- Dice mi la veritas! (Μίλα και πες μου την αλήθεια).
- Verum, veridicus non est la veritas (Αληθινά, αληθοφανή, δεν υπάρχει αλήθεια).
- Γητείες, μαγγανείες και άλλες μαγείες.
- Ξόρκια και ασυναρτησίες.
Κοιταζόμασταν και οι δυο με τρόπο που κανείς άλλος δε θα αντιλαμβανόταν. Αυτή φορούσε μια ασημένια σούπερ μίνι εφαρμοστή φούστα, ένα μαύρο see through αμάνικο ολόσωμο κορμάκι και ασημένιο σουτιέν. Στα χέρια της είχε περασμένα χρυσά βραχιόλια και στους αγκώνες είχε στηρίξει κάτι σαν ύφασμα που οκτώ λεπτές ασημένιες λωρίδες κρέμονταν. Στα πόδια της ήταν ασημένια σανδάλια, που έδεναν με ίδιου χρώματος κορδόνια ως τα γόνατα. Τα μακριά μαύρα μαλλιά της κάλυπταν την πλάτη της καλαίσθητα.
Ο κόσμος την κοιτούσε, τη θαύμαζε και μετά την ξεχνούσε. Γιατί; Είναι πολύ απλό. Ο κόσμος δε μπορεί να θυμάται κάτι που δε μπορεί να έχει, είτε είναι άρρεν είτε θήλυ. Περιμέναμε έξω από τα κτελ.
- Quea apud ipsum est!
- Ego scio.
Το λεωφορείο της έφτασε. Κεραυνοί άστραψαν στον ορίζοντα και βροντές ακολούθησαν. Τα μάτια μου ασυναίσθητα έπιασαν κάτι που δεν έπρεπε να δουν.
- Non nunc!
Επιτέλους η άλλη φίλη μου κατέβηκε από το λεωφορείο. 1,56 ύψος, 47 κιλά βάρος, μαύρα μαλλιά κουρεμένα ως τη βάση του λαιμού, μαύρα μάτια. Φοράει γαλάζιο τζίν παντελόνι, μαύρο φούτερ, μαύρη τσάντα. Ήδη έχω σκύψει και βγάζω το μικρό σακίδιο από τη μπαγκαζιέρα του λεωφορείου. Ξέρω ποιο είναι. Δε χρειάζεται να ρωτήσω.
- Πού είσαι ρε μόρτη;… με ρωτάει ενώ παίρνει τη βαλίτσα.
- Στη γη του πυρός!
Κοιταχτήκαμε στα μάτια. Την τελευταία φορά που εμείς οι δύο είχαμε βρεθεί ήταν το 2004. Όταν η εθνική Ελλάδας είχε κερδίσει την Τσεχία στον ημιτελικό. Δεκαέξι χρόνια και κάτι ψιλά. Καθώς στρίβω τσιγάρο και της δίνω, το βλέμμα της αντικρίζει την άλλη φίλη μου από την Αίγυπτο.
- Καλή! Το έχετε κάνει;
- Όχι.
- Α ναι! Τώρα το βλέπω. Ριψοκίνδυνο.
Τις συστήνω. Η φίλη μου από την Ελλάδα δίνει το χέρι στη φίλη μου από την Αίγυπτο. Κοιτάζονται στα μάτια. Χαμογελάνε και καθώς της ακουμπάω και τις δύο, ένας κεραυνός χτυπάει το αλεξικέραυνο στο λιμάνι. Μυρίζω θειάφι, καμένο γυαλί και κεχριμπάρι. Το εκκωφαντικό μπαμ της βροντής ακούγεται μετά από δύο δέκατα του δευτερολέπτου. Και ξαφνικά ο αέρας πέφτει. Κοιταζόμαστε και οι τρεις. Ακουμπάμε ο ένας τον άλλο σε τρίγωνο και λέμε ταυτόχρονα.
- Είμαστε στο μάτι! Κράτα τώρα μέχρι που να έρθει η σημαίνουσα ώρα.
