Με τη γυναίκα μου τη Μαρία είχαμε καιρό να κάνουμε κάτι, είχαμε συμφωνήσει και οι δύο να ηρεμήσουμε λίγο από τους τρίτους, χειμώνας κιόλας με πολλή δουλειά και για τους δύο, καλά-καλά δεν έμενε χρόνος για να βρεθούμε μεταξύ μας. Η Μαρία δουλεύει σε μία αντιπροσωπεία ανταλλακτικών αυτοκινήτων στο τμήμα παραγγελιών. Ανδροκρατούμενος χώρος όπως καταλαβαίνετε, η μοναδική γυναίκα εκεί μέσα. Στη δουλειά της όμως δεν ήθελε να δίνει δικαιώματα κι έτσι προσπαθούσε να μη προκαλεί γιατί και οι καιροί είναι δύσκολοι και κόπιασε πολύ για να βρει αυτή τη δουλειά.
Γενικά οι συνάδελφοι της την πείραζαν, αλλά δεν τους είχε δώσει το δικαίωμα για κάτι παραπάνω, οπότε δεν της την έπεφταν. Μέχρι πριν περίπου ένα μήνα όλα αυτά, γιατί τον τελευταίο μήνα, περνούσε συνεχώς από τη δουλειά της ένας ιδιοκτήτης συνεργείου, ο Μπάμπης, που συνεργαζόταν με την αντιπροσωπεία αρκετά χρόνια και από όταν πήρε πρέφα τη Μαρία περνούσε καθημερινά από κει και της την έπεφτε στην ψύχρα, τόσο πολύ που την έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση ορισμένες φορές και κάνα δυο φορές του έκανε παρατήρηση το ίδιο το αφεντικό της να σταματήσει να την πειράζει. Αυτός βέβαια ακάθεκτος.
Εμένα που μου τα έλεγε η Μαρία συνήθως τσαντισμένη γιατί δε γούσταρε να τη φέρνουν σε δύσκολη θέση, αλλά με άναβε πολύ η ιδέα να τη γαμήσει. Το έκανα συνεχώς εικόνα. Αυτός ο κλασσικός άξεστος συνεργειάς, περίπου στα 50, να ξεσκίζει το μουνάκι της με λύσσα, μιας και δεν παίζει να έχει ξαναγαμήσει τέτοιο μουνί σαν της Μαρίας. Πάνω στο σεξ κάνα δυο φορές το είπα στη Μαρία, αλλά δεν ήθελε ούτε να το ακούει. Όχι ότι δεν της άρεσε η ιδέα, αντίθετα, εκείνη την ώρα καύλωνε πολύ, αλλά επειδή ήταν σίγουρη ότι αυτός θα το καυχιέται παντού και θα μαθευτεί και στη δουλειά της. Εμένα όμως μου είχε σφηνωθεί η ιδέα και κάθε μέρα που μου έλεγε περιστατικά, τόσο πιο πολύ το σκεφτόμουν και έψαχνα τρόπους να τη πείσω να παίξει μαζί του, ώσπου ένα βράδυ που είχαμε βγει για το ποτάκι μας και το Μαράκι είχε ψιλό-μεθύσει μου πέρασε από το μυαλό ότι δε θα έβρισκα ιδανικότερη ευκαιρία. Ήταν και ντυμένη όπως έπρεπε σα σωστή πουτανάρα, με το μαύρο κολλητό σούπερ μίνι φορεματάκι της, το διχτυωτό καλσονάκι της, τις γόβες της και το έντονο βάψιμό της. Την πότισα κάνα δυο σφηνάκια ακόμα και όταν σιγουρεύτηκα ότι έγινε γκολ, έβαλα μπροστά το σχέδιο.
- Καυλιάρα μου για πες μου, εμφανίστηκε καθόλου σήμερα αυτός ο Μπάμπης;
- Ναι ο μαλάκας... μου είπε χασκογελώντας από το ποτό.
- Και;
- Και αυτή τη φορά μου άφησε ραβασάκι και μου έγραφε προστυχόλογα, μου έλεγε πως φαίνομαι ότι είμαι πολύ καυλιάρα και είναι σίγουρος ότι είμαι μεγάλο πουτανάκι και μου έγραφε και το τηλέφωνο του.
- Μ… το έχεις μαζί;
- Νομίζω ναι, κάτσε να δω... και το έβγαλε από την τσάντα της.
- Πω… του χεις κάνει μεγάλη ζημιά και φαντάσου δε σε έχει δει και έτσι ντυμένη.
- Ναι, έτσι νομίζω κι εγώ... είπε όλο νάζι και χασκογελώντας.
- Νομίζω πρέπει να σε δει απόψε, θα πάθει την πλάκα του…
της είπα και το χέρι μου έπιασε το εσωτερικό των μπουτιών της και ανέβηκε ως το μουνάκι της που ήταν ήδη υγρό. Για λίγες στιγμές δε μίλησε, μόνο έκλεισε τα μάτια και έβγαλε ένα μικρό αναστεναγμό.
