Πριν λίγες μέρες πρόσεξα μια τεράστια μηχανή ακριβώς απέναντι από το σπίτι και μάλιστα την πρόσεξα γιατί έκοβε το πεζοδρόμιο και οι πιο πολλοί πεζοί έβριζαν. Μετά από λίγες μέρες από τότε που την είδα στη γειτονιά μας είχα αίτημα φιλίας στο fb από κάποιον τύπο με τέτοια μηχανή. Τον δέχτηκα, αλλά δεν μπήκα να δω ποιος είναι.
Ένα απόγεμα που δε δούλευα, καθόμουν μόνη στο μπαλκόνι με ένα ιδιαίτερα κοντό ροζ σορτς και ένα άσπρο τιραντέ μπλουζάκι. Πότισα λίγο τις δύο γλάστρες που έχουμε, ετοίμασα τον καφέ μου και άνοιξα το λαπ τοπ. Μέσα σε δέκα λεπτά μου ήρθε μήνυμα από τον άγνωστο μηχανόβιο:
- Τι κάνεις;
Άργησα να του απαντήσω, καθώς δεν ήξερα ποιος είναι και ξαναέστειλε:
- Δε θα μου μιλήσεις; Πίνεις καφεδάκι και αγνοείς τα μηνύματα;
Κοίταξα τριγύρω αμήχανα. Σηκώθηκα μπήκα στο σπίτι μέσα στον πανικό μου και ξαναγύρισα ήρεμη.
- Ναι καφέ πίνω, αλλά δεν αγνοώ κανέναν. Ποιος είσαι;
- Ένα φίλος σου στο fb είμαι.
- Και πως ξέρεις ότι πίνω καφέ;
- Το μάντεψα απλά. Τέτοια ώρα υπέθεσα ότι πίνεις καφέ.
- Μάλιστα. Μαντεύεις πράγματα λοιπόν;
- Ναι ότι αφορά σε όμορφες γυναίκες μπορώ να τα μαντεύω.
Δεν του απάντησα, ήξερα ότι ήθελε παιχνίδι με μηνύματα, αλλά βαριόμουν, δεν ήξερα καν ποιος είναι και σκεφτόμουν να τον σβήσω, ώσπου ξαναέστειλε.
- Μαντεύω ότι είσαι στο μπαλκόνι σου, πίνεις καφέ, πότισες τα λουλούδια σου και αν θες μαντεύω και τι φοράς.
- Σταμάτα! Ποιος είσαι;
- Οκ θα σου πω. Αν δεις απέναντι από το μπαλκόνι σου κάτω στο πεζοδρόμιο θα δεις τη μηχανή μου και αν κοιτάξεις δεξιά σου στον πρώτο, στην πράσινη τέντα, θα δεις κάτι πόδια στα κάγκελα! Τα δικά μου είναι!
- Έλεος! Με τρόμαξες. Πολύ μυστήριος είσαι. Και πως με βρήκες στο fb;
- Έχουμε πολλούς κοινούς φίλους, αν και νέος στη γειτονιά σου.
Μπήκα και είδα ότι όντως είχαμε πάρα πολλούς κοινούς φίλους και είδα ότι ήταν αρκετά εμφανίσιμος και τρία χρόνια πιο μεγάλος από μένα.
- Λοιπόν; Είδες τις φωτογραφίες μου;… μου είπε.
- Όχι μπήκα είδα αν έχουμε κοινούς φίλους και σε λίγο θα μπω μέσα για να μη με βλέπεις
- Θα σκοτεινιάσει σε λίγο, οπότε δε με πειράζει, μπες. Χάζευα τα πόδια σου μέχρι τώρα και μόλις μπεις θα τα φαντάζομαι.
