Ήταν μεσημεράκι μιας Κυριακής κι ο Άντρας ήθελε να γαμήσει. Πλησίασε τη Γυναίκα με τρυφερά χάδια και πολύ σύντομα οι δυο τους έδιναν παθιασμένα φιλιά. Είχαν χαθεί σ ένα δικό τους κόσμο έρωτα, πάθους και καύλας.
Το χαλάκι βρισκόταν καθισμένο σε μια γωνιά και ακίνητο όπως του είχαν πει το πρωί. Παρακολουθούσε τα πάντα κι η αγωνία του ήταν μήπως το ξεχάσουν. Ήταν πολύ καυλωμένο γιατί η Γυναίκα δεν είχε ασχοληθεί μαζί του εδώ και μια βδομάδα και φυσικά δεν επιτρεπόταν να χύσει αν δεν του έδινε άδεια Εκείνη. Δυστυχώς τώρα τελευταία συνέβαινε συχνά να το ξεχνάει τελείως γιατί ο έρωτάς της για τον Άντρα είχε αναζωπυρωθεί κι έτσι δεν είχε χρόνο ούτε όρεξη ν' ασχοληθεί με το χαλάκι.
Ο Άντρας πήρε αγκαλιά τη Γυναίκα και την πήγε στο διπλανό δωμάτιο. Το χαλάκι ένιωσε τα μάτια του να καίνε. Είχε τόσο ανάγκη να δει. Έπρεπε να δει. Τέντωσε τ' αυτιά του. Ίσως να άκουγε τουλάχιστον.
Και άκουσε. Τη Γυναίκα να το φωνάζει. "Για έλα εδώ χαλάκι όπως ξέρεις ότι μου αρέσει".
Το χαλάκι σύρθηκε μέχρι το δίπλα δωμάτιο. Έτσι της άρεσε να το βλέπει. Ένα με το πάτωμα, βρώμικο, πλήρως υποταγμένο. Ο πούτσος του ήταν ήδη σκληρός σαν πέτρα. Ήθελε πάρα πολύ να ανακουφιστεί από αυτή την ατελείωτη καύλα.
Η Γυναίκα το άρπαξε από το πηγούνι και το ανάγκασε να την κοιτάξει στα μάτια. Όταν την κοίταξε, γεμάτο προσμονή για ένα τρυφερό της χάδι, Εκείνη γέλασε κοροϊδευτικά και το έφτυσε στα μούτρα. Κατόπιν το βλέμμα Της έπεσε χαμηλά στον πούτσο του. Γέλασε πάλι πολύ δυνατά. "Ώστε έχεις καύλες καλό μου! Πολύ ωραία. Έτσι θα κάνεις ότι θέλω". Το χαλάκι χαμήλωσε το βλέμμα. Έτσι κι αλλιώς έκανε ότι Εκείνη ήθελε. Είτε ήταν καυλωμένο είτε όχι.
"Έλα τι θα γίνει; Με το μαλακισμένο θ' ασχολείσαι; " είπε ο Άντρας. Εκείνη γέλασε ξανά. Άρπαξε το χαλάκι απ' τα μαλλιά κι έφερε το κεφάλι του δίπλα στο κρεβάτι. Ξάπλωσε έτσι που το Μουνί Της ήταν δίπλα στο κεφάλι του. Το χαλάκι νόμισε πως θα λιποθυμήσει από την καύλα. Για μια στιγμή σκέφτηκε ότι ίσως του επέτρεπε να γη γλείψει. Γρήγορα όμως εδίωξε αυτή τη σκέψη. Αυτά συνέβαιναν πολύ πολύ παλιά. Τώρα αυτή η τιμή άνηκε μόνο στον Άντρα.
Και πράγματι. Εκείνη ζήτησε από τον Άντρα να τη γλείψει κι Αυτός το έκανε. Την έγλειφε ώρα ολόκληρη και το χαλάκι ακίνητο παρακολουθούσε από τόσο κοντά... μπορούσε να μυρίσει την καύλα της, να δει τις συσπάσεις της από τόσο πολύ κοντά... όχι όμως να αγγίξει.
Τότε η Γυναίκα έχυσε δυνατά φωνάζοντας με πάθος. Ο Άντρας γύρισε στο χαλάκι και το έβρισε "Τι κοιτάς σα λιγούρης ρε αρχίδι;
Δε σου χω πει ότι αυτή είναι η Γυναίκα μου; Πότε δε θα την έχεις" και αναπάντεχα του άστραψε ένα χαστούκι.
