Ας πούμε ότι με λένε Γιώργο. Είμαι 26 ετών και είμαι πολύ καιρό αναγνώστης του site. Έχω περάσει καλά με αρκετές ιστορίες που διάβασα εδώ μέσα και, ενώ σκέφτομαι πολλά χρόνια να γίνω μέλος εδώ, πλέον το αποφάσισα για να μοιραστώ την καλύτερη ιστορία που μου έχει τύχει μέχρι τώρα.
Ήμουν φοιτητής στο Ηράκλειο της Κρήτης, όμως τα τελευταία χρόνια έχω φύγει από εκεί. Έχω αφήσει πίσω καλούς φίλους, μεταξύ των οποίων και ο κολλητός μου. Είχα να τον δω πάνω από ένα χρόνο και έτσι το καλοκαίρι μάζεψα ότι λεφτά είχα από μία part-time δουλειά που έκανα και κατέβηκα να τον βρω.
Εκείνος είχε μετακομίσει και είχε πάει σε ένα σπίτι στο κέντρο μεν, αλλά σε πολύ ήσυχο μέρος, σε κάτι στενά. Ήταν κάποια σχετικά παλιά σπίτια στη σειρά. Είχε μία μικρή σιδερένια πόρτα στην είσοδο και ένα διάδρομο που έβγαινε σε μία θεωρητικά κοινόχρηστη αυλή. Ήταν τρία σπίτια στη σειρά, όπου για να πας στη σκάλα περνούσες αναγκαστικά από το διάδρομο έξω από τα δύο πρώτα, ενώ η αυλή ήταν μετά τη σκάλα μπροστά από το τρίτο σπίτι. Πάνω από το πρώτο σπίτι υπήρχε μια παλιά πολυκατοικία μια τέσσερις-πέντε ορόφους και πάνω από το τελευταίο μία πιο καινούργια πολυκατοικία με τέσσερις ορόφους. Στο δεύτερο αυτής της πολυκατοικίας έμενε ο φίλος μου.
Μερικές μέρες κάναμε φασαρία οπότε τον ρώτησα ποιοι άλλοι μένουν εκεί. Απ’ ότι μου είπε από κάτω έμενε άλλος ένας φοιτητής, ο οποίος έλειπε τότε, και στο ισόγειο ένα ζευγάρι. Ο τρίτος ήταν ακατοίκητος και στον τέταρτο έμενε ακόμα ένας φοιτητής. Τα δύο σπίτια στη μέση ήταν ακατοίκητα, ενώ στην πρώτη πολυκατοικία υπήρχε μια φοιτήτρια στο ισόγειο και ο σπιτονοικοκύρης της (και του φίλου μου) στο δεύτερο, ενώ ο πρώτος ήταν επίσης ακατοίκητος (ο συγκεκριμένος από επιλογή γιατί ήταν κάτι σαν αποθήκη του σπιτονοικοκύρη). Τις δέκα μέρες που έμεινα μαζί του συνάντησα μόνο το παιδί από τον τέταρτο, με τον οποίο βγήκαμε και μερικές φορές για καφέ στη συνέχεια.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε εγώ δεν είχα ευχαριστηθεί το Ηράκλειο μετά από τον καιρό που έλειπα και δεν είχα δει αρκετούς από τους φίλους μου που έμειναν εκεί λόγω της εξεταστικής τους, οπότε ο κολλητός μου πρότεινε να φύγει μόνος του και να μείνω για όσο θέλω σπίτι του. Αφού μου έφταναν τα λεφτά, αποφάσισα να παρατείνω για λίγο τις διακοπές μου.
Δύο μέρες αργότερα γυρνώντας έπεσα πάνω στη φοιτήτρια του ισογείου που είχε βγει να απλώσει κάτι ρούχα. Την είδα μόλις κατέβηκα από τη σκάλα και την κοιτούσα καθώς πλησίαζα, χωρίς όμως να προσέχω ιδιαίτερα. Περνώντας δίπλα της τη χαιρέτησα και μου απάντησε κι εκείνη ευγενικά. Ήταν μελαχρινή, χωρίς κάτι ιδιαίτερο στο σώμα ή την εμφάνιση γενικότερα (είχε και μερικά κιλάκια παραπάνω ίσως). Μία τυπική κοπέλα της διπλανής πόρτας.
Δεν πέρασε πραγματικά τίποτα από το μυαλό μου τότε. Ωστόσο δύο μέρες μετά επέστρεφα σπίτι από ένα πρωινό καφέ και έτυχε να πέσει το μάτι μου στην απλώστρα, στην οποία εκείνη τη μέρα έτυχε να έχει μόνο εσώρουχα. Είχε αρκετά, από αυτά τα μεγάλα που δεν αρέσουν και πολύ σε εμάς τους άντρες, στρινγκ, τάνγκα κ.ά., μεταξύ των οποίων και δύο-τρία σουτιέν. Την προσοχή μου τράβηξε ένα έντονο λεοπάρ μπραζίλιαν που φωσφόριζε κάπως.
Εκείνη την ώρα δε νομίζω ότι έδωσα μεγάλη σημασία, ωστόσο μέχρι το βράδυ γυρόφερνε συχνά στο μυαλό μου. Η αλήθεια είναι ότι είχα καιρό να κάνω κάτι με γυναίκα και έπιανα τον εαυτό μου να καυλώνει σχετικά εύκολα. Το επόμενο απόγευμα που βγήκα ήταν ακόμα εκεί, όπως και το βράδυ που γύρισα. Την επόμενη μέρα έλειπαν, όπως και το αμέσως επόμενο απόγευμα που βγήκα νωρίς, όμως το ίδιο βράδυ που γύρισα είχα πάλι απλωμένα διάφορα εσώρουχα. Στο λιγοστό φως διέκρινα ένα σκούρο στρινγκ κορδόνι στην άκρη, από αυτά που τα τρία κορδόνια ενώνουν σε ένα μικρό τριγωνάκι στο πίσω μέρος. Αυτά τα εσώρουχα μου αρέσουν πολύ και όπως είχα πιει και λίγο παραπάνω εκείνη την ώρα άπλωσα το χέρι να το πιάσω. Όμως δεν πρόσεξα καλά και αυτό μπλέχτηκε σε ένα μανταλάκι την ώρα που το σήκωσα με αποτέλεσμα να κάνει θόρυβο η απλώστρα (ήταν από αυτές τις σιδερένιες που σπάνε για να εξοικονομείς χώρο). Εκείνη την ώρα δεν κατάλαβα αν ήταν δυνατά ή όχι αλλά μέσα στην ησυχία της νύχτας μου ακούστηκε αρκετός. Πανικοβλήθηκα και χωρίς να το σκεφτώ έφυγα κρατώντας το στρινγκ στο χέρι μου και ανέβηκα γρήγορα (αλλά και όσο πιο αθόρυβα μπορούσα μέσα στην ταχύτητα μου) τη σκάλα. Δε συνειδητοποίησα ότι κρατούσα στο χέρι μου το στρινγκ μέχρι που ηρέμησα όταν μπήκα στο σπίτι και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.
Εκείνη την ώρα δεν ήξερα τι να κάνω, αλλά δεν ήθελα να ρισκάρω να γυρίσω πίσω μετά το θόρυβο που είχα κάνει, οπότε το άφησα πάνω στον καναπέ για να το επιστρέψω μετά. Όσο περνούσε η ώρα καθόμουν στην καρέκλα απέναντι από τον καναπέ και συνεχώς του έριχνα ματιές. Ήταν ένα μαύρο στρινγκ με μικρές ροζ καρδούλες που γυάλιζαν πάνω του και δύο ροζ φιογκάκια στις γωνίες του μπροστινού τριγώνου, εκεί όπου ξεκινούσαν τα κορδόνια.
Κάθε φορά που το κοιτούσα ένιωθα να καυλώνω όλο και περισσότερο, μέχρι που άνοιξα τον υπολογιστή για να βρω κάτι ενδιαφέρον να διώξω αυτές τις καύλες. Αφού βρήκα κάτι και άρχισα να τον παίζω δεν άντεξα και σηκώθηκα, πήρα το στριγνκ και αφού το τύλιξα στον πούτσο μου άρχισα να χύνω δυνατά, προσέχοντας ωστόσο να μην το λερώσω. Αφού ηρέμησα από την υπερένταση ντύθηκα και κατέβηκα προσεκτικά κάτω αφήνοντας το στη θέση του.
