- Τι θες εδώ μωρέ μαλάκα πως μας βρήκες;
- Απλά ακολούθησα το αμάξι σας με το δικό μου Κυρ Λευτέρη, πως αλλιώς... χε χε...
- Μας ακολούθησες;
- Ναι και όχι μόνο...
Βγάζει το κινητό του και του δείχνει κάτι φωτογραφίες και βίντεο ο κυρ Λευτέρης φρικάρει. Τον πιάνει από τον λαιμό και του ψιθυρίζει:
- Θα στο σπάσω το κινητό αρχίδι.
- Δε θα καταφέρεις τίποτα, τα έχω βάλει σε ένα cloud με κωδικό και τα έχω ετοιμάσει να σταλθούν αύριο σε όλη την εφημερίδα και στις επαφές μου. Εκτός και αν...
- Εκτός και αν τι... αρχίδι;
- Εκτός και αν μ’ αφήσεις και με βοηθήσεις να ξεσκίσουμε αυτό το πορνίδιο.
Απέχουμε μερικά μέτρα και δεν ακούγαμε τι λέγανε μόνο ψίθυροι. Ο Δημήτρης με είχε τραβήξει πίσω του και με προστάτευε. Γύρισε και μου ψιθύρισε και εκείνος:
- Χριστίνα κατέβα στο υπόγειο και κλείδωσε πίσω σου.
- Κι εσύ;
- Εγώ θα τον σπάσω στο ξύλο αν σου κάνει κάτι.
Σιγά-σιγά απομακρύνθηκα. Δεν είχα πολύ χρόνο να σκεφτώ τι θα κάνω. Έτρεξα μέσα στην κουζίνα άρπαξα ένα μαχαίρι, έχυσα το μπουκάλι με το λάδι που είχε ο πάγκος, την ίδια στιγμή ο Γιάννης και ο κυρ Λευτέρης έτρεξαν μαζί. Ο Κυρ Λευτέρης έπιασε το Δημήτρη για να μη σταματήσει το Γιάννη. Όλα αυτά έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτων. Βγήκα απ’ την πίσω πόρτα της κουζίνας, κατέβηκα στο υπόγειο και κλείδωσα την πόρτα. Ο Γιάννης γλίστρησε στο λάδι αλλά κατάφερε και έφτασε στην πόρτα αφότου κλείδωσα.
- Χριστίνα, άνοιξε την πόρτα αμέσως!
- ΌΧΙ!
- Χριστινάκι σε παρακαλώ άνοιξε την πόρτα να μιλήσουμε θέλω.
- Κι εγώ θέλω να φύγεις από το σπίτι μου.
- Έλα ρε Χριστινάκι μην κάνεις έτσι, συγνώμη για πριν, δε συμπεριφέρθηκα σωστά. Δηλαδή δεν μπορούμε να τα βρούμε;
- Όχι δε μπορούμε. Και σε λίγο που θα είναι η αστυνομία εδώ θα έχεις άλλα πράγματα να σε ανησυχούν.
- Μην τολμήσεις γαμιόλα να πάρεις τηλέφωνο την αστυνομία.
- Δε σ’ ακούω καλώ.
Μετακίνησα μερικά έπιπλα με δυσκολία προς την πόρτα και κάλεσα στο κινητό μου την αστυνομία, δεν είχε πολλές μπάρες το κινητό μου αλλά κάτι θα γινόταν.
- Αστυνομία λέγετε παρακαλώ.
- Είναι κάποιοι στο σπίτι μου και προσπαθούν να με βιάσουν.
- Βλέπω τη διεύθυνση σας, θα στείλουμε ένα περιπολικό.
- Κάντε γρήγορα σας παρακαλώ.
Κλείνοντας το τηλέφωνο το έκρυψα σε ένα ράφι στο σκοτάδι, έβαλα να τραβάει βίντεο και το άφησα. Αν γινόταν κάτι μέχρι να έρθει η αστυνομία θα είχα αποδείξεις πλέον. ΜΠΑΜ, ΜΠΑΜ. Ακούγεται ο κ. Γιάννης που χτυπούσε την πόρτα του υπογείου. Κατάφερε και την άνοιξε και μπήκε μέσα φουριόζος, άφριζε ολόκληρος. Πίσω του μπήκε ο κ. Λευτέρης και γελούσε χαιρέκακα. Ο κ. Γιάννης ήρθε κατά πάνω μου, με έσπρωξε πάνω στον τοίχο πριν προλάβω να πω κάτι και μου έσκισε το φανελάκι που φορούσα. Μου τράβηξε το σουτιέν κάτω και έμεινε να κοιτάζει τα βυζιά μου.