Έκλεισα το λαπ τοπ απότομα, πήρα τα πράγματά μου και μπήκα μέσα. Με είχαν νευριάσει τα λόγια του υπερβολικά. Πέφτουλας σκεφτόμουν. Δεν πρόλαβα να μπω στο σπίτι και χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ο άντρας μου. Για ακόμη μία φορά θα αργούσε να έρθει γιατί είχε σημαντικό αγώνα η ομαδάρα του! Μαλώσαμε και αποφάσισα να ετοιμαστώ να πάω βόλτα στην παραλιακή (Θεσσαλονίκη) με το ποδήλατο. Φόρεσα το μαύρο μου κολάν, στρινγκ μαύρο και ένα τοπάκι μαύρο. Κατέβηκα στην είσοδο, έβγαλα το ποδήλατο έξω και βλέπω ότι το μπροστινό λάστιχο είχε ξεφουσκώσει. Το πήρα και ξεκίνησα για το κοντινό βενζινάδικο, καθώς τα παιδιά εκεί πάντα με βοηθάνε με τα λάστιχα του ποδηλάτου. Κοίταξα απέναντι και είδα την μηχανή του γείτονα στο ίδιο σημείο και με έπιασαν πάλι τα νεύρα μου. Έφτασα στο βενζινάδικο, αλλά ήταν κλειστό. Ακούω μηχανή να σταματάει δίπλα μου και βλέπω το γείτονα, βγάζει το κράνος και με ρωτάει:
- Τι κάνεις;
- Άντε πάλι, τι κάνω! Προσπαθώ!
- Αν θέλεις να φουσκώσεις το λάστιχο έχω τρόμπα μαζί μου.
- Αλήθεια; Μπορείς να βοηθήσεις;
- Ναι εννοείται ευχαρίστησή μου
Και παρά το ότι περίμενα να αρχίσει το καμάκι του ήταν πολύ ευγενικός. Φούσκωσε το λάστιχο και έκανα να φύγω, αλλά σκέφτηκα λίγη κουβέντα δε θα έβλαπτε και γύρισα να του μιλήσω.
- Ωραία μηχανή, αλλά μας πιάνει όλο το πεζοδρόμιο
- Ευχαριστώ. Το ξέρω ότι ενοχλεί, αλλά περιμένω να μου δώσουν θέση στο γκαράζ πιο κάτω.
- Μέχρι τώρα σε γκαράζ την είχες;
- Όχι δεν έμενα εδώ. Είμαι νέος στην γειτονιά σας. Έμενα έξω από την πόλη, αλλά λόγο δουλειάς μένω απέναντί σας πλέον.
- Ναι και κάθεσαι και χαζεύεις τις γειτόνισσες!
- Όχι όλες! Εσένα σε πρόσεξα από την πρώτη μέρα της μετακόμισης. Φορούσες ένα κοντό νυχτικό και καθόσουν στο λαπτοπ σου. Εκείνο το βράδυ σε έψαξα στο fb, αλλά τίποτα. Ας είναι καλά τα παιδιά από το ψιλικατζίδικο!
- Μάλιστα αυτοί με πρόδωσαν;
- Χα, χα όχι προς θεού! Μην τους πεις κάτι.
- Όχι φυσικά, δεν έκαναν έγκλημα.
- Πως και μόνη τέτοια ώρα βασικά;
Του είπα ότι φταίει η μπάλα, του γύρισα πλάτη και έκανα να ανέβω στο ποδήλατο. Τον είδα πως με κοιτούσε, καθώς το στριγνκ και το κολάν είχαν μπει όλα μέσα, γύρισα το κεφάλι μου μπροστά και έκανα να τον χαιρετήσω. Ήρθε δίπλα με την μηχανή του, σχεδόν κόβοντας τον δρόμο μπροστά μου. Τον κοίταξα γιατί ήθελα να περάσω και μου λέει:
- Θέλεις να πάμε βόλτα με την μηχανή;
- Όχι να μου λείπει. Είναι τεράστια και δε φοράς κράνος
- Έχω δύο κράνη πίσω
- Όχι να μου λείπει
- Έλα κλείδωσε το ποδήλατο εδώ στο στενό και ανέβα. Πριν τελειώσει η μπάλα θα είμαστε πίσω.
- Να δω το κράνος πρώτα!
