Δύο μέρες πριν, στις 19 Ιουλίου πέθανε ο Βοσκόπουλος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (έντυπα και άτυπα) αναφέρουν τη λέξη πρίγκιπας. Σε μια κουβέντα χθες το βράδυ, η συγκεντρωμένη παρέα τσακώνεται για το θέμα. Πολλά λέγονται από διάφορα στόματα. Εγώ πίνω τη μπύρα μου σιγά-σιγά και ακούω. Η ώρα που θα επέμβω και θα ακουστεί η άποψή μου δε θα αργήσει να έρθει. Έξαψη με πλημμυρίζει, καθώς οι παρευρισκόμενοι έχουν αναλώσει εαυτόν για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους.
- Πρίγκιπας ήταν, είναι και θα είναι μόνο ένας! Ο Παύλος. Τελεία και παύλα.
Με κοιτάνε αποστομωμένοι. Δε μπορούν να μιλήσουν γιατί η φωνή μου έχει γίνει επιτακτική, απόλυτη και πιο στεντόρεια. Το άρωμα είναι μεθυστικό για κάποιον σαν κι εμένα.
- Ήταν καλός τραγουδιστής δε λέω, αλλά άλλοι τον ανέδειξαν. Ο σωστός καλλιτέχνης βαδίζει μόνος του και αφήνει το στίγμα του. Πρίγκιπας είναι μόνο ο Παύλος. Όπως Σερ είναι μόνο ο Μπιθικώτσης. Γιατί είναι ιππότης; Γιατί παρά τις διαταγές του, έδωσε νερό στους πολιτικούς κρατούμενους. Γιατί έγραψε τραγούδια μόνος του και μετά συνεργάστηκε με τους κορυφαίους. Επίσημη Αγαπημένη.
Σιωπή απλώνεται. Όλοι προσπαθούν να χωνέψουν τι τους λέω. Θετικές κλήσεις του κεφαλιού. Νοιώθω ικανοποίηση. Σβήνω το τσιγάρο και καληνυχτίζω.
Βρίσκομαι μόνος μου στο δρόμο του γυρισμού για το σπίτι. Δεν κάνει πολύ ζέστη το βράδυ, αλλά η υγρασία είναι αποπνικτική.
"Φύσα γλυκό αγέρι"!
"Vocate venti fortunate"!
Το κουτάκι ξεκλειδώνει από μόνο του και οι στίχοι της λατινικής επίκλησης επιστρέφουν στο μυαλό μου σα να τα άκουσα μόλις πριν λίγο. Όχι! Δεν έχω λαθέψει. Η γραμματική και η σύνταξη δεν είναι σωστή, αλλά η ρήση είναι πλάγια ιαμβική (η καλύτερη ορολογία που μπορώ να αποδώσω). Παίρνω την ελληνική μετάφραση και τη συνδυάζω με την αγγλική. Τα γρανάζια του μυαλού μου δουλεύουν ανεξέλεγκτα χωρίς να γνωρίζω το λόγο. Υποσυνείδητα έχω διαπιστώσει κάτι και ο νους προσπαθεί να το σπρώξει προς τα έξω.
- Εύρηκα!
Τα λατινικά είναι μια γλώσσα που έχει ελληνικές ρίζες, αλλά όχι τόσο πλούσιο λεξιλόγιο... Κάποιες λέξεις, κάποιες κλήσεις, κάποιες μετοχές, κάποια απαρέμφατα δίνουν πολλαπλά νοήματα. Γιατί πολύ απλά δεν είχαν τρόπο να εκφραστούν.
- Δεν είναι από το βασιλιά, αλλά από όπου βασιλεύει, λέω δυνατά στον εαυτό μου καθώς προχωράω.
Μια παρέα νεαρών που μπαίνουν σε ένα αυτοκίνητο με κοιτάνε παράξενα, καθώς κουνώ τα χέρια και τα δάχτυλά μου σαν μαέστρος, καλώντας στη μνήμη μου όλη την επίκληση. Μερικά καρδιοχτύπια αργότερα αρχίζω να τρέχω προς το σπίτι μου. Τα μάτια μου λάμπουν. Οι αισθήσεις μου είναι υπεροξυμένες. Πρέπει να βιαστώ. Να φτάσω πριν τα μεσάνυχτα.
Τα κατάφερα. Αλλά τρέμω ολόκληρος. Διένυσα μια αρκετά μεγάλη απόσταση τρέχοντας, αλλά δεν είμαι 20αρης πια. Στο σώμα μου κυλάει ο ιδρώτας. Μου έρχεται να κάνω εμετό, όμως αντιστέκομαι. Σε δευτερόλεπτα ξεφορτώνομαι τα ρούχα μου και μπαίνω μέσα στο ντους. Το νερό βγαίνει χλιαρό και επιτέλους μετά από λίγο παγώνει. Άτιμη ζέστη!
- Θυμάμαι!
- Φοβάμαι!
- Έξω απ' τον χρόνο!
- Μέσα στον πόνο!
"Προσκυνώ τον ένα και μελλοντικό βασιλιά! Εδώ αναπαύεται εκείνος!"
