Η ώρα ήταν σχεδόν 21:15. Κατευθυνόμουν με το αυτοκίνητο προς την εταιρεία όπου εργαζόταν η μάνα μου για να τη γυρίσω σπίτι, όπως συνέβαινε συνήθως κάθε Παρασκευή. Είχαμε μιλήσει νωρίτερα μέσα στη μέρα και μου είχε πει να περάσω στις 22:00 από εκεί να την πάρω μιας και θα αργούσε λίγο παραπάνω αυτή τη φορά, καθώς της είχε πει το αφεντικό της να μείνει για να τον βοηθήσει στην ολοκλήρωση μιας αναφοράς για ένα project.
Η Ζέτα, όπως ήταν το όνομά της, στα 43 της πλέον και ύστερα από τέσσερα χρόνια ελευθερίας μετά το διαζύγιο με τον πατέρα μου, ήταν μια μιλφ βγαλμένη από αμερικάνικες ταινίες πορνό. Μακριά μαύρα μαλλιά, σαρκώδη χείλη και μια κωλάρα τούμπανο που θα ζήλευε ακόμα και Βραζιλιάνα. Η πλαστική στο στήθος, το ομοιόμορφο μαύρισμά της στο σολάριουμ και το τατουάζ «καρδούλα» στο δεξί της κωλομάγουλο ένα χρόνο μετά το διαζύγιό της, την έκαναν πλέον απλά ακαταμάχητη σε οποιοδήποτε αρσενικό. Εκείνη όμως είχε επιλέξει να μη δεσμευθεί ξανά, να κάνει στο εξής την πλάκα της με τους άντρες κάθε ηλικίας και να μη δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Φτάνοντας στη ναυτιλιακή εταιρεία όπου δούλευε τα τελευταία δυο χρόνια ως γραμματέας του αφεντικού και φίλου του πατέρα μου, συνάντησα στην είσοδο το σεκιουριτά. Αν και είχα φτάσει νωρίτερα από την ώρα που μου είχε πει να είμαι εκεί, τον ρώτησα αν η μάνα μου είχε κατέβει αλλά μου απάντησε ότι δεν την είχε δει ακόμα. Του είπα πως θα έμπαινα μέσα να την περιμένω μιας και έκανε αρκετό κρύο και με άφησε να περάσω. Μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στον 4ο όροφο όπου ήταν το γραφείο της, δίπλα από εκείνο του αφεντικού της, του κύριου Σταύρου.
Προς έκπληξή μου, ο όροφος ήταν θεοσκότεινος, σαν να μην υπήρχε κανείς εκεί. Ανάβοντας το φλας του κινητού μου, πέρασα από τη ρεσεψιόν στον διάδρομο των γραφείων. Προχώρησα λίγο και αφού πέρασα από το γραφείο της το οποίο είδα ότι ήταν άδειο, παρατήρησα λίγο πιο βαθιά στον διάδρομο ότι φαινόταν ένας απαλός φωτισμός από το γραφείο του κύριου Σταύρου. Περπατώντας πολύ σιγά, έφτασα στην άκρη του τοίχου και έγειρα ελαφρώς το κεφάλι μου για να δω από το τζάμι αν είναι κανείς μέσα. Εκεί ήρθε το απόλυτο σοκ.
Ο κύριος Σταύρος καθόταν θεόγυμνος αναπαυτικά στο δερμάτινο καναπέ του γραφείου του με ένα ποτήρι ουίσκι στο ένα χέρι και ένα πούρο στο άλλο και η μάνα μου φορώντας μόνο ένα κορδόνι και τις γόβες στιλέτο της, ήταν γονατιστή ανάμεσα στα πόδια του και του ρούφαγε με πάθος την καυλωμένη του πούτσα, η οποία θα ήταν σίγουρα γύρω στα 20 εκατοστά, χοντρή αρκετά και τριχωτή επίσης, όπως και σχεδόν ολόκληρο το σώμα του.
- Αχ καύλα, ρούφα καργιόλα και μη σταματάς...
διέταξε τη μάνα μου το αφεντικό της κι εκείνη υπάκουσε, χουφτώνοντας ταυτόχρονα τα χοντροκομμένα και τριχωτά παπάρια του. Κάθε τόσο έβγαζε την πούτσα του από το στόμα της και την έφτυνε δυνατά στο πουτσοκέφαλο, το οποίο του το είχε κάνει φούξια από το κραγιόν της.
- Γουστάρεις πουτσαρά μου;
Τον ρώτησε πονηρά και άρχισε να χώνει εναλλάξ τα μεγάλα του αρχίδια στο στόμα της. Ο κύριος Σταύρος έτρεμε από την καύλα και ο πούτσος του τώρα φαινόταν πραγματικά τεράστιος και σκληρός σα βράχος. Σε εκείνη τη φάση, την ένταση της στιγμής διέκοψε ο δυνατός ήχος από το κινητό του. Η μάνα μου συνέχισε να του καταβροχθίζει τον πούτσο και εκείνος έκανε να δει ποιος ήταν.
- Ω ρε πούστη η Γιώτα είναι. Τι σκατά θέλει; Γάμα το, δεν το σηκώνω τώρα...
- Τι θέλει η χοντρέλω πάλι; Σήκωσε το μωρό μου. Γουστάρω να έχω τον πούτσο του άντρα της βαθιά μέσα στο στόμα μου όσο σου μιλάει. Έλα σήκωσέ το και βάλε και ανοιχτή ακρόαση. Θέλω να ακούω...
Το αφεντικό ξεφύσηξε, άφησε το πούρο του στην άκρη, απάντησε στην κλήση και έβαλε ανοιχτή ακρόαση.
- Έλα μωρό μου που είσαι;
- Έλα ρε Γιώτα, άσε με γιατί έμπλεξα εδώ με μια μαλακία και θα αργήσω λίγο.
