Από τον Οκτώβριο του 2018, όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων, φοιτώ σε ένα μεταπτυχιακό της παλιάς μου σχολής. Για τη διευκόλυνση της διήγησης, ας με πούμε Γιώργο. Η επιλογή να κάνω μεταπτυχιακό τη συγκεκριμένη περίοδο δεν ήταν εύκολη, καθότι έπρεπε να το συνδυάσω με τη δουλειά μου, που είναι από μόνη της αρκετά πιεστική. Επέλεξα όμως να το κάνω γιατί ο καιρός περνάει και στο μέλλον ενδεχομένως οι δυσκολίες να ήταν περισσότερες.
Στο ίδιο μεταπτυχιακό πέρασε και η, ας την πούμε Ιωάννα. Την ήξερα φατσικά από τη σχολή, γνωριστήκαμε όμως στο μεταπτυχιακό, δεν είχε τύχει νωρίτερα. Η αλήθεια είναι πως ήταν ακριβώς ο τύπος μου. Ένα έτος μικρότερη μου, ύψος περίπου 1.65, την περνούσα ένα κεφάλι, μελαχρινή, αδύνατη αλλά όχι πολύ γυμνασμένη, με έντονα σαρκώδη χείλη και μαύρα μαλλιά, μακριά έως την πλάτη. Δεν της έδωσα όμως ιδιαίτερη σημασία καθότι διένυα ήδη τον πέμπτο χρόνο σχέσης με την κοπέλα μου, ας την πιούμε Νίκη, και ήμουν απόλυτα καλυμμένος από αυτή. Η αλήθεια είναι πως εμφανισιακά έμοιαζαν πολύ, δεν είχα όμως αφορμή να κοιτάξω αλλού.
Στο σημείο αυτό να περιγράψω και τον εαυτό μου. Είμαι καστανόξανθος, ύψος 1.81, κι έχω το σώμα του ανθρώπου που γυμναζόταν για χρόνια και τώρα προλαβαίνει μόνο περιστασιακά, για συντήρηση.
Μέχρι το Δεκέμβριο οι επαφές με την Ιωάννα δεν ήταν έντονες. Της μιλούσα όσο μιλούσα και στους υπόλοιπους συμφοιτητές. Μου άρεσε όμως πολύ το χιούμορ της, ήταν έξυπνη κοπέλα. Δε μπορούσα πάντως να μην παρατηρήσω ότι όποτε μιλούσαμε δεν έχανε ευκαιρία, όταν έλεγα κάποιο αστείο, να με αγγίζει στο μπράτσο ή να είναι γενικότερα κάπως πιο εκφραστική. Σε όλους μας περνάει από το μυαλό σε αυτές τις φάσεις ότι κάτι μπορεί να παίζει, εγώ όμως δεν έδινα σημασία.
Η κατάσταση άλλαξε ραγδαία όταν βρήκα την Ιωάννα στο Facebook και το Instagram, και χωρίς να έχω οποιαδήποτε πονηρή πρόθεση την έκανα add και follow. Με δέχτηκε και στα δύο, πήγα να τσεκάρω τα προφίλ της και έπαθα πλάκα με τις φωτογραφίες της. Ήταν έτσι κι αλλιώς όμορφη κοπέλα, ο φακός όμως της πήγαινε τρελά. Ήξερε να ποζάρει, είχε πολύ ωραίο σώμα και έβγαζε μια έντονη θηλυκότητα. Σύντομα άρχισα να πιάνω τον εαυτό μου να κοιτά τις φωτογραφίες της σε άκυρες στιγμές, χωρίς κάποια αφορμή. Μου είχε γίνει σχεδόν εθισμός, σε σημείο που έφτασα να φαντάζομαι ότι πηδάω την Ιωάννα όταν έκανα σεξ με την κοπέλα μου.
