Το όνομά μου είναι Ντίνος, είμαι 28 ετών, ύψος περίπου 1.90, βάρος περίπου 80 kg. Μέχρι πριν μερικά χρόνια ήμουν αρκετά γυμνασμένος, πλέον όχι τόσο, το σώμα μου όμως διατηρείται καλά. Είμαι δικηγόρος από τα 22 μου και μπορώ να πω ότι είμαι από αυτούς που τα δίνουν όλα. Παθιάζομαι με τις υποθέσεις μου, ασχολούμαι με αυτές σε βάθος και με γοητεύει απίστευτα η προοπτική της νίκης. Εξαιτίας των ανωτέρω, ο σεξουαλικός τομέας ευτυχώς ή δυστυχώς συνδέεται άρρηκτα με τα επαγγελματικά μου και δεν υπάρχει τίποτα που να μου δημιουργεί καλύτερη ερωτική διάθεση από μια νίκη στο δικαστήριο.
Με την προηγούμενη κοπέλα μου τα είχαμε περίπου 2 χρόνια και το λήξαμε κοινή συναινέσει, καθώς δε μπορούσε να συμβιβαστεί με το ωράριο εργασίας μου και το πάθος που έδειχνα για τη δουλειά. Έτσι όταν ξεκίνησε η ιστορία ήμουν single.
Η ιστορία μου ξεκίνησε πριν περίπου ένα μήνα. Από το γραφείο μου είχαν αναθέσει μια μεγάλη υπόθεση οικονομικού ενδιαφέροντος, ακύρωση εμπορικής συμφωνίας. Ήταν μια υπόθεση αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οπότε αντιλαμβάνεστε πόσο ζεστά την πήρα. Το πρόβλημα ήταν ότι ο συνάδερφος που τη χειριζόταν είχε φύγει εκτάκτως από το γραφείο και δεν τον βρίσκαμε, συνεπώς πέρα από το φάκελο της υπόθεσης δεν είχα άλλο τρόπο να ενημερωθώ. Έτσι κατόπιν προτροπής του boss, κάλεσα τη δικηγόρο της ομόδικης εταιρείας, που είμαστε στην ίδια πλευρά, προκειμένου να με ενημερώσει και να δούμε αν γινόταν να συντονίσουμε τη στρατηγική μας. Δώσαμε ραντεβού στο γραφείο μου αργά το απόγευμα μιας Πέμπτης.
Διάβαζα το φάκελο για επανάληψη όταν χτύπησε το κουδούνι, μπήκε η Άρτεμις και μου συστήθηκε. Ωραία κοπέλα, ακριβώς στην ηλικία μου, δεν τη γνώριζα γιατί είχε τελειώσει Κομοτηνή ενώ εγώ Αθήνα. Ύψος περίπου 1.75, αδύνατη, με λιγνό και ελάχιστα γυμνασμένο σώμα, με μαύρα μαλλιά και λευκή επιδερμίδα. Είχε ένα χαμόγελο που σε έκανε να χάνεσαι. Αν και μου έκανε αρκετή εντύπωση η πρώτη επαφή όπως καταλαβαίνετε ήμουν αφοσιωμένος στην υπόθεση, οπότε αφού συστηθήκαμε και είπαμε τα τυπικά πέσαμε με τα μούτρα. Όπως ανακάλυψα η Άρτεμις μοιραζόταν το ίδιο πάθος με εμένα, πράγμα που σπάνια συναντώ ακόμα και σε συναδέρφους και αποτέλεσε τη δεύτερη έκπληξη της βραδιάς. Δουλέψαμε μαζί μέχρι αργά, προσφέρθηκα να την πάω σπίτι της αλλά δεν έγινε γιατί είχε φέρει το αυτοκίνητό της. Ανανεώσαμε απλά το ραντεβού μας.
Ακολούθησαν πολλές ακόμα συναντήσεις. Η αλήθεια είναι πως συνεργαζόμαστε εξαιρετικά, είχαμε καλή χημεία μεταξύ μας, συμφωνούσαμε κατά βάση στη στρατηγική, κυριολεκτικά όμως οι ιδέες του ενός συμπλήρωναν τον άλλο. Ήταν φανερό ότι οι χαρακτήρες μας ταίριαζαν πολύ, απορροφημένοι όμως από την υπόθεση ελάχιστα είχαμε μιλήσει για κάτι πέραν αυτής. Και έφτασε τελικά η μέρα του δικαστηρίου, όταν οι κόποι και η έντονη δουλειά ενός μήνα θα δοκιμάζονταν.
Όπως το συνηθίζω έφτασα από νωρίς, πήρα ένα κουλούρι από τον πάγκο στην είσοδο και το έφαγα έξω από το κτήριο. Όπως περίμενα με το κουλούρι στο χέρι την είδα να πλησιάζει και μου έπεσε το σαγόνι. Ήταν απίστευτα όμορφη, με τα μαλλιά πιασμένα κότσο, εξαιρετικό βάψιμο που έδειχνε το πρόσωπό της τέλειο και αψεγάδιαστο, φορούσε ένα ωραιότατο φόρεμα, φαρδύ σε χρώμα άσπρο-μαύρο που έφτανε αρκετά πάνω από το γόνατο και κάτι εξαιρετικά παπούτσια, καλοκαιρινά εξώφτερνα με τακούνι. Ήταν χάρμα οφθαλμών κυριολεκτικά, μέχρι να φτάσει μπροστά μου δεν είχα καταφέρει καν να ανοίξω το στόμα να τη χαιρετήσω. Έφτασε λοιπόν μπροστά μου, κοίταξε το μισοφαγωμένο κουλούρι στο χέρι μου, γέλασε και μου μίλησε.
- Επιτέλους σε βλέπω και σε μια ανθρώπινη στιγμή συνάδερφε.
Τι απαντάμε σε αυτό τώρα; Είναι μπηχτή, χιούμορ ή πέσιμο; Σαν καλός δικηγόρος θα θεωρήσω ότι είναι αυτό που με συμφέρει.
