Το e-mail μου είναι το:
Την γνώρισα σε μια παραλία! Ήμουν πάντα κυνηγός και μου άρεσε να φλερτάρω. Το όνομα της ήταν Μαρία και σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε το πόσο μεγάλη φαντασία διέθετε...
- «Μωράκι μου, κοίτα!», μου είπε. «Θέλεις να το πάρουμε; Αχ! Θα ‘θελα πολύ να παίξουμε λίγο μ’ αυτό…!»
Το πήρα στα χέρια μου να το περιεργαστώ. Έμοιαζε με χειροπέδα και με μια μικροσκοπική θήκη. Μόνο που δεν ήταν χειροπέδα για χέρια αλλά… για το πέος!
Η ιδέα στην αρχή με σόκαρε, αλλά διαβάζοντας τις οδηγίες άρχισε να με εξιτάρει! Ήταν ένα μικροσκοπικό λουκέτο για το αντρικό εργαλείο. Αυτός που το φορούσε δεν μπορούσε να κάνει αταξίες, αφού ήταν αδύνατον να κάνεις έρωτα έχοντας αυτό πάνω σου. Μάλιστα έλεγε πως ούτε να τραβήξεις μαλακία δεν μπορούσες.
Φυσικά το "παιχνιδάκι" αυτό είχε τρία κλειδάκια τα οποία τα κρατούσε αυτή, που όποτε ήθελε μπορούσε να ξεκλειδώνει το καυλί και να το χρησιμοποιεί όποτε θέλει. Η ιδέα με τρέλανε και συμφώνησα να το πάρουμε.
Το ίδιο βράδυ η Μαρία (παίζοντας πάντα τα s/m παιχνιδάκια μας), μου ζήτησε να την γαμήσω αλλά μου ζήτησε να κρατηθώ και να μην τελειώσω. Μόλις αυτή έχυσε, άνοιξε το "παιχνιδάκι" μας και μου κλείδωσε το καυλί μου. Ήταν όντως πολύ αποτελεσματικό από την πρώτη στιγμή! Φορώντας το ένιωσα ένα σφίξιμο στα μπαλάκια μου και κατάλαβα πως το εργαλείο αυτό δεν αστειευόταν…
Κοιμήθηκα "κλειδωμένος" όλη την νύχτα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Το πρωί όταν το μωράκι μου άνοιξε τα μάτια του μου είπε:
- «Μωράκι μου, σήκω να μου ετοιμάσεις ένα καφεδάκι…»
Ποτέ δεν μου είχε ζητήσει πρωί - πρωί να της φτιάξω καφέ. Σηκώθηκα όμως. Όταν επέστρεψα με τον καφέ στα χέρια, εκείνη μου ζήτησε να μην πέσω στο κρεβάτι.
- «Θέλω να κάτσεις γονατιστός εδώ μπροστά στο κρεβατάκι μας μωρό μου. Πώς είναι το καυλάκι σου;»
Γονάτισα μπροστά της και της είπα:
- «Νομίζω λατρεία μου πως το εργαλείο δεν αστειεύεται…!»
Χαμογέλασε αμέσως και τότε άρχισα να σκέφτομαι πως ίσως όλα ήταν προσχεδιασμένα. Το μωράκι μου πάντα ζήλευε, και το γεγονός ότι μέναμε σε διαφορετική πόλη (βλεπόμασταν κάθε σαββατοκύριακο) την έκανε πολύ ζηλιάρα.
- «Θέλω να φανείς δυνατός μανάρι μου!», μου είπε. «Φέρε μου το σχοινί που έχουμε για να σου δένω τα χεράκια…»
Συνέχισε και κατάλαβα πως είχε σηκωθεί το μωρό μου με πολλά "κέφια"! Με έβαλε να δέσω μόνος μου τα πόδια μου κι αυτή μου έδεσε τα χέρια σφιχτά χωρίς να σηκωθεί από το κρεβάτι.
