Είχα κλειστεί μέσα στο σπίτι μέρες πριν τα μέτρα περιορισμού γιατί είχα χτυπήσει το πόδι μου και ο γιατρός μου είπε να το ξεκουράσω. Δεν ήταν κάτι σοβαρό είπε, αλλά χρειάζεται ξεκούραση και πήρα άδεια για λίγες μέρες. Έτσι τα νέα μέτρα με βρήκαν μόνη, χωρίς κανέναν άλλον, καθώς όπως και πέρυσι έτσι και φέτος με πήραν αναπληρώτρια και είμαι ολομόναχη στο νησί. Νοικιάζω ένα σπίτι μακριά από το κέντρο και τη δουλειά, αλλά δε με απασχολεί η απόσταση, ήθελα κάτι ήσυχο και κοντά σε σούπερ μάρκετ (ευτυχώς δεν κουβαλάω πράγματα για πολύ ώρα). Το σπίτι που μένω είναι στο 2ο όροφο. Κάτω, στον 1ο, μένει ένα ζευγάρι στρατιωτικών με τα παιδιά τους. Έχουμε κάτι σαν μεσοπάτωμα με αποθηκούλες και χώρο για ποδήλατα και γενικά η γειτονιά είναι με τέτοια όμορφα σπίτια.
Το ζευγάρι στον 1ο όροφο φαίνεται να απολαμβάνει την ζωή τους, αυτός πρέπει να είναι 40 και αυτή το πολύ 35. Και οι δυο φαίνονται γυμνασμένοι και ψηλοί. Από την πρώτη μέρα στο νησί, κοντά στα τέλη Φεβρουαρίου, ήταν ευγενικοί μαζί μου, αλλά χωρίς να πούμε πολλά. Τις πρώτες μέρες της καραντίνας με είδε η γυναίκα του που βγήκα για τρέξιμο και μου πρότεινε αν θέλω να παίρνω το ποδήλατό της. Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα αποφάσισα να χτυπήσω και να της ζητήσω το ποδήλατο. Ήταν στο μεσοπάτωμα, οπότε έπρεπε να το σηκώσω και να κατέβω τα σκαλοπάτια. Πριν κατέβω το πρώτο σκαλοπάτι, άκουσα την πόρτα τους να κλείνει και την φωνή του άντρα της:
- Περίμενε! Μην το κατεβάσεις εσύ, θα σε βοηθήσω…
- Ευχαριστώ, αλλά μπορώ του, είπα και χαμογέλασα.
- Όχι, σε παρακαλώ θα βοηθήσω και άρπαξε το ποδήλατο να το κατεβάσει.
Πρώτη φορά τον είδα χωρίς την παραλλαγή. Φορούσε ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και διαγραφόταν τα μπράτσα του. Του ξαναχαμογέλασα, πήρα το ποδήλατο και έφυγα. Όταν γύρισα ήταν η γυναίκα του κάτω και το πήρε αυτή το ποδήλατο να κάνει βόλτα με τα μικρά τους. Ανέβαινα αφηρημένη τις σκάλες όταν άκουσα την πόρτα τους να ανοίγει:
- Πως πήγε η βόλτα;
- Καλά, είπα και άπλωσε το χέρι να κάνει χειραψία.
- Πάνος, μου είπε, Δεν έχουμε γνωριστεί εμείς, μόνο με τη γυναίκα μου συστήθηκες.
- Ζωή, του απάντησα, ναι όντως δεν ήσουν εδώ όταν έφτασα με τον ιδιοκτήτη εκείνο το απόγευμα.
- Ναι, είχα υπηρεσία. Πως τα περνάς μόνη με την καραντίνα;
- Εντάξει… δυσκολεύομαι, αλλά θα περάσει.
- Αν χρειάζεσαι κάτι από το σούπερ μάρκετ να μου πεις, σε έχω δει να κουβαλάς σακουλάρες και νερά.
- Δεν είναι και μακριά, πηγαίνω για βόλτα πιο πολύ.
- Τότε να παίρνεις το ποδήλατο με το καλάθι.
- Θα το έχω υπ' όψιν, είπα και πήγα να φύγω να πάω σπίτι μου να κάνω μπάνιο.
- Αν θέλεις, κάνε με φίλο στο facebook για να μου πεις αν χρειαστείς κάτι!
