Επιτέλους τα καταφέραμε σήμερα το βραδάκι να βγούμε για ένα ποτό μετά από μεγάλο διάστημα, η Χριστίνα ντυμένη και βαμμένη στην τρίχα με ένα σέξι κοντό μαύρο φουστανάκι, κολλημένο επάνω της έτσι ώστε να φαίνεται το σχήμα του ωραίου κώλου της και οι υπέροχες βυζάρες της, μαύρο καλσόν και μποτάκι συμπλήρωναν την ομορφιά της.
Ωραία η ατμόσφαιρα στο μπαράκι και τα ποτά κατέβαιναν σύννεφο, οι παρέες γύρω στις 3 τα ξημερώματα είναι όλες σε τρελή διάθεση. Χορός από της γυναίκες του μαγαζιού που συγκινούν πραγματικά τον αντρικό πληθυσμό του μπαρ και πλέον όλο το μαγαζί είναι μία παρέα. Βέβαια μέσα σε όλους ήταν και τα μπακούρια που τα σάλια τους έτρεχαν και είχαν λυσσάξει με τις γυναικάρες που λικνιζόντουσαν πλέον ξεδιάντροπα μπροστά τους. Μέσα σε όλη τη φάση φυσικά και η Χριστίνα που πλέον είχε ζαλιστεί και τριβόταν επάνω στον πούτσο μου καυλωμένη αφού τουλάχιστον ο μισός και πλέον αντρικός πληθυσμός την έτρωγε με τα μάτια του. Σε αυτή την φάση άρχισε να μου μπαίνουν κάποιες περίεργες ιδέες, όπως να κάνω παρτούζα την Χριστίνα και τέτοια, αλλά έλεγα "μπα… μαλακίες από το ποτό είναι αυτές".
Πάνω στην όλη φάση μας πλησιάζει ένας από τα μπακούρια και ζητάει ευγενικά να χορέψει με την Χριστίνα – ώπα λέω εγώ τι έγινε ρε παιδιά διαβάζει σκέψεις ο πούστης; Το ψιλοσκέφτηκα τάχα και κοιτάζοντας τη Χριστίνα στα μάτια τη ρώτησα αν θα το ήθελε και για να μην την φέρω σε δύσκολη θέση της είπα ότι δεν έχω πρόβλημα. Η Χριστίνα διστακτικά αλλά με μία περίεργη σπίθα στο μάτι είπε το ΟΚ.
Κάτι γίνεται εδώ σήμερα λέω από μέσα μου δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, ακόμα και η Χριστίνα μπαίνει στο παιχνίδι, ας δούμε λοιπόν που θα μας βγάλει το όλο θέμα.
Συστήθηκε ο παλλίκαρος ως Ανδρέας – ένας ψηλός, ωραίος άντρας, με καλό σώμα σχετικά για την ηλικία του περίπου στην δική μου και με ευχαρίστησε τραβώντας συγχρόνως τη Χριστίνα προς το μέρος του.
Αυτό που ακολούθησε δεν περιγράφεται, η Χριστίνα να τρίβεται από μπροστά του από πίσω του, να τον χαϊδεύει στο στήθος (ίσως και χαμηλά- αλλά δε μπορούσα να το διακρίνω) και αυτός να τινάζει το κεφάλι του πίσω από την καύλα και στο ενδιάμεσο να με κοιτάζει η Χριστίνα με ένα πουτανίστικο ύφος που έλεγε πολλά.
Με αυτά και αυτά εγώ είχα γίνει πύραυλος από την καύλα, οπότε σε ένα σημείο και αφού σχεδόν είχε φτάσει 5 το ξημέρωμα, πρότεινα να φύγουμε παρέα όλοι μαζί και να πάμε για καφεδάκι στο σπίτι και φυσικά υπήρξε αποδοχή λόγω του ότι αυτό είχε τη σημασία του για όποιον είναι έξυπνος και καταλαβαίνει τα σημάδια.
Φτάσαμε τελικά και αφού έκατσα με τον Ανδρέα στο σαλόνι η Χριστίνα πήγε να φτιάξει τα καφεδάκια.