Η απλώστρα βρισκόταν ακριβώς έξω από το παράθυρο του σπιτιού, το πατζούρι του οποίου ήταν κάθε βράδυ κατεβασμένο μέχρι το ίδιο σημείο, περίπου 10-15 εκατοστά πριν το τέλος του. Ωστόσο δεν άκουσα τίποτα από μέσα, ούτε υπήρχε κάποιο φως και νόμιζα ότι και πριν δε θα είχε ακουστεί τίποτα. Το υπόλοιπο βράδυ είχα κάποιες τύψεις, κυρίως γιατί δεν ήθελα να δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα στον φίλο μου σε περίπτωση που δημιουργούταν κάποιο θέμα.
Ωστόσο το επόμενο πρωί το είχα ψιλό ξεχάσει, μέχρι που κατέβηκα ξανά κάτω το βράδυ για να βγω. Τότε είδα ότι υπήρχαν λίγα απλωμένα ρούχα από την αριστερή πλευρά της απλώστρας και τρία εσώρουχα στη δεξιά μεριά μόνα τους να ξεχωρίζουν αρκετά μακριά από τα υπόλοιπα ρούχα. Δεν έδωσα σημασία ούτε εκείνη την ώρα ούτε αργότερα που γύρισα. Ωστόσο το επόμενο πρωί πρόσεξα ότι είχε αδειάσει η απλώστρα αλλά τα εσώρουχα αυτά είχαν παραμείνει. Το βράδυ που βγήκα είδα ότι η απλώστρα είχε μετακινηθεί αρκετά προς το δεύτερο σπίτι, πιο κοντά στη σκάλα. Το βράδυ που γυρνούσα δεν αντιστάθηκα και πήρα άλλο ένα εσώρουχο. Αφού έχυσα και με αυτό, χωρίς πάλι να το λερώσω, το επέστρεψα.
Την επόμενη μέρα έγινε κάτι που δεν περίμενα καθόλου. Κατεβαίνοντας, είδα ότι το στρινγκ που είχα πάρει την επόμενη είχε αντικατασταθεί με ένα άλλο, ενώ τα άλλα δύο είχαν παραμείνει στη θέση τους. Σκέφτηκα αμέσως την πιθανότητα να έγινε αυτό επίτηδες και αμέσως καύλωσα. Εκείνο το βράδυ και τα δύο επόμενα έπαιρνα από ένα από τα τρία εσώρουχα που υπήρχαν κάθε μέρα στη δεξιά μεριά της απλώστρας και κάθε επόμενο πρωί έβλεπα ότι είχε αντικατασταθεί αυτό που είχα πάρει το προηγούμενο βράδυ ενώ τα άλλα δύο παρέμεναν στις θέσεις τους.
Ήμουν σίγουρος ότι το είχε καταλάβει και αυτό με καύλωνε πάρα πολύ. Έτσι το τέταρτο συνεχόμενο βράδυ έμεινα σπίτι και κάποια στιγμή κατέβηκα κατά τις 3:00-4:00 να διαλέξω ένα από τα εσώρουχα. Πλησίασα και όπως πήγα να πιάσω τα ένα άκουσα πίσω μου ένα θόρυβο και ταράχτηκα. Τότε πρόσεξα ότι το παντζούρι του παραθύρου ήταν ανεβασμένο πιο ψηλά απ’ ότι συνήθως και από μέσα άκουσα μία φωνή να μου λέει «Γεια σου».
Εκείνη την ώρα πάγωσα και δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω. Οι σφυγμοί μου πρέπει να ανέβηκαν πάρα πολύ και ένιωθα σαν να μη μπορώ να κουνηθώ. Τότε άναψε μέσα από το παράθυρο ένα μικρό φωτάκι και είδα τη φοιτήτρια να κάθεται σε μία καρέκλα πίσω από το παράθυρο με το κινητό στο χέρι και γυρισμένο προς το μέρος μου, ενώ το παράθυρο ήταν ανοιχτό. Κατάλαβα ότι είχε καθίσει εκεί ήσυχα και με περίμενε και σκέφτηκα ότι είχα κάνει τρελή μαλακία και τι θα μπορούσε να γίνει παρακάτω.
Εκείνη με κοίταξε με ένα ειρωνικό ύφος και με ρώτησε:
- Τι έγινε φίλε; Γιατί σταμάτησες; Νομίζω ότι ξέρουμε και οι δύο τι ήρθες να κάνεις.
Εγώ προσπαθούσα να σκεφτώ τι μπορώ να πω εκείνη την ώρα για να τα μπαλώσω, αλλά δε σκεφτόμουν τίποτα που να μου φαίνεται μάταιο.
Κατάλαβε ότι ήμουν ταραγμένος και μου είπε:
- Τι έγινε; Χθες και προχθές φαινόσουν πιο άνετος, τώρα γιατί έτσι; Μόνο στα κρυφά σου αρέσει να τρυπώνεις; Τώρα κολλήσαμε;
Προσπάθησα να πω «δεν καταλαβαίνω τι εννοείς» αλλά με σηκώθηκε και με διέκοψε λέγοντας :
- Μια χαρά καταλαβαίνεις.
Πλησίασε στο παράθυρο αλλά μια και το παντζούρι έκοβε την οπτική μας επαφή στο έτσι έσκυψε και ακούμπησε στο παράθυρο:
- Λες να μην έχω καταλάβει ότι έρχεσαι και παίρνεις τα εσώρουχα μου τις τελευταίες μέρες; Δεν έχω καταλάβει μόνο ποια ακριβώς σου αρέσουν γιατί δε διαλέγεις κάποιο συγκεκριμένο τύπο. Από την πρώτη μέρα που έκανες θόρυβο και σε κατάλαβα έχω προσέξει ότι έχει πάρεις στρινγκ, τάνγκα, κορδόνια. Μάλλον είσαι κάπως αναποφάσιστος.
Τότε κατάλαβα ότι την πρώτη φορά είχα κάνει όντως αρκετό θόρυβο και ότι μετά από εκεί έκανα κάθε μέρα αυτό ακριβώς που υπολόγιζε, όμως άρχισα να σκέφτομαι ότι αφού συνέβη κάτι τέτοιο ίσως να μην είχα τα προβλήματα που σκέφτηκα στην αρχή γιατί υπήρχε περίπτωση να ψήνεται κι εκείνη για κάτι. Έτσι για πρώτη φορά μίλησα:
- Η αλήθεια είναι ότι με τόσο ωραία πράγματα ήταν δύσκολο να αποφασίσω.
Κατάλαβα ακόμα κι εγώ ότι η φωνή μου έβγαινε με το ζόρι και πρέπει να ακουγόμουν αστείος, αλλά προσπάθησα να το παίξω όσο πιο ήρεμος γινόταν από εκείνο το σημείο και μετά. Εκείνη γέλασε, ξανά ειρωνικά, και απάντησε:
- Α, μιλάει. Και νομίζει ότι έχει και χιούμορ. Πρωτότυπο.
- Δεν κάνω χιούμορ, απλά όταν βλέπω κάτι ωραίο μου αρέσει να το θαυμάζω.
- Και πάντα όταν βλέπεις κάτι ωραίο το παίρνεις και την κάνεις σφεντόνα;
- Δεν έκανα αυτό που φαντάζεσαι. Το πήρα, το κοίταξα γιατί μου άρεσε και το επέστρεψα.
- Όλα τα έπαιρνες για να τα κοιτάξεις; Με περνάς για ηλίθια; Γιατί αν είναι κάποιος εδώ αυτή σίγουρα δεν είμαι εγώ. Εγώ θα πρόσεχα να μην με πάρει χαμπάρι όλη η γειτονιά.
- Δεν έκανα αυτό που νομίζεις. Στα επέστρεψα όλα καθαρά, μπορώ να σου εξηγήσω αν θέλεις.
(Μετά που σκεφτόμουν τη στιχομυθία μου φαινόμουν όλο και πιο ηλίθιος αλλά απορώ με τον εαυτό μου και μόνο που κατάφερα να μιλήσω εκείνη την ώρα. Δε μπορούσα να έχω απαίτηση να δουλεύει και το μυαλό μου. Ευτυχώς εκείνη ήταν πιο ετοιμόλογη από εμένα)
- Το έχω προσέξει και ξέρεις; Εκεί είναι το πρόβλημα.
Εκεί κόλλησα κάπως και την κοίταξα περίεργα κάνοντας μία μικρή παύση.