Τον χαιρέτισα και ανέβηκα να κάνω το μπάνιο μου. Αργά το βράδυ θυμήθηκα ότι ήθελε να τον κάνω φίλο και άνοιξα τον υπολογιστή. Είχε στείλει ήδη αίτημα φιλίας. Πριν τον δεχτώ, άνοιξα να δω το προφίλ του. Είχε πολλές φωτογραφίες με παραλλαγή, αλλά και άλλες σε γυμναστήρια. Φαινόταν σε όλες το σώμα του, αλλά πουθενά η γυναικά του. Τον έκανα φίλο και επειδή ήταν αργά αποκοιμήθηκα. Κάποια στιγμή με ξύπνησε ο ήχος μηνυμάτων! Η ώρα ήταν 03:00 και κάποιος έστελνε.
- Εδώ είσαι;… έγραφε το Πάνος. Συγνώμη για την ώρα αλλά δε με πιάνει ο ύπνος.
Μετά από ώρα σκέψης, του απάντησα:
- Ναι, εδώ, με ξύπνησες…
- Συγνώμη, αλλά δε με έπαιρνε ο ύπνος και κάθομαι μόνος στο σαλόνι και χαζεύω.
- Τι χαζεύεις;
- Καλύτερα να μη σου πω.
- Καλά… εσύ ξέρεις, του είπα και ξάπλωσα ξανά μπας και κοιμηθώ κλείνοντας το λαπτοπ.
Το πρωί ξύπνησα αργά, άνοιξα το λαπτοπ και σκεφτόμουν να πάω για ψώνια με το ποδήλατό του που είχε καλάθι. Δεν είχε στείλει τίποτα στο facebook. Κατέβηκα και χτύπησα την πόρτα τους. Μόνο η τηλεόραση ακουγόταν, αλλά ακούστηκε η φωνή του.
- Έρχομαι… φώναξε!
- Καλημέρα, του είπα.
- Τι κάνεις;… καλημέρα!
- Να… θα ήθελα το ποδήλατο με το καλάθι για να πάω για ψώνια.
- Ωραία θα σου το κατεβάσω εγώ, αλλά αν θέλεις περίμενε εδώ στην πόρτα να μην κλείσει και ξυπνήσουν τα παιδιά, η γυναίκα μου έχει υπηρεσία.
- Εντάξει μην κάνεις τον κόπο, θα το πάρω μόνη…
του είπα αλλά αυτός ήδη κατέβαινε τα σκαλοπάτια, πάλι με κολλητό μπλουζάκι και μένα να χαζεύω τους μύες του. Στάθηκα στην πόρτα και άκουγα την εκπομπή που έβλεπε. Ανέβηκε γρήγορα και με ρώτησε:
- Τι λένε;
- Ποιοι;
- Στην εκπομπή; Είχε τον γνωστό σεξολόγο, έδινε συμβουλές για τον κορονοϊό αλλά δεν τις άκουσα!
- Τίποτα σημαντικό, έλεγε ότι υπάρχει έλλειψη σε προφυλακτικά και ότι δε μεταδίδεται σεξουαλικά, αλλά μόνο από το σάλιο, αλλά δεν τον άφησαν να μιλήσει πολύ ακόμη.
- Θα το βρω στο youtube να τον ακούσω τότε… μου χαμογέλασε και έφυγα.
Όταν γύρισα μετά από ώρα ήταν κάτω με τα παιδιά, έκαναν ποδήλατο στην πυλωτή. Πήρε το ποδήλατο, το ανέβασε κι εγώ έμεινα με τα παιδιά. Ήρθε πήρε και τα ψώνια μου και τα ανέβασε πριν καν προλάβω να του πω όχι. Τα ταίριαξα, έφαγα και το μεσημέρι και άνοιξα το λαπτοπ. Τον είδα online, ήθελα να του στείλω, αλλά δίστασα, ήξερα ότι ήταν μόνος, καθώς η γυναίκα του θα έλειπε μέχρι το πρωί.
- Τι κάνεις;… του έστειλα.
- Καλά, σκεφτόμουν να σου στείλω τώρα.
- Γιατί;
- Ε ναι άρπαξα τα ψώνια σου να τα ανεβάσω, αλλά δε σκέφτηκα ότι ίσως είχε τίποτα προσωπικό μέσα.
