιτάω τα πόδια μου κάτω και τα βλέπω στο ίδιο ύψος. Κοιτάω την πόρτα μήπως κουνιέται και μου φαίνεται αλλά ούτε η πόρτα είναι. Μετά όταν συνέβη άλλες δύο φορές είδα ότι πρέπει να είχαν χαλαρώσει οι πρόκες. Λέω στον Νίκο:
- «Νίκο σε παρακαλώ, κοίτα τις πρόκες γιατί μου φαίνεται ότι πρέπει να χαλαρώνουν...»
Πιάνει ο Νίκος τις πρόκες και τις κουνάει για να δει αν έχει ξεκαρφωθεί καμιά.
- «Ορίστε πουτάνα, δεν είναι τίποτα. Βγάλε το σκασμό πια να κάνω την δουλειά μου...»
Το μάτι μου εμένα ήταν πάνω στο βυζί μου συνέχεια για να δω τι συμβαίνει. Ξαφνικά με δυο - τρία δυνατά ταρακουνήματα που μου κάνανε βλέπω ότι οι τρύπες που είχαν κάνει οι πρόκες στα βυζιά μου αρχίζουν και ανοίγουν. Βάζω κάτι ουρλιαχτά εκείνη την ώρα και φωνάζω:
- «Αααααα! Το βυζί μου! Δεν αντέχει άλλο… κατεβάστε με. Νίκο δεν θα αντέξει, δεν το βλέπεις; Κατέβασε με...»
Το κοιτάει στα γρήγορα και συνεχίζει το γαμήσι λέγοντας μου:
- «Έλα, σταμάτα πουτάνα. Τίποτα δεν έχει. Αντέχει ακόμα...»
Μετά από λίγο ήταν εμφανές ότι πια είχαν χαλαρώσει πολύ οι τρύπες. Φοβόμουν πολύ ότι δεν θα αντέξει και του λέω:
- «Ρε Νίκο, κοίτα το βυζί μου πως έγινε. Τουλάχιστον κάρφωσε του κι άλλες πρόκες για να αντέξει...»
- «Καλά, θα του καρφώσω κι άλλες πρόκες για να αντέξει...»
Πλέον το βυζί μου δεν το ένιωθα από τον πολύ πόνο. Του δίνει η Έλενα πάλι το σφυρί μαζί με μερικές πρόκες και αρχίζει να καρφώνει κι άλλες πρόκες επάνω στο βυζί μου. Δεν μου τις κάρφωνε σε όλο, αλλά από την μέση του βυζιού μου και προς την άκρη. Κάρφωσε όσες πρόκες του έδωσε η κόρη μου και της ζήτησε κι άλλες. Πρέπει να έβαλε περίπου γύρω στις εννέα ή δέκα. Έβλεπα το μισό βυζί μου με πολλές πρόκες πάνω του. Μου λέει ο Νίκος:
- «Με τόσες που του έβαλα πιστεύω να αντέξει η κωλοβυζάρα σου. Μα και η κωλάρα σου έχει ξεχειλώσει πολύ! Που να καταλάβω κάτι…; Κανόνισε να μην πέσουμε, σε σκότωσα πουτάνα!»
- «Δεν είναι στο χέρι μου και δεν ξέρω πόσο θα αντέξει το βυζί μου...», του απαντάω.
Ο Νίκος χωρίς να μιλήσει μου γραπώνει το καρφωμένο βυζί από την μέση και κάτω και μου κάνει ένα πολύ δυνατό γαμήσι σχεδόν χοροπηδώντας πάνω στο σίδερο και πάνω μου για να καταφέρει να χύσει. Δεν πέρασε λίγη ώρα και ένιωσα πάλι το ίδιο όπως πριν. Ένιωθα το σώμα μου πάλι να χαμηλώνει λίγο και το λέω αμέσως τον Νίκο.
- «Νίκο πάλι το ίδιο συμβαίνει. Θα ξεχειλώσουν κι αυτές οι τρύπες...»
Δεν προλαβαίνω να το πω και βλέπω τις τρύπες να ξεχειλώνουν πάλι. Οι καινούριες τρύπες χαλαρώνουν λίγο και οι παλιές ξεχειλώνουν πολύ. Ο Νίκος δεν μου έδινε σημασία και οι τρύπες εξακολουθούσαν να ξεχειλώνουν. Μετά από λίγο του λέω:
- «Νίκο βάλε κι άλλες πρόκες, δεν θα αντέξει άλλο...»
Τότε νευριάζει πολύ ο Νίκος και παίρνει το σφυρί. Κολλάει την μύτη του σφυριού στην βάση της ρώγας μου με την θηλή μου νευριασμένα πολύ μου λέει:
- «Θα σκάσεις επιτέλους παλιοπουτάνα ή θα στην κόψω ηλίθια;», ενώ ακόμα μου έσκιζε τον κώλο.
- «Μα Νίκο μου για εσάς το λέω. Το βυζί μου το κατέστρεψες, τουλάχιστον κάρφωσε κι άλλες πρόκες να μην πέσουμε...», του λέω.
Παίρνει το σφυρί πολύ νευριασμένος και με την τετράγωνη μεριά μου το κοπανάει πάνω στο βυζί στο υπόλοιπο κενό από τα καρφιά.
- «Νομίζεις ότι σου κατέστρεψα το βυζί μωρή πουτάνα; Τώρα θα δεις! Μωρή καριόλα φέρε μου κι άλλες πρόκες...», λέει σε μένα στην αρχή και μετά στην κόρη μου.
Παίρνει πολλές πρόκες και αρχίζει και τις καρφώνει πάλι στο μισό βυζί τη μία δίπλα στην άλλη. Γεμίζει το μισό βυζί μου με πρόκες. Πάει να καρφώσει και μια πρόκα πάνω στην ρώγα δίπλα στην πρώτη που είχε καρφώσει. Όσο έμπαινε η πρόκα μέσα τεντωνόταν η ρώγα μου μέχρι που στο τέλος κόβεται από την μία άκρη. Την βλέπω και τα χάνω εγώ!
