Πρόβλημα εκσπερμάτωσης

Παρατηρήσεις αποστολέα: Η ιστορία είναι φανταστική.

-    Σοβαρά τώρα; Ρωτάς ποιο είναι το πρόβλημα;

-    Ναι. Και δεν παίρνω καμία λογική απάντηση.

-    Εσύ είσαι το πρόβλημα ρε μαλάκα. Εσύ!

Έβαλε τα κλάματα κι εγώ έμπηξα τα νύχια στις παλάμες μου για να συγκρατήσω τα νεύρα μου. Η Χαρά ήταν η χαρά της ζωής μου. Η κοπέλα που με ολοκλήρωνε. Πάντοτε μπορούσα να αντιληφθώ τι ήθελε και της έκανα τα χατίρια, αλλά αυτή τη στιγμή το μυαλό μου είχε κολλήσει και δεν έπαιρνε στροφές. Την κοιτούσα με απορία.

-    Δε μ’ αγαπάς!

-    Εγώ ρε Χαρά; Που σε έχω στα όπα-όπα;

-    Αν μ’ αγαπούσες θα…

-    Τι θα… με έσκασες! Βγάλ’ το από μέσα σου γαμώτο.

-    Γιατί δε χύνεις όταν το κάνουμε; Δε σου αρέσω! Αυτό είναι!

-    Ρε Χαρά σου έχω εξηγήσει.

-    Αρχίδια μου εξήγησες.

-    Δε σε ικανοποιώ σεξουαλικά;

-    Ναι, αλλά εσύ δε χύνεις ποτέ.

-    Αφού έχω πρόβλημα.

-    Δεν έχεις πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι δε με αγαπάς. Χωρίζουμε παλιομαλάκα.

Τα νεύρα μου χτύπησαν κόκκινα. Η φλέβα στο μέτωπο τρεμόπαιξε. Η ιδέα ότι το μαχαίρι της κουζίνας με το οποίο έκοβα τα καρότα εκείνη τη στιγμή, να καρφώνεται στην κοιλιά της Χαράς ξανά και ξανά ήταν απίστευτα ηρεμιστική και με κάλμαρε. Η πραγματοποίησή της όμως ήταν άλλο θέμα. Όχι! Δε θα έκανα κακό στη Χαρά κι ας με χώρισε. Απλά που και που σαν άνθρωπος πρέπει να έχω κι εγώ κάποιες ενστικτώδεις ιδέες. Μόνο ιδέες όμως και όχι αντιδράσεις. Η Χαρά βρόντηξε την πόρτα καθώς έφυγε από το σπίτι μου. Εγώ συνέχισα να κόβω τα καρότα και να ετοιμάζω τη βραδινή χορτόσουπα. Αφού έβρασε το νερό, έριξα όλα τα υλικά μέσα και σκέπασα το καπάκι της κατσαρόλας. Κατόπιν πήγα στην τηλεφωνική συσκευή και σχημάτισα έναν αριθμό. Ευτυχώς κανένας δεν ήξερε ότι η συνδεσμολογία που είχα κάνει για το τηλέφωνο δε θα οδηγούσε ποτέ σε εμένα. Έπαιρνε σήμα από πολλαπλούς διακομιστές που εν τέλει θα οδηγούσαν σε μακρινή απόσταση, αν κάποιος είχε το χρόνο να το ψάξει ως το τέρμα.

-    Εμπρός; (Απαλή γυναικεία φωνή).

-    Εγώ είμαι! (ποιος εγώ ρε μαλάκα; Αφού δεν ξέρει καν ποιος είσαι!).

-    Τι θέλεις; (ξεροκατάπιε ή μου φάνηκε;).

-    Χώρισα με την κοπέλα μου. Με παράτησε επειδή δεν έχυνα ποτέ όταν το κάναμε.

-    Ε και; Τι είμαι εγώ; Η ψυχολόγος σου;

-    Μου χρωστάς! Σου έσωσα τη ζωή. Τώρα ήρθε η ώρα να ανταποδώσεις. Χωρίς την κοπέλα μου δε μπορώ να ζήσω.

