Για ένα χρονικό διάστημα η οικογένεια της Σάντυ μετακόμισε εκτός Ελλάδας και αναγκαστήκαμε να αποχωριστούμε για λίγο. Δε σταμάτησε φυσικά η καθημερινή επικοινωνία με τη Σάντυ και το Μάνο. Η Σάντυ μου έλεγε κάθε μέρα τα γκομενικά της, ενώ ο Μάνος τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού και τι φάρσα σκαρώνει πάλι στη Σάντυ. Αυτός βέβαια, αν και ήταν μικρότερος μας, πάντα μας προστάτευε και ήθελε να ξέρει τις συναναστροφές μας και τις σχέσεις μας. Ήταν πολύ γλυκό από μεριάς του μικρού να μας προστατεύει, ενώ εγώ και η Σάντυ κοροϊδεύαμε το θάρρος του. Ο καιρός περνούσε και τα παιδιά άρχισαν να πλήττουν. Με την πρώτη αργία που βρέθηκε μπροστά τους, θέλησαν να περάσουν μερικές μέρες στην Ελλάδα για διακοπές. Εγώ ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη που θα τους υποδεχόμουν και ανυπομονούσα σαν τρελή. Ώσπου η φίλη μου η Σάντυ μου τσάκισε τα φτερά λέγοντας μου πως θα έρθει 2 μέρες αργότερα απ' το Μάνο γιατί η σχέση της (που απέκτησε εκεί) θα μπορούσε να ταξιδέψει και εκείνος μαζί της δυο μέρες αργότερα. Έτσι εγώ θα πήγαινα να πάρω το Μάνο και όπως είχα υποσχεθεί στη μητέρα του, δε θα τον άφηνα μόνο του μέχρι να έρθει η Σάντυ.
Έφτασε η μέρα και πήγα στο αεροδρόμιο να παραλάβω το Μάνο. Κατέβηκα και τον περίμενα στην πύλη. Μόλις είδαμε ο ένας τον άλλον, αγκαλιαστήκαμε σφιχτά και ο Μάνος με σήκωσε ελαφρά και μου είπε φωναχτά πόσο του έλειψα. Εγώ από την άλλη δεν μπορούσα να πιστέψω πως αυτός ο άντρας που έχω δίπλα μου εκείνη την στιγμή, ήταν ο Μάνος! Ο… σχεδόν αδερφός μου! Αντίκριζα έναν άντρα και όχι ένα αγοράκι όπως θυμόμουν. Ήταν πολύ γυμνασμένος, γεροδεμένος και με ξανθά γένια! Όταν μπήκαμε πλέον στο αυτοκίνητο μου, δεν άντεξα και του είπα:
- Ρε μικρό πως έχεις γίνει έτσι; 2 μέτρα άντρας!
- Είδες; Τι να κάνω ρε συ Λενάκι; Μόνο γυμναστήριο και σχολείο μπορώ να πηγαίνω εκεί. Κάπου πρέπει να ξεσπάω.
- Έχεις τα δίκια σου, δεν μπορώ να πω! Ένας κούκλος έγινες!
- Μίλα μας και συ για ομορφιά Λένα!
- Χαζό (απάντησα γελώντας)…
Και άρχισε η συζήτηση μεταξύ μας για τα παλιά, μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι του Μάνου. Όταν κατεβήκαμε, άρχισα εγώ το συμμάζεμα εφόσον το σπίτι ήταν κλειστό καιρό και ο Μάνος μπήκε να κάνει ένα ντους. Βγαίνοντας, αυτό που αντίκρισα, πάλι ήταν για μένα κάπως περίεργο. Τον κοιτούσα μόνο με την πετσέτα να περπατάει στο σπίτι και δεν έβλεπα πουθενά το μικρό Μάνο που θυμόμουν. Έβλεπα ένα πανέμορφο αγόρι, γυμνασμένο και βρεγμένο να πάει από δωμάτιο σε δωμάτιο. Κάποια στιγμή, τις σκέψεις μου σταμάτησε η φωνή του που μου λέει:
- Που είναι η βαλίτσα μωρό;
- Ρε Μάνο, πόσες φορές θα σου πω; Στο δωμάτιο σου, πίσω απ' την πόρτα.
- Πω, πω, συγνώμη ρε αγάπη μου, δεν άκουγα στο ντους. Ντύνομαι και παραγγέλνουμε να φάμε ;
- Ναι, άντε τελείωνε!
Όπως σφουγγάριζα και το σώμα μου είχε πάρει μια κλίση προς τα κάτω, εκείνος μου έριξε ένα χαστούκι στον κώλο και είπε:
- Κοίτα γυμναστική η Λένα!