Μίλησα λίγο με τον Ανδρέα για τα παραλειπόμενα της Βραδιάς και ότι καιρό είχαμε να διασκεδάσουμε έτσι και πάνω στη συζήτηση του πέταξα στα ίσα για να μην χάνουμε καιρό ότι αν το θέλει και αυτός θα ήθελα να πηδήξουμε παρέα την γυναίκα μου. Φυσικά ο Ανδρέας δέχθηκε, αλλά μου ζήτησε να κάνει κίνηση μόνος του αρχικά για να δει αν τον γουστάρει η Χριστίνα και εγώ συμφώνησα.
Το κόλπο ήταν να πω ότι πάω για ένα ντουζάκι ώσπου να πιούν τα καφεδάκια τους και σε κάνα τεταρτάκι θα επέστρεφα.
Έτσι έγινε, μπήκα στο ντους και τους έδωσα χρόνο. Βγαίνοντας από το μπάνιο κάποια στιγμή πάω στο σαλόνι και δε βλέπω τίποτα, πάω στην κρεβατοκάμαρα πάλι τίποτα (λέω τι διάολο την πήρε και έφυγε;) και ξαφνικά ακούω ήχους από την κουζίνα, μπαίνω μέσα και βλέπω τον Ανδρέα πάνω στον πάγκο της κουζίνας και τη Χριστίνα να έχει εξαφανίσει την ψωλή του στο στόμα της.
Το κωλαράκι της τουρλωμένο και προκλητικό να λικνίζεται δεξιά αριστερά σα να έψαχνε που θα το παρκάρει. Η πούτσα κάγκελο στη στιγμή και έτσι ξερά κατέβασμα το καλσόν και κάρφωμα στο υγρό μουνάκι της. Το μόνο που άκουσα από τη Χριστίνα εκείνη τη στιγμή ήταν "σκίστε με την πουτάνα γαμιάδες μου".
Αυτό ήταν την κάρφωνα όσο πιο δυνατά μπορούσα φωνάζοντας της πουτάνα – γαμιόλα σου σκίζουμε της τρύπες, στην ίδια φάση και ο Ανδρέας να φωνάζει πουτανάκι ρούφα την ψωλάρα μου να γίνει πέτρα να σε ξεσκίσω.
- Πουτσαράδες μου, γαμιάδες μου, το καλύτερο πήδημα μου κάνετε.
Στη συνέχεια οι δύο μαζί και αφού την χουφτώναμε όπου προλαβαίναμε την γδύσαμε και την ίδια ώρα μας τίναζε της πούτσες στον αέρα για να μην πέσουν και όπως ήμασταν όρθιοι κάθισε στα γόνατα και άρχισε να μας τους παίζει και να τους ρουφάει εναλλάξ.
Έτοιμοι να χύσουμε και οι δύο της είπαμε να σταματήσει αλλά δεν άκουγε τίποτα το μόνο που ψέλλισε ήταν "χύστε πουτσαράδες και θα σας φτιάξω ξανά εγώ". Αυτό ήταν… τέτοια χύσια δεν έχω ξαναρίξει, έβγαζα λες και είχα βρύση και την έλουζα, από το πρόσωπο μέχρι της βυζάρες και τα μπούτια της, σε ένα λεπτό άδειαζε και ο Ανδρέας σχεδόν τις ίδιες ποσότητες. Πλέον η Χριστίνα δε φαινόταν από τα χύσια, το πρόσωπό της είχε χαθεί και τα μάτια της είχαν κλείσει, την ίδια στιγμή έσταζαν από το πηγούνι της σαν σταλαχτίτες πάνω στα βυζιά της.
Αφού μας τους καθάρισε καλά -καλά καταπίνοντας τα πάντα άρχισε να απλώνει επάνω της τα υπόλοιπα με το ένα χέρι και με το άλλο κάρφωνε το μουνί της με το δάχτυλο της. Καυλωτική εικόνα και τα παλαμάρια μας άρχισαν και πάλι να συγκινούνται γρηγορότερα του αναμενόμενου!