Η Γυναίκα σηκώθηκε και πήρε αγκαλιά τον Άντρα. Άρχισε να του ψιθυρίζει γλυκόλογα στο αυτί και σε λίγο οι δυο τους πηδιόντουσαν σα ζώα στο κρεβάτι. Το χαλάκι έμεινε ακίνητο με τη μούρη στα πόδια του κρεβατιού να βλέπει. Ένιωθε βαθύ πόνο και βαθιά καύλα την ίδια στιγμή.
Ώσπου ο Άντρας έχυσε. Έχυσε σε μια χαρτοπετσέτα κι όταν το ευχαριστήθηκε πήρε τη χαρτοπετσέτα, πήγε στο χαλάκι και του την έβαλε στο στόμα. Το χαλάκι ένιωσε τα χύσια μες το στόμα του. "Μάσα την και κατάπιε τα όλα, μαζί και τη χαρτοπετσέτα" του είπε. Το χαλάκι το έκανε.
Η Γυναίκα γελούσε. Πήγε κοντά στο χαλάκι και του έπιασε τον πούτσο. Το χαλάκι σχεδόν έχυσε, αλλά Εκείνη του είπε "Υπομονή. Θέλω ν' αντέξεις κι άλλο". Μετά χαμήλωσε το σώμα της και τον κοίταξε στα μάτια. "Αυτό μόνο σου αξίζει" του είπε κι εκείνο ένιωσε κάτι καυτό πάνω στον πούτσο του. Το είχε κατουρήσει.
Ο Άντρας γέλασε και πλησίασε κι Αυτός. Καθώς η Γυναίκα έφευγε από το δωμάτιο ο Άντρας κατούρησε το χαλάκι στο πρόσωπο.
Η οδηγία ήταν να μείνει ακίνητο μέχρι να φύγουν από το σπίτι για να πάνε για καφεδάκι. Μόνο όταν έφευγαν εκείνο θα σηκωνόταν , θα καθάριζε πάτωμα και κρεβάτι και θα πλενόταν. Μετά θα περίμενε υπομονετικά στη γωνία του μέχρι να επιστρέψουν.
Copyright protected OW ref: 168035
Το χαλάκι βρισκόταν καθισμένο σε μια γωνιά και ακίνητο όπως του είχαν πει το πρωί. Παρακολουθούσε τα πάντα κι η αγωνία του ήταν μήπως το ξεχάσουν. Ήταν πολύ καυλωμένο γιατί η Γυναίκα δεν είχε ασχοληθεί μαζί του εδώ και μια βδομάδα και φυσικά δεν επιτρεπόταν να χύσει αν δεν του έδινε άδεια Εκείνη. Δυστυχώς τώρα τελευταία συνέβαινε συχνά να το ξεχνάει τελείως γιατί ο έρωτάς της για τον Άντρα είχε αναζωπυρωθεί κι έτσι δεν είχε χρόνο ούτε όρεξη ν' ασχοληθεί με το χαλάκι.
Ο Άντρας πήρε αγκαλιά τη Γυναίκα και την πήγε στο διπλανό δωμάτιο. Το χαλάκι ένιωσε τα μάτια του να καίνε. Είχε τόσο ανάγκη να δει. Έπρεπε να δει. Τέντωσε τ' αυτιά του. Ίσως να άκουγε τουλάχιστον.
Και άκουσε. Τη Γυναίκα να το φωνάζει. "Για έλα εδώ χαλάκι όπως ξέρεις ότι μου αρέσει".
Το χαλάκι σύρθηκε μέχρι το δίπλα δωμάτιο. Έτσι της άρεσε να το βλέπει. Ένα με το πάτωμα, βρώμικο, πλήρως υποταγμένο. Ο πούτσος του ήταν ήδη σκληρός σαν πέτρα. Ήθελε πάρα πολύ να ανακουφιστεί από αυτή την ατελείωτη καύλα.