- Κι όμως αυτές τις στιγμές τις εκτιμάω περισσότερο. Καλημέρα Άρτεμις.
- Χα, χα, για να το δούμε. Καλημέρα Ντίνο, σου πάει πολύ αυτό το κοστούμι, αναδεικνύει το σώμα σου.
Να’ τα μας, σκέφτομαι. Δεν προλάβαμε όμως να πούμε κάτι άλλο, είδαμε να φτάνουν οι αντίδικοι και μπήκαμε στην αίθουσα.
Δεν είχαμε από τα πρώτα νούμερα, συνεπώς πέρασαν οι πρώτες υποθέσεις μέχρι να πάρουμε θέση στα έδρανα. Μέχρι τότε έδινα αγώνα να μη σκέφτομαι την κορμάρα της, που το φόρεμα αν και φαρδύ αναδείκνυε εξαιρετικά και να αφοσιωθώ στην υπόθεση. Ξεκινήσαμε, είπαμε ό, τι θέλαμε να πούμε στο δικαστήριο, εξετάσαμε τους μάρτυρες, τους δικούς μας και των αντιδίκων, η διαδικασία ήταν πολύ έντονη, με διαρκείς αντιπαραθέσεις και συνεχείς παρεμβάσεις της έδρας. Διήρκεσε πάνω από δύο ώρες, όταν όμως ολοκληρώθηκε ήταν κοινή παραδοχή ότι τα είχαμε πάει εξαιρετικά. Δε θέλω να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, όμως η μελέτη των προηγουμένων ημερών είχε αποδώσει πλήρως, η δε συνεργασία με την Άρτεμις ήταν άψογη. Λειτουργήσαμε σαν δίδυμο, και το αποτέλεσμα μας βγήκε.
Όταν φύγαμε η ώρα είχε φτάσει 13.00, αφήσαμε τους πελάτες μας και τους μάρτυρες στην είσοδο του δικαστηρίου, αφού τους είπαμε την εκτίμησή μας, και κατευθυνθήκαμε προς το πάρκινγκ πιο κάτω. Τη ρώτησα αν έχει αυτοκίνητο ή θέλει να την πάω στο γραφείο της, πιο πολύ για τα τυπικά καθώς μέχρι τότε πάντα είχε. Φαντάζεστε τον ενθουσιασμό μου όταν μου είπε ότι σήμερα είχε έρθει με ταξί. Με την έξαψη και την αδρεναλίνη μου στα ύψη λόγω της δίκης, και την Αρτέμις δίπλα μου να είναι χάρμα οφθαλμών, σύντομα η πούτσα μου άρχισε να σκληραίνει επικίνδυνα, δεδομένου ότι φορούσα παντελόνι υφασμάτινο!
Μέχρι να φτάσουμε στο αυτοκίνητο λέγαμε τα της δίκης, ευτυχώς όμως είχε αναλυθεί αρκετά από πριν και μπορούσαμε μετά από καιρό να μιλήσουμε για κάτι άλλο. Αρχίσαμε να λέμε για τις υπόλοιπες υποθέσεις μας και γενικώς για τις δουλειές στο γραφείο. Τεχνηέντως τη ρώτησα τι ώρα υπολογίζει να φύγει από τη δουλειά, για να παραστήσω τον έκπληκτο που δεν επηρέαζε τη σχέση της ο πολύς χρόνος που αφιέρωνε στο γραφείο. Η απάντηση ότι δυστυχώς δεν έχει σχέση ήταν αναμενόμενη. Εκεί ήταν ξανά σειρά μου να αξιοποιήσω τις τεχνικές του δικηγόρου.
- Μια τέτοια θεά σαν εσένα και να μην έχει σχέση; Αυτό είναι έγκλημα!
- (Εμφανώς κολακευμένη). Δυστυχώς τα ωράρια που δουλεύουμε το καθιστούν πολύ δύσκολο, συν ότι έχω την τάση να βάζω συνέχεια τη δουλειά πάνω απ’ όλα.
- Σε νιώθω, κι εγώ στην ίδια φάση είμαι.
- Είναι τόσο δύσκολο ρε γαμώτο, και μου λείπει ώρες-ώρες…
- Τι σου λείπει;
- Τίποτα, ξέχνα το… είπε και κοκκίνισε.
Σιγά μην έχανα την ευκαιρία. Όπως βγήκαμε στον κεντρικό διέκρινα ένα ξενοδοχείο, και είδα ότι το διέκρινε και αυτή. Της έριξα ένα βλέμμα όλο νόημα και της είπα:
- Κρίμα μια τέτοια οπτασία να μείνει απλή οπτασία.
Σε πέντε λεπτά είχαμε παρκάρει στο ξενοδοχείο και μπαίναμε στο δωμάτιο. Με το που περάσαμε την πόρτα της άρπαξα το πρόσωπο και άρχισα να τη φιλάω παθιασμένα. Η άτιμη μου έφτασε τη γλώσσα μέχρι τον ουρανίσκο, ένιωσα να με ξεδιψά μετά από μια ζεστή μέρα. Ενώ φιλιόμαστε ακόμα της έβγαλα το σακάκι και άρχισα να τη χαϊδεύω.
- Πάμε μέσα, δεν αντέχω…
μου είπε και τραβώντας με από τη γραβάτα με οδήγησε στο κρεβάτι. Στη διαδρομή είχε βγάλει τα παπούτσια της, το δε σακάκι και η ζώνη μου ήταν ήδη στο πάτωμα. Τη φίλησα άλλη μια φορά και με μια κίνηση ξεκούμπωσα το φερμουάρ από την πλάτη του φορέματος της, έπειτα με μια δεύτερη της το έβγαλα από το κεφάλι, χαλαρό όπως ήταν. Έμεινα μαλάκας, το σώμα της από μέσα ήταν απίστευτο! Φορούσε ένα άσπρο δαντελωτό σουτιέν όπου τα μαστάρια της κυριολεκτικά ασφυκτιούσαν, και από κάτω ένα μαύρο κιλοτάκι που έκανε τρομερή αντίθεση με το χρώμα της. Η πούτσα μου ήταν λες και εκτινάχθηκε, λες και εντόπισε το θήραμά της. Θα την πηδούσα οπωσδήποτε.