Αφού ηρεμήσαμε από την γενική εικόνα προστάζοντας κυριολεκτικά η Χριστίνα, μας ζήτησε να πάμε στο κρεβάτι να ξαπλώσουμε και να περιμένουμε. Υπακούσαμε σαν σκυλάκια που περιμένουν το σνάκ τους και πήραμε άμεσα θέση παίζοντας αργά τους πούτσους μας που ήδη είχαν γίνει αξιοπρεπείς αλλά ακόμα λίγο μαλακοί.
Σε λίγο μπαίνει το πουτανάκι φρέσκια-φρέσκια αφού έκανε ένα γρήγορο ντους, μας κοιτάζει και μας λέει να κάτσουμε ό ένας απέναντι στον άλλο με ανοιχτά τα πόδια έτσι ώστε οι πούτσες μας να είναι η μία δίπλα στην άλλη. Οκ… λέω, τι σκέφτηκε το πουτανάκι;… και με την απορία στο πρόσωπο εγώ και ο Ανδρέας υπακούσαμε.
Πραγματικά οι πούτσες μας σχεδόν ακουμπούσαν η μία με την άλλη, εγώ είχα βάλει τα πόδια μου πάνω από του Ανδρέα και οι δύο είχαμε ανοίξει τα πόδια σε σχήμα V και έτσι τα παλούκια μας κοιτιόντουσαν. Η επόμενη κίνηση ήταν η Χριστίνα να χώνει της ψωλές μας στο στόμα της και να μας τις παίζει συγχρόνως ακουμπώντας η μία ψωλή την άλλη, τρελά πράγματα, αλλά άκρως ερεθιστικά.
Σε λίγο εννοείται οι πούτσες μας είχαν γίνει σαν ξύλο μασίφ, αυτό είδε η Χριστίνα και την ίδια στιγμή ανέβηκε με πλάτη στον Ανδρέα και έβαλε και τις δύο πούτσες στο μουνί της σφαδάζοντας από πόνο και καύλα. Αφού ζορίστηκε για λίγο τελικά κατάφερε και τους έχωσε και τους δύο. Η αίσθηση απερίγραπτη (δοκιμάστε το θα με θυμηθείτε) .
Εγώ της χάιδευα την κλειτορίδα που είχε φουσκώσει από την καύλα και ο Ανδρέας της έβαζε δάχτυλο στον κώλο.
- Χύνω η πουτάνα – η γαμιόλα – είμαι πουτάνα και με σκίζετε…
φώναζε η Χριστίνα λες και είχε τρελαθεί, δεν ήξερε τι της γινόταν, πηδούσε με δύναμη στις ψωλές μας και τρανταζόταν φωνάζοντας "τι μου κάνετε γαμιάδες μου, θα πεθάνω, δεν αντέχω η πουτάνα" και με ένα τελευταίο τράνταγμα έπεσε επάνω μου βαριανασαίνοντας.
Λες σκέφτηκα να έπαθε κάτι;
Ώσπου να τελειώσω την σκέψη μου σηκώνεται επάνω και μας προστάζει:
- Εγώ θα κάτσω στα τέσσερα και εσείς, δε με νοιάζει ποιος θα είναι, θα με γαμήσετε από το στόμα και από πίσω (το μουνί εννοούσε - γιατί κώλο ακόμα δεν αφήνει αλλά που θα πάει).
Πράγματι έκατσα εγώ μπροστά στο στοματάκι της και ο Ανδρέας από πίσω άρχισε το σφυροκόπημα. Έσπρωχνα κι εγώ και την είχαμε ξεφτιλίσει τελείως – τη βρίζαμε πουτάνα, γαμημένη σκύλα, ψωλοαρπάχτρα, θα σε ξεπατώσουμε και όλα τα σχετικά που έβγαιναν αυθορμήτως από το στόμα μας και η μπουκωμένη κάθε φορά με ένα μουγκρητό έδειχνε πόσο της άρεσε ο στολισμός της με ξεφτιλισμένες βρισιές, ώσπου νοιώθω κάποια στιγμή να μου σφίγγει τον πούτσο και να τον ρουφάει πιο δυνατά.
- Ανδρέα η πουτάνα θα χύσει ξανά!