-    Έλα στο σπίτι μου. Ξέρεις που είναι;

-    Ναι! Θα φορέσω μάσκα. Ή κουκούλα στο πρόσωπο.

-    Όπως θες.

Το τηλέφωνο έκλεισε. Η σούπα έβραζε και κόντευε να γίνει. Η όρεξη όμως είχε κοπεί. Μη μαδάς τη μαργαρίτα; Ή μήπως ήταν όπερ έδει δείξε. Πάντοτε τα μπέρδευα μέσα στο μυαλό μου. Κυκεώνες ιδεών και σκέψεων μέσα στην ειδητική μνήμη. Όλα αποθηκεύονταν μέσα σε συρτάρια και αρχειοθετούνταν στον εγκέφαλο. Στην τράπεζα μνήμης. Όμως πάντοτε θα υπολειτουργούσα αν δεν ήμουν συγκεντρωμένος. Και αυτή η συγκέντρωση είχε πια χαθεί μαζί με τη Χαρά. Που είναι τα πιάτα; Τα κουτάλια; Όλα υπάρχουν μέσα στις αναμνήσεις, αλλά είναι τόσο θολά. Εκτός από εκείνη την ανάμνηση. Ήμουν έξω και κυνήγαγα. Πλάσματα μιαρά και ανόσια. Σαν εμένα. Βιαστές και δολοφόνους που ξέφυγαν από το σύστημα, που έκαμψαν τους νόμους ή που δεν πιάστηκαν ποτέ από τα όργανα της τάξης. Όταν εξαφανίζονται τα κατακάθια της κοινωνίας κανείς δε νοιάζεται. Ούτε καν οι αρχές. Ήταν καθήκον μου να τους απομακρύνω. Και έτσι κάποια στιγμή έπιασα δύο από αυτούς να είναι έτοιμοι να βιάσουν μια πόρνη πολυτελείας. Το πώς είχε βρεθεί σε εκείνα τα σκοτεινά σοκάκια, δεν το ρώτησα και δεν ήθελα να το μάθω. Τα θύματά μου ήταν εκεί. Όμως αυτήν δεν την περίμενα. Κανόνας νούμερο ένα και απαράβατος. «Μην αφήνεις μάρτυρες, πειστήρια, αποδείξεις ότι ήσουν εκεί, για να μην πιαστείς».

Όμως αυτή ήταν αθώα. Μέσα στην τέλεια ομορφιά της, παρόλα τα τραύματα που της είχαν προκαλέσει. Παρόλο που το φόρεμα της ήταν σχισμένο. Παρόλο που το θεσπέσιο κωλαράκι της ήταν ματωμένο. Δεν με είδε ποτέ. Φρόντισα να φαίνομαι πιο ψηλός, είχα φακούς επαφής με διαφορετικό χρώμα από το κανονικό μου. Η φωνή μου ήταν τραχιά, απόμακρη και με μία μάλλον έντονη ξενική προφορά από κάποια βαλκανική χώρα. Τη γύρισα σπίτι της. Ήταν αναίσθητη και την απείλησα να μη μιλήσει. Την έσωσα και μου χρωστούσε. Και δε μίλησε. Ήταν όντως κάτι σαν ψυχολόγος μου. Η Χαρά ήταν η κοπέλα που αγαπούσα (ή έτσι έλεγα στον εαυτό μου), αλλά η Ελπίδα ήταν αυτή στην οποία στρεφόμουν αν είχα προβλήματα. Δεν ήξερα γιατί, αλλά το να μιλήσω με κάποιον που ξέρει τι είχα κάνει το ένοιωθα πολύ απελευθερωτικό. Και με βοηθούσε να βρω λύσεις. Μία ώρα αργότερα ήμουν στο διαμέρισμα της.

