Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

«Ένας άντρας που ισχυρίζεται ότι αγαπάει όλες τις γυναίκες, στην ουσία δεν αγαπάει καμία συγκεκριμένη». Το κρυμμένο στον «Ξένο» απόφθεγμα του Καμύ μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που το διάβασα. Με έκανε να σκεφτώ για μένα. Και εκείνες τις στιγμές, όταν την παρατηρούσα με ξεδιάντροπη προσοχή να ντύνεται στο μισοσκόταδο, το στομάχι μου ήλπιζε να σφίξει από ένοχες.  Εκείνη, μια ξένη, ντυνόταν σε αυτό που έπρεπε να είναι το πιο αταίριαστο φόντο για εκείνη, το δωμάτιο μου. Οι ενοχές θα ήταν μια λύτρωση. Άραγε μόνο εγώ μπορούσα να αγαπώ μία γυναίκα, ενώ αγαπώ και όλες τις άλλες; Ή ντετερμινιστικά, ίσχυε ή το ένα ή το άλλο;

Η περίεργη σύνθεση της παρέας εκείνη τη νύχτα, ανηφόρισε από τα Λαδάδικα προς τα πανεπιστήμια, για το πάρτι της Παρασκευής. Τα πάρτι των θεατρικών ομάδων όσο είμαι φοιτητής είναι πάντα τα καλύτερα, αυτά με το πιο χαλαρό κλίμα, και με την πιο ανοιχτόμυαλη και ποικιλόμορφη αντίληψη σε μουσική και κόσμο. Από την είσοδο του Πολυτεχνείου, έβλεπες το χαμό, μέσα είχε σίγουρα 1000 άτομα. Και αν εξαιρέσεις τον αποπνικτικό καπνό κάθε προελεύσεως, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να περάσει βράδυ Παρασκευής ένας φοιτητής που απεχθάνεται αυτό που έχει στο μυαλό του ο μέσος Έλληνας ως διασκέδαση.

Δεν ήμουν εκείνο το βράδυ και στα καλύτερά μου όμως. Ήμουν σχετικά κρυωμένος και αδύναμος. Η επί δύο χρόνια σχέση μου, τον τελευταίο καιρό δυστυχώς εξ' αποστάσεως, ήταν σε κρίση. Και ενώ την αγαπούσα, κάποια εμπόδια μου φαινόταν αξεπέραστα, όσο κι αν ήθελα να τα ξεπεράσω. Το πάρτι αυτό, μου θύμιζε επίσης το τέλος των φοιτητικών μου χρόνων, μετά από έξι χρόνια. Και το στένεμα της ζακέτας στις πλάτες μου, μου θύμιζε ότι τόσα χρόνια ενώ κατάφερα αρκετά άλλα πράγματα, το πρόβλημα με τα λίγα, γαμημένα παραπανίσια κιλά μου και τις αυξομειώσεις τους, δεν το έλυσα ποτέ. Ήμουν όμως εδώ, με τους φίλους μου που αγαπώ, και με τους δικούς τους φίλους, που μπορεί να γνώρισα μόλις σήμερα, αλλά για να τους αγαπάνε οι δικοί μου, κάτι θα ξέρουν.

Το πάρτι ήταν πραγματικά καυτό. Συνωστισμός, κάθε φυλή νεολαίας της πόλης ήταν εκεί και ήταν σαν να βρισκόσουν σε μια ντελιριακή συναυλία. Με πιο πολλή μυρωδιά χόρτου και ιδρώτα ίσως. Εφοδιαστήκαμε με τις απαραίτητες μπύρες, σχηματίσαμε τον συνήθη κύκλο μας σε ένα καλό σημείο, και ξεκινήσαμε να χορεύουμε χαλαρά, μιλώντας και γελώντας. Η αυτοπεποίθησή μου ήταν κακή μεν, αλλά περνούσα πολύ καλά. Πόσο κλασικό είναι να γνωρίσεις κάποια αφού πρώτα καρφώνετε ο ένας το βλέμμα στον άλλον; Πόσοι και πόσες δεν το έχουν κάνει; Και πόσοι και πόσες δεν έχουν απογοητευτεί από το τελικά άκαρπο αυτό παιχνίδι; Όμως ακόμη κι αν τελικά δεν έγινε ποτέ τίποτα, εκείνες οι στιγμές των ατέλειωτων βλεμμάτων και δισταγμών, εκείνες οι στιγμές που το μυαλό σου έχει διαλύσει την λογική και τις ενστάσεις της, και πλάθει ακούραστα εικόνες με ιδρωμένα κορμιά, ήχους σκασιμάτων δέρματος και ανακουφιστικών κραυγών, αισθήσεις επιφατικά και αναγκαστικά τέλειες ε, εκείνες οι στιγμές αξίζουν, ακόμη κι αν έφτασαν μονάχα για να τελειώσεις στο σπίτι μόνο σου, ακόμα μια φορά.

Δεν ήταν σε καμία περίπτωση κοπέλα του κλασικού μου γούστου. Στο μεσογειακό μελαχρινό και στις νόστιμες καμπύλες του, το γούστο και η σεξουαλικότητά μου έβρισκαν συνήθως την θαλπωρή τους. Αυτή η κοπέλα απέναντί μου ήταν καστανόξανθη, αν έβλεπα καλά στο μισοσκόταδο, με ανοιχτά χρώματα και ανοιχτά μάτια. Τα μαλλιά της ήταν φουντωτά και οι σκιές των τρελών φώτων στο πρόσωπό της έδειχναν ένα γλυκό κορίτσι, όμορφο. Και φαντάζεστε θα έψαχνα να βρω κάποια πιο κατάλληλη και αξιοσημείωτη λέξη, αλλά για την ομορφιά της, αυτή η λέξη αρκεί. Ήταν όμορφη. Και το καλύτερο πάνω της, ήταν ότι γελούσε όμορφα. Ήταν με την κοριτσοπαρέα της, και γελούσε συνέχεια ανέμελα. Φαινόταν μικρότερη και αθώα. Σε κάθε τυχαία συνάντηση των βλεμμάτων μας, ένιωθα το δικό της ολοένα να σκοτεινιάζει, να οξύνει τις αισθήσεις του, να προσπαθεί να μου τραβήξει την προσοχή. Το όμορφο κορίτσι σιγά-σιγά μου φαινόταν περισσότερο γυναίκα. Γιατί επέμενε να με κοιτάει τόσο πολύ; Και με τέτοια συχνότητα, σχεδόν επιτήδευση; Γιατί εμένα; Ένα μέτριο παιδί; Καλά, καλά, προσπαθώ να καταπνίξω τις απόψεις των φίλων μου για μένα, αλλά εγώ πάλι πιστεύω ότι είμαι μέτριος.

