Το Σάκη τον ήξερα σχεδόν 15 χρόνια και αν και δέκα χρόνια μικρότερός μου, τα χνώτα μας ταίριαζαν απόλυτα. Για ένα διάστημα κοντά στα τρία χρόνια είχαμε ψιλοχαθεί, καθώς είχε μετακομίσει μαζί με τους δικούς του στη Θεσσαλονίκη, αλλά όταν το 2004 πολιτογραφήθηκα κι εγώ κάτοικος συμπρωτεύουσας, ξανακολλήσαμε αμέσως. Μάλλον δε μπορούσε να ξεχάσει όλα εκείνα τα ποτά και τα τσιγάρα που τον κερνούσα όποτε ήταν άφραγκος, σχεδόν πάντα δηλαδή. Έμενε με τους δικούς του κάπου στην Ηλιούπολη κι επειδή απ' την μια ήταν στου διαόλου την μάνα κι απ' την άλλη δεν τα πήγαινε και πολύ καλά μαζί τους, βρισκόμασταν πάντα είτε στο σπίτι μου, είτε στο σπίτι της κοπέλας του της Αγγελίνας, η οποία έμενε στο κέντρο, μερικά μόλις τετράγωνα μακριά από εμένα. Εγώ εκείνη την περίοδο τα είχα για σχεδόν έναν χρόνο με την Μαντώ. Τα κορίτσια ήταν συνομήλικες και φοιτήτριες. Η Μαντώ σπούδαζε χημεία και η Αγγελίνα μαθηματικά.
Από τότε που τον πρωτογνώρισα, δε θυμάμαι ποτέ τον Σάκη να ήταν με μια έστω κοπέλα που θα της ταίριαζε οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός εκτός απ' το "θεά" και για να πω την αλήθεια πάντα είχα την απορία πως τα κατάφερνε. Βέβαια κι ο ίδιος ήταν ωραίο παιδί. Ψηλός, αδύνατος, με μακριά μαλλιά κι ένα διαρκώς μπλαζέ υφάκι, πακέτο που μάλλον τον έκανε ακαταμάχητο στα μάτια των κοριτσιών. Αλλά όσο κι αν οι κατά καιρούς κοπέλες του ήταν όλες κούκλες, η Αγγελίνα ήταν πραγματικά το κάτι άλλο. Τουλάχιστον με τα δικά μου κριτήρια.
Χωρίς να εκπέμπει τίποτα πρόστυχο με την εικόνα της και τη συμπεριφορά της, ήταν ο τύπος της κοπέλας που μερικά λεπτά μόνο μετά την γνωριμία σας το μόνο που σκεφτόσουν ήταν πως θα καταφέρεις να της τον φορέσεις. Αν και με το ζόρι έφτανε το 1.60, ήταν σκέτος πειρασμός! Πολύ όμορφο μονίμως χαμογελαστό πρόσωπο, αλαβάστρινη επιδερμίδα, μεγάλα σχιστά μελιά μάτια και πυκνά, ίσια σκούρα καστανά μαλλιά μέχρι τη μέση της πλάτης της, κομμένα χαμηλή φράντζα στο μέτωπό της. Αν και κοντή, το σώμα της ήταν πολύ αρμονικό με κάποια ελάχιστα κιλά ίσως παραπάνω απ' το κανονικό.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά όμως περνούσαν σε δεύτερη μοίρα μόλις το βλέμμα σου άφηνε το πρόσωπό της και κατευθυνόταν χαμηλότερα. Ειλικρινά, μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, δέκα και πλέον χρόνια μετά, δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγαλειώδεις βυζάρες ποτέ στη ζωή μου και δεν έχω δει και λίγες! Το να χαρακτηρίσω τα βυζιά της το κορυφαίο αντικείμενο πόθου στη μέχρι τότε ερωτική μου ζωή, θα ήταν απλώς υποτιμητικό. Απίστευτα αρμονικά, απίστευτα λαχταριστά, απίστευτα όμορφα. Σχεδόν υπνωτιστικά. Δυο ζουμερά πεπόνια που θα έδινες τα πάντα για να τα έχεις στο πιάτο σου. Ή μάλλον στην extra-large πιατέλα σου, αφού το μέγεθός τους θα τα έκανε να ξεχειλίζουν από οποιοδήποτε απλό πιάτο. Έχοντας δε απόλυτη επίγνωση ότι αποτελούσαν το μεγαλύτερο θέλγητρό της, δεν παρέλειπε ποτέ να τα τονίζει με μπαλκονάτα σουτιέν κι αβυσσαλέα ντεκολτέ. Ξαναλέω όμως ότι η εικόνα της δεν έβγαζε τίποτα το πρόστυχο. Αντιθέτως σε προδιέθετε για ένα χαρούμενο και χαλαρό γαμήσι, απ' αυτά που τα παθιασμένα βογκητά εναλλάσσονται με γέλια και σαχλά light βρωμόλογα.
Κάποια πολύ ζεστή νύχτα ενός Αυγούστου, μη μπορώντας ν' αντέξει την αποπνικτική ατμόσφαιρα τού μικρού δωματίου της, βγήκε και κάθισε σχεδόν μέχρι το ξημέρωμα στο μπαλκονάκι της που έβλεπε στον ακάλυπτο. Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο, έτσι; Το κλου της υπόθεσης είναι ότι βγήκε στον ακάλυπτο σχεδόν ολοκληρωτικά ακάλυπτη και η ίδια, φορώντας μόνο το βρακί της κι εκθέτοντας τις οβίδες της σε κοινή θέα, αδιαφορώντας πλήρως για το αν θα την έβλεπε κάποιος και θα ανατιναζόταν. Αν μπορούσα να έχω προβλέψει αυτό το θείο δώρο, πρώτον θα είχα πιάσει θέση με τα κιάλια και την κάμερα στην απέναντι ταράτσα και δεύτερον την επόμενη μέρα θα είχα ερευνήσει αν είχαν σημειωθεί τίποτα εγκεφαλικά στις γύρω πολυκατοικίες.
Η Μαντώ αν και τελείως διαφορετική απ' την Αγγελίνα. Ήταν με την σειρά της μια πολύ εντυπωσιακή κοπέλα, αν και με κάπως ψυχρό κι απόμακρο τρόπο. Μελαχρινή, με μαύρα μάτια και μαύρα ολόισια μαλλιά που σταματούσαν ελάχιστα πιο πάνω απ' τους γλουτούς της, σαρκώδη χείλη, που δευτερόλεπτα αφού τα έβλεπες ήξερες ακριβώς τι θα ήθελες να τους δώσεις να γευτούν, λεπτό φιδίσιο σώμα με κανονικού μεγέθους στήθη, όμορφο και σχετικά προκλητικό πεταχτό κωλαράκι και μακριά καλογραμμένα πόδια. Α… και σχεδόν 1.80.
Το σεξ μαζί της ήταν πάντα απίστευτα ερεθιστικό, καθώς είχε μια μάλλον υποτακτική ψυχολογία στο θέμα των σχέσεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήνει πάντοτε τον σύντροφό της να έχει το πάνω χέρι και να καυλώνει αφάνταστα όταν αυτός τη μεταχειριζόταν σαν αντικείμενο. Είχε όμως επίσης ένα απίστευτα κοφτερό μυαλό, τόσο που πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, μη μπορώντας να αντιμετωπίσει την σχεδόν εκνευριστική ευφυΐα της.
Με την Αγγελίνα κόλλησαν σχεδόν αμέσως και το Σάκη, αν και δεν τον θεωρούσε ακριβώς φίλο της, τον έβρισκε γοητευτικό μ' ένα παράξενο τρόπο. Λίγο καιρό μετά την γνωριμία τους και καθώς της άρεσε πολύ να φαντασιώνεται διάφορα, μου είχε πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι αν ποτέ αποφάσιζε να κάνει παρτούζα δε υπήρχαν καταλληλότερα άτομα απ' το Σάκη και την Αγγελίνα γι' αυτό. Με απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια ότι εγώ την Αγγελίνα δε θα την γαμούσα, αν και είχα το ελεύθερο να την χουφτώσω και να τη γλείψω όσο ήθελα, αρκεί βεβαίως η γλώσσα μου να έμενε μακριά απ' το μουνί της. Ναι, είχαμε και τέτοια! Βλέπετε, καλή η υποτακτική ψυχολογία, αλλά η Μαντώ ήταν απίστευτα κτητική και ζηλιάρα. Ενώ γούσταρε να της φέρονται σαν να ήταν αντικείμενο, δε γούσταρε καθόλου το να μην αποτελεί το μοναδικό αντικείμενο για εκείνον που η ίδια είχε επιλέξει για να την χρησιμοποιεί.
Και τώρα που πήρατε μια καλή ελπίζω εικόνα των πρωταγωνιστών της ιστορίας μας, ας περάσουμε στα γεγονότα εκείνης της νύχτας.
Είναι Σάββατο βράδυ και το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσκεψη στο αγαπημένο μας gothic λημέρι στα Λαδάδικα για χορό και ξίδια μέχρι τελικής πτώσεως. Ντυνόμαστε και γύρω στα μεσάνυχτα περνάμε απ' το σπίτι της Αγγελίνας, κάπου πίσω απ' την Καμάρα, και μετά από ένα γρήγορο ποτό ξεκινάμε να κατηφορίζουμε για το μαγαζί. Τέσσερεις αλήτικες ψυχές με φόντο την κρύα νύχτα τού Φλεβάρη.
Η Αγγελίνα φοράει μια θεόκοντη καρό σκωτσέζικη φούστα με μαύρη δαντέλα στο τελείωμα, μαύρο καλσόν με γκρι κάθετες λεπτές ρίγες, τρίπατες μαύρες μπότες μέχρι το γόνατο, μαύρο στενό πουκάμισο με τα τρία πρώτα κουμπιά ανοιχτά και μια λευκή γραβάτα χαλαρά δεμένη γύρω απ' το γιακά της. Από πάνω φοράει ένα μακρύ μαύρο δερμάτινο σακάκι. Η Μαντώ φοράει ένα φαρδύ μαύρο μάλλινο μίνι, μαύρο στενό μακρυμάνικο μπλουζάκι με φερμουάρ ως κάτω, ριγέ ασπρόμαυρες ψηλές κάλτσες που φτάνουν μέχρι τη μέση των μηρών της, ένα μαύρο μακρύ μιλιτέρ παλτό και μαύρα γυαλιστερά άρβυλα.
