Η Ιωάννα ήταν γραμματέας στο γυμναστήριο. Κοντούλα και μικροκαμωμένη, αδύνατη και ευγενική κοπελίτσα, δούλευε εκεί από ανάγκη μιας και είχε σπουδάσει αλλά δεν έβρισκε αλλού δουλειά. Είχε χρόνια σχέση μ’ ένα τύπο (8-9 αν θυμάμαι καλά) και το πήγαιναν για γάμο. Μου άρεσε απ’ την πρώτη τη στιγμή. Πάντα πίστευα ότι οι συνεσταλμένες κοπελίτσες κρύβουν τους μεγαλύτερους χείμαρρους μέσα τους. Η μεγαλύτερη καύλα είναι να βλέπεις ένα σοβαρό προσωπάκι να συσπάται καθώς χύνει μια, δυο, τρεις φορές στα χέρια σου και το αθώο βλέμμα, εκεί που δε το περίμενες ποτέ σου, ξυπνάει και πεινασμένα σου ζητάει κι άλλο, ενώ το κορμάκι της παραδίδεται δειλά.
Εγώ τότε ήμουν με την Κωνσταντίνα. Γεματούλα, με τα κατάλληλα πιασιματάκια σε όλο της το σώμα, πονηρό μυαλό, ανοιχτή και πάντα πρόθυμη. Δυστυχώς μισούσε τη γυμναστική. Το σώμα της ήταν μαλακό, σα ζελεδάκι. Αυτό όμως δε την εμπόδισε ποτέ να έχει αυτοπεποίθηση.
Η Ιωάννα μου άρεσε απ’ την πρώτη στιγμή. Γνωριστήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε. Στην αρχή περί ανέμων και σιγά-σιγά πιο προσωπικά, πάντα με χαλαρή διάθεση και κέφι. Γαμώτο, όσο τη γνώριζα τόσο μου άρεσε. Κολλούσαμε σαν άνθρωποι, είχαμε το ίδιο χιούμορ και τα λέγαμε πολύ ωραία. Δυστυχώς, όποτε πήγαινα να δείξω κάτι, δε φαίνονταν να ανταποκρίνεται. Είχε σχέση. Μέσα μου το ήξερα ότι ενδιαφέρεται, δε μπορούσε να το κρύψει. Την έπιανα καμιά φορά να δαγκώνει τα χείλη της όσο μιλούσαμε.
Μια μέρα έμεινα τελευταίος μετά την προπόνηση (ίσως και λίγο σκόπιμα, καταλαβαίνετε, έπρεπε να μιλήσω και λίγο με το κορίτσι). Εκείνη σχολούσε περίπου εκείνη την ώρα.
- Τέλος;…
με ρωτάει στην έξοδο. Το χαμογελάκι πάντα εκεί.
- Τέλος, της απαντώ. Κι εσύ ετοιμάζεσαι βλέπω.
- Ναι ρε Άλεξ, μου λέει, πολύ κούραση.
- Κάθε άνοιξη πανικός ε;
- Άστα…
κούνησε το κεφάλι της ταλαιπωρημένη. Ήταν πολύ γλυκιά έτσι αδύναμη.
- Να σε πετάξω σπίτι;
- Δεν πειράζει μωρέ, θα πάρω το λεωφορείο.
Ήθελε αλλά ντρεπόταν να το ζητήσει.
- Ξεκόλλα ρε, της λέω, 10 λεπτά υπόθεση είναι για μένα.
- Σίγουρα ρε Άλεξ; Δε θέλω να σε βάλω σε κόπο.
- Έλα, ετοιμάσου και φύγαμε.