Πηγαίνουμε σε ένα μπαράκι και πίνουμε δύο ουισκάκια ο καθένας. Πάω να πληρώσω και για άλλη μια φορά μένω αμίλητος. Η Αίγυπτος τα έχει κανονίσει όλα. Κόσμος τη θαυμάζει, αλλά δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Η Ελλάδα όμως δεν την ξεχνάει. Συζητάμε για ιστορίες, κακουχίες και παλιές αμαρτίες. Για πίκρα και για κακό μεγάλο. Για στεναχώριες και χαμένες ελπίδες. Η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει και φεύγουμε από το μαγαζί.
- Ξέρεις ότι θα σε έπαιρνε, αν δεν ήμουν στην πόλη του, λέει η Αιγύπτια.
- Ναι το ξέρω. Αλλά δεν είναι η ώρα μας ακόμα. Έρχεται μια άλλη. Μια από Αθήνα. Αυτή είναι σημαντική γι' αυτόν να το θυμάσαι.
- Δε θα έρθει για πολύ νομίζω. Λίγες ώρες.
- Που όμως αυτές οι λίγες ώρες θα γεμίσουν με χαρά και τους δύο. Τους βλέπω...
- Κι εγώ τους βλέπω...
- Κι εγώ μας βλέπω να μας παίρνει ο "έξω από 'δω".
- Αφήστε τη φίλη μου στην ησυχία της…
πετάχτηκα για να διακόψω τη συζήτησή τους. Όμως η Ελληνίδα και η Αιγύπτια έχουν απορροφηθεί. Η πρώτη γελάει και νεύει θετικά, η δεύτερη υποκλίνεται μπροστά μου με το σαρδόνιο χαμόγελο της.
Ξέρω ότι η φίλη μου από Αθήνα θα έρθει στην Πάτρα και όταν είμαστε και οι τρεις μαζί είναι σα να βλέπουμε τα πάντα.
Όχι! Δε θα βρεθούμε στο σπίτι μου. Στο ξενοδοχείο δίπλα στο κτελ. Θα κλείσουμε ημιδιανικτεύρεση. Θα ανέβουμε με τα πόδια σχεδόν τρέχοντας στον πρώτο όροφο και θα ανοίξουμε την πόρτα, η οποία θα κλείσε σε μηδενικό χρόνο πίσω μας. Δεν έχουμε χρόνο για φιλιά. Θα βγάλουμε όλα τα ρούχα μας. Και μετά θα φιληθούμε με πάθος. Με τέτοιο πάθος που και οι δύο έχουμε να νιώσουμε καιρό. Δε θέλουμε να κάνουμε έρωτα. Θέλουμε απόλυτη σαρκική επαφή. Αλλά πρώτα θα τη γλείψω. Γιατί θέλω να θυμηθώ πώς μυρίζει. Γιατί το έχω ξεχάσει. Και γιατί θέλω να είναι εντελώς καυλωμένη και υγρή και πολύ κοντά στον οργασμό.
Μετά θα μπω μέσα της και θα τελειώσω μέσα σε δυο λεπτά. Γιατί ξέρω ότι έχω να πάω καιρό με γυναίκα, αλλά και γιατί με έφτιαξε η μυρωδιά της. Όμως κι αυτή θα χύσει μαζί με εμένα. Ταυτόχρονα. Γιατί και η ίδια έχει καιρό να αισθανθεί χαρά στα σκέλια της εκτός από την πλαστικούρα.
Θα καπνίσω ένα τσιγάρο, όσο θα τη βλέπω να παίζει το μουνάκι της και την κωλότρυπα της. Και μετά θα τη γαμήσω όσο πιο δυνατά μπορώ. Θα αλλάξουμε στάσεις. Εγώ από πάνω, αυτή ιππαστί ανάποδα, πισωκολλητό. Εκεί θα της βάλω δάχτυλο στον κώλο και μετά δεύτερο. Σε λιγάκι η πούτσα μου θα πάρει τη θέση των δαχτύλων και αυτή ενώ θα παίζει με το μουνάκι της και την κλειτορίδα της, θα χύνει δυνατά και από μπρος και από πίσω. Θα τη γείρω στο πλάι και θα της γαμάω το κωλαράκι πιο αργά. Θα πρέπει κι εγώ να πάρω ανάσες. Δεν έχω την αντοχή της νιότης, αλλά έχω την εμπειρία.