Η ουσία της ιστορίας αυτής, που την έκανε άξια να μεταφερθεί σε γραπτό, είναι οι αναστολές μου. Ναι οι αναστολές ενός άνδρα. Είχα σχέση, και μάλιστα καλή. Δεν έκανα, και δεν θα έκανα απιστία σε αυτήν την κοπέλα. Επίσης εκείνο το βράδυ δεν είχα καθόλου αυτοπεποίθηση.  Ενώ ποτέ δεν είχα άνεση να την πέφτω σε γυναίκες στο μπαρ, συνήθως έκανα γνωριμίες αλλιώς. Και ενώ πάντα έβρισκα γυναίκες, ποτέ δεν πίστευα ότι προκαλώ καλή εντύπωση σε χώρους με φασαρία. Προτιμώ και εκεί είμαι καλός, την ουσιαστική κουβέντα. Ήταν λοιπόν πέρα και έξω από την τετράγωνη λογική μου, να την πέσω σε εκείνο το όμορφο κορίτσι. Η πραγματικότητα όμως γελάει με την λογική μας και η φαντασία μας πάντα θέλει να την τσακίσει τη ρημάδα τη λογική. Το επίμονο βλέμμα της άρχισε να με μεθάει. Άρχισα να σκέφτομαι να της μιλήσω. Το τι θα της πω. Το πώς θα καταλήξει η κουβέντα μας. Τα κακά σενάρια χόρευαν στο κεφάλι μου και με απέτρεπαν. Και το χειρότερο όλων; Να γίνει τελικά κάτι, και να μην καταφέρει να μου σηκωθεί. Όπως είχε γίνει σχεδόν κάθε πρώτη μου φορά με γυναίκα.

Κι όμως, το βλέμμα της εκεί. Επίμονο. Σταθερά κάθε λίγα δευτερόλεπτα να με τρώει. Να αμφισβητεί τις αναστολές μου. Να μου υπονοεί ότι με γουστάρει. Να προσπαθεί να πείσει το αγορίστικο μυαλό μου ότι μπορεί να είμαι και άντρας, ότι μπορεί και το καλύτερο σενάριο να γίνει πραγματικότητα. Μα πάνω απ' όλα, το - όπως αποδείχτηκε - απλά επίμονο βλέμμα της, κατάφερε να κινητοποιήσει μέσα μου τον άντρα που εκείνη φαντάστηκε πως είμαι. Και να με κινητοποιήσει κατ' αρχήν, να πάω προς το μέρος της.

Ήταν τεταρτοετής αγγλικής φιλολογίας. Τέλεια! Οι γνώσεις μου πάνω στην ρομαντική αγγλική ποίηση θα έπιαναν τόπο. Μου έδωσαν το καλύτερο πάτημα ώστε να δείξω ότι δεν είμαι κανένας αμόρφωτος, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Την εξέπληξα, αν και δεν γινόταν να συζητήσω σοβαρά γι' αυτό το θέμα εκεί μέσα. Και κάπου στο σημείο όπου η αρχική αμηχανία θα γινόταν μεγαλύτερη, γιατί είχαμε στερέψει από τις βασικές πληροφορίες του ενός για τον άλλον, έσκασε ένα πανκ κομμάτι και έσπειρε τον πανικό. Ξαφνικά βρέθηκα να την προστατεύω κάπως με τους προτεταμένους αγκώνες μου από τις ορδές των πιωμένων που χτυπιόντουσαν άτακτα. Ε, όσο να' ναι είχα μια εμπειρία από συναυλίες. Όταν κόπασε ο χαμός, μου είπε ότι της άρεσε αυτό που έκανα. Και τα μάτια της, όταν το έλεγε, έσταζαν καύλα. Τρελάθηκα. Δεν το περίμενα με τίποτα. Σχεδόν μου την έπεφτε κι εκείνη. Και χαμογελούσε τόσο όμορφα και αινιγματικά, έμοιαζε τόσο μικρή και πορσελάνινη. Και αυτή η γκρίζα ζακέτα της ξεχώριζε μέσα στην μαυρίλα γύρω μας, και την έκανε σαν μια αταίριαστη, αιθέρια ύπαρξη μπροστά μου. Μάλλον είχα ξεχάσει ότι είχα κοπέλα.

Της είπα ότι δεν αντέχω τον καπνό.

-    Δεν καπνίζεις;… με ρώτησε.

-    Όχι, το σιχαίνομαι… της απάντησα εντελώς φυσικά.

-    Μπορεί να τα πάμε πολύ καλά εμείς οι δύο!

Το νάζι της… αυτό το νάζι της, εκείνη η φράση, με διέλυσε. Δεν είμαι γενικά τόσο κλασικός άνδρας, να έλκομαι μόνο από σώματα και ωραία πρόσωπα, αλλά αυτό το νάζι ξύπνησε λίγο πρωτόγονα ένστικτα είναι η αλήθεια. Ανέβηκα λοιπόν στο σκαλοπάτι που μου έδωσε.

-    Πάμε λοιπόν να κάτσουμε λίγο έξω, χωρίς καπνό και βαβούρα;

Απλά έγνεψε. Σκέφτηκα μήπως την πιάσω από το χέρι για να την οδηγήσω έξω. Αλλά όχι. Βρίσκω εντελώς σεξιστικό και κάφρικο ο άντρας να ακουμπάει την γυναίκα πιο έντονα και επιβλητικά, πριν γίνει κάτι μεταξύ τους. Οπότε απλώς άνοιξα λίγο τον δρόμο στο πλήθος. Επιτέλους βρισκόμουν στο στοιχείο μου. Τώρα θα μπορούσα να της δείξω ποιος είμαι. Ξεκίνησα να σχεδιάζω το ποια θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να την φιλήσω. Αλλά με το που βγήκαμε στο προαύλιο, και γύρισα το κεφάλι μου, μου βγήκε σχεδόν αυτόματα. Με ρώτησε που να κάτσουμε, και μου χαμογέλασε. Δεν ήθελα κάτι παραπάνω. Την έπιασα σχεδόν τρυφερά από τα μάγουλα και της έδωσα ένα γεμάτο φιλί. Το αιώνιο άγχος μήπως η άλλη τραβηχτεί δε θυμάμαι να υπήρχε. Είχαμε συντονιστεί. Το θέμα είναι για ποιο πράγμα είχαμε συντονιστεί.