- Δεν έχεις να πας πουθενά κοντοπούτανο.
Το δεύτερο χτύπημα ήρθε στο πρόσωπο, μια ξεγυρισμένη μπουνιά ίσα-ίσα να με ζαλίσει για να μην πέσω στο πάτωμα, αλλά να μην ξέρω τι μου γίνεται.
- Αχ μωρή καργιόλα, θα σε γαμήσουμε άσχημα παλιοπόρνη.
- Σας... παρακαλώ...
Ο κ. Λευτέρης με φτύνει στο πρόσωπο ενώ ο κ. Γιάννης πιάνει τη ρώγα μου την ζουλάει και την τραβάει απότομα σφιχτά και δυνατά, νιώθω λες και θα μου την ξεριζώσει. Έχουν πετάξει κάθε ίχνος ρούχου από πάνω τους και τις παίζουν μανιωδώς. Ο κ. Γιάννης με σπρώχνει σαν παιχνίδι να πέσω πάνω στον κ. Λευτέρη ο οποίος μου χουφτώνει και γραπώνει τον κώλο μου.
- Αφήστε με να φύγω μπάσταρδοι.
- Ποιον είπες μπάσταρδο γαμημένη ξεκωλιάρα;…
λέει ενώ τον σπρώχνω μακριά μου και με μια γρήγορη κίνηση γονατίζει μπροστά μου και μου ρίχνει μια μπουνιά στο μουνάκι μου, το οποίο με κάνει να πέσω στα γόνατα, με πιάνει σφιχτά από την ρίζα των μαλλιών μου και μ’ αρχίζει στα χαστούκια απ’ τη μια πλευρά μέχρι να κοκκινίσω. Με τραβάει να σηκωθώ και με κάνει να σκύψω μου χώνει την πούτσα του στο στόμα ενώ ο κ. Γιάννης έρχεται από πίσω μου και αρχίζει με την ζώνη του να με χτυπάει. ΣΛΑΠ! ΣΛΑΠ! ΣΛΑΠ! Τρελαίνεται και με σπρώχνει να πέσω στο πάτωμα, γονατίζει μπροστά μου και σκίζει το εσώρουχο μου, με γυρνάει πλάτη, ανεβαίνει πάνω μου και καθώς τον βάζει μέσα μου με πιάνει απ’ τον λαιμό και με πνίγει.
Τον κοιτάζω φοβισμένη ενώ βλέπω τον κ. Λευτέρη να τον τρίβει στο πρόσωπο μου και προσπαθεί να μου τον χώσει όταν βλέπει ότι αρνούμαι να τον βάλω βίαια προσπαθεί να μου ανοίξει το στόμα με τα δάχτυλα του και τον χώνει μέσα.
- Θα σου γαμήσω το λαρύγγι Πουτάνα σαν να ‘ναι μια οποιαδήποτε τρύπα για τα χύσια μου καργιολάκι.
Μου κλείνει το μάτι ενώ μου τα λέει αυτά, Μου γαμάει το στόμα άγρια και ασταμάτητα. Σάλια τρέχουν στο στήθος μου, τον βγάζει, τον κοπανάει στο πρόσωπό μου και συνεχίζει ο κ. Γιάννης να με κρατάει από τον λαιμό ταυτόχρονα και με σφίγγει ενώ γελάει:
- Χάχα, της σφίγγω το λαιμό της πουτάνας και νιώθω τον λαιμό της όταν φουσκώνει απ’ την ψωλή σου χάχα.
- Αχ αφού είναι μεγάλο πορνίδιο, γουστάρει όλη μέρα χύσια.
- Χειρότερη από πουτάνα θα σε κάνουμε. Οι πουτάνες έχουν και ένα επίπεδο.
Τον νιώθω να σφίγγεται και να χύνει στον λαιμό μου.
- Έτσι θα σε χύνω όλη την μέρα κι εσύ θα γουστάρεις γιατί είσαι μια ξεσκισμένη πουτάνα.
- Έχεις γεννηθεί για να γαμιέσαι.