- «Αχ μηηη! Η ρώγα μου. Νίκο, λυπήσου με...»
Μου πιάνει το κεφάλι και το πιέζει μπροστά μέχρι να με φτάσει κοντά στην ρώγα μου που κρεμόταν από λίγο στην άκρη και μου λέει:
- «Γλείφ’ την πουτάνα, γλείφ’ την...»
Την γλείφω εγώ και συνεχίζει να μου λέει:
- «Πιάσ’ την με τα δόντια και κόψ’ την...»
- «Δεν μπορώ Νίκο να το κάνω αυτό, λυπήσου με...», του λέω.
Την πιάνει τότε με τα χέρια του, την τραβάει και την κόβει. Μου την βάζει μέσα στο στόμα, μου το κλείνει με το χέρι του και μου λέει:
- «Φάτην, την πουτάνα. Κατάπιε την τώρα...»
Με ένα κόμπο στο λαιμό την καταπίνω και ανοίγω το στόμα μου για να δει. Σε κάποια στιγμή σταμάτησε να με γαμάει και μου λέει:
- «Ο κώλος ξεχείλωσε πολύ! δεν καταλαβαίνω τίποτα...», και κατεβαίνει από το σκαμνάκι.
Το βυζί μου ηρέμησε για λίγο και το ένιωθα να καίει. Τραβάει το σκαμνάκι μακριά και έρχεται και ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι που ήταν δίπλα στην πόρτα. Οι κόρες μου έρχονται στον κέντρο του σίδερου για να πατάνε καλύτερα.
Ο Νίκος απλώνει το ένα πόδι και το ακουμπάει πάνω στο καρφωμένο βυζί μου. Ήταν με το ένα πόδι στο τραπέζι και το άλλο πάνω στο βυζί εκεί που ενώνεται με το σώμα. Το βυζί μου πάλι τεντώνεται υπερβολικά. Χαμηλώνει λίγο η λεκάνη του Νίκου και πιάνει το χέρι της Έλενας και το βάζει στον πούτσο του. Της λέει:
- «Έλα παίξ’ τον μωρή καριόλα κι εσύ! Εδώ μπροστά στα μούτρα της πουτάνας της μάνας σου!»
Η Έλενα ξεκινάει να του παίζει τον πούτσο και ο Νίκος μου λέει σε μένα:
- «Σου αρέσει μωρή πουτάνα που σου πατάω την γαμημένη την βυζάρα σου;»
Εγώ δεν του απαντάω. Ο Νίκος πιάνει το κεφάλι μου και το κρατάει για να είναι η μούρη μου μπροστά στον πούτσο του και το πουτσοκέφαλο του να ακουμπάει στα χείλια μου. Πιέζει συνέχεια με το πόδι του το βυζί μου προς τα κάτω με δύναμη συνέχεια. Αρχίζουν πάλι οι τρύπες να ξεχειλώνουν. Η Έλενα του παίζει τον πούτσο.
Πιάνει το σφυρί ο Νίκος και μου βγάζει σιγά - σιγά τις κάτω πρόκες. Όλο και λιγοστεύουν. Σε κάποια στιγμή ο Νίκος βγάζει το πόδι του από το βυζί μου και το βάζει πάνω στο τραπέζι. Η Έλενα απλώνει το χέρι του και του τον παίζει από πιο μακριά. Το βυζί μου είχε χαλαρώσει πολύ και οι τρύπες είχαν ξεχειλώσει πολύ.
- «Νίκο δεν θα αντέξει άλλο το βυζί μου, θα πέσουμε...», του λέω.
- «Τώρα που δεν είμαι πάνω σου δεν με νοιάζει και να πέσετε πουτάνες!», μου απαντάει.
Βγάζει μερικές ακόμα και ξαφνικά νιώθω το σώμα μου να πέφτει. Βλέπω το βυζί μου και κόβεται και να σκίζεται από τις πρόκες και πάνω κι εγώ μαζί με τις κόρες μου να πέφτουμε προς τα πίσω. Το μισό βυζί μου έμεινε καρφωμένο στην πόρτα ενώ από το σώμα μου εκεί που κόπηκε έτρεχαν αίματα.
Τα σώματα μας σκάσανε στο πάτωμα με την πλάτη και η μικρή κάπου πρέπει να χτύπησε κάπου γιατί έβαλε τα κλάματα. Εγώ ούρλιαζα από τον πόνο συνέχεια. Είχα πλακώσει το μισό σώμα της Έλενας από κάτω μου. Πετάγεται ο Νίκος με ένα άλμα μπροστά μας και πέφτει στα γόνατα και μας λέει:
- «Αμάν πουτάνα! Δεν άντεξες και ήμουνα έτοιμος να χύσω. Συνέχισε εσύ καριόλα να μου τον παίζεις...»
Με το χέρι της που ήταν ελεύθερο πιάνει πάλι τον πούτσο του και του τον παίζει. Του λέω εγώ:
- «Αμάν ρε Νίκο επιτέλους! Δεν βλέπεις πως με έκανες; Μου έκοψες το μισό βυζί κι εσύ μόνο την καύλα σου σκέφτεσαι;»
Ένα χαστούκι και ένα «Σκάσε!», με έκανε να καταλάβω ότι δεν νοιάζεται. Πιάνει το κομμένο μου βυζί με τα χέρια του από την βάση του και το κράταγε όρθιο κάτω από τον πούτσο του. Μου λέει:
- «Μωρή πουτάνα, τέτοιο γαμημένο βυζί σου αξίζει να έχεις...», και στην κόρη μου: «Πιο γρήγορα καριόλα εσύ παίξ’ την μου! Κοντεύω να χύσω...»
Η Έλενα του τραβάει μαλακία πιο γρήγορα και όταν κόντευε έφερε το πουτσοκέφαλο του κοντά στο κομμένο μου βυζί.
