Υπόθεση: Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αντισταθούν στα πάθη τους. Κάποιοι άλλοι όμως όχι. Έτσι και ο Νίκος έχει ένα πάθος που δεν μπορεί να σταματήσει… τις πόρνες. Προσπαθώντας να αντισταθεί, αποφασίζει να κάνει την τελευταία του επίσκεψη σε μπουρδέλο…
Η ιστορία:
Πολλοί άνθρωποι έχουν συνήθειες, άλλες καλές και άλλες κακές. Κάποιες συνήθειες εξελίσσονται σε εθισμό, βίτσια ή φαντασιώσεις, διαφορετικές για τον καθένα, και ανάλογες στην προσωπική ηθική του καθενός. Έτσι κι εγώ, ως απομεινάρι της αλητείας των νεανικών μου χρόνων, είχα ως "βίτσιο" τις πόρνες.
Ξεκίνησε ως πλάκα της παρέας, η γνωστή "μπουρδελότσαρκα" που στατιστικά οι περισσότεροι εξ υμών έχουμε βιώσει, κάποια στιγμή έγινε ανάγκη, λόγω έλλειψης ερωτικού συντρόφου για ένα διάστημα, αλλά σιγά - σιγά, η ανάγκη έγινε συνήθεια. Συνήθεια που πήγαζε όχι πλέον από την έλλειψη σεξ, αλλά από την αίσθηση του αγοραίου έρωτα, την αίσθηση του να έχεις μια γυναίκα υποτελή στις ορέξεις σου, όποιες κι αν είναι αυτές.
Γνώρισα διάφορες γυναίκες στο διάβα της ζωής μου, άλλες σε παρέες, άλλες σε διάφορες ιστοσελίδες κοινωνικής (ή σεξουαλικής) δικτύωσης. Έκανα σχέσεις άλλες εφήμερες άλλες με μεγαλύτερη διάρκεια, αλλά η αίσθηση του πορνείου είναι κάτι διαφορετικό, κάτι που λίγοι μπορούν να καταλάβουν. Ακόμα και όταν αλλοιώνονται όλα μέσα σου και νιώθεις την απόλυτη εξαθλίωση του εγώ σου, βλέποντας ανθρώπινα όντα να παρουσιάζουν την πραμάτεια τους σαν να πουλάνε ντομάτες στη λαϊκή, ακόμα κι εκεί, στο ναδίρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κάποιοι σαν εμένα βρίσκουν μια μικρή μαγεία, κάτι που να τους τραβάει να συνεχίσουν να πληρώνουν για λίγες στιγμές ηδονής και έκστασης.
Ακόμα και σήμερα που κλείνω αισίως πέντε χρόνια σχέσης, και οδεύω προς την επισημοποίηση αυτής, συνηθίζω μια φορά το μήνα να περνάω από τα στούντιο της οδού Πειραιώς για μια σύντομη επανασύνδεση με το παρελθόν μου.
Έτσι βρέθηκα, για να τελειώνω με τις φιλοσοφικές περιττολογίες, σε έναν αριθμό της οδού Πειραιώς, ξαναμμένος μόνο και μόνο στην ιδέα ότι θα διάλεγα ανάμεσα σε δυο ή τρεις υπέροχες υπάρξεις, ποια θα ικανοποιούσε τον πόθο μου για εκτόνωση. Πάρκαρα τη μηχανή και ανέβηκα αποφασιστικά τα σκαλοπάτια της εισόδου. Το χέρι μου στην τσέπη σιγουρευόταν ότι τα 50 ευρώ που προορίζονταν για την αποψινή νύχτα, βρίσκονταν στη θέση τους, και χτύπησα το κουδούνι.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η πόρτα ανοίγει και η γηραιά (όχι και τόσο) κυρία γνωστή και ως τσατσά, μου χαμογελά και με καλωσορίζει στο σαλόνι. Κάθομαι αναπαυτικά ως άλλος πελάτης που περιμένει την παρουσίαση του εμπορεύματος, με την ιδέα της επερχόμενης καύλας να στριφογυρίζει στο μυαλό μου. Και τότε τη βλέπω μπροστά μου... Η Αλίκη... Ως άλλη θεά Αρτέμιδα, Αμαζόνα, Αφέντρα της φύσης, να μου χαμογελά και να με καλησπερίζει...
- «Γεια σου αγάπη. Τι κάνεις; Θα περάσουμε καλά μαζί...»