- Μόνος σου έμεινες; Δεν πιστεύω να έχει μείνει ακόμα εκεί αυτή η παρτόλα η Ζέτα και να το εκμεταλλευτεί; Δεν ξέρεις για τι τσουλάρα μιλάμε...
Ακούγοντας αυτά, η μάνα μου έκανε κωλοδάχτυλο με το αριστερό της χέρι προς το κινητό του αφεντικού της και ταυτόχρονα, άρχισε να χώνει τον πούτσο του κύριου Σταύρου όσο πιο βαθιά μπορούσε, με τη μύτη της να χώνεται πλέον βαθιά μέσα στις πουτσότριχές του. Ο κύριος Σταύρος χλόμιασε από την καύλα και απάντησε όπως όπως:
- Έλα τώρα μην μιλάς έτσι για τη γυναίκα, είναι και μαμά...
- Ναι, ξέρω τι σου λέω. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη καργιόλα απ’ αυτήν. Την έχουν ξεμουνιάσει όλοι οι διευθυντές της εταιρείας, μου τα έλεγε η Βιβή. Γι’ αυτό πρόσεχε την ε;
Εγώ δεν πίστευα αυτά που άκουγα. Η μάνα μου να είναι τόσο ξεκωλιάρα; Από τη μια δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω αυτά που άκουγα για εκείνη και από την άλλη έβλεπα να φουσκώνει το παντελόνι μου ταυτόχρονα. Την ίδια στιγμή η μάνα μου με τουλάχιστον 17-18 πόντους στο λαρύγγι της και ακούγοντας αυτά, δαγκώνει επίτηδες ελαφρά την πούτσα του κύριου Σταύρου.
- Ααργκ… φώναξε εκείνος αντανακλαστικά.
- Τι είναι μωρό μου, τι έπαθες;
- Έλα ρε Γιώτα γάμησε με τώρα με τα κουτσομπολιά κι έκανα λάθος στην αναφορά. Είπαμε θα έρθω μόλις τελειώσω, έλα γεια.
Αμέσως κλείνει το τηλέφωνο και εκτοξεύει το κινητό στην άλλη άκρη του καναπέ. Νευριασμένος από την κίνηση της μάνας μου, ο κύριος Σταύρος την αρπάζει από το κεφάλι και καρφώνει μεμιάς ολόκληρο τον πούτσο του στο λαρύγγι της. Αυτή δακρύζει και τα σάλια της τρέχουν με φόρα πάνω στα αρχίδια του κύριου Σταύρου, ο οποίος μετά από αρκετά δευτερόλεπτα την τραβάει από το μαλλί πάνω.
- Για να μάθεις να κάνεις μαλακίες πουτανάρα...
της λέει ενώ εκείνη ψάχνει να βρει την ανάσα της. Πριν προλάβει να απαντήσει το οτιδήποτε, ο κύριος Σταύρος σηκώνεται όρθιος, τη βουτάει από το μαλλί και την ξαπλώνει ανάσκελα με τα πόδια ανοιχτά. Με ορμή πιάνει τις άκρες από το κορδόνι της και με μια αστραπιαία κίνηση της το σκίζει και της το χώνει στο στόμα. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα το μουνί της. Ήταν πολύ προσεγμένο και ξυρισμένο, εκτός από μια ανεπαίσθητη λεπτή γραμμούλα που είχε αφήσει από πάνω.
Αμέσως το αφεντικό της χώνει χωρίς πολλά-πολλά τη μούρη του στο μουνί της και αρχίζει να το γλείφει, να το ρουφάει και να το δαγκώνει με μανία, με τη μάνα μου μπουκωμένη ακόμα με το στρινγκ της να τρίβει παθιάρικα τις ερεθισμένες της ρώγες και να μουγκρίζει. Ο κύριος Σταύρος παίζει την πούτσα του ταυτόχρονα όσο ρουφάει το μουνί της και κάπου εκεί η μάνα μου αρχίζει μετά από λίγο να χάνει τον έλεγχο και να τρέμει από την καύλα.
- Αχ καυλιάρη μου, έτσι ρούφα μου τη μουνάρα...
φωνάζει δυνατά φτύνοντας παράλληλα το κορδόνι της και με χέρια και με πόδια σφίγγει το καραφλό κεφάλι του κύριου Σταύρου, ο οποίος δεν έχει πάρει κυριολεκτικά ανάσα.
- Αχ, σε χύνω, τώρα σε χύνω γαμιά μου...
ουρλιάζει λίγο μετά η μάνα μου και τα πόδια της τρέμουν ορθάνοιχτα στον αέρα.
- Έχυσες καργιόλα ε; Όχι που δεν θα έχυνες…
της λέει ο κύριος Σταύρος, ο οποίος σηκώνεται όρθιος και πιάνει από το γραφείο του μια μεγάλη καπότα για να φορέσει. Τη φοράει προσεκτικά στο γιγαντιαίο του πούτσο και πλησιάζοντας τη, τον κατευθύνει στο μουνί της.
- Αχ… έτσι, χώσ' τον μου πουτσαρά μου…
του λέει η μάνα μου και τον αρπάζει από το μεγάλο του κώλο με τα μυτερά της νύχια.
- Καύλα η μουνάρα σου πουτανάρα μου, θα την ξεσκίσω και σήμερα, της απαντά εκείνος.
Ο κύριος Σταύρος ξεκινάει να γαμάει όλο και πιο δυνατά το μουνί της, ενώ εκείνη τον τραβάει και ανταλλάσσουν ένα καυτό φιλί διαρκείας. Τα πόδια της ορθάνοιχτα στον αέρα τρέμουν από την καύλα κι εγώ βλέποντας απ’ έξω αυτό το θέαμα αρχίζω να χαϊδεύω τον πούτσο μου πάνω από το παντελόνι. Μπορεί να έβλεπα τη μάνα μου να γαμιέται μπροστά μου αλλά στα μάτια μου εκείνη τη στιγμή έμοιαζε σαν μια καλοπληρωμένη πορνοστάρ που τα έδινε όλα στο γαμιά της για να βγει η σκηνή.