Το επόμενο βήμα ήταν να αρχίσω να ψάχνω αν είναι μόνη της. Υποδέχτηκα την είδηση ότι είχε άλλη σχέση με ανακούφιση. Πραγματικά δεν ήθελα να παρασυρθώ σε καμία κουτσουκέλα, ήθελα να αντισταθώ και το γεγονός ότι γνώριζα πως κι αυτή δεν ήταν ελεύθερη πίστευα ότι θα βοηθούσε.
Όταν γυρίσαμε από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές άρχισαν ξανά οι παραδόσεις. Δε μπορούσα να αντισταθώ να αρχίσω να της μιλάω περισσότερο. Ούτε μπορούσα να ελέγξω το αίσθημα ενθουσιασμού όταν έβλεπα ότι ανταποκρινόταν και ήταν και σε αυτή ευχάριστο.
Σύντομα το πράγμα ξέφυγε. Αρχίσαμε να μιλάμε κι εκτός παραδόσεων, για τις ζωές μας, τους στόχους μας. Το messenger είχε πάρει φωτιά. Επόμενο βήμα ήταν να αρχίσουμε να ανοιγόμαστε ο ένας στον άλλο για τα αισθηματικά μας, τις σχέσεις μας και τα προβλήματά τους. Η Ιωάννα αγαπούσε κι αυτή το αγόρι της και αυτό με έκανε να νιώθω μια ανακούφιση. Έδινα στον εαυτό μου ένα άλλοθι ότι η κατάσταση δεν ήταν τελικά επικίνδυνη. Παρίστανα ότι δεν αντιλαμβανόμουν τη χημεία που υπήρχε μεταξύ μας και τον αυξημένο ερωτισμό στην ατμόσφαιρα.
Σε ένα μάθημα επιλογής ο καθηγητής ζήτησε να κάνουμε κοινές εργασίες, ανά ζευγάρια. Όταν μου πρότεινε να την κάνουμε μαζί είπα ναι χωρίς δεύτερη σκέψη. Έπαιζα με τη φωτιά αλλά δε μπορούσα να το ελέγξω. Άρχισαν λοιπόν οι συναντήσεις τετ α τετ έξω, να διαβάζουμε, να γράφουμε και να λέμε από κοντά αυτά που τόσο καιρό λέγαμε στο τσατ. Ήταν μια πολύ ωραία φάση.
Παραμονές της παρουσίασης της εργασίας βρεθήκαμε πρώτη φορά σπίτι μου, για να χρησιμοποιήσουμε τη βιβλιοθήκη μου. Η Νίκη έλειπε ταξίδι, το ίδιο και το αγόρι της Ιωάννας. Η Ιωάννα ήταν πολύ αγχωμένη για την εργασία, φοβόταν ότι δεν ήταν αρκετά καλή, έτρεμε κι ήθελε να βάλει τα κλάματα. Ήταν όμως χάρμα οφθαλμών, ωραιότερη από ποτέ. Φορούσε μια μαύρη φούστα, αρκετά πάνω από το γόνατο αλλά όχι πολύ κοντή, άσπρη μπλούζα ανοικτή από πάνω με τους ώμους ακάλυπτους κι ένα ζευγάρι άσπρα πέδιλα που αναδείκνυαν τα περιποιημένα πόδια της. Προσπαθούσα να την ηρεμήσω, όμως όποτε την κοιτούσα ή της μιλούσα ένιωθα αυτό τον κόμπο στο στομάχι, σαν να ήμουν δεκαπεντάχρονο. Το πόδι μου πήγαινε πάνω-κάτω από το τρέμουλο, ήμουν σε μία κατάσταση που μόνο στο άγχος δεν οφειλόταν.
Δεν άντεξα. Σε κάποια φάση που είχε έρθει κοντά μου τη φίλησα. Ήξερα ότι ήταν μαλακία, ότι είχαμε κι οι δυο σχέση, ότι ήταν λάθος. Αλλά το έκανα, δε μπορούσα να σκεφτώ. Και ανταποκρίθηκε. Ω ναι, ανταποκρίθηκε. Για κάμποση ώρα φιλιόμαστε με πάθος, ένα έντονο πάθος που ήταν φανερό ότι ήταν για καιρό περιορισμένο. Μου έπιανε τα μπράτσα πάνω από το πουκάμισο με τα χέρια και τα έσφιγγε. Χάιδευα τρυφερά το μηρό της κάτω από τη φούστα ανεβαίνοντας όλο και πιο πάνω.