Το μαγαζί είναι μισογεμάτο, αφού συνήθως γεμίζει μετά τις δύο. Τα κορίτσια πίνουν μία γουλιά απ' το ποτό τους κι ανεβαίνουν στην πίστα. Η Μαντώ, που έχει τον χορό στο αίμα της, αυτοσχεδιάζει διαρκώς, και η πλαστικότητα τού κορμιού της κάνει τις κινήσεις της σχεδόν υπνωτιστικές. Όμως εμένα τα μάτια μου απόψε είναι καρφωμένα στην Αγγελίνα που χορεύει στροβιλιζόμενη σα δορυφόρος γύρω απ΄ την Μαντώ. Κάτω απ' το black light, η λευκή γραβάτα της φαντάζει σαν φασματικό φίδι που σέρνεται νωχελικά στην κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά των βυζιών της, και με κάνει να σκέφτομαι ότι θα έδινα σχεδόν τα πάντα για να βρισκόταν το καυλί μου στη θέση της γραβάτας της.
Για την επόμενη ώρα τα κορίτσια χορεύουν διαρκώς. Έρχονται μόνο που και που στον καναπέ που καθόμαστε για να πιουν μια γουλιά απ' τα ποτά τους και να τραβήξουν καμιά ρουφηξιά απ΄ τα τσιγάρα μας. Σε κάποια στιγμή η Μαντώ έρχεται και στέκεται αναψοκοκκινισμένη μπροστά μου κοιτάζοντάς με διερευνητικά. Πριν καταλάβω να αποσαφηνίσω τι σημαίνει αυτό της το βλέμμα μ' αρπάζει απ' το χέρι και με τραβάει στις γυναικείες τουαλέτες. Αφού με σπρώχνει σε μια απ' αυτές κλειδώνοντας την πόρτα πίσω της, γονατίζει μπροστά μου κι απελευθερώνοντας μ' επιδέξιες κινήσεις τον πούτσο μου αρχίζει τα μαγικά με το στόμα της. Οι φωνές και τα γέλια των ανθρώπων λίγα μόλις εκατοστά έξω απ’ την πόρτα, σε συνδυασμό με το θέαμα τού κεφαλιού της που πηγαινοέρχεται στον ρυθμό της μουσικής που φτάνει πνιγμένη στ' αυτιά μου, κάνουν την όλη φάση να μοιάζει με πολύχρωμο τριπάκι.
Καθώς όμως το club έχει μόνο δυο τουαλέτες για τα κοριτσάκια, δεν υπάρχει περίπτωση να παραμείνουμε ανενόχλητοι για πολύ. Έτσι σε λίγο έρχεται το πρώτο χτύπημα στην πόρτα, συνοδευόμενο από μια γυναικεία φωνή που ρωτάει αν η τουαλέτα είναι ελεύθερη. Η Μαντώ, βγάζοντας τον πούτσο μου απ' το στόμα της, απαντάει πως όχι, και στη συνέχεια τον ξαναπαίρνει για να ολοκληρώσει το έργο της. Φαίνεται όμως πως η τύπισσα είναι μόλις ένα κλικ απ' το να κατουρηθεί πάνω της, γιατί σε λίγο ξαναχτυπάει την πόρτα ρωτώντας με μάλλον εκνευρισμένη φωνή:
- Άντε ρε κοπελιά! Τι κάνεις τόση ώρα εκεί μέσα;
Η απάντηση μάλλον την ξαφνιάζει, καθώς η Μαντώ της απαντάει με τον ίδιο εκνευρισμό στην φωνή:
- Παίρνω τσιμπούκι! Τραβάς κανένα ζόρι;
Ακούγεται ένα κάπως αμήχανο…
- όχι, εντάξει. Κάνε δουλειά σου…
και η Μαντώ συνεχίζει να κάνει αυτό που την προέτρεψε η άγνωστη. Η αυθάδεια κι ο τσαμπουκάς της μικρής βρωμιάρας, με κάνουν να θέλω να τη λιώσω! Τραβώντας λοιπόν το κεφάλι της απ' τον πούτσο μου, τη βουτάω απ' τα μαλλιά και σηκώνοντάς την όρθια την στριμώχνω στον τοίχο κολλώντας την μούρη της στα πλακάκια. Σηκώνοντας την φούστα της και κατεβάζοντάς της με γρήγορες κινήσεις το κιλοτάκι της στους μηρούς της, σπρώχνω τον πούτσο μου βαθιά μέσα στο μουνί της που μάλλον είναι μούσκεμα εδώ και ώρα. Το άγριο και βραχνό βογκητό που ξεφεύγει απ' τα χείλη της, με κάνει ν' αρχίσω να την σφυροκοπάω μ' όλη μου την δύναμη, απολαμβάνοντας σαν θεϊκή μουσική το δυνατό πλατάγισμα της λεκάνης μου πάνω στα κωλομέρια της. Αν κρίνω απ' τα βρωμόλογα που ξεστομίζει, τα οποία αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό απ' την προστακτική τού "σκίζω" σε συνδυασμό με κάποιο σημείο της ανατομίας της και κάποιες αναφορές στην λαϊκή έκφραση για την εκδιδόμενη γυναίκα, η καύλα της έχει χτυπήσει κόκκινο.
Η μυρωδιά τού ιδρώτα της σε συνδυασμό με το βαρύ της άρωμα με τρελαίνει! Τραβώντας τα μαλλιά της στο πλάι γέρνω πάνω της και την δαγκώνω στον πίσω μέρος τού λαιμού. Η κραυγή της σκεπάζει για μια στιγμή την μουσική. Μόλις αρχίζω να παραληρώ ότι θα χύσω, με τινάζει από πάνω της και ξαναπαίρνει τον πούτσο μου στο στόμα της. Της πιάνω γερά το κεφάλι κι αρχίζω να της το γαμάω. Ή τουλάχιστον προσπαθώ να το κάνω καθώς δεν χρειάζονται παρά λίγες μόνο διεισδύσεις για ν' αρχίσω να χύνω ό,τι έχω και δεν έχω μέσα στο καυτό της στόμα. Τη νιώθω να πνίγεται, αλλά δεν την αφήνω να τραβηχτεί. Μόλις καταλαβαίνει απ' το χαλάρωμα της λαβής μου ότι έχω αδειάσει, τραβάει το κεφάλι της προς τα πίσω, και κοιτάζοντάς με τα όμορφα μαύρα μάτια της μού δείχνει ξεδιάντροπα κρατώντας το στόμα της ανοιχτό την κατάθεση που μόλις έχω κάνει μέσα του. Στη συνέχεια, και μάλιστα αρκετά επιδεικτικά, καταπίνει τα πάντα σαν καλό κορίτσι και σηκώνεται για να φτιάξει τα ρούχα της.
Το ρίμμελ της έχει τρέξει, παρασυρμένο προφανώς από κάποια δάκρυα που ανέβηκαν στα μάτια της όση ώρα την μπούκωνα άγρια λίγο πριν τον οργασμό. Αλλά το παράξενο είναι ότι το κατεστραμμένο της μακιγιάζ την κάνει να δείχνει συγκλονιστικά όμορφη μ' ένα μοναδικά δραματικό τρόπο. Σα σπασμένη κούκλα. Κάποια στιγμή κι ενώ τακτοποιεί το φουστάκι της με ρωτάει χωρίς να με κοιτάζει:
- Νομίζεις ότι δεν πρόσεξα πως όση ώρα χορεύαμε κοιτούσες αυτήν κι όχι εμένα; Σε καυλώνει το κοντοπούτανο, ε μωρό μου; Θέλεις να το γαμήσεις, έτσι δεν είναι;
Πριν προλάβω να σκεφτώ ή να πω οτιδήποτε με αρπάζει και πάλι απ' το χέρι και με οδηγεί πίσω στην αίθουσα τού club. Δίνοντάς μου ένα πεταχτό φιλί στο στόμα εξαφανίζεται ξανά στην πίστα. Ο Σάκης με κοιτάζει με νόημα κι ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη. Ξέρει!
Έχει πάει έξι το πρωί κι αποφασίζουμε σιγά-σιγά να πηγαίνουμε. Τα κορίτσια είναι εξαντλημένα απ' το χορό. Η δε Αγγελίνα, έχοντας πιει ως συνήθως τα άντερά της, σχεδόν δε μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Παρ' όλα αυτά μας προσκαλεί για έναν καφέ. Επιστρέφουμε στο μικρό φοιτητικό της δωμάτιο. Καταφέρνει να ψελλίσει ότι αυτήν θα κοιμηθεί γιατί είναι τύφλα και πτώμα, αλλά εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε με οτιδήποτε θέλουμε. Η Μαντώ την καθίζει απαλά στην άκρη τού ημίδιπλου κρεβατιού και της βγάζει τις μπότες. Η Αγγελίνα ψιθυρίζει ένα ξέπνοο "φχρστώ…" και χώνεται με τα ρούχα κάτω απ' τα σκεπάσματα. Σε δυο-τρία λεπτά κοιμάται ήδη βαθιά. Ο Σάκης σβήνει το φως. Το δωμάτιο φωτίζεται πλέον μόνο απ' τη λάμψη της οθόνης τού υπολογιστή.
Σερβίρει βότκα σε τρία ποτήρια κι αφού μάς δίνει τα δύο κάθεται στην καρέκλα που είναι στο γραφείο τού υπολογιστή. Εγώ κάθομαι στα πόδια τού κρεβατιού με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο και η Μαντώ έχει μισοξαπλώσει πάνω μου, έχοντας τα πόδια της διπλωμένα και το κεφάλι της στον ώμο μου. Είμαστε και οι τρεις λίγο-πολύ ζαλισμένοι και συζητάμε χαμηλόφωνα, σχολιάζοντας τον κόσμο που ήταν στο club. Και κάπου εκεί, και με τη βοήθεια τού αλκοόλ, παίρνω την μεγάλη απόφαση.