Έβγαλε τα κράνη από πίσω, μου έδωσε το ένα, το φόρεσα και φόρεσε και αυτός το δικό του. Ανεβήκαμε χωρίς να πούμε που πάμε και ξεκίνησε. Πήγαμε παραλιακά και έπιασα τον εαυτό μου να καμαρώνει πάνω σε μια τέτοια μηχανή. Σταματήσαμε στο φανάρι και είδα κάτι νεαρούς στο διπλανό αμάξι να με χαζεύουν όπως ήμουν στημένη. Λίγο το ότι οι ορμόνες μου χτυπούσαν κόκκινο εκείνες τις μέρες, λίγο το σώμα του που άγγιζα, λίγο οι νεαροί δίπλα, είδα τις ρώγες μου να πετάγονται μέσα από το τοπάκι. Άρχισα να φοβάμαι ότι αν σταματήσει τώρα θα το δει και θα το πάρει πάνω του. Ξεχάστηκα όμως καθώς άνοιξε ταχύτητα και γραπώθηκα πάνω του. Είχαμε βγει εκτός κέντρου, με πήγαινε προς ένα σημείο ανοιχτό με πολλά δέντρα και παγκάκια όπου και σταμάτησε. Κατεβήκαμε, βγάλαμε τα κράνη, με κοίταξε και είπε:
- Καύλα η μηχανή ε;
Πριν του απαντήσω κοίταξα το στήθος μου και είδα τις ρώγες μου να πετάγονται ακόμη. Κοκκίνισα και του απάντησα ότι μου άρεσε.
- Τι ώρα είναι; του είπα.
- Νωρίς είναι ακόμη, έχουμε άλλη μία ώρα για να τελειώσει η μπάλα
- Εσύ πως και δεν βλέπεις μπάλα σήμερα;
- Έβλεπα, μέχρι που αρχίσαμε να μιλάμε και την έκλεισα!
- Και σε διέκοψα;
- Καθόλου! Προτιμώ να μιλάω μαζί σου και να σε βλέπω παρά να βλέπω μπάλα
- Μην αρχίζεις πάλι να λες για πόδια!
- Εντάξει δε θα πω, αλλά πολύ κοντά αυτά που φοράς στο μπαλκόνι!
- Καλά… πλέον με μακριά παντελόνια θα βγαίνω!
- Κοίτα και τώρα μακρύ φοράς, αλλά διαγράφει άψογα πάνω σου. Είδες πως σε κοιτούσαν τα παλικάρια στο φανάρι! Τα πόδια σου τέρμα ανοιχτά, τσιτωμένη να πετάγεται ο πισινός σου! Τους τρέλανες!
- Και συ πως τους είδες;
- Δίπλα μου ήταν. Εγώ σε είδα σε βιτρίνα μαγαζιού και έπαθα σοκ! Σκέψου αν φορούσες το κοντό σορτς τι σοκ θα παθαίναμε όλοι.
- Σταμάτα! Θα γυρίσω σπίτι με τα πόδια!
Ήρθε κοντά μου, κόλλησε πάνω μου, μου ζήτησε συγνώμη και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο λαιμό.
- Δηλαδή δεν ήταν καύλα μόνο η μηχανή ε; Ήμουν κι εγώ;
Ξαφνιάστηκε που μίλησα έτσι και με κοίταξε με απορία! Με γράπωσε από την μέση και πήγε να με φιλήσει στο στόμα.
- Όχι εδώ, του είπα, έχει κόσμο
- Ανέβα θα πάμε σπίτι μου!
- Θα με δούνε!
- Θα φοράς το κράνος μέχρι το διαμέρισμά μου. Και το ψιλικατζίδικο έχει κλείσει τέτοια ώρα. Ανέβα!
