Υπόθεση: Ακόμη και στην ουρά της ΔΕΗ μπορείς να βρεις έναν δυνατό γαμιά πρόθυμο να σε ξεκαυλώσει…
Η ιστορία:
Αγαπητό site καλησπέρα. Είμαι η Μελίνα, ένα εικοσάχρονο κορίτσι, 1, 65 ύψος, 45 κιλά με ωραίο στρογγυλό κωλαράκι, που είναι και το δυνατό σημείο του κορμιού μου για να κολάζω τους άντρες που είναι γύρω μου. Ξέχασα να σας πω είμαι φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη, στην θεολογική σχολή. Πρωινό Δεκεμβρίου, πριν από λίγες μέρες, ξύπνησα καυλωμένη με τις ρώγες μου τεντωμένες και το μικροσκοπικό μου βρακάκι μούσκεμα, αλλά έπρεπε να σηκωθώ να πάω να πληρώσω τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Έκανα ένα ντουζάκι, χαϊδεύοντας την κλειτορίδα μου, για να ηρεμήσω λίγο. Φόρεσα ένα μάξι φόρεμα, με βαθύ ντεκολτέ, ένα στρινγκ που διαγραφόταν από το ύφασμα του φορέματος και από πάνω δεν φόρεσα σουτιέν. Μου αρέσει η αίσθηση ελευθερίας και η τριβή του υφάσματος στις ρώγες μου, που ήδη είχαν ερεθιστεί και τεντωθεί.
Τα γραφεία της ΔΕΗ ήταν σχετικά κοντά στο σπίτι που νοίκιαζα και έτσι αποφάσισα να πάω με τα πόδια. Σε όλη την διαδρομή, ένιωθα διάφορα αντρικά βλέμματα να με καρφώνουν. Το στρινγκ άρχισε να μουσκεύει. Έφτασα και απελπίστηκα. Είχε αρκετό κόσμο. Πήρα νούμερο, το 124 και σειρά είχε το 76. Κάθισα και περίμενα, κοιτώντας τον κόσμο. Άντρες, γυναίκες, μικροί, μεγάλοι. Ξαφνικά τα έχασα. Εκεί δεξιά, μέσα στον κόσμο, ήταν ο ''Θεός''. 35 χρονών το πολύ, 1,80, με ξανθά μαλλιά και μελί μάτια. Κάτω από την εφαρμοστή του μπλούζα διαγράφονταν οι κοιλιακοί του. Τι κορμί, τι παιδί! Τον πλησίασα και τα μάτια μου καρφώθηκαν στα μπράτσα του. Φουσκωτά και καλογυμνασμένα. Με μια κίνηση (ότι και καλά κάποιος με έσπρωξε) έπεσα πάνω του και τον έσπρωξα ελαφρά.
- «Συγγνώμη».
- «Δεν πειράζει».
- «Με έσπρωξε ένας παππούλης».
- «Τι να κάνεις; Έτσι είναι όταν έχει κόσμο».
- «Είμαι η Μελίνα».
- «Μερκούριος. Χάρηκα».
- «Κάτι πρέπει να κάνω για να σε αποζημιώσω».
- «Εδώ πιο κάτω έχει μια καφετέρια. Θέλεις να πιούμε ένα καφέ μαζί;»
Τα μάτια γυάλισαν, το μουνί μου έτρεχε σαν βρύση. Οι ρώγες μου σε λίγο θα τρυπούσαν το ύφασμα. Κάτι που μάλλον κατάλαβε και ο Μερκούριος. Η ώρα πέρασε, τελειώσαμε από την ΔΕΗ και πήραμε τον δρόμο για την καφετέρια. Μόλις φτάσαμε στην είσοδο μου λέει:
- «Μένω εδώ πιο κάτω, μόνος μου…» και μου κλείνει το μάτι.
- «Φύγαμε» του απαντάω και τον φιλάω πεταχτά στα χείλη.
