Παρατηρήσεις αποστολέα: Όταν όλοι οι σαλιάρηδες πολιορκούν μια μουνάρα, τελικά τη γαμάει το σιγανό ποταμάκι...
Ναι 'μαι πάλι στην παρέα του XStream. Έχω να σας γράψω πάνω από 3 χρόνια αλλά σας διαβάζω. Ώρα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας καινούργιες ερωτικές ιστορίες μου από την όμορφη Θεσσαλονίκη μας. Επειδή για να πηδήξεις γκόμενα πρέπει πρώτα να της πηδήξεις πρώτα το μυαλό (και όχι να γλείψεις σαν γελοίος) για να την κατακτήσεις θα σας διηγηθώ μια ιστορία από τα φοιτητικά μου χρόνια.
Εκείνο το εξάμηνο παρακολουθούσα ένα δύσκολο εργαστήριο της σχολή μου. Το 90% των φοιτητών το χρωστάνε ακόμα κι όταν είναι στο τελευταίο έτος. Γενικά σαν χαρακτήρας ήμουν και είμαι χαμηλών τόνων ενώ και το παρουσιαστικό μου ποτέ δεν ήταν τρομακτικό π.χ. τύπου μπράβου. Ένας απλός νεαρός άντρας. Είχα την φήμη του διαβαστερού και η αλήθεια είναι ότι ήμουν. Σε εκείνο το εργαστήριο λοιπόν, την πρώτη μέρα που μπήκαμε για μάθημα παρατήρησα τους περισσότερους συμφοιτητές μου να προσπαθούν να πιάσουν κουβέντα με την Στέλλα. Η Στέλλα (άλλο το πραγματικό της όνομα) ήταν μία φοιτήτρια τελευταίου έτους. Τότε ήταν 24 κι εγώ 21 στα 22. Μεγαλύτερη μου. 1.77-78 ύψος (ίδιο ύψος με μένα), μακρύ ωραίο μαύρο μαλλί, γλυκό πρόσωπο με ωραίες αναλογίες. Ειδικά ο κώλος της ήταν μικρός, σφιχτός, τουρλωτός.
Όταν τα παρατήρησα όλα αυτά, αφού σκέφτηκα ότι ήταν μούναρος, είπα από μέσα μου: "Κοίτα τους γελοίους πως τρέχουν τα σάλια τους, λίγο αντρικό εγωισμό δεν έχουν, είπαμε καμάκι αλλά όχι και με τέτοιο τρόπο". Ειδικά ένας πολύ σαλιάρης παιδιά. Μετά από 4-5 μαθήματα μια μέρα η Στέλλα έτυχε να κάτσει δίπλα μου. Εγώ εκείνη την ώρα έβαζα δείγμα στο μικροσκόπιο μου και χρειάστηκα μια καλυπτρίδα για την αντικειμενοφόρο πλάκα. Σηκώθηκα λοιπόν και όταν γύρισα στη θέση μου είδα ότι ο άλλος κάθισε στη θέση μου και της είχε πιάσει κουβέντα. Βασικά αυτός μιλούσε, αυτή τον άκουγε αλλά δεν μπορώ να πω με ενδιαφέρον. Του είπα λοιπόν ευγενικά να σηκωθεί για να καθίσω στη θέση μου και εκείνος απάντησε:
- Ε να κάτσε εκεί...
είπε κάπως κοφτά. Είπαμε ήρεμος αλλά δεν μου αρέσει να με περνάνε για μαλάκα επειδή τηρώ χαμηλό προφίλ. Οπότε του απάντησα σταθερά ήρεμα μεν αλλά πολύ κοφτά, χτυπώντας τον χαλαρά στον ώμο με το αριστερό χέρι και κουνώντας το δεξί αποφασιστικά:
- Έλα, έλα σήκω.
Αυτός ξαφνιάστηκε, ψάρωσε και μου είπε:
- Α είσαι και ζόρικος.
- Αν πάρω ανάποδες ναι.
Τη Στέλλα την έπιασε νευρικό γέλιο με τη φάση και του είπε αστεία ενώ ήδη είχε σηκωθεί ο άλλος
- Έλα, έλα...
κουνώντας το χέρι της αποφασιστικά όπως εγώ πριν. Γέλασαν και τα υπόλοιπα παιδιά με τη φάση. Την επόμενη φορά ενώ περιμέναμε έξω από το εργαστήριο η Στέλλα με πλησίασε:
- Τι κάνεις;
- Καλά, εσύ;
Πιάσαμε κουβέντα για το μάθημα και κάποια στιγμή μια συμφοιτήτρια φώναξε:
- Παιδιά, ο (επίθετο καθηγητή), έβαλε τα αποτελέσματα της προόδου.