Τα χείλη της ήταν λεπτά, αλλά καθώς τα στριφογύριζε πάνω στην γλώσσα μου, μου φαινόταν τόσο νόστιμα, παρά την γεύση της μπύρας ανακατεμένης με λιπ γκλος φρουτένιο. Ένιωθα ομολογουμένως κάπως νικητής που την «κατάφερα». Ένα συναίσθημα όμως τόσο άθλιο που γρήγορα πάντα μου φεύγει. Αλλά… Αλλά… Δεν μπορώ να πω πως δε σκέφτηκα την κοπέλα μου. Εκείνες τις στιγμές, του γεμάτου πρώτου φιλιού, η εικόνα της μου είχε καρφωθεί στο μυαλό. Πλάι με τους φίλους μου, γιατί ήδη ένιωθα μαλάκας που με είχαν δει να την πέφτω σε κάποια άλλη, όσο κι αν ήξερα ότι δεν θα μιλούσαν ποτέ. Όλο αυτό όμως μου προκαλούσε ένα κάψιμο. Ένα κάψιμο γνώριμο, από τις ατασθαλίες που είχα κάνει στο παρελθόν, αλλά νέο, γιατί πίστευα πως δεν θα το ένιωθα ποτέ όσο είμαι ερωτευμένος.

Όσο διαρκούσε αυτό το φιλί, και οι αντιθέσεις και τα διλήμματα πάλευαν στο κεφάλι μου, το σώμα μου, περιέργως ανταποκρινόταν. Ένιωθα να καυλώνω. Η μικρή μου έδινε μια αίσθηση λιχουδιάς, που θέλω να δοκιμάσω οπωσδήποτε. Αλλά ξανά και ξανά δεν αφηνόμουν, από τις εικόνες στο κεφάλι μου. Κάπου εκεί αποφάσισα να το φτάσω μέχρι εκεί. Να μείνει μια ωραία εμπειρία ως εκεί που κράτησε. Και να ζητήσω το mail της ώστε αν κάνω κάτι, να το αποφασίσω νηφάλιος και λογικός, αργότερα. Και κάπου εκεί, τα χέρια της άφησαν το πρόσωπό μου, και ξεκίνησαν να κατεβαίνουν. Πέρασε τα λεπτά ακροδάχτυλα και των δυο χεριών της από το λαιμό μου, τα πέρασε επίτηδες από τις ρώγες μου, ανατριχιάζοντας με ακαριαία και κατέληξε από τα πλευρά μου χαμηλά, στην μέση μου. Και τότε με τράβηξε προς το μέρος της. Με κόλλησε πάνω της. Μια κίνηση μόνο ερωτική. Μόνο σεξουαλική. Μια κίνηση που έλυσε τους κόμπους στο μυαλό μου και στένεψε λίγο ακόμη το παντελόνι μου. Δεν το πίστευα ότι είχα στύση.

Πολλές φορές όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο, αποδίδουμε στον χαρακτήρα του το δικό μας χαρακτήρα. Για μένα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να είναι μια κοπέλα αρκετά ανοιχτόμυαλη και χαλαρή ώστε να δείχνει ότι θέλει να κάνει σεξ τόσο νωρίς, και αυτόν τον χαρακτήρα είχα αποδώσει και σε εκείνη. Έπρεπε να είναι έτσι. Δεν μπορούσε να συμβεί, να γνωρίσω μια κοπέλα που να βλέπει το σεξ όπως εγώ, δεν έπρεπε. Να το, ακόμη ένα χαστούκι από την πραγματικότητα. Είχε τεντώσει το κορμάκι της, μου έδειχνε πως ήθελε να το πιάσω, να το χαρώ. Σε μια μικρή αποστροφή του φιλιού μας, με κοίταξε από χαμηλά και μου χαμογέλασε πλάγια και κρυφά. Ντροπή. Εντάξει. Δεν ήταν απλά μια τρελή που ήθελε σεξ. Είδα την συστολή που χρειαζόμουν ώστε να νιώσω άνετα. Και ναι, τα χέρια μου ένιωσαν πολύ άνετα όταν αγκάλιασαν το κωλαράκι της, πάνω από το σκούρα γκρι φούστα. Έπαθα ένα σοκ. Δεν ήταν το ότι φορούσε ή στρινγκάκι ή τίποτα, ότι ένιωσα δηλαδή να χωρίζει το χέρι μου από το δέρμα της μόνο μία στρώση λεπτού υφάσματος. Ήταν η κλίση του κώλου της.

Ανεπαίσθητα έπιασα πιο πάνω. Και επιβεβαιώθηκα. Η μέση της έκανε ένα υπέροχο γύρισμα προς τα πάνω. Ήταν τόσο υπέροχος και πεταχτός. Η κλίση αυτή ήταν τόσο φυσική και ερωτική, λες και όσο φιλιόμαστε το σώμα της στηνόταν για μένα. Ήταν σαν κάλεσμα της φύσης προς εμένα. Και όταν διστακτικά άρχισα να τη χαϊδεύω εκεί, εκείνη το κούνησε ελαφρά, ρυθμικά, τρίβοντας το πάνω στα χέρια μου. Αυτό το κορίτσι έμοιαζε ήδη έτοιμο να γαμήσει και τον εγκέφαλο και το σώμα μου από την πρώτη νύχτα. Κάτι που δεν μου είχε ξανασυμβεί ποτέ.

-    Σε θέλω, της ψιθύρισα στο αυτί. Απλά, σε θέλω.

Χαμογέλασε πάλι και ανεπαίσθητα έγειρε το κεφάλι της προς τον λαιμό μου και με συγκρατημένη λαιμαργία μου απάντησε με τη γλώσσα της πως και αυτή με ήθελε. Εδώ μπορώ να πω πως είχα ήδη αρχίσει να καταλαβαίνω πως δεν πρέπει να είχε πολλές εμπειρίες ή πως απλά ήταν υπερβολικά αυθόρμητη και έκανε απλά αυτό που της έβγαινε. Σε κάθε περίπτωση, τα φιλιά και τα χάδια της ήταν πολύ ιδιαίτερα, άναρχα, κοριτσίστικα, ανόμοια με ό, τι είχα ξανανιώσει. Και όσο περνούσε η ώρα αυτό μου άρεσε. Είχα μυρμηγκιάσει από τη ρίγη εκεί, μπροστά σε όλο τον κόσμο, και είχα κλείσει τα μάτια συγκεντρωμένος στη γλώσσα και τα δοντάκια της επάνω στο λαιμό μου.

