Το e-mail μου είναι το:
Γυρίζοντας σκεφτόταν τι δικαιολογία θα έλεγε στον Νεκτάριο. Όμως.... Μπροστά του στεκόταν το ουρί του Παραδείσου που μόλις είχε κατέβει στη γη. «τελικά υπάρχουν Άγγελοι» σκέφτηκε. Το ‘ουρί’ ήταν ξανθό με μακριά ίσια μαλλιά, γύρω στο 1.70.
Τον τράβηξε κοντά της και κόλλησε τα χείλη της στα δικά του.
• «Να σου γνωρίσω την Έμιλη»
Άκουσε την Μαίρη να λέει, μα είχε ήδη χαθεί σε ένα παράξενο κόσμο του ονείρου. Το φιλί της ήταν απαλό, το αντίθετο ακριβώς της Μαίρης και η γλώσσα της στριφογύριζε αργά, νωχελικά στο στόμα του, εξερευνώντας κάθε χιλιοστό. Τα χέρια της τον αγκάλιασαν τόσο απαλά σαν να έπιανε κάποια πολύτιμη πορσελάνη και πρόσεχε να μη σπάσει.
Τον έσπρωξαν απαλά προς τον καναπέ με τα άπειρα μαξιλαράκια και τα πολύχρωμα μεταξωτά υφάσματα που τον διακοσμούσαν.
Η Μαίρη έκατσε δίπλα του και η Έμιλη γονάτισε μπροστά του. Πήγε κάτι να πει μα η Μαίρη τον πρόλαβε.
• «Μη ρωτάς» του είπε. «Είσαι εδώ γιατί σε θέλουμε. Σε χρειαζόμαστε»
Και μ’ αυτό άρχισε πάλι να τον φιλάει μια στα χείλη, μια στον λαιμό ενώ είχε αρχίσει να ξεκουμπώνει αργά-αργά τα κουμπιά του πουκαμίσου του.
Η Έμιλη του είχε ήδη βγάλει τα παπούτσια και τις κάλτσες και λύνοντας την ζώνη τράβηξε το παντελόνι μέχρι που το έβγαλε τελείως και το πέταξε στο πάτωμα.
Ο Κόναν δεν έλεγε να ξυπνήσει, σοκαρισμένος ακόμα από όλα τούτα τα απροσδόκητα που συνέβαιναν. Τα χέρια του Δάντη ανίχνευαν το κορμί της Μαίρης αρχίζοντας από τα τροφαντά βυζιά της με τις τεράστιες και σκληρές ρώγες της. Η Έμιλη του έβγαλε τελικά και το σλιπάκι και τώρα μόνο το πουκάμισο κρεμόταν ανοιχτό στους ώμους του.
«Αν τον πάρει στο στόμα της, πιθανών να τον ξυπνήσει» σκέφτηκε ο Δάντης που πρώτη φορά είχε αμφιβολίες για τον ανδρισμό του.
Η Μαίρη ανέβηκε στον καναπέ και αφού έβγαλε το κυλοττάκι της, πέρασε τα πόδια της δεξιά-αριστερά του Δάντη. Έβγαλε και το νεγκλιζέ και έφερε το μουνί της στο πρόσωπο του.
• «Γλύψε με!» τον διέταξε.
Άπλωσε τα χέρια την κράτησε από τα σφιχτά κωλομάγουλα και την τράβηξε προς το μέρος του.
Εντωμεταξύ η Έμιλη παραμέρισε τον Κόναν και βάλθηκε να φιλάει και να γλύφει τα αρχίδια του, που άρχισαν σιγά-σιγά να σκληραίνουν. Πέρασε την γλώσσα της στη βάση τους και άρχισε να διεγείρει μια περιοχή που μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν άγνωστη στον Δάντη. Ένοιωσε όμως τον Κόναν να ξυπνάει από τον λήθαργο κι αυτό ήταν καλό σημάδι.