- «Τώρα μωράκι μου κάτσε έτσι γονατιστός κοντά στο κρεβατάκι μας. Θέλω να βλέπω το κλειδωμένο καυλί σου όσο θα πίνω τον καφέ μου!», μου είπε και στεκόμουν όπως ακριβώς ήθελε "αυτή".
Ξαφνικά μέσα από τα σκεπάσματα έβγαλε το πόδι της και όπως ήμουν γονατισμένος κοντά στο κρεβάτι, άρχισε να μου χαϊδεύει με την πανέμορφη πατούσα της το κλειδωμένο εργαλείο μου. Αυτό ήταν! Ένιωσα το καυλί μου να το τινάζει ηλεκτρικό ρεύμα και να παλεύει να μεγαλώσει, αλλά το λουκετάκι λειτουργούσε τέλεια και ένιωσα ένα φρένο στην καύλα που άρχιζε να με κυριεύει…
- «Τι είναι μωράκι μου; Έχουμε κανένα πρόβλημα; Βλέπω πως το καυλάκι σου θέλει να σηκωθεί αλλά δεν μπορεί…!», μου είπε ειρωνικά.
Άρχισα να κουνιέμαι προς τα πίσω για να αποφύγω το θεϊκό πόδι της.
- «Μην κουνηθείς! Πρέπει να κάτσεις ακίνητος και να κάνεις ότι πρέπει. Θέλω να γίνεις πολύ σκληρός για μένα. Για πες μου τώρα, ποιανού είναι αυτό το καυλί;», με ρώτησε μη σταματώντας να το τρίβει με την πατούσα της.
- «Δικό σου θεά μου είναι!», της είπα αμέσως όπως έπρεπε.
- «Έτσι μπράβο μωράκι μου!», μου απάντησε.
Και σηκώνοντας την κουβέρτα της, άνοιξε τα πόδια της μπροστά στα μάτια μου και μου φανέρωσε το μαύρο δαντελωτό εσώρουχο της. Άρχισα να τρέμω ολόκληρος. Το καυλί μου με πέθαινε!
- «Τι έγινε μωράκι μου, ζαλίζεσαι; Θα πρέπει να μάθεις από δω και πέρα να είσαι καλό παιδί και πειθαρχημένο!», μου είπε χαϊδεύοντας το μουνάκι της πάνω από το κιλοτάκι της.
- «Άνοιξε μου το καυλί θεά μου… δεν αντέχω άλλο! Θέλω να ξεσκίσω το μουνάκι σου τώρα!», της είπα ενώ η φωνή μου έτρεμε.
Εκείνη όμως αμέσως έβγαλε το κιλοτάκι της και μου βούλωσε το στόμα με αυτό λέγοντας:
- «Σταμάτα και πάρ’ το απόφαση. Από δω και πέρα εγώ αποφασίζω πότε θα καυλώνεις, πότε θα γαμάς, και πότε θα τραβάς μαλακία! Πρέπει να καταλάβεις πως τώρα το καυλί αυτό είναι δικό μου. Επίσης πρέπει να καταλάβεις πως το μουνάκι μου είναι ελεύθερο να κάνει ότι γουστάρει, όποτε γουστάρει, ενώ εσύ θα είσαι για πάντα δικός μου! Κατάλαβες;»
Έγνεψα καταφατικά και εκείνη συνέχισε:
- «Θα σου είναι λίγο δύσκολο στην αρχή να συνηθίσεις, αλλά θα σε εκπαιδεύσω ώστε να γίνεις ο καλύτερος για μένα. Εκτός αν δεν θέλεις να είσαι ο σκλάβος μου…»
Αυτό ήταν για μένα μεγάλη πρόκληση. Έβλεπα πως η Μαρία έβγαζε ένα άλλο πρόσωπο, πολύ σκληρό αλλά μου άρεσε σαν κολασμένος αυτό που έκανε. Δεν ήθελα να την χάσω με τίποτα.
Έγνεψα καταφατικά πάλι και εκείνη χαμογέλασε ικανοποιημένη. Άρχισε να χαϊδεύει την κλειτορίδα της με το ένα της χέρι ενώ με το άλλο έχωσε βαθιά το δάχτυλο της μέσα στο πανέμορφο μουνάκι της. Εγώ παρακολουθούσα και άρχισα να βογκάω από τον πόνο.