- Αν με δει έτσι θα μου το σκίσει το μουνάκι μου, δε θα τη γλιτώσω… είπε ναζιάρικα.
- Μ… λες να την έχει μεγάλη και να στο σκίσει;
- Νομίζω πως ναι, όταν με κοιτάει φουσκώνει πολύ το παντελόνι του.
- Πουτανάκι… το έχεις παρατηρήσει βλέπω. Τότε δεν είναι σωστό, πρέπει να σε δει και έτσι να ξεθυμάνει και αυτός.
- Έλα βρε μωρό μου, που να με δει;… στη δουλειά δε βάζω τέτοια.
- Ίσως μπορούμε απόψε, αν θέλει πολύ θα έρθει.
- Πώς; Θα τον καλέσουμε εδώ, δε γίνεται, του 'χω ρίξει τόσα άκυρα τι θα του πω;
- Έχω κάτι στο νου μου.
- Πάντα έχεις εσύ, με έχεις κάνει τη μεγαλύτερη πουτάνα που υπάρχει.
- Μου αρέσει να είσαι πουτάνα, σου πάει. Λοιπόν άκου, θα φύγουμε από δω, θα σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, θα ξεκουμπώσουμε τον ένα πόλο από τη μπαταρία ώστε να μην παίρνει μπρος το αυτοκίνητο και μετά θα φύγω με ταξί άγω και θα σε περιμένω να μου τα πεις μετά. Εσύ θα τον πάρεις τηλέφωνο και θα του ζητήσεις να σε βοηθήσει γιατί έσβησαν όλα στο αμάξι και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Θα του πεις ότι έπεσες σε μία λακούβα και έκανε κάτι διακοπές και μετά έσβησε τελείως, ώστε να φανεί ότι ο πόλος βγήκε τυχαία. Μετά νομίζω θα τα κανονίσει όλα αυτός, της πιάτσας είναι και αφού σε γουστάρει τόσο δεν θα σε αφήσει χωρίς γαμήσι. Όσο της τα έλεγα αυτά της χάιδευα την κλειτορίδα πάνω από το στρινγκάκι και το καλσόν της που είχαν γίνει μούσκεμα. Τα είχα καταφέρει. Φύγαμε και κάναμε ακριβώς αυτά, από δω και πέρα θα σας τα διηγηθώ όπως μου τα είπε μετά.
Τον πήρε τηλέφωνο…
- Ναι, απαντάει νυσταγμένα αυτός.
- Κύριε Μπάμπη είμαι η Μαρία, συγνώμη που σας παίρνω τέτοια ώρα.
- Τι λες; καμία ενόχληση.
- Έχω μείνει με το αυτοκίνητο, δεν ξέρω τι να κάνω και δεν ήξερα ποιον άλλο να πάρω.
- Γιατί δεν πήρες τον άντρα σου;… τη ρωτάει πονηρά.
- Γιατί έχω το δικό του αυτοκίνητο και θα μου φωνάξει αν τον πάρω και του πω ότι το χάλασα, μπορείτε εσείς να με βοηθήσετε;
- Και που γυρνάς παντρεμένη γυναίκα τέτοια ώρα μωράκι μου;
- Είχα βγει για ποτό με φίλες, του απαντά με ναζιάρικη φωνή.
- Τέλος πάντων, που είσαι να έρθω;…
της λέει πάλι με πονηρό τρόπο. Πρέπει να είχε καταλάβει ότι είναι και σουρωμένη γιατί τα μπέρδευε και λίγο τα λόγια η δικιά μου, ίσως το έκανε και λίγο επίτηδες. Του έδωσε τη διεύθυνση και τον περίμενε. Όχι για πολύ, ήταν και 2μιση η ώρα τη νύχτα και η κίνηση ήταν μηδαμινή. Έφτασε και με το που την είδε του έπεσε το σαγόνι.
- Αχ πάλι καλά που ήρθατε κύριε Μπάμπη, δεν ήξερα τι να κάνω.
- Μην ανησυχείς κούκλα μου θα το φτιάξουμε, τι έγινε και σου έσβησε;
Της μιλούσε και τα μάτια του δεν ξεκόλλαγαν από τα υπέροχα πόδια της και το ωραίο ντεκολτέ της.
- Να εκεί που οδηγούσα δεν πρόσεξα και έπεσα σε μία μεγάλη λακούβα. Από εκείνη την ώρα άρχισε να μου κάνει διακοπές και μετά έσβησε τελείως.
- Μ… μάλιστα, για άνοιξε το καπό να δούμε τι γίνεται.
Ο Μπάμπης είδε τον πόλο βγαλμένο, δεν ξέρω αν το κατάλαβε πάντως πονηρός όπως ήταν δεν της είπε ότι δεν έχει τίποτα το αμάξι για να τη πάει να τη ξεμοναχιάσει.
- Δε φαίνεται να είναι κάτι σοβαρό μανάρι μου αλλά θα πρέπει να το δω και στο συνεργείο για να είμαστε σίγουροι, μπορώ να στο βάλω τώρα μπρος αν είναι να το μεταφέρουμε και να το δούμε.