Με τα πολλά πήρε την τσάντα της, κλείδωσε και, αφού μου ξανά είπε μια-δυο φορές ότι θα έρθει μόνο αν δεν είναι βάρος και τα λοιπά, ξεκινήσαμε. Κουβεντιάσαμε λίγο για τις σχέσεις μας (είχαμε αναφέρει και οι δυο από πιο πριν ότι έχουμε σχέση), λίγο γενικά θέματα και λίγα γελάκια. Την πήγα επίτηδες απ’ τον πιο μακρινό δρόμο για να χαρώ λίγο παραπάνω την παρέα της. Την ένιωθα πολύ κοντά μου. Μου άρεσε να της μιλάω και αυτή το καταλάβαινε. Έπρεπε να την πλησιάσω φιλικά, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Έχετε ακούσει αυτό που λένε ότι η επαφή είναι το μεγαλύτερο αφροδισιακό; Κάτι τέτοιο παιζόταν εδώ. Σταμάτησα μπροστά στο σπίτι της. Με ευχαρίστησε και πάλι και ετοιμάστηκε να βγει.
- Πάμε για κάνα ποτάκι, της λέω, νωρίς είναι ακόμα.
- Μωρέ είμαι απ’ τη δουλειά.
- Έλα ρε, ποτάκι είπαμε, όχι να σκάψουμε.
- Λες; Άρχισε να το σκέφτεται.
Ίσως το ότι είχα και εγώ σχέση να την έκανε να νιώθει πιο άνετα.
- Λέω. Δεν ξέρεις πόσο μ’ αρέσει η παρέα σου;
- Για λίγο όμως, καλά; Το πρωί μ' έβαλαν απ’ τις 9.
Καθίσαμε σ’ ένα μπαράκι εκεί στη γειτονιά της. Παραγγείλαμε και συνεχίσαμε την κουβέντα. Γρήγορα επιστρέψαμε στο θέμα των σχέσεων και μου εκμυστηρεύτηκε πως το πάνε για γάμο με τον δικό της.
- Είσαι χαρούμενη γενικά με όλο το σκηνικό;… τη ρωτάω.
- Ναι μωρέ, μου λέει, δεν παραπονιέμαι. Είμαι καλόβολος άνθρωπός εγώ.
Ήθελα να την πιάσω το μπουτάκι αλλά κρατιόμουν.
- Περνάτε καλά δηλαδή;
- Για τα τόσα χρόνια που είμαστε μαζί...
- Αυτό ακούγετε λίγο σαν παράπονο, της λέω.
- Ε…
μου κάνει. Δε το συνέχισε και δεν ήθελα να την πιέσω. Μόλις το διαλύσαμε με την Ιωάννα, πήρα τηλέφωνο τη δικιά μου, βρεθήκαμε και την ξέσκισα στον πούτσο. Είχα πολύ ανάγκη ένα καλό γαμήσι και η Κωνσταντίνα ήταν εξπέρ σ’ αυτά. Κάτι διαισθάνθηκε όμως γιατί με ρώτησε αν είμαι καλά.
- Μια χαρά ρε μωρό μου, της λέω.
- είχες στο μυαλό σου σήμερα;… επιμένει.
Την κοίταξα και γέλασα. Δεν είχαμε τέτοια κολλήματα. Μετά από μια ηλικία και μετά καταλαβαίνεις ότι για να πάει μπροστά η σχέση χρειάζεται ειλικρίνεια.
- Μια κοπελίτσα απ’ το γυμναστήριο…
της λέω. Ανέκαθεν η Κωνσταντίνα κρατούσε μια πισινή και για τις γυναίκες. Βγήκαμε για ένα ποτάκι μετά την προπόνηση.
- Καλή κοπέλα; Μισό χαμογελούσε πονηρά κι αυτή.
- Θες να τη δεις;… της λέω.
Άνοιξα το laptop και της έδειξα φωτογραφίες στο facebook. Με καύλωσε πολύ το σκηνικό. Μόλις είχα γαμήσει την κοπέλα μου σκεπτόμενος μιαν άλλη και τώρα την είχα δίπλα μου μισόγυμνη και φρέσκο γαμημένη να της δείχνω φωτογραφίες της άλλης. Το μωρό μου, άρχισε να ρωτάει για την Ιωάννα, πώς μιλάει, πώς φέρετε, τι μου αρέσει σ’ αυτή, σα να ήθελε να τα μάθει όλα. Ήθελε να τ’ ακούσει. Της περιέγραψα τα πάντα με πάθος. Τη γούσταρα πραγματικά.