Με το αριστερό μου χέρι αρχίζω να χαϊδεύω τον κώλο της Μαντούς ενώ με το δεξί αρχίζω να μαλάζω το στήθος της, με αυξανόμενη ένταση όσο περνάει η ώρα. Το αριστερό μου χέρι ανεβάζει αργά την φούστα της, μέχρι που το μαύρο τούλινο brazilian βρακάκι της είναι το μοναδικό πράγμα που στέκεται ανάμεσα στο Σάκη και στο απροκάλυπτο μοστράρισμα τού μουνιού της. Ο Σάκης δείχνει μπερδεμένος. Παρ' όλα αυτά συνεχίζει την συζήτηση σα να μην τρέχει τίποτα. Με το δεξί μου χέρι κατεβάζω αργά το φερμουάρ της μπλούζας της, σταματώντας λίγα εκατοστά πριν την ανοίξω εντελώς, και στην συνέχεια το βάζω στο φιλόξενο άνοιγμα. Το αριστερό μου χέρι ανηφορίζει κι αυτό προς το στήθος της κι ανεβάζει αργά το σουτιέν της. Η ρώγα της πετάγεται σα στιλέτο μέσα στο μισοσκόταδο. Το δεξί μου χέρι στριμώχνεται ανάμεσα στα πόδια της και χώνεται στο βρακάκι της, παίζοντας απαλά με την περιποιημένη φουντίτσα της. Με το αριστερό αρχίζω να τσιμπάω και να στρίβω τη ρώγα της που σκληραίνει ακαριαία. Το δεξί μου χέρι έχει βρει την κλειτορίδα της και την τρίβει αργά με κυκλικές κινήσεις. Κατά τ' άλλα συνεχίζουμε να συζητάμε χαμηλόφωνα σα να μην συμβαίνει τίποτα.
Ο Σάκης, πεπεισμένος ότι μάλλον έχει παραισθήσεις εξαιτίας τού ποτού, μετακινείται πάνω στην καρέκλα του, προσπαθώντας ίσως να βολέψει τη στύση του. Η Αγγελίνα κοιμάται ανέμελη. Μετά από λίγο η Μαντώ δε συμμετέχει πια στην συζήτηση καθώς το στόμα της το χρησιμοποιεί πλέον για κάτι άλλο. Κατεβάζοντάς μου το φερμουάρ έχει βγάλει τον πούτσο μου έξω κι έχει ξεκινήσει ένα απίστευτα αργό τσιμπούκι, σφίγγοντας τα χείλη της γύρω απ' τον πούτσο μου όσο περισσότερο μπορεί και ανεβοκατεβάζοντας το κεφάλι της πόντο-πόντο. Κι αν και θα μπορούσε να το έχει φέρει ακριβώς πάνω απ' τον πούτσο μου έτσι ώστε τα μαλλιά της να κρύβουν αυτό που κάνει, αυτήν το έχει ακουμπήσει στην κοιλιά μου, προσφέροντας γενναιόδωρα στον Σάκη ένα όχι και τόσο μικρό δείγμα των ικανοτήτων της. Δεν ξέρω αν τον κοιτάει κιόλας καθώς ρουφάει τον πούτσο μου. Πάντως ο Σάκης την κοιτάει. Κι εξακολουθεί να μετακινείται άβολα πάνω στην καρέκλα του. Αλλά η συζήτησή μας συνεχίζεται, αν και για μένα με κάποια δυσκολία εδώ και λίγη ώρα.
Η Αγγελίνα δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχουν μόνο τρεις μισομεθυσμένοι άνθρωποι κι ένα ανοιχτό σενάριο για το τι θ' ακολουθήσει. Σε κάποια στιγμή η Μαντώ, είτε γιατί έχει κουραστεί σ' αυτή την στάση είτε γιατί θεωρεί ότι ο Σάκης έχει δει αρκετά, σηκώνεται και γονατίζει μπροστά μου, ξαναπαίρνοντας στη συνέχεια τον πούτσο μου στο στόμα της. Το μόνο που μπορεί να δει ο Σάκης τώρα είναι το κεφάλι της που ανεβοκατεβαίνει και ο κώλος της που απέχει λίγα μόλις εκατοστά απ' τα πόδια του.
Η συζήτηση έχει πλέον σταματήσει. Ο Σάκης μάς κοιτάζει σαν υπνωτισμένος. Σε κάποια στιγμή οι ματιές μας συναντιούνται και καταλαβαίνω πως το μόνο που τον κρατάει απ' το να μπει στο παιχνίδι είναι η σύμφωνη γνώμη μου. Τού την ανακοινώνω μ' ένα ανεπαίσθητο καταφατικό νεύμα. Σηκώνεται και τραβώντας την καρέκλα στην άκρη γονατίζει πίσω της. Ξεκουμπώνει το παντελόνι του και έχω την εντύπωση ότι ο πούτσος του θα σπάσει το φράγμα τού ήχου μόλις απελευθερωθεί, ξυπνώντας την Αγγελίνα και βάζοντας τέλος στη φαντασίωση που αργά αλλά σταθερά παίρνει σάρκα και οστά. Αλλά η σιωπή εξακολουθεί να είναι εκκωφαντική, διακοπτόμενη μόνο απ' τον απαλό ήχο των υγρών διαδρομών των χειλιών της Μαντούς πάνω στον πούτσο μου.
Της σηκώνει τη φούστα και τραβάει το βρακάκι της στην άκρη. Τον βλέπω να κοιτάζει για λίγο συνεπαρμένος το θέαμα. Στη συνέχεια κολλάει πάνω της. Η Μαντώ σταματάει ξαφνικά να ανεβοκατεβάζει το κεφάλι της στον πούτσο μου. Φαίνεται σαν κάτι να περιμένει, σαν για κάτι να θέλει να βεβαιωθεί πριν συνεχίσει. Αντί να συνεχίσει όμως, βγάζει τον πούτσο μου απ' το στόμα της και με κοιτάζει. Τα μάτια της, ανοιγμένα διάπλατα από έκπληξη, μού δίνουν αμέσως να καταλάβω σε ποια τρύπα της ακουμπάει ο πούτσος τού Σάκη. Τα χείλη της σχηματίζουν μια σιωπηλή ερώτηση, που παρά το μισοσκόταδο μέσα στο οποίο διατυπώνεται, είμαι σίγουρος ότι ρωτάει:
- Στον κώλο;
Ανασηκώνω τους ώμους αδιάφορα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι πια πολύ αργά για να κάνει πίσω. Αν και η μικρή μου βρωμιάρα τον παίρνει κανονικά απ' τον κώλο, ξέρω ότι ο πούτσος τού Σάκη ξεπερνάει τις διαστάσεις τού δικού μου αισθητά. Και το ξέρει και η Μαντώ. Όχι ότι τον έχουμε δει ποτέ, αλλά βλέπετε η Αγγελίνα δε μπορούσε να μην παινευτεί για το μέγεθός του στη Μαντώ, η οποία με την σειρά της θεώρησε σωστό να με ενημερώσει ότι η φίλη της τρώει καλά. Και μετά λένε για εμάς τους άντρες ότι έχουμε βρώμικο μυαλό που κινείται πάντοτε γύρω απ' το σεξ.
Το αστείο είναι ότι η μικρή μου πόρνη δε δείχνει και τόσο απρόθυμη να της γαμήσουν τον κώλο μπροστά στα μάτια μου. Καταλαβαίνω όμως ότι όσο και να φοβάται μήπως ξυπνήσει η Αγγελίνα, το να πάρει τον πούτσο τού Σάκη στον κώλο της θα την κάνει να φωνάξει. Της τείνω το χέρι μου. Καταλαβαίνει αμέσως. Φυλακίζει την κόψη της παλάμης μου ανάμεσα στα δόντια της και περιμένει. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα τινάζεται ελαφρά προς το μέρος μου και δαγκώνει απότομα το χέρι μου με δύναμη. Καταλαβαίνω ότι ο πούτσος τού Σάκη ξεπέρασε την αντίσταση της κωλοτρυπίδας της και τα πρώτα εκατοστά του βρίσκονται ήδη μέσα της. Καθώς αρχίζει να βυθίζεται με δυσκολία στον κώλο της, τα δόντια της αρχίζουν να σφίγγονται για τα καλά πάνω στην σάρκα μου. Είναι σειρά μου να σφίξω τα δικά μου για να μη φωνάξω, γιατί αν κρίνω απ' την δύναμη με την οποία δαγκώνει το χέρι μου, μάλλον πονάει αρκετά. Και δεν έχω καμιά απολύτως αμφιβολία ότι ο πούτσος τού Σάκη είναι σκληρός σαν πέτρα μετά το πορνό που είδε να παίζεται ζωντανά μπροστά στα μάτια του.
Η Μαντώ, έχοντας το στόμα της απασχολημένο με το να ροκανίζει το χέρι μου, αρχίζει να ξεφυσάει βαριά απ' τη μύτη, δείχνοντας ότι μάλλον ζορίζεται πολύ. Ο Σάκης συνεχίζει να βυθίζεται στον κώλο της αργά αλλά σταθερά. Η Αγγελίνα συνεχίζει να κοιμάται αμέριμνη. Η Μαντώ συνεχίζει να προσπαθεί να μού μεταβιβάσει τον πόνο που της προκαλεί το αδυσώπητο άνοιγμα τού πάτου της. Το όλο σκηνικό είναι κάτι παραπάνω από σουρεαλιστικό, αλλά όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης παίζουν τον ρόλο τους στην εντέλεια.
Μετά από λίγο ο Σάκης καταφέρνει να σφηνώσει ολόκληρο τον πούτσο του στα βάθη τού κώλου της κι αφού τον αφήσει για λίγο εκεί αρχίζει πλέον να της τον γαμάει αργά αλλά κανονικά. Η Μαντώ εξακολουθεί να ξεφυσάει με δύναμη απ' τη μύτη, μαρτυρώντας ότι προσπαθεί ν' αντέξει το μεγάλο καυλί που της οργώνει τον κώλο. Τα μάτια τού Σάκη είναι καρφωμένα στο θέαμα τού πούτσου του που μπαινοβγαίνει αργά και βασανιστικά στον κώλο της. Το δάγκωμά της σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται πιο αδύναμο, ώσπου μετά από 2-3 λεπτά το στόμα της αφήνει το χέρι μου και ξαναφυλακίζει τον πούτσο μου που είναι έτοιμος να εκραγεί. Θέλω όμως να τη δω να συντρίβεται ολοκληρωτικά.