Σε πέντε λεπτά ήμασταν στο σπίτι του. Από το ασανσέρ είχαμε χαθεί στο πάθος μας. Με φιλούσε στα χείλη, στο λαιμό ενώ εγώ του έτριβα τον πούτσο πάνω από την φόρμα που φορούσε. Με το που μπήκαμε στο διαμέρισμα και έκλεισε την πόρτα πίσω του, μεταμορφώθηκε σε ένα ''τέρας''. M’ έπιασε από τα μαλλιά και με δύναμη με έβαλε να γονατίσω.
- «Πουτανίτσα, τώρα εγώ κάνω παιχνίδι. Θα σε ψοφήσω στον πούτσο και θα χορτάσεις χύσια».
Τρελάθηκα, τρόμαξα αλλά μου άρεσε. Με το ένα χέρι με κρατούσε από τα μαλλιά και με το άλλο κατέβασε την φόρμα μαζί με το μποξεράκι. Μπροστά στο πρόσωπο μου πετάχτηκε ένας πούτσος όχι τόσο μακρύς, 16 cm περίπου, αλλά πολύ, μα πολύ χοντρός (σαν κουτάκι αναψυκτικού). Με την γλώσσα μου άρχισα να τον γλείφω γύρω - γύρω. Άνοιξα το στόμα μου, αλλά χωρούσε μόνο το κεφαλάκι. Με δύναμη πίεζε το κεφάλι μου προς τον πούτσο του και ένιωθα τα χείλη μου να σκίζονται.
- «Φτάνει ξεκωλιάρα. Ετοίμασε το μουνί σου. Τώρα θα καταλάβεις τι θα πει γαμήσι».
Με πέταξε με δύναμη στον καναπέ. Ήρθε από πίσω μου και με έστησε στα τέσσερα. Έπιασε τον πούτσο του με το ένα χέρι και με το άλλο με άρπαξε από τον ώμο.
- «Τώρα θα σκίσω, καριόλα!»
Και τον κάρφωσε με φόρα στην μουνότρυπα μου.
- «Ααααχχχ… Πούστη, με έσκισες!»
Συνέχιζε να με γαμάει έτσι με δύναμη. Πότε τον έβγαζε όλο έξω και τον κάρφωνε ξανά μέσα και πότε τον έχωνε όσο πήγαινε. Και ξαφνικά πάγωσα. Ένιωσα ένα δάχτυλο να προσπαθεί να μπει στην κωλοτρυπίδα.
- «Όχι, όχι σε παρακαλώ, είμαι στενή!»
- «Δεν πειράζει τσουλάρα, σε λίγο θα είσαι ανοιχτή», μου είπε και γέλασε σατανικά.
Έφτυσε το μεγάλο του δάχτυλο και το κάρφωσε στην τρύπα του πάτου μου. Πόνος αλλά και ηδονή μαζί. Μέχρι να καταλάβω τι γίνεται, έβγαλε τον πούτσο του από το μουνί μου και τον βύθισε στην κωλοτρυπίδα μου. Δάκρυσα, αλλά το μουνί μου άλλα έλεγε. Έσταζε ασταμάτητα. Με ξεκώλιαζε για κανένα δεκάλεπτο και όταν ήταν έτοιμος να χύσει, με γυρίζει και μου τον δίνει στο στόμα. Τόσο χύσι δεν έχω ξαναπιεί.
- «Τώρα σήκω, ντύσου και τσακίσου. Σε δυο μήνες τα λέμε πάλι στην ουρά της ΔΕΗ».
Ντύθηκα, και με μεγάλη προσπάθεια να περπατήσω έφυγα για το σπίτι μου. Λέτε να τον ξαναψάξω σε δυο μήνες; Όταν μου περάσει ο πόνος από τον κώλο θα το σκεφτώ.
Μελίνα
(Copyright protected OW ref: 65598)