- Θα μου κάνεις μια χάρη;…
μου λέει. Το χεράκι της χάιδευε τα πόδια της και φαίνονταν αναστατωμένη.
- Τι θέλει το κορίτσι μου;
Τη χάιδεψα και εγώ λίγο στην πλατούλα για να πάρει θάρρος. Έκλεισε τα μάτια απολαμβάνοντας το χάδι μου.
- Όταν σου κάτσει θέλω να μου το πεις.
Δεν υπήρχε ζήλια στη φωνή της, ούτε απειλή ότι θα με χωρίσει. Μόνο μια δειλή προσμονή ηδονής. Μου άρεσε να τη βλέπω έτσι.
- Σε καυλώνει μωρό μου;… της λέω.
Κοκκίνισε αμυδρά και απέφυγε να με κοιτάξει. Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά. Πέρασα το χέρι μου στα μαλλιά της. Μούγκρισε. Μου αρέσει να έχω τον έλεγχο του κορμιού της, μου αρέσει να την κουμαντάρω. Τη φίλησα απαλά στο λαιμό.
- Αχ το κορίτσι μου, της είπα στ’ αφτί. Το γλυκό μου το κορίτσι.
Έχοντας τα μαλλιά της για μοχλό, την κατέβασα προς τον πούτσο μου. Έκανε λίγο πίσω το σώμα της για να χωράει. Δε βρήκα καμία αντίσταση.
- Τι γλυκό και υπάκουο κορίτσι που έχω εγώ. Το καλύτερο κορίτσι του κόσμου.
Την κρατούσα απ’ τα μαλλιά και της τον έχωνα στο στόμα. Ένιωθα την ανάσα της στο δέρμα μου καυτή, να εισπνέει και να εκπνέει καθώς ρουφούσε το καυλί μου.
- Ακριβώς αυτά θα βάλω και την Ιωάννα να μου κάνει μωρό μου. Θα της γαμάω το στοματάκι και εσύ θα είσαι σπίτι σου και θα χαϊδεύεσαι μοναχούλα. Θα το βγάλω και σε βίντεο να το βλέπεις και να μαλακίζεσαι.
Μούγκρισε καταφατικά. Μπορούσα να την κάνω ό,τι θέλω. Είχε παραλύσει. Της κράτησα το κεφάλι με το αριστερό και με το δεξί έπιασα το μουνάκι της. Της έβαλα λίγο δάχτυλο και της έριξα μια φάπα στον πισινούλη να κοκκινίσει. Σήκωσα τη λεκάνη μου να τον πάρει όλο μέσα.
- Θα έρχεσαι δεύτερη από δω και πέρα, της λέω. Θα γαμάω την Ιωάννα και θα έρχομαι μετά να στον χώνω στο στόμα. Θέλω να γεύεσαι τα υγρά και τον δυο μας. Θέλω να βλέπεις και μόνη σου ότι έφαγες κέρατο.
Με κοίταξε στα μάτια σα να παρακαλούσε να συνεχίσω.
- Θα σε κάνω το πουτανάκι μας. Θα σε βάλω να τη γλείφεις και μετά θα την πηδάω μπροστά σου. Θα είσαι υπεύθυνη να μου την ετοιμάζεις, όπως κάνουν τα καλά κορίτσια. Θα σε παρτουζώνουμε σα σκύλα. Θα σε δένουμε μ’ ένα λουρί και θα σε χρησιμοποιούμε μόνο για τις τρύπες σου.