Με την αυτοπεποίθηση του αποκατεστημένη, άρχισε να γλύφει το μουνί της Μαίρης. Ήταν ζεστό, ήταν υγρό. «μάλλον που αυτοί οι δονητές τελικά βοήθησαν στα προκαταρκτικά» σκέφτηκε και βάλθηκε ν’ αποδείξει ότι ακόμα κι η γλώσσα του, ήταν καλύτερη από δαύτα.
Η Μαίρη άρχισε ήδη να βογκάει από ικανοποίηση. Ήταν ήδη φτιαγμένη φαίνεται και το παραμικρό θα την έφερνε σε οργασμό και μάλιστα πολύ γρήγορα. Τράβηξε τα καλαμάρια της ακόμα πιο κοντά στο πρόσωπο του, τόσο που με δυσκολία μπορούσε να αναπνεύσει. Όμως οι κραυγές της τον έφτιαχναν τόσο που λίγο τον ένοιαζε. Η Μαίρη του έσπρωξε ακόμα λίγο το κεφάλι που τώρα είχε σχεδόν χωθεί στην μαλακή πλάτη του καναπέ κι εξείχε μόνο όσο χρειαζόταν να συνεχίσει το ξέφρενο γλείψιμο.
Η Έμιλη είχε πάρει τελικά τον Κόναν στο στόμα της και τον ρούφαγε με βουλιμία. Η Μαίρη με το ένα χέρι κρόταγε τον τοίχο για ισορροπία και με το άλλο έτριβε τις ρώγες της. Τα υγρά της κατέβαιναν σαν χείμαρρος στο στόμα του Δάντη που κατάπινε με δυσκολία έτσι τεντωμένος που ήταν ο λαιμός του.
Ξαφνικά στα βογγητά της Μαίρης προστέθηκε ένας ακόμα θόρυβος. Ζζζζζζζζζζζζ...! Η Έμιλη μάλλον θα είχε χώσει κάποιον από τους δονητές στο μουνάκι της, τσιμπουκώνοντας ταυτόχρονα τον Δάντη.
Η Μαίρη με ένα μουγκρητό ικανοποίησης έφτασε πρώτη στον οργασμό, μα δεν ξεκόλλαγε το μουνί της από το στόμα του Δάντη. Ο Δάντης την ακολούθησε χύνοντας στο στόμα της Έμιλης. Κόντευε να σκάσει χωμένος μέσα στα μαξιλάρια και κάτω από το μουνί της Μαίρης, γι’ αυτό την έσπρωξε από πάνω του.
Η Έμιλη άφησε το καυλί του Δάντη να στάζει στην φλοκάτη κι έπεσε πίσω.
Στηριζόταν ακόμα στα πόδια της. Οι γάμπες με τα μπούτια της σχημάτιζαν σχεδόν ορθή γωνία. Στηριζόταν στο ένα χέρι πίσω από την πλάτη, ενώ με το άλλο κράταγε τον δονητή στο μουνί της. Η μουσική είχε πια σταματήσει και το μόνο που άκουγες ήταν το ζζζ… του δονητή. Η Μαίρη γονάτισε πίσω της και στήριξε το κεφάλι και τους ώμους της Έμιλης στα μπούτια της.
Δεν έβγαινε σχεδόν κανένας ήχος από τα υπέροχα χείλη της. Μόνο η ανάσα της ακουγόταν βαριά, λαχανιασμένη...
Ο Δάντης γονάτισε μπροστά στα ανοιγμένα πόδια της. Παραμέρισε το χέρι της και κράτησε εκείνος τον δονητή, μα ταυτόχρονα άρχισε να γλύφει και την κλειτορίδα της. Το ξανθό χνούδι ήταν τόσο απαλό που σχεδόν πέρναγε απαρατήρητο. Έπαιζε με τον δονητή. Μια τον έχωνε μέσα, μια τον τράβαγε, μια τον στριφογύριζε. Η γλώσσα μαστίγωνε την κλειτορίδα αλύπητα.