- «Αχ καριόλα! Μη σταματάς, μην σταματάς. Θα χύσω μέσα στο κομμένο βυζί της πουτάνας. Μην σταματάς. Χύνωωω πουτάνες. Χύνωωω!!!»
Ο Νίκος έχυνε πολύ σπέρμα μέσα στο βυζί μου και ανακατευόταν με το αίμα μου. Αφού τελείωσε το χύσιμο του με γυρνάει μπρούμυτα και μου λύνει τα χέρια. Στο τέλος μας λέει:
- «Πουτάνες είμαι ευχαριστημένος και από τις τρεις...», και συνεχίζει σε μένα: «Πουτάνα μου είμαι πολύ περήφανος για σένα. Πήγαινε ετοιμάσου να πάμε στο νοσοκομείο και μην φοβάσαι. Θα γίνουν όλα όπως πριν και θα τα πληρώσω εγώ...»
Δεν του κράτησα κακία και στο νοσοκομείο πήγαμε αμέσως. Βρήκαμε μια δικαιολογία και όλα έγιναν όπως πριν και φυσικά τα πλήρωσε όλα εκείνος. Όχι ότι έχω πρόβλημα χρημάτων, αλλά μετά από όλα αυτά έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες του και το έκανε.
Η ιδιαιτερότητα ήταν ότι είχα την επιλογή σε κάτι που μου πρότεινε να αρνηθώ. Αν δεν το ήθελα το αρνιόμουν και δεν γινόταν. Αν δεχόμουνα έπρεπε να υποστώ να το κάνει με τον τρόπο που εκείνος ήθελε όπως το ήθελε χωρίς αντιρρήσεις. Μιας και είχε μεγάλη τρέλα για τα βυζιά μου τα περισσότερα που ζητούσε ήταν γι’ αυτά.
Πολλά από αυτά ήταν από απλό δέσιμο, ξύλο, τρύπημα στις ρώγες και πολλά άλλα. Μου έλεγε συνέχεια ότι η μεγαλύτερη καύλα του ήταν να μου τα καρφώσει πάνω σε μια ξύλινη επιφάνεια και να βρίσκομαι στον αέρα. Εγώ του έλεγα όχι από την αρχή γιατί φοβόμουνα, δεν ήξερα τι είχε στο μυαλό του.
Καθόμασταν ένα απόγευμα στο σαλόνι εγώ, ο Νίκος και οι κόρες μου. Εγώ με τον Νίκο καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση και η Έλενα με την Κατερίνα στον άλλον καναπέ δίπλα μας. Οι κόρες μου ήταν και οι δύο ντυμένες. Ο Νίκος φορούσε ένα μποξεράκι και εγώ σουτιέν και βρακάκι.
Χαζεύαμε μια ταινία πορνό με εξευτελισμούς και με βασάνισμα βυζιών κυρίως. Είχα βγάλει την πούτσα του Νίκου έξω από το μποξεράκι και του την έπαιζα. Εκείνος είχε περάσει το χέρι του πίσω από το κεφάλι μου και είχε βγάλει το ένα μου βυζί έξω από το σουτιέν και έπαιζε με την ρώγα μου.
Έτσι όπως χαζεύαμε μου λέει ο Νίκος:
- «Πουτάνα έχω καυλώσει πάρα πολύ. Θέλω να σου σκίσω τις βυζάρες!»
Πουτάνα λέει εμένα, την Έλενα την λέει καριόλα και την μικρή την λέει μαλακισμένη. Απορημένη από αυτό που είπε του λέω:
- «Μα εδώ είναι, καν’ τα ότι θέλεις!»
Παίρνει το πονηρό του ύφος και συνεχίζει να μου λέει:
- «Μωρή πουτάνα, ξέρεις τι θέλω. Στο ζητάω τόσο καιρό. Θέλω να στα καρφώσω τα γαμημένα!»
Μετά από πολλά παρακάλια και πάνω στην καύλα μου άρχισα να το σκέφτομαι. Δεν μίλησα αλλά το σκεφτόμουνα και το κατάλαβε και συνέχισε να μου λέει:
- «Μόνο για μια φορά θα το κάνουμε και δεν θα στο ξαναζητήσω…»
Το χέρι του είχε χωθεί στο βρακάκι μου. Έπαιζε με την κλειτορίδα μου και τραβούσε τα μουνόχειλα μου όπως μου άρεσε. Είχα γυρίσει το κεφάλι πίσω και είχα σχεδόν χαθεί. Μέσα στο χάσιμο μου του λέω ψιθυριστά:
- «Αχ καυλιάρη μου καν’ τα ότι θέλεις! Γάμησε τα, κάρφωσε τα, ξέσκισε τα, όπως το θέλεις…»
Το χέρι μου συνέχιζε να τον μαλακίζει και ο πούτσος του άρχισε να στάζει υγρά. Σίγουρα οι κόρες μου ακούσανε ότι είπαμε αλλά η μεγάλη δεν έδωσε σημασία και η μικρή μάλλον δεν το κατάλαβε. Ο Νίκος λέει στην Έλενα:
- «Έλενα, θα σου δώσω χρήματα να πεταχτείς να πάρεις ένα σφυρί, σκεπάρνι λέγεται είναι αυτό που βγάζεις και πρόκες, αν τους το εξηγήσεις θα σου το δώσουν. Θα πάρεις και πολλές πρόκες μεγάλες, μεσαίες και μικρές. Διάλεξε πολλά μεγέθη και πολλές πρόκες. Άντε καριόλα και κάνε γρήγορα!»