- Τι προσωπικό; Στο σούπερ μάρκετ ήμουν.
- Κανένα προφυλακτικό!
Για αρκετή ώρα δεν απάντησα, κόλλησα λίγο.
- Έλα πλάκα έκανα… μου είπε.
- Εντάξει για πλάκα το πήρα, του είπα για να δείξω ότι δε με πείραξε.
- Άλλωστε εδώ μόνη είσαι, σε καραντίνα, τι να τα κάνεις;
- Θα σου 'λεγα, αλλά καλύτερα να μη σου πω…
του απάντησα όπως απάντησε κι αυτός το προηγούμενο βράδυ. Φαινόταν να γράφει και να σβήνει για αρκετή ώρα, ώσπου βγήκε offline. Το έκλεισα κι εγώ, κοιμήθηκα, ξύπνησα και αυτός ακόμη τίποτα. Έβαλα μουσικούλα και ξεκίνησα να κάνω γυμναστική στο σπίτι. Έχω παραγγείλει στρώμα, λάστιχα και βαράκια και φυσικά κολάν και αθλητικά μπουτάκια. Φόρεσα ένα γκρι κολάν, το αντίστοιχο μπουστάκι, αθλητικά παπούτσια και ένα γκρι στρινγκ. Άρχισα να ιδρώνω με τις ασκήσεις όταν άκουσα ήχο από μήνυμα στο facebook. Έκανα διάλειμμα για να δω ποιος είναι.
- Τι ήχοι είναι αυτοί Ζωή; πολλά γκτουπ γκτουπ ακούγονται!
- Γυμνάζομαι! Που πήγε το μυαλό σου;
- Στην γυμναστική… χα, χα, χα…
Και μου έκανε βίντεο κλήση! Σκεφτόμουν να μην απαντήσω, αλλά δεν είχα κάτι να χάσω.
- Γεια ! Ήθελα να δω τι ασκήσεις κάνεις, μου είπε. Τα παιδιά παίζουν στο δωμάτιο τους κι εγώ είπα να διαπιστώσω τι ήχους άκουγα… είπε και γέλασε.
- Γεια! Γυμναστική κάνω να ξεπιαστώ.
- Ωραία, άσε το κινητό κάπου και ξεκίνα για να δω ασκήσεις! Θα χαμηλώσω και τον ήχο να μην ακούνε τα παιδιά.
- Ξεκόλλα! Τι είμαι για να το κάνω αυτό; Γυμνάστρια σε κανάλι;
- Έλα μωρέ που κολλάς…
- Όχι, του είπα και έκλεισα.
- Έστω μια φωτογραφία σου ολόσωμη, να δω τι φοράς… μου έστειλε αμέσως σε μήνυμα.
- Από πάνω μένω, του είπα, με βλέπεις κάθε μέρα, του είπα και έκλεισα το facebook.
Μετά από λίγο χτύπησε η πόρτα μου. Κοίταξα από το ματάκι και ήταν αυτός!
- Τι κάνεις εδώ;… του είπα σχεδόν νευριασμένη.
- Ήρθα να δω τι φοράς! Πρόσεξα το μπουστάκι και πίστευα κάτι σέξι θα φοράς και από κάτω! Αλλά αυτό που βλέπω δεν το φανταζόμουν, δε σε είχα ξαναδεί με κολάν.
- Ναι δεν το συνηθίζω έξω πλέον, έχω πάρει κιλάκια.
- Κακώς, ελεύθερη γυναίκα είσαι, εσύ πρέπει να τα φοράς αυτά.
- Τα παιδιά που τα άφησες;
- Στο σπίτι, τους είπα ότι πάω να ταιριάξω το ποδήλατο και αν με χρειαστούν θα φωνάξουν.
- Κι αν σε δούν να κατεβαίνεις από εδώ;
- Θα τους πω ότι πήγα στην ταράτσα να πάρω κάτι καλώδια!
- Για όλα έχεις απάντηση βλέπω…
και χωρίς να θέλω κοίταξα το φούσκωμα στο παντελόνι του
- Λοιπόν;… μου λέει.
- Τι λοιπόν;
- Θα φοράς κολάν και έξω;
- Ναι, αύριο που θα έρθω να ζητήσω το ποδήλατο θα φορέσω κολάν.