Την έσπρωξα στο κρεβάτι κι άρχισα να γδύνομαι. Η Άρτεμις κυριολεκτικά σπαρταρούσε ξαπλωμένη, η καύλα μου είχε πιάσει κορυφή όπως την έβλεπα με τα εσώρουχα, μόλις έμεινα με το μποξεράκι της όρμησα. Άρχισα να δαγκώνω και να ρουφάω το μακρόστενο λαιμό της. Κατέβηκα πιο κάτω, ξεκούμπωσα, έβγαλα το σουτιέν της και έχωσα το κεφάλι μου στο στήθος της. Η Άρτεμις βογκούσε. Όταν χόρτασα με τα βυζιά της πήγα ακόμα πιο κάτω, στην επίπεδη κοιλιά με τον περιποιημένο αφαλό. Ξέρετε τι υπάρχει κάτω από αυτό.
- Ντίνο δεν αντέχω άλλο, βάλτο μου, σε παρακαλώ!
Δε θα της χαλούσα χατίρι. Έβγαλα το μποξεράκι, απελευθερώνοντας την πούτσα μου, κι άρχισα σιγά-σιγά να της βγάζω το κιλοτάκι. Τα πόδια της έτρεμαν και ανοιγόκλειναν, πρέπει να ήταν πολύ καυλωμένη. Την έπιασα από τη μέση και ακούμπησα την ψωλή μου τα μουνόχειλα της. Η γκόμενα είχε γίνει μούσκεμα, ζητούσε την πούτσα μου λυσσασμένα. Με μια δυνατή σπρωξιά βυθίστηκα μέσα της. Πρέπει να είχε καιρό να πηδηχτεί, ήταν αρκετά στενή, με τα υγρά της όμως η πούτσα μου γλιστρούσε για πλάκα. Η αίσθηση ήταν τέλεια, η ψωλή μου τυλιγμένη από τα μαλακά τοιχώματα του μουνιού της. Με κάθε κίνηση ένιωθα κύματα ηδονής να εξαπλώνονται σε όλο μου το σώμα.
Μετά από 3-4 αργές διεισδύσεις για να ανοίξω δρόμο άρχισα να επιταχύνω. Κουνιόμουν πάνω-κάτω και η Άρτεμις ακολουθούσε το ρυθμό μου, ενώ τα χέρια μου πλέον ήταν στα καυλωτικά μαστάρια της. Δε σταματούσε να βογκάει ούτε δευτερόλεπτο, με κάθε κίνηση έμπαινα όλο και πιο βαθιά. Κι άλλο μέσα, κι άλλο μέσα, και η Άρτεμις να βογκάει όλο και βαρύτερα. Όταν άρχισε να επαναλαμβάνει «Αχ Ντίνο, αχ Ντίνο» κατάλαβα ότι πλησίαζε να τελειώσει. Άρχισα λοιπόν κι εγώ να επιταχύνω κι άλλο, και τελικά μετά από μια δυνατή σπρωξιά τελειώσαμε μαζί.
Έγειρα εξουθενωμένος στη μια πλευρά του κρεβατιού. Ήταν πολύ καλό, κράτησε όμως λίγο ρε γαμώτο. Γύρισα και την κοίταξα, έλαμπε ολόκληρη και βαριανάσαινε, το σώμα της όμως ακόμα και ιδρωμένο παρέμενε το ίδιο ελκυστικό. Είχα αρχίσει να καυλώνω ξανά, και η τσουλίτσα το κατάλαβε. Πριν το καλοκαταλάβω πέρασε το χέρι της στον πούτσο μου, σηκώθηκε και ήρθε από πάνω μου. Μου έδωσε ένα βαθύ, έντονο φιλί κι έπειτα κινήθηκε προς τα κάτω και άρχισε να τον ρουφάει. Επί πέντε λεπτά μου έκανε μια εξαιρετική πίπα, αποδείχτηκε πραγματική μαστόρισσα. Επιβεβαίωσε αυτό που λένε για τις γυναίκες με μακρύ λαιμό. Τον έβαζε μέσα-έξω στο στόμα της, τον έγλειφε, τον ρούφαγε φτάνοντάς τον μέχρι το λαρύγγι ενώ ταυτόχρονα μου τον έπαιζε. Δεν άργησα να γίνω πάλι τούρμπο, και ήθελα σαν τρελός να ξαναμπώ στο μουνάκι της.
Σηκώθηκα απότομα, την άρπαξα από το μαλλί και την έβαλα πάλι από κάτω μου. Γινόμουν βίαιος και της άρεσε, φαινόταν. Την έστησα στα τέσσερα, έπιασα τους μηρούς της και της άνοιξα τα πόδια απότομα, ώσπου από τη γωνία που βρισκόμουν μπορούσα να δω το μουνάκι της. Παρέμενε τόσο στενό και ελκυστικό, ξυρισμένο να γυαλίζει από τα υγρά της. Ήθελα να το ξεσκίσω, να το διαλύσω στο γαμήσι. Έκατσα στα γόνατα από πίσω της, στηρίχτηκα στη μέση της και μπήκα με μια δυνατή όσο πιο βαθιά μπορούσα. Έβγαλε ένα τρομερό ουρλιαχτό και καύλωσα ακόμα περισσότερο. Ήμουν κυρίαρχος πάνω της, εγώ έβαζα τους κανόνες και θα έκανα ό, τι γούσταρα. Άρχισα να τη σφυροκοπάω, μέσα-έξω, όλο και πιο έντονα, όλο και πιο βαθιά, και αυτή να ουρλιάζει «ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ». Σε κάποια φάση έγειρα μπροστά, έφτασα στο αυτί της και της ψιθύρισα:
- Τι σου κάνω καύλα μου;
- Με πηδάς, με σκίζεις, συνέχισε…
της έγλειψα το αυτί και την ίδια στιγμή την ένιωσα να τελειώνει δυνατά! Ρε το τσουλάκι, μας βγήκε πολύοργασμική η Άρτεμις. Δε μου έπεφτε με τίποτα, συνέχισα να την ξεσκίζω ούτε που ξέρω για πόση ώρα. Την ένιωσα να τελειώνει κι άλλες φορές. Εγώ δε σταματούσα, αντιθέτως έπαιζα με τα βυζιά, τα μπούτια και την κωλάρα της με τα χέρια μου. Πέρασε ώρα μέχρι να νιώσω ότι είναι η ώρα. Τότε βγήκα απότομα, πριν το συνειδητοποιήσει την είχα γυρίσει ανάσκελα με τα πόδια στον αέρα και μπήκα ξανά στο μουνάκι της όπως ήταν εκτεθειμένο. Έπιασα πάτο, έδωσα μια δυνατή σπρωξιά και η ψωλάρα μου άρχισε να χύνει ποτάμια.