Κάνω νόημα με το χέρι στον Σάκη να σταματήσει. Υπακούει αμέσως. Στο κάτω-κάτω, κι ασχέτως με το ότι εκείνη τη στιγμή γαμάει τον κώλο της γκόμενάς μου, εξακολουθεί να με σέβεται. Βγαίνει αργά απ' τα σωθικά της κάνοντάς τη να βγάλει έναν ελαφρύ στεναγμό ανακούφισης. Τη σταματάω απ' αυτό που κάνει και σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι για να μην ταράξω τον ύπνο της Αγγελίνας. Την τραβάω προς τη μικρή τουαλέτα κάνοντας νόημα στο Σάκη να μας ακολουθήσει. Η Μαντώ, ακόμη ζαλισμένη απ' το ποτό και ίσως και μπερδεμένη μ' αυτό που συμβαίνει έρχεται ξοπίσω μου τρικλίζοντας.
Στεκόμαστε όρθιοι, και καθώς όπως φαίνεται τα πόδια της δεν την κρατάνε πλέον και πολύ, τυλίγει τα χέρια της γύρω απ' το λαιμό μου ακουμπώντας το κεφάλι της στον ώμο μου και περιμένοντας υπάκουα την όποια συνέχεια. Ο Σάκης στέκεται πίσω της. Της κατεβάζω την φούστα μαζί με το βρακάκι της, αφήνοντας τον κώλο της γυμνό κι εκτεθειμένο. Ο Σάκης κάνει ένα βήμα προς το μέρος της αλλά του ψιθυρίζω να περιμένει. Της κατεβάζω τα χέρια και τα οδηγώ στον κώλο της δείχνοντας της ότι θέλω να τον κρατάει ανοιχτό. Το κάνει. Στη συνέχεια πιάνω το κεφάλι της με τα χέρια μου και το στρέφω προς το πρόσωπό μου, αναγκάζοντάς την να με κοιτάει στα μάτια. Μετά λέω στον Σάκη:
- Και τώρα… κάνε της την κωλότρυπα χωνί της καριόλας!
Τα μάτια της πεταρίζουν προσπαθώντας να εστιάσουν στα δικά μου. Ο Σάκης της τον ξαναχώνει στον κώλο, χωρίς πολλές ευγένειες, κάνοντας την να βογκήξει από πόνο. Κι αυτή την φορά, ακολουθώντας τις οδηγίες μου, δε σκοπεύει να της τον γαμήσει αργά όπως προηγουμένως στο δωμάτιο. Οπότε την πιάνει απ' τη μέση κι αρχίζει να της τον καρφώνει όλο και πιο δυνατά. Μέχρι που μετά από λίγο η Μαντώ βρίσκεται να υφίσταται ένα πρώτης τάξεως ξεκώλιασμα που η έντασή του φέρνει δάκρυα στα μάτια της. Τα οποία όμως δεν εγκαταλείπουν ούτε για μια στιγμή τα δικά μου. Μέσα τους βλέπω την απόλυτη αφοσίωση και υποταγή. Νιώθοντας το πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου, αγγίζω απαλά τα χείλη της με τα δικά μου. Και σαν αυτό να ήταν κάποιο μυστικό σύνθημα, αρχίζει να με φιλάει άγρια και παθιασμένα ενώ το κορμί της τραντάζεται από τις βίαιες διεισδύσεις.
Φέρνω το χέρι μου στο φουσκωμένο μουνί της κι αρχίζω να της το τρίβω δυνατά. Τα γόνατά της λυγίζουν, αλλά παγιδευμένη όπως είναι ανάμεσά μας καταφέρνει να μείνει όρθια. Ο Σάκης σφυρίζει μέσα απ' τα δόντια του…
- Χύνω...
και καρφώνοντας για μια τελευταία φορά τον πούτσο του μέχρι τ' αρχίδια στο διάπλατα ανοιγμένο κώλο της, αρχίζει να της τον πλημμυρίζει με τα χύσια του. Το μουνί της στάζει και οι γλώσσες μας εξακολουθούν να χορεύουν τον παθιασμένο τους χορό. Μόλις ο Σάκης αρχίζει και πάλι εκείνες τις λίγες διεισδύσεις που σχεδόν όλοι οι άνδρες κάνουμε πριν βγούμε απ' το σώμα μιας γυναίκας μετά την εκσπερμάτωση, η Μαντώ ξανατυλίγει τα χέρια της στο λαιμό μου κι αρχίζει να χύνει κι αυτήν. Ο Σάκης το καταλαβαίνει, κι αν και μόλις έχει χύσει, επιταχύνει τον ρυθμό του. Το κορμί της συνταράζεται και τα πόδια της τρέμουν. Τα υγρά της τρέχουν ασυγκράτητα στο χέρι μου και στα μπούτια της. Έχουμε γίνει και οι τρεις μία παλλόμενη μάζα από φωτιά.
Μόλις καταλαγιάζουν τα κύματα της κορύφωσής της, ο Σάκης βγαίνει αργά από μέσα της κι ακουμπάει στο νιπτήρα. Τότε βλέπω για πρώτη φορά καθαρά τι κατάφερε να πάρει η μικρή μου βρωμιάρα στον κώλο της.
Σταματάω να τη φιλάω, βγάζω τα χέρια της από επάνω μου και κάνω ένα βήμα πίσω. Θέλω να δω τι θα κάνει και πώς θ' αντιδράσει μετά απ' αυτό που έγινε. Για μερικά δευτερόλεπτα στέκεται σα χαμένη, με τα γόνατα λυγισμένα προς τα μέσα, τα χέρια διπλωμένα στο στήθος και το κεφάλι σκυφτό. Ύστερα εντελώς απροειδοποίητα καταρρέει. Ευτυχώς προλαβαίνουμε να την πιάσουμε πριν σωριαστεί στο πάτωμα. Μοιάζει να έχει λιποθυμήσει, αλλά η αναπνοή της και ο σφυγμός της είναι κανονικά, οπότε δε συντρέχει λόγος ανησυχίας. Τη σηκώνουμε όρθια, τακτοποιούμε τα ρούχα της και την μεταφέρουμε και πάλι στο δωμάτιο. Όσο εγώ την κρατάω καθισμένη στο κρεβάτι ο Σάκης της βγάζει τα άρβυλα. Αντί όμως να την βάλει να ξαπλώσει, την σηκώνει και την βάζει να καθίσει σε κάτι μαξιλάρες στο πάτωμα. Φυσικά στην κατάσταση που βρίσκεται δε μπορεί να κρατήσει την πλάτη της όρθια κι έτσι μόλις ο Σάκης την αφήνει γέρνει αργά επάνω τους. Πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι διάολο κάνει, πηγαίνει στο κρεβάτι και κατεβάζει το πάπλωμα που σκεπάζει την Αγγελίνα στην μέση της. Αυτήν, σχεδόν αναίσθητη, δεν αντιδρά καθόλου.
Ξεκουμπώνει ένα ακόμη κουμπί στο πουκάμισό της και της το τραβάει στο πλάι. Αν και ξαπλωμένη τα βυζιά της ακόμη κι έτσι ξεχειλίζουν απ' το μαύρο σουτιέν. Είναι η σειρά μου πλέον να κοιτάζω σαν υπνωτισμένος. Ο Σάκης της το σηκώνει αργά προς τον λαιμό, μέχρι που τα βυζιά της ξεχύνονται τελικά ελεύθερα τρεμουλιάζοντας σαν το πιο λαχταριστό ζελέ τού κόσμου. Είναι ακόμη πιο όμορφα απ' όσο τα είχα φανταστεί γιατί τώρα βλέπω πια και τις μεγάλες ροζ ρόγες τους να γίνονται κυριολεκτικά τα κερασάκια στην τούρτα και να ολοκληρώνουν την οπτική πανδαισία. Και φυσικά καταλαβαίνω. Ο φίλος μου θέλει να μού προσφέρει γι' ακόμη μια φορά κάτι σαν αντάλλαγμα γι' αυτό που τού έδωσα, έστω κι αν το αποψινό απείχε πάρα πολύ απ' τα ποτά και τα τσιγάρα τού παρελθόντος. Και μπροστά στο υπερθέαμα που μού προσφέρει απλόχερα μεν, εν αγνοία της δε η Αγγελίνα, δε χρειάζομαι καμιά απολύτως επιπλέον παρότρυνση. Και να που τελικά ο πούτσος μου μπορεί μεν να μη συρθεί σαν φίδι ανάμεσά στις βυζάρες της (όπου έτσι κι αλλιώς βρίσκεται ακόμη η γραβάτα της), αλλά θα πετάξει σαν αετός από πάνω τους.
Τον βγάζω κι αρχίζω να τον παίζω αργά πάνω απ' την ωραία (και βυζαρού) κοιμωμένη. Φυσικά δε μπορώ να κρατηθώ ούτε για ένα λεπτό. Με τις βυζάρες της να έχουν γεμίσει το οπτικό μου πεδίο, αρχίζω να σκορπάω θάλασσες από σπέρμα πάνω τους, μέχρι που τελικά στραγγίζω και από σπέρμα και από δυνάμεις. Όχι όμως τόσο ώστε να μην τις φυλακίσω (όσο φυσικά είναι δυνατόν να φυλακιστούν) για μερικές στιγμές μέσα στις παλάμες μου, και μαλάζοντάς τες για λίγο, προσπαθώντας να πάρω μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δόση από ένα ναρκωτικό που κατά πάσα πιθανότητα δε θα ξαναδοκιμάσω ποτέ. Της κατεβάζω με κάποια απογοήτευση ξανά το σουτιέν. Το σπέρμα μου έχει τρέξει στον λαιμό και στην κοιλιά της αλλά το "κοντοπούτανο" δεν έχει σαλέψει καθόλου. Ούτε και η Μαντώ.
Τη στήνουμε στα πόδια της και σηκώνοντας τα σκεπάσματα τη βάζουμε να ξαπλώσει δίπλα στην Αγγελίνα, που βυθισμένη στα μεθυσμένα, και ίσως και λίγο πιο υγρά πλέον όνειρά της την αγκαλιάζει ασυναίσθητα, μοιραζόμενη εξίσου ασυναίσθητα το σπέρμα μου μαζί της. Η Μαντώ ανταποκρίνεται αμέσως βγάζοντας έναν μικρό αναστεναγμό. Τις σκεπάζουμε καλά και τις αφήνουμε να κοιμούνται αγκαλιασμένες. Αύριο θ' αναρωτιούνται και οι δυο για τους λεκέδες στα ρούχα τους.
