Η ιστορία:
Κεφάλαιο 15ο
Τους επόμενους μήνες, η Μαρία, κατά ρητή εντολή του δυνάστη της, προέβη σε πράξεις, εκτός από ηθικά ανεπίτρεπτες και ποινικώς κολάσιμες. Λόγου χάρη, παραποιούσε συστηματικά τα απουσιολόγια, σβήνοντας, όχι μόνο δικές του απουσίες, αλλά και των φίλων του! Άλλοτε πάλι, ‘ρουφιάνευε’ τους συναδέλφους της, μεταφέροντας στον τσόγλανο, χαρτί και καλαμάρι, ότι έλεγαν για εκείνον στις μεταξύ τους συζητήσεις.
Το ότι έβαλε στην αφεντιά του και στα δυο κολλητάρια του, τον Άκο και τον Έντι, είκοσι στο Α’ τετράμηνο, και στα τρία μαθήματα που τους δίδασκε, δεν το εξέταζε καν.. συγκριτικά με τις άλλες ανομίες της, το θεωρούσε πταίσμα! Εντούτοις, παρά την αποστροφή της για το κάθαρμα, για όσες βρομιές την έβαζε να κάνει, εξακολουθούσε να ρουφάει άπληστα κάθε στιγμή των αμαρτωλών συνευρέσεών τους, που της είχαν γίνει πιο απαραίτητες κι από τον αέρα που ανέπνεε!
Πώς ήταν δυνατόν, μια γυναίκα ώριμη κι ανεξάρτητη να αντλεί τόση μεγάλη ηδονή από την υποβάθμισή της σε φτηνό σκεύος ηδονής, απ’ τον μικρό μαθητή της; Πώς ήταν δυνατόν το κωλόπαιδο να την ξεμουνιάζει και να την ξεκωλιάζει αδυσώπητα και να την υποβάλλει ταυτοχρόνως στις πιο εκτρωματικές ταπεινώσεις, βρίζοντάς τη χυδαιότατα, ή ακόμα και ξυλοκοπώντας τη χωρίς οίκτο, μαρκάροντας έτσι το κορμί της με απτά σημάδια της σαδιστικής τυραννικότητας του, κι εκείνη να ερεθίζεται μέχρι λιποθυμίας;
Όσο κι αν καμωνόταν ότι συμμετείχε σ’ αυτήν τη σχέση από ανάγκη, η αλήθεια ήταν ότι απολάμβανε τρελά τις ανθεκτικές χάρες του βαρβάτου μαθητή της! Γι’ αυτό, τελικά, εκείνο που την τρόμαζε, πιότερο ακόμα και από την τραγική θέση της, ήταν ο ίδιος της ο εαυτός. Προκειμένου, λοιπόν, να βάλει τέλος σε αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση, έπρεπε να επισπεύσει το σχέδιό της.
Η περίσταση ευνοούσε, αφού ο Νίκος και τα παιδιά θα έλειπαν στα πεθερικά της στη Λάρισα, για ένα τετραήμερο. Το πλάνο, βέβαια, ήταν να πάει κι η εκείνη μαζί, ωστόσο, παρότι κατάφερε να πάρει άδεια, στο Νίκο είπε ότι ο διευθυντής δήθεν απέρριψε το αίτημά της, με τη δικαιολογία ότι η περίοδος ήταν ακατάλληλη, αφού το σχολείο είχε ανοίξει μόλις πριν μισό μήνα, μετά τις διακοπές του Πάσχα.
Κεφάλαιο 16ο
Την Πέμπτη το πρωί, μόλις αναχώρησαν οι δικοί της, η Μαρία μετέβη στο σπίτι του Ελία, πανέτοιμη να παίξει τα τελευταίο της χαρτί, για να τον πείσει ότι η μετάλλαξή της σε άβουλη σκλάβα, υποταγμένη στην κτηνώδη σεξουαλικότητά του, είχε ολοκληρωθεί. Για τριάμισι μερόνυχτα, δεν εύρισκε χρόνο να ανασάνει.
Καταρχήν, υπηρετούσε τον τσόγλανο σα μαχαραγιά, δίχως να τον αφήνει να κουνήσει μήτε δαχτυλάκι, στην κυριολεξία! Του μαγείρευε, τον τάιζε, τον έντυνε, μέχρι και μπάνιο τον έκανε, σαπουνίζοντας σχολαστικά κάθε εκατοστό του κορμιού του, σκουπίζοντάς τον ύστερα επιμελώς και τέλος, φιλώντας τρυφερά, με δική της πρωτοβουλία, την… ψωλή και τ’ αρχίδια του, όπως ακριβώς φιλούσε τα μαγουλάκια των δυο γιων της, όταν ήταν φρεσκομπανιαρισμένοι!