- Τώρα;
- Αν δε θες να το πάρει χαμπάρι ο άντρας σου τώρα… αλλιώς μπορεί αύριο πάλι να έχει πρόβλημα ή μπορεί και απόψε να μη προλάβεις καν να πας σπίτι και να ξαναμείνεις, αλλά μετά δεν ξανάρχομαι να ξέρεις.
- Αχ όχι κύριε Μπάμπη μη το αφήσετε έτσι, πάμε στο συνεργείο.
- Έτσι μπράβο καυλιάρα μου...
της λέει και τη χουφτώνει στον κώλο. Αυτή τραβιέται και του λέει:
- Σας παρακαλώ κύριε Μπάμπη δε σας έχω δώσει το δικαίωμα!
- Μανάρι μου δε χρειάζεται να μου το δώσεις με αυτά που φοράς το παίρνω μόνος μου. Μπες μέσα να φύγουμε, θα αφήσω το δικό μου εδώ να πάμε παρέα να μη σου σβήσει πάλι και πανικοβληθείς.
Έτσι και έγινε, ο Μπάμπης μπήκε στη θέση του οδηγού και δίπλα του η Μαρία με τα μπουτάκια της εκτεθειμένα και μισομεθυσμένη. Στο δρόμο όλο και άπλωνε το χέρι του και της τα χούφτωνε και εκείνη δειλά και ναζιάρικα του έδιωχνε το χέρι. Ο πούτσος του κόντευε να τρυπήσει το παντελόνι.
- Απορώ πάντως με τον άντρα σου... της λέει και της χουφτώνει πάλι το μπούτι αρκετά κοντά στο μουνάκι της.
- Γιατί καλέ;… του λέει η Μαρία, σπρώχνοντας του και πάλι το χέρι.
- Πως σε αφήνει και κυκλοφορείς έτσι, δε φοβάται μη σε γαμήσουν;
- Του αρέσει να με βλέπει έτσι και να προκαλώ, καυλώνει πολύ.
- Θα το φάει όμως το κεφάλι του καμιά μέρα, δε θα το γλιτώσεις έτσι όπως κυκλοφορείς το γαμήσι, μας καυλώνεις όλους...
και της ξαναπιάνει το μπούτι από τη μέσα μεριά φτάνοντας πάλι μια ανάσα από το μουνάκι της. Αυτή τη φορά η Μαρία δεν του το έσπρωξε.
- Εσάς σας καυλώνω κύριε Μπάμπη.. τον ρώτησε ναζιάρικα.
- Μόνο που σε βλέπω θέλω να χύσω...
και ανεβάζει το χέρι του στο μουνάκι της που είχε κάνει μούσκεμα το εσώρουχο και το καλσόν της. Εκεί του έσπρωξε πάλι λίγο το χέρι απότομα και χασκογέλασε.
- Κύριε Μπάμπη, άντε… πότε θα φτάσουμε; Θέλω να πάω σπίτι...
προσπαθώντας να του αλλάξει θέμα.
- Να τώρα σε δύο στενά παρακάτω είμαστε.
Φτάνουν και κατεβαίνουν. Ανοιξε τα ρολά, έβαλαν μέσα το αμάξι και ξανακατέβασε τα ρολά. Εκεί η Μαρία λίγο φοβήθηκε, κλεισμένη στο συνεργείο μόνη του μαζί του. Την πήγε στο γραφείο του και την έβαλε να κάτσει σε ένα καναπέ που είχε εκεί.
- Περίμενε εδώ να του ρίξω μια ματιά, λογικά δεν αργώ.
- Εντάξει κύριε Μπάμπη.
Πήγε αυτός μέσα, έκανε ότι το μαστορεύει και μετά από κάνα τεταρτάκι επιστρέφει στο γραφείο.
- Εντάξει όλα καλά καυλίτσα.
- Αλήθεια κύριε Μπάμπη, αχ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον κόπο που κάνατε βραδιάτικα.
- Είδες τι κάνω εγώ για σένα, εσύ όμως με στενοχωρείς...
και κάθισε δίπλα της στον καναπέ και της έπιασε ξανά το μπούτι όπως ήταν το Μαράκι σταυροπόδι.
- Γιατί σας στενοχωρώ κύριε Μπάμπη;… τι έκανα;
- Σου χω ζητήσει πόσες φορές να βγούμε και συ με φτύνεις, μέχρι και τους συναδέλφους σου έβαλες τις προάλλες να μου την πουν.
Το χέρι του κολλημένο στο μπούτι της πλέον κι αυτή δε κάνει την παραμικρή προσπάθεια να τον αποφύγει. Εχει κολλήσει σχεδόν επάνω της.
- Μα κύριε Μπάμπη και σεις είστε πολύ διαχυτικός και δε σας έχω δώσει το δικαίωμα.
- Αφού το βλέπω τι τσουλάκι είσαι, δε μπορείς να το κρύψεις, εγώ είμαι άνθρωπος της πιάτσας και σε έχω καταλάβει…
και με μία κίνηση της ανοίγει τα πόδια και της πιάνει με δύναμη το μουνί, της Μαρίας της έφυγε ένας αναστεναγμός ενώ από την υγρασία στο εσώρουχό της δε μπορούσε πλέον να του κρυφτεί.