Ο Σάκης βάζει χαμηλά μουσική στον υπολογιστή. Παίρνει απ' τη ντουλάπα μία κουβέρτα, και την φέρνει μαζί με το μπουκάλι της βότκας και τα ποτήρια μας. Σωριαζόμαστε με τη σειρά μας στις μαξιλάρες. Ρίχνουμε την κουβέρτα πρόχειρα πάνω μας. Ανάβει έναν μπάφο και μου τον πασάρει. Δε λέμε λέξη. Στο κρεβάτι κάποια απ' τις δυο κουνιέται. Ξημερώνει.
Copyright protected OW ref: 127547
Από τότε που τον πρωτογνώρισα, δε θυμάμαι ποτέ τον Σάκη να ήταν με μια έστω κοπέλα που θα της ταίριαζε οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός εκτός απ' το "θεά" και για να πω την αλήθεια πάντα είχα την απορία πως τα κατάφερνε. Βέβαια κι ο ίδιος ήταν ωραίο παιδί. Ψηλός, αδύνατος, με μακριά μαλλιά κι ένα διαρκώς μπλαζέ υφάκι, πακέτο που μάλλον τον έκανε ακαταμάχητο στα μάτια των κοριτσιών. Αλλά όσο κι αν οι κατά καιρούς κοπέλες του ήταν όλες κούκλες, η Αγγελίνα ήταν πραγματικά το κάτι άλλο. Τουλάχιστον με τα δικά μου κριτήρια.
Χωρίς να εκπέμπει τίποτα πρόστυχο με την εικόνα της και τη συμπεριφορά της, ήταν ο τύπος της κοπέλας που μερικά λεπτά μόνο μετά την γνωριμία σας το μόνο που σκεφτόσουν ήταν πως θα καταφέρεις να της τον φορέσεις. Αν και με το ζόρι έφτανε το 1.60, ήταν σκέτος πειρασμός! Πολύ όμορφο μονίμως χαμογελαστό πρόσωπο, αλαβάστρινη επιδερμίδα, μεγάλα σχιστά μελιά μάτια και πυκνά, ίσια σκούρα καστανά μαλλιά μέχρι τη μέση της πλάτης της, κομμένα χαμηλή φράντζα στο μέτωπό της. Αν και κοντή, το σώμα της ήταν πολύ αρμονικό με κάποια ελάχιστα κιλά ίσως παραπάνω απ' το κανονικό.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά όμως περνούσαν σε δεύτερη μοίρα μόλις το βλέμμα σου άφηνε το πρόσωπό της και κατευθυνόταν χαμηλότερα. Ειλικρινά, μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, δέκα και πλέον χρόνια μετά, δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγαλειώδεις βυζάρες ποτέ στη ζωή μου και δεν έχω δει και λίγες! Το να χαρακτηρίσω τα βυζιά της το κορυφαίο αντικείμενο πόθου στη μέχρι τότε ερωτική μου ζωή, θα ήταν απλώς υποτιμητικό. Απίστευτα αρμονικά, απίστευτα λαχταριστά, απίστευτα όμορφα. Σχεδόν υπνωτιστικά. Δυο ζουμερά πεπόνια που θα έδινες τα πάντα για να τα έχεις στο πιάτο σου. Ή μάλλον στην extra-large πιατέλα σου, αφού το μέγεθός τους θα τα έκανε να ξεχειλίζουν από οποιοδήποτε απλό πιάτο. Έχοντας δε απόλυτη επίγνωση ότι αποτελούσαν το μεγαλύτερο θέλγητρό της, δεν παρέλειπε ποτέ να τα τονίζει με μπαλκονάτα σουτιέν κι αβυσσαλέα ντεκολτέ. Ξαναλέω όμως ότι η εικόνα της δεν έβγαζε τίποτα το πρόστυχο. Αντιθέτως σε προδιέθετε για ένα χαρούμενο και χαλαρό γαμήσι, απ' αυτά που τα παθιασμένα βογκητά εναλλάσσονται με γέλια και σαχλά light βρωμόλογα.
Κάποια πολύ ζεστή νύχτα ενός Αυγούστου, μη μπορώντας ν' αντέξει την αποπνικτική ατμόσφαιρα τού μικρού δωματίου της, βγήκε και κάθισε σχεδόν μέχρι το ξημέρωμα στο μπαλκονάκι της που έβλεπε στον ακάλυπτο. Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο, έτσι; Το κλου της υπόθεσης είναι ότι βγήκε στον ακάλυπτο σχεδόν ολοκληρωτικά ακάλυπτη και η ίδια, φορώντας μόνο το βρακί της κι εκθέτοντας τις οβίδες της σε κοινή θέα, αδιαφορώντας πλήρως για το αν θα την έβλεπε κάποιος και θα ανατιναζόταν. Αν μπορούσα να έχω προβλέψει αυτό το θείο δώρο, πρώτον θα είχα πιάσει θέση με τα κιάλια και την κάμερα στην απέναντι ταράτσα και δεύτερον την επόμενη μέρα θα είχα ερευνήσει αν είχαν σημειωθεί τίποτα εγκεφαλικά στις γύρω πολυκατοικίες.
Η Μαντώ αν και τελείως διαφορετική απ' την Αγγελίνα. Ήταν με την σειρά της μια πολύ εντυπωσιακή κοπέλα, αν και με κάπως ψυχρό κι απόμακρο τρόπο. Μελαχρινή, με μαύρα μάτια και μαύρα ολόισια μαλλιά που σταματούσαν ελάχιστα πιο πάνω απ' τους γλουτούς της, σαρκώδη χείλη, που δευτερόλεπτα αφού τα έβλεπες ήξερες ακριβώς τι θα ήθελες να τους δώσεις να γευτούν, λεπτό φιδίσιο σώμα με κανονικού μεγέθους στήθη, όμορφο και σχετικά προκλητικό πεταχτό κωλαράκι και μακριά καλογραμμένα πόδια. Α… και σχεδόν 1.80.
Το σεξ μαζί της ήταν πάντα απίστευτα ερεθιστικό, καθώς είχε μια μάλλον υποτακτική ψυχολογία στο θέμα των σχέσεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήνει πάντοτε τον σύντροφό της να έχει το πάνω χέρι και να καυλώνει αφάνταστα όταν αυτός τη μεταχειριζόταν σαν αντικείμενο. Είχε όμως επίσης ένα απίστευτα κοφτερό μυαλό, τόσο που πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, μη μπορώντας να αντιμετωπίσει την σχεδόν εκνευριστική ευφυΐα της.
Με την Αγγελίνα κόλλησαν σχεδόν αμέσως και το Σάκη, αν και δεν τον θεωρούσε ακριβώς φίλο της, τον έβρισκε γοητευτικό μ' ένα παράξενο τρόπο. Λίγο καιρό μετά την γνωριμία τους και καθώς της άρεσε πολύ να φαντασιώνεται διάφορα, μου είχε πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι αν ποτέ αποφάσιζε να κάνει παρτούζα δε υπήρχαν καταλληλότερα άτομα απ' το Σάκη και την Αγγελίνα γι' αυτό. Με απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια ότι εγώ την Αγγελίνα δε θα την γαμούσα, αν και είχα το ελεύθερο να την χουφτώσω και να τη γλείψω όσο ήθελα, αρκεί βεβαίως η γλώσσα μου να έμενε μακριά απ' το μουνί της. Ναι, είχαμε και τέτοια! Βλέπετε, καλή η υποτακτική ψυχολογία, αλλά η Μαντώ ήταν απίστευτα κτητική και ζηλιάρα. Ενώ γούσταρε να της φέρονται σαν να ήταν αντικείμενο, δε γούσταρε καθόλου το να μην αποτελεί το μοναδικό αντικείμενο για εκείνον που η ίδια είχε επιλέξει για να την χρησιμοποιεί.
Και τώρα που πήρατε μια καλή ελπίζω εικόνα των πρωταγωνιστών της ιστορίας μας, ας περάσουμε στα γεγονότα εκείνης της νύχτας.
Είναι Σάββατο βράδυ και το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσκεψη στο αγαπημένο μας gothic λημέρι στα Λαδάδικα για χορό και ξίδια μέχρι τελικής πτώσεως. Ντυνόμαστε και γύρω στα μεσάνυχτα περνάμε απ' το σπίτι της Αγγελίνας, κάπου πίσω απ' την Καμάρα, και μετά από ένα γρήγορο ποτό ξεκινάμε να κατηφορίζουμε για το μαγαζί. Τέσσερεις αλήτικες ψυχές με φόντο την κρύα νύχτα τού Φλεβάρη.
Η Αγγελίνα φοράει μια θεόκοντη καρό σκωτσέζικη φούστα με μαύρη δαντέλα στο τελείωμα, μαύρο καλσόν με γκρι κάθετες λεπτές ρίγες, τρίπατες μαύρες μπότες μέχρι το γόνατο, μαύρο στενό πουκάμισο με τα τρία πρώτα κουμπιά ανοιχτά και μια λευκή γραβάτα χαλαρά δεμένη γύρω απ' το γιακά της. Από πάνω φοράει ένα μακρύ μαύρο δερμάτινο σακάκι. Η Μαντώ φοράει ένα φαρδύ μαύρο μάλλινο μίνι, μαύρο στενό μακρυμάνικο μπλουζάκι με φερμουάρ ως κάτω, ριγέ ασπρόμαυρες ψηλές κάλτσες που φτάνουν μέχρι τη μέση των μηρών της, ένα μαύρο μακρύ μιλιτέρ παλτό και μαύρα γυαλιστερά άρβυλα.
Το μαγαζί είναι μισογεμάτο, αφού συνήθως γεμίζει μετά τις δύο. Τα κορίτσια πίνουν μία γουλιά απ' το ποτό τους κι ανεβαίνουν στην πίστα. Η Μαντώ, που έχει τον χορό στο αίμα της, αυτοσχεδιάζει διαρκώς, και η πλαστικότητα τού κορμιού της κάνει τις κινήσεις της σχεδόν υπνωτιστικές. Όμως εμένα τα μάτια μου απόψε είναι καρφωμένα στην Αγγελίνα που χορεύει στροβιλιζόμενη σα δορυφόρος γύρω απ΄ την Μαντώ. Κάτω απ' το black light, η λευκή γραβάτα της φαντάζει σαν φασματικό φίδι που σέρνεται νωχελικά στην κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά των βυζιών της, και με κάνει να σκέφτομαι ότι θα έδινα σχεδόν τα πάντα για να βρισκόταν το καυλί μου στη θέση της γραβάτας της.
