Δηλαδή αυτά που είπαμε και εξιστορούμε, να μη νομίζουμε ότι επειδή τα αναφέραμε, ότι έτσι και έγιναν. Η ιστορία μπορεί να είναι διαφορετική γιατί συνήθως γράφεται από αυτούς που κυριάρχησαν. Μπορεί κάποιος να διηγείται γεγονότα στα οποία ΔΕΝ ήταν παρόν, αλλά να επιμένει πως τα άκουσε από ένα άτομο που ήταν. Όμως η αντίληψη κάθε ατόμου είναι πάντοτε υποκειμενική. Επιπλέον υπάρχει πάντοτε η αποσιώπηση των γεγονότων είτε από φόβο ή από υποβολή.
Σίγουρα έχεις ακούσει τα ονόματα Γουάιατ Ερπ και Ντοκ Χολινταίη. Μάλιστα ίσως έχεις δει κάποιες ταινίες αναφορικά με τη ζωή τους και τη μονομαχία στο Ο.Κ. Κοράλ. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζεις τι ακριβώς συνέβη. Οι αυτόπτες μάρτυρες λένε για ανταλλαγή τριάντα πυροβολισμών μέσα σε μισό λεπτό. Βέβαια μόνο εννιά άτομα ήταν παρόντα. Οι τρεις Ερπ και ο Ντοκ, ενάντια στους πέντε παράνομους που είχαν μια συμμορία με την επονομασία "καουμπόης" με επικεφαλή τον Άικ Κλάντον. 26 Οκτωβρίου του 1881 και περί ώρα 3 μετά μεσημβρίας. Τρεις νεκροί καουμπόης και τρεις τραυματίες από τους Ερπ.
Όλα αυτά βέβαια αποδίδονται κυρίως από τη μετεγγραφή των χειρογράφων της δίκης ενάντια στους Ερπ που ανέφερε ότι έπραξαν παράνομα, αλλά τελικώς αθωώθηκαν. Φυσικά οι νόμοι της άγριας δύσης ήταν πολλοί διαφορετικοί από αυτούς που έχουν τώρα οι Αμερικάνοι.
Ο Τζον Χένρυ Χολινταίη γνωστός και με το παρατσούκλι Ντοκ, ήταν ένας νεαρός με υψηλό δείκτη νοημοσύνης αλλά και εμπάθειας. Πώς μπορούμε να το σιγουρέψουμε αυτό; Πολύ απλά αν κοιτάξεις τις σπουδές του, όχι μόνο μελέτησε τους κλασσικούς, αλλά μόλις μέσα σε τέσσερα χρόνια έμαθε να μιλάει και να γράφει λατινικά, γαλλικά και αρχαία ελληνικά. Επίσης σπούδασε ρητορική, γραμματική, μαθηματικά, ιστορία, ιατρική και οδοντιατρική της εποχής. Μόνος του ανακούφιζε τους πόνους της μητέρας του που έπασχε από φυματίωση και δυστυχώς κόλλησε από αυτή. Τέλος έγινε τόσο καλός οδοντίατρος και χρησιμοποιούσε ένα δικό του μείγμα- απόσταγμα με λάβδανο, βιολέτα, τσουκνίδα και αλκοόλ για να καταπραΰνει τις στοματικές λοιμώξεις. Μάλιστα υπάρχει ακόμα μια αγγελία που ανέφερε πως αν οι πελάτες του δεν έμεναν ικανοποιημένοι θα τους επέστρεφε τα χρήματα. Ήταν τόσο καλός στη δουλειά του!
Λόγω της φυματίωσης μετέβη σε πιο ξηρά κλίματα και έπαψε να ασκεί το επάγγελμα για να μην κολλήσει κάποιον άλλο την ασθένεια. Η ιδιοφυΐα του στα μαθηματικά, αλλά και η αυξημένη εμπάθεια τον οδήγησαν στο να γίνει επαγγελματίας χαρτοπαίκτης. Μπορούσε να "διαβάσει" μέσα σε μερικές στιγμές τους αντιπάλους του και να υπολογίσει τις πιθανότητες.
Ένα βράδυ που καθόταν στο σαλούν Μπι Χάιβ (μελισσοφωλιά) και έβηχε σχεδόν ασταμάτητα φτύνοντας αίμα σε ένα μαντήλι μουσκεμένο με μπράντι και λάβδανο, έτυχε να μπει μια αξιοπερίεργη γυναίκα. Εκείνη φορούσε αντρικά ρούχα, παντελόνι πουκάμισο, γιλέκο, καπέλο και καμπαρντίνα. Έφερε μια επιπλέον ζώνη στη μέση της με δύο εξάσφαιρα περίστροφα Κολτ που διέθεταν χειρολαβές από ελεφαντόδοντο και οι κάνες τους ήταν επάργυρες. Παραδόξως τα αντρικά βλέμματα απέφευγαν να την κοιτάξουν. Η ίδια πήρε το καλύτερο ουίσκι του σαλούν και πλησίασε τον Ντοκ. Κανείς δεν άκουσε τι ακριβώς κουβεντιάσανε. Μισή ώρα αργότερα βγήκαν από το σαλούν και τη γυναίκα δεν την είδε ξανά ποτέ κανείς.