- Τι εννοείς;
- Τις τελευταίες μέρες μαζεύω αυτά που αφήνεις και δεν έχω παρατηρήσει τίποτα. Και ενώ με είχες καυλώσει στην αρχή μετά σκέφτηκα τι τα κάνει ο μαλάκας; Αδερφή είναι και τα παίρνει να τα φορέσει;
Πλέον καταλάβαινα ότι το σκηνικό αλλάζει υπέρ μου και η μαλακία μου μπορεί να μου βγει σε καλό, αλλά αιφνιδιάστηκα τόσο που δε μπορούσα να το εκμεταλλευτώ οπότε πάλι έμεινα να την κοιτάω χωρίς να μπορώ να πω κάτι. Ωστόσο άρχισα να την παρατηρώ κάπως καλύτερα. Ήταν μελαχρινή, είχε όντως πιασίματα (άλλοι μπορεί να έλεγαν παραπανίσια κιλά, αλλά εμένα μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες με πιασίματα οπότε ήταν κοντά στα γούστα μου αυτό το σώμα, λίγο πιο γεματούλα από το αγαπημένο μου), είχε αρκετά γλυκό πρόσωπο και φορούσε ένα μικρό διαμαντάκι στη μύτη. Είχε ωραία μάτια αλλά δε μπορούσα να διακρίνω το χρώμα με το λιγοστό φωτισμό.
- Λοιπόν, τι είναι; Είσαι όντως αδερφή; Για να τα δοκιμάζεις πάνω σου μου τα παίρνεις;
- Εγώ; Όχι, τι λες;
- Είσαι λίγο μαλάκας όμως ε; Σαν να έχεις καταπιεί τη γλώσσα σου κάνεις. Αν δε μπορείς τι πας να το παίξεις άντρας ρε φίλε;
Το ότι με προκαλούσε είχε αποτέλεσμα οπότε πήρα τα πάνω μου και προσπάθησα να γίνω πιο επιθετικός:
- Αν θέλεις τόσο να μάθεις τι έκανα μπορώ να σου δείξω. Νομίζω ότι τελικά αυτό θέλεις, γι’ αυτό κάνεις έτσι.
- Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να δω τι έγινε με τα εσώρουχα μου οπότε μπορείς να μου δείξεις.
Σκεφτόμουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ήμουν τόσο κωλόφαρδος και ότι πρέπει να ονειρεύομαι:
- Θέλεις να έρθω μέσα ή να πάμε πάνω στο δικό μου;
Τότε με προσγείωσε:
- Σιγά μη βάλω στο σπίτι μου έναν ανώμαλο. Και εννοείται δε θα ανέβω στο δικό σου. Εδώ θα μου δείξεις. Σε βλέπω πολύ καλά από εδώ;
- Τι εννοείς;
- Εννοώ ότι εκεί που είσαι έχει μια χαρά άπλα στον διάδρομο και μπορείς άνετα να μου δείξεις τι έκανες φαντάζομαι.
- Εδώ έξω;
- Ναι, γιατί;
- Γιατί στο τέλος του διαδρόμου είναι ο δρόμος και μπορεί να φανεί αν περάσει κανείς από εκεί.
- Δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό. Εγώ δε φαίνεται καν ότι στέκομαι στο παράθυρο από το δρόμο.
- Ναι αλλά…
- Τι έγινε; Σε έπιασαν οι ντροπές τώρα; Πάνω που πήγαινες να το παίξεις άντρας;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα είχα φαντασίωση να κάνω σεξ σε δημόσιο χώρο με τον κίνδυνο να με δει κάποιος και αυτό το σκηνικό ερχόταν πολύ κοντά στη φαντασίωση μου. Επίσης δεν είχα πάει ποτέ με άγνωστη και τώρα είχα απέναντι μου μια άγνωστη που ήθελε να με δει να τον παίζω για εκείνη. Οπότε το όλο σκηνικό με καύλωσε κάπως και αυτό άρχισε να φαίνεται μέσα από τη λεπτή φόρμα που φορούσα.
- Ωπ, τι έχουμε εδώ; Μάλλον υπάρχει κάποιος πιο άντρας εκεί κάτω. Κανένας μικρός θα είναι βέβαια, αλλά τι να κάνουμε; Δεν έχουμε όλοι τα τυχερά μας σε αυτή τη ζωή.
Εγώ δεν απάντησα οπότε μου λέει ξανά:
- Άκου να δεις, έχεις δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να κάνεις αυτό που είναι δίκαιο και από τη στιγμή που διασκέδαζες με τα εσώρουχα μου τόσο καιρό σαν ανώμαλος που φαίνεσαι, να κάτσεις να μου δείξεις τι έκανες. Η δεύτερη είναι να πάρω το video και να πάω στον ιδιοκτήτη από πάνω να γίνει χαμός. Διαλέγεις και παίρνεις αλλά σε προειδοποιώ ότι θα μπορείς να επιλέξεις για λίγη ώρα. Αν αργήσεις θα πάω καρφωτή πάνω το πρωί.
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν σχετικά ντροπαλός με τις γυναίκες, αλλά όταν αποφάσιζα να μιλήσω σε κάποια κρατούσα πάντα τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια μου, οπότε δεν είχα περάσει ξανά μια κατάσταση όπως αυτή. Κατάλαβα ότι ουσιαστικά δεν είχα επιλογή αλλά γενικά μπορούσε να μου βγει σε καλό όλη αυτή η ιστορία, οπότε απάντησα:
- Εντάξει, έχεις δίκιο. Είναι δίκαιο αυτό που ζητάς. Μπορούμε να το κάνουμε μέσα όμως;
- Εκεί που είσαι ή καθόλου. Και για την ακρίβεια ή αυτή τη στιγμή ή καθόλου, είπε επιθετικά.
- Εντάξει, έχεις δίκιο. Απλά δώσε μου λίγο χρόνο.
- Δε δείχνεις να χρειάζεσαι χρόνο, είπε κοιτάζοντας το φούσκωμα μέσα από τη φόρμα μου.
Είχα καυλώσει αρκετά και αυτό φαινόταν πολύ πλέον. Δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να μετρήσω πόσο τον έχω γιατί μου φαινόταν αστείο όταν ήμουν μικρός, ωστόσο είναι ένα μέγεθος που θεωρώ πολύ ικανοποιητικό και δεν έχω ακούσει ποτέ παράπονο από κάποια γυναίκα, ίσα-ίσα που συνήθως κάνουν θετικά σχόλια το μέγεθος οπότε θεωρώ ότι αυτές είναι οι καλύτεροι κριτές. Κατέβασα λίγο το μπροστινό μέρος της φόρμας και φάνηκε από μέσα το μποξεράκι.
- Αυτό δεν είναι τίποτα, είπε εκείνη. Κατέβασε το κανονικά, να φαίνεται. Άλλωστε το θέμα είναι να μπορεί να σε δει όποιος περάσει από το δρόμο, όχι να δει ένα μαλάκα να στέκεται στη γωνία.
Κατέβασα κι άλλο το παντελόνι και έμεινα με το μποξεράκι και τον πούτσο μου τελείως καυλωμένο από μέσα.
- Τελικά δε μοιάζει να είναι τόσο μικρός. Μπορεί να κάνουμε κάτι. Για να δω παρακάτω… είπε.
Κατέβασα και το μποξεράκι και τον πήρα στο χέρι μου αρχίζοντας να τον σφίγγω κοντά στη βάση του για να φαίνεται μεγαλύτερος. Φανταζόμουν ότι το λίγο φως που έπεφτε λειτουργούσε υπέρ μου στο θέμα της εμφάνισης και μπορεί να έκανε καλύτερη εντύπωση με το σκηνικό που υπήρχε γύρω μας.
- Μ… είναι καλός τελικά, δε στο είχα. Κρίμα να έχει τέτοιο πούτσο ένας ανώμαλος. Κι εμείς οι ελεύθερες τι θα γίνουμε;
- Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτόν όποτε θέλεις, της απαντάω εγώ που παίρνω θάρρος και αρχίζω να τον παίζω αργά πιέζοντας τον περισσότερο όσο έφτανα μπροστά στη βάση του. Ένιωθα το πουτσοκέφαλο να θέλει να σκάσει από την καύλα.