Δεν άντεξα άλλο. Το σκηνικό με είχε κάνει τούρμπο. Έχυσα στο στόμα της και τα κατάπιε όλα. Συνέχισε να τον ρουφάει λαίμαργα για ώρα, αναζητώντας κάθε σταγόνα που της είχε ξεφύγει. Ο εξευτελισμός της είχε κάνει να πεινάσει. Καθώς μου έπεφτε μετά τον οργασμό, μου τον έπιασε με το χέρι και με φίλησε στην κοιλιά. Τη χάιδεψα τρυφερά στα μαλλιά και της έκανα χαλαρό μασαζάκι στο σβέρκο. Ήταν το κορίτσι μου και την αγαπούσα. Σήκωσε το κεφάλι και χαμογέλασε μέχρι τ’ αφτιά καθώς τα μάτια μας συναντήθηκαν.
- Μ’ αρέσει το κέρατο… μου είπε.
Copyright protected OW ref: 132023
Εγώ τότε ήμουν με την Κωνσταντίνα. Γεματούλα, με τα κατάλληλα πιασιματάκια σε όλο της το σώμα, πονηρό μυαλό, ανοιχτή και πάντα πρόθυμη. Δυστυχώς μισούσε τη γυμναστική. Το σώμα της ήταν μαλακό, σα ζελεδάκι. Αυτό όμως δε την εμπόδισε ποτέ να έχει αυτοπεποίθηση.
Η Ιωάννα μου άρεσε απ’ την πρώτη στιγμή. Γνωριστήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε. Στην αρχή περί ανέμων και σιγά-σιγά πιο προσωπικά, πάντα με χαλαρή διάθεση και κέφι. Γαμώτο, όσο τη γνώριζα τόσο μου άρεσε. Κολλούσαμε σαν άνθρωποι, είχαμε το ίδιο χιούμορ και τα λέγαμε πολύ ωραία. Δυστυχώς, όποτε πήγαινα να δείξω κάτι, δε φαίνονταν να ανταποκρίνεται. Είχε σχέση. Μέσα μου το ήξερα ότι ενδιαφέρεται, δε μπορούσε να το κρύψει. Την έπιανα καμιά φορά να δαγκώνει τα χείλη της όσο μιλούσαμε.
Μια μέρα έμεινα τελευταίος μετά την προπόνηση (ίσως και λίγο σκόπιμα, καταλαβαίνετε, έπρεπε να μιλήσω και λίγο με το κορίτσι). Εκείνη σχολούσε περίπου εκείνη την ώρα.
- Τέλος;…
με ρωτάει στην έξοδο. Το χαμογελάκι πάντα εκεί.
- Τέλος, της απαντώ. Κι εσύ ετοιμάζεσαι βλέπω.
- Ναι ρε Άλεξ, μου λέει, πολύ κούραση.
- Κάθε άνοιξη πανικός ε;
- Άστα…
κούνησε το κεφάλι της ταλαιπωρημένη. Ήταν πολύ γλυκιά έτσι αδύναμη.
- Να σε πετάξω σπίτι;
- Δεν πειράζει μωρέ, θα πάρω το λεωφορείο.
Ήθελε αλλά ντρεπόταν να το ζητήσει.
- Ξεκόλλα ρε, της λέω, 10 λεπτά υπόθεση είναι για μένα.
- Σίγουρα ρε Άλεξ; Δε θέλω να σε βάλω σε κόπο.
- Έλα, ετοιμάσου και φύγαμε.
Με τα πολλά πήρε την τσάντα της, κλείδωσε και, αφού μου ξανά είπε μια-δυο φορές ότι θα έρθει μόνο αν δεν είναι βάρος και τα λοιπά, ξεκινήσαμε. Κουβεντιάσαμε λίγο για τις σχέσεις μας (είχαμε αναφέρει και οι δυο από πιο πριν ότι έχουμε σχέση), λίγο γενικά θέματα και λίγα γελάκια. Την πήγα επίτηδες απ’ τον πιο μακρινό δρόμο για να χαρώ λίγο παραπάνω την παρέα της. Την ένιωθα πολύ κοντά μου. Μου άρεσε να της μιλάω και αυτή το καταλάβαινε. Έπρεπε να την πλησιάσω φιλικά, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Έχετε ακούσει αυτό που λένε ότι η επαφή είναι το μεγαλύτερο αφροδισιακό; Κάτι τέτοιο παιζόταν εδώ. Σταμάτησα μπροστά στο σπίτι της. Με ευχαρίστησε και πάλι και ετοιμάστηκε να βγει.
