Παρατηρήσεις αποστολέα: Μαθήματα χορού: Λοιπόν χορεύουμε;
Βρισκόμουν ξαπλωμένος στο πλάι δίπλα της. Με τα δάχτυλα μου σχημάτιζα λευκές γραμμές που σβήνανε σιγά-σιγά στην πανέμορφη ελαφρώς γυμνασμένη κοιλίτσα της, πάντα απαλά με απόλυτο σεβασμό και προσήλωση σαν ένδειξη λατρείας προς μια θεά. Η Μαρία έδειχνε να το απολαμβάνει. Τα μάτια της γυάλιζαν στο σκοτάδι αντανακλώντας το λίγο φώς και κοιτούσαν σταθερά προς τα πάνω. Η ανάσα της ήταν ήρεμη, απαλή, θα έδινα τα πάντα να μάθω τι σκέφτεται.
- Λοιπόν πως ήταν;
ρώτησα μη αντέχοντας άλλο.
- Καλό, γεμάτο προοπτικές αν αναλογιστούμε ότι αυτή ήταν η πρώτη σου φορά
απάντησε και μια υποψία χαμόγελου εμφανίστηκε στα χείλη της. Την κοιτούσα πιο ήρεμος τώρα. Είχα πάρει ένα είδος επιβράβευσης και τα δάχτυλα μου συνέχιζαν να αγγίζουν το σώμα της με ευλάβεια. Δεν με είχε αφήσει να χρησιμοποιήσω προφυλακτικό. Σάρκα με σάρκα, δέρμα με δέρμα. Ήθελε να την νιώσω με όλη την σημασία της λέξεως έτσι είχε πει όταν ξάπλωσε στο κρεβάτι και με τράβηξε πάνω της. Με άφησε να νομίζω ότι εγώ είχα την πρωτοβουλία σε όλη την διαδρομή αλλά στην ουσία με οδηγούσε επιδέξια στην έκσταση. Η εικόνα του πονηρού χαμόγελου της όταν άνοιξε την πόρτα λίγες ώρες πριν θα μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό μου. Εκείνο το χαμόγελο και τα μοβ δαντελένια εσώρουχα που έδειχναν τέλεια στο κολασμένο κορμί της. Τρομερή υποδοχή και με αναπόφευκτο αποτέλεσμα, ήθελε να με τρελάνει και το είχε καταφέρει απόλυτα.
- Θα μπεις μέσα η θα στέκεσαι εκεί να με κοιτάς σαν χάνος;
Το απολάμβανε σκεφτόμουν με δέος. Έκλεισα το στόμα μου, πήρα μια βαθιά ανάσα και έκανα το πρώτο βήμα προς το δωμάτιο. Το ένα βήμα έφερε το άλλο και το σοκ που είχε χτυπήσει όλες μου τις αισθήσεις έδειχνε να φεύγει. Η πόρτα έκλεισε πίσω μου και τα εσώρουχα που φορούσε σκορπίστηκαν κάτω στα πλακάκια. Το ένα σοκ διαδέχτηκε το άλλο. Η Μαρία ήταν δαίμονας! Δαίμονας μεταμορφωμένος σε γυναίκα! Ήθελε να με κάνει να το βάλω στα πόδια η να μου δείξει τον αληθινό της εαυτό από την αρχή; Αναρωτιόμουν μέσα στο χάος. Το μυαλό μου έπαιζε παιχνίδια. Επίμονα έδειχνε να εξαφανίζετε στο παρελθόν. Με ανάγκασε να θυμηθώ ότι η επιμονή μου μας είχε φτάσει ως εδώ. Με περνούσε 8 η 9 χρόνια, σαφώς πιο έμπειρη από εμένα μιας και είχε μόλις χωρίσει μετά από 5 χρόνια γάμου που όπως μου είχε εξομολογηθεί την είχε κάνει κουρέλι ψυχικά σαφώς και δεν ήθελε να μπλέξει με ένα παιδί όπως εγώ αλλά με έκανε να την προσέξω από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στην περιοχή.