Είχε νυχτώσει για τα καλά σκέφτηκα και ξεκινήσαμε. Φτάσαμε στην είσοδο της οικοδομής του, πάρκαρε την μηχανή και κατεβήκαμε με τα κράνη! Μπήκαμε στο σπίτι του που ήταν γεμάτο κούτες και αρχίσαμε να φιλιόμαστε. Τα χέρια του πήγαν κατευθείαν στις καυλωμένες ρώγες μου. Έχωνε την γλώσσα του στο στόμα μου και με τρέλαινε. Τα χέρια του έφτασαν στο κολάν και άρχισε να με χαϊδεύει απ' έξω πρώτα. Πριν το κατεβάσει πρόλαβα και γονάτισα μπροστά του. Έβγαλε έξω το εργαλείο του που ήταν ήδη σκληρό. Τον κρατούσα και του τον έγλειφα, του ρούφηξα το κεφαλάκι και άρχισα να το βάζω στο στόμα μου.
- Θέλω να σε σκίσω...
αναστέναζε και αύξανα το ρυθμό. Με άρπαξε και με σήκωσε απότομα. Δεν είχε βγάλει τίποτα από τα ρούχα μου. Με κοίταξε, κοίταξε το κράνος που φορούσα και μου είπε :
- Θα το βάλεις και θα σε πηδήξω στο μπαλκόνι
Μου το φόρεσε, με έστησε στα κάγκελα, κατέβασε το κολάν από πίσω για να μπει. Έτριψε το πούτσο του στο μουνάκι μου κι εγώ τεντωνόμουν πάνω του για να μου τον καρφώσει. Με έπιασε από τη μέση και άρχισε να μπαίνει μέσα μου. Κόσμος περνούσε από κάτω αλλά εμείς πηδιόμασταν στα σκοτάδια. Έβαζα κόντρα στα κάγκελα κι αυτός με πηδούσε όλο και πιο άγρια. Έτρεμαν τα πόδια μου πάνω στον πούτσο του και αυτός το διασκέδαζε. Με τράβηξε μέσα στο σπίτι, γονάτισα και άρχισε να τον παίζει μπροστά μου. Έβγαλα το κράνος και τον έβαλα στο στόμα μου. Άρχισε να χύνει και τα έριξε όλα μέσα στο στόμα μου.
- Καύλα είσαι. Πηδιέσαι πολύ καλύτερα από ότι φανταζόμουν.
Μείναμε στο πάτωμα ώσπου να βρούμε τις ανάσες μας και το μάτι μου έπεσε στο ρολόι. Έπρεπε να φύγω! Σηκώθηκα να φύγω αλλά ήταν αδύνατο. Ο πούτσος του είχε ξανασηκωθεί. Με έστησε στα τέσσερα και άρχισε να με καρφώνει. Τώρα πλέον ήμασταν μέσα στο σπίτι και άφηνα ελεύθερα τα βογκητά μου. Σίγουρα ακουγόμασταν έξω, αλλά δε με απασχολούσε. Όσο φώναζα τόσο καύλωνε και ένιωθα το καυλί να με ανοίγει στα δύο. Άρχισε μετά από ώρα να χύνει στην πλάτη μου και να φωνάζει από ευχαρίστηση και καύλα. Ξαφνικά όμως είδα το ρολόι και είχαμε διαπιστώσει ότι η μπάλα τελείωσε! Βγήκα προσεκτικά στο μπαλκόνι και είδα φως στο σπίτι ! Ντύθηκα και ξεκίνησα να φύγω. Το ποδήλατο στο βενζινάδικο ήταν η δικαιολογία μου στον άντρα μου ότι χάλασε όταν γυρνούσα και με καθυστέρησε. Πρώτη φορά γυρνούσα τόσο αργά στο σπίτι μετά από βόλτα.
Βγήκα από την οικοδομή, κοίταξα δεξιά και αριστερά, πέρασα απέναντι και μπήκα στη δική μας οικοδομή. Τα πόδια μου δε κρατούσαν, το σώμα μου ήταν γεμάτο δαχτυλιές και ήμουν σίγουρη ότι βρωμούσα από τον ιδρώτα του και τα σπέρματά του. Φοβόμουν ότι θα με καταλάβει και ήδη οι τύψεις με κυρίευσαν. Μπήκα στο σπίτι και τον είδα στον καναπέ. Μου είπε ότι η ομαδάρα του έσκισε και ήθελα να του πω "και η γυναίκα σου ξεσκίστηκε σήμερα", αλλά του είπα μπράβο και μπήκα στο μπάνιο. Για ακόμη μία φορά τον απάτησα, μπορεί να με άκουσε κιόλας, αλλά δεν κατάλαβε τίποτα.