Στο μεταξύ ο κύριος Σταύρος τέσταρε ακόμα περισσότερο την ευλυγισία της και βάζοντας τα πόδια της στους ώμους του, τα έφερε ίσα με το κεφάλι της. Τα καρφώματα πλέον άρχιζαν να γίνονται ολοένα πιο βίαια και ξαφνικά, με τη μάνα μου να «πατάει» κάθε τρεις και λίγο καυλωτικές τσιρίδες όσο το μουνί της σκιζόταν στα δύο.
Λίγο μετά ο κύριος Σταύρος βγάζει τον καυλωμένο του πούτσο από μέσα της και της κάνει νόημα να πάει να στηθεί στο γραφείο του. Εκείνη, υπάκουη πηγαίνει προς τα κει, βάζει τα χεράκια της στο γραφείο και αμέσως χαμηλώνει τη μέση της, στήνοντας του ερεθιστικά τη βραζιλιάνικη κωλάρα της, κουνώντας την παράλληλα. Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι ακριβώς δίπλα της υπήρχε μια φωτογραφία της γυναίκας του κύριου Σταύρου.
Ο κύριος Σταύρος δεν χάνει χρόνο. Έρχεται πίσω της, την γραπώνει από το μαλλί στη γροθιά του και με το άλλο του χέρι χώνει ξανά την πούτσα του στο μουνί της. Αρχίζει να βογκάει ξανά και το αφεντικό της ανεβάζει το αριστερό του πόδι πάνω στο γραφείο, διατάζοντας τη να του ρουφάει το μεγάλο του δάχτυλο, κάτι που εκείνη κάνει άμεσα «τσιμπουκώνοντας» το βαθιά. Η κωλάρα της αρχίζει να κυματίζει καυλωτικά σε κάθε σπρωξιά του κύριου Σταύρου, ενώ ταυτόχρονα αυτός της μπατσίζει με όλη του τη δύναμη το δεξί της κωλομάγουλο με το τατουάζ.
- Αχ… τι γαμήσι μου ρίχνεις πουτσαρά μου της πουτάνας; Έτσι γουστάρω να με ξεσκίζεις δίπλα στη χοντρέλω τη γυναίκα σου.
- Δε χορταίνω να τη γαμάω αυτή τη μουνάρα χυσομάνα μου...
απαντάει εκείνος, ξεσκίζοντας πλέον τη μάνα μου τσίτα τα γκάζια, ενώ αρχίζουν να πέφτουν και πράγματα από το γραφείο.
Ξαφνικά σταματάει και τραβώντας τη από το μαλλί, τη σέρνει προς την τεράστια τζαμαρία που βλέπει στο δρόμο και μεμιάς κολλάει το πρόσωπο και τις βυζάρες της στο τζάμι. Αμέσως κατεβαίνει στο ύψος του κώλου της και ανοίγοντας της τα μπαμπάτσικα κωλομέρια της, φτύνει την κωλότρυπά της και χώνει τη γλώσσα του μέσα με μανία. Η μάνα μου λιώνει από την καύλα και καταλαβαίνοντας ότι θα ακολουθήσει πρωκτικό του λέει με νάζι:
- Μωρό μου σε παρακαλώ μόνο λίγο πιο ήρεμα γιατί την άλλη φορά δε μπορούσα να κάτσω για μια βδομάδα.
- Τι κάνεις τώρα; Λες στο αφεντικό σου τι να κάνει μωρή καργιόλα; Ε; Σηκώνεται και της φωνάζει δυνατά ο κύριος Σταύρος στο αυτί της τρομάζοντας την.
Επί τόπου, πιάνει τον πούτσο του και ανοίγοντάς της τα κωλομέρια της τον καρφώνει με βία βαθιά, με τη μάνα μου να σφαδάζει από τον πόνο και την καύλα.
- Αχ… μου την ξέσκισες την κωλότρυπα, μου την ξέσκισες…
φωνάζει σχεδόν κλαμένη, λερώνοντας το τζάμι με τα χνώτα και τα σάλια της. Ο κύριος Σταύρος συνεχίζει απτόητος και με ακόμα πιο δυνατές σπρωξιές στον κώλο της, νόμιζες ότι θα ρίξει τη τζαμαρία κάτω. Εκείνη τη στιγμή είχα καυλώσει κι εγώ τόσο που δεν σκέφτηκα επίσης ότι είναι πολύ πιθανό αν και στον 4ο όροφο κάποιοι περαστικοί να βλέπανε τις γυμνές βυζάρες της που είχαν βεντουζώσει στο τζάμι, όση ώρα εκείνη χάριζε απλόχερα τον πάτο της στο λυσσαλέο αφεντικό της. Την ίδια ώρα αν και πιεσμένη και με τον κώλο της γεμάτο, η μάνα μου παίζοντας την κλειτορίδα άρχισε να ξαναχύνει με τα υγρά της να στάζουν στη τζαμαρία και τα μπούτια της.
- Ξανάχυσες καργιόλα ε; Όχι που θα άντεχες. Μου κάνεις και τη δύσκολη ξεκωλιάρα μάνα…
της λέει υποτιμητικά ο κύριος Σταύρος ρίχνοντάς της άλλη μια δυνατή μπάτσα στο δεξί της κωλομάγουλο και βγαίνει ταυτόχρονα από τον κώλο της.
Η μάνα μου προσπαθώντας να ανακτήσει την ανάσα της παραπατάει. Το αφεντικό της τότε τη σηκώνει στα χέρια του και τη βάζει με τον κώλο πάνω στο γραφείο του. Κατευθύνει και πάλι την πουτσάρα του στην κωλότρυπά της η οποία δείχνει διαλυμένη και βάζοντας ξανά τα πόδια της στους ώμους του, την χώνει ξανά μέσα μέχρι τα παπάρια του να βρουν κόντρα και αρχίζει να μπαινοβγαίνει και πάλι με δύναμη.