Όταν θα αρχίσει να συνέρχεται, θα τη δαγκώσω πίσω στο σβέρκο απαλά. Και μετά τα χείλη μου θα πλησιάσουν στο λαιμό της και ενώ αυτή είναι παραδομένη, θα γλείψω με τη γλώσσα μου τη σφαγίτιδα φλέβα και...
- Prohibere, λέω στην Αίγυπτο.
- Ένα αστείο έκανα. Αλλά όπως θα την παίρνεις από πίσω να της δαγκώσει τον αριστερό λοβό του αυτιού. Όχι δυνατά, απαλά. Και μετά να βάλεις τη γλώσσα σου μέσα και γύρω από το αυτί της.
- Ναι, συμπληρώνει η Ελλάδα. Αυτή τότε θα σε γυρίσει και θα σου κάνει την καλύτερη πίπα της ζωής της. Και όταν θα τελειώσεις στο στόμα της, θα τη δεις να χύνει μαζί σου...
- Και θα έχετε λίγο ακόμα χρόνο να μιλήσετε, να καπνίσεις και να το ξανακάνετε, είπαν και οι δύο ταυτόχρονα.
- Ρε βλαμμένες! Δεν έχετε κάτι καλύτερο να ασχοληθείτε από την ερωτική μου ζωή.
Με κοιτάνε! Της κοιτάω.
- Εγώ θα πάω σε ένα φίλο μου που με φιλοξενεί στο Ρίο και θα παίξω με αυτό που είδα, λέει η Αίγυπτος.
- Κι εγώ θα πάω στο δωμάτιο σου και θα περιμένω να μιλήσουμε για άλλα πράγματα, λέει η Ελλάδα. Μην ανησυχείς! Θα πάρουμε άλλο ουίσκι. Όχι το δικό σας.
Η Αιγύπτια υποκλίνεται ενώ ένα ταξί σταματάει κι αυτή μπαίνει μέσα. Η Ελληνίδα με κοιτάει.
- Τη θυμάσαι;… ρωτάω.
- Ναι! Ξέρεις ότι έχει...
- Ναι. Ξέρω φιλενάδα. Ξέρω.
Copyright protected OW ref: 179468
- Verum, veridicus non est la veritas (Αληθινά, αληθοφανή, δεν υπάρχει αλήθεια).
- Γητείες, μαγγανείες και άλλες μαγείες.
- Ξόρκια και ασυναρτησίες.
Κοιταζόμασταν και οι δυο με τρόπο που κανείς άλλος δε θα αντιλαμβανόταν. Αυτή φορούσε μια ασημένια σούπερ μίνι εφαρμοστή φούστα, ένα μαύρο see through αμάνικο ολόσωμο κορμάκι και ασημένιο σουτιέν. Στα χέρια της είχε περασμένα χρυσά βραχιόλια και στους αγκώνες είχε στηρίξει κάτι σαν ύφασμα που οκτώ λεπτές ασημένιες λωρίδες κρέμονταν. Στα πόδια της ήταν ασημένια σανδάλια, που έδεναν με ίδιου χρώματος κορδόνια ως τα γόνατα. Τα μακριά μαύρα μαλλιά της κάλυπταν την πλάτη της καλαίσθητα.
Ο κόσμος την κοιτούσε, τη θαύμαζε και μετά την ξεχνούσε. Γιατί; Είναι πολύ απλό. Ο κόσμος δε μπορεί να θυμάται κάτι που δε μπορεί να έχει, είτε είναι άρρεν είτε θήλυ. Περιμέναμε έξω από τα κτελ.
- Quea apud ipsum est!
- Ego scio.
Το λεωφορείο της έφτασε. Κεραυνοί άστραψαν στον ορίζοντα και βροντές ακολούθησαν. Τα μάτια μου ασυναίσθητα έπιασαν κάτι που δεν έπρεπε να δουν.
- Non nunc!
Επιτέλους η άλλη φίλη μου κατέβηκε από το λεωφορείο. 1,56 ύψος, 47 κιλά βάρος, μαύρα μαλλιά κουρεμένα ως τη βάση του λαιμού, μαύρα μάτια. Φοράει γαλάζιο τζίν παντελόνι, μαύρο φούτερ, μαύρη τσάντα. Ήδη έχω σκύψει και βγάζω το μικρό σακίδιο από τη μπαγκαζιέρα του λεωφορείου. Ξέρω ποιο είναι. Δε χρειάζεται να ρωτήσω.
