Κάποια στιγμή έβαλα μια αγγελία σε κάποιο site για γυναίκες που έχουν την φαντασίωση και την επιθυμία να βιώσουν μια εμπειρία ανάλογη με το fake taxi, αλλά... στην αληθινή του μορφή. Για να μη λέω πολλά, στη συγκεκριμένη αγγελία που είχα βάλει, υπήρχε από μέρους της υποψήφιας "πελάτισσας" η δικλείδα ασφαλείας για να με καλέσει ως κανονικό ταξί για εξυπηρέτηση και μέσω μιας "διαδικασίας" κώδικα επικοινωνίας που εξηγούσα με λεπτομέρειες. Θα μπορούσαμε να πάμε σε άλλο "επίπεδο". Τα τηλέφωνα πολλά, σχετικών και άσχετων. Τέλος πάντων. Ένα Σαββατόβραδο, περίπου στις 1 έλαβα κλήση από μια κυρία η οποία ζητούσε να την εξυπηρετήσω από συγκεκριμένο σημείο της πόλης. Επειδή όμως ήμουν απασχολημένος με πελάτη και με αντίθετη κατεύθυνση από το κέντρο της πόλης, την ευχαρίστησα ευγενικά και της ζήτησα αν είναι εφικτό περίπου 40' για να εξυπηρετήσω, οπότε αν βιαζόταν καλύτερα να έπαιρνε ένα άλλο ταξί. Η απάντηση που πήρα ήταν "δεν πειράζει, θα πιω άλλο ένα ποτάκι και θα σας περιμένω". Πραγματικά, μετά από περίπου 40-45' , έφτασα στο σημείο που μου είχε υποδείξει (Λαδάδικα) και την κάλεσα στο κινητό. Σε δύο λεπτά ήρθε και μπήκε στο ταξί, κάθισε πίσω και ζήτησε να κατευθυνθούμε σε κάποια περιοχή ανατολικά μετά το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Την ευχαρίστησα για την αναμονή της και ξεκινήσαμε. Ευγενικά με ρώτησε το όνομα μου.
- Είμαι ο Σ. Σας ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση αλλά και την υπομονή σας, αλλά σήμερα Σάββατο και καταλαβαίνετε... κίνηση, βροχή, όλος ο κόσμος έξω…
- Εγώ είμαι η Ν. Μην ανησυχείς, καταλαβαίνω... άλλωστε ευκαιρία ήταν και για μένα να απολαύσω άλλο ένα ποτό με την παρέα μου, δε βιάζομαι άλλωστε.
Τότε άρχισα να την παρατηρώ μέσα από τον καθρέπτη. Μακρύ σγουρό μαλλί κάτω από τους ώμους, μελαχρινή, με πολύ όμορφα χαρακτηριστικά προσώπου... όμορφο και πραγματικά ελκυστικό μακιγιάζ, γύρω στα 40. Έδειχνε με καλό κορμί, για το οποίο όμως δεν είχα ξεκάθαρη εικόνα μιας και φορούσε ένα κάπως μακρύ πανωφόρι. Κάποια στιγμή κι ενδιαμέσω γενικής συζήτησης μου λέει:
- Έχει ζέστη εδώ μέσα, καλύτερα να βγάλω το παλτό.
Όντως, έξω ή θερμοκρασία αρκετά χαμηλή, με ψιλόβροχο, ενώ εγώ μέσα στο ταξί σε μια σταθερή θερμοκρασία με ζεστουλα, μιας κι αρέσκομαι να οδηγώ είτε με κοντομάνικο είτε με λεπτό πουκάμισο. Έβγαλε το παλτό της κι αυτό που αντίκρισα ήταν πραγματικά εντυπωσιακό! Μπότες πάνω από το γόνατο κι ένα πολύ κοντό φορεματακι, το οποίο όπως καθόταν, έδειχνε και το τελείωμα από τις κάλτσες σιλικόνης που φορούσε, το οποίο δεν έκανε κάτι για να αποκρύψει. Το αντίθετο μάλιστα! Διακριτικά εγώ τράβηξα λιγάκι μπροστά το κάθισμα του συνοδηγού, ώστε να της δώσω "χώρο" και να είναι πιο "άνετη". Η κουβέντα μας συνεχιζόταν με υπονοούμενα από την πλευρά και των δύο, διακριτικά μεν, παιχνιδιάρικα δε. Οδηγούσα αργά κι εκτός της συζήτησης την παρατηρούσα μέσα από τον καθρέπτη. Πλέον το μαύρο της φορεματάκι είχε ανέβει λίγο ψιλότερα και φαινόταν το κόκκινο βρακάκι της, ενώ η "ροή" της συζήτησης μας την έκανε να φανερώνει την διάθεση της, όχι μόνο μέσω της κουβέντας αλλά και από τις εκφράσεις του προσώπου της μιας και κάποιες φορές, την πέτυχα να χαϊδεύει τους μηρούς της αλλά και να παίζει βάζοντας το δάχτυλο στο στόμα της. Όσο έβλεπα ανταπόκριση, τόσο "προκαλούσα" τις αντιδράσεις της, με τρόπο διακριτικό μέχρι να καταλάβω ότι τελικά το τηλεφώνημα της δεν είναι "μια απλή κλήση για εξυπηρέτηση ταξί", αλλά στοχευμένο παιχνίδι μιας και είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμα της αγγελίας μου.