Σύντομα τα δάχτυλά μου άγγιξαν την άκρη από το κιλοτάκι της. Ένιωσα ένα έντονο φτερούγισμα στο στήθος. Παραμέρισα το εσώρουχο κι έπιασα το μουνάκι της. Ήταν τέρμα υγρή, έλιωνε. Για εμένα, εγώ την είχα κάνει έτσι. Δε μπορούσα πλέον να κρατηθώ.
Σηκώθηκα, τη σήκωσα κι αυτή στα χέρια μου και την πήγα προς το κρεβάτι, στο δίπλα δωμάτιο. Δε σταματήσαμε να φιλιόμαστε στιγμή. Η Ιωάννα μου ξεκούμπωνε το πουκάμισο στο δρόμο και έπιανε το στήθος μου. Την ξάπλωσα στο κρεβάτι και της έβγαλα τα πέδιλα. Μάζεψε χαριτωμένα τα πόδια της και αμέσως τα άπλωσε ξανά, παίρνοντας μια τρομερή πόζα σαν κι αυτές που με είχαν τρελάνει στις φωτογραφίες της. Έβγαλε και τη μπλούζα της, αποκαλύπτοντας το μαύρο σουτιέν της. Το στήθος της ασφυκτιούσε, από κοντά ήταν πολύ μεγαλύτερο απ' ό, τι στις φωτογραφίες. Της ξεκούμπωσα και τη φούστα και την τράβηξα από τα πόδια της, αφήνοντας τη με το άσπρο κιλοτάκι της. Έκανε ωραίο σύνολο με το μαύρο σουτιέν, ήταν χάρμα οφθαλμών. Την άφησα ξαπλωμένη και πήρε άλλη μια προκλητική πόζα, ενώ με παρατηρούσε να γδύνομαι.
Όταν έμεινα μόνο με το εσώρουχο της όρμησα ξανά και της φιλούσα το λαιμό. Κατέβηκα στο στήθος της, χωρίς να πει κουβέντα το έλυσε και αποκάλυψε τις βυζάρες της. Ολοστρόγγυλες με τέλειες πεταχτές ρωγίτσες. Άρχισα να παίζω, τις έβαζα στο στόμα μου και τις πιπιλούσα εναλλάξ. Η Ιωάννα βογκούσε από την καύλα, ώσπου μου ψιθύρισε… «Δεν αντέχω άλλο, προχώρα».
Αμέσως της έβγαλα και το κιλοτάκι, μετά το εσώρουχο μου και μείναμε κι οι δυο γυμνοί. Ένιωθα πολύ περίεργα, από τη μια ήμουν τέρμα καυλωμένος, από την άλλη το στομάχι μου πήγαινε να σπάσει. Φόρεσα καπότα, έφερα τα χείλη μου στην επίπεδη κοιλίτσα της και της ρούφηξα τον αφαλό. Ούρλιαξε, τρελάθηκε, άνοιξε τα πόδια και με τράβηξε. Δε μπορούσα άλλο. Χώθηκα στο μουνάκι της χωρίς καθυστέρηση. Ήταν τόσο στενό και τρυφερό. Τέλειο, ακαταμάχητη αίσθηση. Με κάθε νέα διείσδυση την άνοιγα περισσότερο. Άκουγα τα βογγητά της κι η διάθεσή μου άλλαζε. Συνειδητοποίησα ότι την πηδούσα. Το πουτανάκι που με στοίχειωνε τόσους μήνες ήταν στο κρεβάτι μου, γυμνή, όλη δική μου.