Υπερπολυτελές και στο κέντρο της Αθήνας. Η είσοδος της πολυκατοικίας ελεγχόταν, αλλά υπήρχαν κι άλλοι τρόποι να φτάσεις ως εκεί. Οι ταράτσες άλλων πολυκατοικιών εξυπηρετούσαν πάρα πολύ. Ειδικά για κάποιον που αν έκανε πρωταθλητισμό στο parcours (ναι χρησιμοποιώ την πραγματική γαλλική ορολογία και όχι τη διεφθαρμένη αγγλική) θα έπαιρνε χρυσό μετάλλιο. Αθόρυβα σχεδόν, προσγειώθηκα στο μπαλκόνι της. Χτύπησα το τζάμι της μπαλκονόπορτας όπως είχα κάνει τόσες φορές με συνθηματικό τρόπο. Τα φώτα μέσα έσβησαν και σε ένα μικρό πορτατίφ απλώθηκε ένα σατέν ύφασμα, ίσα για να υπάρχει λίγος φωτισμός. Τα μαύρα ρούχα μου, με έκρυβαν στις σκιές καλύτερα και οι μπότες με τις ενισχυμένες εσωτερικές σόλες με έκαναν τουλάχιστον οκτώ πόντους ψηλότερο. Κανείς δε θα μπορούσε να υποπτευθεί ότι ένας κακοποιός έχασε απότομα οκτώ με δέκα πόντους ύψος. Προληπτικά μέτρα για την αποφυγή παρεξηγήσεων. Η Ελπίδα φορούσε ένα άσπρο ημιδιάφανο baby-doll. Κάτω από αυτό δεν υπήρχε τίποτα. Μόνο το θεσπέσιο σώμα της. Αν ζούσε ο αρχαίος καλλιτέχνης αυτήν θα επέλεγε για να αναπαραστήσει ως Αφροδίτη. Ομολογώ ότι σαν άντρας ελάμβανα σωματικά μηνύματα που κατευθύνονταν προς το κάτω μέρος του σώματός μου. Όμως ακόμα και με αυτή, ποτέ δε θα μπορούσα να τελειώσω. Δεν είναι ότι δεν είχα ποτέ οργασμούς. Απλά χρειαζόμουν τις κατάλληλες συνθήκες και πολλή προσπάθεια από μέρους της παρτενέρ μου. Αυτά είπα στην Ελπίδα.

-    Μήπως πάσχεις από το σύνδρομο της καθυστερημένης εκσπερμάτωσης;

-    Δε νομίζω. Τι είναι αυτό;

-    Είχα ένα πελάτη που δεν τελείωνε με τίποτα. Είναι ας πούμε ασθένεια που επηρεάζει εσάς τους άντρες. Μπορεί να φταίει το άγχος ή το πότο ή οτιδήποτε άλλο και δεν μπορούν να τελειώσουν εύκολα.

-    Εγώ πάντα νόμιζα ότι το σεξ είναι εγκεφαλική λειτουργία.

-    Για τις γυναίκες ναι. Αλλά ενεργητικοί άντρες που απέχουν πολύ καιρό από τη σεξουαλική πράξη, κανονικά θα έπρεπε να τελειώνουν γρήγορα. Μήπως είσαι αδερφή; Μήπως θέλεις να έχεις κάτι στον κώλο σου για να χύσεις. Εξ’ άλλου εκεί είναι ο προστάτης. Το σημείο G των ανδρών.

-    Όχι. Δε γουστάρω άνδρες, αλλά δεν έχω δοκιμάσει κάτι τέτοιο…

-    Θες να δοκιμάσεις; (διστακτική και ψιθυριστή ερώτηση αυτή τη φορά). Μπορώ να σε βοηθήσω κι εγώ αν θες. Είναι η δουλειά μου εξάλλου.

-    Θα νοιώθω σα να απατάω τη δικιά μου.

-    Αφού σε χώρισε!

-    Καλά! Αλλά περίμενε πριν με πλησιάσεις. Μου αρέσει πάντα να φοράω τις μπότες μου όταν κάνω σεξ.