- Είδες;… της λέει. Μούσκεμα είσαι για πάρτη μου αυτή τη στιγμή, αφού γουστάρεις σαν τρελή να φας τον πούτσο μου.
Τη βουτάει και της δίνει ένα γλωσσόφιλο. Τα χέρια του έβγαζαν και λίγες μουτζούρες από το αμάξι πριν που είχε πιάσει και της άφηναν σημάδια, στο καλσόν στο πρόσωπο και όπου την άγγιζε, γιατί πλέον τη χούφτωνε παντού. Η Μαρία είχε παραδοθεί πλέον στα χέρια του. Τη φιλούσε με πάθος ενώ της έσκισε το καλσόν και το στρινγκάκι με μία κίνηση. Της γύμνωσε τα μπούτια και άφηνε πάνω τους τα δαχτυλικά του αποτυπώματα. Με μία κίνηση της χώνει και δύο δάχτυλα στο μουνί. Παραδομένη βογκούσε και περίμενε πότε θα φάει τον πούτσο του.
Άρχισε λοιπόν και αυτή να του τον πιάνει. Του ξεκούμπωσε το παντελόνι, τον έβγαλε έξω και άρχισε να του τον παίζει. Με ένα χαστουκάκι τη διέταξε να του τον γλείψει. Η Μαρία υπάκουσε, αλλά όταν έσκυψε την έπιασε μια άρνηση γιατί δεν ήταν ξυρισμένος και σιχαινόταν. Της έδωσε τότε ένα δυνατό χαστούκι και της τον έχωσε με τη βία στο στόμα. Άρχισε να του παίρνει μια βαθιά πίπα που την καύλωνε, αλλά την αηδίαζε συγχρόνως. Ο τύπος δεν αντέχει και την τράβηξε απότομα.
- Σιγά μωρή αχόρταγη πουτάνα θα χύσω…
της λέει και τη βάζει να τον καβαλήσει. Του πιάνει τον πούτσο και τον οδηγεί στο μουνάκι της. Τεράστιος καθώς ήταν, όπως έμπαινε μέσα της, ένιωθε να τη σκίζει. Την έπιασε από τα κωλομέρια και την κούναγε πολύ δυνατά. Τη γαμούσε με όλη του τη δύναμη, αυτή ούρλιαζε από τον πόνο, την έσκιζε. Μετά από λίγο άρχισε να αδειάζει μέσα της. Την έχυνε στο μουνί. Ένιωθε το καυτό του σπέρμα μέσα της.
- Καριόλα θα με πεθάνεις... της είπε.
- Κι εσύ, τι πουτσάρα τεράστια έχεις;
- Σε λίγο θα βογκήξεις περισσότερο...
και χωρίς να του έχει πέσει ούτε χιλιοστό (δεν θα 'χει ξαναγαμήσει άλλο τέτοιο μουνί μάλλον) τη βάζει να κάτσει στα τέσσερα και την καρφώνει πάλι στο χυμένο της μουνί με όλη του τη δύναμη. Την έβριζε συνεχώς, καργιόλα, πουτάνα, και όλα τα συναφή, της έριχνε χαστούκια στον κώλο και αυτή τον προκαλούσε κι άλλο.
- Ναι πουτσαρά μου, είμαι πουτάνα, σκίσε με και βάρα με.
Τότε άρχισε να τη βαράει πιο δυνατά, την έβριζε και την ξέσκιζε. Η Μαρία άρχισε να χύνει πάνω στον πούτσο του, το μουνάκι της είχε έντονες συσπάσεις. Αυτός το κατάλαβε και της είπε:
- Έτσι… χύσε πουτάνα, τώρα να δεις τι σε περιμένει!
Βγαίνει από το μουνί της και αρχίζει να της το βάζει στον κώλο, σιγά-σιγά μέχρι να μπει και μετά όλο και πιο δυνατά. Η Μαρία να πονάει, να τρέμουν τα πόδια της από τον πόνο και την καύλα. Τη γαμούσε με όση δύναμη είχε και το Μαράκι δάκρυσε από τον πόνο, αλλά του φώναζε να συνεχίσει.
- Μ' αρέσει πολύ πουτσαρά μου, ξέσκισε με την πουτάνα…
του έλεγε. Συνέχισε να τη γαμάει για κάνα τέταρτο ακόμα. Αυτή ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει ώσπου τραβήχτηκε, τη γύρισε και άρχισε να τη χύνει στη μούρη και στο στόμα.
- Παρ' τα μωρή ξεκωλιάρα, παρ' τα που μου το έπαιζες και μιξοπαρθένα τόσο καιρό, τώρα θα σε ξεκωλιάζω όποτε γουστάρω, είσαι δικιά μου, γλείψ' το τώρα και καθάρισέ το καλά.