- Αχ, έτσι γαμιά μου ξέσκισέ μου την κωλάρα δίπλα στη φωτογραφία της πατσαβούρας της γυναίκας σου…
ουρλιάζει και ταυτόχρονα πιάνει την κορνίζα και την πετάει στον τοίχο όπου και γίνεται χίλια κομμάτια.
- Παλιοκαργιόλα τι έκανες εκεί; Ε;…
επαναλαμβάνει τρεις φορές δυνατά ο κύριος Σταύρος σουβλίζοντας την κωλοτρυπίδα της ισάριθμες φορές με όλη του την ορμή ρίχνοντας μέχρι και την οθόνη του υπολογιστή του στο πάτωμα, η οποία γίνεται θρύψαλα, με τη μάνα μου να τσιρίζει και να χύνει για τρίτη φορά τραντάζοντας όλο τον όροφο από τα ουρλιαχτά της.
Ο κύριος Σταύρος έχοντας γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα από πάνω μέχρι κάτω κάπου εκεί αρχίζει να καταλαβαίνει ότι έρχεται το τέλος. Βγαίνει από τον κώλο της μάνας μου, τη σέρνει ξανά, αυτή τη φορά στα 4 και τη στήνει στη τζαμαρία, πετάει γρήγορα την καπότα από την πούτσα του και αρχίζει να τρομπάρει. Η μάνα μου βλέποντας να τη σημαδεύει στο πρόσωπο βγάζει έξω τη γλώσσα της και μερικά δευτερόλεπτα μετά, το πουτσοκέφαλο του κύριου Σταύρου, το οποίο έχει τουμπανιάσει, ξεκινάει να ξερνάει σπέρμα.
- Αχ γαμιόλα μάνα, πάρ' τα όλα πουτανάρα…
ξελαρυγγιάζεται ο κύριος Σταύρος και η πούτσα του εκτοξεύει τη μία βολή χυσιών μετά την άλλη. Η πρώτη υπερκαλύπτει το πρόσωπό της και καταλήγει στο τζάμι, η δεύτερη ασπρίζει κυριολεκτικά τη γλώσσα της με τη μάνα μου να τα πηγαίνει κατευθείαν κάτω και η τρίτη μεγάλη του χύσια σκάει με φορά στις σιλικονάτες βυζάρες της. Κάπου εκεί ο πούτσος του αφεντικού της ξεθυμαίνει και αρχίζει να ξερνάει τα τελευταία χύσια, τα οποία η μάνα μου δεν αφήνει να πάνε χαμένα ρουφώντας του το πουτσοκέφαλο μέχρι να σταματήσει. Ο ιδρώτας του κύριου Σταύρου στάζει πάνω της και κάνοντας δύο βήματα πίσω ξαπλώνει ξεθεωμένος στην αναπαυτική καρέκλα του γραφείου του. Η μάνα μου γυρνάει στο τζάμι και γλείφει τα εναπομείναντα χύσια του αφεντικού της τα οποία έχουν γλιστρήσει από το γυαλί μέχρι το πάτωμα, ρουφώντας από το πλακάκι μέχρι και την τελευταία σταγόνα. Κάπου εκεί παρατήρησα ότι στην ένταση της στιγμής είχα χύσει κι εγώ μέσα από το παντελόνι μου.
Ο κύριος Σταύρος βγάζει από το πορτοφόλι του δυο κατοστάρικα και τα δίνει στη μάνα μου όσο εκείνη χτενίζει τα μαλλιά της πρόχειρα με τα δάχτυλά της.
- Τι μόνο αυτά καλέ; Έλα δώσε άλλα 100, έχω και τη σχολή του μικρού αυτή τη βδομάδα…
λέει ναζιάρικα εκείνη. Ο κύριος Σταύρος βγάζει άλλα 100 της τα δίνει στο χέρι και της τραβάει μια τελευταία μπάτσα στον κώλο.
- Έλα έφυγες τώρα, φόρα τα στο δρόμο... της λέει βάζοντας ένα ποτήρι ουίσκι.
Η μάνα μου μαζεύει το φόρεμά της από το πάτωμα και κατευθύνεται γυμνή προς την πόρτα. Εγώ ξεκινάω να τρέχω στις μύτες, κατεβαίνοντας σιγά σιγά τις σκάλες. Βγαίνω ψύχραιμος στην έξοδο, ο σεκιουριτάς με ρωτάει για τη μάνα μου και του λέω ότι έρχεται και θα την περιμένω στο αυτοκίνητο, μη συνειδητοποιώντας εκείνη τη στιγμή ότι μπορεί να γίνει η μαλακία. Αντί να πάω στο αυτοκίνητο κρύβομαι πίσω από την καγκελόπορτα και περιμένω να δω. Σε λίγο βγαίνει η μάνα μου υποτυπωδώς φτιαγμένη και πάει προς τον σεκιουριτά να τον χαιρετήσει.
- Έλα βρε Αντώνη άργησα λίγο σήμερα, μήπως φάνηκε ο γιος μου;…
ρωτάει, καθώς διορθώνει λίγο το κραγιόν στα ταλαιπωρημένα χείλη της.
- Τι εννοείς; Τώρα δεν ήταν μέσα και του είπες να σε περιμένει στο αμάξι; Της λέει ο σεκιουριτάς
- Α… ε ναι...
απαντάει μπερδεμένη και αφού τον καληνυχτίζει κατευθύνεται γρήγορα προς την καγκελόπορτα.