Ο κ. Λευτέρης χώνει τον πούτσο του στο στόμα μου και τον καρφώνει δυνατά μέσα στο λαρύγγι μου. Αρχίζω να βογκάω να πνίγομαι και να τον σκουντάω να μ’ αφήσει να αναπνεύσω. Μου ρίχνει το ένα χαστούκι μετά το άλλο ρυθμικά ενώ ανεβάζει την ένταση. Ο κ. Γιάννης με κλωτσάει στο στομάχι για να σταματήσω να χτυπιέμαι. Πνίγομαι, τραβιέμαι και διπλώνομαι στο πάτωμα κρατώντας την κοιλιά μου όταν ο κ. Γιάννης μου δένει τα χέρια στην πλάτη πίσω. Με σπρώχνει να πέσω στο πάτωμα, ο κ. Λευτέρης κάθεται μπροστά μου και μ’ αναγκάζει έτσι μπρούμυτα ξαπλωμένη όπως είμαι να τον τσιμπουκώσω ενώ ο κ. Γιάννης έρχεται από πίσω μου και μου χτυπάει με δύναμη, μανία και πίεση το αριστερό κωλομέρι. Κάνει νόημα τον κ. Λευτέρη ο οποίος ελευθερώνει τα πρησμένα χείλη μου και κατακόκκινη όπως έχω γίνει από το ζόρι, μου λέει ο κ. Γιάννης:
- Διάλεξε ποιο να χαστουκίσω ξεσκισμένη πόρνη.
- Σταμάτα σε παρακαλώ πονάω…
και συνεχίζει τα δυνατά χαστούκια στο αριστερό κωλομέρι πάλι. Δυνατά, σφιχτά και έντονα στο ίδιο σημείο. Καταλαβαίνω τι κάνει, με αναγκάζει να του ζητάω να τον παρακαλάω να χαστουκίσει το άλλο και ενδίδω:
- Σε παρακαλώ το δεξί, χαστούκισε μου το δεξί...
του λέω και αρχίζει το δεξί, δυνατά με τον ίδιο τρόπο. Μου το κοκκινίζει και επειδή κλαίω γοερά και δυνατά, τον παρακαλάω να χτυπήσει το άλλο. Σταματάει για λίγο και χώνει το στόμα του στο μουνάκι μου και τη μύτη του στον κώλο μου.
Με γλύφει ώσπου χύνω στο στόμα του. Δεν το πιστεύω ότι χύνω απ’ τον πόνο. Ο κ. Λευτέρης και ο κ. Γιάννης σηκώνονται και με προστάζουν να σηκωθώ κι εγώ αλλά έτσι όπως είμαι δεμένη και βασανισμένη, πονάω και μου είναι σχεδόν αδύνατο. Έτσι με πιάνει ο κ. Γιάννης από το στήθος σφιχτά και με τραβάει να σηκωθώ. Όταν παίρνει τα χέρια του από πάνω τα στήθη μου έχουν αφήσει κόκκινα σημάδια από την πίεση των δαχτύλων του.
- Τώρα θα χώσω τον πούτσο μου στην λυσσασμένη μουνότρυπα σου βρωμιάρα, άπλυτη πόρνη.
- Τη γάμησαν στο νησί, εμείς θα φροντίσουμε να τη χύσει όλη η Ελλάδα.
Ο κ. Γιάννης και ο κ. Λευτέρης λύνουν τα χέρια μου και τα δένουν πάνω στον τοίχο σε έναν πίνακα του πατέρα μου που κρατάει σημειώσεις με πινέζες. Ο κ. Γιάννης αρπάζει ένα σχοινί και αρχίζει να μου ρίχνει βουρδουλιές στην πλάτη και στον κώλο. Ο κ. Λευτέρης έχει καυλώσει τέρμα με το σκηνικό από μακριά. Αρχίζει να κατουράει με πίεση προσπαθώντας να με πιτσιλίσουν, τα νιώθω να με αγγίζουν στον κατακόκκινο πισινό μου και ταυτόχρονα το σχοινί να σκάει στην πλάτη μου και τα γέλια και των δύο. Ο κ. Γιάννης λέει:
- Το πουτανάκι της Θάσου νούμερο δύο.
Κοιτάζω πίσω μου και βλέπω το φλας του κινητού του ενώ τραβάει βίντεο το κάθαρμα. Σκέφτομαι πως μπορώ να γλυτώσω απ’ το μαρτύριο ενώ οι άλλοι δύο γελάνε χαιρέκακα.