-    Πάμε; Στο σπίτι μου θα μπορούμε να μείνουμε οι δυο μας.

Έγνεψε πονηρά με τα μάτια της χαμηλά. Ήθελα να τη φάω! Στη μικρή απόσταση μέχρι το σπίτι μου, όταν δεν σταματούσαμε για μικρές συζητήσεις παθιασμένων φιλιών, η κουβέντα ήταν το σεξ. Ούτε θυμάμαι πως φτάσαμε εκεί. Θυμάμαι πως μου εξηγούσε το ότι είναι γενικά πολύ αυθόρμητη και δεν σκέφτεται καθόλου πριν κάνει κάτι. Μάλλον το αντίθετο από μένα, που ζυγίζω τα πάντα πριν δράσω και στο σεξ είμαι πολύ προσεκτικός. Εγώ με την σειρά μου της ανέφερα μια παλιά ιστορία που έζησα, όταν φαντασιωνόμουν την κοπέλα μου να πηγαίνει με κάποιον άλλον. Την εξήρε ιδιαίτερα αυτή η ιστορία μου, ίσως μάλιστα σας γράψω κάποτε γι' αυτήν. Επιτέλους άρχισα να κερδίζω κάποιο έδαφος, γιατί φαινόταν ότι είχα περισσότερες και πιο επικίνδυνες εμπειρίες από εκείνη.

Μου εκμυστηρεύτηκε τότε κάτι που μου άρεσε πολύ. Ότι με πρόσεξε πρώτα λόγω της μπλούζας μου, που ήταν συγκροτήματος που γούσταρε, και έπειτα γιατί της φάνηκα πολύ ανθρώπινος.

-    Δεν χόρευες επιτηδευμένα, δεν φαινόταν ότι ψάχνεσαι ή κοιτάς περίεργα, συχνά χάιδευες το μούσι σου αμήχανα, προσπαθούσες να μιλήσεις με την παρέα σου και γελούσες συνέχεια. Σε πρόσεχα για ώρα πριν με προσέξεις εσύ. Και δεν το συνηθίζω.

Μουσική στα αυτιά, ξεκάθαρα. Και με μπέρδευε κάπως, γιατί από την μία φαινόταν μικρή, ντροπαλή, και σίγουρα όχι πρόστυχη, από την άλλη είχε πολλή αυτοπεποίθηση και αέρα. Ενώ γράφω αυτήν την ιστορία, αυτήν την στιγμή, σκεπτόμενος όλα αυτά, έχω ερεθιστεί απίστευτα. Αναγκαστικά θα περάσω σε παροντική αφήγηση, για να αποδώσω τις εικόνες ζωντανές, όπως συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στο μυαλό μου.

Βάζω τα κλειδιά στην πόρτα της πολυκατοικίας και εκείνη έρχεται από πίσω μου, χώνει τα χέρια της στις κωλότσεπες του παντελονιού μου και κολλάει πάνω μου. Το κεφάλι της βρίσκεται στο κέντρο της πλάτης μου, και κάνει μύτες για να φιλήσει το λαιμό μου.

-    Βρε! Φρόνιμα…

γέλασα, και άνοιξα την πόρτα. Μπήκαμε στην πολυκατοικία και την άφησα να νομίσει πως θα περπατήσουμε απλά μέχρι το διαμέρισμά μου για λίγο. Και μετά από μερικά βήματα πιασμένοι χέρι με χέρι, την σπρώχνω απαλά από το θώρακά της και σκάει σιγά πάνω στον τεράστιο καθρέφτη της εισόδου της πολυκατοικίας. Ορμάω πάνω της, θέλοντας να δείξω την επιβλητικότητά μου. Κλείνει τα μάτια της, και αφήνεται στο γλωσσόφιλο μου. Η γεύση των στομάτων μας θα μου θυμίζει πάντα τα φοιτητικά μου χρόνια. Τραβάω τα μαλλιά της ελαφρά προς τα δεξιά, ώστε να μου αποκαλυφθεί ο λαιμός της από τα αριστερά. Πόσο γοητευτικές είναι οι γυναίκες με ψηλό λαιμό. Σημαδεύω κάτω από το αυτί της και περνάω την γλώσσα μου απότομα από εκείνο το σημείο. Οι ανάσες της γίνονται πιο βαριές. Την κοιτάω. Έχει μάτια κλειστά και το κεφάλι της στραμμένο ψηλά, ενώ το σώμα της είναι όλο τεντωμένο, προσηλωμένο στην επόμενη κίνηση του στόματός μου. Γλείφω τον λοβό της, το πίσω μέρος του αυτιού της, τα σαλιώνω και μετά με τα χείλη μου τα στεγνώνω ξανά. Κρύο και ζέστη. Κατεβαίνω στην υπέροχη λακκούβα ανάμεσα στα κόκκαλα του κορμού και του ώμου. Τρελαίνομαι. Είναι τόσο ανοιχτόχρωμη και το δέρμα της είναι σαν να αναδίδει αφρόλουτρο παρά τον βρώμικο χώρο και την κάπνα που ήμασταν πριν. Με μυτερή γλώσσα γλείφω με λαιμαργία και δαγκώνω ανεπαίσθητα και άτακτα.

-    Δες…

μου ψιθυρίζει. Και μου δείχνει κάτι προς τα κάτω. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί. Συνεχίζω το έργο μου.

-    Δες!...