Με το που το άκουσε η Στέλλα με έπιασε από το μπράτσο και άρχισε να με τραβάει.
- Πάμε να δούμε τι γράψαμε.
Όπως στεκόμουν χαλαρός ξαφνιάστηκα και με τραβολογούσε. Κοιτούσαμε στον πίνακα και είπε κάποια στιγμή:
- Γιώργο, έγραψες τον πρώτο βαθμό!
κοίταξαν οι άλλοι/ες, χαμογέλασα εγώ ελαφρά από ικανοποίηση και χαρά και αρχίσαμε να μπαίνουμε όλοι στο εργαστήριο για μάθημα. Την ώρα που καθόμασταν, ήρθε δίπλα μου και κάθισε. Ενώ περιμέναμε τον καθηγητή έσκυψε προς το αυτί μου και μου είπε:
- Αστέρι είσαι, το ξέρεις; Γιατί είσαι έτσι λιγομίλητος και σοβαρός πάντα σα Γερμανός;
Χαμογέλασα, την κοίταζα και με κοίταζε, οπότε έσκυψα στο αυτί της και της απάντησα:
- Δεν ξέρω αν είμαι αυτό που λες, αλλά λιγομίλητος όταν είμαι χαλαρός πχ στον καφέ, δεν είμαι.
- Α ναι; Ενδιαφέρον.
Άρχισε το μάθημα και κάποια στιγμή έγραψα σε χαρτί από το μπλοκ σημειώσεων μου "Μετά έχεις κανονίσει τίποτα;" της το έδειξα και μου έγραψε "Όχι" Της έγραψα "Τι λες να πάμε για καφέ προς λεωφόρο Νίκης μεριά;" και μου απάντησε γραπτώς: "Why not?". Όταν τελείωσε το μάθημα φύγαμε από τα πανεπιστήμια πάνω στην Εγνατία προς λεωφόρο Νίκης με τα πόδια. Φτάσαμε, καθίσαμε και πιάσαμε κουβέντα παρέα με τον καφέ μας. Δεν την ήξερα πολύ μέχρι τότε, ούτε αυτή εμένα. Μόνο φατσικά στους διαδρόμους και στα αμφιθέατρα της σχολής. Πρώτη φορά σε εργαστήριο μαζί. Ήταν πολύ επικοινωνιακή σαν χαρακτήρας και έξυπνη μπορώ να πω. Μου είπε μερικά πράγματα γι' αυτή κι εγώ της είπα για μένα. Κόρη πολύτεκνης οικογένειας από την Χίο (άλλο το πραγματικό νησί), είχε αλλά 3 αδέλφια. Εργαζόταν για να τα βγάλει πέρα με τις σπουδές της κι αυτό ήταν το τελευταίο μάθημα για να πάρει πτυχίο. Όταν τελείωσε τα δικά της μου είπε πειραχτήρικα:
- Εσείς; Κύριε (επίθετο μου);
Την κοίταξα χαμογελαστός από το στυλ της, άφησα τον φραπέ και της απάντησα:
- Εγώ; Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός και μοναχοπαίδι.
- Μοναχογιός;! Θα είσαι και καλομαθημένος.
- Όχι. Μένω μόνος μου, πλένω μόνος μου, μαγειρεύω μόνος μου, θέλω την ησυχία μου.
- Ξέχασες να μου πεις ότι κάνεις και εργασίες για τους άλλους, όλη η σχολή το ξέρει. Έχεις σώσει κόσμο εσύ...
- Κοίτα, βγάζω χρήμα έτσι και επιπλέον με το διάβασμα για τις εργασίες με βοηθάει και στα μαθήματα.
- Δεν έχεις άδικο.
- Δουλεύω μπάρμαν και σε ένα πιάνο μπαρ μερικές ώρες τη βδομάδα.
- Μπάρμαν;
- Ναι.
- Πλάκα κάνεις (ψιλοξαφνιασμένη). Δεν μπορώ να σε φανταστώ μπάρμαν. Πρέπει να το δω αυτό.
Γέλασα και απάντησα:
- Όποτε θες έλα. Ξέρω τι σκέφτεσαι όταν με κοιτάς, σε πιάνο μπαρ είπα όχι τα μπαράκια που πέφτει ο ένας πάνω στον άλλο με δυνατή τέρμα μουσική.
- Μάλιστα. Θα ξέρεις να φτιάχνεις και ποτά.