Copyright protected OW ref: 161361
Ένα απόγεμα που δε δούλευα, καθόμουν μόνη στο μπαλκόνι με ένα ιδιαίτερα κοντό ροζ σορτς και ένα άσπρο τιραντέ μπλουζάκι. Πότισα λίγο τις δύο γλάστρες που έχουμε, ετοίμασα τον καφέ μου και άνοιξα το λαπ τοπ. Μέσα σε δέκα λεπτά μου ήρθε μήνυμα από τον άγνωστο μηχανόβιο:
- Τι κάνεις;
Άργησα να του απαντήσω, καθώς δεν ήξερα ποιος είναι και ξαναέστειλε:
- Δε θα μου μιλήσεις; Πίνεις καφεδάκι και αγνοείς τα μηνύματα;
Κοίταξα τριγύρω αμήχανα. Σηκώθηκα μπήκα στο σπίτι μέσα στον πανικό μου και ξαναγύρισα ήρεμη.
- Ναι καφέ πίνω, αλλά δεν αγνοώ κανέναν. Ποιος είσαι;
- Ένα φίλος σου στο fb είμαι.
- Και πως ξέρεις ότι πίνω καφέ;
- Το μάντεψα απλά. Τέτοια ώρα υπέθεσα ότι πίνεις καφέ.
- Μάλιστα. Μαντεύεις πράγματα λοιπόν;
- Ναι ότι αφορά σε όμορφες γυναίκες μπορώ να τα μαντεύω.
Δεν του απάντησα, ήξερα ότι ήθελε παιχνίδι με μηνύματα, αλλά βαριόμουν, δεν ήξερα καν ποιος είναι και σκεφτόμουν να τον σβήσω, ώσπου ξαναέστειλε.
- Μαντεύω ότι είσαι στο μπαλκόνι σου, πίνεις καφέ, πότισες τα λουλούδια σου και αν θες μαντεύω και τι φοράς.
- Σταμάτα! Ποιος είσαι;
- Οκ θα σου πω. Αν δεις απέναντι από το μπαλκόνι σου κάτω στο πεζοδρόμιο θα δεις τη μηχανή μου και αν κοιτάξεις δεξιά σου στον πρώτο, στην πράσινη τέντα, θα δεις κάτι πόδια στα κάγκελα! Τα δικά μου είναι!
- Έλεος! Με τρόμαξες. Πολύ μυστήριος είσαι. Και πως με βρήκες στο fb;
- Έχουμε πολλούς κοινούς φίλους, αν και νέος στη γειτονιά σου.
Μπήκα και είδα ότι όντως είχαμε πάρα πολλούς κοινούς φίλους και είδα ότι ήταν αρκετά εμφανίσιμος και τρία χρόνια πιο μεγάλος από μένα.
- Λοιπόν; Είδες τις φωτογραφίες μου;… μου είπε.
- Όχι μπήκα είδα αν έχουμε κοινούς φίλους και σε λίγο θα μπω μέσα για να μη με βλέπεις
- Θα σκοτεινιάσει σε λίγο, οπότε δε με πειράζει, μπες. Χάζευα τα πόδια σου μέχρι τώρα και μόλις μπεις θα τα φαντάζομαι.