- Παρ' τα μωρή τσουλάρα, πουτανάκι, σκλάβα της πούτσας μου σε έκανα!
Μετά από αυτό έπεσα ξανά εξουθενωμένος δίπλα της και την πήρα αγκαλιά. Το χαμόγελό της ήταν πιο έντονο από ποτέ, και αυτό επέτεινε την ευφορία που μου δημιούργησε το έντονο γαμήσι μετά από καιρό. Κάτσαμε λίγη ώρα ξαπλωμένοι να χαϊδεύουμε ο ένας τον άλλο και μετά αναγκαστικά σηκωθήκαμε. Όπως είδα στο κινητό η ώρα είχε φτάσει 15:00, είχαν περάσει δύο ώρες από όταν έληξε το δικαστήριο. Μπήκε πρώτη για ένα γρήγορο ντους, ενώ εγώ καθόμουν στο κρεβάτι με την καρδιά μου να χτυπά. Μακράν η καλύτερη ημέρα της ζωής μου. Ξεκίνησε με ένα θρίαμβο στο δικαστήριο και συνεχίστηκε με ένα τρελό και ξέφρενο ξέσκισμα με τη μουνάρα συνάδερφο. Να δούμε και πως θα ολοκληρωθεί.
Μπήκα κι εγώ για μπάνιο. Μέχρι να ετοιμαστούμε είχε πάει 16:00 και θα μας αναζητούσαν πλέον στα γραφεία μας. Πλήρωσα το ξενοδοχείο και μπήκαμε μαζί στο αυτοκίνητό μου για να την πάω, επιτέλους, στο γραφείο της. Στη σύντομη διαδρομή δε λέγαμε τίποτα, δε χρειαζόταν, μιλούσαν το χαμόγελό της και τα μάτια μου. Είχαμε σχεδόν φτάσει όταν διστακτικά είπε δύο και μόνο λέξεις.
- Και τώρα;
Καλή ερώτηση, σκέφτηκα. Την κοίταξα, ήταν ακόμα απίστευτα όμορφη. Την έπιασα από το σβέρκο, την έφερα τρυφερά κοντά μου και τη φίλησα χωρίς να πω τίποτα. Βγήκε από το αυτοκίνητο και με χαιρέτησε κουνώντας το χέρι.
Μέχρι να φτάσω στο γραφείο ήμουν μπερδεμένος. Είχα περάσει απίστευτα καλά και αυτή η γυναίκα μου ταίριαζε, ήταν το alter ego μου. Τι θα επακολουθούσε όμως το σημερινό; Ποιο έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα μου. Όταν έφτασα στη δουλειά κατευθύνθηκα στο γραφείο του boss να του πω για τη δίκη.
- Επιτέλους, περίμενα να σε συγχαρώ. Ο πελάτης με έχει πάρει εδώ και ώρα, είπε ότι πήγαμε πολύ καλά. Που ήσουν τόσες ώρες;
- Σκατά, ξέρει τι ώρα τελειώσαμε). Τίποτα αφεντικό, ήμουν σε κάτι έκτακτο που προέκυψε και ξέχασα να ειδοποιήσω.
- Ο πελάτης είπε ότι ήσουν με τη δικηγόρο του ομοδίκου μας», είπε το boss με ένα βλέμμα όλο νόημα.
Δε μπόρεσα να μη χαμογελάσω. Τότε ξαφνικά το βλέμμα του έγινε πατρικό και με πλησίασε.
- Θέλω να στα πω πολύ καιρό Ντίνο αλλά δε βρίσκω αφορμή. Είσαι εξαιρετικός δικηγόρος και ακόμα στην αρχή της καριέρας σου, θα έχεις λαμπρό μέλλον. Δεν είναι όμως όλα η δουλειά, ούτε θα τη βάζεις πάντα πάνω απ’ όλα. Είναι κρίμα να αφήνεις την προσωπική σου ζωή πίσω. Αν σήμερα δεν καθυστέρησες για δουλειά, και αν δεν ήσουν για δουλειά με τη συνάδερφο, έκανες πάρα πολύ καλά και χαίρομαι για εσένα. Και αν θες να σου δώσω και μια συμβουλή σα μεγαλύτερος. Αν έχεις οποιονδήποτε ενδοιασμό παράτα τον. Το δικηγορικό σου ένστικτο είναι τόσο καλό που αποκλείεται να μη σε καθοδηγεί καλά και στα προσωπικά σου.
- (Χαμογέλασα). Ευχαριστώ boss, θα ακολουθήσω τη συμβουλή.
Γύρισα στο γραφείο, αναρωτήθηκα τι έπρεπε να κάνω αλλά δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Follow your instinct. Άνοιξα το κινητό μου και έστειλα μήνυμα στην Άρτεμις. "Θυμάσαι ελπίζω ότι έχουμε και την αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων σε λίγες μέρες. Λέω να συζητήσουμε για αυτές σήμερα που τις έχουμε πρόσφατες". Με την κατάλληλη φατσούλα, για να γίνει αντιληπτό πως τα λιγότερο που με ενδιέφερε ήταν οι μαρτυρικές καταθέσεις.