Έτσι ξαφνικά το σώμα της κατέρρευσε. Ούτε που μπόρεσαν να καταλάβουν αν τελικά έχυσε ή κουράστηκε, ώσπου μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, με το δονητή ακόμα μέσα της είπε στον Δάντη:
• «Βγάλτον τώρα. Είχα τον καλύτερο οργασμό της ζωής μου»
Έκατσαν έτσι για λίγο αμίλητοι. Αμήχανοι. Τελικά ο Δάντης σηκώθηκε και πήρε τα ποτήρια με το Σίβας. Τα παγάκια είχαν λιώσει πια, αλλά αυτό δεν είχε και πολύ σημασία. Άναψε τσιγάρο και πρόσφερε και στις κοπέλες. Η Έμιλη δεν κάπνιζε, αλλά η Μαίρη το πήρε με ευχαρίστηση.
Ο Δάντης ξανάκουσε στον καναπέ. Η Μαίρη στη φλοκάτη δίπλα του ακουμπώντας την πλάτη της στον καναπέ και η Έμιλη ξάπλωσε στη φλοκάτη με το κεφάλι της στην κοιλιά της Μαίρης. Κανείς δεν μίλαγε....
Δεν πρόλαβαν να σβήσουν τα τσιγάρα, όταν η Έμιλη γύρισε μπρούμυτα κι άρχισε να φιλάει απαλά την κοιλιά της Μαίρης. Εκείνη έκλεισε τα μάτια κι απολάμβανε τα φιλιά και την υγρή γλώσσα της Έμιλης στην μελένια σάρκα της. Ο συνδυασμός των χρωμάτων των δυο γυναικών ήταν φανταστικός. Μέλι-γάλα στην κυριολεξίας του! Ανέβηκε για λίγο προς τα πάνω και πιπίλισε τις ρώγες της πριν σηκωθεί όρθια και φέρει το μουνί της στο στόμα της Μαίρης η οποία άρχισε να το γλύφει χωρίς χρονοτριβή.
Ήταν φανερό ότι οι γκόμενες το είχαν ξαναπαίξει αυτό το έργο. Γεγονός που είχε ήδη αρχίσει να καυλώνει τον Δάντη. Ίσα που είχε προλάβει να ρίξει ένα στην Λένα, πριν ακούσουν την πόρτα του ασανσέρ και τα βήματα στον διάδρομο. Το πως γλίτωσε να πέσει μούρη με μούρη με τον πυροσβέστη με τα παντελόνια στους αστραγάλους, μόνο με θαύμα μπορεί να το δικαιολογήσει.
Ο Κόναν ξαναντύθηκε την πολεμική φορεσιά του κι ήταν έτοιμος για την μάχη. Στάθηκε πίσω από την Έμιλη και με τα χέρια του χούφτωσε τα μαγευτικά βυζάκια της. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι υπάρχει άνθρωπος στη γη με τόση απαλή επιδερμίδα! Μόνο με νεογέννητου θα μπορούσες να την συγκρίνεις!
Το καυλί του άρχισε να τρίβεται ανάμεσα στα τρυφερά κωλομέρια της, την ώρα που την φίλαγε στο λαιμό, στους ώμους και πίσω από τ’ αυτί.
Ξαφνικά, γυρίζει κι αφού του δίνει ένα από αυτά τα απαλά νωχελικά φιλιά στο στόμα, τον σπρώχνει ανάσκελα στο πάτωμα. Αμέσως έρχεται και κάθεται στο στόμα του κι η γλώσσα του άρχισε να αναζητά την κλειτορίδα της. Όμως δεν ήταν αυτό που γύρευε η Έμιλη. Του έδειξε ότι ήθελε τα χέρια του στη μέση της κι όχι στον κώλο της απ’ όπου την βάσταγε ο Δάντης. Μετά άρχισε να γαμάει το στόμα του. Με απαλές παλινδρομικές κινήσεις, έφερνε το μουνί της μια στη γλώσσα του, μια στη μύτη του, μια στο σαγόνι του.