Τι ήθελα και το είπα; Η Χριστίνα άρχισε να χτυπιέται και να καρφώνει μόνη της το μουνί της στον πούτσο του Ανδρέα και να μπουκώνει ως το λαρύγγι την πούτσα μου. Χύναμε όλοι σαν καταρράκτης, η Χριστίνα να χτυπιέται και εγώ να χύνω στο λαρύγγι της, ο Ανδρέας έβγαλε τη πούτσα του έξω και αφού ήρθε και αυτός μπροστά της παίζοντας με μανία την πούτσα άρχισε να την χύνει στο πρόσωπο , μιλάμε για το ΧΥΣΙΜΟ!
Η Χριστίνα τρελάθηκε δεν ήξερε τι να πρωτοκάνει. Έπιασε με τις παλάμες της το πρόσωπό της και άρχισε να τα απλώνει βγάζοντας μουγκρητά απόλαυσης. Άρπαξε και τα καυλιά μας και τα χάιδευε στα μαγουλάκια της ρουφώντας τα μέχρι να μας τα καθαρίσει.
Μετά την καταιγίδα η ηρεμία. Έχουμε χάσει όλη μας την ενέργεια και κοιταζόμαστε χωρίς να μιλάμε και χωρίς να πιστεύουμε αυτό που ζήσαμε.
Με τον Ανδρέα το μόνο που κάναμε ήταν να σηκώσουμε και οι δύο τον αντίχειρα, επιβεβαιώνοντας το καλό γαμήσι.
Η Χριστίνα πάντως δε φαινόταν και πολύ κουρασμένη. Η ώρα ήταν ήδη 7 το πρωί Κυριακής και ξημέρωνε, όποτε μας λέει:
- Πουτσαράδες μου… τώρα θα κάνω εκείνα τα ρημάδια τα καφεδάκια που δε με άφησε ο Ανδρέας να τελειώσω και αφού κοιμηθείτε λίγο μετά σας θέλω πάλι Ντούρους γιατί δεν τελειώσαμε γαμιάδες μου αλλά μόλις τώρα αρχίσαμε.
Αληθινή ή ιστορία από το μυαλό μου;
Ίσως και ευσεβής πόθος – διαβάστε και αποφασίστε εσείς αν αυτά που γράφω έγιναν ή όχι!
Copyright protected OW ref: 158568
Ωραία η ατμόσφαιρα στο μπαράκι και τα ποτά κατέβαιναν σύννεφο, οι παρέες γύρω στις 3 τα ξημερώματα είναι όλες σε τρελή διάθεση. Χορός από της γυναίκες του μαγαζιού που συγκινούν πραγματικά τον αντρικό πληθυσμό του μπαρ και πλέον όλο το μαγαζί είναι μία παρέα. Βέβαια μέσα σε όλους ήταν και τα μπακούρια που τα σάλια τους έτρεχαν και είχαν λυσσάξει με τις γυναικάρες που λικνιζόντουσαν πλέον ξεδιάντροπα μπροστά τους. Μέσα σε όλη τη φάση φυσικά και η Χριστίνα που πλέον είχε ζαλιστεί και τριβόταν επάνω στον πούτσο μου καυλωμένη αφού τουλάχιστον ο μισός και πλέον αντρικός πληθυσμός την έτρωγε με τα μάτια του. Σε αυτή την φάση άρχισε να μου μπαίνουν κάποιες περίεργες ιδέες, όπως να κάνω παρτούζα την Χριστίνα και τέτοια, αλλά έλεγα "μπα… μαλακίες από το ποτό είναι αυτές".
Πάνω στην όλη φάση μας πλησιάζει ένας από τα μπακούρια και ζητάει ευγενικά να χορέψει με την Χριστίνα – ώπα λέω εγώ τι έγινε ρε παιδιά διαβάζει σκέψεις ο πούστης; Το ψιλοσκέφτηκα τάχα και κοιτάζοντας τη Χριστίνα στα μάτια τη ρώτησα αν θα το ήθελε και για να μην την φέρω σε δύσκολη θέση της είπα ότι δεν έχω πρόβλημα. Η Χριστίνα διστακτικά αλλά με μία περίεργη σπίθα στο μάτι είπε το ΟΚ.