Το καυλί μου κόντευε να εκραγεί! Μέσα σε λίγα λεπτά η θεά μου τελείωσε μπροστά στα μάτια μου ενώ εγώ δεν έβγαλα άχνα, δεν μπορούσα να αναπνεύσω από τον πόνο.
- «Ααααχ, μανάρι μου! Τελείωσα πολύ ωραία!», μου είπε.
Και βγάζοντας το εσώρουχο της από το στόμα μου, μου είπε:
- «Γλείψε το μουνάκι της κυράς σου σαν καλό παιδί…»
Έσκυψα και έβαλα το κεφάλι μου ανάμεσα στα σκέλια της. Εκείνη με άρπαξε από τα μαλλιά και κόλλησε το στόμα μου δυνατά πάνω στο μουνάκι της. Το έγλειφα με τέτοια λαχτάρα που ποτέ δεν είχα νιώσει! Μέχρι και αυτή το κατάλαβε και μου είπε:
- «Αγορίνα μου, άρχισες να καταλαβαίνεις πως άλλο μουνάκι δεν υπάρχει για σένα σε όλη την γη εκτός από αυτό! Μπράβο αγόρι μου!»
Και μου έριξε ένα χαστουκάκι για ανταμοιβή.
- «Τώρα όμως φτάνει. Πρέπει να σηκωθώ και να ετοιμαστώ…», μου είπε.
Και βάζοντας το πόδι της στο στήθος μου, με έσπρωξε δυνατά προς τα πίσω. Έπεσα στο πάτωμα δεμένος πάντα χειροπόδαρα ενώ η Μαρία σηκώθηκε σαν να μην συμβαίνει τίποτα και πήγε στο μπάνιο. Την άκουσα να πλένεται και μετά από λίγο βγήκε εντελώς γυμνή μπροστά μου.
Εγώ είχα καταφέρει εντωμεταξύ να σηκωθώ και να στέκομαι γονατιστός στην μέση του δωματίου περιμένοντας να με λύσει. Γι’ αυτήν όμως ήταν σαν να μην υπήρχα στο δωμάτιο. Άρχισε να ντύνεται μπροστά μου επιδεικνύοντας πάντα το θεϊκό κωλαράκι της. Πρώτα - πρώτα στάθηκε ακριβώς μπροστά μου και φόρεσε ένα μαύρο στρινγκάκι! (το καυλί μου άρχισε έναν δεύτερο γύρο μαρτυρίου!).
Συνέχισε και φόρεσε ένα μαύρο καλσόν, μια μίνι φουστίτσα (κατακόκκινη) και μια μπλούζα που διαφήμιζε το πλούσιο στήθος της. Μόλις άρχισε να φοράει τις ψηλοτάκουνες μποτούλες της, δεν άντεξα και μίλησα:
- «Γλυκιά μου δεν αντέχω άλλο. Θέλω να χύσω κι εγώ. Λύσε με και σου υπόσχομαι να είμαι φρόνιμος. Μόνο να τον παίξω να ξαλαφρώσω λατρεία μου. Τα μπαλάκια μου κοντεύουν να καούν!»
Με κοίταξε με αδιαφορία και μου είπε να πέσω ανάσκελα τώρα. Έκανα ότι είπε νομίζοντας πως οι προσευχές μου εισακούστηκαν. Πήρε στα χέρια της το τηλέφωνο, ήρθε και στάθηκε ακριβώς από πάνω μου και με μια γρήγορη κίνηση σήκωσε την κόκκινη φούστα της και κάθισε στο πάνω στο πρόσωπο μου.
- «Μην ακούσω τσιμουδιά!», μου είπε.