- Πάμε για κάνα ποτάκι, της λέω, νωρίς είναι ακόμα.
- Μωρέ είμαι απ’ τη δουλειά.
- Έλα ρε, ποτάκι είπαμε, όχι να σκάψουμε.
- Λες; Άρχισε να το σκέφτεται.
Ίσως το ότι είχα και εγώ σχέση να την έκανε να νιώθει πιο άνετα.
- Λέω. Δεν ξέρεις πόσο μ’ αρέσει η παρέα σου;
- Για λίγο όμως, καλά; Το πρωί μ' έβαλαν απ’ τις 9.
Καθίσαμε σ’ ένα μπαράκι εκεί στη γειτονιά της. Παραγγείλαμε και συνεχίσαμε την κουβέντα. Γρήγορα επιστρέψαμε στο θέμα των σχέσεων και μου εκμυστηρεύτηκε πως το πάνε για γάμο με τον δικό της.
- Είσαι χαρούμενη γενικά με όλο το σκηνικό;… τη ρωτάω.
- Ναι μωρέ, μου λέει, δεν παραπονιέμαι. Είμαι καλόβολος άνθρωπός εγώ.
Ήθελα να την πιάσω το μπουτάκι αλλά κρατιόμουν.
- Περνάτε καλά δηλαδή;
- Για τα τόσα χρόνια που είμαστε μαζί...
- Αυτό ακούγετε λίγο σαν παράπονο, της λέω.
- Ε…
μου κάνει. Δε το συνέχισε και δεν ήθελα να την πιέσω. Μόλις το διαλύσαμε με την Ιωάννα, πήρα τηλέφωνο τη δικιά μου, βρεθήκαμε και την ξέσκισα στον πούτσο. Είχα πολύ ανάγκη ένα καλό γαμήσι και η Κωνσταντίνα ήταν εξπέρ σ’ αυτά. Κάτι διαισθάνθηκε όμως γιατί με ρώτησε αν είμαι καλά.
- Μια χαρά ρε μωρό μου, της λέω.
- είχες στο μυαλό σου σήμερα;… επιμένει.
Την κοίταξα και γέλασα. Δεν είχαμε τέτοια κολλήματα. Μετά από μια ηλικία και μετά καταλαβαίνεις ότι για να πάει μπροστά η σχέση χρειάζεται ειλικρίνεια.
- Μια κοπελίτσα απ’ το γυμναστήριο…
της λέω. Ανέκαθεν η Κωνσταντίνα κρατούσε μια πισινή και για τις γυναίκες. Βγήκαμε για ένα ποτάκι μετά την προπόνηση.
- Καλή κοπέλα; Μισό χαμογελούσε πονηρά κι αυτή.
- Θες να τη δεις;… της λέω.
Άνοιξα το laptop και της έδειξα φωτογραφίες στο facebook. Με καύλωσε πολύ το σκηνικό. Μόλις είχα γαμήσει την κοπέλα μου σκεπτόμενος μιαν άλλη και τώρα την είχα δίπλα μου μισόγυμνη και φρέσκο γαμημένη να της δείχνω φωτογραφίες της άλλης. Το μωρό μου, άρχισε να ρωτάει για την Ιωάννα, πώς μιλάει, πώς φέρετε, τι μου αρέσει σ’ αυτή, σα να ήθελε να τα μάθει όλα. Ήθελε να τ’ ακούσει. Της περιέγραψα τα πάντα με πάθος. Τη γούσταρα πραγματικά.
- Θα μου κάνεις μια χάρη;…
μου λέει. Το χεράκι της χάιδευε τα πόδια της και φαίνονταν αναστατωμένη.
- Τι θέλει το κορίτσι μου;
Τη χάιδεψα και εγώ λίγο στην πλατούλα για να πάρει θάρρος. Έκλεισε τα μάτια απολαμβάνοντας το χάδι μου.