Η Γυναίκα το άρπαξε από το πηγούνι και το ανάγκασε να την κοιτάξει στα μάτια. Όταν την κοίταξε, γεμάτο προσμονή για ένα τρυφερό της χάδι, Εκείνη γέλασε κοροϊδευτικά και το έφτυσε στα μούτρα. Κατόπιν το βλέμμα Της έπεσε χαμηλά στον πούτσο του. Γέλασε πάλι πολύ δυνατά. "Ώστε έχεις καύλες καλό μου! Πολύ ωραία. Έτσι θα κάνεις ότι θέλω". Το χαλάκι χαμήλωσε το βλέμμα. Έτσι κι αλλιώς έκανε ότι Εκείνη ήθελε. Είτε ήταν καυλωμένο είτε όχι.
"Έλα τι θα γίνει; Με το μαλακισμένο θ' ασχολείσαι; " είπε ο Άντρας. Εκείνη γέλασε ξανά. Άρπαξε το χαλάκι απ' τα μαλλιά κι έφερε το κεφάλι του δίπλα στο κρεβάτι. Ξάπλωσε έτσι που το Μουνί Της ήταν δίπλα στο κεφάλι του. Το χαλάκι νόμισε πως θα λιποθυμήσει από την καύλα. Για μια στιγμή σκέφτηκε ότι ίσως του επέτρεπε να γη γλείψει. Γρήγορα όμως εδίωξε αυτή τη σκέψη. Αυτά συνέβαιναν πολύ πολύ παλιά. Τώρα αυτή η τιμή άνηκε μόνο στον Άντρα.
Και πράγματι. Εκείνη ζήτησε από τον Άντρα να τη γλείψει κι Αυτός το έκανε. Την έγλειφε ώρα ολόκληρη και το χαλάκι ακίνητο παρακολουθούσε από τόσο κοντά... μπορούσε να μυρίσει την καύλα της, να δει τις συσπάσεις της από τόσο πολύ κοντά... όχι όμως να αγγίξει.
Τότε η Γυναίκα έχυσε δυνατά φωνάζοντας με πάθος. Ο Άντρας γύρισε στο χαλάκι και το έβρισε "Τι κοιτάς σα λιγούρης ρε αρχίδι;
Δε σου χω πει ότι αυτή είναι η Γυναίκα μου; Πότε δε θα την έχεις" και αναπάντεχα του άστραψε ένα χαστούκι.
Η Γυναίκα σηκώθηκε και πήρε αγκαλιά τον Άντρα. Άρχισε να του ψιθυρίζει γλυκόλογα στο αυτί και σε λίγο οι δυο τους πηδιόντουσαν σα ζώα στο κρεβάτι. Το χαλάκι έμεινε ακίνητο με τη μούρη στα πόδια του κρεβατιού να βλέπει. Ένιωθε βαθύ πόνο και βαθιά καύλα την ίδια στιγμή.
Ώσπου ο Άντρας έχυσε. Έχυσε σε μια χαρτοπετσέτα κι όταν το ευχαριστήθηκε πήρε τη χαρτοπετσέτα, πήγε στο χαλάκι και του την έβαλε στο στόμα. Το χαλάκι ένιωσε τα χύσια μες το στόμα του. "Μάσα την και κατάπιε τα όλα, μαζί και τη χαρτοπετσέτα" του είπε. Το χαλάκι το έκανε.
Η Γυναίκα γελούσε. Πήγε κοντά στο χαλάκι και του έπιασε τον πούτσο. Το χαλάκι σχεδόν έχυσε, αλλά Εκείνη του είπε "Υπομονή. Θέλω ν' αντέξεις κι άλλο". Μετά χαμήλωσε το σώμα της και τον κοίταξε στα μάτια. "Αυτό μόνο σου αξίζει" του είπε κι εκείνο ένιωσε κάτι καυτό πάνω στον πούτσο του. Το είχε κατουρήσει.
Ο Άντρας γέλασε και πλησίασε κι Αυτός. Καθώς η Γυναίκα έφευγε από το δωμάτιο ο Άντρας κατούρησε το χαλάκι στο πρόσωπο.
Η οδηγία ήταν να μείνει ακίνητο μέχρι να φύγουν από το σπίτι για να πάνε για καφεδάκι. Μόνο όταν έφευγαν εκείνο θα σηκωνόταν , θα καθάριζε πάτωμα και κρεβάτι και θα πλενόταν. Μετά θα περίμενε υπομονετικά στη γωνία του μέχρι να επιστρέψουν.
Copyright protected OW ref: 168035
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.