Δεν παρατήρησε την αλλαγή όσο γδυνόμουν. Η πούτσα μου ήταν ήδη κάγκελο. Αντιδρούσε από ένστικτο στην ομορφιά της Ελπίδας. Αλλά ως εκεί. Εκείνη με πλησίασε έχοντας πάρει κάποιο αρωματικό έλαιο από το δωμάτιο της. Κοιτούσε την πούτσα μου και το σώμα μου. Σώμα αθλητή. Δύο ουλές πάνω μου.

-    Σκωληκοειδίτιδα και κοίλη. (Ναι καλά! Μαχαιριές είναι από λάθος υπολογισμό).

Έγνεψε. Έβαλε λίγο λάδι στην παλάμη της και με παρακάλεσε να ξαπλώσω στο μεγάλο καναπέ και να απλώσω τα πόδια μου. Μου ψιθύριζε να μη φοβάμαι. Ήταν επαγγελματίας και σίγουρα το είχε ξανακάνει. Με το ένα χέρι της φυλάκισε το τεράστιο καυλί μου και με το άλλο μάλαζε τα αρχίδια μου και άρχισε να χαϊδεύει εξωτερικά την τρύπα του κώλου μου. Με κοιτούσε στα μάτια. Περίμενε να πάρει την έγκριση μου και όταν ένευσα, άρχισε να παίζει το παπάρι μου με αργές κινήσεις. Το μεσαίο της δάχτυλο ωθήθηκε σιγά-σιγά μέσα στον κώλο μου. Το λάδι βοήθησε στο να γλιστρήσει. Με τέχνη η Ελπίδα βρήκε και άρχισε να κάνει μασάζ στον προστάτη μου. Η πούτσα μου καύλωσε ακόμα περισσότερο. Έγινε πιο σκληρή και πιο μεγάλη. Η ματιά της Ελπίδας ξέφυγε από το πρόσωπό μου και κοίταζε την πούτσα μου καθώς την έπαιζε πιο γρήγορα απ’ ότι πριν. Την άκουσα να ξεροκαταπίνει. Όσο μου μάλαζε τον προστάτη, ένοιωθα την πούτσα μου να διογκώνεται σε σημείο που να πονάω από την καύλα. Αλλά το τέλος δεν ερχόταν, ούτε και τα προσπερματικά υγρά. Η Ελπίδα έκανε πιο γρήγορες τις κινήσεις της, αλλά οι προσπάθειες της δεν απέδιδαν. Όμως πλέον το βλέμμα της ήταν στερεωμένο πάνω στο καυλί μου. Η γλώσσα της πέρασε έξω από τα πανέμορφα κατακόκκινα λεπτά χείλη της. Η ίδια είχε καθίσει πάνω στην φτέρνα του ποδιού της και απ’ ότι φαινόταν το σώμα της και το μουνί της ανεβοκατέβαινε με την ίδια ένταση που μου την έπαιζε πάνω στο πόδι της.

Μύρισα σωματικά υγρά και άκουσα ήχους ανάλογους. Τα μάτια της είχαν κλείσει πλέον και το κεφάλι της γύρισε απαλά προς τα πίσω. Το απολάμβανε περισσότερο απ’ ότι εγώ.

-    Ω θεέ μου! Έχεις απίστευτα τεράστια πούτσα. Δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλη. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιες φλέβες να παίζουν κάτω από το άγγιγμα μου. Χύσε με μαλάκα! Γαμημένε, πουτσαρά. Χύσε τη μούρη μου. Κάνε με πουτάνα σου. Χύσε μαζί μου…