Έκλεισα το λαπ τοπ απότομα, πήρα τα πράγματά μου και μπήκα μέσα. Με είχαν νευριάσει τα λόγια του υπερβολικά. Πέφτουλας σκεφτόμουν. Δεν πρόλαβα να μπω στο σπίτι και χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ο άντρας μου. Για ακόμη μία φορά θα αργούσε να έρθει γιατί είχε σημαντικό αγώνα η ομαδάρα του! Μαλώσαμε και αποφάσισα να ετοιμαστώ να πάω βόλτα στην παραλιακή (Θεσσαλονίκη) με το ποδήλατο. Φόρεσα το μαύρο μου κολάν, στρινγκ μαύρο και ένα τοπάκι μαύρο. Κατέβηκα στην είσοδο, έβγαλα το ποδήλατο έξω και βλέπω ότι το μπροστινό λάστιχο είχε ξεφουσκώσει. Το πήρα και ξεκίνησα για το κοντινό βενζινάδικο, καθώς τα παιδιά εκεί πάντα με βοηθάνε με τα λάστιχα του ποδηλάτου. Κοίταξα απέναντι και είδα την μηχανή του γείτονα στο ίδιο σημείο και με έπιασαν πάλι τα νεύρα μου. Έφτασα στο βενζινάδικο, αλλά ήταν κλειστό. Ακούω μηχανή να σταματάει δίπλα μου και βλέπω το γείτονα, βγάζει το κράνος και με ρωτάει:
- Τι κάνεις;
- Άντε πάλι, τι κάνω! Προσπαθώ!
- Αν θέλεις να φουσκώσεις το λάστιχο έχω τρόμπα μαζί μου.
- Αλήθεια; Μπορείς να βοηθήσεις;
- Ναι εννοείται ευχαρίστησή μου
Και παρά το ότι περίμενα να αρχίσει το καμάκι του ήταν πολύ ευγενικός. Φούσκωσε το λάστιχο και έκανα να φύγω, αλλά σκέφτηκα λίγη κουβέντα δε θα έβλαπτε και γύρισα να του μιλήσω.
- Ωραία μηχανή, αλλά μας πιάνει όλο το πεζοδρόμιο
- Ευχαριστώ. Το ξέρω ότι ενοχλεί, αλλά περιμένω να μου δώσουν θέση στο γκαράζ πιο κάτω.
- Μέχρι τώρα σε γκαράζ την είχες;
- Όχι δεν έμενα εδώ. Είμαι νέος στην γειτονιά σας. Έμενα έξω από την πόλη, αλλά λόγο δουλειάς μένω απέναντί σας πλέον.
- Ναι και κάθεσαι και χαζεύεις τις γειτόνισσες!
- Όχι όλες! Εσένα σε πρόσεξα από την πρώτη μέρα της μετακόμισης. Φορούσες ένα κοντό νυχτικό και καθόσουν στο λαπτοπ σου. Εκείνο το βράδυ σε έψαξα στο fb, αλλά τίποτα. Ας είναι καλά τα παιδιά από το ψιλικατζίδικο!
- Μάλιστα αυτοί με πρόδωσαν;
- Χα, χα όχι προς θεού! Μην τους πεις κάτι.
- Όχι φυσικά, δεν έκαναν έγκλημα.
- Πως και μόνη τέτοια ώρα βασικά;
Του είπα ότι φταίει η μπάλα, του γύρισα πλάτη και έκανα να ανέβω στο ποδήλατο. Τον είδα πως με κοιτούσε, καθώς το στριγνκ και το κολάν είχαν μπει όλα μέσα, γύρισα το κεφάλι μου μπροστά και έκανα να τον χαιρετήσω. Ήρθε δίπλα με την μηχανή του, σχεδόν κόβοντας τον δρόμο μπροστά μου. Τον κοίταξα γιατί ήθελα να περάσω και μου λέει:
- Θέλεις να πάμε βόλτα με την μηχανή;
- Όχι να μου λείπει. Είναι τεράστια και δε φοράς κράνος
- Έχω δύο κράνη πίσω
- Όχι να μου λείπει
- Έλα κλείδωσε το ποδήλατο εδώ στο στενό και ανέβα. Πριν τελειώσει η μπάλα θα είμαστε πίσω.
- Να δω το κράνος πρώτα!