Η τσατσά διακόπτει για να απαγγείλει το ποιηματάκι της…
- «Από εδώ η Αλίκη, ωραία κοπέλα. Το απλό της πρόγραμμα περιλαμβάνει τσιμπουκάκι πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, και κοστίζει 50 ευρώ, 70 για μασάζ…», κλπ., κλπ., κλπ.
Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να μου βγάλει τέτοια ένστικτα. Σηκώνομαι και αμέσως ρωτάω που είναι το δωμάτιο, μιας και δεν είχα ξαναβρεθεί στο συγκεκριμένο "σπίτι". Η τσατσά με καθοδηγεί, και μου χαμογελά φαρδιά πλατιά μόλις της δίνω διακριτικά το πενηντάρικο. Μπαίνω, γδύνομαι, ξαπλώνω και περιμένω γυρνώντας στο κεφάλι μου την εικόνα της Αλίκης. 23-24 χρονών, θεά, με μαύρα μακριά μαλλιά, λίγο σπαστά, πλουσιότατο στήθος, τρία τατουάζ, τα δύο σε διακριτικά σημεία, και το τρίτο ένας δράκος στην δεξιά της ωμοπλάτη να κατεβαίνει στο αψεγάδιαστο κορμί της.
Έφερνα στο μυαλό μου τα περίπου 175 εκατοστά του κορμιού της, που επρόκειτο να μου χαρίσουν την απόλαυση εντός ολίγου. Ο μικρός μου φίλος στο εσώρουχο μου ήδη είχε αρχίσει να ξεπροβάλλει το κεφάλι του από το μποξεράκι, πράγμα σπάνιο, βάσει της εμπειρίας μου σε τέτοια μέρη. Συνήθως πρέπει να αρχίσει η κοπέλα την δουλειά της για να ξυπνήσει... Μπαίνει μέσα, ψηλή, αγέρωχη, με χαμόγελο και προφυλακτικά στο χέρι, και ένα λιπαντικό στο άλλο. Κάθεται και αρχίζει να μου μιλάει, ενώ ταυτόχρονα τα χέρια της άρχισαν να με αγγίζουν. Στο λαιμό στην αρχή, στο στήθος στη συνέχεια και κατόπιν στον πούτσο μου που κόντευε να εκραγεί...
Την ρωτούσα για εκείνη, από που είναι, τι της αρέσει κλπ... ενώ μέσα μου αναρωτιόμουν πόσο βλάκας πρέπει να είμαι, να κάθομαι να πιάνω κουβέντα με την πουτάνα. Η συνέχεια βέβαια μου επιφύλασσε μια έκπληξη... της άρεσε που ασχολήθηκα μαζί της. Της άρεσε που την έβλεπα σαν άνθρωπο κι όχι σαν εμπόρευμα. Ελληνίδα δήλωσε, 24 ετών, από επαρχία, που βρέθηκε στην Αθήνα να σπουδάσει, αλλά σπούδασε τελικά τον έρωτα και το γαμήσι.
Απολογούμενη για τη ζωή της, άρχισε να μου γλείφει τις ρώγες, και να κατεβαίνει προς τα κάτω... μου πέρασε το προφυλακτικό στο ήδη καυλωμένο πούτσο μου, χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα της, και άρχισε ένα υπέροχο έως καταπληκτικό τσιμπούκι. Λίγα φιλιά στο κεφάλι στην αρχή, λίγο παίδεμα με τη γλώσσα, και μετά όλο μέσα.... deep thrοat που λένε… σάλιωμα, φίλημα και πάλι μέσα...
Συνέχισε αργά και βασανιστικά την προετοιμασία, ενώ τα χέρια μου, αφού ταξίδεψαν και εξερεύνησαν διεξοδικά το κορμί της κατέληξαν στο ξυρισμένο μουνάκι της, να χαϊδεύουν από τα μουνόχειλα μέχρι την κωλοτρυπίδα της και πάλι πίσω, χαράσσοντας τη διαδρομή που θα ακολουθούσε στην συνέχεια το καυλί μου.... Λίγο πριν φτάσω να χύσω από το τσιμπούκι της την σταμάτησα, λέγοντας της ότι μιας και είμαι τόση ώρα καυλωμένος θα είναι κρίμα να χύσω μόνο με πίπα. Και με ρωτάει αποστομωτικά:
- «Πώς θες να με γαμήσεις μωρό μου;»
Ίσως την ξάφνιασε η απάντηση μου:
- «Όπως θες εσύ θεά μου...»