Άκουσα την αναπνοή της να επιταχύνει και το σώμα της να τεντώνει. Το χέρι της σφίχτηκε και πιάστηκε από την πούτσα μου. Η Ελπίδα είχε φτάσει σε οργασμό, αλλά τα πρόστυχα λόγια της με ξενέρωσαν κάπου. Ευτυχώς για μένα, γιατί η πίεση που ένοιωθα στην πούτσα μου ήταν τεράστια. Δεν ξέρω τι με έπιασε όταν την είδα να τελειώνει. Σαρκικό ένστικτο ή όχι. Όμως απότομα σηκώθηκα από τον καναπέ και αγκάλιασα το λεπτό της σώμα, φέρνοντάς το μουνάκι της στο ύψος της πούτσας μου. Αμέσως την κάρφωσα πέρα ως πέρα, στεκούμενος όρθιος και τα υγρά της βοήθησαν τέλεια στη διείσδυση. Η Ελπίδα τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση μου και τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου. Άρχισε να κινείται πάνω μου, χύνοντας ξανά και ξανά. Εγώ την κρατούσα με άνεση και συγχρόνισα το ρυθμό μου με το δικό της, ώστε να το απολαύσει πιο πολύ. Ήξερα ότι η ίδια δεν κατάφερνε ποτέ να τελειώσει με τους πελάτες της, ειδικότερα δε μετά το βιασμό της. Τώρα όμως είχε απελευθερωθεί. Το σώμα της χρειαζόταν αυτήν την εκτόνωση. Τα υγρά της έτρεχαν ποτάμι κι εγώ περπατώντας προς τον αντικρινό τοίχο, την κόλλησα εκεί και άρχισα να μπαινοβγαίνω μέσα της με μεγαλύτερη ορμή.

-    Ω θεέ μου! Χύνω! Χύνω! Γάμα με σε παρακαλώ. Μη σταματάς.

Και δε σταματούσα. Άκουγα το «πλατς» καθώς η πούτσα μου καρφωνόταν μέσα στη μήτρα της, από τα απίστευτα πολλά υγρά της. Συνέχιζα με αμείωτο ρυθμό. Μετακινήθηκα προς το τραπέζι της κουζίνας. Την έβαλα πάνω και πέρασα τα πόδια της πάνω από τους ώμους μου. Και άρχισα να την γαμάω ακόμα πιο γρήγορα από πριν. Τα μάτια της ήταν μισόκλειστα. Το στήθος της είχε φουσκώσει και τα μάγουλά της έπαιρναν ολοένα πιο κόκκινη απόχρωση. Όμως εγώ δε μπορούσα να τελειώσω με τίποτα. Λεπτά αργότερα ένοιωθα τεράστια κύματα από τα καυτά υγρά της να εκτοξεύονται από το μουνί της. Η ανάσα της ήταν πλέον πάρα πολύ γρήγορη. Οι κραυγές της εντονότερες. Σίγουρα είχαμε σηκώσει όλη την πολυκατοικία στο πόδι. (Κακό αυτό για εμένα να τραβάω μη απαραίτητη προσοχή). Με ένα τελευταίο σπρώξιμο η Ελπίδα τελείωσε ακόμα πιο δυνατά και μου έκανε αδύναμα νόημα να σταματήσω. Βγήκα από μέσα της, καθώς τα πόδια της έτρεμαν. Προσπάθησε να σηκωθεί από το τραπέζι και παραπάτησε. Ευτυχώς την έπιασα πριν πέσει.

-    Λίγο νερό σε παρακαλώ.

Της έφερα ένα εμφιαλωμένο μπουκάλι από το ψυγείο. Το ήπιε με βουλιμία. Μετά την πήγα στην κρεβατοκάμαρά της και την ξάπλωσα απαλά στο τεράστιο κρεβάτι. Κοιμήθηκε σχεδόν μόλις ακούμπησε το κεφάλι στο μαξιλάρι της. Τη σκέπασα με τα σεντόνια και κάθισα δίπλα της αφουγκράζοντας την αναπνοή της. Το κουδούνι της εξώπορτας χτύπησε δύο φορές. Δεν ήταν απότομο όμως. Μάλλον είχε πατηθεί κατά λάθος. Πλησίασα προς την πόρτα, ακόμα φορώντας μόνο τις μπότες μου.