Σε κάποιο σημείο της συζήτησης μας, μου ζητάει ευγενικά να σταματήσω σε ένα περίπτερο να πάρει τσιγάρα. Όντως αυτό έκανα και καθώς βγήκε από το ταξί διέκρινα ένα πραγματικά εντυπωσιακό σώμα, γύρω στο 1.60, λεπτή, περίπου 50 κιλά θα έλεγα, με πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κωλαράκι. Πήρε τα τσιγάρα της και επέστρεψε ανοίγοντας τη μπροστά πόρτα του συνοδηγού.
- Να καθίσω μπροστά για να καπνίσω και να μιλάμε από κοντά;
- Φυσικά…
της απάντησα, προσπαθώντας εκ νέου να τακτοποιήσω πάλι το καθισμα, ώστε να καθίσει άνετα δίπλα μου. Άρχισα να την παρατηρώ καλύτερα πλέον. Το ντεκολτέ της όχι ιδιαίτερα μεγάλο, όμως τα βυζάκια της πραγματικά προκλητικά κι έτοιμα να πεταχτούν έξω. Ενώ η Ν απολάμβανε το τσιγάρο της, τα πόδια της ανοιχτά και το φορεματάκι της σηκωμένο μέχρι που δεν πήγαινε άλλο, με το κόκκινο βρακάκι της πλέον σε κοινή θέα. Η συζήτηση μας στο ίδιο "πλαίσιο" με το λογοπαίγνιο εκατέρωθεν, το δε βλέμμα της πλέον έδειχνε ένα παθιασμένο και ατίθασο θηλυκό, έτοιμο να υποκύψει στις οποίες διαθέσεις κατάλληλου αρσενικού.
- Επιστρέφεις σπίτι σου τώρα; Αυτό ήταν για απόψε;…
τη ρωτώ.
- Ναι μωρέ... φτάνει το έξω για απόψε. Άλλωστε με δύο φίλες βγήκα, αυτές θα το συνεχίσουν.
- Καταλαβαίνω τι εννοείς. Άλλωστε δεν αρκεί μόνο ένα, δύο ποτά και η παρέα για να περνάς καλά. Παίζει το ρόλο του και ο χώρος αλλά και η συζήτηση, ο αυθορμητισμός... της απαντώ.
- Ναι σίγουρα! Δε μου λείπει το έξω. Όπως κατάλαβες είμαι παντρεμένη αλλά δεν έχω θέματα. Μια φορά την εβδομάδα θα βγω με τις φίλες μου κι εκείνος με τους φίλους του…
απάντησε η Ν. Από το τηλέφωνο που είχε προηγηθεί και δύο λόγια που μου είπε η Ν, ήταν παντρεμένη, καθηγήτρια σε σχολείο της πόλης και ο άντρας της με εργασία που του επέτρεπε να εργάζεται εκτός πόλης και συνεχίζει:
- Όντως... αυθορμητισμός! Ναι, μ’ αρέσει να απολαμβάνω τον αυθορμητισμό της στιγμής και να τον απολαμβάνω όταν κι όποτε θέλω... και πίστεψέ με, απόψε ένιωθα ανιαρά και βαρετά. Ίσως τελικά η διάθεση μου να μην ήταν για αυτό που η παρέα μου έδινε. Δεν ξέρω, ίσως. Όλα καλά όμως…
και συμπλήρωσε αιφνιδιαστικά κοιτώντας με κατάματα:
- Εσύ;
- Εγώ τι;…
της απάντησα.