Για την επόμενη ώρα τα κορίτσια χορεύουν διαρκώς. Έρχονται μόνο που και που στον καναπέ που καθόμαστε για να πιουν μια γουλιά απ' τα ποτά τους και να τραβήξουν καμιά ρουφηξιά απ΄ τα τσιγάρα μας. Σε κάποια στιγμή η Μαντώ έρχεται και στέκεται αναψοκοκκινισμένη μπροστά μου κοιτάζοντάς με διερευνητικά. Πριν καταλάβω να αποσαφηνίσω τι σημαίνει αυτό της το βλέμμα μ' αρπάζει απ' το χέρι και με τραβάει στις γυναικείες τουαλέτες. Αφού με σπρώχνει σε μια απ' αυτές κλειδώνοντας την πόρτα πίσω της, γονατίζει μπροστά μου κι απελευθερώνοντας μ' επιδέξιες κινήσεις τον πούτσο μου αρχίζει τα μαγικά με το στόμα της. Οι φωνές και τα γέλια των ανθρώπων λίγα μόλις εκατοστά έξω απ’ την πόρτα, σε συνδυασμό με το θέαμα τού κεφαλιού της που πηγαινοέρχεται στον ρυθμό της μουσικής που φτάνει πνιγμένη στ' αυτιά μου, κάνουν την όλη φάση να μοιάζει με πολύχρωμο τριπάκι.
Καθώς όμως το club έχει μόνο δυο τουαλέτες για τα κοριτσάκια, δεν υπάρχει περίπτωση να παραμείνουμε ανενόχλητοι για πολύ. Έτσι σε λίγο έρχεται το πρώτο χτύπημα στην πόρτα, συνοδευόμενο από μια γυναικεία φωνή που ρωτάει αν η τουαλέτα είναι ελεύθερη. Η Μαντώ, βγάζοντας τον πούτσο μου απ' το στόμα της, απαντάει πως όχι, και στη συνέχεια τον ξαναπαίρνει για να ολοκληρώσει το έργο της. Φαίνεται όμως πως η τύπισσα είναι μόλις ένα κλικ απ' το να κατουρηθεί πάνω της, γιατί σε λίγο ξαναχτυπάει την πόρτα ρωτώντας με μάλλον εκνευρισμένη φωνή:
- Άντε ρε κοπελιά! Τι κάνεις τόση ώρα εκεί μέσα;
Η απάντηση μάλλον την ξαφνιάζει, καθώς η Μαντώ της απαντάει με τον ίδιο εκνευρισμό στην φωνή:
- Παίρνω τσιμπούκι! Τραβάς κανένα ζόρι;
Ακούγεται ένα κάπως αμήχανο…
- όχι, εντάξει. Κάνε δουλειά σου…
και η Μαντώ συνεχίζει να κάνει αυτό που την προέτρεψε η άγνωστη. Η αυθάδεια κι ο τσαμπουκάς της μικρής βρωμιάρας, με κάνουν να θέλω να τη λιώσω! Τραβώντας λοιπόν το κεφάλι της απ' τον πούτσο μου, τη βουτάω απ' τα μαλλιά και σηκώνοντάς την όρθια την στριμώχνω στον τοίχο κολλώντας την μούρη της στα πλακάκια. Σηκώνοντας την φούστα της και κατεβάζοντάς της με γρήγορες κινήσεις το κιλοτάκι της στους μηρούς της, σπρώχνω τον πούτσο μου βαθιά μέσα στο μουνί της που μάλλον είναι μούσκεμα εδώ και ώρα. Το άγριο και βραχνό βογκητό που ξεφεύγει απ' τα χείλη της, με κάνει ν' αρχίσω να την σφυροκοπάω μ' όλη μου την δύναμη, απολαμβάνοντας σαν θεϊκή μουσική το δυνατό πλατάγισμα της λεκάνης μου πάνω στα κωλομέρια της. Αν κρίνω απ' τα βρωμόλογα που ξεστομίζει, τα οποία αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό απ' την προστακτική τού "σκίζω" σε συνδυασμό με κάποιο σημείο της ανατομίας της και κάποιες αναφορές στην λαϊκή έκφραση για την εκδιδόμενη γυναίκα, η καύλα της έχει χτυπήσει κόκκινο.
Η μυρωδιά τού ιδρώτα της σε συνδυασμό με το βαρύ της άρωμα με τρελαίνει! Τραβώντας τα μαλλιά της στο πλάι γέρνω πάνω της και την δαγκώνω στον πίσω μέρος τού λαιμού. Η κραυγή της σκεπάζει για μια στιγμή την μουσική. Μόλις αρχίζω να παραληρώ ότι θα χύσω, με τινάζει από πάνω της και ξαναπαίρνει τον πούτσο μου στο στόμα της. Της πιάνω γερά το κεφάλι κι αρχίζω να της το γαμάω. Ή τουλάχιστον προσπαθώ να το κάνω καθώς δεν χρειάζονται παρά λίγες μόνο διεισδύσεις για ν' αρχίσω να χύνω ό,τι έχω και δεν έχω μέσα στο καυτό της στόμα. Τη νιώθω να πνίγεται, αλλά δεν την αφήνω να τραβηχτεί. Μόλις καταλαβαίνει απ' το χαλάρωμα της λαβής μου ότι έχω αδειάσει, τραβάει το κεφάλι της προς τα πίσω, και κοιτάζοντάς με τα όμορφα μαύρα μάτια της μού δείχνει ξεδιάντροπα κρατώντας το στόμα της ανοιχτό την κατάθεση που μόλις έχω κάνει μέσα του. Στη συνέχεια, και μάλιστα αρκετά επιδεικτικά, καταπίνει τα πάντα σαν καλό κορίτσι και σηκώνεται για να φτιάξει τα ρούχα της.
Το ρίμμελ της έχει τρέξει, παρασυρμένο προφανώς από κάποια δάκρυα που ανέβηκαν στα μάτια της όση ώρα την μπούκωνα άγρια λίγο πριν τον οργασμό. Αλλά το παράξενο είναι ότι το κατεστραμμένο της μακιγιάζ την κάνει να δείχνει συγκλονιστικά όμορφη μ' ένα μοναδικά δραματικό τρόπο. Σα σπασμένη κούκλα. Κάποια στιγμή κι ενώ τακτοποιεί το φουστάκι της με ρωτάει χωρίς να με κοιτάζει:
- Νομίζεις ότι δεν πρόσεξα πως όση ώρα χορεύαμε κοιτούσες αυτήν κι όχι εμένα; Σε καυλώνει το κοντοπούτανο, ε μωρό μου; Θέλεις να το γαμήσεις, έτσι δεν είναι;
Πριν προλάβω να σκεφτώ ή να πω οτιδήποτε με αρπάζει και πάλι απ' το χέρι και με οδηγεί πίσω στην αίθουσα τού club. Δίνοντάς μου ένα πεταχτό φιλί στο στόμα εξαφανίζεται ξανά στην πίστα. Ο Σάκης με κοιτάζει με νόημα κι ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη. Ξέρει!
Έχει πάει έξι το πρωί κι αποφασίζουμε σιγά-σιγά να πηγαίνουμε. Τα κορίτσια είναι εξαντλημένα απ' το χορό. Η δε Αγγελίνα, έχοντας πιει ως συνήθως τα άντερά της, σχεδόν δε μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Παρ' όλα αυτά μας προσκαλεί για έναν καφέ. Επιστρέφουμε στο μικρό φοιτητικό της δωμάτιο. Καταφέρνει να ψελλίσει ότι αυτήν θα κοιμηθεί γιατί είναι τύφλα και πτώμα, αλλά εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε με οτιδήποτε θέλουμε. Η Μαντώ την καθίζει απαλά στην άκρη τού ημίδιπλου κρεβατιού και της βγάζει τις μπότες. Η Αγγελίνα ψιθυρίζει ένα ξέπνοο "φχρστώ…" και χώνεται με τα ρούχα κάτω απ' τα σκεπάσματα. Σε δυο-τρία λεπτά κοιμάται ήδη βαθιά. Ο Σάκης σβήνει το φως. Το δωμάτιο φωτίζεται πλέον μόνο απ' τη λάμψη της οθόνης τού υπολογιστή.
Σερβίρει βότκα σε τρία ποτήρια κι αφού μάς δίνει τα δύο κάθεται στην καρέκλα που είναι στο γραφείο τού υπολογιστή. Εγώ κάθομαι στα πόδια τού κρεβατιού με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο και η Μαντώ έχει μισοξαπλώσει πάνω μου, έχοντας τα πόδια της διπλωμένα και το κεφάλι της στον ώμο μου. Είμαστε και οι τρεις λίγο-πολύ ζαλισμένοι και συζητάμε χαμηλόφωνα, σχολιάζοντας τον κόσμο που ήταν στο club. Και κάπου εκεί, και με τη βοήθεια τού αλκοόλ, παίρνω την μεγάλη απόφαση.
Με το αριστερό μου χέρι αρχίζω να χαϊδεύω τον κώλο της Μαντούς ενώ με το δεξί αρχίζω να μαλάζω το στήθος της, με αυξανόμενη ένταση όσο περνάει η ώρα. Το αριστερό μου χέρι ανεβάζει αργά την φούστα της, μέχρι που το μαύρο τούλινο brazilian βρακάκι της είναι το μοναδικό πράγμα που στέκεται ανάμεσα στο Σάκη και στο απροκάλυπτο μοστράρισμα τού μουνιού της. Ο Σάκης δείχνει μπερδεμένος. Παρ' όλα αυτά συνεχίζει την συζήτηση σα να μην τρέχει τίποτα. Με το δεξί μου χέρι κατεβάζω αργά το φερμουάρ της μπλούζας της, σταματώντας λίγα εκατοστά πριν την ανοίξω εντελώς, και στην συνέχεια το βάζω στο φιλόξενο άνοιγμα. Το αριστερό μου χέρι ανηφορίζει κι αυτό προς το στήθος της κι ανεβάζει αργά το σουτιέν της. Η ρώγα της πετάγεται σα στιλέτο μέσα στο μισοσκόταδο. Το δεξί μου χέρι στριμώχνεται ανάμεσα στα πόδια της και χώνεται στο βρακάκι της, παίζοντας απαλά με την περιποιημένη φουντίτσα της. Με το αριστερό αρχίζω να τσιμπάω και να στρίβω τη ρώγα της που σκληραίνει ακαριαία. Το δεξί μου χέρι έχει βρει την κλειτορίδα της και την τρίβει αργά με κυκλικές κινήσεις. Κατά τ' άλλα συνεχίζουμε να συζητάμε χαμηλόφωνα σα να μην συμβαίνει τίποτα.