- Βρε άντε από 'κει… χαζό!
- Κορμάρα έχεις φτιάξει δικιά μου…
είπε και ξάπλωσε στον καναπέ.
- Και συ δικέ μ!
- Μη με παίζεις ειρωνεία, θα φας χαστούκι.
- Ωπα ρε μικρό, για κούλαρε λίγο.
- Άμα σηκωθώ επάνω, θα σου πω εγώ.
- Ε για σήκω να γελάσουμε.
- Να γελάσουμε;
Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε, ήρθε κολλητά στο πρόσωπο μου και μου είπε:
- Εγώ δε γελάω!
Δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι γίνεται. Αν κάνει πλάκα για να με ψαρώσει ή αν το πάει κάπου, εγώ πάντως συνέχισα το υφάκι για να δω που το πάει:
- Ούτε εγώ γελάω!
- Ωραία… πιασ 'το να δεις πως έχει γίνει να τρελαθείς!
- Μάνο τι λεει;
- Είπαμε δε γελάμε, ούτε κάνουμε αστεία. Σε θέλω τώρα!
Είχα ερεθιστεί πάρα πολύ με όλο το σκηνικό και με το γεγονός του ότι ο Μάνος ήταν ένας κούκλος. Αμέσως έβαλα το χέρι μου και έπιασα τον πούτσο του. Ήταν τεράστιος και πρησμένος. Του την έπαιξα για λίγα δευτερόλεπτα κοιτάζοντας μόνο τον πούτσο του. Γύρισα, τον κοίταξα στα μάτια όμως και του είπα:
- Τόσο μεγάλο; Που νομίζεις ότι μπορείς να το βάλεις;
- Στο στόμα σου!
Με προσεκτικές κινήσεις, έσκυψα και του τον πήρα στο στόμα. Ήταν πολύ μεγάλο για να καταφέρω να το πάρω όλο μέσα, έτσι κατά τη διάρκεια, έπαιζα με τα αρχίδια του για να του αρέσει περισσότερο. Φυσικά θέλησε να το συνεχίσουμε και να το βάλει και άλλου και όταν έκανε τις κινήσεις του προς τα εκεί σταμάτησα και του είπα:
- Μικρέ δεν υπάρχει περίπτωση να με ακουμπήσεις! Ούτε να με γαμήσεις φυσικά. Και όταν είναι να χύσεις, θα είναι έξω από το στόμα μου.
Αυτό τον έκανε να καυλώσει ακόμα περισσότερο, και μετά από λίγα δευτερόλεπτα έχυσε στο χέρι μου φωνάζοντας από καύλα. Όταν τέλειωσε, με γύρισε απότομα και με φίλησε στο στόμα με πολύ πάθος σαν να το ήθελε καιρό και μου είπε:
- Είμαι ερωτευμένος μαζί σου από 15 χρόνων, θέλω να κάνουμε έρωτα όλη νύχτα απόψε, δε σου ζητάω τίποτα άλλο, μόνο μια φορά να είσαι όλη δίκη μου.
- Αγάπη μου, μικρούλη μου πόσο σ' αγαπώ, μου είχες λείψει πάρα πολύ. Μάνο μου, αυτό που έγινε μεταξύ μας, ήταν πολύ ερεθιστικό, δε μπορώ να πω, όμως δεν πρέπει να ξανασυμβεί γιατί έχω σχέση και δε νιώθω ωραία απέναντι στη Σάντυ.
- Αλήθεια μ' αγαπάς;
- Ναι Μάνο, μου πάρα πολύ
- Τότε αυτές τις δυο μέρες, θέλω να είσαι δίκη μου, να με κάνεις ευτυχισμένο και μετά ας το ξεχάσουμε.
Δέχτηκα. Δυο μέρες, απ' το πρωί μέχρι το βράδυ, κάναμε έρωτα σε όλο το σπίτι και όταν ήρθε η Σάντυ και το αγόρι της, εγώ και ο Μάνος βρισκόμασταν ακόμα. 10 μέρες είχα αφεθεί σε εκείνον και εκείνος σε μένα. Κάναμε σεξ παντού. Τον αποχαιρέτησα με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησε όλη η ιστορία μεταξύ μας. Ακόμα και τα τελευταία λεπτά που έπρεπε να φύγει, είχαμε πάει στην τουαλέτα του αεροδρομίου και γαμιόμασταν τρελά.
Όμως όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν, σωστά; Η μήπως όχι;
(Copyright protected OW ref: 94366)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.