- Άσε τα άγρια υφάκια σε εμένα Γαμημένη πουτάνα…
λέει ο κ. Γιάννης, με πλησιάζει, με πιάνει απ’ τα μαλλιά και με κοπανάει το κεφάλι στον τοίχο. Ζαλίζομαι και τότε τον νιώθω να ακουμπά κάτι την πίσω τρυπούλα μου. Ακουμπά ολόκληρος στην πλάτη μου και νιώθω τα νύχια του να σκίζουν την πληγωμένη σάρκα του πισινού μου ανοίγοντας τον για να μπει καλύτερα. Με πιάνει απ’ τα πλευρά, με τραβάει προς τα πίσω και πιέζει τη μέση να λυγίσω για να μπει καλύτερα. Σκύβει και μου λέει:
- Και τώρα ειλικρινά, θα σε κάνω να υποφέρεις απίστευτα πόρνη. Θα σε γαμήσω ανελέητα και θα κάνουμε σειρές να σε σκίζουμε.
Τον καρφώνει όλον μέχρι τα αρχίδια με ένα ΠΛΑΦ. Δεν περιμένει, αρχίζει σαν τρελός να με γαμάει ενώ τρέχουν τα σάλια του στην πλάτη μου, γυρνάω να κοιτάξω τώρα με πονεμένη έκφραση και τον βλέπω με κόκκινα γουρλωμένα μάτια να αφρίζει:
- Ούρλιαξε τώρα Χριστινάκι, Ούρλιαξε το κωλόσπιτο σου μέσα, μπας και σ’ ακούσουν οι γείτονες και έρθουν για παρέα και εκείνοι.
- Α… πονάω σταμάτα!
Συνεχίζει να με γαμάει μέχρι που χύνει μέσα μου. Τραβιέται και τη θέση του παίρνει ο κ. Λευτέρης. Ο κ. Γιάννης φεύγει πάνω και μετά από πέντε λεπτά επιστρέφει ενώ σέρνει τον κ. Δημήτρη δεμένο. Τον σηκώνει και του κατεβάζει τα παντελόνια. Γελάει ενώ τον οδηγεί προς εμένα. Ο κ. Λευτέρης κάνει πέρα ενώ βλέπει τον κ. Γιάννη με δέος που πιάνει την πούτσα του κ. Δημήτρη και την πηγαίνει προς τον κώλο μου.
- Αφήστε με ρε μαλάκες, θα σας γαμήσω όλους. Ρε Λευτέρη βοήθα με.
Ο κ. Λευτέρης είχε καυλώσει τώρα, δεν άκουγε τίποτα. Ο κ. Γιάννης πήγε πίσω απ’ τον κ. Δημήτρη και τον έπιασε απ’ τον λαιμό:
- Λοιπόν Μαλάκα Δημήτρη άκου τι θα γίνει, εγώ είμαι καυλωμένος και θέλω πάλι να τη γαμήσω την πουτάνα. Αλλά επειδή είμαι δίκαιος, θέλω να πάρεις κι εσύ λίγο. Τώρα τι γίνεται… αν κουνήσεις την μέση σου μπροστά ο πούτσος σου θα χαθεί στο ξεσκισμένο κωλαράκι της πουτάνας. Αν κάνεις τη μέση σου προς τα πίσω θα καρφωθεί ο κώλος σου στην δικιά μου πουτσάρα. Μην με κάνεις να σε γαμήσω να σε κάνω πούστη.
Ο κ. Δημήτρης κατάλαβε πόσο ανώμαλος ήταν και τι είχε σκοπό να κάνει. Όσο ένιωθε τον κ. Γιάννη πίσω του να τον ακουμπάει δεν άντεξε τρομοκρατήθηκε στην ιδέα να τον γαμήσει άλλος άντρας και από τον τρόμο του δεν μπήκε καν αργά, μπήκε όσο πιο απότομα γινόταν. Τα είδα όλα, ζαλίστηκα και άρχισε να με γαμάει με μανία. Ο κ. Γιάννης καθόταν πίσω μας και τον έπαιζε μανιωδώς. Ο κ. Λευτέρης τον πλησίασε και του είπε:
- Μαλάκα Γιάννη έλα ξεκόλλα τώρα, δεν θα γαμούσες τον Δημήτρη έτσι;
- Κάνε πέρα μαλάκα μην γαμήσω και εσένα τώρα…
είπε και έσπρωξε τον κ. Λευτέρη στην άκρη. Έπειτα έπιασε τον κ. Δημήτρη και τον πέταξε πίσω, ο οποίος παραπάτησε και έπεσε με την πλάτη στο πάτωμα. Ήρθε πίσω μου και καθώς ήταν έτοιμος να με γαμήσει, χτυπάει το κουδούνι από πάνω.