Εγώ τρέχω στο αμάξι και σε λίγο φτάνει και η μάνα μου. Παγωμένος της ανοίγω την πόρτα κι εκείνη μπαίνει μέσα αδιάφορη αλλά κατά βάθος νομίζω ότι είχε καταλάβει. Βλέποντας το μαλλί της να γυαλίζει ακόμα από την πρώτη μεγάλη χυσιά του κύριου Σταύρου, χαμογέλασα, έβαλα μπρος και φύγαμε.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151201221S009
Η Ζέτα, όπως ήταν το όνομά της, στα 43 της πλέον και ύστερα από τέσσερα χρόνια ελευθερίας μετά το διαζύγιο με τον πατέρα μου, ήταν μια μιλφ βγαλμένη από αμερικάνικες ταινίες πορνό. Μακριά μαύρα μαλλιά, σαρκώδη χείλη και μια κωλάρα τούμπανο που θα ζήλευε ακόμα και Βραζιλιάνα. Η πλαστική στο στήθος, το ομοιόμορφο μαύρισμά της στο σολάριουμ και το τατουάζ «καρδούλα» στο δεξί της κωλομάγουλο ένα χρόνο μετά το διαζύγιό της, την έκαναν πλέον απλά ακαταμάχητη σε οποιοδήποτε αρσενικό. Εκείνη όμως είχε επιλέξει να μη δεσμευθεί ξανά, να κάνει στο εξής την πλάκα της με τους άντρες κάθε ηλικίας και να μη δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Φτάνοντας στη ναυτιλιακή εταιρεία όπου δούλευε τα τελευταία δυο χρόνια ως γραμματέας του αφεντικού και φίλου του πατέρα μου, συνάντησα στην είσοδο το σεκιουριτά. Αν και είχα φτάσει νωρίτερα από την ώρα που μου είχε πει να είμαι εκεί, τον ρώτησα αν η μάνα μου είχε κατέβει αλλά μου απάντησε ότι δεν την είχε δει ακόμα. Του είπα πως θα έμπαινα μέσα να την περιμένω μιας και έκανε αρκετό κρύο και με άφησε να περάσω. Μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στον 4ο όροφο όπου ήταν το γραφείο της, δίπλα από εκείνο του αφεντικού της, του κύριου Σταύρου.
Προς έκπληξή μου, ο όροφος ήταν θεοσκότεινος, σαν να μην υπήρχε κανείς εκεί. Ανάβοντας το φλας του κινητού μου, πέρασα από τη ρεσεψιόν στον διάδρομο των γραφείων. Προχώρησα λίγο και αφού πέρασα από το γραφείο της το οποίο είδα ότι ήταν άδειο, παρατήρησα λίγο πιο βαθιά στον διάδρομο ότι φαινόταν ένας απαλός φωτισμός από το γραφείο του κύριου Σταύρου. Περπατώντας πολύ σιγά, έφτασα στην άκρη του τοίχου και έγειρα ελαφρώς το κεφάλι μου για να δω από το τζάμι αν είναι κανείς μέσα. Εκεί ήρθε το απόλυτο σοκ.
Ο κύριος Σταύρος καθόταν θεόγυμνος αναπαυτικά στο δερμάτινο καναπέ του γραφείου του με ένα ποτήρι ουίσκι στο ένα χέρι και ένα πούρο στο άλλο και η μάνα μου φορώντας μόνο ένα κορδόνι και τις γόβες στιλέτο της, ήταν γονατιστή ανάμεσα στα πόδια του και του ρούφαγε με πάθος την καυλωμένη του πούτσα, η οποία θα ήταν σίγουρα γύρω στα 20 εκατοστά, χοντρή αρκετά και τριχωτή επίσης, όπως και σχεδόν ολόκληρο το σώμα του.
- Αχ καύλα, ρούφα καργιόλα και μη σταματάς...
διέταξε τη μάνα μου το αφεντικό της κι εκείνη υπάκουσε, χουφτώνοντας ταυτόχρονα τα χοντροκομμένα και τριχωτά παπάρια του. Κάθε τόσο έβγαζε την πούτσα του από το στόμα της και την έφτυνε δυνατά στο πουτσοκέφαλο, το οποίο του το είχε κάνει φούξια από το κραγιόν της.
- Γουστάρεις πουτσαρά μου;
Τον ρώτησε πονηρά και άρχισε να χώνει εναλλάξ τα μεγάλα του αρχίδια στο στόμα της. Ο κύριος Σταύρος έτρεμε από την καύλα και ο πούτσος του τώρα φαινόταν πραγματικά τεράστιος και σκληρός σα βράχος. Σε εκείνη τη φάση, την ένταση της στιγμής διέκοψε ο δυνατός ήχος από το κινητό του. Η μάνα μου συνέχισε να του καταβροχθίζει τον πούτσο και εκείνος έκανε να δει ποιος ήταν.
- Ω ρε πούστη η Γιώτα είναι. Τι σκατά θέλει; Γάμα το, δεν το σηκώνω τώρα...
- Τι θέλει η χοντρέλω πάλι; Σήκωσε το μωρό μου. Γουστάρω να έχω τον πούτσο του άντρα της βαθιά μέσα στο στόμα μου όσο σου μιλάει. Έλα σήκωσέ το και βάλε και ανοιχτή ακρόαση. Θέλω να ακούω...
Το αφεντικό ξεφύσηξε, άφησε το πούρο του στην άκρη, απάντησε στην κλήση και έβαλε ανοιχτή ακρόαση.
- Έλα μωρό μου που είσαι;
- Έλα ρε Γιώτα, άσε με γιατί έμπλεξα εδώ με μια μαλακία και θα αργήσω λίγο.
- Μόνος σου έμεινες; Δεν πιστεύω να έχει μείνει ακόμα εκεί αυτή η παρτόλα η Ζέτα και να το εκμεταλλευτεί; Δεν ξέρεις για τι τσουλάρα μιλάμε...