«Βίτσιο κι αυτό..» σκέφτηκε ο Δάντης, που πάντα ήταν ανοιχτός σε όλα.
Η Μαίρη έγλυψε για λίγο το καυλί του να βεβαιωθεί ότι ήταν έτοιμο και κάθισε πάνω του. Άρχισε να ανεβοκατεβαίνει στον ίδιο ρυθμό σχεδόν με τη Έμιλη. Τα χέρια της χάιδευαν όλο το σώμα της Έμιλης και ιδίως χαμηλά στην κοιλιά αποφεύγοντας συστηματικά να ακουμπήσει το μουνί της. Στα υπέροχα βυζάκια της σταμάταγε κάπως παραπάνω, πριν ανέβει στον λαιμό, το πρόσωπο, τα μαλλιά και ξανά προς τα κάτω...
Τον Δάντη δεν τον ένοιαζε πια να χύσει. Απολάμβανε το θέαμα και δεν ήθελε να τελειώσει ποτέ αυτό το παιχνίδι που παιζόταν μπροστά του.
Οι γυναίκες δεν άργησαν να επιταχύνουν τον ρυθμό τους. Το καυλί του άντεχε, δεν είχε πρόβλημα. Όμως το σαγόνι, η γλώσσα κλπ είχαν αρχίσει να τα παίζουν.
Η Μαίρη είχε αρχίζει να βογκάει και να ξεφυσά και νόμιζες πως θα εκραγεί. Αυτό δεν εμπόδισε την Έμιλη όμως να σηκωθεί από τη μούρη του Δάντη, να την σπρώξει στο πλάι και να πάρει τη θέση της. Το σιδερένιο καυλί χώθηκε με μιας μέσα στην πιο τρυφερή, στενή, βελουδένια και υγρή ερωτική σχισμή που είχε ποτέ γνωρίσει.
Άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με μανία πάνω στον ‘μαγικό αυλό’. Η Μαίρη πήγε πίσω της, την έπιασε από τις μασχάλες και την βοηθούσε σ’ αυτό της το ανεβοκατέβασμα. «Σίγουρα το έχουν ξανακάνει αυτό» σκέφτηκε ο Δάντης.
Αυτή τη στάση έχυσε σε λίγο η Έμιλη κι αυτή τη φορά ο οργασμός της έγινε λιγουλάκι πιο φανερός.
Άλλαξαν θέσεις. Μόλις η Μαίρη έμπηξε ακόμα μια φορά το καυλί του Δάντη στην πλημμυρισμένη ερωτική φωλιά της, η Έμιλη στάθηκε μπροστά της και της πρόσφερε τα στήθη της. Η Μαίρη τα πήρε στο στόμα της ενώ με τα χέρια της χάιδευε την πλάτη και τον κώλο της Έμιλης. Η Μαίρη δεν μπορούσε να ελέγξει τα βογγητά της κι όταν τελικά έχυσε το δωμάτιο βούιξε από την κραυγή. Ευτυχώς που το ρετιρέ του 5ου είχε ένα μόνο διαμέρισμα.
Τελικά έγειρε στο πλάι και άρχισαν να χαϊδεύονται και να χαχανίζουν.
• «Συγγνώμη…» μίλησε τελικά ο Δάντης. «εμένα θα με αφήσετε τελικά έτσι;» είπε κι έδειξε το καυλί του που τον κοίταγε μ’ ένα μάτι.
• «Ωοο! Συγγνώμη!» Είπαν και οι δυο. «Σε ποια από τις δυο μας θέλεις να χύσεις καυλιάρη;» ρώτησε η Μαίρη.