επαναλαμβάνει έντονα, και μου πιάνει το δεξί χέρι. Το παίρνει και αποφασιστικά το οδηγεί ανάμεσα στα πόδια της. Με το άλλο της χέρι σηκώνει την φούστα της και πιέζει τα δάχτυλά μου επάνω στο εσώρουχο της. Σοκ. Το λεπτό ύφασμα είναι βρεγμένο. Γουρλώνω τα μάτια και αναζητώ τα δικά της. Τα ανοίγει ελάχιστα, με βλέπει, χαμογελάει πονηρά. «Είδες;». Νιώθω τον πούτσο μου να κοκαλώνει μέσα στο τζιν. Δε θυμάμαι να μου έχουν ξανακάνει τόσο ωραίο κομπλιμέντο. Το μυαλό μου έχει κολλήσει. Σκέφτεται μόνο ένα πράγμα και μόνο αυτό. Πρέπει να τη γλείψω, να τη φάω, να τη λιώσω στο γλείψιμο, να την κάνω να τελειώσει. Όχι θέλω. Πρέπει. Η κατάστασή μου έχει μόνο ανάγκες τούτη τη στιγμή.

Αφού τρίβω το υγρό στρινγκάκι της λίγο ακόμη, την αρπάζω τώρα εγώ από το χέρι και την ανεβάζω στο διαμέρισμά μου. Ξεκλειδώνω γρήγορα, την οδηγώ απότομα μέσα. Σκανάρω το χώρο μου. Δε θέλω ούτε το κρεβάτι, ούτε τον καναπέ. Βρίσκω το κατάλληλο έπιπλο. Εκείνη έχει σαστίσει κάπως. Γυρνάω πάλι και την κολλάω στον τοίχο. Γίνομαι ελαφρά πιο έντονος. Τα χέρια μου πασπατεύουν το κορμί της, την μέση της, αυτήν την τόσο πεταχτή και οξεία μέση. Είναι απίστευτη. Χαϊδεύω τα πλευρά της και τα δάχτυλά μου την απαλλάσσουν από την μπλούζα της. Κολλάει στα φουντωτά μαλλιά της μαζί με το κολιέ της. Γελάμε πάλι μέχρι να βγει, κι εγώ αρπάζω την ευκαιρία και ξεκουμπώνω το σουτιέν της. Με το που κατεβάζει τα χέρια της χωρίς μπλούζα, πέφτει και αυτό στο πάτωμα.

Είναι μια μαγική στιγμή. Είναι για πρώτη φορά τόσο εκτεθειμένη μπροστά μου. Αυθόρμητα κρύβει κάπως το κορμί της και με τραβάει για να τη φιλήσω. Την σταματάω. Θέλω απλά να την χαζέψω. Ή να με χαζέψει εκείνη, όπως το πάρει κανείς. Δεν περίμενα λιγότερο μοναδικό σώμα, ίσως ήμουν μάλιστα υπερβολικά καυλωμένος, αλλά το θέαμα ήταν σαν ονείρωξη. Δύο μεσαίου μεγέθους, ελαφρώς στραμμένα προς τα πάνω και πάρα πολύ στητά στήθη, με ρώγες αρκετά μικρές, αλλά παρά την ζέστη του χώρου, εντελώς σκληρές. Μπορώ να διακρίνω τις χιλιάδες γραμμές του ανατριχιασμένου σώματος στο κόκκινο από αυτές τις ρώγες. Και ναι απλά ορμάω καταπάνω τους, σαν βάρβαρος. Τις δαγκώνω με λαιμαργία και το κορμάκι της σπάει, η μέση της σπάει, δημιουργεί θέση για το χέρι μου, την πιάνω, στηρίζεται από εκεί όσο εγώ επιτίθεμαι στα βυζάκια της. Είναι απίστευτη. Τώρα μπορεί να εκφραστεί και αφήνει μικρά βογγητά.

Σηκώνομαι. Τη γυρνάω απότομα ανάποδα και βάζει τα χέρια της λυγισμένα πάνω στον τοίχο. Αυτή η πλάτη της! Τις πρώτες φορές πάντα ψάχνεις για τα ψεγάδια του άλλου. Κι εγώ δε βρίσκω, απλά δε βρίσκω! Η πλάτη της ήταν ανοιχτή, μεγαλοπρεπής, σχεδόν δωρική, με πολύ καθαρές γραμμές και το κόκκαλο της σπονδυλική στήλης εκτεθειμένο, σα να με προκαλεί να αφήσω ένα υγρό σημάδι πάνω του. Ξεκινάω από τον αυχένα της και περνάω την γλώσσα μου, σαλιώνοντάς την συνέχεια, προς τα κάτω, ενώ η επαφή μου με το δέρμα της στέλνει μηνύματα καύλας στον πούτσο μου. Καταλήγω στα γόνατα και κατεβάζω την φούστα της. Πέφτει με έναν απαλό ήχο στο πάτωμα και μάλλον κοντεύω να πέσω κι εγώ από το θέαμα.

Η μέση της στολίζεται από δύο ανάγλυφα λακκάκια και η κλίση της καταλήγει σε έναν φουντωτό κώλο, μεγάλο και θηλυκό, ενώ τονίζεται από την στάση που έχει πάρει, και οι πόροι του δέρματος της είναι όλοι ευδιάκριτοι από την ένταση της στιγμής και το ξαφνικό κρύο από την απαλλαγή των ρούχων. Κάθε αίσθησή μας είναι οξυμμένη. Και κάνω αυτό που μου βγήκε απλά φυσικά. Χώνω το πρόσωπό μου μέσα του, δίχως να σκεφτώ στιγμή ότι είναι μια άγνωστη, μια κοπέλα που μπορεί να μην νιώσει άνετα με αυτό. Ορμάω κατευθείαν στο μουνάκι της, έτσι από πίσω και μάλιστα αφήνω τα γόνατά μου και κάθομαι κανονικά κάτω, για να απολαύσω καλύτερα. Γυαλίζει στο φως και η γλώσσα μου δοκιμάζει για πρώτη φορά τους χυμούς της. Η γεύση είναι ιδιαίτερα έντονη, στυφή αλλά σκέτο νέκταρ, ειδικά για τον εγκέφαλο. Τρελαίνομαι. Νιώθω τόσο άντρας. Το δυνατό, πρίμο βογγητό της με ενθαρρύνει κι άλλο. Κάνει για πολλοστή φόρα κάτι που με αφήνει μαλάκα.