Ακούγοντας αυτά, η μάνα μου έκανε κωλοδάχτυλο με το αριστερό της χέρι προς το κινητό του αφεντικού της και ταυτόχρονα, άρχισε να χώνει τον πούτσο του κύριου Σταύρου όσο πιο βαθιά μπορούσε, με τη μύτη της να χώνεται πλέον βαθιά μέσα στις πουτσότριχές του. Ο κύριος Σταύρος χλόμιασε από την καύλα και απάντησε όπως όπως:
- Έλα τώρα μην μιλάς έτσι για τη γυναίκα, είναι και μαμά...
- Ναι, ξέρω τι σου λέω. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη καργιόλα απ’ αυτήν. Την έχουν ξεμουνιάσει όλοι οι διευθυντές της εταιρείας, μου τα έλεγε η Βιβή. Γι’ αυτό πρόσεχε την ε;
Εγώ δεν πίστευα αυτά που άκουγα. Η μάνα μου να είναι τόσο ξεκωλιάρα; Από τη μια δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω αυτά που άκουγα για εκείνη και από την άλλη έβλεπα να φουσκώνει το παντελόνι μου ταυτόχρονα. Την ίδια στιγμή η μάνα μου με τουλάχιστον 17-18 πόντους στο λαρύγγι της και ακούγοντας αυτά, δαγκώνει επίτηδες ελαφρά την πούτσα του κύριου Σταύρου.
- Ααργκ… φώναξε εκείνος αντανακλαστικά.
- Τι είναι μωρό μου, τι έπαθες;
- Έλα ρε Γιώτα γάμησε με τώρα με τα κουτσομπολιά κι έκανα λάθος στην αναφορά. Είπαμε θα έρθω μόλις τελειώσω, έλα γεια.
Αμέσως κλείνει το τηλέφωνο και εκτοξεύει το κινητό στην άλλη άκρη του καναπέ. Νευριασμένος από την κίνηση της μάνας μου, ο κύριος Σταύρος την αρπάζει από το κεφάλι και καρφώνει μεμιάς ολόκληρο τον πούτσο του στο λαρύγγι της. Αυτή δακρύζει και τα σάλια της τρέχουν με φόρα πάνω στα αρχίδια του κύριου Σταύρου, ο οποίος μετά από αρκετά δευτερόλεπτα την τραβάει από το μαλλί πάνω.
- Για να μάθεις να κάνεις μαλακίες πουτανάρα...
της λέει ενώ εκείνη ψάχνει να βρει την ανάσα της. Πριν προλάβει να απαντήσει το οτιδήποτε, ο κύριος Σταύρος σηκώνεται όρθιος, τη βουτάει από το μαλλί και την ξαπλώνει ανάσκελα με τα πόδια ανοιχτά. Με ορμή πιάνει τις άκρες από το κορδόνι της και με μια αστραπιαία κίνηση της το σκίζει και της το χώνει στο στόμα. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα το μουνί της. Ήταν πολύ προσεγμένο και ξυρισμένο, εκτός από μια ανεπαίσθητη λεπτή γραμμούλα που είχε αφήσει από πάνω.
Αμέσως το αφεντικό της χώνει χωρίς πολλά-πολλά τη μούρη του στο μουνί της και αρχίζει να το γλείφει, να το ρουφάει και να το δαγκώνει με μανία, με τη μάνα μου μπουκωμένη ακόμα με το στρινγκ της να τρίβει παθιάρικα τις ερεθισμένες της ρώγες και να μουγκρίζει. Ο κύριος Σταύρος παίζει την πούτσα του ταυτόχρονα όσο ρουφάει το μουνί της και κάπου εκεί η μάνα μου αρχίζει μετά από λίγο να χάνει τον έλεγχο και να τρέμει από την καύλα.
- Αχ καυλιάρη μου, έτσι ρούφα μου τη μουνάρα...
φωνάζει δυνατά φτύνοντας παράλληλα το κορδόνι της και με χέρια και με πόδια σφίγγει το καραφλό κεφάλι του κύριου Σταύρου, ο οποίος δεν έχει πάρει κυριολεκτικά ανάσα.
- Αχ, σε χύνω, τώρα σε χύνω γαμιά μου...
ουρλιάζει λίγο μετά η μάνα μου και τα πόδια της τρέμουν ορθάνοιχτα στον αέρα.
- Έχυσες καργιόλα ε; Όχι που δεν θα έχυνες…
της λέει ο κύριος Σταύρος, ο οποίος σηκώνεται όρθιος και πιάνει από το γραφείο του μια μεγάλη καπότα για να φορέσει. Τη φοράει προσεκτικά στο γιγαντιαίο του πούτσο και πλησιάζοντας τη, τον κατευθύνει στο μουνί της.
- Αχ… έτσι, χώσ' τον μου πουτσαρά μου…
του λέει η μάνα μου και τον αρπάζει από το μεγάλο του κώλο με τα μυτερά της νύχια.
- Καύλα η μουνάρα σου πουτανάρα μου, θα την ξεσκίσω και σήμερα, της απαντά εκείνος.
Ο κύριος Σταύρος ξεκινάει να γαμάει όλο και πιο δυνατά το μουνί της, ενώ εκείνη τον τραβάει και ανταλλάσσουν ένα καυτό φιλί διαρκείας. Τα πόδια της ορθάνοιχτα στον αέρα τρέμουν από την καύλα κι εγώ βλέποντας απ’ έξω αυτό το θέαμα αρχίζω να χαϊδεύω τον πούτσο μου πάνω από το παντελόνι. Μπορεί να έβλεπα τη μάνα μου να γαμιέται μπροστά μου αλλά στα μάτια μου εκείνη τη στιγμή έμοιαζε σαν μια καλοπληρωμένη πορνοστάρ που τα έδινε όλα στο γαμιά της για να βγει η σκηνή.