Εκτός απ’ τις αγγαρείες, βέβαια, υπήρχε κι η ‘δράση’ στο πεδίο του σεξ. Το τσουτσέκι ήταν σκέτο ρομπότ, πηδώντας την ασταμάτητα, παντού και σε όλες τις στάσεις. Στην κουζίνα, στο σαλόνι, στην κρεβατοκάμαρα, στο μπάνιο, στους πάγκους, στο πλυντήριο, στο δάπεδο, στα έπιπλα, στα όρθια, στα τέσσερα, ανάσκελα, μπρούμυτα. Ακόμα και τα χυσίματα που έκανε, δεν τον επηρέαζαν διόλου, συνεχίζοντας απτόητος ότι έκανε πριν χύσει, σ’ αντίθεση με το δύστυχο το σύζυγό της, που, εξόν του ότι είχε ορμές κάθε του αγίου πούτσου ανήμερα -μοχθώντας μάλιστα σαν είλωτας για να κρατήσει τη στύση του- πάντα έχυνε στο δίλεπτο και ‘ξεραινόταν’, ροχαλίζοντας σα λοκομοτίβα!
Η Μαρία δεν απέφευγε τη σύγκριση, μολονότι τη γέμιζε δυσβάσταχτες τύψεις, ίσως επειδή είχε ανάγκη να βρει μια λογική απάντηση στο ερώτημα πως στα κομμάτια ήταν δυνατόν να της αρέσει τόσο απερίγραπτα ο συνδυασμός κτηνώδους σεξ, ψυχοσωματικού πόνου κι ειδεχθέστατων ταπεινώσεων, που χαρακτήριζε την ανίερη σχέση της με τον ανήλικο αφέντη της.
Εντούτοις, παρά τις αναπάντητες ερωτήσεις της, και παρά τη ντροπή που ένιωθε για την ένθερμη συμμετοχή της στα πιο αβυσσαλέα, σεξουαλικά σκηνικά, το μυαλό της δεν ξέφευγε απ’ το στόχο της ανακάλυψης των ατόμων που ‘χαν τραβήξει το επίμαχο βίντεο, το οποίο είχε αποθανατίσει τόσο γλαφυρά την αφεντιά της να ρουφάει μ’ εμετική λαχτάρα τον ψώλαρο και τα χύσια του έφηβου επιβήτορά της.
Έτσι, εκεί κατά το μεσημέρι της Κυριακής, ενώ οι δυο τους ήταν ξάπλα στο κρεβάτι, έπειτα από ένα δίωρο μπαράζ ξεκωλιάσματος της Μαρίας, το οποίο της είχε ανοίξει το σφιγκτήρα σα βάραθρο, κατά τα ακριβή λόγια του Ελία -αναγκάζοντάς την μάλιστα να τρέξει τρεις, συναπτές φορές στην τουαλέτα για, εκκένωση (!)- η γυναίκα κόλλησε τα χείλη της στο παπάρι του, το γέμισε φιλιά κι άρχισε το ψάρεμα.
- «Μμμμ… ήταν υπέροχο, πουτσαρά μου! Μου έσκισες τα ράμματα! Ψοφάω να την τρώω στον κώλο!», είπε, και καλά, ανέμελα.
- «Φυσικά και ψοφάς, καύλα μου! Αφού είσαι, αρχιξεκωλιάρα!», απάντησε χυδαία το καθίκι, μπατσίζοντας κυριαρχικά τα οπίσθιά της.
- «Μου φαίνεται, τελικά, ότι εκείνο το βίντεο που μου έδειξες πριν μισό χρόνο, μάλλον καλό μου έκανε, παρά κακό…», ξανάπε η γυναίκα.
- «Έτσι είναι. Ήσουν πολύ ‘ξενέρα’, μωρό μου. Σκέτη απελπισία! Ενώ τώρα, είσαι η απόλυτη θεά του σεξ!», χαριτολόγησε ο Ελία.
- «Έχεις δίκιο. Αλλά, μια που το έφερε η κουβέντα, ποιος τράβηξε το βίντεο; Πάντα το είχα απορία…», ρώτησε, δήθεν αδιάφορα, η Μαρία.
- «Μα, ο Άκο κι ο Έντι, οι κολλητοί μου. Ποιοι άλλοι; Νόμιζα ότι θα το είχες καταλάβει…», αποκρίθηκε αυτομάτως το τσουτσέκι.
- «Α, ώστε αυτοί είναι οι... ευεργέτες μου; Θα έπρεπε να τους συγχαρώ!», αναφώνησε η Μαρία σε τόνο παραπλανητικά χιουμοριστικό.
- «Τι θα ‘λεγες να κλείσω ένα ραντεβού, για να τους συγχαρείς όσο θες; Ούτως ή άλλως, ψοφάνε να σε.. γνωρίσουν!», πέταξε με νόημα το κωλοπαίδι, συλλαμβάνοντας την καθηγήτριά του τελείως εξ απήνης, με την εξοργιστικά αναιδή πρότασή του.
«Χμμ.. γιατί όχι; Εξάλλου, το κέρδισαν με το σπαθί τους!», αποκρίθηκε τελικά η Μαρία, σκεφτόμενη με κυνισμό ότι κάνα δυο πηδήματα παραπάνω, ήταν μια αποδεκτή θυσία στο βωμό της επίτευξης του στόχου της.
(Copyright protected OW ref: 31678)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.