- Πού είσαι ρε μόρτη;… με ρωτάει ενώ παίρνει τη βαλίτσα.
- Στη γη του πυρός!
Κοιταχτήκαμε στα μάτια. Την τελευταία φορά που εμείς οι δύο είχαμε βρεθεί ήταν το 2004. Όταν η εθνική Ελλάδας είχε κερδίσει την Τσεχία στον ημιτελικό. Δεκαέξι χρόνια και κάτι ψιλά. Καθώς στρίβω τσιγάρο και της δίνω, το βλέμμα της αντικρίζει την άλλη φίλη μου από την Αίγυπτο.
- Καλή! Το έχετε κάνει;
- Όχι.
- Α ναι! Τώρα το βλέπω. Ριψοκίνδυνο.
Τις συστήνω. Η φίλη μου από την Ελλάδα δίνει το χέρι στη φίλη μου από την Αίγυπτο. Κοιτάζονται στα μάτια. Χαμογελάνε και καθώς της ακουμπάω και τις δύο, ένας κεραυνός χτυπάει το αλεξικέραυνο στο λιμάνι. Μυρίζω θειάφι, καμένο γυαλί και κεχριμπάρι. Το εκκωφαντικό μπαμ της βροντής ακούγεται μετά από δύο δέκατα του δευτερολέπτου. Και ξαφνικά ο αέρας πέφτει. Κοιταζόμαστε και οι τρεις. Ακουμπάμε ο ένας τον άλλο σε τρίγωνο και λέμε ταυτόχρονα.
- Είμαστε στο μάτι! Κράτα τώρα μέχρι που να έρθει η σημαίνουσα ώρα.
Πηγαίνουμε σε ένα μπαράκι και πίνουμε δύο ουισκάκια ο καθένας. Πάω να πληρώσω και για άλλη μια φορά μένω αμίλητος. Η Αίγυπτος τα έχει κανονίσει όλα. Κόσμος τη θαυμάζει, αλλά δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Η Ελλάδα όμως δεν την ξεχνάει. Συζητάμε για ιστορίες, κακουχίες και παλιές αμαρτίες. Για πίκρα και για κακό μεγάλο. Για στεναχώριες και χαμένες ελπίδες. Η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει και φεύγουμε από το μαγαζί.
- Ξέρεις ότι θα σε έπαιρνε, αν δεν ήμουν στην πόλη του, λέει η Αιγύπτια.
- Ναι το ξέρω. Αλλά δεν είναι η ώρα μας ακόμα. Έρχεται μια άλλη. Μια από Αθήνα. Αυτή είναι σημαντική γι' αυτόν να το θυμάσαι.
- Δε θα έρθει για πολύ νομίζω. Λίγες ώρες.
- Που όμως αυτές οι λίγες ώρες θα γεμίσουν με χαρά και τους δύο. Τους βλέπω...
- Κι εγώ τους βλέπω...
- Κι εγώ μας βλέπω να μας παίρνει ο "έξω από 'δω".
- Αφήστε τη φίλη μου στην ησυχία της…
πετάχτηκα για να διακόψω τη συζήτησή τους. Όμως η Ελληνίδα και η Αιγύπτια έχουν απορροφηθεί. Η πρώτη γελάει και νεύει θετικά, η δεύτερη υποκλίνεται μπροστά μου με το σαρδόνιο χαμόγελο της.
Ξέρω ότι η φίλη μου από Αθήνα θα έρθει στην Πάτρα και όταν είμαστε και οι τρεις μαζί είναι σα να βλέπουμε τα πάντα.