Ο Σάκης, πεπεισμένος ότι μάλλον έχει παραισθήσεις εξαιτίας τού ποτού, μετακινείται πάνω στην καρέκλα του, προσπαθώντας ίσως να βολέψει τη στύση του. Η Αγγελίνα κοιμάται ανέμελη. Μετά από λίγο η Μαντώ δε συμμετέχει πια στην συζήτηση καθώς το στόμα της το χρησιμοποιεί πλέον για κάτι άλλο. Κατεβάζοντάς μου το φερμουάρ έχει βγάλει τον πούτσο μου έξω κι έχει ξεκινήσει ένα απίστευτα αργό τσιμπούκι, σφίγγοντας τα χείλη της γύρω απ' τον πούτσο μου όσο περισσότερο μπορεί και ανεβοκατεβάζοντας το κεφάλι της πόντο-πόντο. Κι αν και θα μπορούσε να το έχει φέρει ακριβώς πάνω απ' τον πούτσο μου έτσι ώστε τα μαλλιά της να κρύβουν αυτό που κάνει, αυτήν το έχει ακουμπήσει στην κοιλιά μου, προσφέροντας γενναιόδωρα στον Σάκη ένα όχι και τόσο μικρό δείγμα των ικανοτήτων της. Δεν ξέρω αν τον κοιτάει κιόλας καθώς ρουφάει τον πούτσο μου. Πάντως ο Σάκης την κοιτάει. Κι εξακολουθεί να μετακινείται άβολα πάνω στην καρέκλα του. Αλλά η συζήτησή μας συνεχίζεται, αν και για μένα με κάποια δυσκολία εδώ και λίγη ώρα.
Η Αγγελίνα δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχουν μόνο τρεις μισομεθυσμένοι άνθρωποι κι ένα ανοιχτό σενάριο για το τι θ' ακολουθήσει. Σε κάποια στιγμή η Μαντώ, είτε γιατί έχει κουραστεί σ' αυτή την στάση είτε γιατί θεωρεί ότι ο Σάκης έχει δει αρκετά, σηκώνεται και γονατίζει μπροστά μου, ξαναπαίρνοντας στη συνέχεια τον πούτσο μου στο στόμα της. Το μόνο που μπορεί να δει ο Σάκης τώρα είναι το κεφάλι της που ανεβοκατεβαίνει και ο κώλος της που απέχει λίγα μόλις εκατοστά απ' τα πόδια του.
Η συζήτηση έχει πλέον σταματήσει. Ο Σάκης μάς κοιτάζει σαν υπνωτισμένος. Σε κάποια στιγμή οι ματιές μας συναντιούνται και καταλαβαίνω πως το μόνο που τον κρατάει απ' το να μπει στο παιχνίδι είναι η σύμφωνη γνώμη μου. Τού την ανακοινώνω μ' ένα ανεπαίσθητο καταφατικό νεύμα. Σηκώνεται και τραβώντας την καρέκλα στην άκρη γονατίζει πίσω της. Ξεκουμπώνει το παντελόνι του και έχω την εντύπωση ότι ο πούτσος του θα σπάσει το φράγμα τού ήχου μόλις απελευθερωθεί, ξυπνώντας την Αγγελίνα και βάζοντας τέλος στη φαντασίωση που αργά αλλά σταθερά παίρνει σάρκα και οστά. Αλλά η σιωπή εξακολουθεί να είναι εκκωφαντική, διακοπτόμενη μόνο απ' τον απαλό ήχο των υγρών διαδρομών των χειλιών της Μαντούς πάνω στον πούτσο μου.
Της σηκώνει τη φούστα και τραβάει το βρακάκι της στην άκρη. Τον βλέπω να κοιτάζει για λίγο συνεπαρμένος το θέαμα. Στη συνέχεια κολλάει πάνω της. Η Μαντώ σταματάει ξαφνικά να ανεβοκατεβάζει το κεφάλι της στον πούτσο μου. Φαίνεται σαν κάτι να περιμένει, σαν για κάτι να θέλει να βεβαιωθεί πριν συνεχίσει. Αντί να συνεχίσει όμως, βγάζει τον πούτσο μου απ' το στόμα της και με κοιτάζει. Τα μάτια της, ανοιγμένα διάπλατα από έκπληξη, μού δίνουν αμέσως να καταλάβω σε ποια τρύπα της ακουμπάει ο πούτσος τού Σάκη. Τα χείλη της σχηματίζουν μια σιωπηλή ερώτηση, που παρά το μισοσκόταδο μέσα στο οποίο διατυπώνεται, είμαι σίγουρος ότι ρωτάει:
- Στον κώλο;
Ανασηκώνω τους ώμους αδιάφορα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι πια πολύ αργά για να κάνει πίσω. Αν και η μικρή μου βρωμιάρα τον παίρνει κανονικά απ' τον κώλο, ξέρω ότι ο πούτσος τού Σάκη ξεπερνάει τις διαστάσεις τού δικού μου αισθητά. Και το ξέρει και η Μαντώ. Όχι ότι τον έχουμε δει ποτέ, αλλά βλέπετε η Αγγελίνα δε μπορούσε να μην παινευτεί για το μέγεθός του στη Μαντώ, η οποία με την σειρά της θεώρησε σωστό να με ενημερώσει ότι η φίλη της τρώει καλά. Και μετά λένε για εμάς τους άντρες ότι έχουμε βρώμικο μυαλό που κινείται πάντοτε γύρω απ' το σεξ.
Το αστείο είναι ότι η μικρή μου πόρνη δε δείχνει και τόσο απρόθυμη να της γαμήσουν τον κώλο μπροστά στα μάτια μου. Καταλαβαίνω όμως ότι όσο και να φοβάται μήπως ξυπνήσει η Αγγελίνα, το να πάρει τον πούτσο τού Σάκη στον κώλο της θα την κάνει να φωνάξει. Της τείνω το χέρι μου. Καταλαβαίνει αμέσως. Φυλακίζει την κόψη της παλάμης μου ανάμεσα στα δόντια της και περιμένει. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα τινάζεται ελαφρά προς το μέρος μου και δαγκώνει απότομα το χέρι μου με δύναμη. Καταλαβαίνω ότι ο πούτσος τού Σάκη ξεπέρασε την αντίσταση της κωλοτρυπίδας της και τα πρώτα εκατοστά του βρίσκονται ήδη μέσα της. Καθώς αρχίζει να βυθίζεται με δυσκολία στον κώλο της, τα δόντια της αρχίζουν να σφίγγονται για τα καλά πάνω στην σάρκα μου. Είναι σειρά μου να σφίξω τα δικά μου για να μη φωνάξω, γιατί αν κρίνω απ' την δύναμη με την οποία δαγκώνει το χέρι μου, μάλλον πονάει αρκετά. Και δεν έχω καμιά απολύτως αμφιβολία ότι ο πούτσος τού Σάκη είναι σκληρός σαν πέτρα μετά το πορνό που είδε να παίζεται ζωντανά μπροστά στα μάτια του.
Η Μαντώ, έχοντας το στόμα της απασχολημένο με το να ροκανίζει το χέρι μου, αρχίζει να ξεφυσάει βαριά απ' τη μύτη, δείχνοντας ότι μάλλον ζορίζεται πολύ. Ο Σάκης συνεχίζει να βυθίζεται στον κώλο της αργά αλλά σταθερά. Η Αγγελίνα συνεχίζει να κοιμάται αμέριμνη. Η Μαντώ συνεχίζει να προσπαθεί να μού μεταβιβάσει τον πόνο που της προκαλεί το αδυσώπητο άνοιγμα τού πάτου της. Το όλο σκηνικό είναι κάτι παραπάνω από σουρεαλιστικό, αλλά όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης παίζουν τον ρόλο τους στην εντέλεια.
Μετά από λίγο ο Σάκης καταφέρνει να σφηνώσει ολόκληρο τον πούτσο του στα βάθη τού κώλου της κι αφού τον αφήσει για λίγο εκεί αρχίζει πλέον να της τον γαμάει αργά αλλά κανονικά. Η Μαντώ εξακολουθεί να ξεφυσάει με δύναμη απ' τη μύτη, μαρτυρώντας ότι προσπαθεί ν' αντέξει το μεγάλο καυλί που της οργώνει τον κώλο. Τα μάτια τού Σάκη είναι καρφωμένα στο θέαμα τού πούτσου του που μπαινοβγαίνει αργά και βασανιστικά στον κώλο της. Το δάγκωμά της σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται πιο αδύναμο, ώσπου μετά από 2-3 λεπτά το στόμα της αφήνει το χέρι μου και ξαναφυλακίζει τον πούτσο μου που είναι έτοιμος να εκραγεί. Θέλω όμως να τη δω να συντρίβεται ολοκληρωτικά.
Κάνω νόημα με το χέρι στον Σάκη να σταματήσει. Υπακούει αμέσως. Στο κάτω-κάτω, κι ασχέτως με το ότι εκείνη τη στιγμή γαμάει τον κώλο της γκόμενάς μου, εξακολουθεί να με σέβεται. Βγαίνει αργά απ' τα σωθικά της κάνοντάς τη να βγάλει έναν ελαφρύ στεναγμό ανακούφισης. Τη σταματάω απ' αυτό που κάνει και σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι για να μην ταράξω τον ύπνο της Αγγελίνας. Την τραβάω προς τη μικρή τουαλέτα κάνοντας νόημα στο Σάκη να μας ακολουθήσει. Η Μαντώ, ακόμη ζαλισμένη απ' το ποτό και ίσως και μπερδεμένη μ' αυτό που συμβαίνει έρχεται ξοπίσω μου τρικλίζοντας.