- Όχι θα είναι η γυναίκα μου μόνη της. Και σίγουρα θα ζηλέψει αν σε δει έτσι.
- Κι αν έβλεπε τη φωτογραφία μου στο κινητό σου;
- Θα την έσβηνα μέχρι να έρθει.
- Και μέχρι να έρθει τι θα την έκανες;
- Θα τη χάζευα… μου είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.
- Έλα έχω να κάνω και γυμναστική, με διέκοψες.
- Πριν φύγω, θέλω μια χάρη και αν θέλεις μπορώ να σου συστήσω προγράμματα γυμναστικής.
- Για πες λοιπόν.
- Θέλω να δω την πίσω όψη του κολάν! Φαίνεται τέλειο.
- Με τίποτα… του είπα και ακούστηκαν οι φωνές των παιδιών του.
Έφυγε τρέχοντας για να μην καταλάβουν ότι ήταν επάνω. Υγρασία είχε καταβάλει το μουνάκι μου, είχα ζεσταθεί πολύ. Μετά από τόσο καιρό αγαμίας, ένας άντρας μου έλεγε κολακευτικά λόγια για το σώμα μου. Ήθελα πλέον να πηδηχτώ μαζί του, ο κυνισμός του να μου πει να δει τον κώλο μου, με χτυπούσε σα ρεύμα και αφού η γυναίκα του θα έλειπε το βράδυ ήταν η ευκαιρία μου. Είχα ξεχάσει τον φόβο μου για την καραντίνα πλέον. Κατά τις 21:00 αρχίσαμε να μιλάμε στο facebook και τα υπονοούμενα ήταν πολλά. Μου ζήτησε λίγο χρόνο για να κοιμίσει τα παιδιά κι εγώ πήρα το χρόνο μου να ετοιμαστώ.
- Έλα Ζωή… κοιμήθηκαν.
- Κολάν ή νυχτικό;
- Τι λες;
- Σε λίγο θα είμαι στο μεσοπάτωμα, να φορέσω κολάν ή νυχτικό;
- Νυχτικό
- Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί…
του είπα και έκλεισα. Έκανα ντουζάκι, έβαλα άρωμα, ένα μαύρο κοντό νυχτικό με διαφάνειες στα πλαϊνά και ένα μαύρο στρινγκ. Κατέβηκα τις σκάλες και ήταν ήδη εκεί. Χωρίς να φιληθούμε, χωρίς να πούμε κάτι με γύρισε πλάτη σ' αυτόν, με χούφτωσε γερά και με έσπρωξε προς το ποδήλατο του. Με έστησε με πλάτη σ' αυτόν, πιάστηκα από όπου βρήκα, ανέβασε το νυχτικό μου στην μέση μου και άρχισε να τρίβει το μουνί μου που ήταν ήδη πολύ υγρό. Με μια κίνηση τον έβγαλε και μπήκε μέσα μου. Τον ένιωθα χοντρό. Έμπαινε αργά-αργά και κάθε φορά που νόμιζα ότι μπήκε όλος, έσπρωχνε και έμπαινε κι άλλο από το καυλί του. Πήγα να σπρώξω κι εγώ, να καρφωθώ πάνω του, αλλά με κρατούσε πολύ δυνατά και δε μπόρεσα. Τότε ήταν που αισθάνθηκα τα υγρά μου να τρέχουν στα πόδια μου και άρχισε να μπαίνει όλο και πιο γρήγορα. Πλέον είχε μπει μέσα μου όλος. Δεν ξέρω πόση ώρα με πηδούσε έτσι, αλλά όση ώρα το έκανε ανατρίχιαζα και τα υγρά μου έτρεχαν συνέχεια. Έδειχνε να το γουστάρει, ώσπου σταμάτησε, με άρπαξε από μαλλιά και με γύρισε να τον κοιτάξω.
- Πουτάνα… γιατί το έκανες αυτό;
- Αφού κι εσύ γούσταρες να με πηδήξεις, του είπα. Ο πούτσος σου ακόμη όρθιος είναι και θέλει να με σκίσει!