- Δε θα σου κάνω τη χάρη φίλε. Αυτή τη στιγμή θα κάνεις εσύ ότι θέλω εγώ, όχι το αντίθετο. Και αυτό πολύ σου είναι για την ώρα. Έχε χάρη που έχω να γαμηθώ καιρό και με έπιασες και εμένα στις καύλες μου.
- Μπορείς να συμμετάσχεις κι εσύ αν θες. Μέσα από το παράθυρο βέβαια, που δε φαίνεσαι.
- Πολύ αέρα παίρνεις. Σταμάτα να μιλάς και πάρε ένα από τα εσώρουχα να μου δείξεις τι έκανες.
Παίρνω το στρινγκ που είχα διαλέξει την πρώτη μέρα και το φέρνω στο πρόσωπο μου. Το μυρίζω και αφήνω ένα σιγανό «μ…» κοιτάζοντας τη στα μάτια. Μπορούσα να καταλάβω ότι της άρεσε κι εκείνης και έπαιρνα όλο και περισσότερο θάρρος.
- Η μυρωδιά σου είναι πολύ ωραία.
- Φαίνεται ότι σου αρέσει, είπε κοιτάζοντας συνεχώς τον καυλωμένο μου πούτσο. Μόνο αυτό έκανες με τόσα εσώρουχα;
Την κοιτούσα στα μάτια και έφερα το εσώρουχο στο στόμα μου, γλείφοντας με τη γλώσσα το μέρος που ακουμπούσε στο μουνί της.
- Θα προτιμούσα να δοκιμάσω αυτό που φοράς τώρα αλλά και αυτό καλό είναι.
- Μπα, ξεθάρρεψες ε; Και πολύ σου είναι αυτό ανώμαλε.
- Φαντάζομαι ότι αυτό που φοράς τώρα θα είναι πιο υγρό.
- Νομίζεις ότι με έχεις φτιάξει μεγάλε εραστή; Για να γελάσω σε έχω εκεί, μην το παίρνεις πάνω σου. Συνέχισε και άσε τα πολλά λόγια.
- Εντάξει, να ξέρεις ότι τις προηγούμενες φορές δεν τα έκανα αυτά. Απλά τώρα που είσαι εκεί με έχεις καυλώσει πολύ.
- Ε, ναι. Φαντάζομαι ότι θα έχεις καιρό να γαμήσεις για να το κάνεις αυτό.
- Έχω αρκετό. Αλλά με ικανοποίησες πλήρως τις τελευταίες μέρες.
- Τον έκανες λάστιχο ε; Τουλάχιστον είναι καλός, κάτι είναι κι αυτό.
- Σου αρέσει;
- Άσε τα λόγια και συνέχισε.
- Αφού σου αρέσει γιατί δεν το λες;
- Θα σταματήσεις ή θα πάει η ηχογράφηση πάνω;
«Οκ», της λέω και φέρνω το στριγνκ στον πούτσο μου. Το τυλίγω γύρω του όπως έκανα στο σπίτι και αρχίζω να τον παίζω πιο δυνατά. Ήταν θέμα δευτερολέπτων να χύσω. Εκείνη κατάλαβε ότι δε θα άντεχα πολύ και μου είπε:
- Μην τολμήσεις να χύσεις προς τα εμένα ή προς τα ρούχα. Γύρνα στον τοίχο αν είναι να λερώσεις.
Σε λίγα δευτερόλεπτα γύρισα προς τον τοίχο και άρχισα να χύνω συνεχώς. Τον είχα παίξει όλες τις προηγούμενες μέρες και δεν καταλάβαινα από πού ερχόταν τόσο πολύ, αλλά δε μπορούσα να σταματήσω. Με είχα καυλώσει πάρα πολύ. Εκείνη έβλεπε και κάποια στιγμή μετά από πολλά υγρά που έβγαλα την έπιασα να κάνει μία κίνηση σα να δαγκώνει ελαφρά τα χείλη της.
Όταν ηρέμησα τη ρώτησα:
- Σου άρεσε;
- Όχι όσο εσένα πάντως.
- Αυτό είναι μάλλον αλήθεια.
- Το ξέρεις ότι αύριο περιμένω να καθαρίσεις τον τοίχο, έτσι;
- Ότι θέλεις, της απαντάω και ξαναβάζω τη φόρμα μου.
- Σου πήρε ώρα αλλά επιτέλους ακούς γρήγορα. Δεν είσαι τόσο χαζός τελικά.
- Είδες; Μπορεί να ταιριάξουμε.
- Χαχα, είσαι αστείος. Το ότι είμαι καυλωμένη δε σημαίνει ότι θα γαμήσεις κιόλας, μη χαίρεσαι.
- Η πόρτα μου θα είναι πάντα ανοικτή πάντως.
- Και τώρα δεν ήταν κλειστή. Κάθε άλλο.
- Ωραία, θα περάσω το πρωί για τον τοίχο. Τώρα θα πάω πάνω γιατί ήμαστε ώρα εδώ και θα περάσει κανείς.
- Εσύ είσαι ώρα εκεί, εγώ δεν ήμουν ποτέ, μου απαντάει και μου κλείνει το μάτι.
Γελάω και πάω να φύγω. Καθώς φτάνω στη σκάλα μου φωνάζει όσο πιο σιγά γινόταν για να μη μας ακούσουν:
- Στάσου!
Γυρνάω πίσω από τη σκάλα και μου λέει να πάω στο παράθυρο. Μου λέει πάρε αυτό και μου δίνει κάτι στο χέρι. Τότε μου είπε κάτι που ακόμα το σκέφτομαι και καυλώνω κάθε φορά:
- Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Δεν το είχα αφήσει έξω για να μην το πάρεις τελείως. Θα περιμένω να το γεμίσεις υλικό και να το αφήσεις αύριο στην απλώστρα να στεγνώσει. Αλλά το θέλω να είναι πολύ υγρό. Και στη θέση σου δε θα ρίσκαρα να με παρακούσω…
και όπως έμεινα εγώ μαλάκας έκλεισε το τζάμι από το παράθυρο και μετά και το φως και έπεσε απόλυτο σκοτάδι στο δωμάτιο. Ανέβηκα πάνω και είδα ότι μου είχε δώσει ένα σκούρο μπλε γυαλιστερό τάνγκα, από αυτά που στο πλάι ανεβαίνουν ψηλά και βγαίνουν πάνω από τα τζιν. Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω ακόμα το τι είχε γίνει σκέφτηκα ότι έχω πετύχει ένα τρομερό πουτανάκι και θα περάσω καλά στις υπόλοιπες διακοπές μου. Μετά από ώρα κατάλαβα ότι δεν ήξερα καν το όνομα της ακόμα (όπως και κανένα άλλο στοιχείο για εκείνη πέραν του ότι ήταν φοιτήτρια κάπου), πράγμα που μου φάνηκε ακόμα πιο καυλωτικό γιατί δεν είχα κάνει ποτέ τίποτα που να μοιάζει με one night stand. Περιττό να σας πω ότι υπάκουσα στην επιθυμία της και το πρωί που κρέμασα το εσώρουχο της ήταν μούσκεμα.
Στη συνέχεια ζήσαμε και άλλα ωραία σκηνικά οι δυο μας, τα οποία μπορώ να περιγράψω σε άλλες ιστορίες (εννοείται πιο μικρές πλέον) αν θέλετε.
Κάποια στιγμή τη ρώτησα αν έχει ξανακάνει κάτι παρόμοιο γιατί μου φαινόταν πολύ περίεργο, ειδικά με τον χαρακτήρα της (αντίθετα με αυτό που περίμενα ήταν πολύ μαζεμένη στα περισσότερα πράγματα της καθημερινότητας της) και μου αποκάλυψε ότι είχε πάρει πολλές πληροφορίες από το παιδί στον τέταρτο με τον οποίο ήταν πολύ φίλοι. Επίσης είπε ότι έπαιξε ρόλο το ότι είχε κι εκείνη να κάνει κάτι καιρό και της άρεσα την πρώτη φορά που βρεθήκαμε γιατί της φάνηκα ντροπαλός, πράγμα που την ερέθισε ακόμα περισσότερο όταν κατάλαβε ότι της είχα πάρει το στρινγκ την πρώτη φορά. Απ’ ότι μου είπε δε θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο με έναν παντελώς άγνωστο, πράγμα που το πιστεύω γιατί θα μου φαινόταν περίεργο και επικίνδυνο κάτω από άλλες συνθήκες (ακόμα και τώρα συνεχίζει να μου φαίνεται επικίνδυνο από μέρους της).