- ΒΟΗΘΕΙΑΑ, ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ!
Ο κ. Γιάννης μου έκλεισε το στόμα, άρπαξε από τα ράφια δίπλα απ’ τα εργαλεία ένα κόφτη και τον έφερε στο πρόσωπό μου:
- Σ… μη βγάλεις κιχ πουτάνα αλλιώς θα σε σημαδέψω, παλιοπόρνη…
είπε ενώ άγγιξε τον κόφτη λίγο στα χείλη μου και ίσα-ίσα που κόπηκα και μάτωσε. Από το φόβο μου και τα δάκρυα μου κατουρήθηκα πάνω μου. Ο κ. Γιάννης έβαλε το παντελόνι του πρόχειρα και μια μπλούζα και έτρεξε πάνω αφότου μου έβαλε ένα μαντήλι στο στόμα να μην φωνάξω. Ο κ. Λευτέρης ήρθε και με έλυσε και λιποθύμησα. Με πήρε αγκαλιά και με πήγε σε ένα κρεβάτι που είχαμε παραπέρα που δεν το χρησιμοποιούσαμε τυλιγμένο σε νάιλον. Με ξάπλωσε, ο κ. Δημήτρης άρχισε:
- Μαλάκα Λευτέρη λύσε με ρε συ! Ο Γιάννης έχει τρελαθεί εντελώς, θα τη σκοτώσει.
- Έλα ρε μην το κάνεις τόσο μεγάλο θέμα, ούτως ή άλλως είναι πολύ καύλα η Χριστίνα και φαίνεται να της αρέσει αυτό…
λέει και πάει και κάθεται στο κεφαλάρι του κρεβατιού, φέρνει το κεφάλι μου πάνω από τον πούτσο του έτσι λιπόθυμη που είμαι και τον παίζει ενώ το χνώτο μου γαργαλάει τα αρχίδια του. Τυλίγει τα χέρια μου γύρω απ’ την μέση του και τον παίζει επιδεικτικά μπροστά μου. Ξαφνικά κατεβαίνει ο Γιάννης με έναν τύπο κάτω. Πλησιάζει το Δημήτρη και του βάζει το σκισμένο μου βρακί στο στόμα. Τον τραβάει στην άκρη.
- Τι γίνεται εδώ κάτω; Τι όργια είναι αυτά;
- Να εδώ μας κάλεσε ο μπαμπάς της κοπελιάς για ένα σαββατοκύριακο και η μικρή μας την έπεσε. Μας είπε για τα άγρια βίτσια της και μας έφερε στο υπόγειο.
- Και ο φίλος σας από ‘δω γιατί είναι δεμένος και φιμωμένος;
- Του αρέσει, ξέρετε τώρα με τα φετίχ, στο επάγγελμα σας σίγουρα θα έχετε δει κάθε λογής ανωμαλίες.
- Ναι ξέρω, αλλά δεχτήκαμε μια κλήση απ’ αυτήν την κατοικία πριν ένα μισάωρο περίπου στο τμήμα.
- Ε ναι ξέρετε το Χριστινάκι γουστάρει roleplay. Και παίζουμε και καλά ότι την βιάζουμε και ήθελε να πάρει το τμήμα μήπως και στείλουν κανέναν μπάτσο να την γαμήσει κι εκείνος.
Ο Χοντρός και άσχημος αστυνομικός δεν πίστευε στην τύχη του. Πλησίασε και έβγαλε το γκλοπ απ’ την ζώνη του, το έχωσε ελαφρά στο κωλαράκι μου και ο Γιάννης πήγε του έπιασε το χέρι και το πάτησε με δύναμη.
- Δες το καργιολάκι δεν καταλαβαίνει τίποτα. Τόσο πολύ την σκίσατε ε; Πως τη λένε;
- Χριστίνα.
Ο μπάτσος ξεκουμπώνει το παντελόνι του και έρχεται πίσω μου όπως είμαι ξαπλωμένη μπρούμυτα, σηκώνει το κωλαράκι μου στήνοντας με και τον χώνει στο μουνάκι μου ενώ με το γκλοπ μου γαμάει το κωλαράκι.
- Ναι αλλά δε γίνεται τίποτα έτσι, Έλα Χριστίνα κουνήσου και λίγο εσύ μωράκι!