Το έξυπνο βλέμμα της και το εγκάρδιο φιλικό χαμόγελο της με είχαν τρελάνει. Είχε μόλις χωρίσει και εξαφανιστεί από την πόλη που ζούσε αφήνοντας πίσω της τα πάντα ακόμα και τον ίδιο της τον εαυτό. Έχοντας έρθει στην περιοχή μου για διακοπές λίγα χρόνια πριν όπως μου είχε πει. Ήξερε από τότε ότι κάποια στιγμή θα μετακόμιζε εδώ οριστικά. Η γνωριμία μας έγινε τυχαία. Η Τόνια είχε φύγει από την ζωή μου αφήνοντας ένα τεράστιο κενό. Η Μαρία αντιθέτως ήρθε και η μητέρα μου με ανάγκασε να της δείξω το διαμέρισμα που είχε νοικιάσει στην πολυκατοικία μας προσωρινά μέχρι να αγοράσει κάποια πιο μόνιμη κατοικία. Κουβαλούσα τα πράγματά της και συζητούσαμε. Αρκετά φιλική, πολύ έξυπνη και πολύ περίεργη. Περιέργεια σε βαθμό κακουργήματος. Με είχε κολλήσει άπειρες φορές με τις ερωτήσεις της. Είχε διαβάσει την ψυχή μου σαν ανοιχτό βιβλίο μέσα σε δευτερόλεπτα αλλά με έναν τρόπο που απολάμβανα απίστευτα.
Δέσαμε από την πρώτη στιγμή σαν φίλοι, σαν κολλητοί από παλιά. Ήταν πάντα δίπλα μου γιατρεύοντας με και μετά από πολύ καιρό ένιωθα χαρούμενος. Η Μαρία αποδείχτηκε ότι είχε αρκετή οικονομική άνεση. Αγόρασε σπίτι σε απομονωμένη ήσυχη περιοχή κοντά στην θάλασσα και σιγά-σιγά οργάνωνε καινούργια επιχείρηση με ρούχα απ’ ότι είχα καταλάβει. Η μητέρα μου και άλλες γυναίκες της περιοχής την είχαν λατρέψει όλο για αυτήν μιλούσαν με ενθουσιασμό. Οι άντρες την κοιτούσαν περίεργα, έβλεπα τα λάγνα βλέμματα τους να πέφτουν πάνω της συνέχεια, αυτή δεν άφηνε κανέναν να την πλησιάσει αρκετά και το απολάμβανα. Θέλω να πω γιατί όχι; Η Μαρία ήταν μόλις 27 ετών με τέλειο σώμα, απίστευτο χαρακτήρα και οικονομικά ανεξάρτητη. Η καλύτερη μου φίλη. Και τώρα βρισκόταν πίσω μου εντελώς γυμνή με εκείνο το απίστευτα όμορφο χαμόγελο που διαγραφόταν στα χείλη της. Χαμόγελο μονό για μένα και για μια ακόμα φορά ανάγκασα το στόμα μου να κλείσει.
Έπεσε η μάλλον όρμησε πάνω μου. Τα χείλη της κόλλησαν στα δικά μου. Αμηχανία, το πρώτο μου φιλί και σταμάτησα να το σκέφτομαι. Αφέθηκα στα χέρια της ας έκανε ότι ήθελε. Το φιλί έγινε βαθύ, απαιτητικό, πνιγόμουν σε μια θάλασσα αισθήσεων. Ασυναίσθητα είχα αγκαλιάσει το γυμνό της σώμα και το έσφιγγα πάνω μου. Για πρώτη φορά στην ζωή μου το μυαλό μου είχε σβήσει το μόνο που έβλεπα ήταν τα χείλη της πάνω στα δικά μου και με τα μάτια κλειστά αυτό έβλεπα. Ρουφούσε την ψυχή μου με απίστευτο πάθος. Θεέ μου που είχα μπλέξει! Έναν αιώνα μετά το φιλί άρχισε να σβήνει και στο τέλος τελείωσε. Με κοίταξε στα μάτια και χαμογελούσε. Επιβράβευση ήταν αυτό; Ξεκόλλησε από πάνω μου. Η μπλούζα μου έπεσε κάτω. Τα χέρια της ήδη βρισκόντουσαν στην ζώνη μου που την ξεκούμπωσαν επιδέξια σε δευτερόλεπτα. Το παντελόνι ήταν και αυτό στα πλακάκια. Το αστείο ήταν ότι φορούσα ακόμα τα παπούτσια μου αλλά το παντελόνι βγήκε εύκολα.
