Παρ’ όλα αυτά αυτό γέννησε περισσότερα καθήκοντα και σε μένα (τακτοποίηση κάποιων εκκρεμοτήτων στην οικογενειακή επιχείρηση, να συνοδεύσω εγώ τον φιλοξενούμενο μας Ιταλό αντιπρόσωπο στο αεροδρόμιο για να φύγει κλπ. – Βλ. Ιστορία Να γίνω εγώ ο αρκούδoς σου;).
Αν και Σάββατο, ο κ. Παύλος ήρθε πρωί – πρωί σπίτι μας, να δει το μπαμπά μου πώς τα πάει. Εγώ τριγύριζα από κοντά με το μυαλό στο τι είχε συμβεί ανάμεσα σε μένα και το γιατρό μας πριν ένα χρόνο, τόσο στο εξοχικό μας, όσο και μετά στο ιατρείο του και ένιωθα τόσο περίεργα με την παρουσία του πάλι στο σπίτι μας.
Εκείνο το πρωί φορούσα μια μίνι καρό φουστίτσα με ένα κοντό, γυμνό στη μέση, μαύρο, λεπτό μπλουζάκι και ταιριαστό καρό σακάκι από πάνω. Τα βλέμματα του κ. Παύλου στα γυμνά μου πόδια και στη μεσούλα, καθώς και το κάρφωμα του στο στήθος μου κάτω από το λεπτό μπλουζάκι, με γέμισαν με ικανοποίηση για την εμφάνισή μου. Παρά τα όσα έγιναν μεταξύ μας πέρυσι ήταν προφανές ότι η καύλα του για μένα δεν είχε σβήσει.
- Μαρία, αν δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις, σε παρακαλώ πήγαινε στο γραφείο του γιατρού. Θα σου δώσει κάποια φάρμακα για μένα, που δεν τα βρίσκεις εδώ στα φαρμακεία.
Μόρφασα, αφού αμέσως κατάλαβα, ότι ήταν μια πονηριά του κ. Παύλου για να με ξεμοναχιάσει και πάλι, αλλά τι μπορούσα να πω; Να πω στον πατέρα μου, τι είχε συμβεί πέρυσι στο γραφείο του γιατρού; Ανατρίχιασα στη σκέψη να μάθαινε κάτι, δε θα το άντεχε για την κόρη του. Τέλος πάντων θα πάω, σκέφτηκα και θα σταθώ σκληρή και ανένδοτη, αν επιχειρήσει κάτι.
Θα πήγαινα με το δικό μου αυτοκίνητο για να μπορώ να γυρίσω. Έγραψα και το σχετικό σημείωμά μου της καραντίνας, έβαλα και το Β1, έστειλα και το sms μου και τον ακολούθησα.
Δεν ήταν εργάσιμη μέρα κι έτσι το ιατρείο ήταν κλειστό. Ο κ. Παύλος ξεκλείδωσε και μου έκανε χώρο να μπω.
- Έτσι είπαμε Μαράκι; Δε σού άρεσε ότι κάναμε πέρυσι εδώ και δεν ξανάρθες;… με ρώτησε.
Δεν άνοιξε τα παράθυρα, απλά άνοιξε το φως και προχώρησε στο δικό του γραφείο, παρακάμπτοντας τον προθάλαμο με το γραφείο της γραμματέως του, που φυσικά δε δούλευε σήμερα. Άνοιξε κι εκεί τα φώτα και με φώναξε.
Μπήκα μέσα και αμέσως άρχισαν να μου έρχονται στο μυαλό όλες οι εικόνες. Το κάθισμα μπροστά στο γραφείο του, το ιατρικό κρεβάτι, ο καθρέπτης, που μέσα του κοίταζα τι μου έκανε, όλα ήταν ξανά τόσο ζωντανά.
Ο κ. Παύλος ήρθε, στάθηκε μπροστά μου και αφήνοντας πια κάθε πρόσχημα με αγκάλιασε, περνώντας το χέρι του πίσω μου και τραβώντας με από τη γυμνή μου μεσούλα στην αγκαλιά του. Τα χείλη του αναζήτησαν τα δικά μου.