Αρχίζει μερικά δυνατά χαστούκια στον ήδη κοκκινισμένο και ματωμένο κώλο μου, τόσο δυνατά που τινάζομαι με δύναμη. Βγάζοντας την πούτσα του κ. Λευτέρη απ’ το στόμα μου κοιτάζω πίσω και βλέπω το χοντρό που με γαμάει. Τραβιέμαι και σηκώνομαι απότομα, τρέχω πανικόβλητη προς τη σκάλα. Πιάνω και το κινητό μου απ’ το ράφι. Ο κύριος Γιάννης με φτάνει με πιάνει απ’ τα μαλλιά και με ρίχνει πάνω στα σκαλοπάτια πέφτω και χτυπάω με γυρνάει μπρούμυτα και έρχεται και με γαμάει.
- Θες να με τρελάνεις μωρή δίποδη τρύπα; Ε; Γαμήθηκες με ένα ολόκληρο νησί και με έναν ακόμα κάνεις την παρθενοπιπίτσα πόρνη;
- Σας παρακαλώ αφήστε με να φύγω, δεν θέλω άλλο.
- Φίλε νομίζω ότι η κοπελιά δεν γουστάρει….
λέει ο μπάτσος. Αλλά ο Γιάννης δε σταματάει. Ο μπάτσος πιάνει το κινητό μου και βλέπει ότι βιντεοσκοπώ τόση ώρα, το σταματάει και το παίζει απ’ την αρχή βλέπει το σκηνικό. Τραβάει το όπλο του και απειλεί τον Γιάννη:
- Μαλάκα, σήκω τώρα και κάνε στην άκρη με τους άλλους.
Ο Γιάννης σηκώνεται αλλά γελάει χαιρέκακα, εγώ σέρνομαι και ο αστυνομικός με πλησιάζει και με βοηθάει να σηκωθώ, ενώ τρέμουν τα πόδια μου και βλέπει τις μελανιές που έχω.
- Έλα κοπελιά, θα σε βοηθήσω έχουμε και το βίντεο. Μπορείς να σηκωθείς να πάμε στο τμήμα να γράψεις μια αναφορά;
- Χα… και τι θα πει στην αναφορά μαλάκα μπάτσε; Ότι την βιάσαμε, λιποθύμησε και ξύπνησε με την πούτσα σου στο μουνί της;
Ο μπάτσος κατάλαβε πως ήταν και ο ίδιος μπλεγμένος, είχε ήδη αναφερθεί για τις ανοησίες που έκανε και δεν ήθελε πολύ για να πάρει πόδι απ’ το τμήμα. Και τώρα να ανακαλύψει όλο το τμήμα πόσο ηλίθιος ήταν; Τότε με έσπρωξε ξανά στα γόνατα, έσβησε το βίντεο από το κινητό και μου είπε:
- Εντάξει έχεις δίκιο Γιάννη, το έσβησα το βίντεο. Χριστίνα δε μπορώ να σε πάω στην αστυνομία, ξέρεις πολλά.
- Σας παρακαλώ δεν θα πω τίποτα για εσάς.
- Δε σε πιστεύω…
Είπε και σηκώθηκε. Χτύπησε ο ασύρματος του και έχωσε την πούτσα του στο στόμα μου.
- Έλα κέντρο; Λάθος συναγερμός, τίποτα κάτι παιδιά παίζανε. Ναι επιστρέφω. Τελειώνω... Τελειώνω με την αίτηση και έρχομαι.
Κλείνει τον ασύρματο και τελειώνει στο στόμα μου ενώ βλέπει την αγριεμένη μου έκφραση μου ρίχνει ένα χαστούκι και τα μισά χύσια πάνε στο πάτωμα. Δίνει το χέρι στο Γιάννη και φεύγει από το σπίτι. Ο κ. Γιάννης του δείχνει την έξοδο. Επιστρέφει κάτω, πιάνει ένα κομμάτι σχοινί και το περνά από τον λαιμό μου με σηκώνει και σφίγγει το σχοινί, προσπαθεί να με πνίξει:
- Δε θα σ’ αφήσω να μιλήσεις σε κανέναν καριόλα, πόρνη εσύ είσαι επικίνδυνη.
Ο κ. Λευτέρης έχει τρομοκρατηθεί και προσπαθεί να σταματήσει τον κ. Γιάννη ο οποίος του ρίχνει μια αγκωνιά και πέφτει πίσω και χτυπά το κεφάλι του. Ο κ. Γιάννης έρχεται μπροστά μου χώνει την πούτσα του στο στόμα μου ενώ σφίγγει τον λαιμό μου:
- Αχ έτσι είναι πιο στενά γαμημένη μπάσταρδη. Πριν πεθάνεις θα γευθείς τα χύσια μου!