Ο Χένρι βρέθηκε να ακολουθεί την μελαμψή γυναίκα στο ξενοδοχείο που διέμενε. Δε συνάντησαν κανένα στο δρόμο μέχρι το δωμάτιο του. Αφού μπήκαν μέσα, εκείνη τον βοήθησε να ξαπλώσει και του έβγαλε προσεκτικά τις μπότες, το παντελόνι, το γιλέκο και το πουκάμισο. Τα βαθύ πράσινα μάτια της έλαμπαν με μια απόκοσμη φλόγα.
- Vidi te in somnis! Hac nocte peribitis (Σε είδα στα όνειρα μου! Απόψε θα πεθάνεις)… του είπε η γυναίκα.
- Scio id! Quis es? (Το γνωρίζω! Ποια είσαι;).
- Ego sum jucundus momentum (Είμαι μια ευχάριστη στιγμή).
- Volo vivere in eo momentum (Θέλω να ζήσω σε αυτή τη στιγμή).
Τα ματωμένα χείλη του έβηξαν εκ νέου, αλλά η γυναίκα δε φάνηκε να σιχαίνεται. Με αργές κινήσεις του έβγαλε όλα τα ρούχα και τον άφησε γυμνό πάνω στο κρεβάτι. Στη συνέχεια τον καθάρισε από τα αίματα και τον έπλυνε με αρωματισμένα πανιά. Αφού τέλειωσε, η ίδια αφαίρεσε τα δικά της ρούχα. Ο Χένρι σάστισε κοιτώντας το γυμνό της σώμα που ήταν αψεγάδιαστο. Δεν υπήρχε η παραμικρή αμυχή, ούτε και τριχοφυΐα. Το μέτριο στήθος της έστεκε στητό και οι θηλές της ήταν πρησμένες. Οι υπόλοιπες καμπύλες έδεναν αρμονικά πάνω στο σώμα της. Ασυναίσθητα η πούτσα του Χένρι άρχισε να διογκώνεται.
Εκείνη του χαμογέλασε και έπιασε με το χέρι της τη βάση του στελέχους του πέους. Τρία δάχτυλα της χάιδεψαν τα αρχίδια του απαλά, ενώ το στόμα της βρέθηκε να φιλάει την πρησμένη σα μανιτάρι βάλανο. Μισή ανάσα αργότερα όλο το σιδερένιο κοντάρι βρισκόταν στα βάθη του λαιμού της. Ο Χένρι είδε τα μάτια της γυναίκας να σκουραίνουν. Αλλά κατάλαβε εκείνη τη στιγμή πόσο ανάγκη είχε και ο ίδιος να ζήσει για μια φορά αυτό το μεγάλο ταξίδι. Ο "μικρός θάνατος" που είχε διδαχθεί στα γαλλικά κάλπαζε με μεγάλη ταχύτητα. Αναστέναξε δυνατά και προσπάθησε με το χέρι του να τραβήξει τη γυναίκα που το στόμα της αγκάλιαζε την πούτσα του και ανεβοκατέβαινε πάνω σε αυτήν. Εκείνη τον αγνόησε και πολύ σύντομα δέχθηκε στο στόμα της το σπέρμα του.
Είκοσι καρδιοχτύπια αργότερα σκαρφάλωσε πάνω στο Χένρι και οδήγησε το ακόμα στητό παλούκι του μέσα στη σάρκα της. Εκείνος την άκουσε να αναστενάζει. Είδε το σώμα της ολόκληρο να τραντάζεται και να ριγεί. Ένοιωσε τα κολπικά υγρά της να πλημμυρίζουν το πέος του και τη λεκάνη του. Όταν εκείνη άρχισε να κινείται με απόκοσμο τρόπο και ρυθμό, τον κάλεσε μαζί της στη χώρα της ηδονής. Και ο Χένρι για μια στιγμή που κράτησε καιρό, είδε έναν διαφορετικό, αλλά πανέμορφο κόσμο. Με το πέρας της στιγμής άφησε την τελευταία του αναπνοή στο στόμα της.
Η γυναίκα ευχαριστημένη από την απόλαυση που είχε δεχθεί, έντυσε το Χένρι και πήρε τη σωρό του για να την θάψει κάπου μυστικά. Το μόνο άτομο που κατάφερε να σπάσει την ψευδαίσθηση, έστω και προσωρινά, ήταν μια γυναίκα-αρτίστα-ιερόδουλη που λεγόταν Μαρία Κατερίνα Χόρονυ και αργότερα Κάμμινγκς. Η γυναίκα που παρουσιαζόταν ως Ντοκ πήρε μαζί της την Κατερίνα αναφέροντας πολλές φορές πως ήταν πνευματικοί ίσοι. Οι Ουγγρικές ρίζες της Κατερίνας θύμιζαν κάποιες ευχάριστες αναμνήσεις στην άλλη γυναίκα. Ζήσανε μαζί για δέκα χρόνια σαν ζευγάρι.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας η Κατερίνα έζησε πολλούς συγκλονιστικούς οργασμούς από τα χέρια, το στόμα και τη γλώσσα της γυναίκας που υποδυόταν τον Ντοκ. Το βράδυ της πρώτης Νοεμβρίου του 1940 αντάμωσε ξανά τη γυναίκα εκείνη. Είχε έρθει για να της κλείσει τα μάτια για τελευταία φορά, πράγμα που έκανε τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας.
Αυτό που σου περιέγραψα θα μπορούσε να είναι μια πραγματική ιστορία που στην ουσία την κατέχουν μόνο δύο άτομα εκ των οποίων το ένα δε ζει πια. Στο χέρι σου είναι το τι θα πιστέψεις.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151071221S003
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.