Παραπάτησα προς τα πίσω, παρ' όλο που ήξερα ότι κάτι θα συμβεί, αλλά και πάλι η έκπληξη ήταν μεγάλη με το θράσος του. Η πλάτη μου ακουμπούσε στον τοίχο και ένιωσα θυμωμένη από το πόσο αδίστακτος ήταν.
- Όχι πάλι κ. Παύλο… φώναξα. Δεν ήρθα γι’ αυτό. Δώστε μου τα φάρμακα και αφήστε τα αυτά.
Το ελεύθερο χέρι του είχε χουφτώσει το στήθος μου πάνω από το λεπτό μπλουζάκι και το ζούλαγε, ενώ τα χείλη του με φιλούσαν ήδη στο λαιμό. Δεν κατάλαβα πόσα χέρια είχε και πόσο ανυπόμονα μου έριξε το σακάκι στο πάτωμα, αφήνοντας με μόνο με τη φουστίτσα και το κοντό μπλουζάκι.
- Δε θέλω, όχι είπαμε…
διαμαρτυρήθηκα, κάνοντας προσπάθεια να ξεφύγω. Το θέαμα στον καθρέπτη με ερέθιζε κι εμένα.
- Ω Μαράκι, αφού έχουμε ξανακάνει σεξ μαζί, γιατί μου το παίζεις δύσκολη τώρα; Έπαψες να είσαι το πουτανάκι που έσκισα πέρυσι;
Κατακοκκίνισα στα λόγια του, από θυμό και ντροπή. Δεν είχε άδικο. Τον είχα αφήσει να μου κάνει ότι ήθελε πέρυσι πηγαίνοντας στο ιατρείο του, ενώ ήξερα τις προθέσεις του από την επίσκεψη του στο σπίτι, όταν ήμασταν μόνοι μας πάλι. Αλλά και τώρα ένιωθα ήδη ερεθισμένη από τα χάδια του και την επίθεση του, μόνη πάλι μέσα στο ιατρείο του που ήταν κλειστό και δεν υπήρχε περίπτωση να τον αναζητήσει κανείς για ώρες εκεί.
Ήθελα να τον κλωτσήσω που μου μίλαγε έτσι, αλλά το κορμί μου με πρόδιδε πάλι. Είχε ήδη ανασηκώσει το λεπτό μπλουζάκι μου και το στήθος μου ήταν τώρα γυμνό στο βλέμμα του, την παλάμη και τα δάχτυλά του. Αχ αυτά τα δάχτυλά του! Είχαν εμπειρία και δική τους ζωή και έπαιζαν τόσο γλυκά με τις καυλωμένες μου ρωγίτσες, ενώ η γλώσσα του και τα χείλη του γευόταν το λαιμό μου, που γύρω του είχε τυλιχτεί το μπλουζάκι μου.
Το άλλο του χέρι αναζήτησε την κόπιτσα και το φερμουάρ από τη φουστίτσα πίσω μου και έντεχνα τα ξεκούμπωσε. Ένιωσα τη φουστίτσα να μη συγκρατείται πια στη μέση μου και να πέφτει στο πάτωμα. Με είχε αφήσει με ένα ζευγάρι μαύρα μποτάκια, το ήδη βρεμένο, μαύρο στρινγκάκι, που φορούσα και το μπλουζάκι τυλιγμένο γύρω από το λαιμό μου.
Το κωλαράκι μου ακουμπούσε γυμνό πάνω στον κρύο τοίχο, ενώ ο κ. Παύλος με ακουμπούσε στο μουνάκι μου με το σκληρό του πούτσο, που τον έτριβε μέσα από το παντελόνι του πάνω μου. Δεν άκουγε καμία διαμαρτυρία μου και ήμουν σίγουρη, ότι τίποτε δε θα τον σταματούσε από το να πάρει αυτό που ήθελε, ακόμη κι αν χρειαζόταν να με βιάσει.
Η σκέψη αυτή με ερέθισε ακόμη περισσότερο, όπως με ερέθιζε και η εικόνα μας στο μεγάλο καθρέπτη. Ένα μισόγυμνο 22χρονο κορίτσι να προσπαθεί να ξεφύγει από τον άντρα μπροστά της, με τα σχεδόν τριπλάσια χρόνια.