Ο κ. Δημήτρης καταφέρνει και λύνεται την κατάλληλη στιγμή. Σηκώνεται και φουριόζος μέσα στην τρέλα του αρπάζει τον κ. Γιάννη απ’ τα μαλλιά τον τραβάει με δύναμη πίσω και τον σπρώχνει.
- Άστη παλιό μπάσταρδε καριόλη Γιάννη γαμώ το κέρατο μου γαμώ!
Ο Γιάννης φεύγει προς τα πίσω και πέφτει. Ο κ. Δημήτρης με πιάνει και τραβάει το σχοινί απ’ το λαιμό μου. Αρπάζει ένα πανί που είχε στην άκρη και εκείνος γυμνός με τυλίγει με το σεντόνι να καλύψει την γύμνια μου. Μου λέει:
- Ηρέμησε, μωρό μου, ηρέμησε Χριστινάκι μου, δεν θα αφήσω τίποτα να σου κάνουν, εγώ είμαι εδώ έλα ηρέμησε.
Κάνω να σηκωθώ και τρέμουν τα πόδια μου, το καταλαβαίνει και με σηκώνει στην αγκαλιά του. Ο κ. Λευτέρης συνέρχεται ανοίγει τα μάτια του και ουρλιάζει. Κοιτάμε πίσω μας και βλέπουμε τον Γιάννη. Ο κ. Δημήτρης τρομάζει τόσο που παραλίγο να μ’ αφήσει να πέσω κάτω. Εγώ τον κοιτάζω με ένα παγερό βλέμμα:
- Πήρες ότι σου αξίζει αρχίδι!
Όταν έπεσε βρήκε η πλάτη του σε ένα απ’ τα ράφια, εκεί που είχαμε το ψαλίδι για τον κήπο. Είχε μείνει στο ράφι σαν κούκλα και από πίσω, κάτω στο πάτωμα λίμναζε το αίμα. Γύρισα στον κ. Λευτέρη που ήταν τρομοκρατημένος:
- Κύριε Λευτέρη με εκμεταλλευτήκατε γιατί φοβόσασταν τι θα κάνει ο κ. Γιάννης. Χαίρομαι τουλάχιστον που όταν σας έσπρωξε πήρατε το Θάρρος και τον σπρώξατε πίσω.
Ο Κύριος Λευτέρης δεν ήταν σίγουρος, έφαγε μεγαλύτερο τρόμο όταν άκουσε τα λόγια μου και η σκέψη ότι τον σκότωσε τον τρομοκράτησε περισσότερο απ’ το γεγονός ότι με βίαζε. Έπρεπε κάποιος να πάρει το φταίξιμο γι’ αυτό και δεν είχα σκοπό να αφήσω τον κύριο Δημήτρη να το πάρει. Ο Κύριος Δημήτρης με κοίταξε για λίγο, χαμογέλασε δυσάρεστα, δάκρυσε και με έσφιξε στην αγκαλιά του και έκανε να ανέβει την σκάλα:
- Ε που πάτε;? Τι θα γίνει με αυτόν;
- Εσύ τον σκότωσες, εσύ βρες τι θα τον κάνεις…
του είπε ο κύριος Δημήτρης και μαζί ανεβήκαμε επάνω. Πήγαμε στον πάνω όροφο στο μπάνιο. Μπήκαμε μαζί και με έπλυνε καλά μου έδωσε το σφουγγάρι να καθαρίσω τις τρύπες μου, όσο μπορούσα. Με σκούπισε σα μικρό παιδί και με βοήθησε να ντυθώ αργά-αργά. Έπειτα έκανε και εκείνος το ίδιο. Με βοήθησε να βάλω τα εσώρουχα, το καλτσόν και το φόρεμα, έπειτα μου έβαλε τις γόβες και το παλτό. Με πήρε αγκαλιά και πάλι και κατεβήκαμε προς το αμάξι του. Με έβαλε να κάτσω στο πίσω κάθισμα και μπήκε και οδήγησε. Στη διαδρομή δεν ανταλλάξαμε λέξη. Φτάνοντας στην ταβέρνα σταμάτησε και άρχισε να κλαίει:
- Τι έχεις, γιατί κλαις; Τώρα πάει πέθανε και αν χρειαστεί θα πούμε ότι το έκανε ο Λευτέρης.
- Δεν κλαίω για αυτό που έκανα. Ίσα-ίσα, αν χρειαστεί θα πήγαινα και φυλακή γι’ αυτό που έκανα, χαίρομαι που το έκανα.