- Όταν σου κάτσει θέλω να μου το πεις.
Δεν υπήρχε ζήλια στη φωνή της, ούτε απειλή ότι θα με χωρίσει. Μόνο μια δειλή προσμονή ηδονής. Μου άρεσε να τη βλέπω έτσι.
- Σε καυλώνει μωρό μου;… της λέω.
Κοκκίνισε αμυδρά και απέφυγε να με κοιτάξει. Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά. Πέρασα το χέρι μου στα μαλλιά της. Μούγκρισε. Μου αρέσει να έχω τον έλεγχο του κορμιού της, μου αρέσει να την κουμαντάρω. Τη φίλησα απαλά στο λαιμό.
- Αχ το κορίτσι μου, της είπα στ’ αφτί. Το γλυκό μου το κορίτσι.
Έχοντας τα μαλλιά της για μοχλό, την κατέβασα προς τον πούτσο μου. Έκανε λίγο πίσω το σώμα της για να χωράει. Δε βρήκα καμία αντίσταση.
- Τι γλυκό και υπάκουο κορίτσι που έχω εγώ. Το καλύτερο κορίτσι του κόσμου.
Την κρατούσα απ’ τα μαλλιά και της τον έχωνα στο στόμα. Ένιωθα την ανάσα της στο δέρμα μου καυτή, να εισπνέει και να εκπνέει καθώς ρουφούσε το καυλί μου.
- Ακριβώς αυτά θα βάλω και την Ιωάννα να μου κάνει μωρό μου. Θα της γαμάω το στοματάκι και εσύ θα είσαι σπίτι σου και θα χαϊδεύεσαι μοναχούλα. Θα το βγάλω και σε βίντεο να το βλέπεις και να μαλακίζεσαι.
Μούγκρισε καταφατικά. Μπορούσα να την κάνω ό,τι θέλω. Είχε παραλύσει. Της κράτησα το κεφάλι με το αριστερό και με το δεξί έπιασα το μουνάκι της. Της έβαλα λίγο δάχτυλο και της έριξα μια φάπα στον πισινούλη να κοκκινίσει. Σήκωσα τη λεκάνη μου να τον πάρει όλο μέσα.
- Θα έρχεσαι δεύτερη από δω και πέρα, της λέω. Θα γαμάω την Ιωάννα και θα έρχομαι μετά να στον χώνω στο στόμα. Θέλω να γεύεσαι τα υγρά και τον δυο μας. Θέλω να βλέπεις και μόνη σου ότι έφαγες κέρατο.
Με κοίταξε στα μάτια σα να παρακαλούσε να συνεχίσω.
- Θα σε κάνω το πουτανάκι μας. Θα σε βάλω να τη γλείφεις και μετά θα την πηδάω μπροστά σου. Θα είσαι υπεύθυνη να μου την ετοιμάζεις, όπως κάνουν τα καλά κορίτσια. Θα σε παρτουζώνουμε σα σκύλα. Θα σε δένουμε μ’ ένα λουρί και θα σε χρησιμοποιούμε μόνο για τις τρύπες σου.
Δεν άντεξα άλλο. Το σκηνικό με είχε κάνει τούρμπο. Έχυσα στο στόμα της και τα κατάπιε όλα. Συνέχισε να τον ρουφάει λαίμαργα για ώρα, αναζητώντας κάθε σταγόνα που της είχε ξεφύγει. Ο εξευτελισμός της είχε κάνει να πεινάσει. Καθώς μου έπεφτε μετά τον οργασμό, μου τον έπιασε με το χέρι και με φίλησε στην κοιλιά. Τη χάιδεψα τρυφερά στα μαλλιά και της έκανα χαλαρό μασαζάκι στο σβέρκο. Ήταν το κορίτσι μου και την αγαπούσα. Σήκωσε το κεφάλι και χαμογέλασε μέχρι τ’ αφτιά καθώς τα μάτια μας συναντήθηκαν.
- Μ’ αρέσει το κέρατο… μου είπε.
Copyright protected OW ref: 132023
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.