Απάντησε αμέσως. "ΟΚ συνάδερφε, πες μου ώρα και μέρος". Χαμογέλασα. Το ένστικτό μου έλεγε ότι κάτι καλό ερχόταν.
Copyright protected OW ref: 157033
Με την προηγούμενη κοπέλα μου τα είχαμε περίπου 2 χρόνια και το λήξαμε κοινή συναινέσει, καθώς δε μπορούσε να συμβιβαστεί με το ωράριο εργασίας μου και το πάθος που έδειχνα για τη δουλειά. Έτσι όταν ξεκίνησε η ιστορία ήμουν single.
Η ιστορία μου ξεκίνησε πριν περίπου ένα μήνα. Από το γραφείο μου είχαν αναθέσει μια μεγάλη υπόθεση οικονομικού ενδιαφέροντος, ακύρωση εμπορικής συμφωνίας. Ήταν μια υπόθεση αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οπότε αντιλαμβάνεστε πόσο ζεστά την πήρα. Το πρόβλημα ήταν ότι ο συνάδερφος που τη χειριζόταν είχε φύγει εκτάκτως από το γραφείο και δεν τον βρίσκαμε, συνεπώς πέρα από το φάκελο της υπόθεσης δεν είχα άλλο τρόπο να ενημερωθώ. Έτσι κατόπιν προτροπής του boss, κάλεσα τη δικηγόρο της ομόδικης εταιρείας, που είμαστε στην ίδια πλευρά, προκειμένου να με ενημερώσει και να δούμε αν γινόταν να συντονίσουμε τη στρατηγική μας. Δώσαμε ραντεβού στο γραφείο μου αργά το απόγευμα μιας Πέμπτης.
Διάβαζα το φάκελο για επανάληψη όταν χτύπησε το κουδούνι, μπήκε η Άρτεμις και μου συστήθηκε. Ωραία κοπέλα, ακριβώς στην ηλικία μου, δεν τη γνώριζα γιατί είχε τελειώσει Κομοτηνή ενώ εγώ Αθήνα. Ύψος περίπου 1.75, αδύνατη, με λιγνό και ελάχιστα γυμνασμένο σώμα, με μαύρα μαλλιά και λευκή επιδερμίδα. Είχε ένα χαμόγελο που σε έκανε να χάνεσαι. Αν και μου έκανε αρκετή εντύπωση η πρώτη επαφή όπως καταλαβαίνετε ήμουν αφοσιωμένος στην υπόθεση, οπότε αφού συστηθήκαμε και είπαμε τα τυπικά πέσαμε με τα μούτρα. Όπως ανακάλυψα η Άρτεμις μοιραζόταν το ίδιο πάθος με εμένα, πράγμα που σπάνια συναντώ ακόμα και σε συναδέρφους και αποτέλεσε τη δεύτερη έκπληξη της βραδιάς. Δουλέψαμε μαζί μέχρι αργά, προσφέρθηκα να την πάω σπίτι της αλλά δεν έγινε γιατί είχε φέρει το αυτοκίνητό της. Ανανεώσαμε απλά το ραντεβού μας.
Ακολούθησαν πολλές ακόμα συναντήσεις. Η αλήθεια είναι πως συνεργαζόμαστε εξαιρετικά, είχαμε καλή χημεία μεταξύ μας, συμφωνούσαμε κατά βάση στη στρατηγική, κυριολεκτικά όμως οι ιδέες του ενός συμπλήρωναν τον άλλο. Ήταν φανερό ότι οι χαρακτήρες μας ταίριαζαν πολύ, απορροφημένοι όμως από την υπόθεση ελάχιστα είχαμε μιλήσει για κάτι πέραν αυτής. Και έφτασε τελικά η μέρα του δικαστηρίου, όταν οι κόποι και η έντονη δουλειά ενός μήνα θα δοκιμάζονταν.
Όπως το συνηθίζω έφτασα από νωρίς, πήρα ένα κουλούρι από τον πάγκο στην είσοδο και το έφαγα έξω από το κτήριο. Όπως περίμενα με το κουλούρι στο χέρι την είδα να πλησιάζει και μου έπεσε το σαγόνι. Ήταν απίστευτα όμορφη, με τα μαλλιά πιασμένα κότσο, εξαιρετικό βάψιμο που έδειχνε το πρόσωπό της τέλειο και αψεγάδιαστο, φορούσε ένα ωραιότατο φόρεμα, φαρδύ σε χρώμα άσπρο-μαύρο που έφτανε αρκετά πάνω από το γόνατο και κάτι εξαιρετικά παπούτσια, καλοκαιρινά εξώφτερνα με τακούνι. Ήταν χάρμα οφθαλμών κυριολεκτικά, μέχρι να φτάσει μπροστά μου δεν είχα καταφέρει καν να ανοίξω το στόμα να τη χαιρετήσω. Έφτασε λοιπόν μπροστά μου, κοίταξε το μισοφαγωμένο κουλούρι στο χέρι μου, γέλασε και μου μίλησε.
- Επιτέλους σε βλέπω και σε μια ανθρώπινη στιγμή συνάδερφε.
Τι απαντάμε σε αυτό τώρα; Είναι μπηχτή, χιούμορ ή πέσιμο; Σαν καλός δικηγόρος θα θεωρήσω ότι είναι αυτό που με συμφέρει.
- Κι όμως αυτές τις στιγμές τις εκτιμάω περισσότερο. Καλημέρα Άρτεμις.
- Χα, χα, για να το δούμε. Καλημέρα Ντίνο, σου πάει πολύ αυτό το κοστούμι, αναδεικνύει το σώμα σου.
Να’ τα μας, σκέφτομαι. Δεν προλάβαμε όμως να πούμε κάτι άλλο, είδαμε να φτάνουν οι αντίδικοι και μπήκαμε στην αίθουσα.