Πιάνει με τα δυο της χέρια τον κώλο της από δεξιά και αριστερά και μου τον ανοίγει. Κοιτάω ψηλά και έχει γείρει το κεφάλι της πλάγια για να βλέπει τι της κάνω. Μου γνέφει καταφατικά. Δεν είχα ρωτήσει τίποτα. Κάνω την γλώσσα μου όσο πιο σκληρή μπορώ, προσπαθώ να συγκρατηθώ για να μην τον βγάλω έξω και ξεκινάω να γαμάω το μουνάκι της με τη γλώσσα μου. «Ναι… ναι… ναι…», επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, «ναι… ναι… κι άλλο… κι άλλο…». Κουνάω τη γλώσσα μου δυνατά και το επίσης έντονο άρωμα του κώλου της με μεθάει πραγματικά. Κάνω μια πιο βαθιά διείσδυση και αφήνει τον κώλο της για να πιαστεί από τον τοίχο ενώ βογκά δυνατά. Τα κωλομέρια της αφήνονται ελεύθερα και σκάνε πάνω στο πρόσωπό μου, ενώ τα ποδαράκια της σηκώνονται τελείως στις μύτες για να αντέξουν. Είμαι χωμένος εκεί μέσα και το τζιν μου πια με πονάει. Οι χυμοί της, το θέαμα, το πρησμένο μουνί της, με έχουν φτάσει στο τέρμα. Πρέπει όμως να αντέξω. Πρέπει να την κάνω να χύσει πρώτα. Να της δείξω ποιος έχει το πάνω χέρι. Να την σκλαβώσω για να μου δοθεί μετά ολοκληρωτικά. Να την εντυπωσιάσω. Να την τρελάνω.

Κάνω λίγο πίσω για να σηκωθώ, αλλά δε θέλει να σταματήσω. Πιάνει το κεφάλι μου και τεντώνει το κωλαράκι της πάλι προς το πρόσωπό μου. Αναγκαστικά, λες και δε θέλω, συνεχίσω να το γλείφω. Το μουνάκι της ήδη γυαλίζει στο φως, και το κωλαράκι της έχει παντού πιτσιλιές από τα σάλια μου. Εν τέλει καταφέρνω να σηκωθώ και για μερικά δευτερόλεπτα απλά την κοιτάζω μπροστά μου γυμνή. Κάνει να έρθει πιο κοντά μου και τη σταματάω.

-    Θέλω απλά να σε χαζέψω…

της λέω. Σκύβει το κεφάλι ντροπαλά, και αρχίζει να λικνίζεται αργά, για να αναδείξει το κορμί της και ξαφνικά το πάτωμα λερώνεται από το νάζι της. Την πιάνω από τους ώμους και με αργά βήματα προς τα πίσω την πετάω πάνω στο τεράστιο, κόκκινο πουφ του σαλονιού μου. Μια τέτοια θέση της αρμόζει, σα βασίλισσα στον θρόνο της. Χαζεύω πάλι. Το έπιπλό μου ποτέ δεν θα εκπληρώσει τον σκοπό του τόσο καλά όσο εκείνη τη μέρα. Με πιάνει εντελώς απροετοίμαστο. Σηκώνει τα ποδαράκια της ενώ με κοιτάει παμπόνηρα και τα βάζει πάνω στον καβάλο μου. Κοκαλώνω. Δε μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα. Με πιέζει δυνατά. Είμαι ήδη τεράστιος. Φέρνει τα πόδια κοντά της και βγάζει τα ροζ καλτσάκια της. Βλέπω τα δάχτυλά των ποδιών της, με νύχια βαμμένα απαλό κόκκινο, και νιώθω έτοιμος να χύσω. Δεν περίμενα με τίποτα να χρησιμοποιήσει τα πόδια της, λες και ήξερε κάθε φετίχ μου. Τα ξαναβάζει στον πούτσο μου και τον τρίβει πάνω από το τζιν δυνατά. Με το μεγάλο της δάχτυλο μου σηκώνει λίγο την μπλούζα ψηλά.

-    Βγαλ' την. Και μετά το παντελόνι… μου λέει αισθησιακά ενώ με καρφώνει με τα μάτια της.

Υπνωτισμένος υπακούω. Το βλέμμα της ταξιδεύει στο σώμα μου και κραυγάζει θαυμασμό. Τέλεια. Βγάζω παντελόνι και κάλτσες και μου γνέφει πάλι. Θέλει να βγάλω και το μποξεράκι μου. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Τα ζεστά δάχτυλα των ποδιών της ήδη χαϊδεύουν τα αρχίδια μου και τη βάση του πούτσου μου. Ξέρει τι κάνει. Εγώ όχι. Την μία κλείνω τα μάτια και κοιτάζω ψηλά, την άλλη τα ανοίγω όσο περισσότερο μπορώ για να απολαύσω το θείο θέαμα. Ο πούτσος μου με φόντο τα βαμμένα νύχια της είναι σκέτη καύλα. Την κοιτάζω. Έχει βγάλει την γλωσσίτσα της λίγο έξω και παρατηρεί με προσήλωση το έργο της. Πατάει τα δάχτυλά της με δύναμη στα αρχίδια μου, πιέζοντας τον προστάτη μου. Με το άλλο πόδι τα τραβάει ελαφρά προς τα κάτω δημιουργώντας αντίσταση στον πούτσο μου.

Μου κάνει νόημα να έρθω πιο κοντά της. Πλησιάζω. Γλείφει το χέρι της και σαλιώνει τον πούτσο μου με τέχνη. Πρώτα την βάση του, μετά ολόκληρο τον κορμό και μετά το κεφάλι. Τα μάτια της καρφωμένα εκεί. Είναι συγκεντρωμένη σα να ζωγραφίζει. Αφού τον έχει κάνει να γυαλίζει από τα σάλια και τα προσπερματικά υγρά ανακατεμένα, στηρίζεται στους αγκώνες της καλά και σηκώνει τα πόδια της ψηλότερα, τοποθετώντας τα με ακρίβεια χιλιοστού δεξιά και αριστερά από τον πούτσο μου, ώστε τα δάχτυλά της να σχηματίζουν έναν ασφυκτικό κύκλο γύρω από το κεφάλι του. Περιμένω να είναι άγαρμπη μια τέτοια κίνηση. Εκείνη όμως, είτε ήξερε από τις εμπειρίες της, είτε επικοινωνούσε με κάποιο μαγικό τρόπο μαζί μου, τα τοποθετεί ακριβώς όπως έπρεπε για να μην πονάω. Και ξεκινά να μου τον παίζει. Με τα πόδια της. Δε θυμάμαι να έχω φτάσει σε τέτοια αδρεναλίνη ποτέ ξανά. Θέλεις ότι είχα σχέση; Θέλεις ότι ήταν μια άγνωστη; Ότι υπερέβαινε και διέλυε την όποια αμφιβολία για τον εαυτό μου; Ότι η μικρή ήταν απλά μια καύλα; Απλά κάποιες φορές η ζωή σου δίνει κάποια δώρα που αναρωτιέσαι αν αξίζεις.