• «Στην Έμιλη» είπε χωρίς να το σκεφτεί καθόλου…
Γιατί πρώτον ήταν η ενσάρκωση του Άγγελου και 2ον δεν ήταν η γυναίκα του αδελφικού φίλου του ξαδέρφου του.
Η Έμιλη χωρίς κουβέντα πήγε κι έκατσε πάνω στο καυλί του κι άρχισε να τον γαμάει ρυθμικά. Τώρα άφησε τον Δάντη να την πιάσει από τα κωλομάγουλα και να επιβάλει τον ρυθμό του, που γινόταν όλο και πιο γρήγορος, όλο και πιο βίαιος. Έσπρωχνε την λεκάνη του προς τα πάνω σε κάθε κατέβασμα της Έμιλης, αυξάνοντας την πίεση του καυλιού του στο μουνί της.
Όταν τελικά έχυσε, ξεπετάχτηκαν σαν πίδακας τα χύσια του στο μουνί της. Τον άφησε να ηρεμήσει λίγο πριν σηκωθεί. Στάθηκε όρθια έχοντας την κοιλιά του ανάμεσα στα πόδια της. Δεν έκανε την παραμικρή κίνηση κι ο Δάντης αναρωτήθηκε τι στο καλό είχε κατά νου, όταν ένοιωσε την πρώτη σταγόνα από τα χύσια του να πέφτει στην κοιλιά του. Ακολούθησε κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη. Στο τέλος η Έμιλη γύρισε και είπε στη Μαίρη:
• «Είναι η σειρά σου να τα γλύψεις. Εγώ πήρα τα πρώτα».
Η Μαίρη αφού έγλειψε πρώτα τις λίγες σταγόνες πήρε το μαλακό καυλί στο στόμα της κι άρχισε να το βυζαίνει. Ο Δάντης αποκαμωμένος έκλεισε τα μάτια του.
Δεν ήξερε πόση ώρα είχε μείνει κοιμισμένος, μα όταν άνοιξε τα μάτια του είδε τις δυο γυναίκες στον καναπέ σε στάση 69 να γλύφει η μια την άλλη. Ο γνωστός ήχος των δονητών συνόδευε τα υγρά φιλιά τους. Άναψε τσιγάρο και ήπιε μερικές γουλιές από το Σίβας, απολαμβάνοντας το θέαμα.
Δεν ήξερε τι να κάνει. Να τις διακόψει και να πάρει κι αυτός το μερίδιο του από την σεξουαλική ικανοποίηση των δυο γυναικών, ή όχι; Τελικά αποφάσισε το δεύτερο. Σε τελευταία ανάλυση φαινόταν ότι ήξεραν καλά τη δουλειά τους. Φαινόταν ότι μπορεί να ήταν και οι δυο παντρεμένες, όμως οι ιδιαίτερες ερωτικές τους περιπτύξεις τους έδιναν μεγαλύτερη ικανοποίηση απ’ ότι οι άντρες τους. Έτσι απόμεινε εκεί να τις κοιτάζει και να παρηγορεί τον Κόναν που δεν έπαιρνε μέρος στη φάση αυτή...
Τελικά, το βουητό των δονητών έσβησε το ένα μετά το άλλο και νωχελικά έπεσαν στο πάτωμα. Μετά από λίγο η Έμιλη σηκώθηκε πρώτη. Πλησίασε τον Δάντη και τον φίλησε στο στόμα. Μα αυτό το φιλί είχε κάτι το διαφορετικό από τα προηγούμενα. Δεν ήταν η γεύση των ερωτικών χυμών της Μαίρης που κατέλαβαν την οσμή και την γεύση του. Ήταν σαν να του έλεγε «Αντίο». Το ήξερε… Το ένοιωθε…
Την χάιδεψε για τελευταία φορά. Τα χέρια του ανυπόμονα έτρεξαν σ’ όλο της το σώμα σαν να ήθελε να κρατήσει μέσα του την ανάμνηση του μια για πάντα. Αυτά τα υπέροχα πόδια, αυτό το υπέροχο βελουδένιο κορμί με τα πανέμορφα βυζάκια και τα σαρκώδη χείλη της, δεν θα τα ξανάνιωθε στα χέρια του. Την κοίταξε στα μάτια που ήταν ακόμα πιο λαμπερά, πιο υγρά. Σηκώθηκε και πήγε προς την κρεβατοκάμαρα, χωρίς λέξη...