Η σκέψη αυτή άλλαξε τελείως τη διάθεσή μου. Πλέον ένιωθα κυρίαρχος. Άρχισα να την καρφώνω κανονικά, να της τον χώνω όλο και πιο γρήγορα. Χούφτωσα γερά τα μπούτια της και έφερα τις πατούσες στους ώμους μου. Με κάθε διείσδυση βογκούσε κι η λεκάνη της έφευγε πίσω. Ήμουν κυρίαρχος πάνω της και πολύ το γούσταρα. Έφερα τα χέρια μπροστά και χούφτωσα τις βυζάρες της. Τι τέλεια αίσθηση, πόση καύλα μαζεμένη. Έμπαινα μέσα της κι ένιωθα ότι την παραβίαζα, ότι την άνοιγα στα δύο.
Την ξέσκιζα για πάνω από εικοσάλεπτο. Πολλές φορές έφτασα κοντά να τελειώσω αλλά συγκρατιόμουν για να μη σταματήσει το γαμήσι. Η Ιωάννα είχε λιώσει. Όταν ένιωσα ότι δεν αντέχω άλλο έγειρα μπροστά και ψιθύρισα στο αυτί της… «Έρχομαι, ετοιμάσου». Την ένιωσα να τελειώνει στα χέρια μου, έδωσα κι εγώ μια δυνατή κι όταν έφτασα όσο βαθύτερα μπορούσα σταμάτησα να προσπαθώ και αφέθηκα. Τα έχυσα όλα στην καπότα μου, της έδωσα ένα φιλί και βγήκα από μέσα της.
Πέρασαν μερικά λεπτά μέχρι να μας φύγει η κάψα και να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε. Υπήρχε πλέον διάχυτη μια αμηχανία. Πήρα την πρωτοβουλία να τη σπάσω, σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα για να της δώσω δύο λεπτά να σκεφτεί μόνη της.
- Λοιπόν;
- Τι λοιπόν;
- Δε θα πεις τίποτα;
- Τι να πω ρε Γιώργο, πραγματικά δεν ξέρω. Πως έγινε όλο αυτό;
Πήρε μια ανάσα και με κοίταξε.
- Κοίτα Ιωάννα δε θα σου πω ψέματα. Σε σκεφτόμουν πολύ καιρό τώρα. Μου αρέσεις πάρα πολύ.
- Κι εμένα Γιώργο μου αρέσεις, ας μην παριστάνουμε ότι δεν το ξέραμε.
- Είσαι τελείως ο τύπος μου, δε θα μπορούσα να αντιστέκομαι για πάντα.
- Είμαστε όμως κι οι δυο σε σχέση και ξέρω ότι όσο θέλω εγώ να την κρατήσω τόσο το θες κι εσύ.
- Αν θες να μου πεις ότι το σημερινό ήταν λάθος, το αρνούμαι.
- Όχι δε θα το πω αυτό. Πέρασα πολύ ωραία, δε μπορώ να το μετανιώσω.
Παραμείναμε σιωπηλοί για αρκετή ώρα, ώσπου πήρα την πρωτοβουλία και είπα να το αφήσουμε για σήμερα. Είχαμε εργασία την άλλη μέρα, έπρεπε να συγκεντρωθούμε. Θα βλέπαμε ξανά το ζήτημα από αύριο. Η Ιωάννα μόλις θυμήθηκε την εργασία αναστατώθηκε ξανά. Την ηρέμησα, έφυγε και δώσαμε ραντεβού για αύριο.
Η εργασία πήγε τέλεια. Πήραμε 9/10 και δεχθήκαμε συγχαρητήρια. Το σημαντικό όμως ήταν ότι η χαρά που ακολούθησε εξάλειψε κάθε αμφιβολία. Φεύγοντας η Ιωάννα μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί, όταν δε μας έβλεπε κανείς, και μου είπε ότι πρέπει να βγούμε να το γιορτάσουμε.
Πράγματι βγήκαμε και η ιστορία έχει συνέχεια... που θα τη μάθετε σύντομα.
Copyright protected OW ref: 171283
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.