Ένα από τα μαθήματα της σχολής μου ήταν η ζωγραφική, αγαπημένο μου μάθημα που ανυπομονούσα κάθε φορά να πηγαίνω. Αλλά δεν ανυπομονούσα μόνο για το μάθημα, αλλά και για τον καθηγητή. Ο Γιάννης είναι ένας πολύ γοητευτικός άντρας, γύρω στα 40-45, με μούσι και πολύ καλοδιατηρημένος. Ξέρει πολλά πράγματα, είναι μεταδοτικός και έξυπνος και φυσικά τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή. Βέβαια διέκρινα και από μέρους του μια μεγάλη συμπάθεια, καθώς μου έλεγε συνέχεια πόσο καλή ήμουν, με κοίταζε και με άγγιζε δήθεν τυχαία. Η αλήθεια είναι πως τον είχα καψουρευτεί και ήθελα να κάνω κάτι μαζί του.
Την τελευταία μέρα του μαθήματος, τη μέρα της εξεταστικής μας δηλαδή, είχα σκεφτεί ένα τρόπο να τον ξαναδώ και ήλπιζα να έπιανε. Όταν με φώναξε πήγα στο γραφείο του για να βαθμολογήσει την πρόοδο μου και πιάσαμε την κουβέντα.
- Μαριάννα μου είσαι πολύ καλή σε αυτό μην το αφήσεις!
- Το ξέρω κύριε και θα μου λείψει πολύ το μάθημα σας. Μήπως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια ιδιαίτερα μαθήματα μαζί; Αν δε σας βάζω σε κόπο βέβαια!
Εκείνη την στιγμή είδα τα μάτια του να λάμπουν.
- Μην ανησυχείς, δε με βάζεις σε κόπο, άλλωστε η διδασκαλία είναι η αγάπη μου. Θα κάνω κάποιους διακανονισμούς και θα σε ειδοποιήσω εντάξει;… μου απάντησε.
- Μάλιστα κύριε, θα περιμένω και ευχαριστώ πολύ! Καλή συνέχεια. του είπα και έφυγα.
Μετά από μερικές μέρες έλαβα ένα e-mail από εκείνον. Μου έλεγε πως θα έχουμε ελεύθερο το εργαστήριο της σχολής για ένα τετράωρο μια φορά την εβδομάδα για 5 συναντήσεις.
Από εδώ και πέρα σε κάθε μάθημα προσπαθούσα να τον εντυπωσιάσω, τόσο με την τέχνη μου όσο και με τον ντύσιμο μου. Φορούσα όμορφα φορέματα που αποκάλυπταν τόσο… όσο έπρεπε, κοντές φουστίτσες, στενά κολάν και τζιν. Από το βλέμμα το καταλάβαινα πόσο του άρεσα αλλά ποτέ δεν έκανε κίνηση. Γι’ αυτό λοιπόν, στο τελευταίο μάθημα αποφάσισα να τα παίξω όλα για όλα. Φόρεσα ένα μαύρο κοντό φόρεμα με ανοιχτή πλάτη και αρκετά ανοιχτό ντεκολτέ και φυσικά δε φόρεσα σουτιέν.
- Γεια σας κύριε!
Σάστισε για λίγο μόλις με είδε, τα μάτια του γούρλωσαν, αλλά συνήλθε γρήγορα.
- Γεια σου Μαριάννα. Κάτσε να ξεκινήσουμε... μου είπε χαμογελώντας.
Μετά από κάποια ώρα, και όση ώρα εγώ ζωγράφιζα, σηκώθηκε από την καρέκλα του για να δει πως τα πάω. Ήρθε δίπλα μου και έκανα να σηκωθώ, αλλά μου έκανε νεύμα να κάτσω. Πήρε ένα σκαμπό και έκατσε ακριβώς από πίσω μου. Με το χέρι του έπιασε το χέρι μου που κρατούσε το πινέλο και μου το οδηγούσε. Τότε ήταν που η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπά πολύ δυνατά και η ανάσα μου να βαραίνει καθώς ένιωθα την καυτή του ανάσα πάνω στο δέρμα μου. Άφησε το χέρι μου και με το δικό του έκανε στην άκρη τα μαλλιά μου και άρχισε να μου φιλάει τον λαιμό. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και έβγαλα έναν αναστεναγμό καύλας.
- Αχ κύριε, δεν πρέπει, δεν είναι σωστό… του είπα με κομμένη ανάσα.
- Το ξέρω ότι το θες μικρή μου, νιώθω το κορμί σου να καίει…
είπε και με το άλλο του χέρι χάιδευε απαλά το στήθος μου. Παραδόθηκα τελείως σε αυτόν, κόλλησα την πλάτη μου περισσότερο στο στήθος του και προσπαθούσα να μην κάνω πολλή φασαρία για να μην μας πάρει χαμπάρι κανείς, ενώ αυτός δε σταματούσε να φιλάει το λαιμό μου και να χαϊδεύει το στήθος μου. Μετά από λίγο δεν άντεχα άλλο, το μουνάκι μου είχε γίνει μούσκεμα και γι’ αυτό γύρισα και άρχισα να τον φιλάω. Φιλιόμασταν με τέτοιο πάθος που δεν είχα ξανανιώσει στην ζωή μου, βγάζαμε μικρούς αναστεναγμούς και βογκητά.
- Θέλω να σε κάνω δικιά μου μωρό μου… δεν αντέχω άλλο.
Ζούληξα το φούσκωμα στο παντελόνι του και του είπα:
- Θέλω να με πάρετε πάνω στην έδρα σας!