Ελπίζω να μη σας κούρασε ο όγκος της ιστορίας και να θέλετε και τη συνέχεια της.
Copyright protected OW ref: 104098
Ήμουν φοιτητής στο Ηράκλειο της Κρήτης, όμως τα τελευταία χρόνια έχω φύγει από εκεί. Έχω αφήσει πίσω καλούς φίλους, μεταξύ των οποίων και ο κολλητός μου. Είχα να τον δω πάνω από ένα χρόνο και έτσι το καλοκαίρι μάζεψα ότι λεφτά είχα από μία part-time δουλειά που έκανα και κατέβηκα να τον βρω.
Εκείνος είχε μετακομίσει και είχε πάει σε ένα σπίτι στο κέντρο μεν, αλλά σε πολύ ήσυχο μέρος, σε κάτι στενά. Ήταν κάποια σχετικά παλιά σπίτια στη σειρά. Είχε μία μικρή σιδερένια πόρτα στην είσοδο και ένα διάδρομο που έβγαινε σε μία θεωρητικά κοινόχρηστη αυλή. Ήταν τρία σπίτια στη σειρά, όπου για να πας στη σκάλα περνούσες αναγκαστικά από το διάδρομο έξω από τα δύο πρώτα, ενώ η αυλή ήταν μετά τη σκάλα μπροστά από το τρίτο σπίτι. Πάνω από το πρώτο σπίτι υπήρχε μια παλιά πολυκατοικία μια τέσσερις-πέντε ορόφους και πάνω από το τελευταίο μία πιο καινούργια πολυκατοικία με τέσσερις ορόφους. Στο δεύτερο αυτής της πολυκατοικίας έμενε ο φίλος μου.
Μερικές μέρες κάναμε φασαρία οπότε τον ρώτησα ποιοι άλλοι μένουν εκεί. Απ’ ότι μου είπε από κάτω έμενε άλλος ένας φοιτητής, ο οποίος έλειπε τότε, και στο ισόγειο ένα ζευγάρι. Ο τρίτος ήταν ακατοίκητος και στον τέταρτο έμενε ακόμα ένας φοιτητής. Τα δύο σπίτια στη μέση ήταν ακατοίκητα, ενώ στην πρώτη πολυκατοικία υπήρχε μια φοιτήτρια στο ισόγειο και ο σπιτονοικοκύρης της (και του φίλου μου) στο δεύτερο, ενώ ο πρώτος ήταν επίσης ακατοίκητος (ο συγκεκριμένος από επιλογή γιατί ήταν κάτι σαν αποθήκη του σπιτονοικοκύρη). Τις δέκα μέρες που έμεινα μαζί του συνάντησα μόνο το παιδί από τον τέταρτο, με τον οποίο βγήκαμε και μερικές φορές για καφέ στη συνέχεια.
Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε εγώ δεν είχα ευχαριστηθεί το Ηράκλειο μετά από τον καιρό που έλειπα και δεν είχα δει αρκετούς από τους φίλους μου που έμειναν εκεί λόγω της εξεταστικής τους, οπότε ο κολλητός μου πρότεινε να φύγει μόνος του και να μείνω για όσο θέλω σπίτι του. Αφού μου έφταναν τα λεφτά, αποφάσισα να παρατείνω για λίγο τις διακοπές μου.
Δύο μέρες αργότερα γυρνώντας έπεσα πάνω στη φοιτήτρια του ισογείου που είχε βγει να απλώσει κάτι ρούχα. Την είδα μόλις κατέβηκα από τη σκάλα και την κοιτούσα καθώς πλησίαζα, χωρίς όμως να προσέχω ιδιαίτερα. Περνώντας δίπλα της τη χαιρέτησα και μου απάντησε κι εκείνη ευγενικά. Ήταν μελαχρινή, χωρίς κάτι ιδιαίτερο στο σώμα ή την εμφάνιση γενικότερα (είχε και μερικά κιλάκια παραπάνω ίσως). Μία τυπική κοπέλα της διπλανής πόρτας.
Δεν πέρασε πραγματικά τίποτα από το μυαλό μου τότε. Ωστόσο δύο μέρες μετά επέστρεφα σπίτι από ένα πρωινό καφέ και έτυχε να πέσει το μάτι μου στην απλώστρα, στην οποία εκείνη τη μέρα έτυχε να έχει μόνο εσώρουχα. Είχε αρκετά, από αυτά τα μεγάλα που δεν αρέσουν και πολύ σε εμάς τους άντρες, στρινγκ, τάνγκα κ.ά., μεταξύ των οποίων και δύο-τρία σουτιέν. Την προσοχή μου τράβηξε ένα έντονο λεοπάρ μπραζίλιαν που φωσφόριζε κάπως.
Εκείνη την ώρα δε νομίζω ότι έδωσα μεγάλη σημασία, ωστόσο μέχρι το βράδυ γυρόφερνε συχνά στο μυαλό μου. Η αλήθεια είναι ότι είχα καιρό να κάνω κάτι με γυναίκα και έπιανα τον εαυτό μου να καυλώνει σχετικά εύκολα. Το επόμενο απόγευμα που βγήκα ήταν ακόμα εκεί, όπως και το βράδυ που γύρισα. Την επόμενη μέρα έλειπαν, όπως και το αμέσως επόμενο απόγευμα που βγήκα νωρίς, όμως το ίδιο βράδυ που γύρισα είχα πάλι απλωμένα διάφορα εσώρουχα. Στο λιγοστό φως διέκρινα ένα σκούρο στρινγκ κορδόνι στην άκρη, από αυτά που τα τρία κορδόνια ενώνουν σε ένα μικρό τριγωνάκι στο πίσω μέρος. Αυτά τα εσώρουχα μου αρέσουν πολύ και όπως είχα πιει και λίγο παραπάνω εκείνη την ώρα άπλωσα το χέρι να το πιάσω. Όμως δεν πρόσεξα καλά και αυτό μπλέχτηκε σε ένα μανταλάκι την ώρα που το σήκωσα με αποτέλεσμα να κάνει θόρυβο η απλώστρα (ήταν από αυτές τις σιδερένιες που σπάνε για να εξοικονομείς χώρο). Εκείνη την ώρα δεν κατάλαβα αν ήταν δυνατά ή όχι αλλά μέσα στην ησυχία της νύχτας μου ακούστηκε αρκετός. Πανικοβλήθηκα και χωρίς να το σκεφτώ έφυγα κρατώντας το στρινγκ στο χέρι μου και ανέβηκα γρήγορα (αλλά και όσο πιο αθόρυβα μπορούσα μέσα στην ταχύτητα μου) τη σκάλα. Δε συνειδητοποίησα ότι κρατούσα στο χέρι μου το στρινγκ μέχρι που ηρέμησα όταν μπήκα στο σπίτι και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.
Εκείνη την ώρα δεν ήξερα τι να κάνω, αλλά δεν ήθελα να ρισκάρω να γυρίσω πίσω μετά το θόρυβο που είχα κάνει, οπότε το άφησα πάνω στον καναπέ για να το επιστρέψω μετά. Όσο περνούσε η ώρα καθόμουν στην καρέκλα απέναντι από τον καναπέ και συνεχώς του έριχνα ματιές. Ήταν ένα μαύρο στρινγκ με μικρές ροζ καρδούλες που γυάλιζαν πάνω του και δύο ροζ φιογκάκια στις γωνίες του μπροστινού τριγώνου, εκεί όπου ξεκινούσαν τα κορδόνια.
Κάθε φορά που το κοιτούσα ένιωθα να καυλώνω όλο και περισσότερο, μέχρι που άνοιξα τον υπολογιστή για να βρω κάτι ενδιαφέρον να διώξω αυτές τις καύλες. Αφού βρήκα κάτι και άρχισα να τον παίζω δεν άντεξα και σηκώθηκα, πήρα το στριγνκ και αφού το τύλιξα στον πούτσο μου άρχισα να χύνω δυνατά, προσέχοντας ωστόσο να μην το λερώσω. Αφού ηρέμησα από την υπερένταση ντύθηκα και κατέβηκα προσεκτικά κάτω αφήνοντας το στη θέση του.