Η κόρη μου παίρνει τα χρήματα και πάει να τα φέρει. Ο Νίκος πιάνει το κεφάλι μου και το οδηγεί πάνω στον πούτσο του. Ξαπλώνω στον καναπέ και του παίρνω πίπα ενώ εκείνος μου έχει βγάλει και τα δύο βυζιά έξω. Φωνάζει την Κατερινούλα να έρθει δίπλα του. Έρχεται δίπλα του και της λέει:
- «Λοιπόν μαλακισμένη εσύ μικρούλα άκουσε με. Σε λίγο θα παίξουμε ένα παιχνιδάκι όλοι μαζί, εγώ, εσύ, η καριόλα αδελφούλα σου και η πουτάνα μαμά σου. Θα κάνεις ότι σου λέμε και αν ακούσεις την μαμά να φωνάζει μην φοβηθείς γιατί θα το κάνει στα ψέματα για το παιχνίδι. Κατάλαβες μαλακισμένη;»
Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι της. Εγώ παίρνοντας του συνέχεια πίπα σκεφτόμουνα τι με περιμένει πάλι και ότι κάποια δικαιολογία έπρεπε να βρει στο παιδί για αυτά που θα ακολουθούσαν. Σε λίγο ήρθε η κόρη μου με ότι της ζήτησε. Τα φέρνει κοντά του αυτά που πήρε και ο Νίκος ανοίγει την σακούλα να δει αν είναι τα σωστά. Εγώ εξακολουθούσα να του παίρνω πίπα. Λέει στην Έλενα να κάτσει κοντά του και κάθεται δίπλα στην Κατερίνα. Της λέει:
- «Λοιπόν η πουτάνα θα περάσει μια δοκιμασία τώρα. Θα της καρφώσω τις γαμημένες βυζάρες της και θα μείνει στον αέρα. Στην μαλακισμένη είπα ότι είναι σαν παιχνίδι. Θέλω από εσάς μια βοήθεια σε κάποια πράγματα να κάνετε ότι σας λέω αλλά χωρίς να φοβάστε και σε καμία περίπτωση δεν θα την βοηθήσετε ή θα την κατεβάσετε, ότι και αν γίνει…»
Αφού συμφώνησε η Έλενα σταμάτησα την πίπα και ξεκίνησε το βασανιστήριο μου… Σηκωθήκαμε όλοι μαζί και πήγαμε πίσω από τον καναπέ σε μια μεγάλη ξύλινη μεγάλη πόρτα που οδηγούσε σε έναν διάδρομο. Λέει ο Νίκος στην Κατερίνα να φέρει ένα σκαμνάκι που είχαμε εκεί δίπλα και το οινόπνευμα.
Στην Έλενα λέει να με γδύσει. Εκείνος βγάζει το σφυρί και τις πρόκες από την σακούλα και της ξεχωρίζει ανά μέγεθος. Φέρνει η μικρή τα πράγματα και παίρνει ο Νίκος το οινόπνευμα και βάζει πάνω σε όλες τις πρόκες για καλύτερη απολύμανση. Λέει ο Νίκος στην Έλενα:
- «Καριόλα δέσε τα χέρια της πίσω στην πλάτη της μεταξύ τους με σχοινί όσο πιο σφιχτά μπορείς...»
Με γυρίζει ο Νίκος δεμένη και με ανεβάζει στο σκαμνάκι και ακουμπάω το σώμα μου πάνω στην κλειστή πόρτα. Πάω μπροστά για να κολλήσω όσο γίνεται περισσότερο πάνω στην πόρτα. Λέει ο Νίκος στην Έλενα:
- «Έλα τώρα, πιάσε το βυζί της και κόλλησε το πάνω στην πόρτα. Η ρώγα της να κοιτάει προς τα επάνω και βάλε και τις δύο παλάμες σου πάνω στο βυζί της και πίεζε το πάνω στην πόρτα για να απλώσει...»
Βάζει η κόρη μου τα χέρια της και απλώνει το βυζί μου. Παίρνει ο Νίκος το σφυρί και τρεις μικρές πρόκες. Στερεώνει την μία πρόκα πάνω στην ρώγα μου και την καρφώνει. Η πρόκα έμπαινε μέσα στην ρώγα μου και καρφωνόταν στη πόρτα. Βάζει τις άλλες δύο στην θηλή μου και τις καρφώνει βαθιά για να μην βγαίνουν εύκολα. Το αίμα αρχίζει να βγαίνει από τις τρύπες που κάνουν οι πρόκες και κυλάει αργά πάνω στο βυζί μου περνάει πάνω από την κοιλιά μου και μετά πιο κάτω.
Μετά πιάνει η κόρη μου το άλλο βυζί, το κολλάει και το πιέζει να απλώσει κι αυτό. Πιάνει ο Νίκος άλλες τρεις πρόκες και τις καρφώνει αντίστοιχα στο άλλο βυζί μου. Το αφήνει η κόρη μου και από το βάρος του τέντωσαν λιγάκι οι ρώγες μου. Βγάζει και το άλλο βυζί αίμα και έτρεχε προς τα κάτω.
Κατεβαίνουν από το σκαμνάκι και οι δύο. Πιάνει το σκαμνάκι ο Νίκος και το τραβάει αργά. Νιώθω το σώμα μου να κατεβαίνει και σιγά - σιγά να τεντώνονται τα βυζιά μου. Λέω στον Νίκο:
- «Νίκο δεν νομίζω να αντέξουν τα βυζιά με έξι πρόκες μόνο...»
- «Θα δούμε πουτάνα. Αν δεν αντέξουν θα σου βάλω κι άλλες...», μου λέει.
Τραβάει το σκαμνάκι τελείως από κάτω μου και τα βυζιά μου τεντώνονται πολύ. Εγώ είμαι στον αέρα και βλέπω τις θηλές μου να είναι τσιτωμένες. Ο Νίκος λέει στις κόρες μου να μην με πειράξουν και φεύγει από το σαλόνι. Εγώ φοβόμουνα συνέχεια αν θα με κρατήσουν οι λίγες πρόκες ή θα πέσω.
Έρχεται σε ένα λεπτό ο Νίκος και φέρνει ένα μακρύ σίδερο με χειροπέδες στις άκρες. Μου πιάνει τα πόδια και τα ανοίγει. Βάζει το σίδερο ανάμεσα και δένει τις χειροπέδες σε κάθε αστράγαλο μου. Τα πόδια μένουν ανοιχτά με το σίδερο ανάμεσα. Πιάνει ο Νίκος πάλι στο σφυρί και παίρνει άλλες τέσσερις πρόκες. Καρφώνει από δύο σε κάθε βυζί λίγο πιο κάτω από της θηλές μου.