Έβγαλε τα κράνη από πίσω, μου έδωσε το ένα, το φόρεσα και φόρεσε και αυτός το δικό του. Ανεβήκαμε χωρίς να πούμε που πάμε και ξεκίνησε. Πήγαμε παραλιακά και έπιασα τον εαυτό μου να καμαρώνει πάνω σε μια τέτοια μηχανή. Σταματήσαμε στο φανάρι και είδα κάτι νεαρούς στο διπλανό αμάξι να με χαζεύουν όπως ήμουν στημένη. Λίγο το ότι οι ορμόνες μου χτυπούσαν κόκκινο εκείνες τις μέρες, λίγο το σώμα του που άγγιζα, λίγο οι νεαροί δίπλα, είδα τις ρώγες μου να πετάγονται μέσα από το τοπάκι. Άρχισα να φοβάμαι ότι αν σταματήσει τώρα θα το δει και θα το πάρει πάνω του. Ξεχάστηκα όμως καθώς άνοιξε ταχύτητα και γραπώθηκα πάνω του. Είχαμε βγει εκτός κέντρου, με πήγαινε προς ένα σημείο ανοιχτό με πολλά δέντρα και παγκάκια όπου και σταμάτησε. Κατεβήκαμε, βγάλαμε τα κράνη, με κοίταξε και είπε:
- Καύλα η μηχανή ε;
Πριν του απαντήσω κοίταξα το στήθος μου και είδα τις ρώγες μου να πετάγονται ακόμη. Κοκκίνισα και του απάντησα ότι μου άρεσε.
- Τι ώρα είναι; του είπα.
- Νωρίς είναι ακόμη, έχουμε άλλη μία ώρα για να τελειώσει η μπάλα
- Εσύ πως και δεν βλέπεις μπάλα σήμερα;
- Έβλεπα, μέχρι που αρχίσαμε να μιλάμε και την έκλεισα!
- Και σε διέκοψα;
- Καθόλου! Προτιμώ να μιλάω μαζί σου και να σε βλέπω παρά να βλέπω μπάλα
- Μην αρχίζεις πάλι να λες για πόδια!
- Εντάξει δε θα πω, αλλά πολύ κοντά αυτά που φοράς στο μπαλκόνι!
- Καλά… πλέον με μακριά παντελόνια θα βγαίνω!
- Κοίτα και τώρα μακρύ φοράς, αλλά διαγράφει άψογα πάνω σου. Είδες πως σε κοιτούσαν τα παλικάρια στο φανάρι! Τα πόδια σου τέρμα ανοιχτά, τσιτωμένη να πετάγεται ο πισινός σου! Τους τρέλανες!
- Και συ πως τους είδες;
- Δίπλα μου ήταν. Εγώ σε είδα σε βιτρίνα μαγαζιού και έπαθα σοκ! Σκέψου αν φορούσες το κοντό σορτς τι σοκ θα παθαίναμε όλοι.
- Σταμάτα! Θα γυρίσω σπίτι με τα πόδια!
Ήρθε κοντά μου, κόλλησε πάνω μου, μου ζήτησε συγνώμη και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο λαιμό.
- Δηλαδή δεν ήταν καύλα μόνο η μηχανή ε; Ήμουν κι εγώ;
Ξαφνιάστηκε που μίλησα έτσι και με κοίταξε με απορία! Με γράπωσε από την μέση και πήγε να με φιλήσει στο στόμα.
- Όχι εδώ, του είπα, έχει κόσμο
- Ανέβα θα πάμε σπίτι μου!
- Θα με δούνε!
- Θα φοράς το κράνος μέχρι το διαμέρισμά μου. Και το ψιλικατζίδικο έχει κλείσει τέτοια ώρα. Ανέβα!
Είχε νυχτώσει για τα καλά σκέφτηκα και ξεκινήσαμε. Φτάσαμε στην είσοδο της οικοδομής του, πάρκαρε την μηχανή και κατεβήκαμε με τα κράνη! Μπήκαμε στο σπίτι του που ήταν γεμάτο κούτες και αρχίσαμε να φιλιόμαστε. Τα χέρια του πήγαν κατευθείαν στις καυλωμένες ρώγες μου. Έχωνε την γλώσσα του στο στόμα μου και με τρέλαινε. Τα χέρια του έφτασαν στο κολάν και άρχισε να με χαϊδεύει απ' έξω πρώτα. Πριν το κατεβάσει πρόλαβα και γονάτισα μπροστά του. Έβγαλε έξω το εργαλείο του που ήταν ήδη σκληρό. Τον κρατούσα και του τον έγλειφα, του ρούφηξα το κεφαλάκι και άρχισα να το βάζω στο στόμα μου.