Στεκόμαστε όρθιοι, και καθώς όπως φαίνεται τα πόδια της δεν την κρατάνε πλέον και πολύ, τυλίγει τα χέρια της γύρω απ' το λαιμό μου ακουμπώντας το κεφάλι της στον ώμο μου και περιμένοντας υπάκουα την όποια συνέχεια. Ο Σάκης στέκεται πίσω της. Της κατεβάζω την φούστα μαζί με το βρακάκι της, αφήνοντας τον κώλο της γυμνό κι εκτεθειμένο. Ο Σάκης κάνει ένα βήμα προς το μέρος της αλλά του ψιθυρίζω να περιμένει. Της κατεβάζω τα χέρια και τα οδηγώ στον κώλο της δείχνοντας της ότι θέλω να τον κρατάει ανοιχτό. Το κάνει. Στη συνέχεια πιάνω το κεφάλι της με τα χέρια μου και το στρέφω προς το πρόσωπό μου, αναγκάζοντάς την να με κοιτάει στα μάτια. Μετά λέω στον Σάκη:
- Και τώρα… κάνε της την κωλότρυπα χωνί της καριόλας!
Τα μάτια της πεταρίζουν προσπαθώντας να εστιάσουν στα δικά μου. Ο Σάκης της τον ξαναχώνει στον κώλο, χωρίς πολλές ευγένειες, κάνοντας την να βογκήξει από πόνο. Κι αυτή την φορά, ακολουθώντας τις οδηγίες μου, δε σκοπεύει να της τον γαμήσει αργά όπως προηγουμένως στο δωμάτιο. Οπότε την πιάνει απ' τη μέση κι αρχίζει να της τον καρφώνει όλο και πιο δυνατά. Μέχρι που μετά από λίγο η Μαντώ βρίσκεται να υφίσταται ένα πρώτης τάξεως ξεκώλιασμα που η έντασή του φέρνει δάκρυα στα μάτια της. Τα οποία όμως δεν εγκαταλείπουν ούτε για μια στιγμή τα δικά μου. Μέσα τους βλέπω την απόλυτη αφοσίωση και υποταγή. Νιώθοντας το πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου, αγγίζω απαλά τα χείλη της με τα δικά μου. Και σαν αυτό να ήταν κάποιο μυστικό σύνθημα, αρχίζει να με φιλάει άγρια και παθιασμένα ενώ το κορμί της τραντάζεται από τις βίαιες διεισδύσεις.
Φέρνω το χέρι μου στο φουσκωμένο μουνί της κι αρχίζω να της το τρίβω δυνατά. Τα γόνατά της λυγίζουν, αλλά παγιδευμένη όπως είναι ανάμεσά μας καταφέρνει να μείνει όρθια. Ο Σάκης σφυρίζει μέσα απ' τα δόντια του…
- Χύνω...
και καρφώνοντας για μια τελευταία φορά τον πούτσο του μέχρι τ' αρχίδια στο διάπλατα ανοιγμένο κώλο της, αρχίζει να της τον πλημμυρίζει με τα χύσια του. Το μουνί της στάζει και οι γλώσσες μας εξακολουθούν να χορεύουν τον παθιασμένο τους χορό. Μόλις ο Σάκης αρχίζει και πάλι εκείνες τις λίγες διεισδύσεις που σχεδόν όλοι οι άνδρες κάνουμε πριν βγούμε απ' το σώμα μιας γυναίκας μετά την εκσπερμάτωση, η Μαντώ ξανατυλίγει τα χέρια της στο λαιμό μου κι αρχίζει να χύνει κι αυτήν. Ο Σάκης το καταλαβαίνει, κι αν και μόλις έχει χύσει, επιταχύνει τον ρυθμό του. Το κορμί της συνταράζεται και τα πόδια της τρέμουν. Τα υγρά της τρέχουν ασυγκράτητα στο χέρι μου και στα μπούτια της. Έχουμε γίνει και οι τρεις μία παλλόμενη μάζα από φωτιά.
Μόλις καταλαγιάζουν τα κύματα της κορύφωσής της, ο Σάκης βγαίνει αργά από μέσα της κι ακουμπάει στο νιπτήρα. Τότε βλέπω για πρώτη φορά καθαρά τι κατάφερε να πάρει η μικρή μου βρωμιάρα στον κώλο της.
Σταματάω να τη φιλάω, βγάζω τα χέρια της από επάνω μου και κάνω ένα βήμα πίσω. Θέλω να δω τι θα κάνει και πώς θ' αντιδράσει μετά απ' αυτό που έγινε. Για μερικά δευτερόλεπτα στέκεται σα χαμένη, με τα γόνατα λυγισμένα προς τα μέσα, τα χέρια διπλωμένα στο στήθος και το κεφάλι σκυφτό. Ύστερα εντελώς απροειδοποίητα καταρρέει. Ευτυχώς προλαβαίνουμε να την πιάσουμε πριν σωριαστεί στο πάτωμα. Μοιάζει να έχει λιποθυμήσει, αλλά η αναπνοή της και ο σφυγμός της είναι κανονικά, οπότε δε συντρέχει λόγος ανησυχίας. Τη σηκώνουμε όρθια, τακτοποιούμε τα ρούχα της και την μεταφέρουμε και πάλι στο δωμάτιο. Όσο εγώ την κρατάω καθισμένη στο κρεβάτι ο Σάκης της βγάζει τα άρβυλα. Αντί όμως να την βάλει να ξαπλώσει, την σηκώνει και την βάζει να καθίσει σε κάτι μαξιλάρες στο πάτωμα. Φυσικά στην κατάσταση που βρίσκεται δε μπορεί να κρατήσει την πλάτη της όρθια κι έτσι μόλις ο Σάκης την αφήνει γέρνει αργά επάνω τους. Πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι διάολο κάνει, πηγαίνει στο κρεβάτι και κατεβάζει το πάπλωμα που σκεπάζει την Αγγελίνα στην μέση της. Αυτήν, σχεδόν αναίσθητη, δεν αντιδρά καθόλου.
Ξεκουμπώνει ένα ακόμη κουμπί στο πουκάμισό της και της το τραβάει στο πλάι. Αν και ξαπλωμένη τα βυζιά της ακόμη κι έτσι ξεχειλίζουν απ' το μαύρο σουτιέν. Είναι η σειρά μου πλέον να κοιτάζω σαν υπνωτισμένος. Ο Σάκης της το σηκώνει αργά προς τον λαιμό, μέχρι που τα βυζιά της ξεχύνονται τελικά ελεύθερα τρεμουλιάζοντας σαν το πιο λαχταριστό ζελέ τού κόσμου. Είναι ακόμη πιο όμορφα απ' όσο τα είχα φανταστεί γιατί τώρα βλέπω πια και τις μεγάλες ροζ ρόγες τους να γίνονται κυριολεκτικά τα κερασάκια στην τούρτα και να ολοκληρώνουν την οπτική πανδαισία. Και φυσικά καταλαβαίνω. Ο φίλος μου θέλει να μού προσφέρει γι' ακόμη μια φορά κάτι σαν αντάλλαγμα γι' αυτό που τού έδωσα, έστω κι αν το αποψινό απείχε πάρα πολύ απ' τα ποτά και τα τσιγάρα τού παρελθόντος. Και μπροστά στο υπερθέαμα που μού προσφέρει απλόχερα μεν, εν αγνοία της δε η Αγγελίνα, δε χρειάζομαι καμιά απολύτως επιπλέον παρότρυνση. Και να που τελικά ο πούτσος μου μπορεί μεν να μη συρθεί σαν φίδι ανάμεσά στις βυζάρες της (όπου έτσι κι αλλιώς βρίσκεται ακόμη η γραβάτα της), αλλά θα πετάξει σαν αετός από πάνω τους.
Τον βγάζω κι αρχίζω να τον παίζω αργά πάνω απ' την ωραία (και βυζαρού) κοιμωμένη. Φυσικά δε μπορώ να κρατηθώ ούτε για ένα λεπτό. Με τις βυζάρες της να έχουν γεμίσει το οπτικό μου πεδίο, αρχίζω να σκορπάω θάλασσες από σπέρμα πάνω τους, μέχρι που τελικά στραγγίζω και από σπέρμα και από δυνάμεις. Όχι όμως τόσο ώστε να μην τις φυλακίσω (όσο φυσικά είναι δυνατόν να φυλακιστούν) για μερικές στιγμές μέσα στις παλάμες μου, και μαλάζοντάς τες για λίγο, προσπαθώντας να πάρω μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δόση από ένα ναρκωτικό που κατά πάσα πιθανότητα δε θα ξαναδοκιμάσω ποτέ. Της κατεβάζω με κάποια απογοήτευση ξανά το σουτιέν. Το σπέρμα μου έχει τρέξει στον λαιμό και στην κοιλιά της αλλά το "κοντοπούτανο" δεν έχει σαλέψει καθόλου. Ούτε και η Μαντώ.
Τη στήνουμε στα πόδια της και σηκώνοντας τα σκεπάσματα τη βάζουμε να ξαπλώσει δίπλα στην Αγγελίνα, που βυθισμένη στα μεθυσμένα, και ίσως και λίγο πιο υγρά πλέον όνειρά της την αγκαλιάζει ασυναίσθητα, μοιραζόμενη εξίσου ασυναίσθητα το σπέρμα μου μαζί της. Η Μαντώ ανταποκρίνεται αμέσως βγάζοντας έναν μικρό αναστεναγμό. Τις σκεπάζουμε καλά και τις αφήνουμε να κοιμούνται αγκαλιασμένες. Αύριο θ' αναρωτιούνται και οι δυο για τους λεκέδες στα ρούχα τους.
Ο Σάκης βάζει χαμηλά μουσική στον υπολογιστή. Παίρνει απ' τη ντουλάπα μία κουβέρτα, και την φέρνει μαζί με το μπουκάλι της βότκας και τα ποτήρια μας. Σωριαζόμαστε με τη σειρά μας στις μαξιλάρες. Ρίχνουμε την κουβέρτα πρόχειρα πάνω μας. Ανάβει έναν μπάφο και μου τον πασάρει. Δε λέμε λέξη. Στο κρεβάτι κάποια απ' τις δυο κουνιέται. Ξημερώνει.
Copyright protected OW ref: 127547
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.