- «Τώρα πρέπει να είναι καλύτερα πουτάνα...», λέει ο Νίκος αλλά εγώ δεν απαντάω.
Φέρνει το σκαμνάκι πάλι πιο κοντά μου. Το βάζει πίσω μου αλλά δεν μπορούσα να πατήσω επάνω. Βγάζει ο Νίκος το εσώρουχο του και ανεβαίνει επάνω στο σκαμνάκι. Πλησιάζει κοντά στο σώμα μου. Με τα χέρια του ανοίγει τα κωλομάγουλα μου ακουμπάει τον πούτσο του στην κωλοτρυπίδα μου. Σπρώχνει και μπαίνει λίγο μέσα σχετικά εύκολα.
Οι κόρες μου ήταν από πίσω και μας έβλεπαν. Την σπρώχνει απότομα ο Νίκος και μπαίνει ολόκληρη η πούτσα του μέσα στον κώλο μου. Με γαμάει άγρια όσο τον βολεύει η στάση. Με σπρώχνει δυνατά κάθε φορά που μπαίνει μέσα μου και το σώμα μου ανεβοκατεβαίνει. Τα βυζιά μου τεντώνονται πολύ σε κάθε κατέβασμα και πονάνε πολύ και ουρλιάζω.
Σε κάποια στιγμή σταματάει το γαμήσι και βγαίνει από μέσα μου. Πατάει το ένα πόδι του στο σίδερο και το πιέζει λίγο προς τα κάτω για να δει αν θα αντέξω. Ρίχνει το βάρος του λίγο μπροστά και μετά πάλι πάει πίσω στο σκαμνάκι. Αφού είδε ότι αντέχω ανεβαίνει και με τα δύο πόδια πάνω στο σίδερο στα πόδια μου και στηρίζεται από τους ώμους μου. Εγώ ουρλιάζω από τον πόνο και όλοι τους ήταν αδιάφοροι.
Μπαίνει πάλι ο Νίκος στον κώλο μου και μου τον σκίζει πάλι. Αυτήν την φορά το τέντωμα των βυζιών μου ήταν πολύ μεγαλύτερο και το ίδιο και ο πόνος. Ζητάει από την Έλενα να του δώσει το σφυρί. Χτυπάει τις πρόκες στο δεξί βυζί μου να μπούνε πιο μέσα χωρίς να σταματήσει το γαμήσι. Πιάνει μία πρόκα από το αριστερό βυζί με το σφυρί και την βγάζει. Η πρόκα ήταν γεμάτη αίμα. Στο βυζί μου φαινόταν η πληγή μέσα στο αίμα.
Αμέσως βγάζει την δεύτερη. Το αριστερό μου βυζί τεντώνεται λίγο περισσότερο και πονάω πιο πολύ. Συνεχίζει και βγάζει και της άλλες δύο από την θηλή μου. Φαινόντουσαν όλες οι τρυπούλες κόκκινες. Αφήνει μόνο αυτήν στην ρώγα μου. Το σώμα μου έγειρε λίγο προς τα αριστερά και έτσι το αριστερό μου βυζί τεντώθηκε περισσότερο. Έσφιξα πολύ τα δόντια μου για να μην ουρλιάξω δυνατά. Είδα την ρώγα μου να τεντώνεται πολύ και λέω στον Νίκο:
- «Αχ γρήγορααα Νίκο. Η ρώγα μου θα σκιστεί. Βγάλε την πρόκα γρήγορα!»
Ο Νίκος μου βγάζει την πρόκα με το σφυρί και μου λέει:
- «Αμάν παλιοπουτάνα! Δεν αντέχεις τίποτα πια...», και πετάει το σφυρί δίπλα σε ένα τραπέζι.
Όταν βγήκε η άλλη πρόκα από την ρώγα μου γύρισε κι άλλο λίγο το σώμα μου προς τα αριστερά. Φοβήθηκα λίγο ότι θα πέσουμε αλλά ευτυχώς μας στηρίξανε οι άλλες πρόκες. Στήριζα το σώμα μου και τον Νίκο στο ένα μου βυζί που ήταν καρφωμένο με πέντε πρόκες. Ο Νίκος συνέχιζε να μου σκίζει τον κώλο και εγώ από το τέντωμα του βυζιού μου πονούσα πολύ και να ούρλιαζα. Μετά από λίγο ξέσκισμα λέει στην Έλενα:
- «Φέρε μου πάλι το σφυρί καριόλα και μερικές πρόκες από της μεσαίες...»
Του δίνει η Έλενα τις πρόκες και το σφυρί και μου καρφώνει άλλες δύο στο βυζί μου λίγο πιο κάτω από την θηλή μου μαζί με τις άλλες δύο. Περνάει το δεξί του χέρι γύρω από το λαιμό μου για να κρατιέται και το άλλο το απλώνει στην Κατερίνα και της λέει:
- «Έλα εδώ μαλακισμένη κι εσύ. Ανέβα πάνω στο σκαμνάκι και πιάσε το χέρι μου...»
Πατάει η Κατερίνα στο σκαμνάκι και την τραβάει επάνω στο σίδερο από την αριστερή πλευρά. Ανεβαίνει επάνω στο σίδερο με τα δυο της πόδια και ο Νίκος της βάζει τα χέρια για να κρατηθεί από πάνω μου. Το βυζί μου τσιτώνει ακόμα πιο πολύ και ουρλιάζω περισσότερο. Βλέπω την Κατερίνα να τρομάζει λίγο και της λέω ανάμεσα στα ουρλιαχτά μου:
- «Κατερινούλα μου μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Ένα παιχνίδι μόνο είναι, δεν παθαίνω τίποτα...»