- Θέλω να σε σκίσω...
αναστέναζε και αύξανα το ρυθμό. Με άρπαξε και με σήκωσε απότομα. Δεν είχε βγάλει τίποτα από τα ρούχα μου. Με κοίταξε, κοίταξε το κράνος που φορούσα και μου είπε :
- Θα το βάλεις και θα σε πηδήξω στο μπαλκόνι
Μου το φόρεσε, με έστησε στα κάγκελα, κατέβασε το κολάν από πίσω για να μπει. Έτριψε το πούτσο του στο μουνάκι μου κι εγώ τεντωνόμουν πάνω του για να μου τον καρφώσει. Με έπιασε από τη μέση και άρχισε να μπαίνει μέσα μου. Κόσμος περνούσε από κάτω αλλά εμείς πηδιόμασταν στα σκοτάδια. Έβαζα κόντρα στα κάγκελα κι αυτός με πηδούσε όλο και πιο άγρια. Έτρεμαν τα πόδια μου πάνω στον πούτσο του και αυτός το διασκέδαζε. Με τράβηξε μέσα στο σπίτι, γονάτισα και άρχισε να τον παίζει μπροστά μου. Έβγαλα το κράνος και τον έβαλα στο στόμα μου. Άρχισε να χύνει και τα έριξε όλα μέσα στο στόμα μου.
- Καύλα είσαι. Πηδιέσαι πολύ καλύτερα από ότι φανταζόμουν.
Μείναμε στο πάτωμα ώσπου να βρούμε τις ανάσες μας και το μάτι μου έπεσε στο ρολόι. Έπρεπε να φύγω! Σηκώθηκα να φύγω αλλά ήταν αδύνατο. Ο πούτσος του είχε ξανασηκωθεί. Με έστησε στα τέσσερα και άρχισε να με καρφώνει. Τώρα πλέον ήμασταν μέσα στο σπίτι και άφηνα ελεύθερα τα βογκητά μου. Σίγουρα ακουγόμασταν έξω, αλλά δε με απασχολούσε. Όσο φώναζα τόσο καύλωνε και ένιωθα το καυλί να με ανοίγει στα δύο. Άρχισε μετά από ώρα να χύνει στην πλάτη μου και να φωνάζει από ευχαρίστηση και καύλα. Ξαφνικά όμως είδα το ρολόι και είχαμε διαπιστώσει ότι η μπάλα τελείωσε! Βγήκα προσεκτικά στο μπαλκόνι και είδα φως στο σπίτι ! Ντύθηκα και ξεκίνησα να φύγω. Το ποδήλατο στο βενζινάδικο ήταν η δικαιολογία μου στον άντρα μου ότι χάλασε όταν γυρνούσα και με καθυστέρησε. Πρώτη φορά γυρνούσα τόσο αργά στο σπίτι μετά από βόλτα.
Βγήκα από την οικοδομή, κοίταξα δεξιά και αριστερά, πέρασα απέναντι και μπήκα στη δική μας οικοδομή. Τα πόδια μου δε κρατούσαν, το σώμα μου ήταν γεμάτο δαχτυλιές και ήμουν σίγουρη ότι βρωμούσα από τον ιδρώτα του και τα σπέρματά του. Φοβόμουν ότι θα με καταλάβει και ήδη οι τύψεις με κυρίευσαν. Μπήκα στο σπίτι και τον είδα στον καναπέ. Μου είπε ότι η ομαδάρα του έσκισε και ήθελα να του πω "και η γυναίκα σου ξεσκίστηκε σήμερα", αλλά του είπα μπράβο και μπήκα στο μπάνιο. Για ακόμη μία φορά τον απάτησα, μπορεί να με άκουσε κιόλας, αλλά δεν κατάλαβε τίποτα.
Copyright protected OW ref: 161361
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.