Δεν είχαμε από τα πρώτα νούμερα, συνεπώς πέρασαν οι πρώτες υποθέσεις μέχρι να πάρουμε θέση στα έδρανα. Μέχρι τότε έδινα αγώνα να μη σκέφτομαι την κορμάρα της, που το φόρεμα αν και φαρδύ αναδείκνυε εξαιρετικά και να αφοσιωθώ στην υπόθεση. Ξεκινήσαμε, είπαμε ό, τι θέλαμε να πούμε στο δικαστήριο, εξετάσαμε τους μάρτυρες, τους δικούς μας και των αντιδίκων, η διαδικασία ήταν πολύ έντονη, με διαρκείς αντιπαραθέσεις και συνεχείς παρεμβάσεις της έδρας. Διήρκεσε πάνω από δύο ώρες, όταν όμως ολοκληρώθηκε ήταν κοινή παραδοχή ότι τα είχαμε πάει εξαιρετικά. Δε θέλω να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, όμως η μελέτη των προηγουμένων ημερών είχε αποδώσει πλήρως, η δε συνεργασία με την Άρτεμις ήταν άψογη. Λειτουργήσαμε σαν δίδυμο, και το αποτέλεσμα μας βγήκε.
Όταν φύγαμε η ώρα είχε φτάσει 13.00, αφήσαμε τους πελάτες μας και τους μάρτυρες στην είσοδο του δικαστηρίου, αφού τους είπαμε την εκτίμησή μας, και κατευθυνθήκαμε προς το πάρκινγκ πιο κάτω. Τη ρώτησα αν έχει αυτοκίνητο ή θέλει να την πάω στο γραφείο της, πιο πολύ για τα τυπικά καθώς μέχρι τότε πάντα είχε. Φαντάζεστε τον ενθουσιασμό μου όταν μου είπε ότι σήμερα είχε έρθει με ταξί. Με την έξαψη και την αδρεναλίνη μου στα ύψη λόγω της δίκης, και την Αρτέμις δίπλα μου να είναι χάρμα οφθαλμών, σύντομα η πούτσα μου άρχισε να σκληραίνει επικίνδυνα, δεδομένου ότι φορούσα παντελόνι υφασμάτινο!
Μέχρι να φτάσουμε στο αυτοκίνητο λέγαμε τα της δίκης, ευτυχώς όμως είχε αναλυθεί αρκετά από πριν και μπορούσαμε μετά από καιρό να μιλήσουμε για κάτι άλλο. Αρχίσαμε να λέμε για τις υπόλοιπες υποθέσεις μας και γενικώς για τις δουλειές στο γραφείο. Τεχνηέντως τη ρώτησα τι ώρα υπολογίζει να φύγει από τη δουλειά, για να παραστήσω τον έκπληκτο που δεν επηρέαζε τη σχέση της ο πολύς χρόνος που αφιέρωνε στο γραφείο. Η απάντηση ότι δυστυχώς δεν έχει σχέση ήταν αναμενόμενη. Εκεί ήταν ξανά σειρά μου να αξιοποιήσω τις τεχνικές του δικηγόρου.
- Μια τέτοια θεά σαν εσένα και να μην έχει σχέση; Αυτό είναι έγκλημα!
- (Εμφανώς κολακευμένη). Δυστυχώς τα ωράρια που δουλεύουμε το καθιστούν πολύ δύσκολο, συν ότι έχω την τάση να βάζω συνέχεια τη δουλειά πάνω απ’ όλα.
- Σε νιώθω, κι εγώ στην ίδια φάση είμαι.
- Είναι τόσο δύσκολο ρε γαμώτο, και μου λείπει ώρες-ώρες…
- Τι σου λείπει;
- Τίποτα, ξέχνα το… είπε και κοκκίνισε.
Σιγά μην έχανα την ευκαιρία. Όπως βγήκαμε στον κεντρικό διέκρινα ένα ξενοδοχείο, και είδα ότι το διέκρινε και αυτή. Της έριξα ένα βλέμμα όλο νόημα και της είπα:
- Κρίμα μια τέτοια οπτασία να μείνει απλή οπτασία.
Σε πέντε λεπτά είχαμε παρκάρει στο ξενοδοχείο και μπαίναμε στο δωμάτιο. Με το που περάσαμε την πόρτα της άρπαξα το πρόσωπο και άρχισα να τη φιλάω παθιασμένα. Η άτιμη μου έφτασε τη γλώσσα μέχρι τον ουρανίσκο, ένιωσα να με ξεδιψά μετά από μια ζεστή μέρα. Ενώ φιλιόμαστε ακόμα της έβγαλα το σακάκι και άρχισα να τη χαϊδεύω.
- Πάμε μέσα, δεν αντέχω…
μου είπε και τραβώντας με από τη γραβάτα με οδήγησε στο κρεβάτι. Στη διαδρομή είχε βγάλει τα παπούτσια της, το δε σακάκι και η ζώνη μου ήταν ήδη στο πάτωμα. Τη φίλησα άλλη μια φορά και με μια κίνηση ξεκούμπωσα το φερμουάρ από την πλάτη του φορέματος της, έπειτα με μια δεύτερη της το έβγαλα από το κεφάλι, χαλαρό όπως ήταν. Έμεινα μαλάκας, το σώμα της από μέσα ήταν απίστευτο! Φορούσε ένα άσπρο δαντελωτό σουτιέν όπου τα μαστάρια της κυριολεκτικά ασφυκτιούσαν, και από κάτω ένα μαύρο κιλοτάκι που έκανε τρομερή αντίθεση με το χρώμα της. Η πούτσα μου ήταν λες και εκτινάχθηκε, λες και εντόπισε το θήραμά της. Θα την πηδούσα οπωσδήποτε.