Το παιδί που να καταλάβει και με αυτά που του είπα καθησυχάστηκε. Ο Νίκος μου λέει:
- «Τελικά πουτάνα δεν πίστευα ότι αντέχουν τόσο πολύ οι κωλοβυζάρες σου...»
Κατάλαβα ότι εκεί θα τελείωνε το μαρτύριο μου και του λέω:
- «Εντάξει; Ικανοποιήθηκες τώρα; Θα με κατεβάσεις;» μου απαντάει
- «Όχι πουτάνα, δεν τελειώσαμε ακόμα. Θα δούμε μέχρι πόσο μπορεί να αντέξει η γαμημένη η βυζάρα σου...», μου απαντάει.
Απλώνει το χέρι του, πιάνει πάλι το σφυρί και καρφώνει άλλες τρεις πρόκες λίγο πιο μεγάλες στην μέση του βυζιού μου. Από κάθε πληγή έτρεχε και λίγο αίμα προς τα κάτω. Μου λέει:
- «Τώρα πρέπει να είναι εντάξει και να αντέξει καλά...»
Πιάνει την Έλενα που ήταν δίπλα του σχεδόν από το χέρι της και την ανεβάζει πάνω στο σκαμνί. Της λέει:
- «Έλα κι εσύ καριόλα σιγά - σιγά επάνω στο σίδερο να δούμε αν θα μας αντέξει...»
Εγώ ούρλιαζα…
- «Όχι, μηηη!!!»
Αλλά κανείς δεν μου έδινε σημασία. Η Έλενα προσπάθησε να ανέβει κάπως απότομα επάνω στο σίδερο και το βυζί μου έφτασε στο τέρμα του. Άνοιξαν οι πληγές από σχεδόν όλες τις τρύπες και πετάχτηκε το αίμα πάνω στα μούτρα μου. Η Έλενα φοβήθηκε και έκανε λίγο πίσω στο σκαμνάκι πάλι. Ο Νίκος της είπε να ανέβει πιο αργά και εκείνη προσπάθησε.
Έβαλε το ένα πόδι και αργά - αργά έφερνε το βάρος της μπροστά μέχρι που κατάφερε να ανεβάσει και το δεύτερο πόδι επάνω στο σίδερο. Το βυζί μου έφτασε στο τέρμα του και το δέρμα δεν μπορούσε να τεντωθεί άλλο. Η Έλενα κρατιόταν από τον ώμο μου για να μην πέσει κάτω. Ο Νίκος συνέχισε να με γαμάει. Ρωτάει τα κορίτσια αν κρατιούνται καλά και εκείνα φώναξαν ότι είναι εντάξει.
Ο Νίκος με γαμούσε για ώρα με τόση ένταση και με πολύ κούνημα ώστε να κάνει και τις κόρες μου να κουνιούνται πάνω στο σίδερο προσπαθώντας να βρούνε την ισορροπία τους. Είχε περάσει το χέρι του γύρω από το λαιμό μου και σε κάποια στιγμή, ενώ είχε αγριέψει πολύ, άρχισε να ρίχνει μπουνιές στο καρφωμένο μου βυζί και να μου το πονάει ακόμα πιο πολύ.
Εγώ δαγκωνόμουνα και προσπαθούσα να πνίξω τον πόνο μου αλλά πολλές φορές ούρλιαζα δυνατά κουνώντας ασυναίσθητα το κεφάλι δεξιά και αριστερά. Του λέω:
- «Νίκο λυπήσου με. Δεν αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο. Πόσο ακόμα θα συνεχιστεί;»
- «Παλιοπουτάνα! Το μαρτύριο σου θα σταματήσει όταν χύσω και όταν θέλω εγώ, αφού αντέχει ακόμα η βυζάρα σου...», μου απαντάει.
Μετά από πολύ γαμήσι συνήθισα λίγο τον πόνο και δεν ούρλιαζα τόσο πολύ. Ένιωθα το σώμα του Νίκου από πίσω να είναι μούσκεμα στον ιδρώτα. Ο κώλος μου είχε ανοίξει πολύ και ήταν δύσκολο να χύσει ο Νίκος. Σε κάποια στιγμή ένιωθα σαν να κατεβαίνω λίγο από εκεί ψηλά που ήμουνα. Δεν έδωσα σημασία μιας και πίστευα ότι έτσι όπως χοροπηδάνε αυτοί θα ήταν η ιδέα μου. Μετά από λίγο το ένιωσα πάλι. Του λέω:
- «Νίκο τι κάνεις; Νομίζω ότι πέφτω όλο και πιο χαμηλά...»
- «Δεν ξέρω πουτάνα, άσε με να χύσω τώρα. Ο κώλος του έχει ξεχειλώσει πολύ! Μη με νευριάζεις παραπάνω...», μου λέει.
Μετά από λίγο το αισθάνθηκα πάλι άλλες δύο φορές. Κοιτάω τα πόδια μου κάτω και τα βλέπω στο ίδιο ύψος. Κοιτάω την πόρτα μήπως κουνιέται και μου φαίνεται αλλά ούτε η πόρτα είναι. Μετά όταν συνέβη άλλες δύο φορές είδα ότι πρέπει να είχαν χαλαρώσει οι πρόκες. Λέω στον Νίκο:
- «Νίκο σε παρακαλώ, κοίτα τις πρόκες γιατί μου φαίνεται ότι πρέπει να χαλαρώνουν...»
Πιάνει ο Νίκος τις πρόκες και τις κουνάει για να δει αν έχει ξεκαρφωθεί καμιά.
- «Ορίστε πουτάνα, δεν είναι τίποτα. Βγάλε το σκασμό πια να κάνω την δουλειά μου...»
Το μάτι μου εμένα ήταν πάνω στο βυζί μου συνέχεια για να δω τι συμβαίνει. Ξαφνικά με δυο - τρία δυνατά ταρακουνήματα που μου κάνανε βλέπω ότι οι τρύπες που είχαν κάνει οι πρόκες στα βυζιά μου αρχίζουν και ανοίγουν. Βάζω κάτι ουρλιαχτά εκείνη την ώρα και φωνάζω:
- «Αααααα! Το βυζί μου! Δεν αντέχει άλλο… κατεβάστε με. Νίκο δεν θα αντέξει, δεν το βλέπεις; Κατέβασε με...»