Αλλά συνηθισμένη να ακούει τα πάντα από τους άντρες, έγνεψε καταφατικά, και με καβάλησε, δίνοντας μου μια υπέροχη θέα στις τεράστιες βυζάρες της που ανεβοκατέβαιναν μπροστά στο πρόσωπο μου, με τις ρώγες της να με ακουμπούν, και να κάνουν τη γλώσσα μου να τις κυνηγάει. Κάθεται πάνω στο καυλί μου, και αρχίζει ένα ξέφρενο γαμήσι, εφάμιλλο των αρχαίων μαινάδων στα διονυσιακά όργια, με πρόσωπο εκστασιασμένο, να μου μιλάει και να μου λέει το πόσο κατάφερα να την καυλώσω.... να μου λέει ότι γαμήθηκε με πολλούς απόψε αλλά μόνο με μένα το ευχαριστήθηκε. «Την ξέρει τη δουλειά της!», σκέφτομαι. «Ξέρει τι θέλει να ακούσει ο καθένας που μπαίνει εδώ μέσα». Άλλωστε, μην ξεχνάμε, δουλειά της είναι, και από επαγγελματισμό της βάζω άριστα.
Συνεχίζει να χορεύει πάνω στο καυλί μου αδιάκοπα κάνοντας με να εκστασιάζομαι κι εγώ, και να φτάνω στο αποκορύφωμα με μερικά βογκητά να φεύγουν από το στόμα μου, και αρκετά χύσια από το καυλί μου. Με ένα ξέπνοο τελευταίο βογκητό της δίνω το σύνθημα ότι τελείωσα... και (πρωτοφανές για πόρνη σε μπουρδέλο) ξαπλώνει δίπλα μου και με αγκαλιάζει. Συνεχίζει να μου ψιθυρίζει στο αφτί όλα όσα μου έλεγε πριν χύσω… συνεχίζει να μου γαμάει το μυαλό μιας και τελείωσε με το σώμα μου. Πόσο κρίμα και άδικο στον κόσμο τέτοιες γυναίκες να εκδίδονται... πόσο κρίμα…
Αφού με μιλάμε για λίγα λεπτά, και τις λέω κάποια πράγματα για μένα, σηκώνεται, και με καληνυχτίζει με ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο, και με μια προσπάθεια να εκμαιεύσει την υπόσχεση μου να ξαναπάω.
- «Φυσικά!», της λέω. «Δεν υπάρχει περίπτωση, θα ξαναέρθω μόνο και μόνο για σένα».
Ήξερα όμως μέσα μου ότι αυτό δεν θα συνέβαινε. Άλλωστε αυτή είναι η μαγεία της πορνείας, ότι κάθε φορά είναι διαφορετική... Ανεβαίνοντας στη μηχανή να φύγω, με πλημμυρίζουν σκέψεις... όπως χτυπάει ο αέρας το κεφάλι μου, ίσως το καθαρίζει από τα πάθη και ανοίγει δρόμο στη λογική, στον προβληματισμό. Γιατί τέτοιες γυναίκες να εκδίδονται έτσι; Γιατί να είναι έτσι ο κόσμος μας; Γιατί να μην απολαμβάνουν τον έρωτα κι αυτές όπως όλοι εμείς οι "φυσιολογικοί"; Γιατί να γινόμαστε δέσμιοι των παθών μας, δίνοντας τροφή σε όλο αυτό το σύστημα; Όχι μόνο στον αγοραίο έρωτα αλλά και σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας.
Γιατί η Αλίκη να πρέπει να υπομένει κάθε διεστραμμένο ανώμαλο σαν και του λόγου μου; Γιατί να γίνεται βορά για χάρη λίγων ευρώ, λίγων χάρτινων κατασκευασμάτων που θεοποιήσαμε να εξουσιάζουν τον κόσμο; Τέλος. Η υπόθεση πορνεία, έκλεισε για μένα. Η Αλίκη ήταν η τελευταία... ενδόμυχα όμως μέσα μου ξέρω ότι δεν είναι η τελευταία... όπως ότι επίσης ξέρω ότι δεν έχω τη δύναμη να αντισταθώ στα πάθη μου… κανείς μας δεν την έχει…
(Copyright protected OW ref: 15479)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.