Στο μεταξύ ο κύριος Σταύρος τέσταρε ακόμα περισσότερο την ευλυγισία της και βάζοντας τα πόδια της στους ώμους του, τα έφερε ίσα με το κεφάλι της. Τα καρφώματα πλέον άρχιζαν να γίνονται ολοένα πιο βίαια και ξαφνικά, με τη μάνα μου να «πατάει» κάθε τρεις και λίγο καυλωτικές τσιρίδες όσο το μουνί της σκιζόταν στα δύο.
Λίγο μετά ο κύριος Σταύρος βγάζει τον καυλωμένο του πούτσο από μέσα της και της κάνει νόημα να πάει να στηθεί στο γραφείο του. Εκείνη, υπάκουη πηγαίνει προς τα κει, βάζει τα χεράκια της στο γραφείο και αμέσως χαμηλώνει τη μέση της, στήνοντας του ερεθιστικά τη βραζιλιάνικη κωλάρα της, κουνώντας την παράλληλα. Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι ακριβώς δίπλα της υπήρχε μια φωτογραφία της γυναίκας του κύριου Σταύρου.
Ο κύριος Σταύρος δεν χάνει χρόνο. Έρχεται πίσω της, την γραπώνει από το μαλλί στη γροθιά του και με το άλλο του χέρι χώνει ξανά την πούτσα του στο μουνί της. Αρχίζει να βογκάει ξανά και το αφεντικό της ανεβάζει το αριστερό του πόδι πάνω στο γραφείο, διατάζοντας τη να του ρουφάει το μεγάλο του δάχτυλο, κάτι που εκείνη κάνει άμεσα «τσιμπουκώνοντας» το βαθιά. Η κωλάρα της αρχίζει να κυματίζει καυλωτικά σε κάθε σπρωξιά του κύριου Σταύρου, ενώ ταυτόχρονα αυτός της μπατσίζει με όλη του τη δύναμη το δεξί της κωλομάγουλο με το τατουάζ.
- Αχ… τι γαμήσι μου ρίχνεις πουτσαρά μου της πουτάνας; Έτσι γουστάρω να με ξεσκίζεις δίπλα στη χοντρέλω τη γυναίκα σου.
- Δε χορταίνω να τη γαμάω αυτή τη μουνάρα χυσομάνα μου...
απαντάει εκείνος, ξεσκίζοντας πλέον τη μάνα μου τσίτα τα γκάζια, ενώ αρχίζουν να πέφτουν και πράγματα από το γραφείο.
Ξαφνικά σταματάει και τραβώντας τη από το μαλλί, τη σέρνει προς την τεράστια τζαμαρία που βλέπει στο δρόμο και μεμιάς κολλάει το πρόσωπο και τις βυζάρες της στο τζάμι. Αμέσως κατεβαίνει στο ύψος του κώλου της και ανοίγοντας της τα μπαμπάτσικα κωλομέρια της, φτύνει την κωλότρυπά της και χώνει τη γλώσσα του μέσα με μανία. Η μάνα μου λιώνει από την καύλα και καταλαβαίνοντας ότι θα ακολουθήσει πρωκτικό του λέει με νάζι:
- Μωρό μου σε παρακαλώ μόνο λίγο πιο ήρεμα γιατί την άλλη φορά δε μπορούσα να κάτσω για μια βδομάδα.
- Τι κάνεις τώρα; Λες στο αφεντικό σου τι να κάνει μωρή καργιόλα; Ε; Σηκώνεται και της φωνάζει δυνατά ο κύριος Σταύρος στο αυτί της τρομάζοντας την.
Επί τόπου, πιάνει τον πούτσο του και ανοίγοντάς της τα κωλομέρια της τον καρφώνει με βία βαθιά, με τη μάνα μου να σφαδάζει από τον πόνο και την καύλα.
- Αχ… μου την ξέσκισες την κωλότρυπα, μου την ξέσκισες…
φωνάζει σχεδόν κλαμένη, λερώνοντας το τζάμι με τα χνώτα και τα σάλια της. Ο κύριος Σταύρος συνεχίζει απτόητος και με ακόμα πιο δυνατές σπρωξιές στον κώλο της, νόμιζες ότι θα ρίξει τη τζαμαρία κάτω. Εκείνη τη στιγμή είχα καυλώσει κι εγώ τόσο που δεν σκέφτηκα επίσης ότι είναι πολύ πιθανό αν και στον 4ο όροφο κάποιοι περαστικοί να βλέπανε τις γυμνές βυζάρες της που είχαν βεντουζώσει στο τζάμι, όση ώρα εκείνη χάριζε απλόχερα τον πάτο της στο λυσσαλέο αφεντικό της. Την ίδια ώρα αν και πιεσμένη και με τον κώλο της γεμάτο, η μάνα μου παίζοντας την κλειτορίδα άρχισε να ξαναχύνει με τα υγρά της να στάζουν στη τζαμαρία και τα μπούτια της.
- Ξανάχυσες καργιόλα ε; Όχι που θα άντεχες. Μου κάνεις και τη δύσκολη ξεκωλιάρα μάνα…
της λέει υποτιμητικά ο κύριος Σταύρος ρίχνοντάς της άλλη μια δυνατή μπάτσα στο δεξί της κωλομάγουλο και βγαίνει ταυτόχρονα από τον κώλο της.
Η μάνα μου προσπαθώντας να ανακτήσει την ανάσα της παραπατάει. Το αφεντικό της τότε τη σηκώνει στα χέρια του και τη βάζει με τον κώλο πάνω στο γραφείο του. Κατευθύνει και πάλι την πουτσάρα του στην κωλότρυπά της η οποία δείχνει διαλυμένη και βάζοντας ξανά τα πόδια της στους ώμους του, την χώνει ξανά μέσα μέχρι τα παπάρια του να βρουν κόντρα και αρχίζει να μπαινοβγαίνει και πάλι με δύναμη.