Μου τράβηξε το μπλουζάκι πάνω από το κεφάλι και το πέταξε κι αυτό στο πάτωμα και μετά τα χέρια του άρπαξαν το κωλαράκι μου και το ζούληξαν τραβώντας με πάνω του, συνεχίζοντας να τρίβεται στο μουνάκι μου και δείχνοντάς μου πόσο τον είχα πάλι ερεθίσει. Κι εγώ ήμουν μούσκεμα πάλι.
Έλυσε το παντελόνι του και με μια κίνηση κατέβασε παντελόνι και εσώρουχο ρίχνοντας τα στο πάτωμα, ενώ δουλεύοντας τα πόδια του έβγαλε τα παπούτσια του χωρίς καν να χρειαστεί να σκύψει. Ο πούτσος του πετάχτηκε ελεύθερος και τριβόταν πάνω μου, παραμερίζοντας το στρινγκάκι μου. Δεν έμπαινε μέσα μου αλλά τον έτριβε πάνω στην κλειτορίδα μου. Ήξερε ότι με τρέλαινε με αυτό το παιχνίδι, αλλά δεν ήθελα ακόμη να το παραδεχθώ.
- Θέλω να φύγω…
φώναξα σπρώχνοντας τον αδύναμα, ενώ το στήθος μου γυμνό ακουμπούσε στο δικό του, που είχε ήδη γυμνώσει ανοίγοντας τα κουμπιά του πουκαμίσου του.
- Μη μιλάς…
μου είπε επιτακτικά και με μια κίνηση μπήκε μέσα μου. Σκληρός και κατακτητικός.
- Όχι, μη κ. Παύλο. Αχ…
βόγκηξα, ενώ τα χέρια μου δεν τον έσπρωχναν πια, αλλά είχαν πιαστεί γύρω από τους ώμους του.
Άρχισε να με σφυροκοπάει, σπρώχνοντας με έτσι όρθια, πάνω στον τοίχο πίσω μου. Μπαινόβγαινε άγρια με όλο και πιο γρήγορο ρυθμό, ενώ ο κοντόχοντρος πούτσος του με έσκιζε για μια ακόμη φορά. Τα πόδια μου είχαν τυλιχτεί γύρω από τη μέση του και δεχόμουν το άγριο γαμήσι του παραδομένη, ενώ το βλέμμα μου ήταν πάντα στον απέναντι μεγάλο καθρέπτη.
- Παίρνεις χάπι;… με ρώτησε.
- Ναι, ψέλλισα.
Συνέχισε το σφυροκόπημα και βογκούσε κι αυτός τώρα.
- Σε σκίζω πουτανάκι, να ήξερες πόσο πολύ σε θέλω και πόσες φορές πάνω από ένα χρόνο σε έπαιρνα στη φαντασία μου. Χύνω πουτανάκι, χύνω…
ούρλιαξε και τον ένιωσα να φτάνει μέσα μου. Δεν ήταν έρωτας, ήταν βίαιο παθιασμένο σεξ, με γαμούσε χωρίς αύριο, με βίαζε κι εγώ τον άφηνα να με κάνει παιχνίδι στις ορέξεις του.
Βόγκηξα και άρχισαν να χύνω κι εγώ χωρίς σταματημό. Ενώ είχα πει ότι θα σταθώ ανένδοτη και δε θα του κάτσω σήμερα, το κορμί μου με είχε προδώσει και είχε αφεθεί παιχνιδάκι στην καύλα του.
Δεν μου είχε καν βγάλει τις μπότες και απλά είχε παραμερίσει το στρινγκάκι μου και με είχε πάρει τόσο έντονα και επιτακτικά.
Με ανασήκωσε καθώς τα γόνατα μου είχαν λυγίσει και άρχισε να με φιλάει στα χείλη, στο λαιμό, στο στήθος. Δεν είχε χορτάσει ακόμη, ήθελε κι άλλα. Αυτό φάνηκε, αφού παρά την ηλικία του, ήταν πάλι σκληρός και έτοιμος.
Του τον χάιδεψα και τον ρώτησα:
- Πώς συμβαίνει αυτό;… πώς τόσο γρήγορα;
- Μαράκι μου εσύ το κάνεις αυτό, είσαι καλύτερη κι από βιάγκρα για τον πούτσο μου.