Η Μαρία κατάλαβε ότι θα υπάρχει και συνέχεια. Αφού τον έγλειψε και τον καθάρισε όπως της είπε, κάθισε, έκαναν ένα τσιγάρο, ντύθηκε, πήρε το αμάξι και ήρθε σπίτι γεμάτη σημάδια μουτζούρας από τα χέρια του και χυμένη. Της άρεσε πολύ μου είπε που τη ξέσκισε μέσα στο συνεργείο, ανυπομονεί για την επόμενη φορά. Πλέον ξαναβρήκε την πουτάνα που έχει μέσα της και είναι στην πραγματικότητα.
Copyright protected OW ref: 154326
Γενικά οι συνάδελφοι της την πείραζαν, αλλά δεν τους είχε δώσει το δικαίωμα για κάτι παραπάνω, οπότε δεν της την έπεφταν. Μέχρι πριν περίπου ένα μήνα όλα αυτά, γιατί τον τελευταίο μήνα, περνούσε συνεχώς από τη δουλειά της ένας ιδιοκτήτης συνεργείου, ο Μπάμπης, που συνεργαζόταν με την αντιπροσωπεία αρκετά χρόνια και από όταν πήρε πρέφα τη Μαρία περνούσε καθημερινά από κει και της την έπεφτε στην ψύχρα, τόσο πολύ που την έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση ορισμένες φορές και κάνα δυο φορές του έκανε παρατήρηση το ίδιο το αφεντικό της να σταματήσει να την πειράζει. Αυτός βέβαια ακάθεκτος.
Εμένα που μου τα έλεγε η Μαρία συνήθως τσαντισμένη γιατί δε γούσταρε να τη φέρνουν σε δύσκολη θέση, αλλά με άναβε πολύ η ιδέα να τη γαμήσει. Το έκανα συνεχώς εικόνα. Αυτός ο κλασσικός άξεστος συνεργειάς, περίπου στα 50, να ξεσκίζει το μουνάκι της με λύσσα, μιας και δεν παίζει να έχει ξαναγαμήσει τέτοιο μουνί σαν της Μαρίας. Πάνω στο σεξ κάνα δυο φορές το είπα στη Μαρία, αλλά δεν ήθελε ούτε να το ακούει. Όχι ότι δεν της άρεσε η ιδέα, αντίθετα, εκείνη την ώρα καύλωνε πολύ, αλλά επειδή ήταν σίγουρη ότι αυτός θα το καυχιέται παντού και θα μαθευτεί και στη δουλειά της. Εμένα όμως μου είχε σφηνωθεί η ιδέα και κάθε μέρα που μου έλεγε περιστατικά, τόσο πιο πολύ το σκεφτόμουν και έψαχνα τρόπους να τη πείσω να παίξει μαζί του, ώσπου ένα βράδυ που είχαμε βγει για το ποτάκι μας και το Μαράκι είχε ψιλό-μεθύσει μου πέρασε από το μυαλό ότι δε θα έβρισκα ιδανικότερη ευκαιρία. Ήταν και ντυμένη όπως έπρεπε σα σωστή πουτανάρα, με το μαύρο κολλητό σούπερ μίνι φορεματάκι της, το διχτυωτό καλσονάκι της, τις γόβες της και το έντονο βάψιμό της. Την πότισα κάνα δυο σφηνάκια ακόμα και όταν σιγουρεύτηκα ότι έγινε γκολ, έβαλα μπροστά το σχέδιο.
- Καυλιάρα μου για πες μου, εμφανίστηκε καθόλου σήμερα αυτός ο Μπάμπης;
- Ναι ο μαλάκας... μου είπε χασκογελώντας από το ποτό.
- Και;
- Και αυτή τη φορά μου άφησε ραβασάκι και μου έγραφε προστυχόλογα, μου έλεγε πως φαίνομαι ότι είμαι πολύ καυλιάρα και είναι σίγουρος ότι είμαι μεγάλο πουτανάκι και μου έγραφε και το τηλέφωνο του.
- Μ… το έχεις μαζί;
- Νομίζω ναι, κάτσε να δω... και το έβγαλε από την τσάντα της.
- Πω… του χεις κάνει μεγάλη ζημιά και φαντάσου δε σε έχει δει και έτσι ντυμένη.
- Ναι, έτσι νομίζω κι εγώ... είπε όλο νάζι και χασκογελώντας.
- Νομίζω πρέπει να σε δει απόψε, θα πάθει την πλάκα του…
της είπα και το χέρι μου έπιασε το εσωτερικό των μπουτιών της και ανέβηκε ως το μουνάκι της που ήταν ήδη υγρό. Για λίγες στιγμές δε μίλησε, μόνο έκλεισε τα μάτια και έβγαλε ένα μικρό αναστεναγμό.
- Αν με δει έτσι θα μου το σκίσει το μουνάκι μου, δε θα τη γλιτώσω… είπε ναζιάρικα.
- Μ… λες να την έχει μεγάλη και να στο σκίσει;
- Νομίζω πως ναι, όταν με κοιτάει φουσκώνει πολύ το παντελόνι του.
- Πουτανάκι… το έχεις παρατηρήσει βλέπω. Τότε δεν είναι σωστό, πρέπει να σε δει και έτσι να ξεθυμάνει και αυτός.