• «Θέλεις να με γαμήσεις;» τον ρώτησε η Μαίρη.
Ήταν ακόμα ξαπλωμένη στον καναπέ με τα πόδια τελείως ανοιχτά. Οι σταγόνες ιδρώτα, ερωτικού χυμού ανακατεμένες με τα υγρά του στόματος της Έμιλης γυάλιζαν κάτω από το αμυδρό φως των λιγοστών κεριών που είχαν απομείνει να καίνε.
Χωρίς κουβέντα πήγε προς το μέρος της. Έσκυψε να γλύψει εκείνες τις σταγόνες, μιας και ήθελε να πάρει μαζί του ότι ανήκε στο εξωτικό ουρί του Παραδείσου. Σήκωσε τα πόδια της και τα έφερε στο στήθος του. Η Μαίρη ήταν φανερό ότι δεν είχε επιθυμία για άλλο οργασμό. Χάρη του έκανε. Το κατάλαβε, μα λίγο τον ένοιαζε. Έπρεπε να χύσει άλλη μια φορά, να του φύγει εκείνο το πρήξιμο ανάμεσα στα σκέλια.
Μπήκε μέσα της βίαια. Έτσι όπως αυτός ήθελε. Χωρίς να νοιάζεται για το τι της αρέσει και τι όχι. Με το κορμί του στηριγμένο στα μπούτια της Μαίρης άρχισε να πηδάει γρήγορα, βίαια. Ήθελε να της δώσει να καταλάβει ότι ούτε κι αυτός νοιαζόταν για την πάρτι της. Τα πόδια της πλέον είχαν ακουμπήσει τους ώμους της. Το μουνί της ήταν τελείως εκτεθειμένο στις ερωτικές ορέξεις του βάρβαρου, που την γαμούσε χωρίς έλεος.
Την ώρα που έχυνε μέσα της, είχε αρχίσει κι εκείνη να καυλώνει, μα ήταν πολύ αργά. Τα ζεστά χύσια του πλημμύρισαν το ήδη υγρό μουνί της, κι άρχισαν ν’ αναβλύζουν λεκιάζοντας τα μεταξωτά υφάσματα του καναπέ.
Σκούπισε το καυλί του στην κοιλιά της πριν φορέσει τα ρούχα του. Ήπιε άλλη μια γουλιά Σίβας και τράβηξε για την πόρτα. Πήγε μαζί του μέχρι εκεί. Έτσι γυμνή όπως ήταν με τα χύσια να στάζουν στην φλοκάτη.
Τον φίλησε για καληνύχτα… και για τελευταία φορά γεύτηκε τους γλυκούς χυμούς της Έμιλης. Δεν χρειάστηκε να του πει ‘μη το πεις πουθενά’. Ήξερε ότι αυτό ήταν δεδομένο. Ούτε είπε ‘θα τα ξαναπούμε’ γιατί ήξερε ότι θα ήταν ψέμα. Άλλωστε το είχε δηλώσει καθαρά στην αρχή της βραδιάς. Ήταν εκεί επειδή τον ήθελαν. Τον χολιαζόντουσαν.
Του έδωσε όμως ένα τεράστιο χαμόγελο, που σήμαινε ότι έμειναν ικανοποιημένες από την προσφορά του και όλες οι ερωτικές επιθυμίες τους για εκείνη την βραδιά τουλάχιστον εκπληρώθηκαν.
Πάντα θα σας θυμάμαι γλυκές μου νεράιδες!
ΤΕΛΟΣ
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.