- Εννοείται. Ότι επιθυμείτε.
Γέλασε. Συζητήσαμε διάφορα και κάποια στιγμή είπε:
- Καμιά κοπέλα υπάρχει;
- Χώρισα πριν 7 μήνες με μια κοπέλα που είχα σχέση. Εσύ;
- Τα είχα με έναν ένα δίμηνο αλλά χωρίσαμε. Μαλάκες είναι ρε Γιώργο. Sorry κιόλας αλλά... λιγούρια (παύση) οι περισσότεροι τουλάχιστον. Έναν να μπορώ να εμπιστευτώ δεν έχω βρεi.
Εκεί το πέταξα:
- Εμένα πάντως μπορείς να με εμπιστευτείς.
Mε κοίταξε ξαφνιασμένη από την ευθεία απάντηση μου και απάντησε:
- Το ξέρω.
- Τι λες; Φεύγουμε;
- Πάμε.
Περπατούσαμε στην παραλία της Θεσσαλονίκης, μιλούσαμε ήταν περίπου 8μιση το απόγευμα - βραδάκι. Κάποια στιγμή σταμάτησα, πήρα βαθιά ανάσα και της είπα:
- Ώστε με εμπιστεύεσαι;
- Ναι.
Κοιταχτήκαμε για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Την άρπαξα από τη μέση σφιχτά και φιληθήκαμε. Δυνατό γλωσσόφιλο. Αφού το χορτάσαμε της είπα:
- Κι εγώ σε εμπιστεύομαι και αφού με θέλεις και σε θέλω τι λες για μια επανάληψη;
Δεν πρόλαβε να πει κάτι και δεύτερο εξίσου δυνατό διαρκείας γλωσσόφιλο. Όταν τελειώσαμε της είπα:
- Ξέρω ένα ωραίο μαγαζί εδώ κοντά για φαγητό. Αν θες μπορούμε να πάμε.
Συμφώνησε και πήγαμε. Το φαγητό συνοδεύτηκε με κρασί και ωραία κουβέντα. Κατά τις 11 και μισή ανεβαίναμε προς Καμάρα και της λέω κάποια στιγμή κοντά στη στάση του αστικού:
- Να εκεί νοικιάζω.
- Που;
- Εκεί (έδειξα με το χέρι την πολυκατοικία) στον τελευταίο όροφο.
- Θα είναι πανέμορφα εκεί ψηλά, Έχεις θέα την Εγνατία και την Καμάρα. Τυχερέ. Ζηλεύω. Θέλω κι εγώ...
Γέλασα και της απάντησα:
- Μην φανταστείς τίποτα σπουδαίο. Μια τρύπα είναι.
- Θέλω κι εγώ. Απαιτώ να με ξεναγήσεις! Μετά θα φύγω αλλά θέλω να το δω. Εγώ Χαριλάου που μένω έχω θέα τα σώβρακα του γείτονα. Αδικία!
Γέλασα με το στυλ της και είπε:
- Μη γελάς! Αλλά έτσι είστε εσείς της υψηλής κοινωνίας και του κεφαλαίου.
- Εγώ της υψηλής κοινωνίας και του κεφαλαίου; Τρεις και εξήντα βγάζω ο Χριστιανός.
- Πίνετε το αίμα του εργάτη...
- Της ΚΝΕ είσαι;
- Όχι καλέ. Πουθενά δεν είμαι γραμμένη.
- Εντάξει εργάτη του λαού που δεν σκύβει το κεφάλι. Άντε θα σε ξεναγήσω στην ποντικότρυπα μου.
Πήγαμε, μπήκαμε στο ασανσέρ της οικοδομής και ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο που ήταν η τρύπα μου. Ξεκλείδωσα, άναψα το φως και μπήκαμε. Έκλεισα την πόρτα και είπα δείχνοντας τον χώρο:
- Ορίστε το βασίλειο του καπιταλίστα, 30 τμ.
- Ωραίο το έχεις.
- Ότι μπορούμε κάνουμε.
- Απαιτώ ξενάγηση!
- ΟΚ. Σε αυτή τη γωνία όπως βλέπετε είναι η μικρή κουζίνα της βίλας μου, εκεί είναι η ντουλάπα, μια μικρή βιβλιοθήκη, εδώ βλέπετε τα ράφια και το γραφείο...
με διέκοψε:
- Με ελάχιστα βιβλία...
- Εδώ είναι το παράθυρο.
Πλησίασε. Κοιτούσε προς Εγνατία και Καμάρα και είπε:
- Τέλεια θέα!