Το κοιτάει στα γρήγορα και συνεχίζει το γαμήσι λέγοντας μου:
- «Έλα, σταμάτα πουτάνα. Τίποτα δεν έχει. Αντέχει ακόμα...»
Μετά από λίγο ήταν εμφανές ότι πια είχαν χαλαρώσει πολύ οι τρύπες. Φοβόμουν πολύ ότι δεν θα αντέξει και του λέω:
- «Ρε Νίκο, κοίτα το βυζί μου πως έγινε. Τουλάχιστον κάρφωσε του κι άλλες πρόκες για να αντέξει...»
- «Καλά, θα του καρφώσω κι άλλες πρόκες για να αντέξει...»
Πλέον το βυζί μου δεν το ένιωθα από τον πολύ πόνο. Του δίνει η Έλενα πάλι το σφυρί μαζί με μερικές πρόκες και αρχίζει να καρφώνει κι άλλες πρόκες επάνω στο βυζί μου. Δεν μου τις κάρφωνε σε όλο, αλλά από την μέση του βυζιού μου και προς την άκρη. Κάρφωσε όσες πρόκες του έδωσε η κόρη μου και της ζήτησε κι άλλες. Πρέπει να έβαλε περίπου γύρω στις εννέα ή δέκα. Έβλεπα το μισό βυζί μου με πολλές πρόκες πάνω του. Μου λέει ο Νίκος:
- «Με τόσες που του έβαλα πιστεύω να αντέξει η κωλοβυζάρα σου. Μα και η κωλάρα σου έχει ξεχειλώσει πολύ! Που να καταλάβω κάτι…; Κανόνισε να μην πέσουμε, σε σκότωσα πουτάνα!»
- «Δεν είναι στο χέρι μου και δεν ξέρω πόσο θα αντέξει το βυζί μου...», του απαντάω.
Ο Νίκος χωρίς να μιλήσει μου γραπώνει το καρφωμένο βυζί από την μέση και κάτω και μου κάνει ένα πολύ δυνατό γαμήσι σχεδόν χοροπηδώντας πάνω στο σίδερο και πάνω μου για να καταφέρει να χύσει. Δεν πέρασε λίγη ώρα και ένιωσα πάλι το ίδιο όπως πριν. Ένιωθα το σώμα μου πάλι να χαμηλώνει λίγο και το λέω αμέσως τον Νίκο.
- «Νίκο πάλι το ίδιο συμβαίνει. Θα ξεχειλώσουν κι αυτές οι τρύπες...»
Δεν προλαβαίνω να το πω και βλέπω τις τρύπες να ξεχειλώνουν πάλι. Οι καινούριες τρύπες χαλαρώνουν λίγο και οι παλιές ξεχειλώνουν πολύ. Ο Νίκος δεν μου έδινε σημασία και οι τρύπες εξακολουθούσαν να ξεχειλώνουν. Μετά από λίγο του λέω:
- «Νίκο βάλε κι άλλες πρόκες, δεν θα αντέξει άλλο...»
Τότε νευριάζει πολύ ο Νίκος και παίρνει το σφυρί. Κολλάει την μύτη του σφυριού στην βάση της ρώγας μου με την θηλή μου νευριασμένα πολύ μου λέει:
- «Θα σκάσεις επιτέλους παλιοπουτάνα ή θα στην κόψω ηλίθια;», ενώ ακόμα μου έσκιζε τον κώλο.
- «Μα Νίκο μου για εσάς το λέω. Το βυζί μου το κατέστρεψες, τουλάχιστον κάρφωσε κι άλλες πρόκες να μην πέσουμε...», του λέω.
Παίρνει το σφυρί πολύ νευριασμένος και με την τετράγωνη μεριά μου το κοπανάει πάνω στο βυζί στο υπόλοιπο κενό από τα καρφιά.
- «Νομίζεις ότι σου κατέστρεψα το βυζί μωρή πουτάνα; Τώρα θα δεις! Μωρή καριόλα φέρε μου κι άλλες πρόκες...», λέει σε μένα στην αρχή και μετά στην κόρη μου.
Παίρνει πολλές πρόκες και αρχίζει και τις καρφώνει πάλι στο μισό βυζί τη μία δίπλα στην άλλη. Γεμίζει το μισό βυζί μου με πρόκες. Πάει να καρφώσει και μια πρόκα πάνω στην ρώγα δίπλα στην πρώτη που είχε καρφώσει. Όσο έμπαινε η πρόκα μέσα τεντωνόταν η ρώγα μου μέχρι που στο τέλος κόβεται από την μία άκρη. Την βλέπω και τα χάνω εγώ!
- «Αχ μηηη! Η ρώγα μου. Νίκο, λυπήσου με...»
Μου πιάνει το κεφάλι και το πιέζει μπροστά μέχρι να με φτάσει κοντά στην ρώγα μου που κρεμόταν από λίγο στην άκρη και μου λέει:
- «Γλείφ’ την πουτάνα, γλείφ’ την...»
Την γλείφω εγώ και συνεχίζει να μου λέει:
- «Πιάσ’ την με τα δόντια και κόψ’ την...»
- «Δεν μπορώ Νίκο να το κάνω αυτό, λυπήσου με...», του λέω.
Την πιάνει τότε με τα χέρια του, την τραβάει και την κόβει. Μου την βάζει μέσα στο στόμα, μου το κλείνει με το χέρι του και μου λέει:
- «Φάτην, την πουτάνα. Κατάπιε την τώρα...»
Με ένα κόμπο στο λαιμό την καταπίνω και ανοίγω το στόμα μου για να δει. Σε κάποια στιγμή σταμάτησε να με γαμάει και μου λέει:
- «Ο κώλος ξεχείλωσε πολύ! δεν καταλαβαίνω τίποτα...», και κατεβαίνει από το σκαμνάκι.
