Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Με την Έλενα ποτέ δεν υπήρξαμε και ούτε θα υπάρξουμε συμβατικό ζευγάρι. Από τη πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, 5 χρόνια πίσω και φοιτητές στην ίδια επαρχιακή πόλη, αυτή η κοπέλα μού έκανε κάτι. Δεν ξέρω αν γίνεται να το εξηγήσω σωστά, αλλά είναι κάτι που μοιάζει με πείνα. Έχω ακούσει πολλούς να λένε πως όταν βλέπουν τσόντα φαντάζονται πως είναι εκείνοι που κάνουν τα δρώμενα με την πρωταγωνίστρια/πρωταγωνιστή. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και μαζί μας. Εγώ είμαι ο πρωταγωνιστής στις τσόντες του μυαλού της και εκείνη στις δικές μου. Η παρακάτω ιστορία είναι μία από τις πολλές και συνέβη αφού είχαμε ήδη εξερευνήσει αρκετά ο ένας τις ανωμαλίες του άλλου.

Με τον κολλητό μου το Γιώργο θα μπορούσαμε να είμαστε αδέρφια, αν και, εάν κάποια οικογένεια μόνο είχε καταφέρει να δημιουργήσει δύο τόσο ανώμαλα παιδιά, λογικά θα είχαν επέμβει οι υπηρεσίες πρόνοιας. Εμφανισιακά, είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Eγώ λεπτός, γραμμωμένος, 1.78 και ανοιχτόχρωμος, ο Γιώργος ψηλός, μελαχρινός, με πλάτες και, τώρα πια, κοιλίτσα. Γνωριστήκαμε από κοινή παρέα και καταλάβαμε πως θα γίνουμε κολλητοί τη νύχτα ενός καρναβαλιού που την έπεσα -από λάθος- στη δικιά του. Δε χαλάστηκε, δε χαλάστηκα και κάπως έτσι καταλήξαμε να μιλάμε για ανταλλαγές. Η Έλενα από την άλλη, ασχολείται κι εκείνη με τον αθλητισμό, όπως κι εγώ. Είναι μελαχρινή, με λεπτή μέση και γλυκό πρόσωπο που καυλώνω να το βλέπω να σκυλιάζει όταν τη γαμάω. Τότε ήμασταν 22 και οι τρεις.

Γενικά είμαι ανοικτός χαρακτήρας και αρκετά αθυρόστομος. Με το Γιώργο είχαμε και έχουμε, αυτήν τη σχέση επικοινωνίας που είμαστε ικανοί να επικοινωνούμε μόνο με καργιόλεμα.

Ήταν εξεταστική και εκείνη την ημέρα είχαμε συμπέσει και οι δύο στο πανεπιστήμιο (εκείνος Διοίκηση Επιχειρήσεων, εγώ Ιατρική) και ήρθε να με βρει μετά την εξέταση στην καφετέρια που άραζα.

- Τι κάνεις μουνί;… ήταν ο τυπικός χαιρετισμός του.

- Σου γαμάω το σπίτι…

ήταν η τυπική απάντησή μου. Συνήθως πάγωνε λίγο ή αντιδρούσε με καπάκια βρίσιμο, αλλά εκείνη την ημέρα αποφάσισε να ακολουθήσει διαφορετική προσέγγιση:

- Κι εγώ τι πρέπει να κάνω γι' αυτό;…
ρώτησε με ένα ενδιαφέρον χαμόγελο. Ο πούστης ήξερε ότι θα του άρεσε η απάντησή μου επειδή θα τον έκανε να γελάσει. Δεν περίμενε όμως ότι θα τον έκανε και να καυλώσει.

- Ξέρω κι εγώ; Γάμα μου την γκόμενα για να ισοφαρίσεις.

Τελικά, έτσι ή αλλιώς, ο Γιώργος έμεινε κόκαλο.

- Ε, ρε φίλε, αφού δεν κανονίζεις.

- Τι θες να σου κανονίσω μαλάκα; Ποιες μέρες είναι καλές για να κάνετε παρτούζες οι Ταύροι;

- Κάθε μέρα είμαστε για παρτούζες οι Ταύροι, μου απαντά και συνεχίζει, αλλά νομίζω πως η Έλενα θα μας ανοίξει το κεφάλι αν της το πούμε.

- Αν παίξουμε σωστή μπάλα όχι…

του λέω και καπάκια στέλνω μήνυμα στη δικιά μου και κανονίζουμε κρασιά σε ένα φοιτητομάγαζο.

Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω πως ποτέ δε θα τη μεθούσα για να την παρασύρω. Εκτός από θέμα ηθικής, είναι και πρακτικό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Αντιθέτως, ο Γιώργος μου φαινόταν πως θα χρειαζόταν λίγη εμψύχωση.

Η Έλενα, όλο το βράδυ, έχοντας καταλάβει τι έχουμε στο μυαλό μας -κυρίως επειδή εγώ πετούσα μαλακίες απλά για να βλέπω τον Γιώργο να φρικάρει -μας έπαιζε και τους δύο. Ο φίλος μου στο μεταξύ όσο έπινε τόσο καρφωνόταν στις βυζάρες της. Εγώ ήμουν ήδη καυλωμένος αφού η δικιά μου, μού τον έπιανε σε κάθε ευκαιρία.

Κάποια στιγμή που η Έλενα σηκώθηκε να πάει στην τουαλέτα και ακολουθήσαμε και οι δύο την κωλάρα της να απομακρύνεται, γυρνάω και του λέω:

- Πώς το βλέπεις;

- Φίλε, sorry, μου λέει, την ξεπάτωνα. Το μωρό είναι καύλα.

- Έτοιμος;

- Ναι. Εσύ;

- Φουλ. Πάμε να την πάρουμε;

- Πάμε.

Όταν γύρισε η Έλενα, πληρώσαμε και σηκωθήκαμε από το μαγαζί σχεδόν σαν κυνηγημένοι. Την απόσταση από το μαγαζί μέχρι το σπίτι της περπατήσαμε όσο πιο γρήγορα γινόταν με την Έλενα να φοράει τακούνια.

- Δε φαντάζομαι να θες δικαιολογία για να ανέβεις; ρώτησα μόλις φτάσαμε κάτω από το σπίτι μου.

- Ξέρω εγώ; Θέλετε να δούμε ταινία;… ρώτησε με ένα χαζό χαμόγελο.

- Ναι, τις 9μιση εβδομάδες, του απαντά εριστικά η δικιά μου και μπαίνουμε στην πολυκατοικία.

Στο ασανσέρ πιάνω την Έλενα και αρχίζω να τη φιλάω και εκεί την βλέπω πως κάπου-κάπου, όσο τη φιλούσα, εκείνη έριχνε πουτανίστικες ματιές στο Γιώργο. Όταν μπήκαμε σπίτι, εγώ έπρεπε οπωσδήποτε να πάω για κατούρημα.

- Να είστε φρόνιμοι…

τους λέω και δεν παίρνω απάντηση. Έχε γούστο, σκέφτομαι, να παγώσουν και πάω στην τουαλέτα. Όχι μόνο δεν είχαν παγώσει, αλλά όταν γύρισα, ο κολλητός μου είχε κολλήσει πάνω στη δικιά μου και τη φιλούσε στον καναπέ.

- Αρχίσατε χωρίς εμένα;

- Sorry φίλε, αλλά εδώ η Ελενίτσα μας έχει βάλει φωτιές!

- Εγώ; Τι έκανα;… ρωτάει δήθεν αθώα η δικιά μου.

- Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις. Είσαι καύλα μόνη σου μωρό μου, της λέω και τότε με καρφώνει στα μάτια.

- Είσαι σίγουρος γι' αυτό;… με ρωτάει.

- Ναι. Ήταν το μόνο που είπα και γύρισα στο Γιώργο. Καν' το.

Δε χρειάστηκε να το ξαναπώ. Σε δευτερόλεπτα ο Γιώργος την είχε προσγειώσει πάνω του και τη φιλούσε, ενώ η δικιά μου τριβόταν στην πούτσα του πάνω από το τζιν. Κόλλησα πίσω της, την έπιασα από τα μαλλιά για να τεντωθεί και άρχισα να τη γλείφω στο λαιμό και πίσω από το αυτί.

- Γλειψ' τον…

της ψιθύρισα και την άφησα ελεύθερη να γονατίσει μπροστά του. Εγώ άραξα δίπλα τέρμα καυλωμένος, όσο η Έλενα, με τη βοήθεια του Γιώργου, ξεκούμπωνε το τζιν και κατέβαζε το μποξεράκι του.