- Έλα βρε μωρό μου, που να με δει;… στη δουλειά δε βάζω τέτοια.
- Ίσως μπορούμε απόψε, αν θέλει πολύ θα έρθει.
- Πώς; Θα τον καλέσουμε εδώ, δε γίνεται, του 'χω ρίξει τόσα άκυρα τι θα του πω;
- Έχω κάτι στο νου μου.
- Πάντα έχεις εσύ, με έχεις κάνει τη μεγαλύτερη πουτάνα που υπάρχει.
- Μου αρέσει να είσαι πουτάνα, σου πάει. Λοιπόν άκου, θα φύγουμε από δω, θα σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, θα ξεκουμπώσουμε τον ένα πόλο από τη μπαταρία ώστε να μην παίρνει μπρος το αυτοκίνητο και μετά θα φύγω με ταξί άγω και θα σε περιμένω να μου τα πεις μετά. Εσύ θα τον πάρεις τηλέφωνο και θα του ζητήσεις να σε βοηθήσει γιατί έσβησαν όλα στο αμάξι και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Θα του πεις ότι έπεσες σε μία λακούβα και έκανε κάτι διακοπές και μετά έσβησε τελείως, ώστε να φανεί ότι ο πόλος βγήκε τυχαία. Μετά νομίζω θα τα κανονίσει όλα αυτός, της πιάτσας είναι και αφού σε γουστάρει τόσο δεν θα σε αφήσει χωρίς γαμήσι. Όσο της τα έλεγα αυτά της χάιδευα την κλειτορίδα πάνω από το στρινγκάκι και το καλσόν της που είχαν γίνει μούσκεμα. Τα είχα καταφέρει. Φύγαμε και κάναμε ακριβώς αυτά, από δω και πέρα θα σας τα διηγηθώ όπως μου τα είπε μετά.
Τον πήρε τηλέφωνο…
- Ναι, απαντάει νυσταγμένα αυτός.
- Κύριε Μπάμπη είμαι η Μαρία, συγνώμη που σας παίρνω τέτοια ώρα.
- Τι λες; καμία ενόχληση.
- Έχω μείνει με το αυτοκίνητο, δεν ξέρω τι να κάνω και δεν ήξερα ποιον άλλο να πάρω.
- Γιατί δεν πήρες τον άντρα σου;… τη ρωτάει πονηρά.
- Γιατί έχω το δικό του αυτοκίνητο και θα μου φωνάξει αν τον πάρω και του πω ότι το χάλασα, μπορείτε εσείς να με βοηθήσετε;
- Και που γυρνάς παντρεμένη γυναίκα τέτοια ώρα μωράκι μου;
- Είχα βγει για ποτό με φίλες, του απαντά με ναζιάρικη φωνή.
- Τέλος πάντων, που είσαι να έρθω;…
της λέει πάλι με πονηρό τρόπο. Πρέπει να είχε καταλάβει ότι είναι και σουρωμένη γιατί τα μπέρδευε και λίγο τα λόγια η δικιά μου, ίσως το έκανε και λίγο επίτηδες. Του έδωσε τη διεύθυνση και τον περίμενε. Όχι για πολύ, ήταν και 2μιση η ώρα τη νύχτα και η κίνηση ήταν μηδαμινή. Έφτασε και με το που την είδε του έπεσε το σαγόνι.
- Αχ πάλι καλά που ήρθατε κύριε Μπάμπη, δεν ήξερα τι να κάνω.
- Μην ανησυχείς κούκλα μου θα το φτιάξουμε, τι έγινε και σου έσβησε;
Της μιλούσε και τα μάτια του δεν ξεκόλλαγαν από τα υπέροχα πόδια της και το ωραίο ντεκολτέ της.
- Να εκεί που οδηγούσα δεν πρόσεξα και έπεσα σε μία μεγάλη λακούβα. Από εκείνη την ώρα άρχισε να μου κάνει διακοπές και μετά έσβησε τελείως.
- Μ… μάλιστα, για άνοιξε το καπό να δούμε τι γίνεται.
Ο Μπάμπης είδε τον πόλο βγαλμένο, δεν ξέρω αν το κατάλαβε πάντως πονηρός όπως ήταν δεν της είπε ότι δεν έχει τίποτα το αμάξι για να τη πάει να τη ξεμοναχιάσει.
- Δε φαίνεται να είναι κάτι σοβαρό μανάρι μου αλλά θα πρέπει να το δω και στο συνεργείο για να είμαστε σίγουροι, μπορώ να στο βάλω τώρα μπρος αν είναι να το μεταφέρουμε και να το δούμε.
- Τώρα;
- Αν δε θες να το πάρει χαμπάρι ο άντρας σου τώρα… αλλιώς μπορεί αύριο πάλι να έχει πρόβλημα ή μπορεί και απόψε να μη προλάβεις καν να πας σπίτι και να ξαναμείνεις, αλλά μετά δεν ξανάρχομαι να ξέρεις.
- Αχ όχι κύριε Μπάμπη μη το αφήσετε έτσι, πάμε στο συνεργείο.
- Έτσι μπράβο καυλιάρα μου...