Την έσπρωξα στο κρεβάτι κι άρχισα να γδύνομαι. Η Άρτεμις κυριολεκτικά σπαρταρούσε ξαπλωμένη, η καύλα μου είχε πιάσει κορυφή όπως την έβλεπα με τα εσώρουχα, μόλις έμεινα με το μποξεράκι της όρμησα. Άρχισα να δαγκώνω και να ρουφάω το μακρόστενο λαιμό της. Κατέβηκα πιο κάτω, ξεκούμπωσα, έβγαλα το σουτιέν της και έχωσα το κεφάλι μου στο στήθος της. Η Άρτεμις βογκούσε. Όταν χόρτασα με τα βυζιά της πήγα ακόμα πιο κάτω, στην επίπεδη κοιλιά με τον περιποιημένο αφαλό. Ξέρετε τι υπάρχει κάτω από αυτό.
- Ντίνο δεν αντέχω άλλο, βάλτο μου, σε παρακαλώ!
Δε θα της χαλούσα χατίρι. Έβγαλα το μποξεράκι, απελευθερώνοντας την πούτσα μου, κι άρχισα σιγά-σιγά να της βγάζω το κιλοτάκι. Τα πόδια της έτρεμαν και ανοιγόκλειναν, πρέπει να ήταν πολύ καυλωμένη. Την έπιασα από τη μέση και ακούμπησα την ψωλή μου τα μουνόχειλα της. Η γκόμενα είχε γίνει μούσκεμα, ζητούσε την πούτσα μου λυσσασμένα. Με μια δυνατή σπρωξιά βυθίστηκα μέσα της. Πρέπει να είχε καιρό να πηδηχτεί, ήταν αρκετά στενή, με τα υγρά της όμως η πούτσα μου γλιστρούσε για πλάκα. Η αίσθηση ήταν τέλεια, η ψωλή μου τυλιγμένη από τα μαλακά τοιχώματα του μουνιού της. Με κάθε κίνηση ένιωθα κύματα ηδονής να εξαπλώνονται σε όλο μου το σώμα.
Μετά από 3-4 αργές διεισδύσεις για να ανοίξω δρόμο άρχισα να επιταχύνω. Κουνιόμουν πάνω-κάτω και η Άρτεμις ακολουθούσε το ρυθμό μου, ενώ τα χέρια μου πλέον ήταν στα καυλωτικά μαστάρια της. Δε σταματούσε να βογκάει ούτε δευτερόλεπτο, με κάθε κίνηση έμπαινα όλο και πιο βαθιά. Κι άλλο μέσα, κι άλλο μέσα, και η Άρτεμις να βογκάει όλο και βαρύτερα. Όταν άρχισε να επαναλαμβάνει «Αχ Ντίνο, αχ Ντίνο» κατάλαβα ότι πλησίαζε να τελειώσει. Άρχισα λοιπόν κι εγώ να επιταχύνω κι άλλο, και τελικά μετά από μια δυνατή σπρωξιά τελειώσαμε μαζί.
Έγειρα εξουθενωμένος στη μια πλευρά του κρεβατιού. Ήταν πολύ καλό, κράτησε όμως λίγο ρε γαμώτο. Γύρισα και την κοίταξα, έλαμπε ολόκληρη και βαριανάσαινε, το σώμα της όμως ακόμα και ιδρωμένο παρέμενε το ίδιο ελκυστικό. Είχα αρχίσει να καυλώνω ξανά, και η τσουλίτσα το κατάλαβε. Πριν το καλοκαταλάβω πέρασε το χέρι της στον πούτσο μου, σηκώθηκε και ήρθε από πάνω μου. Μου έδωσε ένα βαθύ, έντονο φιλί κι έπειτα κινήθηκε προς τα κάτω και άρχισε να τον ρουφάει. Επί πέντε λεπτά μου έκανε μια εξαιρετική πίπα, αποδείχτηκε πραγματική μαστόρισσα. Επιβεβαίωσε αυτό που λένε για τις γυναίκες με μακρύ λαιμό. Τον έβαζε μέσα-έξω στο στόμα της, τον έγλειφε, τον ρούφαγε φτάνοντάς τον μέχρι το λαρύγγι ενώ ταυτόχρονα μου τον έπαιζε. Δεν άργησα να γίνω πάλι τούρμπο, και ήθελα σαν τρελός να ξαναμπώ στο μουνάκι της.
Σηκώθηκα απότομα, την άρπαξα από το μαλλί και την έβαλα πάλι από κάτω μου. Γινόμουν βίαιος και της άρεσε, φαινόταν. Την έστησα στα τέσσερα, έπιασα τους μηρούς της και της άνοιξα τα πόδια απότομα, ώσπου από τη γωνία που βρισκόμουν μπορούσα να δω το μουνάκι της. Παρέμενε τόσο στενό και ελκυστικό, ξυρισμένο να γυαλίζει από τα υγρά της. Ήθελα να το ξεσκίσω, να το διαλύσω στο γαμήσι. Έκατσα στα γόνατα από πίσω της, στηρίχτηκα στη μέση της και μπήκα με μια δυνατή όσο πιο βαθιά μπορούσα. Έβγαλε ένα τρομερό ουρλιαχτό και καύλωσα ακόμα περισσότερο. Ήμουν κυρίαρχος πάνω της, εγώ έβαζα τους κανόνες και θα έκανα ό, τι γούσταρα. Άρχισα να τη σφυροκοπάω, μέσα-έξω, όλο και πιο έντονα, όλο και πιο βαθιά, και αυτή να ουρλιάζει «ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ». Σε κάποια φάση έγειρα μπροστά, έφτασα στο αυτί της και της ψιθύρισα:
- Τι σου κάνω καύλα μου;
- Με πηδάς, με σκίζεις, συνέχισε…
της έγλειψα το αυτί και την ίδια στιγμή την ένιωσα να τελειώνει δυνατά! Ρε το τσουλάκι, μας βγήκε πολύοργασμική η Άρτεμις. Δε μου έπεφτε με τίποτα, συνέχισα να την ξεσκίζω ούτε που ξέρω για πόση ώρα. Την ένιωσα να τελειώνει κι άλλες φορές. Εγώ δε σταματούσα, αντιθέτως έπαιζα με τα βυζιά, τα μπούτια και την κωλάρα της με τα χέρια μου. Πέρασε ώρα μέχρι να νιώσω ότι είναι η ώρα. Τότε βγήκα απότομα, πριν το συνειδητοποιήσει την είχα γυρίσει ανάσκελα με τα πόδια στον αέρα και μπήκα ξανά στο μουνάκι της όπως ήταν εκτεθειμένο. Έπιασα πάτο, έδωσα μια δυνατή σπρωξιά και η ψωλάρα μου άρχισε να χύνει ποτάμια.