- Δεν έπρεπε…
μου είπε, άρπαξα τον πούτσο του, σήκωσα το πόδι μου και προσπάθησα να το χώσω στο μουνί μου ξανά, αυτή την φορά να τον κοιτάω όμως. Άρπαξε και το άλλο πόδι μου και με σήκωσε. Είχα τυλίξει τα πόδια μου γύρω του, με κρατούσε από τον κώλο και ξεσκιζόμουν πάνω του. Όταν ήταν έτοιμος να τελειώσει γονάτισα και τον έβαλα στο στόμα. Τα πέταξε όλα μέσα μου. Σηκώθηκα, κατέβασα το νυχτικό μου και ξεκίνησα να πάω σπίτι μου.
Από τότε δεν ξαναέγινε κάτι, αν και μιλήσαμε λίγες φορές.
Copyright protected OW ref: 176090
Το ζευγάρι στον 1ο όροφο φαίνεται να απολαμβάνει την ζωή τους, αυτός πρέπει να είναι 40 και αυτή το πολύ 35. Και οι δυο φαίνονται γυμνασμένοι και ψηλοί. Από την πρώτη μέρα στο νησί, κοντά στα τέλη Φεβρουαρίου, ήταν ευγενικοί μαζί μου, αλλά χωρίς να πούμε πολλά. Τις πρώτες μέρες της καραντίνας με είδε η γυναίκα του που βγήκα για τρέξιμο και μου πρότεινε αν θέλω να παίρνω το ποδήλατό της. Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα αποφάσισα να χτυπήσω και να της ζητήσω το ποδήλατο. Ήταν στο μεσοπάτωμα, οπότε έπρεπε να το σηκώσω και να κατέβω τα σκαλοπάτια. Πριν κατέβω το πρώτο σκαλοπάτι, άκουσα την πόρτα τους να κλείνει και την φωνή του άντρα της:
- Περίμενε! Μην το κατεβάσεις εσύ, θα σε βοηθήσω…
- Ευχαριστώ, αλλά μπορώ του, είπα και χαμογέλασα.
- Όχι, σε παρακαλώ θα βοηθήσω και άρπαξε το ποδήλατο να το κατεβάσει.
Πρώτη φορά τον είδα χωρίς την παραλλαγή. Φορούσε ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και διαγραφόταν τα μπράτσα του. Του ξαναχαμογέλασα, πήρα το ποδήλατο και έφυγα. Όταν γύρισα ήταν η γυναίκα του κάτω και το πήρε αυτή το ποδήλατο να κάνει βόλτα με τα μικρά τους. Ανέβαινα αφηρημένη τις σκάλες όταν άκουσα την πόρτα τους να ανοίγει:
- Πως πήγε η βόλτα;
- Καλά, είπα και άπλωσε το χέρι να κάνει χειραψία.
- Πάνος, μου είπε, Δεν έχουμε γνωριστεί εμείς, μόνο με τη γυναίκα μου συστήθηκες.
- Ζωή, του απάντησα, ναι όντως δεν ήσουν εδώ όταν έφτασα με τον ιδιοκτήτη εκείνο το απόγευμα.
- Ναι, είχα υπηρεσία. Πως τα περνάς μόνη με την καραντίνα;
- Εντάξει… δυσκολεύομαι, αλλά θα περάσει.
- Αν χρειάζεσαι κάτι από το σούπερ μάρκετ να μου πεις, σε έχω δει να κουβαλάς σακουλάρες και νερά.
- Δεν είναι και μακριά, πηγαίνω για βόλτα πιο πολύ.
- Τότε να παίρνεις το ποδήλατο με το καλάθι.
- Θα το έχω υπ' όψιν, είπα και πήγα να φύγω να πάω σπίτι μου να κάνω μπάνιο.
- Αν θέλεις, κάνε με φίλο στο facebook για να μου πεις αν χρειαστείς κάτι!
Τον χαιρέτισα και ανέβηκα να κάνω το μπάνιο μου. Αργά το βράδυ θυμήθηκα ότι ήθελε να τον κάνω φίλο και άνοιξα τον υπολογιστή. Είχε στείλει ήδη αίτημα φιλίας. Πριν τον δεχτώ, άνοιξα να δω το προφίλ του. Είχε πολλές φωτογραφίες με παραλλαγή, αλλά και άλλες σε γυμναστήρια. Φαινόταν σε όλες το σώμα του, αλλά πουθενά η γυναικά του. Τον έκανα φίλο και επειδή ήταν αργά αποκοιμήθηκα. Κάποια στιγμή με ξύπνησε ο ήχος μηνυμάτων! Η ώρα ήταν 03:00 και κάποιος έστελνε.