Κάτι γίνεται εδώ σήμερα λέω από μέσα μου δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, ακόμα και η Χριστίνα μπαίνει στο παιχνίδι, ας δούμε λοιπόν που θα μας βγάλει το όλο θέμα.
Συστήθηκε ο παλλίκαρος ως Ανδρέας – ένας ψηλός, ωραίος άντρας, με καλό σώμα σχετικά για την ηλικία του περίπου στην δική μου και με ευχαρίστησε τραβώντας συγχρόνως τη Χριστίνα προς το μέρος του.
Αυτό που ακολούθησε δεν περιγράφεται, η Χριστίνα να τρίβεται από μπροστά του από πίσω του, να τον χαϊδεύει στο στήθος (ίσως και χαμηλά- αλλά δε μπορούσα να το διακρίνω) και αυτός να τινάζει το κεφάλι του πίσω από την καύλα και στο ενδιάμεσο να με κοιτάζει η Χριστίνα με ένα πουτανίστικο ύφος που έλεγε πολλά.
Με αυτά και αυτά εγώ είχα γίνει πύραυλος από την καύλα, οπότε σε ένα σημείο και αφού σχεδόν είχε φτάσει 5 το ξημέρωμα, πρότεινα να φύγουμε παρέα όλοι μαζί και να πάμε για καφεδάκι στο σπίτι και φυσικά υπήρξε αποδοχή λόγω του ότι αυτό είχε τη σημασία του για όποιον είναι έξυπνος και καταλαβαίνει τα σημάδια.
Φτάσαμε τελικά και αφού έκατσα με τον Ανδρέα στο σαλόνι η Χριστίνα πήγε να φτιάξει τα καφεδάκια.
Μίλησα λίγο με τον Ανδρέα για τα παραλειπόμενα της Βραδιάς και ότι καιρό είχαμε να διασκεδάσουμε έτσι και πάνω στη συζήτηση του πέταξα στα ίσα για να μην χάνουμε καιρό ότι αν το θέλει και αυτός θα ήθελα να πηδήξουμε παρέα την γυναίκα μου. Φυσικά ο Ανδρέας δέχθηκε, αλλά μου ζήτησε να κάνει κίνηση μόνος του αρχικά για να δει αν τον γουστάρει η Χριστίνα και εγώ συμφώνησα.
Το κόλπο ήταν να πω ότι πάω για ένα ντουζάκι ώσπου να πιούν τα καφεδάκια τους και σε κάνα τεταρτάκι θα επέστρεφα.
Έτσι έγινε, μπήκα στο ντους και τους έδωσα χρόνο. Βγαίνοντας από το μπάνιο κάποια στιγμή πάω στο σαλόνι και δε βλέπω τίποτα, πάω στην κρεβατοκάμαρα πάλι τίποτα (λέω τι διάολο την πήρε και έφυγε;) και ξαφνικά ακούω ήχους από την κουζίνα, μπαίνω μέσα και βλέπω τον Ανδρέα πάνω στον πάγκο της κουζίνας και τη Χριστίνα να έχει εξαφανίσει την ψωλή του στο στόμα της.
Το κωλαράκι της τουρλωμένο και προκλητικό να λικνίζεται δεξιά αριστερά σα να έψαχνε που θα το παρκάρει. Η πούτσα κάγκελο στη στιγμή και έτσι ξερά κατέβασμα το καλσόν και κάρφωμα στο υγρό μουνάκι της. Το μόνο που άκουσα από τη Χριστίνα εκείνη τη στιγμή ήταν "σκίστε με την πουτάνα γαμιάδες μου".
Αυτό ήταν την κάρφωνα όσο πιο δυνατά μπορούσα φωνάζοντας της πουτάνα – γαμιόλα σου σκίζουμε της τρύπες, στην ίδια φάση και ο Ανδρέας να φωνάζει πουτανάκι ρούφα την ψωλάρα μου να γίνει πέτρα να σε ξεσκίσω.
- Πουτσαράδες μου, γαμιάδες μου, το καλύτερο πήδημα μου κάνετε.