της λέει και τη χουφτώνει στον κώλο. Αυτή τραβιέται και του λέει:
- Σας παρακαλώ κύριε Μπάμπη δε σας έχω δώσει το δικαίωμα!
- Μανάρι μου δε χρειάζεται να μου το δώσεις με αυτά που φοράς το παίρνω μόνος μου. Μπες μέσα να φύγουμε, θα αφήσω το δικό μου εδώ να πάμε παρέα να μη σου σβήσει πάλι και πανικοβληθείς.
Έτσι και έγινε, ο Μπάμπης μπήκε στη θέση του οδηγού και δίπλα του η Μαρία με τα μπουτάκια της εκτεθειμένα και μισομεθυσμένη. Στο δρόμο όλο και άπλωνε το χέρι του και της τα χούφτωνε και εκείνη δειλά και ναζιάρικα του έδιωχνε το χέρι. Ο πούτσος του κόντευε να τρυπήσει το παντελόνι.
- Απορώ πάντως με τον άντρα σου... της λέει και της χουφτώνει πάλι το μπούτι αρκετά κοντά στο μουνάκι της.
- Γιατί καλέ;… του λέει η Μαρία, σπρώχνοντας του και πάλι το χέρι.
- Πως σε αφήνει και κυκλοφορείς έτσι, δε φοβάται μη σε γαμήσουν;
- Του αρέσει να με βλέπει έτσι και να προκαλώ, καυλώνει πολύ.
- Θα το φάει όμως το κεφάλι του καμιά μέρα, δε θα το γλιτώσεις έτσι όπως κυκλοφορείς το γαμήσι, μας καυλώνεις όλους...
και της ξαναπιάνει το μπούτι από τη μέσα μεριά φτάνοντας πάλι μια ανάσα από το μουνάκι της. Αυτή τη φορά η Μαρία δεν του το έσπρωξε.
- Εσάς σας καυλώνω κύριε Μπάμπη.. τον ρώτησε ναζιάρικα.
- Μόνο που σε βλέπω θέλω να χύσω...
και ανεβάζει το χέρι του στο μουνάκι της που είχε κάνει μούσκεμα το εσώρουχο και το καλσόν της. Εκεί του έσπρωξε πάλι λίγο το χέρι απότομα και χασκογέλασε.
- Κύριε Μπάμπη, άντε… πότε θα φτάσουμε; Θέλω να πάω σπίτι...
προσπαθώντας να του αλλάξει θέμα.
- Να τώρα σε δύο στενά παρακάτω είμαστε.
Φτάνουν και κατεβαίνουν. Ανοιξε τα ρολά, έβαλαν μέσα το αμάξι και ξανακατέβασε τα ρολά. Εκεί η Μαρία λίγο φοβήθηκε, κλεισμένη στο συνεργείο μόνη του μαζί του. Την πήγε στο γραφείο του και την έβαλε να κάτσει σε ένα καναπέ που είχε εκεί.
- Περίμενε εδώ να του ρίξω μια ματιά, λογικά δεν αργώ.
- Εντάξει κύριε Μπάμπη.
Πήγε αυτός μέσα, έκανε ότι το μαστορεύει και μετά από κάνα τεταρτάκι επιστρέφει στο γραφείο.
- Εντάξει όλα καλά καυλίτσα.
- Αλήθεια κύριε Μπάμπη, αχ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον κόπο που κάνατε βραδιάτικα.
- Είδες τι κάνω εγώ για σένα, εσύ όμως με στενοχωρείς...
και κάθισε δίπλα της στον καναπέ και της έπιασε ξανά το μπούτι όπως ήταν το Μαράκι σταυροπόδι.
- Γιατί σας στενοχωρώ κύριε Μπάμπη;… τι έκανα;
- Σου χω ζητήσει πόσες φορές να βγούμε και συ με φτύνεις, μέχρι και τους συναδέλφους σου έβαλες τις προάλλες να μου την πουν.
Το χέρι του κολλημένο στο μπούτι της πλέον κι αυτή δε κάνει την παραμικρή προσπάθεια να τον αποφύγει. Εχει κολλήσει σχεδόν επάνω της.
- Μα κύριε Μπάμπη και σεις είστε πολύ διαχυτικός και δε σας έχω δώσει το δικαίωμα.
- Αφού το βλέπω τι τσουλάκι είσαι, δε μπορείς να το κρύψεις, εγώ είμαι άνθρωπος της πιάτσας και σε έχω καταλάβει…
και με μία κίνηση της ανοίγει τα πόδια και της πιάνει με δύναμη το μουνί, της Μαρίας της έφυγε ένας αναστεναγμός ενώ από την υγρασία στο εσώρουχό της δε μπορούσε πλέον να του κρυφτεί.
- Είδες;… της λέει. Μούσκεμα είσαι για πάρτη μου αυτή τη στιγμή, αφού γουστάρεις σαν τρελή να φας τον πούτσο μου.