-    Ποιος είναι; (βραχνή φωνή).

-    Η κυρία Μερόπη από δίπλα! Είναι η Ελπίδα καλά; (ανησυχία ή έξαψη στη φωνή της).

-    Ναι! Κοιμάται.

-    Άνοιξέ μου να δω, αλλιώς θα καλέσω την αστυνομία! (προσμονή).

Άνοιξα την πόρτα και μισο-κρύφτηκα στις σκιές. Η κυρία Μερόπη ήταν περίπου 40 με 45 ετών. Βαμμένο βαθύ κόκκινο μαλλί, 1,65 ύψος, μπουρνούζι ριγμένο πάνω από το νυχτικό της και βλέμμα διαπεραστικό. Προσπάθησε να με διακρίνει, αλλά τα μάτια της δεν είχαν συνηθίσει στο σκοτάδι. Και η κουκούλα του σκι κάλυπτε το πρόσωπό μου. Όμως πρόσεξε την πούτσα μου που ήταν ακόμα όρθια. Όταν είδα το βλέμμα της να σταματά εκεί, την άρπαξα και την τράβηξα μέσα στο διαμέρισμα κλείνοντας την πόρτα και φράζοντας το στόμα της με το χέρι μου. Με το άλλο χέρι της έλυσα το μπουρνούζι και το έβγαλα με μία κίνηση. Της κατέβασα τις τιράντες από το νυχτικό και απελευθέρωσα τα τεράστια βυζιά της. Είχα μυρίσει ήδη τους χυμούς της, στο χέρι της και στο μουνάκι της.

-    Ήθελες να δεις τον γαμιά (ψιθυριστή φωνή). Μαλακιζόσουνα όσο το κάναμε με την Ελπίδα και σε είχε φάει η περιέργεια. Τώρα θα μάθεις ότι η περιέργεια γάμησε τη γάτα.

Το χέρι μου έπιασε το πόδι της και το σήκωσε ως τη μέση μου. Η πούτσα μου βρήκε εύκολα τη δίοδο του υγρού, αλλά στενού μουνιού της. Πήρε μια βαθιά εισπνοή όταν μπήκα μέσα της και κρατώντας την από τη μέση, την πήγα στον καναπέ του σαλονιού. Η Μερόπη δε διαμαρτυρήθηκε. Μόνο αναστέναζε από την καύλα και άρχισε να χύνει ξανά.

-    Αυτή είναι ψωλή! Καιρό έχω να γαμηθώ έτσι. Μη σταματάς! Συνέχισε!

Και το έκανα. Πλέον την κρατούσα από τη μέση και με τα δύο χέρια και τη γαμούσα όσο πιο γρήγορα και δυνατά μπορούσα. Έψαχνα κι εγώ τη λύτρωση που δεν έλεγε να έρθει. Τα αγκομαχητά της Μερόπης, παρόλο που προσπαθούσε να τα μετριάσει μάλλον ξύπνησαν την Ελπίδα. Όσο εγώ εξακολουθούσα να γαμάω το μουνάκι της milfάρας, εκείνη σηκώθηκε και στεκόταν στην είσοδο της κρεβατοκάμαρας κοιτάζοντας μας. Η Μερόπη άρχισε να χύνει ξανά κι εγώ αφού έστρεψα το βλέμμα μου στην Ελπίδα που χάιδευε το μουνάκι της καθώς μας κοιτούσε, άρχισα να νοιώθω το τρέμουλο του οργασμού. Τραβήχτηκα απότομα από το μουνί της Μερόπης και εκείνη μου χούφτωσε άξαφνα τα αρχίδια και άρχισε να τα μαλάζει όσο εγώ την έπαιζα και έχυνα πάνω της δέκα η δώδεκα πίδακες σπέρματος.

-    Αυτό είναι αρσενικό! Είπε η Μερόπη πλημμυρισμένη από το κεφάλι μέχρι την κοιλιά της με τα χύσια μου.

 

(Copyright protected OW ref: 73236)