Η απλώστρα βρισκόταν ακριβώς έξω από το παράθυρο του σπιτιού, το πατζούρι του οποίου ήταν κάθε βράδυ κατεβασμένο μέχρι το ίδιο σημείο, περίπου 10-15 εκατοστά πριν το τέλος του. Ωστόσο δεν άκουσα τίποτα από μέσα, ούτε υπήρχε κάποιο φως και νόμιζα ότι και πριν δε θα είχε ακουστεί τίποτα. Το υπόλοιπο βράδυ είχα κάποιες τύψεις, κυρίως γιατί δεν ήθελα να δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα στον φίλο μου σε περίπτωση που δημιουργούταν κάποιο θέμα.
Ωστόσο το επόμενο πρωί το είχα ψιλό ξεχάσει, μέχρι που κατέβηκα ξανά κάτω το βράδυ για να βγω. Τότε είδα ότι υπήρχαν λίγα απλωμένα ρούχα από την αριστερή πλευρά της απλώστρας και τρία εσώρουχα στη δεξιά μεριά μόνα τους να ξεχωρίζουν αρκετά μακριά από τα υπόλοιπα ρούχα. Δεν έδωσα σημασία ούτε εκείνη την ώρα ούτε αργότερα που γύρισα. Ωστόσο το επόμενο πρωί πρόσεξα ότι είχε αδειάσει η απλώστρα αλλά τα εσώρουχα αυτά είχαν παραμείνει. Το βράδυ που βγήκα είδα ότι η απλώστρα είχε μετακινηθεί αρκετά προς το δεύτερο σπίτι, πιο κοντά στη σκάλα. Το βράδυ που γυρνούσα δεν αντιστάθηκα και πήρα άλλο ένα εσώρουχο. Αφού έχυσα και με αυτό, χωρίς πάλι να το λερώσω, το επέστρεψα.
Την επόμενη μέρα έγινε κάτι που δεν περίμενα καθόλου. Κατεβαίνοντας, είδα ότι το στρινγκ που είχα πάρει την επόμενη είχε αντικατασταθεί με ένα άλλο, ενώ τα άλλα δύο είχαν παραμείνει στη θέση τους. Σκέφτηκα αμέσως την πιθανότητα να έγινε αυτό επίτηδες και αμέσως καύλωσα. Εκείνο το βράδυ και τα δύο επόμενα έπαιρνα από ένα από τα τρία εσώρουχα που υπήρχαν κάθε μέρα στη δεξιά μεριά της απλώστρας και κάθε επόμενο πρωί έβλεπα ότι είχε αντικατασταθεί αυτό που είχα πάρει το προηγούμενο βράδυ ενώ τα άλλα δύο παρέμεναν στις θέσεις τους.
Ήμουν σίγουρος ότι το είχε καταλάβει και αυτό με καύλωνε πάρα πολύ. Έτσι το τέταρτο συνεχόμενο βράδυ έμεινα σπίτι και κάποια στιγμή κατέβηκα κατά τις 3:00-4:00 να διαλέξω ένα από τα εσώρουχα. Πλησίασα και όπως πήγα να πιάσω τα ένα άκουσα πίσω μου ένα θόρυβο και ταράχτηκα. Τότε πρόσεξα ότι το παντζούρι του παραθύρου ήταν ανεβασμένο πιο ψηλά απ’ ότι συνήθως και από μέσα άκουσα μία φωνή να μου λέει «Γεια σου».
Εκείνη την ώρα πάγωσα και δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω. Οι σφυγμοί μου πρέπει να ανέβηκαν πάρα πολύ και ένιωθα σαν να μη μπορώ να κουνηθώ. Τότε άναψε μέσα από το παράθυρο ένα μικρό φωτάκι και είδα τη φοιτήτρια να κάθεται σε μία καρέκλα πίσω από το παράθυρο με το κινητό στο χέρι και γυρισμένο προς το μέρος μου, ενώ το παράθυρο ήταν ανοιχτό. Κατάλαβα ότι είχε καθίσει εκεί ήσυχα και με περίμενε και σκέφτηκα ότι είχα κάνει τρελή μαλακία και τι θα μπορούσε να γίνει παρακάτω.
Εκείνη με κοίταξε με ένα ειρωνικό ύφος και με ρώτησε:
- Τι έγινε φίλε; Γιατί σταμάτησες; Νομίζω ότι ξέρουμε και οι δύο τι ήρθες να κάνεις.
Εγώ προσπαθούσα να σκεφτώ τι μπορώ να πω εκείνη την ώρα για να τα μπαλώσω, αλλά δε σκεφτόμουν τίποτα που να μου φαίνεται μάταιο.
Κατάλαβε ότι ήμουν ταραγμένος και μου είπε:
- Τι έγινε; Χθες και προχθές φαινόσουν πιο άνετος, τώρα γιατί έτσι; Μόνο στα κρυφά σου αρέσει να τρυπώνεις; Τώρα κολλήσαμε;
Προσπάθησα να πω «δεν καταλαβαίνω τι εννοείς» αλλά με σηκώθηκε και με διέκοψε λέγοντας :
- Μια χαρά καταλαβαίνεις.
Πλησίασε στο παράθυρο αλλά μια και το παντζούρι έκοβε την οπτική μας επαφή στο έτσι έσκυψε και ακούμπησε στο παράθυρο:
- Λες να μην έχω καταλάβει ότι έρχεσαι και παίρνεις τα εσώρουχα μου τις τελευταίες μέρες; Δεν έχω καταλάβει μόνο ποια ακριβώς σου αρέσουν γιατί δε διαλέγεις κάποιο συγκεκριμένο τύπο. Από την πρώτη μέρα που έκανες θόρυβο και σε κατάλαβα έχω προσέξει ότι έχει πάρεις στρινγκ, τάνγκα, κορδόνια. Μάλλον είσαι κάπως αναποφάσιστος.
Τότε κατάλαβα ότι την πρώτη φορά είχα κάνει όντως αρκετό θόρυβο και ότι μετά από εκεί έκανα κάθε μέρα αυτό ακριβώς που υπολόγιζε, όμως άρχισα να σκέφτομαι ότι αφού συνέβη κάτι τέτοιο ίσως να μην είχα τα προβλήματα που σκέφτηκα στην αρχή γιατί υπήρχε περίπτωση να ψήνεται κι εκείνη για κάτι. Έτσι για πρώτη φορά μίλησα:
- Η αλήθεια είναι ότι με τόσο ωραία πράγματα ήταν δύσκολο να αποφασίσω.
Κατάλαβα ακόμα κι εγώ ότι η φωνή μου έβγαινε με το ζόρι και πρέπει να ακουγόμουν αστείος, αλλά προσπάθησα να το παίξω όσο πιο ήρεμος γινόταν από εκείνο το σημείο και μετά. Εκείνη γέλασε, ξανά ειρωνικά, και απάντησε:
- Α, μιλάει. Και νομίζει ότι έχει και χιούμορ. Πρωτότυπο.
- Δεν κάνω χιούμορ, απλά όταν βλέπω κάτι ωραίο μου αρέσει να το θαυμάζω.
- Και πάντα όταν βλέπεις κάτι ωραίο το παίρνεις και την κάνεις σφεντόνα;
- Δεν έκανα αυτό που φαντάζεσαι. Το πήρα, το κοίταξα γιατί μου άρεσε και το επέστρεψα.
- Όλα τα έπαιρνες για να τα κοιτάξεις; Με περνάς για ηλίθια; Γιατί αν είναι κάποιος εδώ αυτή σίγουρα δεν είμαι εγώ. Εγώ θα πρόσεχα να μην με πάρει χαμπάρι όλη η γειτονιά.
- Δεν έκανα αυτό που νομίζεις. Στα επέστρεψα όλα καθαρά, μπορώ να σου εξηγήσω αν θέλεις.
(Μετά που σκεφτόμουν τη στιχομυθία μου φαινόμουν όλο και πιο ηλίθιος αλλά απορώ με τον εαυτό μου και μόνο που κατάφερα να μιλήσω εκείνη την ώρα. Δε μπορούσα να έχω απαίτηση να δουλεύει και το μυαλό μου. Ευτυχώς εκείνη ήταν πιο ετοιμόλογη από εμένα)
- Το έχω προσέξει και ξέρεις; Εκεί είναι το πρόβλημα.
Εκεί κόλλησα κάπως και την κοίταξα περίεργα κάνοντας μία μικρή παύση.