Τη βουτάει και της δίνει ένα γλωσσόφιλο. Τα χέρια του έβγαζαν και λίγες μουτζούρες από το αμάξι πριν που είχε πιάσει και της άφηναν σημάδια, στο καλσόν στο πρόσωπο και όπου την άγγιζε, γιατί πλέον τη χούφτωνε παντού. Η Μαρία είχε παραδοθεί πλέον στα χέρια του. Τη φιλούσε με πάθος ενώ της έσκισε το καλσόν και το στρινγκάκι με μία κίνηση. Της γύμνωσε τα μπούτια και άφηνε πάνω τους τα δαχτυλικά του αποτυπώματα. Με μία κίνηση της χώνει και δύο δάχτυλα στο μουνί. Παραδομένη βογκούσε και περίμενε πότε θα φάει τον πούτσο του.
Άρχισε λοιπόν και αυτή να του τον πιάνει. Του ξεκούμπωσε το παντελόνι, τον έβγαλε έξω και άρχισε να του τον παίζει. Με ένα χαστουκάκι τη διέταξε να του τον γλείψει. Η Μαρία υπάκουσε, αλλά όταν έσκυψε την έπιασε μια άρνηση γιατί δεν ήταν ξυρισμένος και σιχαινόταν. Της έδωσε τότε ένα δυνατό χαστούκι και της τον έχωσε με τη βία στο στόμα. Άρχισε να του παίρνει μια βαθιά πίπα που την καύλωνε, αλλά την αηδίαζε συγχρόνως. Ο τύπος δεν αντέχει και την τράβηξε απότομα.
- Σιγά μωρή αχόρταγη πουτάνα θα χύσω…
της λέει και τη βάζει να τον καβαλήσει. Του πιάνει τον πούτσο και τον οδηγεί στο μουνάκι της. Τεράστιος καθώς ήταν, όπως έμπαινε μέσα της, ένιωθε να τη σκίζει. Την έπιασε από τα κωλομέρια και την κούναγε πολύ δυνατά. Τη γαμούσε με όλη του τη δύναμη, αυτή ούρλιαζε από τον πόνο, την έσκιζε. Μετά από λίγο άρχισε να αδειάζει μέσα της. Την έχυνε στο μουνί. Ένιωθε το καυτό του σπέρμα μέσα της.
- Καριόλα θα με πεθάνεις... της είπε.
- Κι εσύ, τι πουτσάρα τεράστια έχεις;
- Σε λίγο θα βογκήξεις περισσότερο...
και χωρίς να του έχει πέσει ούτε χιλιοστό (δεν θα 'χει ξαναγαμήσει άλλο τέτοιο μουνί μάλλον) τη βάζει να κάτσει στα τέσσερα και την καρφώνει πάλι στο χυμένο της μουνί με όλη του τη δύναμη. Την έβριζε συνεχώς, καργιόλα, πουτάνα, και όλα τα συναφή, της έριχνε χαστούκια στον κώλο και αυτή τον προκαλούσε κι άλλο.
- Ναι πουτσαρά μου, είμαι πουτάνα, σκίσε με και βάρα με.
Τότε άρχισε να τη βαράει πιο δυνατά, την έβριζε και την ξέσκιζε. Η Μαρία άρχισε να χύνει πάνω στον πούτσο του, το μουνάκι της είχε έντονες συσπάσεις. Αυτός το κατάλαβε και της είπε:
- Έτσι… χύσε πουτάνα, τώρα να δεις τι σε περιμένει!
Βγαίνει από το μουνί της και αρχίζει να της το βάζει στον κώλο, σιγά-σιγά μέχρι να μπει και μετά όλο και πιο δυνατά. Η Μαρία να πονάει, να τρέμουν τα πόδια της από τον πόνο και την καύλα. Τη γαμούσε με όση δύναμη είχε και το Μαράκι δάκρυσε από τον πόνο, αλλά του φώναζε να συνεχίσει.
- Μ' αρέσει πολύ πουτσαρά μου, ξέσκισε με την πουτάνα…
του έλεγε. Συνέχισε να τη γαμάει για κάνα τέταρτο ακόμα. Αυτή ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει ώσπου τραβήχτηκε, τη γύρισε και άρχισε να τη χύνει στη μούρη και στο στόμα.
- Παρ' τα μωρή ξεκωλιάρα, παρ' τα που μου το έπαιζες και μιξοπαρθένα τόσο καιρό, τώρα θα σε ξεκωλιάζω όποτε γουστάρω, είσαι δικιά μου, γλείψ' το τώρα και καθάρισέ το καλά.
Η Μαρία κατάλαβε ότι θα υπάρχει και συνέχεια. Αφού τον έγλειψε και τον καθάρισε όπως της είπε, κάθισε, έκαναν ένα τσιγάρο, ντύθηκε, πήρε το αμάξι και ήρθε σπίτι γεμάτη σημάδια μουτζούρας από τα χέρια του και χυμένη. Της άρεσε πολύ μου είπε που τη ξέσκισε μέσα στο συνεργείο, ανυπομονεί για την επόμενη φορά. Πλέον ξαναβρήκε την πουτάνα που έχει μέσα της και είναι στην πραγματικότητα.
Copyright protected OW ref: 154326
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.