Προσπαθώ να καταπιώ όσο μπορώ την υπέροχη εικόνα, την απίστευτη αίσθηση στον πούτσο μου. Το σώμα της είναι τόσο σέξι σε αυτήν την στάση. Της χαϊδεύω τις γάμπες και εκείνη συνεχίζει απτόητη, ζωηρά και γεμάτα καύλα. Θα χύσω…

-    Σταμάτα!

Της κατεβάζω τα πόδια απότομα. Ουφ. Άντεξα.

-    Γιατί; Άσε με…

φωνάζει παιχνιδιάρικα και πάει να το ξανακάνει. Την εμποδίζω. Γρήγορα πέφτω κάτω πριν προλάβει να αντιδράσει και ξεσπάω όλη μου την ένταση πάνω στο μουνί της. Ήδη γυαλίζει και κάποια από τα υγρά της είναι κατάλευκα. Σημάδι μεγάλης, ασυνήθιστα μεγάλης καύλας. Δεν προλαβαίνει να με σταματήσει. Η πρώτη μου επίθεση έγινε με τη γλώσσα μου, σχηματίζοντας έναν κύκλο από καυτά σάλια γύρω από το μουνί της, ενώ σε απρόσμενες στιγμές έδινα μικρές δαγκωματιές και γλειψιές στα μπουτάκια της. Ήταν… πώς να το πω. Φρέσκια. Ναι αυτή είναι μια πρέπουσα λέξη. Το δέρμα της ήταν λευκό και εντελώς λείο, οι κραυγούλες της ήταν κοριτσίστικες, οι κινήσεις της γεμάτες χάρη. Τα πόδια της λυγισμένα, στον αέρα, σχημάτιζαν ένα σέξι τόξο και κινούνταν ανάλογα με την ένταση των επιθέσεων μου.

Δεύτερο κύμα και επικεντρώνομαι στην τρυπούλα της. Η γλώσσα μου σκληρή σαν πινέλο και εμβολίζω την τρυπούλα της πάρα πολύ αργά. Την ώρα που το κάνω, τα μάτια μου την αναζητούν. Την ώρα που το κάνω, ο εγκέφαλός μου, περιμένει να δει την κοπέλα μου. Όμως όχι. Είναι εκείνη, και δεν κοιτάζει τώρα κάτω. Έχει απλά ξαπλώσει, με τα χέρια της κουλουριασμένα πάνω στο στήθος της, το οποίο πάλλεται έντονα από τις ανάσες και τις μικρές κραυγές της, τα χείλη μισάνοιχτα και τα μάτια της κλειστά, να τρεμοπαίζουν έντονα. Στριφογυρίζω τη γλώσσα μου μέσα της. Τι γεύση είναι αυτή γαμώτο. Τόσο στυφή και γλυκιά μαζί, τόσο έντονη, με μια μυρωδιά σαν να έχει χύσει άλλες χίλιες φορές πριν τη γλείψω. Με πιάνει ένα μικρό άγχος για το αν θα την κάνω να χύσει από την πρώτη φορά. Γενικά είναι δύσκολο, αλλά η έντασή μου δεν θα με αφήσει να φύγω από κει κάτω πριν χύσει.

Ξυπνάω τα δάχτυλα μου, τα σαλιώνω λίγο με το στόμα μου, και τα περνάω με πολλή προσοχή πάνω από το δέρμα της κλειτορίδας της. Επιβεβαιώνομαι από ένα μακρόσυρτο επιφώνημα καύλας. Ναι. Είμαι στο στοιχείο μου. Το να γλείφω μια γυναίκα ήταν πάντα το αγαπημένο μου, και νομίζω πως είχα γίνει σχετικά καλός. Πάντα πάντως έδινα όλο μου το είναι και εκείνη μου το έβγαλε όσο ποτέ. Η γλώσσα μου σφυροκοπά την τρύπα της, ενώ ο δείκτης του δεξιού μου χεριού περνάει άλλοτε πολύ αργά, άλλοτε πολύ γρήγορα, συνέχεια όμως γεμάτος υγρά πολύ ελαφρά πάνω από την κλειτορίδα της. Θέλω όταν βάλω εκεί το στόμα μου, να χύσει αμέσως. Θέλω να την κάνω να σφαδάζει γαμώτο. Κοιτάω λίγο γύρω μου, παθαίνω την πλάκα μου με τα μπουτάκια της, την επίπεδη κοιλιά της, το λεπτό άρωμά της ανακατεμένο με τα υγρά της. Είναι σαν παράδεισος. Ποτέ δεν ήθελα να ξαναγαμήσω κάποια τόσο πολύ.

Η γλώσσα μου πλαταγίζει άναρχα μέσα της και αρχίζω να την νιώθω να έχει μικρούς, μικρούς σπασμούς. Πρέπει να ανεβάσω την ένταση. Πιέζω το δάχτυλό μου δυνατά. Θέλω να τη βασανίσω λίγο.

-    Φτάνει…

φωνάζει. Με κοιτάει αυστηρά, με την απόγνωση που σου δίνει η καύλα. Ήδη δεν αντέχει.

-    Κάνε με να χύσω, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ μωρό μου!

Πόσο περίεργο μου ακούστηκε αυτό το «μωρό μου». Πόσο με καύλωσε όμως εκείνη τη στιγμή. Αποφασίζω να υπακούσω. Κλειδώνω με τα χείλη μου την κλειτορίδα της. Ακούω άλλη μια επιβεβαιωτική βαθιά ανάσα. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι μέχρι στιγμής το μυστικό της χημείας μας. Δημιουργώ έναν σφριγηλό κλοιό γύρω από την κατακόκκινη κλειτορίδα της με τα χείλη μου, και αφήνω την γλώσσα μου να παίξει λίγο. Οι ανάσες της γίνονται πιο βαριές. Τα χέρια της είναι τώρα στο πρόσωπό της, και το κρατάνε σαν να είναι έτοιμη να κλάψει. Τα μάτια της είναι κρυμμένα στα χέρια της, μα είναι φανερά σφιγμένη. Θέλει να χύσει. Κάνω μια μικρή παύση, πριν μπω στην τελική ευθεία. Βάζει τα χέρια της στο κεφάλι μου και το πιέζει πάνω στο μουνί της.