- Κι εκεί είναι το μικρό μπάνιο με μια ντουζιέρα, ένα μικρό νεροχύτη κλπ.
Πήγε άνοιξε τη πόρτα:
- Μια χαρά.
- Και για να μην μας χαρακτηρίσετε αφιλόξενους, η ποντικότρυπα μου έχει μπύρα και κόκκινο κρασί. Τι προτιμάτε παρακαλώ;
- Κρασί.
Άνοιξα ένα μπουκάλι κρασί και έβαλα σε δυο ποτήρια και αράξαμε δίπλα από το κρεβάτι στο πάτωμα σε κάτι μεγάλα μαξιλάρια που τα είχα σαν καθίσματα. Ταυτόχρονα έβαλα και μουσική σε χαμηλή ένταση λόγω της ώρας (είχε πάει 12 και κάτι το βράδυ). Καθίσαμε αγκαλίτσα, Μιλούσαμε για μουσική ενώ πίναμε το κρασί και κάποια στιγμή μου είπε:
- Το κατάστημα φιλοξενεί για έναν ύπνο ή θα μας πετάξετε έξω τέτοια ώρα;
- Ε αν θέλετε να μείνετε γιατί να σας πετάξουμε;
Φιληθήκαμε με δυνατό γλωσσόφιλο και μετά είπε:
- Μπορώ να κάνω ένα ντους;
- Παρακαλώ, διαθέτουμε πετσέτες και μπουρνούζι.
Έβγαλα από τη ντουλάπα μου καθαρές πετσέτες και το δεύτερο μπουρνούζι μου και της τα έδωσα. Μπήκε μέσα και έκανε μπάνιο. Όταν τελείωσε βγήκε με τη μια πετσέτα περασμένη σαν τουρμπάνι στα μαλλιά της και φορώντας το μπουρνούζι. Εκείνη την ώρα ήμουν καθισμένος με τα ρούχα στο κρεβάτι μου και ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Κοιταχτήκαμε και αρχίσαμε να φιλιόμαστε με πάθος. Της άνοιξα το μπουρνούζι και την φίλησα στο λαιμό κατεβαίνοντας προς τις ρώγες της. Ήταν καυλωμένες ήδη και άρχισα να γλείφω και να ψιλοδαγκώνω. Ταυτόχρονα με το χέρι μου άνοιξα χαμηλά το μπουρνούζι και άρχισα χαϊδεύω με το ένα χαμηλά αρχικά στους μηρούς και μετά στο μουνάκι. Ήταν ξυρισμένο και υγρό. Της έβγαλα εντελώς το μπουρνούζι και το πέταξα στο πάτωμα. Την έριξα στο κρεβάτι και άρχισα να της κάνω γλειφομούνι.
- Μη σταματάς.
- Σ' αρέσει;
- Ναι.
- Έλα κάθισε από πάνω μου.
Ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεβάτι και την έβαλα να καθίσει στο ύψος του στόματος μου. Άρχισα να τη γαμάω με τη γλώσσα μου. Χώσιμο μέσα και μετά γλείψιμο απ' έξω, ρούφηγμα, ελαφρύ δάγκωμα και ξανά γαμήσι με τη γλώσσα μου. Την ίδια ώρα τα χέρια μου την είχαν γραπώσει στην πλάτη και ανεβοκατέβαιναν κατά μήκος της σπονδυλικής της στήλης. Έτρεχαν υγρά από το μουνάκι της, αναστέναζε. Κάποια στιγμή σταμάτησα και της είπα ενώ τη κοιτούσα από κάτω εγώ, σηκώνοντας το δεξί χέρι.
- Σάλιωσε τα δάχτυλα.
Τα σάλιωσε ένα-ένα πρόστυχα και συνέχισα το γαμήσι με τη γλώσσα σφαλιαρίζοντας τον κώλο της. Στη συνέχεια ενώ τη γαμούσα με τη γλώσσα μου και την έγλειφα, της έχωσα κωλοδάχτυλο από τα δάχτυλα που πριν είχε σαλιώσει η ίδια. Άρχισε νε τρέμει από πάνω μου.
- Αχ καυλιάρη μου! Χύνω η πουτάνα χύνω...
Σφαλιάρες στον κώλο της εγώ και κωλοδάχτυλο με γλειφομούνι ασταμάτητο και αυτή χτυπιόταν πάνω μου από την καύλα. Γέμισε υγρά της το πρόσωπο μου κάποια στιγμή και σταματήσαμε. Με ένα χαρτομάντιλο σκουπίστηκα και με έσπρωξε ανάσκελα λέγοντας:
- Τώρα κάτσε και απόλαυσε μωρό μου, σειρά μου...