Δεν ήξερα, αν έπρεπε να ντραπώ ή να κολακευτώ.
Με οδήγησε στο ιατρικό κρεβάτι και με έσπρωξε να γείρω. Τα χέρια μου ακουμπούσαν στο κρεβάτι κι ο κ. Παύλος στεκόταν γυμνός πίσω μου.
Γονάτισε και μια κίνηση τράβηξε το μαύρο μου στρινγκάκι στο πάτωμα και έχωσε το πρόσωπό του στο κωλαράκι μου. Η γλώσσα του απαιτητική άρχισε να παίζει με την πίσω τρυπούλα μου, κάνοντας με να βογκάω. Με το ένα μου χέρι έπαιζα με το στήθος μου, έστριβα τις ρωγίτσες μου και δάγκωνα τα χείλη μου να μην ουρλιάξω από την καύλα, που μου έδινε η γλώσσα του και η εικόνα μέσα στον καθρέπτη.
Τα δάχτυλά του άρχισαν να γαμάνε το μουνάκι μου, ελεύθερο πια από κάθε εμπόδιο, ενώ το κορμί μου κουνιόταν μπρος και πίσω να συναντάει τα έμπειρα δάχτυλα και τη μαγική γλώσσα. Ήμουν ήδη έτοιμη για ένα νέο οργασμό.
Το κατάλαβε από τη γρήγορη και βαριά αναπνοή μου. Ίσως κι εκείνος δεν άντεχε πολύ ακόμη από την καύλα. Ανασηκώθηκε, άνοιξε το κωλαράκι μου και έσπρωξε τον πούτσο του στην πίσω τρυπούλα μου, που είχε ήδη προετοιμάσει.
Λίγο – λίγο άρχισε να μπαίνει μέσα μου, ενώ τα χέρια του είχαν τώρα περάσει μπροστά και ζούλαγαν και έπαιζαν πάλι με τα στήθη μου. Έβλεπε κι αυτός τώρα την εικόνα μας στο μεγάλο καθρέπτη, ενώ άρχισε να με γαμάει και πάλι, αυτή τη φορά από το κωλαράκι. Εγώ έσκυψα και αγκάλιασα το κρεβάτι με τα χέρια μου μπροστά μου, χωρίς καμία δύναμη να προβάλω όποια αντίρρηση πια. Με είχε για άλλη μια φορά κατακτήσει ολοκληρωτικά και εγώ παραδομένη, απλά έπαιρνα ηδονή.
Άρχισα να χύνω άγρια για μια ακόμη φορά, καθώς τα κύματα του δεύτερου οργασμού με συνεπήραν,
- Παρ' τα γλυκό πουτανάκι…
μου φώναξε και τον ένιωσα να φτάνει κι αυτός μέσα στο κωλαράκι μου και το κορμί του να πέφτει βαρύ πάνω μου, πίσω μου.
Ντρεπόμουν να πω κάτι… δε μπόρεσα να πω όχι και τον είχα αφήσει να μου κάνει ό,τι ήθελε για μια ακόμη φορά.
Σηκώθηκα και άρχισα να ντύνομαι. Το ίδιο κι ο γιατρός. Άνοιξε ένα ντουλάπι και έβγαλε ένα κουτάκι με φάρμακα.
- Για το μπαμπά σου, μου είπε.
Ευτυχώς ο μπαμπάς δε θα ήξερε ότι τα φάρμακά του τα πήρα δίνοντας στον γιατρό το κορμί μου να το χρησιμοποιήσει όπως αυτός ήθελε. Ίσως τελικά να είμαι κι εγώ λίγο πουτανάκι.
Αγκαλιαστήκαμε μια τελευταία φορά με τον γιατρό και ανταλλάξαμε ένα ακόμη παθιασμένο φιλί, αλλά δεν τον άφησα να ξαναρχίσει από την αρχή, όταν προσπάθησε πάλι να με χαϊδέψει κάτω από την καρό φουστίτσα.
Αποχαιρέτησα και έφυγα αναστατωμένη για το αυτοκίνητό μου.
Copyright protected OW ref: 180494
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.