- Παρ' τα μωρή τσουλάρα, πουτανάκι, σκλάβα της πούτσας μου σε έκανα!
Μετά από αυτό έπεσα ξανά εξουθενωμένος δίπλα της και την πήρα αγκαλιά. Το χαμόγελό της ήταν πιο έντονο από ποτέ, και αυτό επέτεινε την ευφορία που μου δημιούργησε το έντονο γαμήσι μετά από καιρό. Κάτσαμε λίγη ώρα ξαπλωμένοι να χαϊδεύουμε ο ένας τον άλλο και μετά αναγκαστικά σηκωθήκαμε. Όπως είδα στο κινητό η ώρα είχε φτάσει 15:00, είχαν περάσει δύο ώρες από όταν έληξε το δικαστήριο. Μπήκε πρώτη για ένα γρήγορο ντους, ενώ εγώ καθόμουν στο κρεβάτι με την καρδιά μου να χτυπά. Μακράν η καλύτερη ημέρα της ζωής μου. Ξεκίνησε με ένα θρίαμβο στο δικαστήριο και συνεχίστηκε με ένα τρελό και ξέφρενο ξέσκισμα με τη μουνάρα συνάδερφο. Να δούμε και πως θα ολοκληρωθεί.
Μπήκα κι εγώ για μπάνιο. Μέχρι να ετοιμαστούμε είχε πάει 16:00 και θα μας αναζητούσαν πλέον στα γραφεία μας. Πλήρωσα το ξενοδοχείο και μπήκαμε μαζί στο αυτοκίνητό μου για να την πάω, επιτέλους, στο γραφείο της. Στη σύντομη διαδρομή δε λέγαμε τίποτα, δε χρειαζόταν, μιλούσαν το χαμόγελό της και τα μάτια μου. Είχαμε σχεδόν φτάσει όταν διστακτικά είπε δύο και μόνο λέξεις.
- Και τώρα;
Καλή ερώτηση, σκέφτηκα. Την κοίταξα, ήταν ακόμα απίστευτα όμορφη. Την έπιασα από το σβέρκο, την έφερα τρυφερά κοντά μου και τη φίλησα χωρίς να πω τίποτα. Βγήκε από το αυτοκίνητο και με χαιρέτησε κουνώντας το χέρι.
Μέχρι να φτάσω στο γραφείο ήμουν μπερδεμένος. Είχα περάσει απίστευτα καλά και αυτή η γυναίκα μου ταίριαζε, ήταν το alter ego μου. Τι θα επακολουθούσε όμως το σημερινό; Ποιο έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα μου. Όταν έφτασα στη δουλειά κατευθύνθηκα στο γραφείο του boss να του πω για τη δίκη.
- Επιτέλους, περίμενα να σε συγχαρώ. Ο πελάτης με έχει πάρει εδώ και ώρα, είπε ότι πήγαμε πολύ καλά. Που ήσουν τόσες ώρες;
- Σκατά, ξέρει τι ώρα τελειώσαμε). Τίποτα αφεντικό, ήμουν σε κάτι έκτακτο που προέκυψε και ξέχασα να ειδοποιήσω.
- Ο πελάτης είπε ότι ήσουν με τη δικηγόρο του ομοδίκου μας», είπε το boss με ένα βλέμμα όλο νόημα.
Δε μπόρεσα να μη χαμογελάσω. Τότε ξαφνικά το βλέμμα του έγινε πατρικό και με πλησίασε.
- Θέλω να στα πω πολύ καιρό Ντίνο αλλά δε βρίσκω αφορμή. Είσαι εξαιρετικός δικηγόρος και ακόμα στην αρχή της καριέρας σου, θα έχεις λαμπρό μέλλον. Δεν είναι όμως όλα η δουλειά, ούτε θα τη βάζεις πάντα πάνω απ’ όλα. Είναι κρίμα να αφήνεις την προσωπική σου ζωή πίσω. Αν σήμερα δεν καθυστέρησες για δουλειά, και αν δεν ήσουν για δουλειά με τη συνάδερφο, έκανες πάρα πολύ καλά και χαίρομαι για εσένα. Και αν θες να σου δώσω και μια συμβουλή σα μεγαλύτερος. Αν έχεις οποιονδήποτε ενδοιασμό παράτα τον. Το δικηγορικό σου ένστικτο είναι τόσο καλό που αποκλείεται να μη σε καθοδηγεί καλά και στα προσωπικά σου.
- (Χαμογέλασα). Ευχαριστώ boss, θα ακολουθήσω τη συμβουλή.
Γύρισα στο γραφείο, αναρωτήθηκα τι έπρεπε να κάνω αλλά δε χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Follow your instinct. Άνοιξα το κινητό μου και έστειλα μήνυμα στην Άρτεμις. "Θυμάσαι ελπίζω ότι έχουμε και την αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων σε λίγες μέρες. Λέω να συζητήσουμε για αυτές σήμερα που τις έχουμε πρόσφατες". Με την κατάλληλη φατσούλα, για να γίνει αντιληπτό πως τα λιγότερο που με ενδιέφερε ήταν οι μαρτυρικές καταθέσεις.
Απάντησε αμέσως. "ΟΚ συνάδερφε, πες μου ώρα και μέρος". Χαμογέλασα. Το ένστικτό μου έλεγε ότι κάτι καλό ερχόταν.
Copyright protected OW ref: 157033
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.