Εγώ, όχι μόνο δεν μπορούσα να βγάλω άχνα, ούτε να αναπνεύσω δεν μπορούσα. Το στόμα μου ήταν χωμένο ανάμεσα στα κωλομάγουλα της που μοσχοβολούσαν μετά το μπανάκι. Άρχισα ξανά να τρέμω και να πιστεύω πως αυτήν την τρεμούλα θα πρέπει να την συνηθίσω από εδώ και πέρα. Περίμενα φρόνιμος να δω τι θα κάνει. Εκείνη άρχισε να τηλεφωνεί και την άκουσα να μιλάει…
- «Έλα Γιώργο, η Μαρία είμαι. Τι κάνεις μανάρι μου; Κι εγώ καλά είμαι. Μόνη εδώ στο σπίτι…»
Άρχισα να θέλω να ουρλιάξω, αλλά αυτή με έσφιξε ανάμεσα στα γλυκά της κωλομέρια πιο δυνατά και δεν μπορούσα να βγάλω μιλιά.
- «Τι θα έλεγες για εκείνο τον καφέ που καιρό τώρα μου λες να πάμε; Σε μισή ώρα στο κέντρο. Έγινε. Τα λέμε από κοντά, φιλάκια!»
Κλείνοντας το ακουστικό σηκώθηκε από πάνω μου και πήγε να φορέσει το καλύτερο άρωμα της για να γίνει όσο πιο ελκυστική μπορούσε.
- «Που θα πας; Ποιος είναι αυτός ο Γιώργος;», την ρώτησα.
- «Δεν κατάλαβα μανάρι μου; Έλεγχο μου κάνεις;», μου απάντησε.
Ήρθε και στάθηκε ξανά πάνω από το κεφάλι μου όπως ήμουν πεσμένος ανάσκελα.
- «Θα κάτσεις εδώ φρόνιμα σαν καλό σκλαβάκι και θα περιμένεις δεμένος μέχρι να γυρίσω. Όσο για το καυλί σου, ξέχασα που έβαλα τα κλειδάκια. Και τώρα βαριέμαι να ψάχνω. Πρέπει να καταλάβεις πως από σήμερα δεν έχεις καυλί. Μου ανήκει το κορμί σου! Πρέπει να φύγω γιαβρί μου…», Μου είπε.
Πήρε το εσώρουχο που πριν λίγο μου είχε κλείσει το στόμα και με φίμωσε ξανά μ’ αυτό. Σήκωσε το τακούνι της και το έχωσε στο στόμα μου για να χώσει βαθιά το κιλοτάκι της πατώντας σε ολόκληρο το πρόσωπο μου με την μαύρη μπότα της.
- «Μην βγάλεις τσιμουδιά όσο θα λείπω γιατί δεν θα ξαναχύσεις ποτέ στην ζωή σου. Κατάλαβες; Θα κάτσεις εδώ φρόνιμα γλυκιά μου και όσο θα πίνω τον καφέ μου με τον φίλο μου, θέλω να σκεφτείς πως από δω και πέρα στην σχέση μας εγώ κάνω κουμάντο. Ότι έχεις μου ανήκει κι εσύ μόνο υπάρχεις για μένα. Θα κάνω ότι γουστάρω, θα βγαίνω με όποιον θέλω και θα γαμιέμαι με όποιον θέλω εγώ. Εσύ θα είσαι κοντά μου μόνο για να με προσέχεις και να με περιποιείσαι. Ξέχασε το, το καυλί σου. Κατάλαβες;»
Προσπάθησα να σηκωθώ και να την εμποδίσω να φύγει, αλλά χαμογελώντας μου είπε:
- «Στην αρχή είναι δύσκολο μανάρι μου. Θα συνηθίσεις όμως να κάθεσαι φρόνιμα και να είσαι ο πιστός μου φύλακας. Φεύγω. Εσύ φρόνιμα εδώ, ε; Αν αργήσω μην ανησυχήσεις…», είπε.
Και πριν να φύγει μου έριξε με την πανέμορφη μπότα της μια ελαφριά κλωτσιά στα φλεγόμενα σκέλια μου! Την άκουσα να χαχανίζει καθώς έκλεινε την πόρτα.
Διπλοκλείδωσε την πόρτα και άκουγα δεμένος και φιμωμένος στο πάτωμα τα τακούνια της σιγά - σιγά να χάνονται…!
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.