-    Κάνε με να χύσω!

Τεντώνει όλο της το σώμα πάνω στην γλώσσα μου. Εγώ ξεκινάω ένα δυνατό πιπίλισμα της κλειτορίδας της. Τα χείλη μου την πιέζουν προς τα έξω, ενώ η γλώσσα μου την ρουφάει σαν τρελή, με ρυθμό που ολοένα αυξάνεται. Και αυξάνεται. Και δυναμώνει. Και με πιέζει κι άλλο. Οι ρώγες της είναι πέτρα, το στομάχι της ανεβοκατεβαίνει σαν τρελό. Όλο το κορμί της βρίσκεται σε προσοχή, και αφουγκράζεται το χορό της γλώσσας μου. Εγώ απλά συνεχίζω πιο δυνατά.

-    Χύνω! Ναι, ναι, ναι…

και συνεχίζει να φωνάζει, να ουρλιάζει. Δεν το περίμενα να ουρλιάξει τόσο δυνατά. Είμαι σοκαρισμένος. Χαμένος σε ένα ντελίριο ηδονής που δεν περίμενα ποτέ να ζήσω. Τα πάντα στον οργασμό της είναι τέλεια, πανέμορφα, ιδανικά, οι αισθήσεις μου κρασάρουν ενώ προσπαθούν να αποτυπώσουν στην μνήμη μου όσα περισσότερα γίνονται από αυτό το ντελίριο που εκτυλίσσεται πάνω στο στόμα, τα χέρια μου και μπροστά στα μάτια μου. Την ώρα που χύνει, ο πούτσος μου σκληραίνει απότομα. Υπακούει και αυτός τους νόμους. Τους νόμους της φύσης ίσως. Συνεχίζω να την γλείφω ελαττώνοντας την ένταση, προκειμένου να ηρεμήσει. Μα πόσο θα διαρκέσει αυτός ο οργασμός; Το μουνί της ανοιγοκλείνει όπως συμβαίνει στους γυναικείους οργασμούς και μπορώ να νιώσω τα μούσια μου να είναι μούσκεμα, ενώ το στόμα μου έχει μουδιάσει από την υπερπροσπάθεια.

Προσπαθεί να βρει την ανάσα της.

-    Μωρό μου, μωρό μου…

μου λέει ενώ έχει χυθεί εντελώς επάνω στο πουφ και με κοιτάει με τα μάτια μισόκλειστα.

-    Τι ήταν αυτό; Πως το έκανες;

Νιώθω θεός. Πάει να με φιλήσει και προσπαθώντας να έρθει στο μέρος μου γλιστράει μέσα στο πουφ και βρίσκεται στο πάτωμα. Γελάμε και οι δύο. Πάω να τη βοηθήσω και καθώς πάει να σηκωθεί το στόμα μου βρίσκει κάτω από το στήθος της. Μου αρπάζει το κεφάλι ενώ είναι καθιστή με τον κώλο στο κρύο πάτωμα και μου δίνει ένα ξεγυρισμένο γλωσσόφιλο. Το ζωηρό χέρι της όμως δεν κρατιέται, αρπάζει και τον πούτσο μου ανάποδα και αρχίζει να τον παίζει. Χωρίς να βγάλει μιλιά, μας σηκώνει και τους δύο, και ενώ με κρατάει από τον πούτσο με οδηγεί προς τον μεγάλο καθρέφτη του σαλονιού. Τότε στήνεται με σκέρτσο μπροστά του και μου λέει.

-    Θέλεις να με βλέπεις καλύτερα;

Τόσο απλές λέξεις. Όλα μαζί της είναι τόσο απλά και όμως καθόλου αρχάρια. Δε σκέφτομαι τίποτα, εκτός από τον πόνο που νιώθω εκεί κάτω από το πρήξιμο. Χαϊδεύω την υπέροχη πλάτη της, ενώ ακόμα προσπαθώ να χωνέψω το τι βιώνω και αν το αξίζω όλο αυτό. Νιώθω πείνα για αυτό το κορίτσι αυτήν την στιγμή. Μπαίνω μέσα της χωρίς να το σκεφτώ. Την καρφώνω μέχρι τη ρίζα και τρελαίνομαι. Κι εκείνη. Οι φωνές μας για πρώτη φορά σκεπάζουν η μία την άλλη. Και ναι, είμαι γενικά εκφραστικός στο σεξ. Η αίσθηση είναι θεσπέσια. Ο οργασμός της την έχει κάνει τόσο γαμημένα ζεστή και τρυφερή, ενώ η θέα και η αφή του κορμιού της είναι σκέτη καύλα. Παγιδεύω τα μαλλιά της με τα χέρια μου και τραβάω το πρόσωπό της προς τα πίσω. Θέλω να δω στον καθρέφτη τα βυζιά της να χορεύουν, τεντωμένα στην στάση που είναι. Την πηδάω δυνατά τώρα, και τα δέρματά μας σκάνε απίστευτα δυνατά. Έχω αφηνιάσει. Τα χέρια μου την πασπατεύουν ολόκληρη, βαριανασαίνω, εκείνη σηκώνεται στις μύτες και κλείνει τα πόδια της για να μου προσφέρει καλύτερη θέα και αίσθηση.

Τα πάντα έχουν τώρα έναν φρενήρη ρυθμό. Και δεν εννοώ γρήγορο, ούτε αγχωτικό. Εννοώ πως είμαστε δυο άνθρωποι που συνεννοούνται σχεδόν μαγικά και η αλληλουχία των κινήσεων και των αισθήσεων μας βγαίνει αβίαστα, οι ρυθμοί αυξομειώνονται κατά βούληση και το πάθος κοντεύει να τρυπήσει το ταβάνι. Α, και εγώ προσπαθώ να κάνω μικρά διαλείμματα γιατί είμαι έτοιμος να χύσω. Θέλω να διαρκέσει κι άλλο. Είμαι έτοιμος να τραβηχτώ, να κάνω διάλειμμα για να συνεχίσουμε σε άλλη στάση. Πάλι όμως, έχει άλλη γνώμη. Με κρατάει δυνατά από τα χέρια, γυρνάει το κεφάλι της και μου λέει επιτακτικά:

-    Χύσε με!



(Copyright protected OW ref: 94490)



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.