- Αχ, έτσι γαμιά μου ξέσκισέ μου την κωλάρα δίπλα στη φωτογραφία της πατσαβούρας της γυναίκας σου…
ουρλιάζει και ταυτόχρονα πιάνει την κορνίζα και την πετάει στον τοίχο όπου και γίνεται χίλια κομμάτια.
- Παλιοκαργιόλα τι έκανες εκεί; Ε;…
επαναλαμβάνει τρεις φορές δυνατά ο κύριος Σταύρος σουβλίζοντας την κωλοτρυπίδα της ισάριθμες φορές με όλη του την ορμή ρίχνοντας μέχρι και την οθόνη του υπολογιστή του στο πάτωμα, η οποία γίνεται θρύψαλα, με τη μάνα μου να τσιρίζει και να χύνει για τρίτη φορά τραντάζοντας όλο τον όροφο από τα ουρλιαχτά της.
Ο κύριος Σταύρος έχοντας γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα από πάνω μέχρι κάτω κάπου εκεί αρχίζει να καταλαβαίνει ότι έρχεται το τέλος. Βγαίνει από τον κώλο της μάνας μου, τη σέρνει ξανά, αυτή τη φορά στα 4 και τη στήνει στη τζαμαρία, πετάει γρήγορα την καπότα από την πούτσα του και αρχίζει να τρομπάρει. Η μάνα μου βλέποντας να τη σημαδεύει στο πρόσωπο βγάζει έξω τη γλώσσα της και μερικά δευτερόλεπτα μετά, το πουτσοκέφαλο του κύριου Σταύρου, το οποίο έχει τουμπανιάσει, ξεκινάει να ξερνάει σπέρμα.
- Αχ γαμιόλα μάνα, πάρ' τα όλα πουτανάρα…
ξελαρυγγιάζεται ο κύριος Σταύρος και η πούτσα του εκτοξεύει τη μία βολή χυσιών μετά την άλλη. Η πρώτη υπερκαλύπτει το πρόσωπό της και καταλήγει στο τζάμι, η δεύτερη ασπρίζει κυριολεκτικά τη γλώσσα της με τη μάνα μου να τα πηγαίνει κατευθείαν κάτω και η τρίτη μεγάλη του χύσια σκάει με φορά στις σιλικονάτες βυζάρες της. Κάπου εκεί ο πούτσος του αφεντικού της ξεθυμαίνει και αρχίζει να ξερνάει τα τελευταία χύσια, τα οποία η μάνα μου δεν αφήνει να πάνε χαμένα ρουφώντας του το πουτσοκέφαλο μέχρι να σταματήσει. Ο ιδρώτας του κύριου Σταύρου στάζει πάνω της και κάνοντας δύο βήματα πίσω ξαπλώνει ξεθεωμένος στην αναπαυτική καρέκλα του γραφείου του. Η μάνα μου γυρνάει στο τζάμι και γλείφει τα εναπομείναντα χύσια του αφεντικού της τα οποία έχουν γλιστρήσει από το γυαλί μέχρι το πάτωμα, ρουφώντας από το πλακάκι μέχρι και την τελευταία σταγόνα. Κάπου εκεί παρατήρησα ότι στην ένταση της στιγμής είχα χύσει κι εγώ μέσα από το παντελόνι μου.
Ο κύριος Σταύρος βγάζει από το πορτοφόλι του δυο κατοστάρικα και τα δίνει στη μάνα μου όσο εκείνη χτενίζει τα μαλλιά της πρόχειρα με τα δάχτυλά της.
- Τι μόνο αυτά καλέ; Έλα δώσε άλλα 100, έχω και τη σχολή του μικρού αυτή τη βδομάδα…
λέει ναζιάρικα εκείνη. Ο κύριος Σταύρος βγάζει άλλα 100 της τα δίνει στο χέρι και της τραβάει μια τελευταία μπάτσα στον κώλο.
- Έλα έφυγες τώρα, φόρα τα στο δρόμο... της λέει βάζοντας ένα ποτήρι ουίσκι.
Η μάνα μου μαζεύει το φόρεμά της από το πάτωμα και κατευθύνεται γυμνή προς την πόρτα. Εγώ ξεκινάω να τρέχω στις μύτες, κατεβαίνοντας σιγά σιγά τις σκάλες. Βγαίνω ψύχραιμος στην έξοδο, ο σεκιουριτάς με ρωτάει για τη μάνα μου και του λέω ότι έρχεται και θα την περιμένω στο αυτοκίνητο, μη συνειδητοποιώντας εκείνη τη στιγμή ότι μπορεί να γίνει η μαλακία. Αντί να πάω στο αυτοκίνητο κρύβομαι πίσω από την καγκελόπορτα και περιμένω να δω. Σε λίγο βγαίνει η μάνα μου υποτυπωδώς φτιαγμένη και πάει προς τον σεκιουριτά να τον χαιρετήσει.
- Έλα βρε Αντώνη άργησα λίγο σήμερα, μήπως φάνηκε ο γιος μου;…
ρωτάει, καθώς διορθώνει λίγο το κραγιόν στα ταλαιπωρημένα χείλη της.
- Τι εννοείς; Τώρα δεν ήταν μέσα και του είπες να σε περιμένει στο αμάξι; Της λέει ο σεκιουριτάς
- Α… ε ναι...
απαντάει μπερδεμένη και αφού τον καληνυχτίζει κατευθύνεται γρήγορα προς την καγκελόπορτα.
Εγώ τρέχω στο αμάξι και σε λίγο φτάνει και η μάνα μου. Παγωμένος της ανοίγω την πόρτα κι εκείνη μπαίνει μέσα αδιάφορη αλλά κατά βάθος νομίζω ότι είχε καταλάβει. Βλέποντας το μαλλί της να γυαλίζει ακόμα από την πρώτη μεγάλη χυσιά του κύριου Σταύρου, χαμογέλασα, έβαλα μπρος και φύγαμε.
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151201221S009
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.