Στη συνέχεια οι δύο μαζί και αφού την χουφτώναμε όπου προλαβαίναμε την γδύσαμε και την ίδια ώρα μας τίναζε της πούτσες στον αέρα για να μην πέσουν και όπως ήμασταν όρθιοι κάθισε στα γόνατα και άρχισε να μας τους παίζει και να τους ρουφάει εναλλάξ.
Έτοιμοι να χύσουμε και οι δύο της είπαμε να σταματήσει αλλά δεν άκουγε τίποτα το μόνο που ψέλλισε ήταν "χύστε πουτσαράδες και θα σας φτιάξω ξανά εγώ". Αυτό ήταν… τέτοια χύσια δεν έχω ξαναρίξει, έβγαζα λες και είχα βρύση και την έλουζα, από το πρόσωπο μέχρι της βυζάρες και τα μπούτια της, σε ένα λεπτό άδειαζε και ο Ανδρέας σχεδόν τις ίδιες ποσότητες. Πλέον η Χριστίνα δε φαινόταν από τα χύσια, το πρόσωπό της είχε χαθεί και τα μάτια της είχαν κλείσει, την ίδια στιγμή έσταζαν από το πηγούνι της σαν σταλαχτίτες πάνω στα βυζιά της.
Αφού μας τους καθάρισε καλά -καλά καταπίνοντας τα πάντα άρχισε να απλώνει επάνω της τα υπόλοιπα με το ένα χέρι και με το άλλο κάρφωνε το μουνί της με το δάχτυλο της. Καυλωτική εικόνα και τα παλαμάρια μας άρχισαν και πάλι να συγκινούνται γρηγορότερα του αναμενόμενου!
Αφού ηρεμήσαμε από την γενική εικόνα προστάζοντας κυριολεκτικά η Χριστίνα, μας ζήτησε να πάμε στο κρεβάτι να ξαπλώσουμε και να περιμένουμε. Υπακούσαμε σαν σκυλάκια που περιμένουν το σνάκ τους και πήραμε άμεσα θέση παίζοντας αργά τους πούτσους μας που ήδη είχαν γίνει αξιοπρεπείς αλλά ακόμα λίγο μαλακοί.
Σε λίγο μπαίνει το πουτανάκι φρέσκια-φρέσκια αφού έκανε ένα γρήγορο ντους, μας κοιτάζει και μας λέει να κάτσουμε ό ένας απέναντι στον άλλο με ανοιχτά τα πόδια έτσι ώστε οι πούτσες μας να είναι η μία δίπλα στην άλλη. Οκ… λέω, τι σκέφτηκε το πουτανάκι;… και με την απορία στο πρόσωπο εγώ και ο Ανδρέας υπακούσαμε.
Πραγματικά οι πούτσες μας σχεδόν ακουμπούσαν η μία με την άλλη, εγώ είχα βάλει τα πόδια μου πάνω από του Ανδρέα και οι δύο είχαμε ανοίξει τα πόδια σε σχήμα V και έτσι τα παλούκια μας κοιτιόντουσαν. Η επόμενη κίνηση ήταν η Χριστίνα να χώνει της ψωλές μας στο στόμα της και να μας τις παίζει συγχρόνως ακουμπώντας η μία ψωλή την άλλη, τρελά πράγματα, αλλά άκρως ερεθιστικά.
Σε λίγο εννοείται οι πούτσες μας είχαν γίνει σαν ξύλο μασίφ, αυτό είδε η Χριστίνα και την ίδια στιγμή ανέβηκε με πλάτη στον Ανδρέα και έβαλε και τις δύο πούτσες στο μουνί της σφαδάζοντας από πόνο και καύλα. Αφού ζορίστηκε για λίγο τελικά κατάφερε και τους έχωσε και τους δύο. Η αίσθηση απερίγραπτη (δοκιμάστε το θα με θυμηθείτε) .
Εγώ της χάιδευα την κλειτορίδα που είχε φουσκώσει από την καύλα και ο Ανδρέας της έβαζε δάχτυλο στον κώλο.