- Εδώ είσαι;… έγραφε το Πάνος. Συγνώμη για την ώρα αλλά δε με πιάνει ο ύπνος.
Μετά από ώρα σκέψης, του απάντησα:
- Ναι, εδώ, με ξύπνησες…
- Συγνώμη, αλλά δε με έπαιρνε ο ύπνος και κάθομαι μόνος στο σαλόνι και χαζεύω.
- Τι χαζεύεις;
- Καλύτερα να μη σου πω.
- Καλά… εσύ ξέρεις, του είπα και ξάπλωσα ξανά μπας και κοιμηθώ κλείνοντας το λαπτοπ.
Το πρωί ξύπνησα αργά, άνοιξα το λαπτοπ και σκεφτόμουν να πάω για ψώνια με το ποδήλατό του που είχε καλάθι. Δεν είχε στείλει τίποτα στο facebook. Κατέβηκα και χτύπησα την πόρτα τους. Μόνο η τηλεόραση ακουγόταν, αλλά ακούστηκε η φωνή του.
- Έρχομαι… φώναξε!
- Καλημέρα, του είπα.
- Τι κάνεις;… καλημέρα!
- Να… θα ήθελα το ποδήλατο με το καλάθι για να πάω για ψώνια.
- Ωραία θα σου το κατεβάσω εγώ, αλλά αν θέλεις περίμενε εδώ στην πόρτα να μην κλείσει και ξυπνήσουν τα παιδιά, η γυναίκα μου έχει υπηρεσία.
- Εντάξει μην κάνεις τον κόπο, θα το πάρω μόνη…
του είπα αλλά αυτός ήδη κατέβαινε τα σκαλοπάτια, πάλι με κολλητό μπλουζάκι και μένα να χαζεύω τους μύες του. Στάθηκα στην πόρτα και άκουγα την εκπομπή που έβλεπε. Ανέβηκε γρήγορα και με ρώτησε:
- Τι λένε;
- Ποιοι;
- Στην εκπομπή; Είχε τον γνωστό σεξολόγο, έδινε συμβουλές για τον κορονοϊό αλλά δεν τις άκουσα!
- Τίποτα σημαντικό, έλεγε ότι υπάρχει έλλειψη σε προφυλακτικά και ότι δε μεταδίδεται σεξουαλικά, αλλά μόνο από το σάλιο, αλλά δεν τον άφησαν να μιλήσει πολύ ακόμη.
- Θα το βρω στο youtube να τον ακούσω τότε… μου χαμογέλασε και έφυγα.
Όταν γύρισα μετά από ώρα ήταν κάτω με τα παιδιά, έκαναν ποδήλατο στην πυλωτή. Πήρε το ποδήλατο, το ανέβασε κι εγώ έμεινα με τα παιδιά. Ήρθε πήρε και τα ψώνια μου και τα ανέβασε πριν καν προλάβω να του πω όχι. Τα ταίριαξα, έφαγα και το μεσημέρι και άνοιξα το λαπτοπ. Τον είδα online, ήθελα να του στείλω, αλλά δίστασα, ήξερα ότι ήταν μόνος, καθώς η γυναίκα του θα έλειπε μέχρι το πρωί.
- Τι κάνεις;… του έστειλα.
- Καλά, σκεφτόμουν να σου στείλω τώρα.
- Γιατί;
- Ε ναι άρπαξα τα ψώνια σου να τα ανεβάσω, αλλά δε σκέφτηκα ότι ίσως είχε τίποτα προσωπικό μέσα.
- Τι προσωπικό; Στο σούπερ μάρκετ ήμουν.
- Κανένα προφυλακτικό!
Για αρκετή ώρα δεν απάντησα, κόλλησα λίγο.
- Έλα πλάκα έκανα… μου είπε.
- Εντάξει για πλάκα το πήρα, του είπα για να δείξω ότι δε με πείραξε.