- Τι εννοείς;
- Τις τελευταίες μέρες μαζεύω αυτά που αφήνεις και δεν έχω παρατηρήσει τίποτα. Και ενώ με είχες καυλώσει στην αρχή μετά σκέφτηκα τι τα κάνει ο μαλάκας; Αδερφή είναι και τα παίρνει να τα φορέσει;
Πλέον καταλάβαινα ότι το σκηνικό αλλάζει υπέρ μου και η μαλακία μου μπορεί να μου βγει σε καλό, αλλά αιφνιδιάστηκα τόσο που δε μπορούσα να το εκμεταλλευτώ οπότε πάλι έμεινα να την κοιτάω χωρίς να μπορώ να πω κάτι. Ωστόσο άρχισα να την παρατηρώ κάπως καλύτερα. Ήταν μελαχρινή, είχε όντως πιασίματα (άλλοι μπορεί να έλεγαν παραπανίσια κιλά, αλλά εμένα μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες με πιασίματα οπότε ήταν κοντά στα γούστα μου αυτό το σώμα, λίγο πιο γεματούλα από το αγαπημένο μου), είχε αρκετά γλυκό πρόσωπο και φορούσε ένα μικρό διαμαντάκι στη μύτη. Είχε ωραία μάτια αλλά δε μπορούσα να διακρίνω το χρώμα με το λιγοστό φωτισμό.
- Λοιπόν, τι είναι; Είσαι όντως αδερφή; Για να τα δοκιμάζεις πάνω σου μου τα παίρνεις;
- Εγώ; Όχι, τι λες;
- Είσαι λίγο μαλάκας όμως ε; Σαν να έχεις καταπιεί τη γλώσσα σου κάνεις. Αν δε μπορείς τι πας να το παίξεις άντρας ρε φίλε;
Το ότι με προκαλούσε είχε αποτέλεσμα οπότε πήρα τα πάνω μου και προσπάθησα να γίνω πιο επιθετικός:
- Αν θέλεις τόσο να μάθεις τι έκανα μπορώ να σου δείξω. Νομίζω ότι τελικά αυτό θέλεις, γι’ αυτό κάνεις έτσι.
- Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να δω τι έγινε με τα εσώρουχα μου οπότε μπορείς να μου δείξεις.
Σκεφτόμουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ήμουν τόσο κωλόφαρδος και ότι πρέπει να ονειρεύομαι:
- Θέλεις να έρθω μέσα ή να πάμε πάνω στο δικό μου;
Τότε με προσγείωσε:
- Σιγά μη βάλω στο σπίτι μου έναν ανώμαλο. Και εννοείται δε θα ανέβω στο δικό σου. Εδώ θα μου δείξεις. Σε βλέπω πολύ καλά από εδώ;
- Τι εννοείς;
- Εννοώ ότι εκεί που είσαι έχει μια χαρά άπλα στον διάδρομο και μπορείς άνετα να μου δείξεις τι έκανες φαντάζομαι.
- Εδώ έξω;
- Ναι, γιατί;
- Γιατί στο τέλος του διαδρόμου είναι ο δρόμος και μπορεί να φανεί αν περάσει κανείς από εκεί.
- Δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό. Εγώ δε φαίνεται καν ότι στέκομαι στο παράθυρο από το δρόμο.
- Ναι αλλά…
- Τι έγινε; Σε έπιασαν οι ντροπές τώρα; Πάνω που πήγαινες να το παίξεις άντρας;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα είχα φαντασίωση να κάνω σεξ σε δημόσιο χώρο με τον κίνδυνο να με δει κάποιος και αυτό το σκηνικό ερχόταν πολύ κοντά στη φαντασίωση μου. Επίσης δεν είχα πάει ποτέ με άγνωστη και τώρα είχα απέναντι μου μια άγνωστη που ήθελε να με δει να τον παίζω για εκείνη. Οπότε το όλο σκηνικό με καύλωσε κάπως και αυτό άρχισε να φαίνεται μέσα από τη λεπτή φόρμα που φορούσα.
- Ωπ, τι έχουμε εδώ; Μάλλον υπάρχει κάποιος πιο άντρας εκεί κάτω. Κανένας μικρός θα είναι βέβαια, αλλά τι να κάνουμε; Δεν έχουμε όλοι τα τυχερά μας σε αυτή τη ζωή.
Εγώ δεν απάντησα οπότε μου λέει ξανά:
- Άκου να δεις, έχεις δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να κάνεις αυτό που είναι δίκαιο και από τη στιγμή που διασκέδαζες με τα εσώρουχα μου τόσο καιρό σαν ανώμαλος που φαίνεσαι, να κάτσεις να μου δείξεις τι έκανες. Η δεύτερη είναι να πάρω το video και να πάω στον ιδιοκτήτη από πάνω να γίνει χαμός. Διαλέγεις και παίρνεις αλλά σε προειδοποιώ ότι θα μπορείς να επιλέξεις για λίγη ώρα. Αν αργήσεις θα πάω καρφωτή πάνω το πρωί.
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν σχετικά ντροπαλός με τις γυναίκες, αλλά όταν αποφάσιζα να μιλήσω σε κάποια κρατούσα πάντα τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια μου, οπότε δεν είχα περάσει ξανά μια κατάσταση όπως αυτή. Κατάλαβα ότι ουσιαστικά δεν είχα επιλογή αλλά γενικά μπορούσε να μου βγει σε καλό όλη αυτή η ιστορία, οπότε απάντησα:
- Εντάξει, έχεις δίκιο. Είναι δίκαιο αυτό που ζητάς. Μπορούμε να το κάνουμε μέσα όμως;
- Εκεί που είσαι ή καθόλου. Και για την ακρίβεια ή αυτή τη στιγμή ή καθόλου, είπε επιθετικά.
- Εντάξει, έχεις δίκιο. Απλά δώσε μου λίγο χρόνο.
- Δε δείχνεις να χρειάζεσαι χρόνο, είπε κοιτάζοντας το φούσκωμα μέσα από τη φόρμα μου.
Είχα καυλώσει αρκετά και αυτό φαινόταν πολύ πλέον. Δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να μετρήσω πόσο τον έχω γιατί μου φαινόταν αστείο όταν ήμουν μικρός, ωστόσο είναι ένα μέγεθος που θεωρώ πολύ ικανοποιητικό και δεν έχω ακούσει ποτέ παράπονο από κάποια γυναίκα, ίσα-ίσα που συνήθως κάνουν θετικά σχόλια το μέγεθος οπότε θεωρώ ότι αυτές είναι οι καλύτεροι κριτές. Κατέβασα λίγο το μπροστινό μέρος της φόρμας και φάνηκε από μέσα το μποξεράκι.
- Αυτό δεν είναι τίποτα, είπε εκείνη. Κατέβασε το κανονικά, να φαίνεται. Άλλωστε το θέμα είναι να μπορεί να σε δει όποιος περάσει από το δρόμο, όχι να δει ένα μαλάκα να στέκεται στη γωνία.
Κατέβασα κι άλλο το παντελόνι και έμεινα με το μποξεράκι και τον πούτσο μου τελείως καυλωμένο από μέσα.
- Τελικά δε μοιάζει να είναι τόσο μικρός. Μπορεί να κάνουμε κάτι. Για να δω παρακάτω… είπε.
Κατέβασα και το μποξεράκι και τον πήρα στο χέρι μου αρχίζοντας να τον σφίγγω κοντά στη βάση του για να φαίνεται μεγαλύτερος. Φανταζόμουν ότι το λίγο φως που έπεφτε λειτουργούσε υπέρ μου στο θέμα της εμφάνισης και μπορεί να έκανε καλύτερη εντύπωση με το σκηνικό που υπήρχε γύρω μας.
- Μ… είναι καλός τελικά, δε στο είχα. Κρίμα να έχει τέτοιο πούτσο ένας ανώμαλος. Κι εμείς οι ελεύθερες τι θα γίνουμε;
- Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτόν όποτε θέλεις, της απαντάω εγώ που παίρνω θάρρος και αρχίζω να τον παίζω αργά πιέζοντας τον περισσότερο όσο έφτανα μπροστά στη βάση του. Ένιωθα το πουτσοκέφαλο να θέλει να σκάσει από την καύλα.
- Δε θα σου κάνω τη χάρη φίλε. Αυτή τη στιγμή θα κάνεις εσύ ότι θέλω εγώ, όχι το αντίθετο. Και αυτό πολύ σου είναι για την ώρα. Έχε χάρη που έχω να γαμηθώ καιρό και με έπιασες και εμένα στις καύλες μου.