Όχι! Δε θα βρεθούμε στο σπίτι μου. Στο ξενοδοχείο δίπλα στο κτελ. Θα κλείσουμε ημιδιανικτεύρεση. Θα ανέβουμε με τα πόδια σχεδόν τρέχοντας στον πρώτο όροφο και θα ανοίξουμε την πόρτα, η οποία θα κλείσε σε μηδενικό χρόνο πίσω μας. Δεν έχουμε χρόνο για φιλιά. Θα βγάλουμε όλα τα ρούχα μας. Και μετά θα φιληθούμε με πάθος. Με τέτοιο πάθος που και οι δύο έχουμε να νιώσουμε καιρό. Δε θέλουμε να κάνουμε έρωτα. Θέλουμε απόλυτη σαρκική επαφή. Αλλά πρώτα θα τη γλείψω. Γιατί θέλω να θυμηθώ πώς μυρίζει. Γιατί το έχω ξεχάσει. Και γιατί θέλω να είναι εντελώς καυλωμένη και υγρή και πολύ κοντά στον οργασμό.
Μετά θα μπω μέσα της και θα τελειώσω μέσα σε δυο λεπτά. Γιατί ξέρω ότι έχω να πάω καιρό με γυναίκα, αλλά και γιατί με έφτιαξε η μυρωδιά της. Όμως κι αυτή θα χύσει μαζί με εμένα. Ταυτόχρονα. Γιατί και η ίδια έχει καιρό να αισθανθεί χαρά στα σκέλια της εκτός από την πλαστικούρα.
Θα καπνίσω ένα τσιγάρο, όσο θα τη βλέπω να παίζει το μουνάκι της και την κωλότρυπα της. Και μετά θα τη γαμήσω όσο πιο δυνατά μπορώ. Θα αλλάξουμε στάσεις. Εγώ από πάνω, αυτή ιππαστί ανάποδα, πισωκολλητό. Εκεί θα της βάλω δάχτυλο στον κώλο και μετά δεύτερο. Σε λιγάκι η πούτσα μου θα πάρει τη θέση των δαχτύλων και αυτή ενώ θα παίζει με το μουνάκι της και την κλειτορίδα της, θα χύνει δυνατά και από μπρος και από πίσω. Θα τη γείρω στο πλάι και θα της γαμάω το κωλαράκι πιο αργά. Θα πρέπει κι εγώ να πάρω ανάσες. Δεν έχω την αντοχή της νιότης, αλλά έχω την εμπειρία.
Όταν θα αρχίσει να συνέρχεται, θα τη δαγκώσω πίσω στο σβέρκο απαλά. Και μετά τα χείλη μου θα πλησιάσουν στο λαιμό της και ενώ αυτή είναι παραδομένη, θα γλείψω με τη γλώσσα μου τη σφαγίτιδα φλέβα και...
- Prohibere, λέω στην Αίγυπτο.
- Ένα αστείο έκανα. Αλλά όπως θα την παίρνεις από πίσω να της δαγκώσει τον αριστερό λοβό του αυτιού. Όχι δυνατά, απαλά. Και μετά να βάλεις τη γλώσσα σου μέσα και γύρω από το αυτί της.
- Ναι, συμπληρώνει η Ελλάδα. Αυτή τότε θα σε γυρίσει και θα σου κάνει την καλύτερη πίπα της ζωής της. Και όταν θα τελειώσεις στο στόμα της, θα τη δεις να χύνει μαζί σου...
- Και θα έχετε λίγο ακόμα χρόνο να μιλήσετε, να καπνίσεις και να το ξανακάνετε, είπαν και οι δύο ταυτόχρονα.
- Ρε βλαμμένες! Δεν έχετε κάτι καλύτερο να ασχοληθείτε από την ερωτική μου ζωή.
Με κοιτάνε! Της κοιτάω.
- Εγώ θα πάω σε ένα φίλο μου που με φιλοξενεί στο Ρίο και θα παίξω με αυτό που είδα, λέει η Αίγυπτος.
- Κι εγώ θα πάω στο δωμάτιο σου και θα περιμένω να μιλήσουμε για άλλα πράγματα, λέει η Ελλάδα. Μην ανησυχείς! Θα πάρουμε άλλο ουίσκι. Όχι το δικό σας.
Η Αιγύπτια υποκλίνεται ενώ ένα ταξί σταματάει κι αυτή μπαίνει μέσα. Η Ελληνίδα με κοιτάει.
- Τη θυμάσαι;… ρωτάω.
- Ναι! Ξέρεις ότι έχει...
- Ναι. Ξέρω φιλενάδα. Ξέρω.
Copyright protected OW ref: 179468
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.