- Άλλωστε εδώ μόνη είσαι, σε καραντίνα, τι να τα κάνεις;
- Θα σου 'λεγα, αλλά καλύτερα να μη σου πω…
του απάντησα όπως απάντησε κι αυτός το προηγούμενο βράδυ. Φαινόταν να γράφει και να σβήνει για αρκετή ώρα, ώσπου βγήκε offline. Το έκλεισα κι εγώ, κοιμήθηκα, ξύπνησα και αυτός ακόμη τίποτα. Έβαλα μουσικούλα και ξεκίνησα να κάνω γυμναστική στο σπίτι. Έχω παραγγείλει στρώμα, λάστιχα και βαράκια και φυσικά κολάν και αθλητικά μπουτάκια. Φόρεσα ένα γκρι κολάν, το αντίστοιχο μπουστάκι, αθλητικά παπούτσια και ένα γκρι στρινγκ. Άρχισα να ιδρώνω με τις ασκήσεις όταν άκουσα ήχο από μήνυμα στο facebook. Έκανα διάλειμμα για να δω ποιος είναι.
- Τι ήχοι είναι αυτοί Ζωή; πολλά γκτουπ γκτουπ ακούγονται!
- Γυμνάζομαι! Που πήγε το μυαλό σου;
- Στην γυμναστική… χα, χα, χα…
Και μου έκανε βίντεο κλήση! Σκεφτόμουν να μην απαντήσω, αλλά δεν είχα κάτι να χάσω.
- Γεια ! Ήθελα να δω τι ασκήσεις κάνεις, μου είπε. Τα παιδιά παίζουν στο δωμάτιο τους κι εγώ είπα να διαπιστώσω τι ήχους άκουγα… είπε και γέλασε.
- Γεια! Γυμναστική κάνω να ξεπιαστώ.
- Ωραία, άσε το κινητό κάπου και ξεκίνα για να δω ασκήσεις! Θα χαμηλώσω και τον ήχο να μην ακούνε τα παιδιά.
- Ξεκόλλα! Τι είμαι για να το κάνω αυτό; Γυμνάστρια σε κανάλι;
- Έλα μωρέ που κολλάς…
- Όχι, του είπα και έκλεισα.
- Έστω μια φωτογραφία σου ολόσωμη, να δω τι φοράς… μου έστειλε αμέσως σε μήνυμα.
- Από πάνω μένω, του είπα, με βλέπεις κάθε μέρα, του είπα και έκλεισα το facebook.
Μετά από λίγο χτύπησε η πόρτα μου. Κοίταξα από το ματάκι και ήταν αυτός!
- Τι κάνεις εδώ;… του είπα σχεδόν νευριασμένη.
- Ήρθα να δω τι φοράς! Πρόσεξα το μπουστάκι και πίστευα κάτι σέξι θα φοράς και από κάτω! Αλλά αυτό που βλέπω δεν το φανταζόμουν, δε σε είχα ξαναδεί με κολάν.
- Ναι δεν το συνηθίζω έξω πλέον, έχω πάρει κιλάκια.
- Κακώς, ελεύθερη γυναίκα είσαι, εσύ πρέπει να τα φοράς αυτά.
- Τα παιδιά που τα άφησες;
- Στο σπίτι, τους είπα ότι πάω να ταιριάξω το ποδήλατο και αν με χρειαστούν θα φωνάξουν.
- Κι αν σε δούν να κατεβαίνεις από εδώ;
- Θα τους πω ότι πήγα στην ταράτσα να πάρω κάτι καλώδια!
- Για όλα έχεις απάντηση βλέπω…
και χωρίς να θέλω κοίταξα το φούσκωμα στο παντελόνι του
- Λοιπόν;… μου λέει.
- Τι λοιπόν;
- Θα φοράς κολάν και έξω;
- Ναι, αύριο που θα έρθω να ζητήσω το ποδήλατο θα φορέσω κολάν.
- Όχι θα είναι η γυναίκα μου μόνη της. Και σίγουρα θα ζηλέψει αν σε δει έτσι.
- Κι αν έβλεπε τη φωτογραφία μου στο κινητό σου;
- Θα την έσβηνα μέχρι να έρθει.
- Και μέχρι να έρθει τι θα την έκανες;
- Θα τη χάζευα… μου είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.
- Έλα έχω να κάνω και γυμναστική, με διέκοψες.
- Πριν φύγω, θέλω μια χάρη και αν θέλεις μπορώ να σου συστήσω προγράμματα γυμναστικής.
- Για πες λοιπόν.