- Χύνω η πουτάνα – η γαμιόλα – είμαι πουτάνα και με σκίζετε…
φώναζε η Χριστίνα λες και είχε τρελαθεί, δεν ήξερε τι της γινόταν, πηδούσε με δύναμη στις ψωλές μας και τρανταζόταν φωνάζοντας "τι μου κάνετε γαμιάδες μου, θα πεθάνω, δεν αντέχω η πουτάνα" και με ένα τελευταίο τράνταγμα έπεσε επάνω μου βαριανασαίνοντας.
Λες σκέφτηκα να έπαθε κάτι;
Ώσπου να τελειώσω την σκέψη μου σηκώνεται επάνω και μας προστάζει:
- Εγώ θα κάτσω στα τέσσερα και εσείς, δε με νοιάζει ποιος θα είναι, θα με γαμήσετε από το στόμα και από πίσω (το μουνί εννοούσε - γιατί κώλο ακόμα δεν αφήνει αλλά που θα πάει).
Πράγματι έκατσα εγώ μπροστά στο στοματάκι της και ο Ανδρέας από πίσω άρχισε το σφυροκόπημα. Έσπρωχνα κι εγώ και την είχαμε ξεφτιλίσει τελείως – τη βρίζαμε πουτάνα, γαμημένη σκύλα, ψωλοαρπάχτρα, θα σε ξεπατώσουμε και όλα τα σχετικά που έβγαιναν αυθορμήτως από το στόμα μας και η μπουκωμένη κάθε φορά με ένα μουγκρητό έδειχνε πόσο της άρεσε ο στολισμός της με ξεφτιλισμένες βρισιές, ώσπου νοιώθω κάποια στιγμή να μου σφίγγει τον πούτσο και να τον ρουφάει πιο δυνατά.
- Ανδρέα η πουτάνα θα χύσει ξανά!
Τι ήθελα και το είπα; Η Χριστίνα άρχισε να χτυπιέται και να καρφώνει μόνη της το μουνί της στον πούτσο του Ανδρέα και να μπουκώνει ως το λαρύγγι την πούτσα μου. Χύναμε όλοι σαν καταρράκτης, η Χριστίνα να χτυπιέται και εγώ να χύνω στο λαρύγγι της, ο Ανδρέας έβγαλε τη πούτσα του έξω και αφού ήρθε και αυτός μπροστά της παίζοντας με μανία την πούτσα άρχισε να την χύνει στο πρόσωπο , μιλάμε για το ΧΥΣΙΜΟ!
Η Χριστίνα τρελάθηκε δεν ήξερε τι να πρωτοκάνει. Έπιασε με τις παλάμες της το πρόσωπό της και άρχισε να τα απλώνει βγάζοντας μουγκρητά απόλαυσης. Άρπαξε και τα καυλιά μας και τα χάιδευε στα μαγουλάκια της ρουφώντας τα μέχρι να μας τα καθαρίσει.
Μετά την καταιγίδα η ηρεμία. Έχουμε χάσει όλη μας την ενέργεια και κοιταζόμαστε χωρίς να μιλάμε και χωρίς να πιστεύουμε αυτό που ζήσαμε.
Με τον Ανδρέα το μόνο που κάναμε ήταν να σηκώσουμε και οι δύο τον αντίχειρα, επιβεβαιώνοντας το καλό γαμήσι.
Η Χριστίνα πάντως δε φαινόταν και πολύ κουρασμένη. Η ώρα ήταν ήδη 7 το πρωί Κυριακής και ξημέρωνε, όποτε μας λέει:
- Πουτσαράδες μου… τώρα θα κάνω εκείνα τα ρημάδια τα καφεδάκια που δε με άφησε ο Ανδρέας να τελειώσω και αφού κοιμηθείτε λίγο μετά σας θέλω πάλι Ντούρους γιατί δεν τελειώσαμε γαμιάδες μου αλλά μόλις τώρα αρχίσαμε.
Αληθινή ή ιστορία από το μυαλό μου;
Ίσως και ευσεβής πόθος – διαβάστε και αποφασίστε εσείς αν αυτά που γράφω έγιναν ή όχι!
Copyright protected OW ref: 158568
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.