Η πούτσα του Γιώργου ήταν ελάχιστα μικρότερη από τη δική μου (αφού εγώ είμαι στα 22 πρέπει να ήταν γύρω στα 20-21) και χοντρή. Η δικιά μου την κατάπιε αμέσως και άρχισε να τη γλείφει σχεδόν με αγάπη. Κατάλαβα πως προσπαθούσε να τον εντυπωσιάσει από τους πνιγμένους ήχους που άκουγα. Έπιασα τον Γιώργο από το σβέρκο.

- Πώς την βλέπεις;

- Πολύ καλή.

Τον έφερα και τον κόλλησα πάνω μου.

- Τότε κοίτα να μου τη γαμήσεις σωστά για να ισοφαρίσεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα με βρεις στην αδερφή σου.

Αυτό ήταν: Τον τσίτωσα. Την έπιασε από το κεφάλι και άρχισε να της καρφώνει την πούτσα στο λαιμό.

- Τώρα; Σου τη γαμάω σωστά;… με ρώτησε.

- Σκισ' τη ρε μαλάκα.

- Θα σ' την ξεσκίσω καργιόλη.

Την έστησε στο κρεβάτι και εκείνη του έδωσε μία από τις καπότες που φυλούσα στο κομοδίνο για τέτοιες φάσεις.

- Εσύ εκεί θα μείνεις;… με ρώτησε ο Γιώργος.

- Σε χαλάει;

- Όχι. Κάτσε να κοιτάς πως σ' τη γαμάω.

Πολλά πράγματα με καυλώνουν, αλλά δύο τα κρατάω σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Το ύφος κάποιου όταν βλέπει την γκόμενά του να γλείφει το καυλί σου και το θέαμα μιας άλλης πούτσας να μπαίνει στο μουνί της Έλενας. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κάτσω να τον παίξω. Σηκώθηκα αυτοστιγμεί και της τον έδωσα στο στόμα.

- Ρούφα γαμιόλα για να μάθεις να ξενογαμιέσαι.

Με την ώθηση του Γιώργου, η Έλενα καρφωνόταν στο καυλί μου και πνιγόταν. Την έβλεπα να ζορίζεται και γούσταρα που δε σταματούσε. Καύλωνε η καργιόλα μου να την έχουν δυο ψωλές στην πίεση.

Όταν άρχισε να συνηθίζει και για να μη χύσει και ο Γιώργος, του έκανα νόημα να φύγει και ανέλαβα εγώ. Την ήθελα από κάτω μου, με την ψωλή του κολλητού μου στα χειλάκια της. Όσο τον έγλειφε, την έσκιζα και την έφτυνα και σε λίγο την βρίζαμε μαζί με τον Γιώργο που της χτυπούσε πουτσοσκάμπιλα, ενώ εγώ της κάρφωνα το μουνί μέχρι τέρμα. Με το μακιγιάζ να τρέχει, τα χείλη πρησμένα και τις βυζάρες κόκκινες από τα σκαμπίλια που της ρίχναμε, δεν την άκουσα στιγμή να ζητάει να σταματήσουμε, όσες φορές κι αν είπε δεν αντέχω.

- Θα την χύσω φίλε.

- Τάισε τη την πουτάνα. Πιες τα χύσια του αδερφού μου μωρή.

Ο Γιώργος της τον κάρφωσε απότομα στο στόμα και ξεκίνησε να αδειάζει. Αυτό ήταν. Το μωρό μου, με τα πόδια τυλιγμένα στον κώλο μου, έπινε τα χύσια του κολλητού μου σταγόνα-σταγόνα. Στηρίχτηκα στο Γιώργο και της έφερα την πούτσα μπροστά στο πρόσωπό της.

- Στράγγιξε τον…

της είπα. Ο κολλητός μου τη βοήθησε να ανασηκωθεί για να μου γλείφει το κεφάλι ενώ μου τον έπαιζε. Δεν άργησε να τα πάρει όλα στο πρόσωπο και στο στόμα.

Ξέρω πως οι περισσότερες ιστορίες καταλήγουν με ένα υπονοούμενο πόσο άγρια συνεχίστηκε η βραδιά. Η δική μας, ωστόσο, τελείωσε εκεί. Η ώρα ήταν περασμένη και ήμασταν από κρασιά και γαμήσι. Παρ' όλα αυτά, μην έχετε αμφιβολία πως δεν ισοφαρίστηκε η φάση. Άλλωστε, ειδικά στους φίλους μας, πρέπει να κρατάμε το λόγο μας.



Copyright protected OW ref: 140365



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.