- Εσύ απολαμβάνεις τον αυθορμητισμό της στιγμής;
- Εγώ μόνο αυτό κάνω! Και είμαι και κάπως πιο ευέλικτος από σένα, μιας και διαζευγμένος, οπότε δεν ψάχνω να βρω κατάλληλες στιγμές... εννοώ πως αν κάτι το γουστάρω, βρίσκω τρόπο να το δοκιμάσω, να το νιώσω…
της απάντησα.
- Και τώρα τι γουστάρεις;…
ρώτησε χωρίς να χάσει χρόνο.
- Να σταματήσω να οδηγώ, να παρκάρω κάπου ήσυχα και να απολαύσω μαζί σου το τσιγάρο μου… της είπα με νόημα.
- Θέλω θάλασσα… είπε και χαμογέλασε.
- Ότι πει ο πελάτης" απάντησα και σκάσαμε και οι δύο στα γέλια.
Πήγαμε, για τους γνώστες της πόλης, στην περιοχή της Καλαμαριάς, σε σημείο που σταθμεύουν "άτακτα" αυτοκίνητα, με θέα τη θάλασσα. Έσβησα το αμάξι. Σε μικρή μας απόσταση διάσπαρτα καμιά δεκαριά αυτοκίνητα. Η Ν. άναψε κι άλλο τσιγάρο, ενώ εγώ έστριβα με τον καπνό μου. Προσφέρθηκε να μου δώσει από τα δικά της και της είπα:
- Προτιμώ καπνό, αν και καπνίζω πολύ λίγο, διότι αργεί να τελειώσει. Έτσι θα απολαύσω περισσότερη ώρα την παρέα σου.
Πλέον η Ν. είχε καθίσει σχεδόν σταυροπόδι. Το κόκκινο στρινγκάκι της απροκάλυπτα μπροστά μου... και η ίδια με δήθεν τυχαία αγγίγματα, διακριτικά χάιδευε τη περιοχή γύρω του. Μου λέει:
- Άσε το τσιγάρο... άσχετο. Την παρέα μου μπορείς να την απολαμβάνεις μέχρι το ξημέρωμα. Έχω χρόνο, δε βιάζομαι.
- Άρα... γουστάρεις εξίσου τον αυθορμητισμό της στιγμής.
- Ω... ναι…
απαντά , ενώ κλείνει τα μάτια της και γέρνει το κεφάλι προς τα πίσω τραβώντας μια γερή τζούρα από το τσιγάρο της.
- Πιστεύω να νιώθεις όμορφα... α… και να μην κρυώνεις.
- Μ... όχι, καλά είμαι… απάντησε.
- Σίγουρα; Έχεις καλή θερμοκρασία δηλαδή;
- Εσύ τι νομίζεις;…
λέει και ανοίγει λιγάκι ακόμα τα μπουτάκια της βάζοντας το δάχτυλο της μέσα από το βρακάκι της.
- Θέλω να το διαπιστώσω για να σιγουρευτώ…
της απαντώ πετώντας τα τσιγάρα από τα χέρια μας και τραβώντας την κοντά μου. Τα χείλη μας και οι γλώσσες μας μπλέχτηκαν αμέσως ενώ το ένα μου χέρι χώθηκε ανάμεσα στα μπουτάκια της διαπιστώνοντας το πασιφανές. Το μουνάκι της είχε μουσκέψει το βρακάκι της. Αστραπιαία πήγαμε στα πίσω καθίσματα και η Ν με τη μια μου κατέβασε το παντελόνι χαρίζοντας μου ένα απίστευτο τσιμπούκι. Η ψωλάρα μου γέμιζε το στόμα της και με λαχτάρα τον απολάμβανε ενώ τα χέρια μου εξερευνούσαν το κορμάκι της. Της έβγαλα το φορεματάκι και έμεινε μόνο με τις μπότες και το μουσκεμένο στρινγκάκι. Εκεί πίσω, πάνω στα καθίσματα, την έστησα στα τέσσερα, φόρεσα προφυλακτικό κι άρχισα να σφυροκοπάω λυσσαλέα το αχόρταγο μουνάκι της.