Το βυζί μου ηρέμησε για λίγο και το ένιωθα να καίει. Τραβάει το σκαμνάκι μακριά και έρχεται και ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι που ήταν δίπλα στην πόρτα. Οι κόρες μου έρχονται στον κέντρο του σίδερου για να πατάνε καλύτερα.
Ο Νίκος απλώνει το ένα πόδι και το ακουμπάει πάνω στο καρφωμένο βυζί μου. Ήταν με το ένα πόδι στο τραπέζι και το άλλο πάνω στο βυζί εκεί που ενώνεται με το σώμα. Το βυζί μου πάλι τεντώνεται υπερβολικά. Χαμηλώνει λίγο η λεκάνη του Νίκου και πιάνει το χέρι της Έλενας και το βάζει στον πούτσο του. Της λέει:
- «Έλα παίξ’ τον μωρή καριόλα κι εσύ! Εδώ μπροστά στα μούτρα της πουτάνας της μάνας σου!»
Η Έλενα ξεκινάει να του παίζει τον πούτσο και ο Νίκος μου λέει σε μένα:
- «Σου αρέσει μωρή πουτάνα που σου πατάω την γαμημένη την βυζάρα σου;»
Εγώ δεν του απαντάω. Ο Νίκος πιάνει το κεφάλι μου και το κρατάει για να είναι η μούρη μου μπροστά στον πούτσο του και το πουτσοκέφαλο του να ακουμπάει στα χείλια μου. Πιέζει συνέχεια με το πόδι του το βυζί μου προς τα κάτω με δύναμη συνέχεια. Αρχίζουν πάλι οι τρύπες να ξεχειλώνουν. Η Έλενα του παίζει τον πούτσο.
Πιάνει το σφυρί ο Νίκος και μου βγάζει σιγά - σιγά τις κάτω πρόκες. Όλο και λιγοστεύουν. Σε κάποια στιγμή ο Νίκος βγάζει το πόδι του από το βυζί μου και το βάζει πάνω στο τραπέζι. Η Έλενα απλώνει το χέρι του και του τον παίζει από πιο μακριά. Το βυζί μου είχε χαλαρώσει πολύ και οι τρύπες είχαν ξεχειλώσει πολύ.
- «Νίκο δεν θα αντέξει άλλο το βυζί μου, θα πέσουμε...», του λέω.
- «Τώρα που δεν είμαι πάνω σου δεν με νοιάζει και να πέσετε πουτάνες!», μου απαντάει.
Βγάζει μερικές ακόμα και ξαφνικά νιώθω το σώμα μου να πέφτει. Βλέπω το βυζί μου και κόβεται και να σκίζεται από τις πρόκες και πάνω κι εγώ μαζί με τις κόρες μου να πέφτουμε προς τα πίσω. Το μισό βυζί μου έμεινε καρφωμένο στην πόρτα ενώ από το σώμα μου εκεί που κόπηκε έτρεχαν αίματα.
Τα σώματα μας σκάσανε στο πάτωμα με την πλάτη και η μικρή κάπου πρέπει να χτύπησε κάπου γιατί έβαλε τα κλάματα. Εγώ ούρλιαζα από τον πόνο συνέχεια. Είχα πλακώσει το μισό σώμα της Έλενας από κάτω μου. Πετάγεται ο Νίκος με ένα άλμα μπροστά μας και πέφτει στα γόνατα και μας λέει:
- «Αμάν πουτάνα! Δεν άντεξες και ήμουνα έτοιμος να χύσω. Συνέχισε εσύ καριόλα να μου τον παίζεις...»
Με το χέρι της που ήταν ελεύθερο πιάνει πάλι τον πούτσο του και του τον παίζει. Του λέω εγώ:
- «Αμάν ρε Νίκο επιτέλους! Δεν βλέπεις πως με έκανες; Μου έκοψες το μισό βυζί κι εσύ μόνο την καύλα σου σκέφτεσαι;»
Ένα χαστούκι και ένα «Σκάσε!», με έκανε να καταλάβω ότι δεν νοιάζεται. Πιάνει το κομμένο μου βυζί με τα χέρια του από την βάση του και το κράταγε όρθιο κάτω από τον πούτσο του. Μου λέει:
- «Μωρή πουτάνα, τέτοιο γαμημένο βυζί σου αξίζει να έχεις...», και στην κόρη μου: «Πιο γρήγορα καριόλα εσύ παίξ’ την μου! Κοντεύω να χύσω...»
Η Έλενα του τραβάει μαλακία πιο γρήγορα και όταν κόντευε έφερε το πουτσοκέφαλο του κοντά στο κομμένο μου βυζί.
- «Αχ καριόλα! Μη σταματάς, μην σταματάς. Θα χύσω μέσα στο κομμένο βυζί της πουτάνας. Μην σταματάς. Χύνωωω πουτάνες. Χύνωωω!!!»
Ο Νίκος έχυνε πολύ σπέρμα μέσα στο βυζί μου και ανακατευόταν με το αίμα μου. Αφού τελείωσε το χύσιμο του με γυρνάει μπρούμυτα και μου λύνει τα χέρια. Στο τέλος μας λέει:
- «Πουτάνες είμαι ευχαριστημένος και από τις τρεις...», και συνεχίζει σε μένα: «Πουτάνα μου είμαι πολύ περήφανος για σένα. Πήγαινε ετοιμάσου να πάμε στο νοσοκομείο και μην φοβάσαι. Θα γίνουν όλα όπως πριν και θα τα πληρώσω εγώ...»
Δεν του κράτησα κακία και στο νοσοκομείο πήγαμε αμέσως. Βρήκαμε μια δικαιολογία και όλα έγιναν όπως πριν και φυσικά τα πλήρωσε όλα εκείνος. Όχι ότι έχω πρόβλημα χρημάτων, αλλά μετά από όλα αυτά έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες του και το έκανε.
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.