- Μπορείς να συμμετάσχεις κι εσύ αν θες. Μέσα από το παράθυρο βέβαια, που δε φαίνεσαι.
- Πολύ αέρα παίρνεις. Σταμάτα να μιλάς και πάρε ένα από τα εσώρουχα να μου δείξεις τι έκανες.
Παίρνω το στρινγκ που είχα διαλέξει την πρώτη μέρα και το φέρνω στο πρόσωπο μου. Το μυρίζω και αφήνω ένα σιγανό «μ…» κοιτάζοντας τη στα μάτια. Μπορούσα να καταλάβω ότι της άρεσε κι εκείνης και έπαιρνα όλο και περισσότερο θάρρος.
- Η μυρωδιά σου είναι πολύ ωραία.
- Φαίνεται ότι σου αρέσει, είπε κοιτάζοντας συνεχώς τον καυλωμένο μου πούτσο. Μόνο αυτό έκανες με τόσα εσώρουχα;
Την κοιτούσα στα μάτια και έφερα το εσώρουχο στο στόμα μου, γλείφοντας με τη γλώσσα το μέρος που ακουμπούσε στο μουνί της.
- Θα προτιμούσα να δοκιμάσω αυτό που φοράς τώρα αλλά και αυτό καλό είναι.
- Μπα, ξεθάρρεψες ε; Και πολύ σου είναι αυτό ανώμαλε.
- Φαντάζομαι ότι αυτό που φοράς τώρα θα είναι πιο υγρό.
- Νομίζεις ότι με έχεις φτιάξει μεγάλε εραστή; Για να γελάσω σε έχω εκεί, μην το παίρνεις πάνω σου. Συνέχισε και άσε τα πολλά λόγια.
- Εντάξει, να ξέρεις ότι τις προηγούμενες φορές δεν τα έκανα αυτά. Απλά τώρα που είσαι εκεί με έχεις καυλώσει πολύ.
- Ε, ναι. Φαντάζομαι ότι θα έχεις καιρό να γαμήσεις για να το κάνεις αυτό.
- Έχω αρκετό. Αλλά με ικανοποίησες πλήρως τις τελευταίες μέρες.
- Τον έκανες λάστιχο ε; Τουλάχιστον είναι καλός, κάτι είναι κι αυτό.
- Σου αρέσει;
- Άσε τα λόγια και συνέχισε.
- Αφού σου αρέσει γιατί δεν το λες;
- Θα σταματήσεις ή θα πάει η ηχογράφηση πάνω;
«Οκ», της λέω και φέρνω το στριγνκ στον πούτσο μου. Το τυλίγω γύρω του όπως έκανα στο σπίτι και αρχίζω να τον παίζω πιο δυνατά. Ήταν θέμα δευτερολέπτων να χύσω. Εκείνη κατάλαβε ότι δε θα άντεχα πολύ και μου είπε:
- Μην τολμήσεις να χύσεις προς τα εμένα ή προς τα ρούχα. Γύρνα στον τοίχο αν είναι να λερώσεις.
Σε λίγα δευτερόλεπτα γύρισα προς τον τοίχο και άρχισα να χύνω συνεχώς. Τον είχα παίξει όλες τις προηγούμενες μέρες και δεν καταλάβαινα από πού ερχόταν τόσο πολύ, αλλά δε μπορούσα να σταματήσω. Με είχα καυλώσει πάρα πολύ. Εκείνη έβλεπε και κάποια στιγμή μετά από πολλά υγρά που έβγαλα την έπιασα να κάνει μία κίνηση σα να δαγκώνει ελαφρά τα χείλη της.
Όταν ηρέμησα τη ρώτησα:
- Σου άρεσε;
- Όχι όσο εσένα πάντως.
- Αυτό είναι μάλλον αλήθεια.
- Το ξέρεις ότι αύριο περιμένω να καθαρίσεις τον τοίχο, έτσι;
- Ότι θέλεις, της απαντάω και ξαναβάζω τη φόρμα μου.
- Σου πήρε ώρα αλλά επιτέλους ακούς γρήγορα. Δεν είσαι τόσο χαζός τελικά.
- Είδες; Μπορεί να ταιριάξουμε.
- Χαχα, είσαι αστείος. Το ότι είμαι καυλωμένη δε σημαίνει ότι θα γαμήσεις κιόλας, μη χαίρεσαι.
- Η πόρτα μου θα είναι πάντα ανοικτή πάντως.
- Και τώρα δεν ήταν κλειστή. Κάθε άλλο.
- Ωραία, θα περάσω το πρωί για τον τοίχο. Τώρα θα πάω πάνω γιατί ήμαστε ώρα εδώ και θα περάσει κανείς.
- Εσύ είσαι ώρα εκεί, εγώ δεν ήμουν ποτέ, μου απαντάει και μου κλείνει το μάτι.
Γελάω και πάω να φύγω. Καθώς φτάνω στη σκάλα μου φωνάζει όσο πιο σιγά γινόταν για να μη μας ακούσουν:
- Στάσου!
Γυρνάω πίσω από τη σκάλα και μου λέει να πάω στο παράθυρο. Μου λέει πάρε αυτό και μου δίνει κάτι στο χέρι. Τότε μου είπε κάτι που ακόμα το σκέφτομαι και καυλώνω κάθε φορά:
- Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Δεν το είχα αφήσει έξω για να μην το πάρεις τελείως. Θα περιμένω να το γεμίσεις υλικό και να το αφήσεις αύριο στην απλώστρα να στεγνώσει. Αλλά το θέλω να είναι πολύ υγρό. Και στη θέση σου δε θα ρίσκαρα να με παρακούσω…
και όπως έμεινα εγώ μαλάκας έκλεισε το τζάμι από το παράθυρο και μετά και το φως και έπεσε απόλυτο σκοτάδι στο δωμάτιο. Ανέβηκα πάνω και είδα ότι μου είχε δώσει ένα σκούρο μπλε γυαλιστερό τάνγκα, από αυτά που στο πλάι ανεβαίνουν ψηλά και βγαίνουν πάνω από τα τζιν. Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω ακόμα το τι είχε γίνει σκέφτηκα ότι έχω πετύχει ένα τρομερό πουτανάκι και θα περάσω καλά στις υπόλοιπες διακοπές μου. Μετά από ώρα κατάλαβα ότι δεν ήξερα καν το όνομα της ακόμα (όπως και κανένα άλλο στοιχείο για εκείνη πέραν του ότι ήταν φοιτήτρια κάπου), πράγμα που μου φάνηκε ακόμα πιο καυλωτικό γιατί δεν είχα κάνει ποτέ τίποτα που να μοιάζει με one night stand. Περιττό να σας πω ότι υπάκουσα στην επιθυμία της και το πρωί που κρέμασα το εσώρουχο της ήταν μούσκεμα.
Στη συνέχεια ζήσαμε και άλλα ωραία σκηνικά οι δυο μας, τα οποία μπορώ να περιγράψω σε άλλες ιστορίες (εννοείται πιο μικρές πλέον) αν θέλετε.
Κάποια στιγμή τη ρώτησα αν έχει ξανακάνει κάτι παρόμοιο γιατί μου φαινόταν πολύ περίεργο, ειδικά με τον χαρακτήρα της (αντίθετα με αυτό που περίμενα ήταν πολύ μαζεμένη στα περισσότερα πράγματα της καθημερινότητας της) και μου αποκάλυψε ότι είχε πάρει πολλές πληροφορίες από το παιδί στον τέταρτο με τον οποίο ήταν πολύ φίλοι. Επίσης είπε ότι έπαιξε ρόλο το ότι είχε κι εκείνη να κάνει κάτι καιρό και της άρεσα την πρώτη φορά που βρεθήκαμε γιατί της φάνηκα ντροπαλός, πράγμα που την ερέθισε ακόμα περισσότερο όταν κατάλαβε ότι της είχα πάρει το στρινγκ την πρώτη φορά. Απ’ ότι μου είπε δε θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο με έναν παντελώς άγνωστο, πράγμα που το πιστεύω γιατί θα μου φαινόταν περίεργο και επικίνδυνο κάτω από άλλες συνθήκες (ακόμα και τώρα συνεχίζει να μου φαίνεται επικίνδυνο από μέρους της).
Ελπίζω να μη σας κούρασε ο όγκος της ιστορίας και να θέλετε και τη συνέχεια της.
Copyright protected OW ref: 104098
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.