- Έτσι γαμιά μου. Σκίσε με. Κάνε με την πουτάνα σου απόψε. Έτσι!
Η ψωλάρα μου βαρούσε κόκκινα με τις καύλες που μου έβγαζε το πουτανάκι. Πλέον είχε παραδωθεί στις ορέξεις μου, πρόθυμη και λυσσαλέα ούρλιαζε στα σφυροκοπήματα, καθώς γέμιζε κάθε κενό από το στενό μουνάκι της. Στενό, απίστευτα υγρό και λαχταριστό.
- Έτσι ρε ξεκωλο, αυτό σου αρέσει ε; Αυτό δεν ήθελες από την αρχή; Γι αυτό με περίμενες και δεν πήρες άλλο ταξί; Να σε γαμήσω ήθελες ρε πουτανάκι;
- Ναι ρε. Αυτό ήθελα. Να γευτώ τη ψωλάρα σου. Να με γαμήσεις ήθελα ρε καργιόλη. Διάβασα την αγγελία σου και ήθελα να γαμηθώ μαζί σου. Γάμα με, σκίσε με την πουτάνα, μη με λυπάσαι ρε ταρίφα…
απάντησε ουρλιάζοντας. Τα χέρια μου πλέον άρχισαν με μανία να της χαστουκίζουν το κωλαράκι, ενώ τραβούσα τα μαλλιά της και την κάρφωνα όλο και πιο δυνατά. Τα ουρλιαχτά της στάνταρ ακουγόταν έξω, αλλά δε μας ένοιαζε τίποτα.
Της ζήτησα τότε να με καβαλήσει..καθιστός εγώ και το πουτανάκι με τη μια καρφώθηκε πάνω. Χοροπηδούσε και φώναζε ενώ εγώ πιπιλούσα και τσίμπαγα τις ρώγες της. Όνειρο! Η γκόμενα ήξερε να γαμιέται, γούσταρε και το έδειχνε.
- Έτσι πουτανάκι, έτσι! Γάμα την ψωλάρα του ταρίφα. Έτσι ξέκωλο!
Της πίεσα κάπως το λαιμό και την έφτυνα στο πρόσωπο. Δίνοντας της ένα χαστούκι και φτύνοντας τη, τραβήχτηκε από πάνω μου, έβαλε το χεράκι της στο μουνάκι της και… squirt!
Καύλα! Τα έκανε όλα μούσκεμα! Γαμιόταν σα λυσσάρα! Της ζήτησα να στηθεί και πάλι και να ανοίξει τα πόδια της καλά.
- Χάιδεψε το μουνί σου και δείξε μου τι θέλεις.
Το χέρι της ξανά εκεί. Δε σταματούσε να χύνει, να τα μουσκεύει όλα, ενώ δάκτυλο από το άλλο της χεράκι άνοιγε την πίσω τρυπούλα της. Πήρα θέση πίσω της κι έσπρωξα ελαφρά. Ένα "αχ" ακούστηκε, χαλάρωσε και το κωλαράκι της (δουλευμένο γαρ) με δέχτηκε με χαρα! Ήμουν μούσκεμα από τα μπούτια μέχρι τα γόνατα (στα γόνατα την άνοιγα από πίσω) από τα συνεχή χυσίματα της. Το κωλαράκι της δεχόταν ανελέητο σφυροκόπημα.
- Έτσι, σκίσε με αλήτη…
ούρλιαζε ενώ το μουνάκι της έτρεχε ασταμάτητα σα βρύση! Κόντευε η στιγμή μου. Της το είπα. Γύρισε προς εμένα μου έβγαλε το προφυλακτικό και κοιτώντας με σε μάτια μου είπε:
- Σε παρακαλώ, όλα εδώ γαμιά μου!
Μια τεράστια ποσότητα εκσφενδονίστηκε στο στόμα της. Δεν έχασε σταγόνα. Με τη Ν συνεχίσαμε για περίπου 1 χρόνο, μέχρι που έφυγε μετάθεση. Όμορφα παιχνίδια.
Ν. σε ευχαριστώ κι εύχομαι να είσαι και να περνάς καλά. Η ιστορία αυτή είναι αφιερωμένη σε σένα και ξέρω ότι θα τη διαβάσεις! Το καλοκαίρι, θα έρθω ξανά 3-4 μέρες στο νησί. Θα τα πούμε ξανά από κοντά.
Copyright protected OW ref: 150942
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.