με πονηρό χαμόγελο. Μου άνοιξε το τζιν κατέβασε το μαύρο μποξεράκι μου, άρχισε να ασχολείται με το καυλωμένο πουτσόφωνο και ήταν καλή, πολύ καλή. Κάτω τα είχα ξυρισμένα οπότε άρχισε να μου πιπιλάει τα αρχίδια ελαφρά και προχώρησε στον φιλαράκο μου. Πίπα από τις λίγες η κυρία. Τον ρούφηξε όπως η σκούπα ρουφάει όλα τα χνούδια στο χαλί. Τι με τα χείλη πάνω κάτω στο πούτσο, τι με τη γλώσσα μαζί, τι μόνο με τη γλώσσα λες και έγλειφε παγωτό και να με κοιτούσε κατά διαστήματα με πρόστυχο βλέμμα. Κάποια στιγμή τη σταμάτησα και την έβαλα ανάσκελα, τύλιξα τα πόδια της γύρω από τη μέση μου και άρχισα σφυροκόπημα.
- Πουτσαρά μου εσύ, μη σταματάς μωρό μου!
Όσο έλεγε αυτή τόσο καύλωνα πιο πολύ εγώ και τα έδινα όλα. Τη γύρισα στα τέσσερα, έβαλα τα χέρια της στην άκρη του κρεβατιού και της τον έχωνα. Ο ήχος από τον πούτσο και τα αρχίδια που χτυπούσαν στο μουνί της ακουγόταν. Της έσφιξα τα μακριά μαλλιά της και τον έχωνα άγρια στο μουνί της:
- Τι πούτσα είναι αυτή, χύνω η καριόλα χύνω!
- Σ αρέσει;
- Ναι!
- Πόσο;
- Πολύ!
- Πόσο πολύ;
- Πάρα πολύ μωρό μου, μη σταματάς.
Σφαλιάρες στα κωλομάγουλα της ενώ τη γαμούσα στα τέσσερα και κάπου εκεί μου ήρθε να χύσω. Πετάχτηκαν τα χύσια, και την έχυσα στο στόμα της. Μερικά τα κατάπιε κι άλλα τα σκούπισε. Ξαπλώσαμε ανάσκελα και άναψα τσιγάρο. Καπνίζαμε από το ίδιο. Μια αυτή, μια εγώ. Την είχα αγκαλιά, της χάιδευα τα μαλλιά και εκείνη με χάιδευε και μου έδινε που και που φιλάκια στο στήθος. Μετά πήγαμε στο μπάνιο για ντουζάκι μαζί. Την έπλυνα, με έπλυνε και την ώρα που τον σαπούνιζε τον φιλαράκο αυτός ξανακάυλωσε και της είπα:
- Κοίτα τον, ξύπνησε πάλι.
Χαμογέλασε και έσκυψε, αρχίζοντας πίπα ενώ το νερό έτρεχε. Την έστησα στον τοίχο και άρχισα να της τον χώνω ξανά. Έβγαζε βογκητά, τη δάγκωσα στο σβέρκο ελαφρά, τη φίλησα στο πλαϊνό του λαιμού και της έπιασα πάλι τη κουβέντα ενώ τον έχωνα:
- Το ξέρεις ότι με καυλώνεις πολύ;
- Το ξέρω.
- Θέλω να πηδιόμαστε μέχρι το πρωί.
- Κι εγώ.
Τη γύρισα και φιληθήκαμε με πάθος κάτω από τη ντουζιέρα. Έσκυψε μου τον έγλειψε και έχυσα πάλι στο πρόσωπο της. Πλυθήκαμε πάλι και βγήκαμε από το μπάνιο. Σκουπιστήκαμε και ξαπλώσαμε. Είχε πάει 3 και το πρωί. Κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Ξυπνήσαμε στις 10. Πριν φύγουμε για τα πανεπιστήμια κάναμε ένα ακόμη γύρο πριν φάμε πρωινό. Μετά κάναμε ένα ντουζάκι και φύγαμε μαζί για τη σχολή. Με τη Στέλλα έκανα 1 χρόνο σχέση και είναι αλήθεια ότι ήμουν πολύ τυχερός που τη γνώρισα. Όμορφη, έξυπνη και πουτάνα στο κρεβάτι. Αργότερα έφυγε για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και οι δρόμοι μας χωρίσανε.
(Copyright protected OW ref: 83372)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.