Τα μάτια του γυάλισαν από την καύλα, σηκώθηκε και κλείδωσε την πόρτα.
Με έβαλε πάνω στην έδρα του και γρήγορα μου έβγαλε το βρακάκι μου και το πέταξε στο πάτωμα. Γονάτισε και ξεκίνησε να μου γλείφει το πλημμυρισμένο μουνάκι μου. Η εμπειρία του φαινόταν στο πιο απίστευτο γλείψιμο που μου είχαν κάνει ποτέ. Με τα βίας συγκρατούσα τις φωνές καύλας. Με τρέλαινε αυτός ο άνθρωπος και ήμουν τόσο κοντά στο να χύσω, δεν άντεχα άλλο!
- Σας χύνω κύριε, σας χύνω, μη σταματάτε σας παρακαλώ!
Μόλις πήρα μερικές ανάσες, του έδωσα ένα φιλί και γονάτισα μπροστά του. Ξεκούμπωσα γρήγορα το παντελόνι του και έβγαλα έξω τον ομολογουμένως θεαματικό του πούτσο. Ήταν ένα καυλί μετρίου προς μεγάλου μεγέθους και αρκετά παχύ. Με το που τον έβαλα μέσα στο στόμα μου, τον άκουσα να βογκάει όσο πιο σιγανά μπορούσε. Έγλειφα το καυλί του με μεγάλη μαεστρία, ήθελα να τον αφήσω άφωνο.
- Έτσι μπράβο αστέρι μου ρούφα, είσαι απίστευτο πουτανάκι, με καυλώνεις τόσο πολύ. Τι στόμα είναι αυτό μωρό μου;
Μού ήρθε μια ιδέα. Έβγαλα τον πούτσο του από το στόμα μου και ξεκίνησα να του ρουφάω και να του πιπιλάω μόνο το κεφαλάκι. Τότε τα έχασε!
- Αχ πουτανάκι τι καυλιάρικο μωρό που είσαι! Σταμάτα όμως γιατί δε θέλω να χύσω ακόμα.
Έκατσα πάνω στο θρανίο και του άνοιξα τα πόδια μου. Με φιλούσε με πάθος και δαχτύλωνε το μουνάκι μου για να το ετοιμάσει για το καυλί του. Λίγο πριν μπει με ρώτησε
- Είσαι σίγουρη πως θες να κάνουμε αυτό; Μπορούμε να σταματήσουμε εδώ αν δεν θες.
- Σας παρακαλώ… θέλω να με σκίσετε, δεν αντέχω άλλο, το μουνάκι μου καίγεται.
Μπήκε μέσα μου με βία και στο τσακ δεν ούρλιαξα. Με το που μπήκε έβγαλε ένα πολύ δυνατό αναστεναγμό.
- Αχ μωρό μου το μουνάκι σου είναι τόσο υγρό και στενό πουτανάκι μου, είναι το καλύτερο μουνί που έχω γαμήσει.
- Ναι, ναι, μη σταματάτε είναι τόσο τέλειο το καυλί σας.
Όσο περισσότερο με γαμούσε τόσο περισσότερο με τρέλαινε. Κάποια στιγμή μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του για να μην φωνάζω και με πηδούσε όλο και πιο γρήγορα όλο και πιο δυνατά. Ένιωθα τόσο κοντά στην κορύφωση που με το χέρι μου ξεκίνησα να χαϊδεύω την κλειτορίδα μου
- Έτσι πουτανάκι μου παίξε με το μουνάκι σου χύσε για τον δάσκαλο σου, χύσε για μένα, χύσε στον πούτσο που σε γαμάει!
Έχυσα γρήγορα και δυνατά με μουγκρητά. Τότε μου είπε:
- Θα σε χύσω κι εγώ, που τα θες μωρό μου;
- Στο στόμα μου κύριε, θέλω να τα καταπιώ
Βγήκε από μέσα μου και αμέσως γονάτισα μπροστά του. Άνοιξα το στόμα μου και έβαλε τον πούτσο του μέσα μου. Του πιπίλισα το κεφαλάκι όπως και πριν και αμέσως έβγαλε μεγάλη ποσότητα σπέρματος που παραλίγο να με πνίξει.
- Έτσι μωράκι μου, έτσι αστέρι μου σε χύνω, πιες τα όλα μικρή μου όλα για σένα είναι.
Όταν σταμάτησε να χύνει, καθίσαμε και οι δύο στο πάτωμα εξαντλημένοι και προσπαθούσαμε να βρούμε τις ανάσες μας χωρίς να μιλάμε. Μη ξέροντας τι να κάνω από εδώ και πέρα, έβαλα το βρακάκι μου, μάζεψα τα πράγματα μου και πήγα να φύγω. Όταν έφτασα στην πόρτα, άκουσα την φωνή του.
- Μαριάννα περίμενε!
Γύρισα και τον είδα να κρατάει ένα κομμάτι χαρτί
- Δεν πρόκειται να σε πιέσω για τίποτα άλλο, αλλά αν χρειαστείς οτιδήποτε ξέρεις που να με βρεις…
Μου έδωσε το χαρτί με τον αριθμό του και μου έκλεισε το μάτι
- Και σε ευχαριστώ πολύ, ήσουν υπέροχη.
- Εγώ σας ευχαριστώ κύριε… αντίο…
του είπα και έφυγα από το εργαστήριο με ένα χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο μου που κράτησε όλη την υπόλοιπη μέρα.
Copyright protected OW ref: 176232
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.