- Θέλω να δω την πίσω όψη του κολάν! Φαίνεται τέλειο.
- Με τίποτα… του είπα και ακούστηκαν οι φωνές των παιδιών του.
Έφυγε τρέχοντας για να μην καταλάβουν ότι ήταν επάνω. Υγρασία είχε καταβάλει το μουνάκι μου, είχα ζεσταθεί πολύ. Μετά από τόσο καιρό αγαμίας, ένας άντρας μου έλεγε κολακευτικά λόγια για το σώμα μου. Ήθελα πλέον να πηδηχτώ μαζί του, ο κυνισμός του να μου πει να δει τον κώλο μου, με χτυπούσε σα ρεύμα και αφού η γυναίκα του θα έλειπε το βράδυ ήταν η ευκαιρία μου. Είχα ξεχάσει τον φόβο μου για την καραντίνα πλέον. Κατά τις 21:00 αρχίσαμε να μιλάμε στο facebook και τα υπονοούμενα ήταν πολλά. Μου ζήτησε λίγο χρόνο για να κοιμίσει τα παιδιά κι εγώ πήρα το χρόνο μου να ετοιμαστώ.
- Έλα Ζωή… κοιμήθηκαν.
- Κολάν ή νυχτικό;
- Τι λες;
- Σε λίγο θα είμαι στο μεσοπάτωμα, να φορέσω κολάν ή νυχτικό;
- Νυχτικό
- Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί…
του είπα και έκλεισα. Έκανα ντουζάκι, έβαλα άρωμα, ένα μαύρο κοντό νυχτικό με διαφάνειες στα πλαϊνά και ένα μαύρο στρινγκ. Κατέβηκα τις σκάλες και ήταν ήδη εκεί. Χωρίς να φιληθούμε, χωρίς να πούμε κάτι με γύρισε πλάτη σ' αυτόν, με χούφτωσε γερά και με έσπρωξε προς το ποδήλατο του. Με έστησε με πλάτη σ' αυτόν, πιάστηκα από όπου βρήκα, ανέβασε το νυχτικό μου στην μέση μου και άρχισε να τρίβει το μουνί μου που ήταν ήδη πολύ υγρό. Με μια κίνηση τον έβγαλε και μπήκε μέσα μου. Τον ένιωθα χοντρό. Έμπαινε αργά-αργά και κάθε φορά που νόμιζα ότι μπήκε όλος, έσπρωχνε και έμπαινε κι άλλο από το καυλί του. Πήγα να σπρώξω κι εγώ, να καρφωθώ πάνω του, αλλά με κρατούσε πολύ δυνατά και δε μπόρεσα. Τότε ήταν που αισθάνθηκα τα υγρά μου να τρέχουν στα πόδια μου και άρχισε να μπαίνει όλο και πιο γρήγορα. Πλέον είχε μπει μέσα μου όλος. Δεν ξέρω πόση ώρα με πηδούσε έτσι, αλλά όση ώρα το έκανε ανατρίχιαζα και τα υγρά μου έτρεχαν συνέχεια. Έδειχνε να το γουστάρει, ώσπου σταμάτησε, με άρπαξε από μαλλιά και με γύρισε να τον κοιτάξω.
- Πουτάνα… γιατί το έκανες αυτό;
- Αφού κι εσύ γούσταρες να με πηδήξεις, του είπα. Ο πούτσος σου ακόμη όρθιος είναι και θέλει να με σκίσει!
- Δεν έπρεπε…
μου είπε, άρπαξα τον πούτσο του, σήκωσα το πόδι μου και προσπάθησα να το χώσω στο μουνί μου ξανά, αυτή την φορά να τον κοιτάω όμως. Άρπαξε και το άλλο πόδι μου και με σήκωσε. Είχα τυλίξει τα πόδια μου γύρω του, με κρατούσε από τον κώλο και ξεσκιζόμουν πάνω του. Όταν ήταν έτοιμος να τελειώσει γονάτισα και τον έβαλα στο στόμα. Τα πέταξε όλα μέσα μου. Σηκώθηκα, κατέβασα το νυχτικό μου και ξεκίνησα να πάω σπίτι μου.
Από τότε δεν ξαναέγινε κάτι, αν και μιλήσαμε λίγες φορές.
Copyright protected OW ref: 176090
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.