- Τότε τι;
- Κλαίω γιατί μετά από όλη αυτή την κακομεταχείριση που σου έκαναν στο νησί και πέρασες τόσα για να ξανανιώσεις ασφάλεια, στην γάμησαν οι άλλοι. Ίσως κι εγώ.
- Τι λες τώρα… εσύ ήσουν καλός μαζί μου!
Σκούπισε τα δάκρυα και ήρθε στο πίσω κάθισμα μαζί μου, ξάπλωσε στα πόδια μου και συνέχισε να κλαίει. Αυτός ο ψηλός και βαρβάτος άντρας έκλαιγε γοερά στα πόδια μου σα μικρό παιδί. Ένιωθα πως έπρεπε να κλάψω κι εγώ, αλλά μετά απ’ όλα αυτά δεν είχα άλλα δάκρυα να δώσω. Είχα στεγνώσει εντελώς. Ελπίζω να μην έδειχνα απάθεια για το τι μου έκαναν.
- Έλα, σταμάτα να κλαις Δημήτρη. Θα σε δουν κατακόκκινο μέσα και δε θα ξέρουν τι έπαθες.
Σηκώθηκε απ’ τα πόδια μου και με κοίταξε στα μάτια. Μου ψιθύρισε πως δεν θα αφήσει κανέναν να με πληγώσει ποτέ ξανά. Ένιωθα ασφάλεια μαζί του, περισσότερη ασφάλεια απ’ όση ένιωθα με το δικό μου. Τον φίλησα παθιασμένα. Πήρα το χέρι του και το έβαλα στο μουνάκι μου:
- Τι κάνεις εκεί Χριστίνα;
- Το σπέρμα τους το νιώθω ακόμα μέσα μου. Νιώθω βρώμικη παντού.
- Τι μου ζητάς να κάνω εγώ Χριστίνα;
- Θέλω να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε στην κουζίνα…
του λέω και κοκκινίζω ολόκληρη, κατεβάζει το καλσόν, κάνει το στρινγκάκι μου στα πλάγια ενώ ανεβαίνω πάνω του. Ο Δημήτρης μπορεί να με κάνει να ξεχάσω τους άλλους. Το άγγιγμα των βρωμερών χεριών τους, οι αναπνοές τους, το σπέρμα που έχυσαν μέσα στις τρύπες μου. Ο Δημήτρης θα μπορεί να με κάνει να τα ξεχάσω όλα. Χώνει την πούτσα του μέσα μου αργά αλλά επειδή είμαι μούσκεμα γλιστράει όλη μέσα. Κοκκινίζω και τα μάτια μου γυρνάνε απ’ την καύλα. Το σώμα μου το απολαμβάνει πολύ να γαμιέται τελικά. Μόνο και μόνο η μυρωδιά του λαιμού του μου ανάβει φωτιές.
- Χριστινάκι... εγώ θα χύσω...
- Ναι χύσε με γαμιά μου, χύσε μέσα μου…
λέω ενώ τυλίγω τα πόδια μου γύρω απ’ την μέση του, έχω καυλώσει πραγματικά και νιώθω και τον δικό μου οργασμό να έρχεται. Χύνουμε ταυτόχρονα και σα λυσσάρα κατεβαίνω απ’ την αγκαλιά του και του γλείφω τον πούτσο. Έπειτα κουμπώνει το παντελόνι του κι εγώ τακτοποιώ στρινγκάκι, καλσόν και φόρεμα και βγαίνουμε μαζί έξω. Με κρατάει, ενώ σχεδόν με κουβαλάει και πηγαίνουμε προς το τραπέζι των γονιών μου:
- Ήρθατε, επιτέλους, μα καλά ρε Χριστινάκι γιατί κουτσαίνεις;
- Στραμπούλισε το πόδι της στην παρέλαση. Ο Λευτέρης πέτυχε έναν φίλο απ’ τη δουλειά και τα λένε, θα αργήσει λίγο.
- Δεν πειράζει, παιδί θα έρθεις να παραγγείλουμε;
Πλησιάζει ο σερβιτόρος δίπλα μου και τα μάτια του καρφώνονται στα μπούτια μου. Ωχ λέω από μέσα μου, όχι πάλι. Αυτή τη φορά όμως παίρνει ένα παγερό βλέμμα από το Δημήτρη απομακρύνεται μερικά βήματα και αποφεύγει να με κοιτάξει.
Copyright protected OW ref: 149249
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.