"Η μαγεία σου είναι ισχυρή!"
"Η πίστη μου είναι ισχυρή!"
"Ήσουν τυφλός και τώρα βλέπεις!"
"Ήμουν μονόφθαλμος και οδηγούσα τους τυφλούς... Το μάτι μου κοίταζε μόνο ίσια!"
...
- Ιανέ!
- Εδώ είμαι! Ποιος είναι;
- Η Ντένη είμαι. Ξύπνα! Έβλεπες εφιάλτη. Ούρλιαζες στα λατινικά, στα αγγλικά, στα αρχαία ελληνικά...
- Συγγνώμη. Δεν ήθελα να σε ανησυχήσω. Για μισό! Τι δουλειά έχεις εδώ;
Γυρνάω προς το μέρος της και την κοιτάω. Την αναγνωρίζω! Ξέρω ποια είναι! Αλλά έχω να τη δω από το λύκειο. Οι δρόμοι μας δεν έχουν ανταμωθεί ποτέ ξανά.
...
Το νερό πέφτει ακόμα κρύο από τη ντουζιέρα πάνω στο σώμα μου που έχει ανατριχιάσει, αλλά όχι από το ψύχος. Τα νεύρα μου καλμάρουν. Βγαίνω και σκουπίζομαι με μια μεγάλη πετσέτα. Πηγαίνω στο δωμάτιο και φοράω καθαρό εσώρουχο και φανέλα. Στρίβω τσιγάρο, το ανάβω και πηγαίνω να βάλω κάτι πιο δυνατό από μπύρα. Βρίσκω το κινητό μου δίπλα στα κλειδιά που τα παράτησα στο σαλόνι. Ψάχνω έναν αριθμό και καλώ.
- Μπορείς να έρθεις σπίτι μου τώρα;
- Ναι!
- Θα σε χρησιμοποιήσω...
- Σου χρωστάω! Σε ένα τέταρτο.
Το τηλέφωνο κλείνει. Πίνω μονοκοπανιά το ουίσκι και βάζω δεύτερο. Αυτό το αραιώνω με νερό. Και περιμένω. Χτυπάει η εξώθυρα. Ανοίγω την είσοδο της πολυκατοικίας και μετά την πόρτα.
Μπαίνει στο σπίτι και με βλέπει. Καθώς κλείνει την πόρτα κολλάω πίσω της. Πιάνω τα χέρια της με το αριστερό μου και τα φυλακίζω ψηλά από το κεφάλι της. Με το δεξί κατεβάζω το εσώρουχο και τρίβω το σκληρό εργαλείο μου στον κώλο της πάνω από την φούστα. Αμέσως βάζω το δεξί κάτω από τη φούστα και χαμογελώ σατανικά. Δε φοράει εσώρουχο. Τρίβω λίγο το μουνί της με τον αντίχειρα και διαπιστώνω υγρασία. "Κουφάλα" σκέφτομαι. Η φούστα σηκώθηκε και ο πούτσος μου βυθίζεται ανάμεσα στα πόδια της και μπαίνει μέσα της με μια ρευστή κίνηση. Από ένστικτο τη γυρνάω προς τον τοίχο και την κολλάω εκεί.
Αρχίζω να τη γαμάω γρήγορα και δυνατά. Περνάω το ελεύθερο χέρι μου στο στόμα της για να καλύψω τις κραυγές της. Το μουνί της συσπάται και στάζει. Πρέπει να αυνανιζόταν νωρίτερα. Δε μπορεί να μου ήρθε τόσο γρήγορα, τόσο φουντωμένη. Σταματώ τις πολλές σκέψεις και συγκεντρώνομαι στο πάθος μου. Στο θέλω μου. Στην εκτόνωσή μου. Στηριζόμενος καλύτερα στα πόδια μου, επιταχύνω εκ νέου το ρυθμό μου. Δε διαμαρτύρεται, αλλά ξέρω ότι καυλώνει. Αν δεν είχα πιει, θα την είχα χύσει. Έπραξα σοφά! Το στήθος της παρά είναι φουσκωμένο. Είναι σε γόνιμες μέρες.
Απότομα τραβιέμαι από μέσα της και με έναν πλατσουριστό ήχο το μουνί της διαμαρτύρεται. Τη γυρνάω προς το μέρος μου και τη βάζω να γονατίσει. Προσκυνάει το καυλί μου και το βάζει στο στόμα της. Ένα λεπτό αργότερα αδειάζω μια τεράστια ποσότητα σπέρματος στο λαιμό της.
Πίνουμε ένα ποτό και συνεχίζουμε αυτή τη φορά στο κρεβάτι μου. Το σεξ που κάνουμε είναι ενστικτώδες. Σχεδόν βίαιο! Αυτή τη φορά αδειάζω τα αρχίδια μου μέσα στον κώλο της και πριν πέσω αποκαμωμένος για ύπνο κάνω ένα τελευταίο τσιγάρο.
Λίγο πριν κοιμηθώ εκφράζω τη σκέψη μου δυνατά για να την ακούσω.
- Πρέπει να βρω τη Ντένη!
Copyright protected OW ref: 185002
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.