Με πήρε από το χέρι και άρχισε να με τραβάει μέσα στο σπίτι. Ήμουν με ένα μπλε φανελάκι, μαύρο μποξεράκι και τα παπούτσια μου… και η Μαρία γελούσε. Περάσαμε την κουζίνα και το σαλόνι όπου είχαν αρκετό φωτισμό από το ηλιοβασίλεμα και μπήκαμε σε έναν σκοτεινό διάδρομο. Μία πόρτα αριστερά και μία στο βάθος όπου και καταλήξαμε. Η πόρτα άνοιξε και ένα φωτεινό υπνοδωμάτιο αποκαλύφτηκε. Ροζ σεντόνια, πίνακες στους τοίχους, μπαλκονόπορτα και παράθυρο με άσπρες κουρτίνες, όμορφη μυρωδιά από κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω και η Μαρία είχε ξαπλώσει ήδη στο κρεβάτι. Με κοιτούσε, χαμογελούσε και περίμενε χωρίς να λέει κουβέντα. Επιτέλους έβγαλα τα παπούτσια και τα πέταξα στην άκρη το φανελάκι και το μποξεράκι ακλούθησαν.
Έπεσα πάνω της αμέσως και σε δευτερόλεπτα είχα μπει μέσα της. Το γυμνό σώμα της Μαρίας ήταν κόλαση. Οι ανάσες μας είχαν αρχίσει να σοβαρεύουν. Δεν χαμογελούσε ποια. Έμπαινα μέσα της και ήμουν ανυπόμονος. Τα χείλη μου φιλούσαν τον λαιμό της.
- Ήρεμα…
την άκουσα να ψιθυρίζει και υπάκουσα. Οι κινήσεις μου έγιναν απαλές και είχε δίκιο, άρχισα να το απολαμβάνω. Άρχισα να την αισθάνομαι. Γλιστρούσα μέσα της και την ένιωθα υγρή. Βοηθούσε και βοηθούσε πολύ. Άκουγα την ανάσα της στο αυτί μου και τρελαινόμουν αλλά συγκρατούσα τον εαυτό μου. Γύρισα και την φίλησα στο στόμα ενώ συνέχιζα να κουνιέμαι μέσα της. Τα χέρια της με αγκάλιασαν και με έσφιξαν πάνω της.
- Λίγο πιο γρήγορα τώρα
διέταξε πάλι με σιγανή φωνή Υπάκουσα ξανά και άρχισα να κουνιέμαι πιο γρήγορα. Σταθερός γρήγορος ρυθμός. Της άρεσε, και μένα μου άρεσε. Τα χείλη μου πήγαν πάλι στον λαιμό της. Τη δάγκωνα. Και αυτό της άρεσε, ωραία. Η Μαρία αναστέναζε τόσο έντονα από κάτω μου που με έκανε να νιώθω ότι κάτι έκανα σωστά. Το μουνάκι της είχε πλημυρίσει.
- Εκεί, εκεί κράτα το εκεί…
Ψιθύρισε, τελειώνω για σένα μωρό μου, το νιώθεις; Ερώτηση; Περίμενε απάντηση; Με τι ανάσα; Τα λόγια της όμως είχαν τρομερή επίδραση πάνω μου. Ο ερεθισμός μου έγινε μεγαλύτερος. Οι κινήσεις μου ακόμα ποιο γρήγορες. Δεν ακολούθησα αυτή την φορά αν και έγινε ασυναίσθητα. Τα φιλιά μου στον λαιμό της ποιο απαιτητικά. Η Μαρία αναστέναζε με μεγαλύτερη συχνότητα. Οπότε κάτι έκανα ξανά σωστά και η αλήθεια είναι ότι δεν την ένιωσα να τελειώνει. Ήμουν χαμένος στον δικό μου κόσμο αλλά τα υγρά της ήταν όντως περισσότερα. Γλιστρούσα πιο εύκολα μέσα της τώρα σε πλήρη στύση και ενστικτωδώς ήξερα ότι δεν θα άντεχα και εγώ περισσότερο. Λίγες φορές ακόμα μέσα στο ξυρισμένο μουνάκι της, και άρχισα να χύνω στην κοιλιά της με όλη την ενέργεια μου να φεύγει από το σώμα μου. Η Μαρία με άρπαξε κατευθείαν και με έσφιξε πάνω της φιλώντας με στο στόμα.
Πρώτη φορά ένιωθα τόσο όμορφα εξαντλημένος. Μια ακόμα πρώτη φορά σκέφτηκα και φαντάστηκα τον εαυτό μου με ένα χαζό χαμόγελο χαραγμένο πάνω μου.
(Copyright protected OW ref: 82335)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.